Het is alsof ik het Afrikaans leven al gewoon wordt. Normaal
gezien worden we vorige week stromend water hebben, het stromend water is er
pas deze week gekomen. Het enige probleem was dat het koud was ! Zo dus ook een
koude douche. Het blijft dus een kattenwas tot nu toe. We hebben ook iets nieuw geleerd : water
recycleren : je gaat in een grote kom staan , je wast jezelf en de kom waarin
je staat vangt het water op. Dat water gebruik je dan om het toilet met door te
spoelen .
Verder zijn de wandelingen s avonds ook altijd heel
leuk.Zo laten we sommige kinderen
schrikken die ons volgen, of we hebben een ontmoetingmet koeien !! Wat ook heel grappig is , is
dat iedereen wel 2 woordjes Engels spreekt : Good Morning ! Wanneer ze een
blanke zien durven ze dit wel eens zeggen om vriendelijk te willen zijn. Het
probleem is een beetje dat ze dit op elk moment van de dag zeggen, ook in s
avonds , heel grappig als je dan Good morningterug zegt !!
Gisteren zijn we voor de eerste keer op stap geweest in
Kigali. Enorm fijn !! Samen met andere Waalse studenten en een helleboel andere
Rwandese mensen. En Ja!! Die kunnen
dansen , amai !! De moto taxi die we s nachts moesten terug nemen , was toch
een beetje fris, maar dat zorgde voor afkoeling , dus eigenlijk toch nog niet
zo heel slecht !
Dat was het voor deze keer , een korter berichtje , maar dat
mag ook wel eens ;)
Maandag stond een inburgeringscursus op het programma. Het
was bij een zekere Nathalie thuis. We waren met 4, er waren nog 2 andere Waalse
studenten. Het was een zeer interessante cursus ! Het ging om de gebruiken en
de manieren van omgaan in Rwanda. Maar ook het thema cultuurshock kwam aan bod
, en het omgaan met gemis en wat je hiertegen kunt doen om je beter te voelen.
Dat laatste deel was voor mij persoonlijk zeer interessant om nog een keer te
horen. Nadat de cursus gedaan was moesten we snel snel de bus nemen zodat we
nog voor het donker werd in ons huisje zouden zijn. In het minibusje heb ik
ongeveer 2 uur in een ongemakkelijke positie gezeten. Ik voelde me net een
sardientje in een blik! De rijstijl van de chauffeur viel nog wel best goed
mee. Enkel de radio die aan stond , stond veel te luid. De box hing juist boven
mijn hoofd dus ik hoorde alles LUID en duidelijk. Echt duidelijk was het
niet , soms een herkenbaar liedje , maar het meeste van de tijd kraakte de
radio of was de presentator iets in het Kyniarwanda aan het zeggen. Toen we
eindelijk waren aangekomen namen we een mototaxi om de berg te beklimmen waar
ons huisje bovenop staat. Wanneer we toekwamen in ons huisje zagen we dat er
iemand nieuw was bij gekomen. Ik was heel nieuwsgierig wie het zou zijn , en
hoe lang ze al in het huisje was. Even later kwam onze buurvrouw binnen met het
meisje. Alexandra, een heel aardig en sociaal Engels meisje, plots was het
niet meer stil in huis. En voor mij is het ook een goede oefening om mijn
Engels wat bij te schaven.
Dinsdag avond ben ik samen met Alexandra een wandeling gaan maken. De berg af
en terug op ! aan de voet van de berg is er een erg groot meer , wat een
prachtig uitzicht gaf !! we zijn tot aan het water gegaan waar ik overdonderd
werd door het uitzicht , zo prachtig !! Manu en Rita hebben ons verteld dat het
veilig is om in het meer te zwemmen , maar daar waag ik me voorlopig toch niet
aan, je weet nooit wat er in dat water zit !!
Toen we vandaag ( woensdag ) fotos begonnen te trekken in
onze stageplaats wilde iedereen met ons op de foto. Het gevolg daarvan is dat
ik heel veel overbodige fotos heb !! 1 kindje wou ook leren hoe hij fotos kon
nemen , dus hij vroeg me iedere keer of hij een foto mocht nemen van mij, heel
grappig. De manier waarop sommige mensen hier denken , bleef ik vreemd vinden.
Er is één kindje op men stageplaats dat allemaal kleine brandwondjes heeft op
zijn buikje. Wanneer we vroegen aan Annette hoe dit gekomen was schrok ik best
wel van het verhaal. Het kindje komt uit een zeer gelovige familie, deze
familie gelooft nog in geesten en heksen. Bij het kindje kwam een raar geluid
uit zijn buik en de familie dacht dat het kindje behekst was. Dus verdrijven ze
de heksenrijen met vuur op het buikje van het kindje. Het gevolg daarvan is dat
het kindje nu 14 verbrande streepjes heeft op zijn buik.
Heel raar !! Alexandra is 3 dagen bij ons , dus we spreken als 3 dagen , de
hele dag Engels. Door alles te moeten vertalen is men brein er al gewoon aan
geworden denk ik. Gister maakte ik een sudoku en normaal denk ik : één , twee ,
drie, vier. Maar gistere ging het zo :
One , two , three . Toen dacht ik bij mezelf : Silvie wat ben je aan het doen
?? !!!
Toen ik vandaag nog een keertje ging wandelen met Alexandra
, was het plaatselijk schooltje net uit. Overal waren er kindjes . ze wisten
niet wat ze zagen , 2 witte meisjes !!we voelden ons net beroemde mensen waar iedereen naar aan het kijken
was. Toen ik op de foto wou met een groepje kindjes en ik naar hen ging ,liepen
ze eerst allemaal weg , omdat ze niet wisten wat ik ging doen. wanneer ik ze
probeerde duidelijk te maken dat ik op de foto wou met hun lukte het toch om er
een paar te pakken te krijgen, toch bleven ze op een veilige afstand van mij.
Best wel grappig !!
Wanneer we terug naar gingen naar het huisje hoorde we dat
er paar mensen aan het zingen waren, we waren nieuwsgierig dus we gingen kijken
vanwaar het geluid kwam. Wat ik en Alexandra vonden was een 15 tal mensen die
aan het zingen waren. Ik denk dat het hun zangles was. Ik heb er een paar
filmpjes van gemaakt , heel mooi om naar te luisteren !!
Zo dat was het weer voor deze keer , Tot de volgende blog !!
Silvie XXX
