Zondag na middag zijn we terug vertrokken naar ons huisje in
Gahinni. De rit is vlotter verlopen dan vorige week. We reden terug met een
mini busje maar zaten toch iets minder gepropt dan vorige week. In plaats van 5
personen zaten er nu 4 personen op onze rij.Toen we aankwamen in ons huisje , was een dierlijke vriend ons al
voor.Toen ik mijn handen ging wassen
zag ik plots dat er een kikker in de douche zat !!We hebben deze dan maar buiten gezet.Met een papieren zak en een kommetje heeft
Valerie hem gevangen en buiten gelaten.
Op stage gaat alles goed, we hebben een nieuw week schema geïntroduceerd om zo
toch een beetje structuur te bieden en een beetje een dagplanning te hebben. De sjoelbak en het blikken werpen zijn in
ieder geval al goed ontvangen door de kinderen. Iedereen wacht geduldig zijn
buurt af, en support mee voor de andere kinderen. Wanneer sommige kinderen niet
in staat zijn om de activiteit uit te voeren zoals het moet , proberen we deze
zo aan te passen zodat ze toch kunnen meedoen. Ook deze aanpassingen worden
aanvaard door de andere kinderen. Volgende week willen we een kalender
introduceren , zodat de kinderen toch een idee hebben welke dag het is , en
welke datum die dag heeft. Zo willen we toch een beetje structuur bieden voor
de kinderen. De moeders van de patiëntjes blijven grappig. Het is alsof zo
nooit echt een kinder of jeugdtijd hebben gehad , en gebruiken nu elk vrij
moment om plezier te maken. Zo vonden ze het super leuk om met een balletje
naar elkaar te gooien terwijl iemand in het midden staat , die het balletje
niet mag raken. Laatste vrijdag gaven we aan elke mama een ballon. Het was niet
te geloven hoe blij ze waren met 1 stomme ballon. Net een klein kindjes die
pakjes hadden gekregenvan Sinterklaas.
De moeders willen ons ook van alle nieuwe woordjes aanleren in het Kiniarwanda.
Wanneer Annette er niet is om te vertalen zorgt dit soms voor hilarische
toestanden.De manier waarop ze hun
kinderen op hun rug dragen was voor ons heel vreemd. Door te vragen of we deze
manier ook een keertje mochten testen , werd er onmiddellijk een baby voor me
uitgekozen. Een klein schattig babytje dat in het revalidatiecentrum verblijft
omdat haar broertje een beperking heeft werd op mij rug gebonden met 1 doek. De
mama toonde me hoe ze de doek omdeden, en hoe de baby zo een hele dag op de rug
van de moeder hangt . Voor alle
zekerheid heb ik steeds mijn handen onder de baby gehouden om te voorkomen dat
hij zeker niet zou vallen.Je kan het
een beetje vergelijken met een rugzak die je op je rug draagt.Best wel leuk om zo eens een keertje een baby
op men rug te hebben !!
Toen we maandag avond terug kwamen van onze stage was er een
zwerm bijen die kennis gemaakt hadden met ons huisje. De remedie :
insectenspray in het huisje, deur dicht en 20 minuutjes wachten en de bijen
vallen als vliegen. Ze zijn uiteindelijk allemaal gestorven aan het venster.
Waarschijnlijk dachten de bijen dat dit hun uitweg was voor de giftige spray (
moest er geen raam in staan ).
Onze buurvrouw Bertha is een trainer van een soort
voetbalploeg ( of iets in die aard , iets met ene bal ) voor blinden en
slechtzienden. Maandag avond was het hun 1ste training van het
seizoen. Heel grappig om te zien hoe ze trainen. Ze doen alles op de manier
waarop het hen wordt verteld.Juist nu
ik dit aan het typen ben ( Dinsdag avond) krijgen we weer bezoek van onze
vriend de kikker. We hebben hem maar terug gevangen en buiten gelaten. Laten we
hopen dat hij niet terug komt ! Ondertussen hebben we hem ook al maar een naam
gegeven : Kermit de kikker !!
Donderdag voormiddag zijn we aanwezig mogen zijn bij enkele
operaties in het ziekenhuis. 4 patiënten werden geopereerd. Toen ik de
operatiezaal binnen kwam wist ik niet wat ik zag , het was net of er was een
bom ontploft , overal lag wel iets , het leek wel of bijna niets steriel was en
de operatie tafel was een geïmproviseerde stoel met een bijzet tafeltje bij. De
dingen die nodig waren om te opereren waren gelukkig wel steriel, het was
alleen 1 grote chaos daarbinnen. De alcoholgel en ontsmettingsmiddel werd in
bussen van wc detergent gedaan. Harpic power + !Wanneer bij ons in België de bus leeg is
wordt ze weg gesmeten , hier werd ze hergebruikt in een operatiezaal !Tijdens de operaties zelf ook totale choas !
De deur die de operatiezaal scheidt van de kamer ervoor gaat een paar keer open
en dicht tijdens de operatie. De anesthesist die er voor zorgt dat de patiënt
in slaap blijft en dergelijke neemt zijn gsm gewoon doodleuk op wanneer hij
rinkelt en de operatie aan de gang is.
Er waren 2 patiënten die een hernia hadden aan hun buikzijde, een ander kindje
had een6de teentje dat
geamputeerd moest worden , en een oude man had een tumor ter hoogte van zijn
sleutelbeen. De tumor was enorm groot vond ik , zeker 10 cm lang en 2cm dik
!Het kindje dat zijn 6de
teentje moest laten amputeren vond ik wel het ergste om te zien, niet omdat het
bloederig was ofzo, gewoon omdat hij iets dat van zichzelf was zou verliezen.
De operatie moest wel worden uitgevoerd want het kindje had last van het 6de
teentje , maar toch
Al bij al toch een leuke ervaring om meegemaakt te hebben ! om
tot een besluit te komen : Als ik ooit geopereerd moet worden , hoop ik dat dit
in België is , waar alles netjes op zen plaats ligt , alles zeker steriel is ,
een anesthesist zijn gsm niet opneemt , de deur van de operatiekamer niet open
en dicht gaat en waar alles veel gestructureerder is als hier !
Donderdag avond ben ik met Alexandra nog een keertje gaan
wandelen. Deze keer probeerde we een nieuwe weg. In het begin leek het niet
echt op een weg maar naarmate we verder gingen werd het meer en meer een pad.
We kwamen terecht op een klein weggetje dat alleen door lokale mensen gebruikt
wordt om naar het veld of het meer te gaan. onderweg kwamen we terug een
heleboel kinderen tegen die net terug naar huis gingen van school. De kinderen
wilden graag mee op de foto en volgden ons nadien alsof we hun moeders waren
die ze moesten volgen.Plots kreeg ik
het idee om gaan te zingen. In the
jungle the lion jungle , the lion sleeps tonight , aah ooeeeeeeeee , De
kinderen kenden dit liedje en zongen uit volle borst mee. Heel erg leuk ! we
leken net een zingende parade !! de volwassen mensen die we op ons pad tegen
kwamen moesten er om lachen. Het volgende liedje , de waka waka song van
Shakira zongen de kinderen ook vlotjes mee , een heel erg leuke belevenis,
zoiets maakt je dag goed !!Toen de
kinderen een andere weg opmoesten zwaaide ze allemaal heftig wat ook zeer mooie
fotos heeft opgeleverd. Kortom het was een leuke wandeling !!
Goed nieuw , we hebben warm stromend water in ons huisje ,
we kunnen dus warm douche !! zijn is wel een Afrika straal , grote druppels die
niet gelijk uit de douche komen , maar hej ! we kunnen ons wel douche héé !!
Volgende week dinsdagavond komt Maaike aan. Ons klein
ergoteampje zal dan compleet zijn, ik kijk al uit naar haar komst !!
Reacties of leuke verhalen vanuit België zijn altijd welkom , Het is leuk om te lezen waar iedereen met bezig is of wat er gebeurt in België