Ons oorspronkelijk plan om eind april twee weken in Xinjiang rond te trekken werd gedwarsboomd, net twee dagen voordat we zouden vertrekken. k Zat echt al lang uit te kijken naar onze Xinjiang reis dus de teleurstelling was groot. Nadat we er ons uiteindelijk bij neergelegd hadden om dus niet nr xinjiang te gaan, gingen we op zoek naar een alternatief. De wereldkaart in onze kamer kwam goed van pas. Alle ideeen, van binnen mongolie, tot hainan, taiwan, japan, thailand, maleisie...kwamen ter sprake. Maar dan moesten we toch even terug naar de realiteit en dus gingen we op zoek nr n goedkoop vlieg - of treinticket. En zo belandden we uiteindelijk bij de Filipijnen. Een land waarbij ik me in eerste instantie niet veel kon bij voorstellen... Gelukkig bestaat er internet en wanneer je de filipijnen `googlet` krijg je nu eenmaal prachtige foto s te zien... het alternatief voor xinjiang zou dus de filipijnen worden, van een omschakeling gesproken. Vijf dagen later vertrokken we. Nog net op tijd beseften we dat onze vlucht om middernacht vertrok en niet om 12 u s middags, zoals we eerst dachten. Ons treinticket gingen we dus voor de derde keer inwisselen. Nog goed dat dit hier mogelijk is en er zelfs een apart loket bestaat voor het inwisselen van treintickets, waardoor je niet lang hoeft aan te schuiven. De eerste indruk van Manila was echt vreemd en ongemakkelijk, we kwamen om 5u30 s morgens toe in het centrum van de stad. Straatkinderen, zelfs n baby van hooguit twee maand lag op straat te slapen, en overal van die nachtbewakers, met n knuppel en n gigantisch geweer. Voor ieder hotel, restaurant, bank stond er wel n bewaker en om een of andere reden werd mn blik iedere keer opnieuw direct naar het geweer gericht. Ze hadden ons niet naar Xinjiang laten vertrekken omwille van veiligheidsredenen, maar eerlijk gezegd denk ik dat de filipijnen op 1 of andere manier veel onveiliger zijn. In iedere mall (tjah... de amerikaanse invloed in de filipijnen) dat je binnekomt, wordt je bagage gecheckt, en soms wordt je ook nog es gefouilleerd. Een ding was zeker in Manila wouden we liefst niet te lang blijven, alhoewel mn idee over Manila op het einde van onze reis wel degelijk veranderd was. Op het einde begonnen ook wel al meer vertrouwd te raken met de stad, de shopping malls, en de jeepneys. Dan zijn we richting Noorden getrokken, tussen de jungle en de rijstterrassen. Supermooi! Wel nogal n belevenis. We zijn daar twee dagen gebleven tot we beseften dat onze pesos bijna op waren en we daar in de buurt geen geld uit de muur konden halen. Dan hadden we geregeld dat we n bus zouden nemen richting Pinatubo, zonder ticket, en ergens onder de baan zouden ze stoppen voor ons aan n geldautomaat. De eerste ATM wou onze buitenlandse kaart niet accepteren, even paniek. Maar de tweede geldautomaat deed het gelukkig wel. Ze hadden ons dan laten uitstappen in Angeles, n verschrikkelijke stad, van daaruit zou het maar n halfuur zijn nr de vulkanische berg. De volgende morgen kregen we echter meer concrete info. Eerst drie uur nr Capas, waar we de dag voorheen gepasseerd waren, en dan van daaruit zouden we n jeepney moeten huren om nr de berg te gaan. We hebben na wat aarzelen, dat plan dan maar laten varen. Lang in een bus zitten als het rond de 40 graden is, is ook niet alles. Daarna zijn we nr de eilanden getrokken, eerst nr Mindoro, daarna naar Bohol. Supermooie stranden, helderblauw water, mooie zeesterren, fluo vissen, dolfijnen... Zoals je ziet, t was echt wel de moeite... En in heel de Filipijnen kan je zoveel lekkers eten! Filipino foods, mexicaans, italiaans, spaans, japans, koreaans, turks, vietnamees, amerikaans, indisch, thais... De beste lasagne gegeten ooit... en k ben er zelfs belgische pralines tegegekomen. Heb echt wel genoten van al dat vertrouwde eten dat ik hier echt wel mis. Pizza, pesto spaghetti, lekker brood, mexicaans, falafel, lekkere kopi.. echt fantastisch. Vanuit Cebu wouden we dan n boot terug nemen nr Manila. Maar die boot had zoveel vertraging dat we uiteindelijk n binnenlandse vlucht genomen hebben. Als we die boot gingen nemen, zat de kans er dik in dat we onze vlucht nr shanghai zouden missen ( die boot kon er 22 uur over doen, maar miss ook 30 uur) Het steekt niet op n aantal uur in de filipijnen... dat werd nogmaals duidelijk. Nog snel mn mes gered vn de boottocht, en dn naar de luchthaven. Ergens kwam het zo ook wel nog goed uit, omdat we dn in Manila inkopen konden doen; fetakaas, brood, pesto en al china binnengesmokkeld En dn konden we ng es nr kopi roti gaan. Beste ontbijt ooit... ;-) De twee weken zijn voorbijgevlogen, maar ik heb in ieder geval echt genoten van het paradijs op aarde.
En in heel de Filipijnen kan je zoveel lekkers eten! Filipino foods, mexicaans, italiaans, spaans, japans, koreaans, turks, vietnamees, amerikaans, indisch, thais... De beste lasagne gegeten ooit... en k ben er zelfs belgische pralines tegegekomen. Heb echt wel genoten van al dat vertrouwde eten dat ik hier echt wel mis. Pizza, pesto spaghetti, lekker brood, mexicaans, falafel, lekkere kopi.. echt fantastisch. Vanuit Cebu wouden we dan n boot terug nemen nr Manila. Maar die boot had zoveel vertraging dat we uiteindelijk n binnenlandse vlucht genomen hebben. Als we die boot gingen nemen, zat de kans er dik in dat we onze vlucht nr shanghai zouden missen ( die boot kon er 22 uur over doen, maar miss ook 30 uur) Het steekt niet op n aantal uur in de filipijnen... dat werd nogmaals duidelijk. Nog snel mn mes gered vn de boottocht, en dn naar de luchthaven. Ergens kwam het zo ook wel nog goed uit, omdat we dn in Manila inkopen konden doen; fetakaas, brood, pesto en al china binnengesmokkeld 
