k Heb me weer aan iets gewaagd, k ben met erhu 二胡 begonnen. `Erhu` wordt ook wel `Chinese violin` genoemd voor als je je er iets wilt bij voorstellen, alleen heeft een erhu slechts twee snaren. Het systeem waarin ze die partituren schrijven blijft nog wel n beetje verwarrend, maar het went wel. Ze gebruiken cijfers, arabische en chinese door elkaar ipv n notenbalk, om maar iets te vernoemen. Intussen is het hier echt zomer aan het worden, rond de 20-25 graden! n Tweetal weken geleden ben ik nr Nanchang geweest, op bezoek bij Zhang Jinhong, n meisje dat ik in Shanghai in oktober leren kennen had. K Heb op haar appartement gelogeerd en op die manier heb ik ook de achterbuurten van Nanchang kunnen verkennen. Vuil da da daar was, pff.. In de gang nr haar appartement kon je de trapleuning niet aanraken want die zag zwart, pikzwart! Daarenboven heb ik nogmaals ondervonden wat gastvrijheid in china betekent. Eten voor dood, bijvoorbeeld... Het ontbijt daar was echt wel lekker; licht pikante groentjes met noedels, en zelfs mn maag deed niet lastig voor 1 keer. Ik begin dus miss toch stilletjesaan gewoon te worden aan de Chinese keuken. Ik had totaal geen vermoeden wat Nanchang te bieden had, maar eigenlijk vond ik het best wel n mooie stad. n Groot meer, veel groen, lieve mensen.. en lekker eten! En da s echt belangrijk als je in Chinees gezelschap bent.. want er wordt continu gegeten.. we hadde nog maar net ons ontbijt achter de rug, en n vriend vn haar belde al om s middags samen iets te gaan eten. n Kleine twee uur laten zaten we dus terug aan tafel. Ik wou graag zondagavond terugkeren, maar zoals iedere keer weer opnieuw waren er dus geen treintickets meer. k Ben dan maar maandag teruggekeerd. En op zo n momenten besef je maar al te goed dat leven in n overbevolkt land als dit, niet altijd even simpel is. k Besef nu opeens dat meer als de helft vn wat ik geschreven heb ook met `eten` te maken heeft, en zo zie je... die chinese gewoontes begin ik ook al over te nemen... En dan zwijg ik nog over 早睡早起, warm water lekker beginnen vinden, nutteloze sms jes sturen, alles op straat al wandelend te eten of te drinken .... Het zal afkicken worden als ik terug in Belgie ben.. dat staat vast, maar voorlopig ga ik toch nog even genieten van alles hier! Intussen hebben weook n vliegticket gekocht voor Urumqi. Volgende week vrijdag trekken we er even op uit. We gaan het andere uiteinde van China eens verkennen: de woestijn, de oases, islamitische cultuur en de authentieke 兰州拉面! Ik heb er al zin in...
