jaja, twas te denken, de langste vlucht en wie zit er naast je: zo'n vervelend rotjoch!! Er is zo al geen plaats in de vlieger en wanneer de personen voor jou na 10min al hun zetel achteruit zetten, dan ben je helemaal gezien! Gelukkig zijn er nog films om te bekijken op een klein schermpje op zo'n 10 à 15cm van je gezicht Nuja gelukkig viel die kleine na een tijd in slaap en was ik weer wat gerust voor een paar uur, maar na 9u begon het toch wat tegen te steken. De pijn in de benen, de rug en andere lichaamsdelen begon nu wel te komen en lastig te worden. Maar we hebben de vlucht overleefd en ondanks alles moet ik zeggen dat het vrij vlug gegaan is (waarschijnlijk door alle films die ik bekeken heb...).
In Sydney verliep alles goed, makkelijk met de transits. Dan 3u vliegen naar Auckland, ook dit ging vrij vlug en raar maar waar, maar op deze vlieger was er meer plaats dan op de vorige. Kan ook zijn doordat ik helemaal vooraan zat en aan de zijkanten de nooduitgangen waren. In ieder geval mooi meegenomen. Maar nog steeds niet kunnen slapen!!
Dan in Auckland aangekomen, door de paspoortcontrole en door de douane. Dit verliep allemaal heel vlot. Mijn bagage is zelfs niet eens doorzocht, gewoon door de X-ray machine. Gelukkig maar, want ik zat er al mee in hoe ik alles weer in mijn valies moest krijgen.
En dan begon het: de oververmoeidheid en warmte begonnen toe te slaan. Maar ik mocht niet plooien, want ik moest nog navragen bij Air New Zealand hoeveel mijn bagage mocht wegen, moest nog gsm-kaart kopen, bellen naar het hotel voor de shuttle en een trolley kopen (mijn bagage woog inderdaad te veel).
Eindelijk aangekomen in het hotel met de moed in de schoenen! Zag het echt waar even niet meer zitten, maar ik veronderstel dat iedereen na zo'n goeie 40uur wakker te zijn wel eens een dipje heeft.... Gelukkig kikkerde de douche me heel erg op en werd alles al een heel stuk minder erg. Even op het internet en dan bellen met het thuisfront. Ook dit deed deugd, even alles kunnen zeggen aan mensen die je kent en weten dat ze ook heel blij zij van je te horen. En dan bedtijd!!! Eindelijk...
Na toch wel een 8u te hebben geslapen, zou ik willen zeggen dat ik uitgeslapen was, maar dit was niet zo, alleen een klein beetje minder uitgeput... Dan was het zover, de laatste vlucht voor mijn avontuur in Nieuw-Zeeland echt begon. Het begon dan toch meer en meer door te dringen dat ik dit echt aan het doen was. Wie had dit ooit gedacht....
na wat problemen met overgewicht van mijn bagage en met een klein hartje bij het afscheid, was de vlucht in, jawel, businessclass een welgekomen pluspunt. Ik hoor jullie denken "Businessclass? Van geen wonder dat het ticket zo duur was!" Nee nee, omdat de vlucht volboekt was en omdat ik zo ver moest vliegen, mocht ik in businessclass vliegen gedurende de eerste vlucht van 6u.
Amai wat een luxe! Meteen een drankje bij het aan boord komen, een warm handdoekje, eten, drinken, tv, een kussen, dekentje en vooral véél plaats!! Wat moet een mens nog meer hebben? Zal dat even tegenvallen de komende 14u...
Ik kan wel zeggen dat de luchthaven in Abu Dhabi groot en blinkend is. Nu wachten op de volgende vlucht en dan 14u afzien.
Nuja gelukkig viel die kleine na een tijd in slaap en was ik weer wat gerust voor een paar uur, maar na 9u begon het toch wat tegen te steken. De pijn in de benen, de rug en andere lichaamsdelen begon nu wel te komen en lastig te worden. Maar we hebben de vlucht overleefd en ondanks alles moet ik zeggen dat het vrij vlug gegaan is (waarschijnlijk door alle films die ik bekeken heb...).
