hier ben ik terug! Deze week is er eigenlijk niet zo veel gebeurt. Heb wel vernomen dat mijn huisgenoot eind volgende week vertrekt naar een andere plaats in NZ (Christchurch). Wat denken we dan: joepie! Hij begint mij echt steeds meer te ergeren en ik weet ook niet meer wat ik er van moet denken. Het is natuurlijk niet gemakkelijk voor hem om hier te zijn, terwijl zijn familie op straat moet leven in Chilie na de aardbevingen. Maar hij heeft ook niet bepaald veel respect voor mij begin ik zo steeds meer en meer te merken. Maar geen nood, ik kan het nog wel een weekje uithouden en dan heb ik het huis voor mij alleen!! Amai, soms denk ik echt dat ik geen persoon ben om met iemand anders samen te wonen... Wie weet is de volgende huisgenoot nog erger. Mag er nie aan denken....
Het feit dat hij vertrekt, betekent wel dat we het werk dan met 2 moeten doen, maar dat zal wel lukken denk ik. Het kalven verloopt dan ook al wat rustiger. Het is vooral voor Niels dat er weer meer werk bijkomt, wat ik wel jammer vind voor hem!
Ah, ik heb ondertussen een nieuwe kom en een mixer gekregen!! Had zelfs nie om een mixer gevraagd, dus was super onder de indruk! Niels was deze week naar Gore geweest om inkopen te doen enzo en toen we aan het melken waren 's avonds zei hij: "ik heb een kom en een mixer meegebracht voor je". Had er zelfs niet meer om gevraagd en toch was hij het blijkbaar niet vergeten. Super!
Ik heb deze morgen voor de eerste keer (hier althans) mijn ouders en mijn broer gezien! Via skype. Ging wel niet zo goed, zat redelijk wat vertraging op voor hen en het beeld was ook vrij wazig. Het gesprek werd ook een aantal keer afgebroken. Kan zijn dat het komt doordat het hier aan het regenen was enzo en dan gaat het internet altijd een stuk slechter of soms zelfs niet als het echt veel waait. Maar ondanks dat ben ik toch heel blij dat ik ze eens gezien heb en ik denk dat zij het ook wel leuk vonden om te zien dat ik het echt wel goed maak. Ze hebben ondertussen ook wat foto's gezien en waren onder de indruk. Ze vonden het hele mooie foto's en het waren er nog maar 19, heb er nog veel meer om jullie jaloers te maken
Mijn geheugen is blijkbaar ook nie meer wat het geweest is, begin soms fouten te maken. Moest gisteren een weide klaarzetten om de groep nieuwe koeien in te laten 's avonds en had ze verkeerd klaar gezet. Niels zo van: "is uw draadje kapot toch of heb je het over heel de weide gezet?" Ik: "over heel de weide...." Niels: "tmoest voor de sloot blijven." Ik: "maar je zei dat ik over de sloot moest gaan..." Niels: "ja net voor weide 5 is er ook een klein slootje en daar moest je over." Ik: "ahja, gebt da inderdaad gezegd ja!" Hij is het dan goed gaan zetten en op zo'n momenten kan je jezelf echt wel dood slaan!! En tis nie den eerste keer é dat ik een fout maak! Maar hij is er niet kwaad voor geweest en heeft er ook niets meer van gezegd.
Anders is er eigenlijk niet veel gebeurt, alles gaat zijn gewone gangetje.
de tijd gaat hier zo vlug voorbij dat het mij niet goed lukt om mijn blog bij te houden. Sorry daarvoor!!
De koeien zijn volop aan het kalven, meestal kalven er zo'n 5 koeien op een dag, maar soms zijn het er ook 10 of 15!! Dan weet je echt niet waar eerst gekeken. Gelukkig zijn we met 3 en als het zo druk is, dan doet Niels een deel van mijn werk, omdat ik dan bijna heel de dag kalfjes ophaal en melk geef. Gelukkig kunnen er 4 kalfjes per keer in het karretje en mag ik kleurtjes gebruiken om te weten welk kalfje van welke koe komt (moet dit weten, zodat ze het juiste nummer krijgen). We zijn ondertussen ook vroeger beginnen werken 's morgens. We beginnen nu om 5u 's morgens en in de namiddag beginnen we ook wat vroeger, zodat we niet te laat gedaan hebben 's avonds (rond 18 à 19u). Het is vooral door de jonge koeien (vaarzen) dat we vroeger moeten beginnen. Deze weten namelijk nog niet goed hoe het melken gebeurt en slaan het melkstel van hun uier. We moeten dus heel de tijd de melkcup terug aanhangen en oppassen dat ze niet op ons armen slaan enzo. Maar er bestaan truukjes voor... Klinkt misschien erg, maar kan je verzekeren dat als je een slag krijgt, hij serieus aankomt!!
We zitten ondertussen over de helft van de kalvingen en over de 100 koeien, ook de helft van de vaarzen is gekalfd volgens Niels. Hij hoopt dat we eind deze week nog 25 kalvingen erbij hebben, dan hebben we voor heel de maand maart maar 60 koeien meer die moeten kalven en is het dus al een heel stuk rustiger. Hij zei ook dat we misschien half maart al weer ons vrij weekend gaan hebben, maar dit is natuurlijk te zien hoe het verder gaat. Momenteel heb ik maar 1 vrije dag in de week en kan ik dus niet veel doen, maar ik heb ondertussen mijn kamer wat in orde gebracht en aangenamer gemaakt, heb al gekuist in het huis, vandaag zelfs heel de douche gekuist (nu is hij weer wit ). Kleren wassen staat ook altijd op de agenda op mijn vrije dag en verder als ik tijd heb wat rusten en eens uitslapen als het lukt. Langs de andere kant wil ik ook niet te lang slapen, want anders heb ik het gevoel dat ik niets aan mijn dag gehad heb.
Verder beginnen de ergernissen aan mijn huisgenoot ook te komen. Heeft wel lang geduurt volgens mij, toch zeker een maand ofzo . Hij heeft blijkbaar niet meer zo de nood om het huis of de tuin op te kuisen. Hij zit bijna altijd op het internet en verder slaapt hij en dan is hij nog moe... Maar ik heb hem er al toe gekregen om een bord te gebruiken voor zijn boterhammen op te leggen, want anders liggen de kruimels op het tapijt en op de computers (niet zo leuk!). Verder heb ik hem al kunnen overtuigen dat hij moet helpen bij het kuisen van het huis. Op maandag kuist hij het huis, wel nog niet zo uitgebreid als ik, maar het is een begin. (Moet hem nog een beetje "kweken" en dat is beter een beetje met de keer ). Hij heeft de laatste tijd soms ook een slecht humeur, niet echt aangenaam. En dat maakt mij dan soms ook een beetje slecht gehumeurd, vandaar dat ik mij misschien ook meer erger. Ahja, we zien wel. Met Niels heb ik absoluut geen probleem, kom er ook goed mee overeen. Hij is dan ook niet slecht gehumeurd en altijd vriendelijk.
Heb geprobeerd om de foto's op mijn blog te krijgen, maar heb wat problemen. Blijf eraan werken en hoop dat het mij toch op de een of andere manier lukt!
Wat verder nog... Moet even denken hoor... Ja meestal ziet mijn dag er altijd hetzelfde uit, maar toch zit er veel variatie in.
Kga het hierbij laten, moet de volgende keer nog iets weten te schrijven é
ik zit een beetje achter met mijn blog, dus ga ik het een beetje samenvatten en hopen dat ik op deze manier een beetje mee geraak, zodat ik er elke week iets op kan zetten. Maar of het mij gaat lukken...
De eerste weken was het vooral alles leren en kijken hoe alles moet gedaan worden. Ik heb de melkmachine leren aanzetten en kuisen na het melken, dit is verschillend 's morgens en 's avonds. Mijn taken zijn het opzetten van tijdelijke draden in de weiden, zodat de koeien elke dag vers gras hebben. De weiden zijn redelijk groot, zodat er met tijdelijke paaltjes en draad gewerkt wordt. Deze worden dan elke dag een paar meter opgeschoven. Ik moet ook de koeien naar de stal en naar de weide brengen en helpen bij het melken. De koeien zijn ook in mijn tweede week hier beginnen kalven en dan heb ik de kalfjes moeten melk geven. Ik moet ook de kalfjes van de weide naar de kalverschuur brengen als ze geboren zijn. Verder heb ik ook al distels moeten sproeien, dit gebeurt met de quad met een grote tank met sproeistof vanachter op de quad.
Wat verder nog... We hebben ook al eens een dag gras ingekuild. Ook dit gebeurt heel anders dan in België. Hier rijden ze met een grote kraan op de put om het gras aan te rijden. Ook wordt het gras gehakseld en in grote kipkarren geladen, deze laden het gras uit voor de sleufsilo. Ze rijden dus niet over het gras, maar met de kraan wordt het gras opgehoogt.
Verder is het hier al heeeeel warm geweest, soms echt niet te doen. Als het in België zo warm is, dan komen de mensen zelfs niet buiten!
Het eerste weekend (vrijdag, zaterdag en zondag) heeft Bau vrij gehad en is hij naar Queenstown geweest, dus was ik 3 dagen op mijn gemak Die vrijdag ben ik in de namiddag met Niels naar Gore geweest om mijn IRD-nummer aan te vragen en een bankrekening te openen, verder hebben we ook nog wat spullen voor de boerderij gekocht en een overall voor mij. Voor mijn potten en pannen was het al een beetje te laat, maar het zal voor een andere keer zijn denk ik. Het tweede weekend had ik 3 dagen vrij en ben ik op vrijdag terug naar Gore geweest om mijn bankkaart te activeren en mijn eerste loon erdoor te blazen Neenee ik heb nog wat dingen gekocht in de supermarkt (handdoeken, after sun, kuisproduct, stofzuigerzakken,...) en heb eens gekeken welke winkels ze daar allemaal hebben, een verjaardagskaartje naar mijn broer gestuurd, t-shirts gekocht... Verder heb ik die vrijdag nog gekuist in het huis, wat was gedaan en mijn kamer wat op orde gebracht.
Op zaterdag ben ik dan vertrokken naar Te Anau. Onder de weg heb ik nog een ongeluk zien gebeuren. Niet leuk!! Het was een jeep die een jeep aan het slepen was en ik vond al dat hij nogal vlug ging en uitzwenkte en dan al ineens bij een bocht ging hij uit de bocht. Vlug gestopt, mijn gsm meegepakt en dan tot de conclusie gekomen dat ik het noodnummer niet ken! Maar gelukkig stopten er direct nog een paar auto's en het meisje in de auto had niets, alleen erg geschrokken.
In Te Anau had ik meteen een vakantiegevoel door het goede weer en het schone meer. Ik heb dan een uitstap naar de glowworm caves geboekt en voor de volgende dag een daguitstap naar Milford Sounds. Het was eigenlijk heel duur, maar het bleek de moeite waard te zijn.
Voor de glowworm caves vertrok de boot om 19u, maar ik zou mezelf niet zijn, mocht ik de boot niet net hebben zien wegvaren. Maar gelukkig zijn de mensen hier héél goed en hebben ze mijn ticket verandert naar 20.15u. Wat zeggen we dan: DANK U!!! Op de boot heb ik een canadees meisje leren kennen die hier een jaar was voor studies. Het waren haar laatste dagen in NZ en vond het jammer dat ze weer naar huis moest. Het was wel leuk en de grot had wel iets speciaals met al die kleine lichtjes... Jammer genoeg mochten er geen foto's getrokken worden en ik kon het ook niet in den duik doen, want ze hielden het wel goed in het oog. Redelijk laat terug in Te Anau, gedoucht en dan bedje binnen, want de volgende morgen moest ik al vroeg klaar zijn voor de uitstap.
De uitstap naar Milford Sound was echt wel de moeite. De chauffeur was ook heel vriendelijk en gaf goed uitleg. In het doorrijden op enkele plaatsen gestopt en dan een boottocht van anderhalf uur ofzo. Tijdens de boottocht fur seals gezien, onder een waterval gevaren, mooie natuur gezien, wat wil een mens nog meer... Op de terugweg nog een aantal stops gedaan en ik moet zeggen, de uitzichten zijn hier echt wel niet mis, verre van zelfs!! En op een bepaalde plaats was er een riviertje die ze getest hadden op zuiverheid en het was voor 99% zuiver! De chauffeur zei dan ook van het water in de flessen uit te gieten en ze op te vullen met dit water en ik moet zeggen het smaakte heel erg goed, beter dan het flessenwater!
Terug thuis gekomen, had ik een berichtje gekregen van Niels dat er een BBQ was bij de "grote" bazen Art en Helen (dit zijn ook Nederlanders en de eigenaars van de 4 boerderijen, waaronder die waar ik op werk). Ik heb me dan maar vlug gedoucht en naar de BBQ gegaan. Moet zeggen dat ze ook heel erg vriendelijk zijn. Ze vroegen ook meteen hoe mijn weekend geweest was en wat ik vond van Te Anau en wat meer over mezelf. Het was echt een goede afsluiter van een geslaagd weekend.
Zo dit was een beetje wat er de eerste twee weken gebeurt is, de foto's zet ik in een aparte blog.
Had zelfs nie om een mixer gevraagd, dus was super onder de indruk! Niels was deze week naar Gore geweest om inkopen te doen enzo en toen we aan het melken waren 's avonds zei hij: "ik heb een kom en een mixer meegebracht voor je". Had er zelfs niet meer om gevraagd en toch was hij het blijkbaar niet vergeten. Super!
Hij is het dan goed gaan zetten en op zo'n momenten kan je jezelf echt wel dood slaan!! En tis nie den eerste keer é dat ik een fout maak! Maar hij is er niet kwaad voor geweest en heeft er ook niets meer van gezegd.
