De lessen zijn weer begonnen, en het laatste deel van het tweede semester laatste jaar is begonnen. Toch is mijn inzet minder dan ik ooit had gedacht. Ik denk dat ik rustig aan het uitbollen ben, terwijl ik mij zou moeten voorbereiden op het moeilijkste deel van mijn opleiding, namelijk mijn universitaire studies. Ik zou ervoor moeten zorgen dat alles blijft lukken, maar ik heb er gewoon de inzet niet voor.
Dit jaar zal ik waarschijnlijk wel halen, maar volgend jaar begin ik aan het zwaarste deel van mijn opleiding ooit. De zwaarste opleiding in België, waarvan ik geen idee heb of ik ze aankan. Waarschijnlijk ben ik verstandelijk wel capabel genoeg om zoiets af te maken, maar helemaal zeker ben ik er niet van. Toch heb ik meer schrik dat ik mij, eenmaal ik alleen op kot zit, niet zal kunnen inzetten, en ik een jaar en heel veel geld van mijn ouders ga verspillen, iets wat ik absoluut zou willen vermijden. Het hangt er allemaal van af van hoe ik zal reageren als het erop aankomt. Daarom hoop ik dat het me zal lukken. Ik wil er alleszins voor gaan.
