Ik ben nu aan het lezen in een boek over de voorspellingen van nostradamus. Hoewel ik eerst zeer sceptisch tegenover zijn voorspellingen stond, ben ik ervan overtuigd geraakt dat Nostradamus op de een of andere mannier toch een idee had van hoe de toekomst er uit zou zien. Wat mij hier vooral van heeft overtuigd zijn de namen die hij gebruikt voor bijvoorbeeld Amerika, een continent dat nog niet ondekt was in zijn tijd, een waar hij dus niets van af kon weten. Toch staat deze naam al in zijn voorspellingen. Ook de naam Himler (=Hitler) lijkt mij onrustbarend dicht bij de realiteit te komen. Nu kan iedereen zeggen dat Himler iets anders kan betekent hebben voor hem en het niet noodzakelijk op deze historisch persoon hoeft te slaan. Deze redenering lijkt mij duidelijk, maar de omschrijving hiervan verbaasd me toch en doet me vermoeden dat het wel degelijk Hitler betreft.
Maar als Nostradamus al dingen wist over zijn toekomst, hoe kan dit dan. Hij heeft de toekomst voorspeld tot het jaar 3500(ongeveer)
Ik heb hier twee (beide nogal ongeloofwaardig) hypotheses voor.
1) Je zou kunnen denken dat Nostradamus afstamt van een, of zelf een tijdreiziger is. Dit kan verklaren waarom hij dingen die voor hem in het verleden lagen aan de mensheid kan voorspellen.
2) Predestinatie. Zou het kunnen dat alles al vastligt, en de hele wereld zich afspeeld op een op voorhand bepaalde manier? Toen ik hierover ging nadenken, bedacht ik dat dit misschien wel zou kunnen, aangezien ik een tijd terug bedacht dat je de toekomst zou kunnen voorspellen. Dit zou je kunnen als alle gegevens van elk deeltje in de wereld in een supercomputer werden ingevoerd:
bijvoorbeeld:Je wilt de lotto winnen. Je analyseert de positie van de balletjes, de beweging van de machine en bekijkt zo wat de juiste combinatie is. Zo zal je misschien enkele getallen juist hebben. Je kan echter pas helemaal zeker zijn als je ook de bewegingen van de werknemers volgt, want als bijvoorbeeld een werknemer tegen het apparaat stoot, kan de positie lichtjes veranderen. Om de bewegingen van de mensen te kunnen begrijpen moet je hun hele leven, hun geschiedenis, trauma's, voedsel, relaties en dergelijke kennen. Zo is alles gelinkt.
Alles is namelijk het gevolg van interacties, oorzaak en gevolg. Als ik bijvoorbeeld mijn hoofd stoot en ik krijg een hersenschudding, dan ga ik naar de dokter. Het gevolg hiervan is dat de dokter geld verdient, ik geholpen wordt en we beide tijd verliezen. Als de dokter op het uur dat ik langskom een afspraak had met zijn vrouw, zal er door mij een spanning ontstaan in zijn huwelijk. Als we dit voorbeeld doortrekken zullen we zien dat de hele wereld wordt beïnvloed door mij. Maar ik ben niet het begin van de keten. Als ik mijn hoofd stoot, heeft dit ook weer een reden, zoals bijvoorbeeld mijn onhandigheid. Deze is bijvoorbeeld erfelijk, of heb ik gekregen door mijn opvoeding.
Sceptici zouden nu opperen dat er geen vrije wil kan bestaan als dit soort systeem echt klopt. Ik denk dat vrije wil een erg vaag begrip is. Ik geloof echter in mijn idee en zal het proberen te verdedigen. Met het begrip vrije wil bedoel ik de keuzes die ik maak. Die keuzes die maak ik op het moment zelf en zouden niet vast kunnen liggen. Ik denk dat dit wel het geval is aangezien de mens elke keuze die hij maakt op zijn ervaringen baseerd. Daarom is elke vorm van toeval in feite een illusie van een systeem waartoe het menselijk begrip niet in staat is. Ik zal nu proberen hier een voorbeeld van te geven.
Ik fiets over straat naar mijn school. Op een dag besluit ik een andere weg te nemen. Vele mensen zouden dit als een keuze omschrijven. Ik zie het als een gevolg van mijn verveling in de gewoonte, het feit dat ik tijd over heb en nog veel andere factoren in mijn verleden, zoals een aangeboren nieuwsgierigheid. Daarom is het besluit dat ik maak, zowel mijn vrije wil als een gevolg in het "grote plan"
Zo zeg ik eigenlijk dat ieder mens wel een vrije wil heeft, maar dat zijn uiteindelijke keuzes toch al vastliggen. De keuze is met andere woorden slechts een formaliteit van de hersenen om de toekomst van de wereld te bepalen, als je het cru stelt. Als je dit gedachtengoed echter doortrekt, denk ik zelfs dat gedachten het gevolg zijn van dit plan. We krijgen gedachten namelijk door interacties of door het heranalyseren van bijvoorbeeld herinneringen. Onze gedachten beïnvloeden ons handelen en zetten zo de wereld verder.
Het idee van predestinatie lijkt mij daarom nog niet eens zo ongeloofwaardig nu ik er verder over na heb gedacht. De voorspellingen van Nostradamus zijn misschien wel de logica van een man die ongeloofelijk goed gevolgen kon interpreteren en daardoor zijn voorspellingen kon maken. Hierdoor is het ook logisch dat hoe verder de tijd vordert, hoe minder sluitend de logica is en hoe minder juist de voorspellingen zijn.
Ik ben echter blij dat het niet mogelijk is om te bepalen wat de toekomst is en God's grote plan voor de toekomst, zoals vaak vermeld in de Bijbel een groot vraagteken is voor de mens. Zo zal de mens blijven doen wat hij moet doen, gewoon omdat het een gevolg is van alles wat er ooit is gebeurt, zonder ooit het eindelijke doel te kennen, ten minste dat is hoe ik erover denk.
