En de winterstop kwam wat ongelegen. Net nu we in een betere periode waren voor nieuwjaar werden we op rust gezet. Vraag was hoe we de rustperiode zouden verteren. De eerste 10 min. zagen er veel belovend uit. We speelden de bal mooi rond en zetten de tergenstander vast op hun eigen helft. Echte grote kansen konden we echter niet bijeen voetballen. Na een een kwartier dienden we wat gas terug te nemen en kwam Ingelmunster wat meer in de wedstrijd. Maar ook zij konden niet echt grote kansen bijeenvoetballen. Kortom het werd een evenwichtige wedstrijd met veel middenveld spel zonder grote doelkansen.
Wij kregen echter één grote doelkans mede door de hulp van de verdediging van Ingelmunster maar Charles was wat te verrast om het late kerstgeschenk in ontvangst te nemen.
In de tweede helft kregen we het moeilijker, de bal werd niet zo vlot meer rond gespeeld, de passing werd iets minder en vooral op het middenveld verloren we de duels. Positioneel zat het ook niet zo goed meer in elkaar en uiteindelijk viel dan toch dat tegendoelpunt.
We probeerden nog om ten aanval te trekken maar onze batterijen waren leeg. ( Misschien moeten we op training een tandje bijsteken ...)
Misschien hadden we wat meer verdiend op basis van onze eerste helft maar misschien was de overwinning van Ingelmunster wel verdiend op basis van hun tweede helft.
"De winterstop ingaan met een goed gevoel", dat was de opdracht die werd meegegeven voor onze laatste wedstrijd in 2011.
En of we er een goed gevoel hebben aan overgehouden.
In de eerste 10 min. was het nog wat zoeken naar het evenwicht op een moeilijk bespeelbaar terrein, maar eens we onze draai gevonden hadden waren we duidelijk de betere voetballende ploeg. Na wat kleine kansjes werd er, na een lichte fout op Lothar en een assist van Rik, een strafschop mooi genomen door Fabio. Fabio had de smaak duidelijk te pakken en na alweer een assist van Rik kon Fabio van ruim buiten de 16m aanleggen en verdween de bal mooi in het doel : echt een beauty was dat.
Een mooie voorsprong en onbewust werd het wat kalmer aan gedaan waardoor Oostende wat meer in de wedstrijd kwam en zowaar de aansluitingstreffer kon scoren. De wedstrijd werd nu evenwichtig zonder dat we echt grote kansen weggaven. Iets voor rust, en voor ons op geen mooier moment, wou Fabio nogmaals van ver uithalen. Zijn schot werd echter een voorzet voor Amarin die op de goeie plaats stond en in twee keer de bal voorbij de keeper plaatste.
Tijdens de rust werd gewaarschuwd voor de intimidatie van de tegenstander en dat we ons vooral daarin niet mochten laten vangen. Mede door de wat 'twijfelende', op zijn zachtst gezegd nog, leiding kwam er van voetbal niet echt veel meer in huis. Enkele potjes begonnen over te koken langs beide kanten en het werd tijd dat er afgefloten werd. Ondertussen had Amarin weer maar eens getoond dat hij weet waar hij moet staan en de voorsprong wat verder uitgediept. Veel kansen had Oostende niet bijeen gevoetbald, wij hielpen ze daar wat bij en bezorgden ons zo bijna een driedubbel hartinfarct.
Conclusie : Voetballend was het ietsje minder dan onze tweede helft van vorige week, maar de staat van het veld liet echt mooi voetbal niet toe. De eerste helft was goed, heel goed zelfs. De tweede helft was het iets minder en was bijwijlen voetbal niet echt meer het hoofddoel mede door de leiding.
De verdediging die stond scherp vandaag ! Het middenveld toonde vooral in de eerste helft zijn technisch kunnen om de bal het werk te laten doen en onze aanvallers, vandaag niet altijd even gelukkig in hun acties, legden heel vele kilometers af en zetten zo de verdedigers van de tegenpartij constant onder druk. Niet vergeten onze bankzitters die gretig in vielen. En onze keeper die pakte uit met één heel goeie redding diep in de tweede helft en krijgt dan nog de rekening geprestenteerd van de cardioloog. ( )
Maar nu wacht er onze gasten eerst nog iets anders op school ...
We zien elkaar terug op 5 januari, hopelijk met een voltallige kern en heeft iedereen het programma voor de winterstop strikt gevolgd !!
Deze week trainen we nog twee maal en na de wedstrijd op KVO Oostende gaan we in winterstop. ( Maar eerst nog wat examen- stress ?)
We starten terug op donderdag 5 januari !
Op vrijdag 3 februari gaat de traditionele quizavond door voor de jeugd van KSV Rumbeke in zal Ocar. Iedereen mag meedoen : spelers - ouders - supporters: iedereen van harte welkom. Een groep bestaat uit min. 3 en max. 6 personen : Laat de BU14 goed vertegenwoordigd zijn. Info hierover wordt eerstdaags meegegeven.
In de eerste helft was het zwak. We hadden teveel respect voor de leider. We keken ernaar en zagen dat het mooi was, zonder er iets aan te doen. Wat beoogd werd met een iets andere ploegopstelling kwam er totaal niet uit. Vooraan stond onze diepe spits op een eiland zonder einige steun. Op het middenveld verzopen we en kwamen overal tekort en achteraan waren we te laks, we stonden te ver van onze man, lieten die rustig controleren, hij kon nog even naar huis bellen vooraleer hij rustig kon inspelen.
In de rust werd er bijgesteld, we keerden terug naar onze vertrouwde opstelling en plots was de fighting-spirit terug en hoe. Na een korte tussensprint werd het 2-3. Jammer dat we zo vlug daarna een tegendoelpunt moesten incasseren. Maar wie gedacht had aan een Izegem-scenario kwam bedrogen uit. Het werd bijna een Maribor-scenario !!
Via een nieuwe tussensprint kwamen we gelijk tot 4-4. Eventjes sloop er paniek in de rangen van de tegenstander, we brachten ze bijna aan het wankelen. Maar het zouden nog een moeilijke 10 min. worden voor ons. Overal werd bijgesprongen en iedereen vocht voor wat hij waard was.
Avelgem schakelde een versnelling hoger en zoals gevreesd kregen we nog een tegendoelpunt. Daarna was het echter terug aan ons en op een prima genomen vrije trap hadden we de kans om terug langszij te komen, maar door een lichte por in de rug werd er overgekopt.
In de slotfase kregen we dan een zesde doelpunt tegen en daarmee was de kous af !
Slotconclussie : Een terechte overwinning van Avelgem waar er wel enkele talenten bijlopen. Een zwakke eerste helft van onze kant maar een beresterke tweede helft met mooi voetbal!
We hebben een ploeg die heel veel in zijn mars heeft, die duidelijk hoger moet staan in de rangschikking op voorwaarde dat we er allen voor gaan en dat we een vervolg breien aan de tweede helft !!
ps. dank aan een voortreffelijke Bjarne voor ons uit de nood te helpen.
Laat het ons houden op de wedstrijd zelf, commentaar op de randverschijnselen( voor- tijdens en na de wedstrijd) laat ik over aan onze wekelijkse verslaggever.
Wij kwamen wat geprikkeld aan de start van de wedstrijd, dankzij de welkomstbegroeting van onze tegenstanders. Tijdens de opwarming was dit nog niet echt te zien maar eenmaal de wedstrijd begonnen was konden ze deze maal wel de knop omdraaien. Mede door het feit dat de ziekenboeg aan het afslanken is en we stilaan op een volledige kern kunnen rekenen ( behalve onze langgeblesseerden Olie en Seba), hadden we terug wat meer snelheid in de ploeg.
Achteraan zat het redelijk goed in elkaar waardoor we in de eerste helft amper een kans weggaven. De tegenstander had misschien wat meer balbezit, echt goed uitgespeelde kansen hadden zij niet. Het was dan ook tegen het spelbeeld in en dankzij wat hulp van onze kant dat zij niet zo verdiend net voor de rust de 0-1 konden scoren.
We hadden toen echter zelf al moeten op voorsprong staan met toch wel een drietal heel mooie kansen maar we scoren o zo moeilijk dit seizoen.
Tijdens de rust werd door Rik de nodige instructies meegegeven en was het duidelijk dat we hier wel wat punten konden thuis houden.
De tweede helft kregen we het wel wat moeilijker en was er vooral heel veel middenveld spel te bewonderen, maar waar het ons de voorbije weken wat aan onbrak was er deze keer wel: de wil om er voor te gaan, de inzet, de gedrevenheid.
Zwevegem kreeg wat kleine kansen en één grote kans maar scoren lukte niet meer voor hen. Wij konden daar tegenover zelf enkele kansen plaatsen en kregen een terechte strafschop toen Amarin getackeld werd met beide voeten vooruit in de 16m. ( Vorige week werd er blijkbaar op Kortrijk ook zo één van de kerels van het plein gestampt ...)
Na wat tumult mocht Fabio zich achter de bal plaatsen en ons zo verdiend op gelijk hoogte brengen. Met nog een klein kwartier te gaan kwamen we tot het besef dat er een punt wel degelijk in zat deze week en plooide iedereen zich nog eens dubbel. Er werd geknokt en, geef eerlijk toe, het was een bevrijding toen er werd afgefloten.
Een gelijkspel waar sommigen het moeilijk mee hadden maar vooral de wijze waarop stemde ons tot vreugde: dit keer geen nonchalance , dit keer wel de wil om er voor te gaan met de nodige inzet en de bereidheid om voor elkaar te knokken.
Als we dit iedere week kunnen brengen en ook en vooral op training, dan staan er ons nog mooie tijden te wachten. Enkel en alleen als iedereen er telkens voor gaat !
Het deed deugd en het was ook broodnodig, onze eerste uitoverwinning.
Het moet echter gezegd zijn , en dit met alle respect voor Steenbrugge, echt moeilijk werd het ons niet gemaakt.
Het openings kwartier was echter nog niet zo denderend en gaven we zelfs enkele kansjes en één grote kans weg. Maar na de eerste 15 min. namen we de wedstrijd echt in handen met vooral Rinus die sterk bezig was en de weg naar de netten vond. We domineerden rustig en hadden een veilige 0-4 voorsprong bij de rust.
Tweede helft zelfde spelbeeld waarbij er enkele mooie combinaties kwamen en we de tegenstander lieten lopen achter een ongrijpbare bal. Jammer van dat ene tegendoelpunt toen er achteraan één en ander niet pluis was.
Volgende week zal de tegenstander echter van een ander niveau zijn maar wie weet, mits enkele spelers die we hopelijk recuperen en de goede ingesteldheid kunnen we zorgen voor een verrassing op de laatste wedstrijd van de heenronde.
Dank aan Ludovic-Rinus-Elvin die ons uit de nood kwamen helpen en het zeker niet onaardig deden.
