Zijn we op de goede weg ? Ik denk het ! Vooral onze eerste helft was hoopgevend.
Feit is dat er deze week heel wat meer beleving was op training en dat we stilletjes aan onze trainingsachterstand aan het wegwerken zijn. Jeugdvoetbal moet FUN zijn, maar is meer dan FUN alleen ...
Met een iets wat andere veldbezetting konden we het Ingelmunster knap lastig maken. Mits wat meer geluk zat er zelfs een vroege voorsprong in. Jammer dat we ten onrechte werd afgefloten voor buitenspel toen Jeroen voor de tweede maal alleen op de keeper ging.
Kortom het eerste kwartier waren we in goeie doen ( het beste dat we tot nu toe lieten zien). Halfweg de eerste helft kon Ingelmunster wat over nemen zonder echt gevaarlijk te zijn. Jammer dat één individueel foutje ons een tegendoelpunt deed slikken. Gilles kon ons, oververdiend trouwens, voor rust nog op gelijke hoogte brengen tot wanhoop van de thuissupporters en coach.
In de tweede helft brachten we iets te weinig voetbal en hervielen we wat terug in onze oude ziekte en terug een dekkingsfout deed ons de das om, waarna we niet echt meer bij machte waren om het spel naar ons toe te trekken met slechts enkele kleine kansjes tot gevolg.
Op basis van onze eerste helft was een gelijkspel misschien een terechte uitslag geweest.
Ontgoocheling troef bij de spelers, voetbal is nu éénmaal een ploegsport. Winnen of verliezen doe je nu éénmaal met de ganse ploeg en het is niet nodig om individuele slachtoffers te gaan zoeken. Gewoonweg voortdoen en de punten zullen wel volgen.
Slot opmerking : Blijkbaar had de 'coach' van de tegenstanders een andere definitie geleerd wat betreft sportiviteit en beleefdheid.
Er was reeds verschil te zien ten opzichte van vorige week, maar we kunnen nog beter. Resultaat van de voorbije trainings-week ? Alhoewel nog enkele de knop zullen moeten omdraaien ( of de gevolgen ervan zullen dragen ...)
Het moet gezegd zijn dat we verzachtende omstandigheden mogen inroepen : enkele gekwetsen en één iemand die we moesten doorschuiven naar de U15 waardoor we slechts met 12 waren. Gevolg slechts één reserve speler en dat liet zich op het einde van de wedstrijd wel voelen. Mist wat meer overzicht en wat meer het koppeke te gebruiken hadden we op zijn minst een punt kunnen halen.
Volgende week staat er ons een zware verplaatsing te wachten naar Ingelmunster : we zullen het beste van ons zelf moeten naar boven halen.
Wat was dat voor een seizoensstart ! Laat ons hopen dat dit geen voorbode wordt van een heel moeilijk seizoen.
Waar we in de eerste helft nog wat gelijke tred konden houden met Avelgem, zakten we de tweede helft volledig door het ijs. (al was die met de zomerse temperaturen niet te bespeuren)
We kwamen overal een voetje tekort, duels werden niet gewonnen en lieten de tegenstander maar begaan. We keken ernaar en zagen dat het goed was. Excuses werden overal gezocht ( te warm weer, te lange grasmat, te grote tegenstanders enz. ), maar de echte reden moet niet zover gezocht worden...
We moeten beseffen dat we er enkel zullen komen als we met de ganse groep ervoor gaan, van de eerste minuut tot de laatste. Met talent alleen zullen we het niet redden, wat meer gedrevenheid zou niet misstaan. En laat iedereen eerst beginnen met voor de eigen deur te vegen vooraleer de schuld door te schuiven.
We zullen er keihard voor moeten werken, te beginnen komende week op de training.
