Opinie De Gucht: “De doos van Darwin”

16 augustus 2007 - Voor uittredend minister van Buitenlandse Zaken, Karel De Gucht, is het duidelijk: creationisme of een letterlijke interpretatie van het scheppingsverhaal hoort niet thuis in de lessen biologie. In De Standaard van vandaag reageert De Gucht daarmee op de uitlatingen van CD&V’ers Cathy Berx en Luc Van den Brande (DS 13 augustus) die het scheppingsverhaal naast de wetenschappelijke interpretatie willen plaatsen. De Gucht: “Het brengt de lessen biologie niks bij, net zomin als alternatieve theorieën over ooievaars en savooikool onze jongeren kritisch denken bijbrengen over de wonderen van de geboorte.”

De discussie rond het creationisme was tot voor kort een uniek Amerikaans fenomeen, weinig relevant en dus niet bedreigend voor het Vlaamse onderwijs. Gelukkig maar, zou je denken, als je bekijkt welke geloofwaardigheid dergelijke pseudo-wetenschappelijke theorieën over het ontstaan van de mens in de VS genieten. Volgens een recente Gallup-peiling is 43 procent van de Amerikanen ervan overtuigd dat God de mens eigenhandig geschapen heeft, min of meer zoals die nu bestaat. Daarnaast gelooft 38 procent van de ondervraagden dat de mens doorheen de tijd geëvolueerd is, maar dat God dit proces begeleid heeft.   Vlaams parlementslid Luc Van den Brande (CD&V) lijkt het creationisme echter een ernstige discussie waard te vinden (DS 13 augustus). Hij vindt het afwijzen van creationisme indoctrinerend tegenover onze kinderen en wil ze 'leren openstaan voor verschillende opvattingen'. Van een dovemansgesprek tussen de wetenschap en zij die haar negeren valt echter weinig goeds te verwachten.   Aanleiding voor deze discussie is een rapport van de parlementaire vergadering van de Raad Van Europa dat de opkomende invloed van creationistische theorieën als een gevaar voor ons onderwijs ziet, dat mogelijk zelfs onze democratische basiswaarden ondergraaft. Het rapport roept onderwijsautoriteiten op wetenschappelijke kennis over de evolutie te promoten en de wetenschappelijke pretenties van het creationisme tegen te gaan.   Van den Brande, voorzitter van de EVP-fractie bij de Raad van Europa, vroeg uitstel van het rapport omdat het zou 'verhinderen dat mensen vanuit hun geloofsopvatting ook aannemen dat er buiten de evolutieleer of het wetenschappelijke aspect, wellicht nog een andere creator kan bestaan die aan de oorsprong van het leven ligt.'   In zijn repliek op een parlementaire vraag van Annick De Ridder (Open VLD) over mogelijk gebruik van een creationistisch boek in een Vlaamse school - een boek dat bovendien het verband legt tussen 'geloof' in de evolutietheorie enerzijds en de Holocaust en de aanslagen van 11 september anderzijds -maakte de CD&V-fractie in het Vlaams Parlement eigenaardige bokkensprongen. 'In het kader van de eindtermen moeten we goed bekijken op welke plaats deze zaken worden aangereikt', besloot Luc Van den Brande. 'Wat in de eindtermen en vooral in de evolutieleer ook staat,' stelde zijn collega Cathy Berx, 'leerlingen moeten worden geconfronteerd met teksten die daar misschien haaks op staan om er dan kritisch mee om te springen.'     Als de CD&V-woordvoerders beweren dat zij 'niet tot diegenen behoren die als integristische creationisten beschouwd worden,' impliceert dat dat er volgens hen ook iets als 'ruimdenkende creationisten' bestaat. Een gevaarlijke misvatting. De theorieën van intelligent design verwerpen zonder meer de wetenschappelijke consensus rond de kern van de evolutietheorie, hoewel ze zelf niet van wetenschappelijke feiten uitgaan en geen wetenschappelijke methode aandragen om de zogezegd broodnodige kritische confrontatie aan te gaan. Een dergelijk dovemansgesprek brengt de lessen wetenschap niks bij, net zomin als alternatieve theorieën over ooievaars en savooikool onze jongeren kritisch denken bijbrengen over het wonder van de geboorte. Het naast elkaar, op gelijke hoogte, bespreken van creationisme en evolutietheorie is een logische onmogelijkheid. We moeten dit niet verder bekijken om te zien hoe we dit in het kader van de eindtermen aanbrengen. In de eindtermen - de basisvaardigheden, kennis en inzichten waarover iedere leerling van eender welk net bij het afstuderen moet beschikken - hoort dit duidelijk niet thuis. Nergens.   Het afwijzen van deze pseudo-wetenschap heeft ook geen enkele invloed op het evenwicht tussen wetenschap en godsdienst waar Van den Brande zich op beroept. Zoals minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A) in deze discussie al opmerkte, houdt de overheid zich niet bezig met de inhoud van de leerplannen godsdienst. In de levensbeschouwelijke lessen kunnen dus verhalen aan bod komen die haaks staan op wat de les biologie aanleert.   Dat hoeft geen probleem te zijn, zolang we erkennen dat zingeving en wetenschap van een andere orde zijn. Beide door elkaar halen, zoals creationisme het doet, opent een doos van Pandora waar enkel verwarring en wetenschappelijk analfabetisme uit te voorschijn komen.   Terwijl dit ook voor gelovigen nergens voor nodig is. Natuurkundige en overtuigd christen Gerard Bodifée schreef zijn bewondering voor de wetenschap ooit toe aan het feit dat hij 'niet alleen de authenticiteit, maar ook de begrenzing ervan' inzag. 'De wetenschap is de waarheid,' vat hij het samen, 'maar niet de volle waarheid.' Dat lijkt me, of je nu vrijzinnig, christen of moslim bent, een zinniger uitgangspunt voor onze jongeren dan het creatief omspringen met wetenschap waar Van den Brande en Berx ruimte voor willen laten.   Karel De Gucht is uittredend minister van Buitenlandse Zaken.

25-08-2007 om 12:23 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

Hoe is het zo ver kunnen komen?

Het ontbreken van ‘Belgische’ media is voor Carl Devos een belangrijke oorzaak van de duidelijke verschillen in de publieke opinie. ‘Wallonië is voor ons buitenland geworden, helaas.’ ‘De regionale reflex is evident omdat die het dominante geluid geworden is binnen elke media en taalgroep. Dit is heel lastig om te keren’, aldus De Vos.


Carl Devos is prof aan de RUG, officieel zal hij als politicoloog onpartijdig zijn, maar hij heeft duidelijk rooie trekjes. Hij vindt het blijkbaar nog jammer dat het Belgische 'gevoel' er niet meer is, maar enfin hij geeft het al toe, iets wat enige tijd geleden nog niet het geval was.... Trouwens Carl Devos is de meest rechtse (letterlijk dan) van dit gezelschap.

25-08-2007 om 08:59 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

Formatiecrisis: Overzicht Vlaamse krantencommentaren

brussel - Verscheidene Nederlandstalige kranten schrijven vrijdag in hun commentaren dat Yves Leterme ongetwijfeld een comeback zal maken. De gewezen formateur en CD&V zijn immers 'incontournable'.

(belga)

24-08-2007 om 19:20 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

Steeds meer verstandige mensen houden er rekening mee dat Vlaanderen kan besluiten uit België te stappen     (22/08/07 - Knack)

Wat als in de komende weken blijkt dat Vlamingen en Franstaligen eigenlijk niet meer in staat zijn samen een regering te vormen? Knack legt de vraag voor aan Paul Van Orshoven, professor publiek recht.

“Er komt een moment waarop de bestaande wettelijke regelgeving er in feite niet meer toe doet", aldus de professor. "Ik denk dat steeds meer verstandige mensen er rekening mee houden dat Vlaanderen finaal kan besluiten uit België te stappen, zonder dat daarvoor de grondwettelijk vereiste tweederdemeerderheid wordt gezocht. Omdat het niet kan blijven duren dat een minderheid van de bevolking de legitieme en democratische aspiraties van de meerderheid aan haar laars lapt. Ook Tsjechië en Slowakije zijn uiteengegaan op een manier waarin in de grondwet niet was voorzien.” Professor Van Orshoven ziet dat als een moderne variant van de historische “eed in de kaatsbaan”, een vrije vertaling van het beroemde “serment du jeu de paume” uit de Franse Revolutie. Op 20 juni 1789 zwoer de verzamelde burgerij, die zichzelf beschouwde als de échte vertegenwoordiger van de Franse natie, in de overdekte koninklijke kaatsbaan van het paleis van Versailles de dure eed niet uiteen te zullen gaan vóór Frankrijk tot een constitutionele monarchie was omgevormd. Hoewel juridisch waardeloos, noopte dit burgerprotest koning Lodewijk XVI uiteindelijk tot het bijeenroepen van een constituante. “In de geest van de eed in de Kaatsbaan is het desnoods geoorloofd om, in weerwil van de bestaande grondwettelijke regels, met een eenvoudige meerderheid van Nederlandstaligen in Kamer en Senaat eruit te stappen. Legitimiteit daarvoor kan worden ontleend aan het bestaan van een brede consensus bij de Vlaamse bevolking en haar politieke leiders dat het anders moet.” De professor publiek recht wil in verband met de huidige communautaire patstelling ook nog dit kwijt. “De Franstaligen herhalen steeds maar: on est demandeur de rien. Wil iemand hen erop wijzen dat in deze context het behoud van het status-quo vragen, wel degelijk iets vragen is, en wel heel erg veel?”...

Paul Van Orshoven, professor publiek recht

23-08-2007 om 00:00 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

Voor één keer 2 blogs op een dag... nu ja als je weet dat Bertje gisteren een intelligent Blog plaatste, weet je hoe laat het is. Doe zo voort Bert, en wie weet zit je dan op goede weg om Spirit weer op de kaart te zetten!


Er dreigt een breuk in het formatieberaad. Dat kan fantastisch nieuws zijn!
Een federale regering heeft klaarblijkelijk geen echte toegevoegde waarde voor de Franstalige partijen. Voor hen kunnen deze onderhandelingen perfect op een sisser uitlopen. De eisen die ze stellen op communautair vlak zijn ronduit beledigend. Waarom zouden de Vlaamse partijen niet toegeven aan de Franstaligen en inderdaad verder doen zonder federale regering?

Nergens ter wereld zijn er zoveel democratisch verkozen instellingen zoals hier. Nergens ter wereld wordt dicht bij de bevolking zoveel inspraak voorzien. Een federale regering die enkel lopende zaken afhandelt, is een weelde voor elke overtuigde Vlaamse democraat. En ook voor elke Waalse democraat. Laat de ernstige problemen oplossen door de democratisch verkozen Parlementen van Vlaanderen en Wallonië. Er is immers geen sprake van een democratisch vacuüm. En in Brussel zijn er nog veel meer parlementen.

Geef iedereen zijn zin. De Franstaligen willen geen verdere onderhandelingen. Stop ze dan. De Vlamingen willen meer bevoegdheden voor het Vlaams Parlement. Neem ze dan.
Maanden geleden voorspelde Yves Leterme dit mogelijk scenario aan mij. Ook de formateur krijgt dus gelijk.

De Vlaamse regering staat klaar. Er is geen vuiltje aan de lucht.
Bert

22-08-2007 om 16:51 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

22-08-2007 om 15:01 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

Friday, August 17, 2007

"Le Simpson" Glass at Quick in Gent

Ok. If you are Flemish and these two photos don't annoy you, then move out of Flanders because you are the problem.


"What's wrong with these?", you ask. Well, I got them as part of a menu in a Quick Restaurant in Ghent.

Yes, Gent, Belgium. That's located in Flanders and, last I checked, the language of Flanders was Dutch, not French.

Now, granted, The Simpson Movie will be shown in Flanders in the original English with Dutch subtitles and related products will most likely be sold with English phrases, but that is the way this is done in Flanders. It is one of the reasons they are among the most linguistic people in the world.

However, when a product originally from America is in French, it is clearly intended for the Walloons.

I admit, I raised a little hell in the restaurant where I was. I asked the workers there if they were kidding me. One of them just pointed out that the promotion was only valid until supplies ran out and, since their supplies did run out, they were forced to get the French versions or stop the action.

Hmmmm. Stop the action? As politically incorrect it was to give me a French glass and I'm sure I wasn't the only shocked customer, maybe that would have been the better option. However, Quick has long showed little good sense regarding Flemish issues. Just go to any of their Brussels-based restaurants and try to speak Dutch. I wish you luck finding any of their employees who can speak it back. This attitude problem at their management level might help explain the cut-back of restaurants in Flanders with closures at high-profile locations in Ghent & Aalst.

The problem in Flanders is that most people will just look at something like this, shrug and move on without saying anything. However, it doesn't mean they are not bothered by it. Why else would 25% or the region vote for a party dedicated to the splitting up of Belgium and another 30% vote for a party leaning in that direction? However, ask people on the street how they feel about these issues and they will waffle around it without committing to their real feelings.

I long for the day that Flemish people will speak up and say "No More!". Claim their rights to enjoy their country in their language, reclaim Brussels and force companies like Quick, a Belgian franchise, to show more judgement about how they treat the segment of the population that actually has money in their wallet.

# posted by Flemish American @ 3:36 PM

21-08-2007 om 00:00 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

20-08-2007 om 09:55 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

Getekend Guy Verhofstadt en Karel De Gucht

Pour sa Majesté le Roi des Belges

Wilfried Dewachter 22-06-2007

‘Pour Sa Majesté le Roi des Belges’ Getekend: eerste minister Guy Verhofstadt, minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht.

Onder die clausule werd de Europese Grondwet door België ondertekend op 29 oktober 2004, door twee Vlamingen dan nog. Mocht de Grondwet in die context door de Europese Unie worden aanvaard, dan staat Vlaanderen urbi et orbi en voor eeuwig gebrandmerkt als tweederangs component van de Belgische staat.

De clausule is een kernformulering uit de Europese Grondwet. Hiermee stelde de top van de Belgische politiek België aan Europa voor als een overwegend Franstalig land, met op de tweede rij wat Vlamingen en Duitstaligen. Dit toont op een flagrante wijze aan dat Franstalig België en de elite bruxo-belge zich niets aantrekken van de federale loyauteit. Meer zelfs: het toont aan dat ze hun macht consolideren en versterken als zij daar de kans toe krijgen.

Instellingen moeten correct opgebouwd worden en symbolen zijn ook in de politiek zeer belangrijk. Voor zo’n fundamenteel document had men ten minste voor één keer in de Belgische buitenlandse politiek de federale loyauteit moeten toepassen, zoals alle andere Europese staten dat keurig hebben gedaan (Ierland, Griekenland, Finland ...)

Besluitvorming

De elite bruxo-belge heeft het echter bij die ene grove misstap niet gelaten. Vlaanderen krijgt – op één uitzondering na – geen voet aan de Europese besluitvormingstafel. Dit is nochtans absoluut noodzakelijk, want volgens de meest gangbare schatting wordt 70 procent van de besluitvorming van een Europese lidstaat bepaald door de Europese Unie. Dat beleidsaandeel van de Europese Unie zal in de toekomst zeker niet verminderen, wel integendeel!

De kans op een volwaardige deelname aan de Europese besluitvorming zag er in 1999, bij de start van de regering Dewael I, voor Vlaanderen nochtans echt goed uit. In het Vlaamse regeerakkoord stond als doelstelling ingeschreven: ‘Vlaanderen streeft ernaar de deelstaten, voor wat hun bevoegdheden betreft, een rechtstreekse vertegenwoordiging in de instellingen van de Europese Unie te geven middels het invoeren van het gedeeld stemmen in de ministerraad voor exclusieve gemeenschaps- of gewestmateries’. Bovendien stelde dit regeerakkoord heel vooruitstrevend: ‘In afwachting van de invoering van het bindend referendum en het volksdecreet wordt het consultatief referendum ingevoerd om de burgers nauwer bij het beleid te kunnen betrekken. De Vlaamse regering verbindt er zich alvast toe de uitslag van deze referenda te respecteren.’ Dit regeerakkoord van 8 juli 1999 is ondertekend door Patrick Dewael, formateur en Bert Anciaux namens VU/ID, Karel De Gucht voor de VLD, Jos Geysels voor Agalev en Steve Stevaert voor de SP. Goedgekeurd door de partijvoorzitters én door de vier partijcongressen. Zo’n goedkeuring van een regeerakkoord betekent in de Belgische politiek al een hele stap naar de totstandkoming. In zijn “Vlaams manifest” van 2002 zal minister-president Patrick Dewael de splitsing van de EU-stemmen nog eens als een na te streven objectief naar voren schuiven.

Het gesplitst stemmen is er tot vandaag niét gekomen. In geen enkel federaal land zou de grootste deelstaat zoiets over zich heen laten gaan.

De “Europese Grondwet” wordt op 29 oktober 2004 plechtig ondertekend zonder dat er een rechtsgeldige Nederlandse versie van dit basisdocument bestaat. Die zal er pas zijn in het Publicatieblad op 16 december 2004, dik anderhalve maand later. Een verwerpelijke gang van zaken, die getuigt van een gebrek aan respect voor het Nederlands, maar ook voor andere staten met “kleine” talen. En dan maar kneuteren en kniezen dat de burgers geen interesse hebben voor Europa en dat ze de “Grondwet” bij hun referendum niet gelezen hebben. (Wil men ook eens eerlijk zeggen hoeveel van de vele Belgische parlementsleden de Europese Grondwet hebben gelezen?)

Het blijkbaar uitgaan van het principe “la Belgique sera francophone en Europe” is geen incidentje, het is het onvoorstelbaar onderuit halen van de federale loyauteit.

Referenda

Ook het verhaal van het referendum (of beter gezegd van de twee referenda) is verhelderend voor het democratisch deficit.

Wie de Europese politiek de jongste decennia een beetje volgt, weet dat het referendum hét middel van democratische inspraak in de Unie is geworden. Het referendum is op dat vlak alvast stukken sterker en effectiever dan het Europees parlement. Dat kan men al aflezen aan de percentages van deelname van de kiezers: zowat 45 procent voor de verkiezing van het Europees Parlement tegenover 65 procent of meer voor de referenda.

België, de eerste minister op kop, wenste de volksraadpleging. Hiervoor was er trouwens een duidelijke meerderheid in het parlement (VLD, MR, sp.a en Spirit, cdH, N-V A, Vlaams Belang, Ecolo). Alleen CD&V was “lauw”. De PS, aanvankelijk ook “lauw”, was tegen zodra partijvoorzitter Elio Di Rupo zich radicaal anti opstelde, wegens ‘te gevaarlijk voor de eenheid van het land’. Vlaanderen en Wallonië zouden wel eens een ‘andere sensibiliteit’ kunnen laten blijken, en dat mocht van hem niet. En dus kwam het referendum er niet. Onze buurlanden Nederland, Luxemburg en Frankrijk organiseerden wél het referendum.

De Europese Conventie, die de Grondwet had uitgeschreven, had als motto gegeven: ‘Onze grondwet wordt democratisch genoemd omdat de macht niet in handen is van een minderheid, maar van de grootst mogelijke meerderheid’ (Thucydides II 37). De macht van het Europees parlement is onmiskenbaar toegenomen door het dubbele neen van Frankrijk en Nederland. De “Bolkestein-richtlijn “ zou nooit tot “Dienstenrichtlijn” omgebouwd geweest zijn, mede door het Europees Parlement, indien dit niet sterk geworden was door de NON en de NEEN van de volksmacht.

In het Vlaams Parlement werden in 2006 15.000 petitie-handtekeningen voor een Vlaams referendum over de Europese grondwet voorgelegd. De handtekeningen waren verzameld door Attack-Vlaanderen. Een “rechtse” poging kon je dat bezwaarlijk noemen. Het gaf het Vlaams Parlement de mogelijkheid om én zichzelf én vooral Vlaanderen op de Europese kaart te zetten, tegen de “Sa Majesté le Roi des Belges-ondertekening” in. Het was een mogelijkheid om voor Vlaanderen een betekenisvolle, democratische plaats in de Europese besluitvorming af te dwingen. Maar neen. Liever klaagt men dat de burgers niet geïnteresseerd zijn. Liever jammert men dat op de Europa-spreekbeurten alleen eurofielen afkomen. Wat een gebrek aan democratische durf. En wat een gebrek aan vooruitziendheid met betrekking tot de plaats van Vlaanderen in de EU in de jonge 21ste eeuw.

Inspraak parlementen

Het zal voor Vlaanderen in 2009 dus nog een stuk moeilijker worden. De Europese “Grondwet” voorziet voor de nationale parlementen een raadgevende functie in de Europese besluitvorming. Zo hoopt de EU de “subsidiariteit” voor een deel te kunnen realiseren. Je denkt dan dat de meest optimale organisatie daarvan in België zou kunnen gebeuren via één stem voor de Kamer, één voor het Vlaams Parlement en één voor het Waals parlement (op een technische of overlegwijze te reduceren tot het maximum van twee stemmen ). Maar dat is zonder de Franstaligen gerekend. De hele reeks van “raden” – waarvan een aantal zich wat al te graag parlement noemen – mag meespelen in een bijzonder ingewikkeld bureaucratisch stelsel, zodat het Vlaams Parlement hoe dan ook maar één stem heeft en de Franstaligen, met bijvoorbeeld het sturende genie van Di Rupo, zonder moeite tot twee stemmen kunnen komen. Begrijpe wie kan. Hoe kan het zover komen? In juli 2004 werd Karel De Gucht (VLD) minister van Buitenlandse Zaken. Hij schaarde zich toen achter het programmapunt dat de Vlaamse regering in 1999 aannam: er zouden “gesplitste stemmen” komen voor de exclusieve materies. Dat duurde precies tot aan zijn eerste persconferentie in zijn nieuwe functie, waar hij door een gebrieft journalist werd “geblokkeerd”. Bij de eedaflegging van Karel De Gucht had de koning zijn kersverse minister al publiek de les gelezen over Congo – in alle Vlaamse huiskamers goed hoorbaar via de tv-uitzending. A fortiori zal hij naderhand, binnenskamers, over die splitsing wel een ‘no pasaran’ te horen hebben gekregen, en dat uit meerdere hoeken.

Gedaan dus het minimale project van 1999, dat eigenlijk maar de vertolking is van de bevoegdheidsverdeling zoals die in de Belgische Grondwet staat neergeschreven.

Was het niet De Gucht die in 2003 verkondigde ‘Als de Vlamingen iets willen, kan niemand dat tegenhouden!’? (Financieel-Economische Tijd 7 januari 2003)

Minister De Gucht zal nadien de “buitenlandse betrekkingen” van Vlaanderen of van zijn minister onder de domper trachten te zetten en pleiten voor een herfederalisering van de buitenlandse handel. ‘La fonction fait l’homme’, gaf hij toe (Canvas 27 november 2006). In het jargon van politologen en sociologen heet zoiets “elite-recuperatie”.

Lichtpunt

Het enige lichtpunt van Vlaanderen in “Europa” is de (quasi) exclusiviteit die Vlaams minister-president Yves Leterme de facto heeft opgebouwd in “zijn” materies van Landbouw en Visserij.

Daartegenover moet dan weer het gebruik door België van zijn veto worden geplaatst. Is het onvolledig te stellen dat minister De Gucht het één keer heeft gebruikt om de Europese subsidies voor Henegouwen naar boven te stuwen toen zij door het Luxemburgse voorzitterschap werden terug gesnoeid ?

Verkiezingen

Vlaanderen in Europa scoort dus zwak. De kiezer kan erover oordelen in 2009. Maar de Belgische kiezer wordt braaf gehouden, zijn keuzemogelijkheden worden beperkt en zijn politiek inzicht wordt misleid en afgestompt.

Nogmaals: de Europese Unie beslist over een zeer aanzienlijk deel van het beleid. Wil Vlaanderen daar toch een beetje kunnen mee(be)sturen (eigen voorstellen formuleren, mee controleren), dan is én een grondige democratisering nodig én een onverkort volwaardig lidmaatschap van Vlaanderen in Europa.

De enige kans om dat te bereiken is erkend te worden als staat. De elite bruxo-belge is hoogst onbetrouwbaar en heeft haar geloofwaardigheid terzake volledig verspeeld. De materies tewerkstelling, mobiliteit, milieu, economische groei, zijn veel te belangrijk om nog lang te aarzelen. Ook tegen de mogelijke uitschakeling van het Nederlands als “effectieve Europese taal” moet geageerd worden. Zoiets zou bijzonder nefaste economische en vooral sociale gevolgen hebben. 2009, het jaar waarin bondskanselier Merkel met een nieuw en afgezwakt verdrag wil klaar zijn en wil scoren, is heel dichtbij.

28-06-2007 om 20:03 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

26/06 'Brusselse en Waalse ziekenhuizen krijgen meer geld van Demotte'

De geplande aanpassing van de ziekenhuisfinanciering die minister van Volksgezondheid Rudy Demotte (PS) voorziet, bevoordeelt enkel een aantal Waalse en Brusselse ziekenhuizen en gebeurt op basis van niet-wetenschappelijke parameters. Dat zegt het Verbond van Verzorgingsinstellingen (VVI).

Enkele dagen geleden werd het Koninklijk Besluit omtrent een nieuwe financiering die voor ziekenhuizen met een zogenaamd "sociaal profiel" 19 miljoen euro voorziet door de koning ondertekend. Binnenkort wordt het KB in het Staatsblad gepubliceerd en op 1 juli gaat het van kracht. Demotte wil met de extra middelen ziekenhuizen vergoeden voor de te lange verblijfsduur van kwetsbare patiënten.

Om te bepalen welke ziekenhuizen hiervoor in aanmerking komen, werd een studie uitgevoerd door prof. Marie-Christine Closon. Het onderzoek wees uit dat alleenstaanden, oude patiënten en patiënten uit arme wijken langer in het ziekenhuis blijven dan andere patiënten. Ziekenhuizen met een dergelijke "sociale patiëntenpopulatie" krijgen samen 19 miljoen euro.

Dit kan niet, vindt het Verbond van Verzorgingsinstellingen. Enerzijds wordt de bestaande financiering op basis van pathologie heel ondoorzichtig en anderzijds is dit besluit op niet-wetenschappelijke en dus willekeurige parameters gebaseerd, aldus het VVI. "De studie zegt zelf dat die factoren zoals alleenstaande en oude patiënten maar voor 2,5 pct de langere verblijfsduur verklaren", aldus Daniel Devos, sectorcoördinator Algemene Ziekenhuizen van het VVI. 
 

26-06-2007 om 17:53 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

25-06-2007 om 08:02 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

23-06-2007 om 12:16 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

De boodschap was best duidelijk (19/06/07 - Het Laatste Nieuws)

Media en politici, ze moeten het kartel CD&V/N-VA niet. Kneuterig, saai, vervelend, ouderwets, 19de-eeuws, tantenonnekes, achtergebleven geitenmelkers. De adjectieven spatten in het rond, als het erop aan komt de nieuwe bestuurders te beschrijven. Het is als hadden ze één belangrijke fout gemaakt: de verkiezingen winnen en de visionaire, mooi eigentijdse politici van paars uit hun zetel wippen. Door te winnen heeft Leterme een probleem (sic) geschapen voor zichzelf, zo luidt het, en hij zal toch niets kunnen waarmaken van wat hij beloofde (resic). Gisteren ging het de hele dag over de geloofwaardigheid van het kartel, dat het geweer al dadelijk van schouder zou veranderen. "De postjes komen dichtbij en zie, de staatshervorming mag best twee jaar uitgesteld worden." Het begon met een live-interview, dat vervolgens vereenvoudigd werd tot één zin, waarna de hele bende, van radio tot websites, de nieuwe waarheid uitbazuinde. Geert Lambert van de overleden partij spirit werd plots springlevend om de gezworen vijanden van N-VA over de kling te jagen. Niet dat ze daar niet tegen kunnen bij het kartel. Tenslotte hebben ze vier jaar lang hetzelfde gedaan met paars. Maar het maakt dat er prettiger bezigheden zijn in het leven dan het besturen van dit welvarende land. Is er een goede reden voor dat gestook? Helemaal niet. De boodschap was best duidelijk. De splitsing van BHV moet er zijn op het ogenblik dat de ministers de eed afleggen. En er moet bij de start van de regering een akkoord zijn over de rest van de staatshervorming, met stemming en brede steun in het parlement. Ook dat laat weinig twijfel. Wat met het zogenaamde uitstel tot 2009 dan? Ook al is het toevallig, er is niets mis om nieuwe bevoegdheden van een regio te laten ingaan na verkiezingen, bij het aantreden van een nieuwe regering. Tot dusverre is dat natuurlijk allemaal theorie. Er is nog niets gerealiseerd en niets zegt dat het zover zal komen. Er is immers een tegenpartij, in het zuiden van het land, die moet willen meespelen. Maar in een democratie verdient iedere winnaar van verkiezingen een faire kans. Dat heet respect opbrengen voor de kiezer. Of het goed is geweest, zullen we later wel vaststellen....

Luc Van der Kelen

19-06-2007 om 12:13 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

13-06-2007 om 14:00 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

De Vlaamse partijen die een zeer duidelijk standpunt innamen pro staatshervorming hebben zondag de verkiezingen gewonnen.

Wat de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde betreft, zullen we de CD&V/N-VA van Yves Leterme aan haar woord houden dat ze pas in een regering stapt als er hierover een regeling uitgewerkt is.

Het zal niet makkelijk worden tijdens de onderhandelingen, maar VVB, Haviko en Tak hopen dat de Vlaamse partijen zich dit keer niet in de luren laten leggen en het been stijf zullen houden. De overwinning van de MR in de Vlaamse rand is een reden te meer om onmiddellijk werk te maken van de splitsing. Door de zaak te laten aanslepen geven we de Franstaligen meer kansen om op te rukken.

Het is wenselijk dat alle Vlaamse partijen streven naar een duidelijke frontvorming. De Vlaamse Volksbeweging houdt Leterme aan zijn woord.

Namens de Vlaamse Volksbeweging Guido Moons, politiek secretaris

12-06-2007 om 17:07 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

Er zijn vele Belgiës Om te beginnen klopt het: België is niet één land. Het zijn er drie, indien al geen vier, of zelfs vijf. Er zijn Vlamingen, Walen, Franstalige Brusselaars die met Wallonië liever niet teveel van doen hebben, Brusselse Vlamingen die echt wel grondig verschillen van die uit Gent, Antwerpen of Hasselt, en, ten slotte, ook nog Duitstalige Belgen. Van hen allen zijn deze laatsten allicht nog het meest Belg. (Horum omnium Belgisssimi sunt Teutoni, zoals Caesar al schreef ) Door hun positie, hun meertaligheid, hun geschiedenis. Maar er is nog. Het staatshervormingsproces heeft er in de voorbije dertig jaar voor gezorgd dat de unificerende factoren tussen al die groepen alsmaar minder rol spelen. Het gevolg alvast aan Vlaamse kant liegt er niet om: heel veel toppolitici - Herman De Croo is een zeldzame uitzondering; Willy Claes ook, maar die staat niet meer op de lijst – zijn feitelijke separatisten. Ze haten Vlaamse Leeuwenvlaggen, maar in hun hoofd bestaat België niet meer. Ze weten net zo min als de rest van Vlaanderen wat er in het zuiden aan de hand is. Ja, als ze in de federale regering stappen, dan is dat eventjes weg; la fonction crée ses convictions. Maar de dag dat men weer zichzelf is, excellentie af, is dat helemaal terug. Een treffelijke scheiding Ik heb ooit professor staatsrecht Johan Vande Lanotte het einde van België horen uitleggen: het was verrassend hoe eenvoudig dat was. Zonder emotie ook. En heel merkwaardig: het was, op details na, het scenario zoals beschreven in die fameuze (mijn inziens geweldige) Rtbf-uitzending Er is één element dat België wél samenhoudt: het Vlaams Belang. Omdat niemand met die partij geassocieerd wil worden, is Vlaamse onafhankelijkheid nog een eind verwijderd. Vreemd hoe het Vlaams Belang zelf de grootste hinderpaal is om de eigen doelstelling te realiseren. Het Cordon sanitaire als levensader voor de Belgische staat. Om dus maar te zeggen dat staatshervorming wél een discussiepunt is. Want hervormen in deze is de scheiding voorbereiden. Erg? Vind ik niet, nee. Ook ik ben feitelijk separatist, en, zoals allicht bekend, orangist. Maar ik vind wel dat we een beetje treffelijk uiteen moeten, met manieren. Net daarom dus....

Siegfried Bracke

06-06-2007 om 21:08 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

Een debat naast de kwestie!

Jan Van de Casteele 04-06-2007

Het met veel tamtam aangekondigde superdebat tussen drie tenoren was niet veel meer dan een spielerei. De staatshervorming, prioriteit van de grootste twee Vlaamse partijen, kwam niet eens ter sprake.

Ja, de drie kandidaat-premiers zijn klasbakken, die in de VRT-arena bewezen hebben dat ze een potje kunnen discussiëren, een paardengeheugen hebben, taalvaardig en stressbestendig zijn en op sommige punten van mening kunnen, durven en willen verschillen. Hiermee is het positieve gezegd.

Voor het pittiger debat Verhofstadt-Leterme op VTM waren er amper 110.528 kijkers.

Vorige zondagavond 3 juni (vlak na Witse) viel het best mee (683.000 kijkers), maar we zouden wel eens willen weten hoeveel mensen de beproeving hebben doorstaan tot het einde van de uitzending. Bij wijlen werkte het nerveuze gedoe van de VRT-jachthonden op de zenuwen.

Wie de politiek zo’n beetje volgt, zal bovendien weinig nieuws hebben vernomen. Tenzij het voor iemand nog wereldschokkend is te vernemen dat de liberalen meer belastingvermindering willen dan de socialisten? Of dat de socialisten de kerncentrales willen sluiten en CD&V dat niet overhaast wil doen?

Wie de politiek niét volgt, zal hier of daar in de nervositeit van de antwoorden ongetwijfeld de weg verloren zijn.

De staatshervorming, toch ‘prioriteit’ voor de twee grootste Vlaamse partijen werd door de VRT-journalisten buiten het debat gehouden. Het was ook prof. Stefaan Walgrave opgevallen ‘dat het communautaire niet aan bod kwam. En al even weinig werd gezegd over 'asielbeleid en samenlevingsproblemen’ (Voordedag, 4 juni)

Vande Lanotte wou scoren met "demagogietjes" over 500.000 werklozen, maar verzweeg dat er van een werkloosheidsprobleem in Vlaanderen nog nauwelijks sprake is. Des te meer is dit wel het geval in Wallonië en Brussel. Hij zweeg over "de kloof". Verhofstadt denkt nog altijd dat hij een verschrikkelijke verdienste heeft aan het feit dat er een pak jobs zijn bijgekomen. Een klein kind weet dat het om een conjuncturele meevaller gaat, waar Wallonië helaas weinig heeft van geprofiteerd. Ook hij zweeg over "de kloof". Yves Leterme wil vooral de justitie hervormen, maar zweeg over de splitsing van justitie. Tenminste in eigen vragen had hij zijn ‘prioriteit’ even kunnen bovenhalen. Als troost kreeg N-VA te horen dat Reynders bot ving met zijn veto tegen N-VA.

Wie bepaalde de vragen van de journalisten? Toch niet de politici, mogen we aannemen? En wie beslist over wie uiteindelijk mocht meedoen? In Frankrijk werden twaalf kandidaten in de eerste ronde gelijk behandeld. Pas in de tweede ronde plaatste men Royal versus Sarkozy. In de eerste week Terzake 07 kwamen Open Vld en Sp.a-Spirit driemaal aan het woord, de twee grootste Vlaamse partijen elk tweemaal. Wie beslist hierover?

In de VRT-duiding is het vooral prof. Carl Devos die ter hulp geroepen wordt. Devos is van socialistische signatuur. Mee aan tafel ook zijn soortgenoten Polspoel en Desmet. Vrienden ondereen. Allemaal toeval zeker? Voor analyses achteraf of duiding bij verkiezingen raakt men bij de VRT doorgaans niet verder dan bij Kris Deschouwer en Stefaan Walgrave.

Unitaristen

De commentaar van Walgrave in Voordedag was meteen ook een opstapje naar een suggestie 'om eens een Franstalige premier te kiezen'. Om af te ronden gaf hij zijn 'winnaar' (‘…als ge ’t mij persoonlijk vraagt): Johan Vande Lanotte. Walgrave is een prominent lid van de Pavia-groep (zoals ook... Devos en Deschouwer). Die groep pleit voor een gedeeltelijke federale (unitaire) kieskring voor "15 super-kamerleden". Een ideetje dat maar matig succes kent. En dat moeilijk te rijmen valt met zijn stelling dat het bij deze verkiezingen 'te veel om personen gaat', terwijl politiek in Vlaanderen en België gemaakt wordt door partijen, niet door personen

06-06-2007 om 21:03 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

De zelfdodingscijfers bij holebi-jongeren liggen nog steeds zeer hoog. Je zou dan denken dat die jongeren in de knoop liggen met zichzelf. Onderzoek wijst echter uit dat diet niet de eigenlijke reden van dat hoge cijfer is (prof Vinck UGent).

De eigenlijke reden is het gevoel dat de maatschappij je niet aanvaard zoals dat je bent. Daarom protesteerden de Roze leeuwen vroeger al eens door de mogelijke kandidatuur van prof. Matthias Storme, notoir homohater op een N-VA lijst. Die man was een groot pleitbezorger van discriminatie van holebi's (hij schreef ooit een artikel over het feit dat discrimineren volgens hem een elementair recht was...) 

Het cijfer kreeg onlangs weer een naam, een jongeman uit Sint-Niklaas stapte uit het leven. Een pijnlijk slot van een veel te jong leven. Ik neem deze jongen als voorbeeld, maar jammergenoeg is dit geen alleenstaand geval. Zelfdoding komt veel vaker voor bij holebi's en nog frequenter bij lesbische meisjes.

Dit is een van de redenen waarom ik moeite heb met het Vlaams Belang, en evenzeer met de CD&V. Recht op een eigen mening heeft iedereen, maar je moet beseffen dat die eigen mening best wel kwetsend kan zijn.Zo kwetsend dat een maatschappijbeeld wordt gecreëerd van een wereld die de jongen liever kwijt is dan rijk. Iets wat al te veel jongeren nog altijd heel letterlijk nemen, ook deze jongen dus. Het Vlaams Belang zit er niet mee in. de woordvoerder van Dewinter verklaarde onlangs letterlijk dat de zelfdodingscijfers zijn probleem niet was. Ook de CD&V heeft op dit vlak nog een weg af te leggen. Als Katholieke partij mee verantwoordelijk zijn voor de zelfdoding van zovele jongeren lijkt me niet zozeer katholiek te noemen. Dat het Vaticaan zo een anti-homodiscour voert al evenmin. zeker als je zoals Vlaams belang (zie eerder artikel) en het Vaticaan een afwijking noemt. Eigenlijk is dit een mooi woord voor een handicap...wel hebben die gehandicapten dan geen recht op respect? Geen recht om zichzelf te kunnen zijn? Als je ons afwijkend noemt, of personen met een handicap (in andere versies zieken), dan moet je daar de consequenties voor dragen.

Een andere groep die heel wat anti-holebigevoelens koestert is de Israëlische regering: een homocampagne werd afgevoerd, homo's werden er ziekelijk genoemd...Dit terwijl ze verder de Palestijnen pesten met het bouwen van een muur, zichzelf ondragelijk maken voor de moslimwereld door het bezetten van diverse gebieden. Als ze niet opletten mogen we binnenkort weer samen op kamp...(holebi's en joden...)

05-06-2007 om 15:43 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

29-05-2007 om 11:57 geschreven door Kurt Naert-Segaert  

23-05-2007 om 13:39 geschreven door Kurt Naert-Segaert