Donderdagmorgen
stond uitslapen op het programma, maar aangezien de isolatie hier werkelijk
nihil is, is dat niet zo goed gelukt. Ik had geen les, maar had afgesproken met
Mathias om naar de bib te gaan en vervolgens in de resto te gaan eten. De bib
is gigantisch groot, énorm veel plaats om te studeren en zélfs kleine vergaderzaaltjes
voor groepswerken. Bovendien bestaan er van elk boek wel 5 of 6 exemplaren! +1 voor Montpellier,
dat maakt Montpellier- Gent: 2-0! Daar dan wat boeken opgezocht en al een deel
beginnen kopiëren...Het eten in de resto viel opnieuw zeer goed mee, het is
zijn geld waard maw ;)
Vervolgens opnieuw mijn weg richting Polygone samen met Flore en Kelly. Daar
wat rondgelopen om uiteindelijk Mathias tegen te komen samen met Annelore en
haar vriendjes. Belgisch onderonsje dus! We besloten iets te gaan drinken naast
de Virgin Store, waar we zogenaamd een milkshake gingen bestellen, maar
eigenlijk gewoon 2 bollen ijs kregen met een glas water...Oeps! J Maar het ijs was lekker, dus dat
compenseert...
s avonds
dan weer gezellig gaan koken met de italianen en een hongaars meisje timmy.
Altijd hilarische situaties daar in de keuken. De italianen lachen bijvoorbeeld
steeds met ons eten, vooral wanneer je overschot van pasta de volgende dag
opnieuw opwarmt: cest scandaleux! En wij lachen dan weer met de talenkennis en
uitspraak van Simone :p Hij praat engels en frans, dus hij kan zich echt wel
verstaanbaar maken, maar van zodra ik een beetje te rap praat ( en ja, kheb
daar wel aanleg voor) krijgt hij het moeilijk om te volgen. Zo ook gisteren,
waarna hij zei: I ate you when you talk so fast! Daarna werden we uitgenodigd door Kris(topher)
om naar zijn kamer te gaan kijken op het vierde...En jah, merde alors, die
kamer was 15m² ofzo, dus dubbel zo groot als die van ons, en jah, je kon er
ademen...Je kon er zelfs iemand te slapen leggen...Veel beter dus, maar ja....
Uiteindelijk
sloten we de avond af in de courtyard, of zoals Simone zou zeggen:
koertjard! Batiment 8 heeft het dik zitten hier, want iedereen spreekt telkens
af voor batiment 8! Zo waren wij ook uitgenodigd for some chilling waar we
terechtkwamen tussen de spanjaarden en de fransen. Nagenoeg een hele avond in
het frans dus, wat eens iets anders was dan engels! We werden verwelkomd met de
kreet aaaaaah les Belges en van zodra de fransmannen dat gehoord hadden,
waren ze niet meer te houden. Vous êtes belges? Vous respectez le roi? Vous aimez votre roi?! Ils sont
foux, les belges! Waarna we ondergedompeld werden in een bad vol vooroordelen
over de Belgen. Camel had familie in Anderlecht en zijn beeld over België
bestond uit: ils volent, les drogues, des crapules... Of hoe Brussel goed in de markt ligt...
Bovendien
zijn de Belgen hier blijkbaar het toppunt van spot, er bestaan enorm veel
moppen over ons! Maar de prijs voor zotste fransman gaat toch wel naar Isen.
Isen is Albanees van afkomst, maar leeft nu al 6 jaar in Frankrijk. De grootste
hyperkineet die ik in heel mijn leven gezien heb...Werkelijk ongewoon. Hij
dacht bovendien ook dat hij Leonardodi
Caprio was...Minstens 20 keer heeft gezegd: vous êtes folles, je vous
déteste! Die kerel valt niet te beschrijven, zie facebook voor fotos/filmpje...
Integreren
is wat we deden, hangjongeren is wat well become...;)
Vandaag had ik 2 lessen, pratique du management en optimization dynamique. Pratique du management werd verondersteld te beginnen om 9u dus waren we mooi op tijd aanwezig om eens te horen wat dat vak juist ging inhouden. Wel euh, 9u werd 9u 15, academisch kwartiertje reeds vorobji, en 9u 15 werd 9u30! Op dat moment kwam er een meisje: il n y pas de cours aujourdhui... Dat hing dus blijkbaar uit op het eerste verdiep, en zal waarschijnlijk ook wel op het plaatselijke minerva gestaan hebben, maar aangezien ik avn die site op dit moment nog de ballen snap, heb ik dat natuurlijk niet gezien. Goed ja, voor de zekerheid nog eens boven gaan kijken en gelukkig dat ik dat gedaan heb want blijkbaar is mijn vak van vrijdag ook afgelast naar volgende week, dubbel hoera! Donderdag tot zondag weekend dus...! Ben dan de schoenen die ik gisteren gezien had, gaan kopen en heb nog wat inkopen gedaan in de Monoprix. Nadien ben ik dan huiswaarts gekeerd, opnieuw wat gepruts met administratie, om dan uiteindelijk om 1u in mijn bed te kruipen voor een uurtje of 2.
2uur later werd ik enorm suf wakker, ben ik dan in de keuken wat gaan afwassen en heb ik daar kennis gemaakt met 3 spanjaarden, 1 jongen en 2 meisjes. En nee, dit keer geen stereotiepen! Die kerel praatte engels gelijk nen engelsman, dat klopte eventjes helemaal niet met mijn beeld van de alledaagse spanjaard! Hij studeert hotellier et tourisme, wat natuurlijk wel al veel verklaard...!
Op naar optimisation dynamique dan maar, van 5 tot 7! Een grappige professor wel, maar het vak ziet er niet zo gemakkelijk uit, het is nogal wiskundig van aard...We zien wel. Om 7u was ik echt uitgeput, gelukkig had ik zitplaats op de tram! Thuisgekomen heb ik dan nog wat gebeld met de broer, de papa en het liefje, gekookt want ik zag scheel van de honger en vervolgens een aflevering Jericho gekeken!
Dinsdagmorgen werd ik wakker en totaal versuft vroeg ik mij af hoe laat het was. Aangezien we hier een rolluik hebben, weet ik niet wanneer het licht is en wanneer niet en ben ik dus telkens van de wereld in de ochtend. Gelukkig werkt mijn bioritme vrij goed en werd ik op tijd wakker om naar de les te gaan. Management strategique stond op het programma. Een beetje een rare kerel, maar wel een goeie om les van te krijgen, hij praatte duidelijk, niette snel en gebruikte veel voorbeelden, waardoor ik kon volgen! Boost boost! Na de les ons dan gaan voorstellen aan de prof, die was blijkbaar al in Gent geweest en leek voorstander van ons. Hij raadde ons aan een boek te lezen die goed is als achtergrond en als hij merkt dat wij dat gelezen hebben op het examen, zijn we denk ik wel binnen. HOERA! :)
Dat was de enige les die we die dag hadden denk ik, we aten allemaal samen in de resto, 2,90 euro voor een stokbroodje, een slaatje, een hoofdgerecht en een dessert, daar kan de Ugent nog wat van leren! Nu ja, de kwaliteit van het voedsel is er dan ook wel naar, maar het smaakt even goed/slecht als in de restos at home dus nog steeds: Montpellier-Gent 1-0!
De rest van de dag heb ik een beetje rondgelopen in het shopping center, een fotocamera gekocht, schoenen gespot, kleedjes gepast, en teleurgesteld weer naar huis gegaan dat al die mooie kleren niet pasten, maar tegelijk tevreden met mijn nieuwe aankoop! Hij zal hier veel gebruikt worden denk ik!
s Avonds dan wat geprutst op mijn computer en aan mijn vakken, beetje in de keuken gehangen om uiteindelijk na een verkwikkende douche met onze fiets (!) richting Australian Bar te trekken. Klonk veelbelovend, iedereen was er enthousiast over. En ja, its not bad! Je kan het vergelijken met een overpoort-café, commerciële muziek en zatte mensen, alleen zijn er nog 2 grote terrassen bij en zijn de barmannen daar échte cocktailshakers, vrij indrukwekkend!( voor de vriendjes van zottegem en omstreken: kmoest efkes aan Chrisken denken ;)) Om kwart voor 2 gingen de lichten aan, en was het voor de Fransen tijd om naar huis te gaan. Wij Belgen zijn wel meer gewoon! Opnieuw onze fiets op dus, en een paar bergopjes en tramsporen later, konden we ons stalen ros in de stalling opbergen om in onze persoonlijke sauna tegaan slapen!
Hoera, we zijn reeds maandag, ik ben aan het inhalen! 7 september, start van het schooljaar! Althans, dat is wat er officieel staat geschreven. We hadden 2 infosessies te doen, eentje van half 10 tot 10 en dan eentje in de andere faculteit. Opstaan deed pijn, niets interessants gehoord daar! In de namiddag hadden we echter direct les, en niet eentje, maar 3 at the same time! Ik ging eerst naar economie et management des organisation publiques waar ik na een uur verdween uit de les om nog een stuk van Management te kunnen meepikken. ( en omdat dat vak toch niet echt aanslooot bij een van de vakken in België) Nu stond dat echter verkeerd op de lessenrooster en dat was dus al bezig. ..Ik wist niet of ik nog mocht binnengaan en na wat gebarentaal met een miesje binnen kwam de professor(vrouwelijk en totaaaaaal geen francaise zoals verwacht) de deur speciaal voor mij open doen maar ze keek mij wel nog al vernietigend aan. Na een halfuur was het daar pauze en verdween ik ook daar, omdat ik nog vanalles te regelen had en bij de dokter een check up ging laten doen van mijn wonde. En zo ging het ook, ik regelde wat stuff en gnig bij de dokter voor een check-up. s Avonds werden we meegevraagd naar de Australian Bar, waar het pintjes (carlsberg) aan 1 euro was, maar ik ben thuisgebleven en heb samen met Flore een poging gedaan om een film te kijken maar dat heeft bij mij niet zo lang geduurd want ik kon mij echt niet wakker houden. Ben in het midden van de film dan maar naar mijn kamer getrokken, om daar als een blok in slaap te vallen...
Maar eerst! Ik vergat nog het spannendste van allemaal te vertellen! Waar Montpellier door gekenmerkt wordt, zijn de vele clochards die met hun honden zowat overal rondhangen en bedelaars die bedelen om je wisselgeld van de tram. Wel zaterdagavond zat er zon geval voor de fontein op place de la Comedie, waar wij stonden te wachten. Hij was echter niet alleen maar had gezelschap van nog een andere clochareuse ( ja ik vind dat woord ter plaatse uit en ik vind het mooi klinken!) vrouw en een normale vrouw. Wat er precies gebeurt is weet ik niet, maar de vrouwelijke clochard lag opeens in het water van de fontein, waarna ze zowat woest werd. BITCHFIGHT it is! En geen aan-de-haren-trekken-en-krabben bitchfight, volle vuistslagen waren het! Na een minuutje of 5 vechten stonden ze dan 10 meter uit elkaar een beetje naar elkaar te roepen en wat stoere handbewegingen te maken waarna één van de twee iets moet gezegd hebben dat niet door de beugel kon en ze elkaar weer aanvielen. En dit keer voor echt, de clochareuse vrouw heeft de normale ( in hoeverre je normaal bent als ge int midden van de comédie staat te vechten) gewoonweg op de grond gezeten, is er gaan opzitten en heeft ze nog wat geslaan. Ondertussen kwam de politie gezellig rustig aangereden en hoewel ze overduidelijk zagen wat er aan de hand was, en als logische reactie dus eignelijk uit hun auto zouden moeten springen om ze uit elkaar te halen, kwam la mentalité francaise weer boven, en reden ze aan 10km/h rustig verder tot vlak naast de twee dames(of noem ik ze beter randgevallen?), waarna ze ze uit elkaar haalden. 5 minuten later, kwam er dan opeens een horde politiewagens aan, toen al het tumult eigenlijk al voorbij was, of nog eens: patientez svp!
Goed ja, zondag dus. Het plan was om naar het strand te gaan samen met wat erasmussertjes. Tegen 2u waren we aan place de leurope waar de laatste goedkope bus ons stond op te wachten om ons tot aan het strand te brengen. Eens opgestapt in een bus die meer op een sardienenblik leek omdat er echt immens veel volk op zat, kwamen we wat oude bekenden van in het park tegen en wat nieuwe Belgen. Theeeeeeeeeee vengabus is coming....Ik weet niet meer welk strand ik gezeten heb, maar ik weet wel dat op elk strand het zand even warm zal geweest zijn. Je kon er nagenoeg niet op blijven staan, tenzij je je voeten ingroef in het zand. We nestelden ons bij de Belgen en hebben bijgevolg niet echt veel frans gesproken, maar het was wel leuk! Eerst heb ik een halfuurtje gevolleybald, dan wat gebakken, en dan wat afkoeling gezocht in de zee...en voila, de dag was voorbij! Bus terug huiswaarts, maar eerst zijn we nog gestopt in het belgenhuis, een huis met bijna enkel Belgen! Bovendien zijn er nog verschillende die hun kot moeten kwijtgeraken voor het tweede semester, dus dat leek een mooie optie! Ons eten was op, dus hebben we er maar voor gekozen om allemaal samen iets te gaan eten in een klein restaurantje! Ik at pizza, not bad maar ook niet supérieure...Na een gezellige en leuke dag namen we dan uiteindelijk een laatste keer de tram huiswaarts en ging ik vredig slapen.
Na een enorm vermoeiende week en het (letterlijk) heftig feestje van gisteren, heb ik vandaag lekker lang uitgeslapen om dan wakker te worden, mijn wonde te bekijken en te ontsmetten en wee rte gaan slapen. Ik was die ochtend wel hoofdpijn en tandpijn rijker maar ben gelukkig gespaard gebleven van een enrom dik en blauw oog.Nochthans had ik flink wat pijn aan mijn oogkas, mijn oog sluiten deed pijn, er aan komen nog meer! Maarja, dat heeft zijn tijd nodig om te genezen denk ik...
De rest van de dag was eigenlijk enorm lazy. Buiten naar de winkel gaan,was er niets productief deze dag. In de avond hebben we echter pasta gekookt, onder het strenge oog van pasta-king Simone! Maar de belgische manier van pasta koken wekte toch een beetje argwaan ;) O ja, pasta koken op ons verdiep ging niet, aangezien van de 4 vuurtjes er slechts 1 deftig werkt en dat voor 20 man. (!) Daarom zijn we dan ook naar het eerste gegaan om daar ons kookkunsten te tonen. Daar ontmoetten we Jenny, waar we dan later op de avond nog mee naar de Cuban bar zijn geweest om een cocktail aan studententarief ( hoera!) te nuttigen! ;)
Thuisgekomen heb ik nog wat gelummeld in mijn cel denk ik en ben ik gaan slapen!
Wel euhm, omdat ik een beetje achter zit met mijn blog, weet ik eigenlijk niet meer goed wat ik vrijdag heb gedaan. Het enige wat ik wel nog weet is dat we weer heel wat afgelopen hebben, om dan uiteindelijk om 6u te arriveren aan het CORUM, een heel groot gebouw waar verschillende faciliteiten, al dan niet voor studenten, gevestigd zijn en er erasmusmeeting was. Er was ons verteld dat we helemaal naar boven moest, dus na héél veel trappen komen we op het dak terecht. Dat daar enorm veel wind was, zal jullie wss niet verbazen en dat ik bijna wegwaaide, nog minder. Het uitzicht daarentegenmocht er wel zijn. Spijtig genoeg had ik toen nog geen fotocamera en kon ik dat dus niet vastleggen op beeld, en om opnieuw die trappen te bestijgen, daarvoor was het dan ook weer niet zo mooi! Bovendien bleek dus dat het uiteindelijkniet daar was, maar een heel eindje lager. Opnieuw trappen af dus om uiteindelijk compleet scheel van den dorst aan te komen op de meeting voor erasmus waar iedereen fruitsap kreeg. Hoera, was het niet dat het fruitsap op (!) was, asl wij arriveerden. En wat een populatie! Werkelijk heel europa bij elkaar op 50m² ofzo! Beetje socializen dus maar, waarna ik nog even naar huis ging om te skypen met toyboy (!) en de papa.
Klein uurtje later dan weer op weg, met de kersverse nieuwe fiets die we die dag gaan halen zijn! ( jawel dames en heren, ik herriner het mij weer!) Mijn route naar Matthias kot was mooi uitgestippeld, en had ik ze gevolgd, ik was er ook mooi geraakt. Maar roos besloot rechtsaf te slaanf waar het niet moest, met een beetje verloren rijden tot gevolg. Na 2 keer mijn beste frans boven gehaald te hebben, vond ik dan uiteindelijk rue de Palavas, maar niet het juiste nummer. Waarna ik belde naar Mathias en die gewoon uit zijn raam kwam hangen. Problem solved! Waarom we bij Mathias gingen, heb ik echter nog niet verteld. Aangezien hij WEL een microgolfoven heeft, is hij dus in staat om WEL pizzas te maken en waren we dan ook uitgenodigd om daar aan een keukentafel ( die wij NIET hebben in ons kot zelf) lekkere pizzas te eten en een glaasje wijn te drinken. Een diner zonder dessert is geen diner, dus volgde er nog een rijstpapje en een (half) duveltje! Waarvoor dank Mathias!
Vervolgens vertrokken we richting estivals de montpellier, een soort van Gentse feesten maar dan in Montpellier en kleinschaliger (maar minstens even gezellig!) en waar de drank GOEDKOOP is! Je betaalt daar 4 euro voor een glas, dat je mag meenemen naar huis, en 3 glazen wijn die je vrij mag kiezen uit een hele collectie aan wijnen! 3 glazen wijn rijker, kochten we nog voor respectievelijk 8 en 9 euro een fles witte en rode wijn, die we dan met de bende opdronken. De volgende halte was de Panama bar, ware het niet dat ik daar nooit geraakt ben...U weet het of u weet het niet, maar la place de la Comédie, is een zeer bekend plein in Montpellier, waar iedereen zowat afspreekt savonds voor ze uitgaan. Wel net daar was ik aan het fiesten en de rest aan het stappen en, laat mij het een combinatie van omstandigheden noemen, hebben ervoor gezorgd dat ik in het midden van place de la Comédie onderuit ging, en tegen de grond ben gesmakt met mijn gezicht. ( Sommigen onder u herkennen dit scenario misschien...) Niets aan de hand dacht ik, mijn linkeroog deed een beetje pijn en bleek dus vrij hard te bloeden. Voor jullie nog meer leedvermaak hebben echter, het is maar een klein wondje van een centimeter lang, maar het was wel vrij diep. Na 15 min ijs ben ik dan samen met Flore huiswaarts getrokken omdat ik het wel had gehad dan en gewoon in mijn bed wou kruipen met een plakkertje en wat desinfecteermiddel op mijn oog. Thuisgekomen heeft Flore me dan geholpen om mijn wondje deftig te kunnen inpakken en voldoende druk te kunnen uitoefenen om de zwelling tegen te gaan. Zo geschiedde en ging roos slapen met een hoofd ingepakt in verband...Ik kon slapen en hopen dat ik smorgens geen blauw dik oog ging hebben...
Ook deze dag begon vroeg, uitslapen was het plan, maar om 9uur was roos al wakker en volop in denkmode omdat ze echt niet wist of ze in dit kotje wel een jaar wou blijven. Heel mijn mooie planning van het jaar, viel asl het ware in duigen, ik begon alles te overdenken (zelfs mijn afstudeerrichting!), alle keuzes die ik had gemaakt. Ben dan direct alle opties beginnen overwegen die ik heb, omdat ik echt wel de optie wou hebben om na 6 maand terug te kunnen komen. De gedachte alleen zou al bevrijdend werken voor mij....Om dan opnieuw de hele miserie te laten rusten en op zoek te gaan naar een winkel. Wie zoekt, die vindt! De shopi ligt op een kleine km van ons gebouw, en lijkt een beetje op een gb. Grand jury wordt ons favoriete merk, aangezien dat daar het witte merk is van de winkel! J Vervolgens opnieuw op weg naar de stad, omdat we daar om 15u afgesproken hadden met Mathias, bart en simon in de McDonalds, aangezien ze daar free Wifi hebben! J Maar eerst gingen we nog eens (gisteren gingen we ook al langs, maar toen hadden we een papier te kort) langs de vélomagg, de organisatie die fietsen verhuurd...Een halfuur wachten...om dan te horen te krijgen dat de fietsen allemaal weg zijn :o Mais oui, revenez demain, ou vendredi, ou lundi... Vergeef mij dat *STOMME FRANSEN* even mijn gedachten doorkruiste :p
Nu ja, op naar de McDo, waar we besloten om naar Simons kot te gaan om daar onze vakken allemaal samen te regelen. Jaloers is hoe je me kon noemen op dat moment, zijn kot is 2 keer mijn kot en enorm goed gelegen...Maar ja, hij betaalt dan ook wel meer dan het dubbele en moet nog meubels extra kopen...Wij niet, aangezien het er toch niet in kan :D Allemaal op de grond op het tapijt dus, om aan de cursussenpuzzel te beginnen. Ik had mij voorgenomen om ervoor te zorgen dat ik een rooster kon samenstellen waar de vakken in de juiste semesters lagen zodat ik kon afbreken na een half jaar als ik wou...en dat is min of meer gelukt...Wat mij weer ietsje beter deed voelen! Het ontsnapt mij nu eventjes wat ik nadien gedaan heb...In elk geval zijn we savonds samen met simone en filippo op stap vertrokken richting een ENORME bende erasmusstudenten in het park, nu ja, enorm, 20 man ofzo, waarvan 15 duitsers. Want ja, het lijkt wel alsof er een duitse invasie aan de gang is in Montpellier. Kom je een erasmusser tegen, wel dan heb je 80% kans dat het een duitser is...Werkelijk ongewoon J Was enorm gezellig om wat mensen te leren kennen, beetje bij te praten ,maar ja, dat is allemaal zeer oppervlakkig op dit moment...Na hetpark, zijn we nog naar de oxymore vertrokken, een kleine club waaravn ik denk dat het echt wel ambiance kan zijn als er wat meer volk was geweest. Desalniettemin heb ik mij toch geamuseerd...Laatste tram huiswaarts en bedje in!
2 september, thé day! Na een korte nacht van 5uur slaap kon het grote avontuur beginnen. Op naar brussel, hup de tgv op! Na een uur illegaal naast Flore gereisd te hebben moest ik in Lille dan toch verhuizen naar mijn legale plaats, 3 wagons verderop. Slapen leek mij een goed plan, maar dat was buiten de airco gerekend die mijn nek helemaal stijf ging gemaakt hebben waardoor ik de optie verkoos om al rechtzittend te slapen, wat dus mislukte. Nu ja, gelukkig had ik een toffe buur...NOT. Hij stonk uren in de wind naar sigaretten, en die geur doordrong mijn luchtwegen gedurende een uur of 2. Ik lieg dan ook niet als ik zeg dat ik gelukkig was als hij afstapte. Geen buur meer dus. Of toch wel? Jawel hoor, een of andere dolende studente probeerde alle vrije plaatsjes uit die er waren, om daar dan 10 min te lezen en 10 min te slapen en vervolgens te verhuizen naar een ander zeteltje. I didnt care maar de meneer achter mij die even naar het toilet was en als hij terugkwam haar dus terugvond naast zijn vrouw, did care! Hij heeft zich dan naast mij genesteld en zo zijn we aan de praat geraak!(jawel, in het frans ^^) En hij vertelde mij que je parle le français couramment Maareuh, 5 dagen later weet ik wel beter...
Vlaktes werden heuvels en heuvels werden (kleine en grote) bergen...Lille werd Charles de Gaulle en Charles de Gaulle werd Montpellier! Maar mijn besef van wat mij te wachten stond bleef uit! Eenmaal aangekomen in Montpellier, werd het dus sleuren geblazen met mijn valiezen, als ik het eventjes vlug bereken, droeg ik meer gewicht mee dan mijn eigen lichaamsgewicht. Ja, ik ben een sterke vrouw! Gelukkig was Mathias daar na een minuutje of 10 om ons te helpen dragen, en niet zomaar helpen, hij heeft eignelijk onze twee grote valiezen heel de weg lang tot aan ons kot gedragen.
Trein uit, tram in...En nee, geen trams zoals in Belgie: saai en lelijk! Hier in Montpellier maken ze van een tram een kunstwerk, althans, ze doen een poging! Er zijn 2 lijnen in Montpellier: tram 1 en tram 2. Tram 1 is de weg naar mijn kot, tram 2 is een andere weg :p Tram 2 is more fashionable, als in: het is de bloemetjestram! Geen strakke lijnen binnenin maar allemaal golvende lijnen. Youll get pictures once!
Eerste indruk, zegt u? MOOI, HISTORISCH, GEZELLIG, MEDITERRAANS! Mijn eerste indruk was reeds zo positief dat ik dacht: wow, dit kan écht niet misgaan! Maar ja, het kan ook misgaan...Na een halfuurtje kwamen we dan aan in het gebouwencomplex voie domitienne. Wel, hier is de tijd echt wel blijven stilstaan in de jaren 50 ofzo. Al hebben ze wel al door dat studenten graag internet hebben, hoera! Goed ja, de buitenkant zegt niet alles, dus nog steeds vrij hoopvol dat ik een deftige kamer zou krijgen op weg naar batiment 2, niveau 2! Ik open mijn deur en ja, toen kwam even de shock van mijn leven. De 10m² waarvan ik wist dat ik ze ging krijgen, bleken 10m² inclusief badkamer te zijn. Dus blijft er nog 8m² over om in te leven. Denk nu aan een kast een bed en een enorm bureau en idd, die cel hier staat reeds bomvol! Als je goed je best doet kan je zelfs douchen op het toilet! ^^ Ik en flore dus beide in shock , we zagen het allebei echt niet zitten...Om het even te laten bezinken zijn we dan samen met Mathias de stad in getrokken om een hele dag lang van hotnaar her te lopen om vanalles te regelen. Want als er iets is want Montpellier typeert dan zijn het: copietjes, copietjes, copietjes en wachten wachten wachten! En zoals ik veel geduld heb...Een goede les voor mij! J Uiteindelijk bleken we te laat terug thuis om nog naar de administratie van ons kot te gaan om te gaan vragen, dat we dan maar gewoon naar ons kamer getrokken zijn om bij te slapen/ te vloeken op de kleinheid der dingen. Om de dag af te sluiten zijn we dan opnieuw naar de stad getrokken, om samen met Mathias en Bart iets te gaan eten. Het heeft enorm gesmaakt aangezien ik van heel de dag amper 3 boterhammen had gegeten...Na nog een lekker (!) glas wijn op het terrasje ernaast samen met Tobi en Erik ( respectievelijk duitser en zweed), trokken we huiswaarts om een eerste keer in ons (o zo grote) bed te slapen..
Whether you like this city or not, in about 1 year you'll have figured it out, this city is what you'll be about...
Montpellier komt nu wel zéér dicht bij! Nog 3 dagen en dan is het zover...Het werd dus tijd om eens aan mijn valies te beginnen! Nu ja, ik was er al langer aan bezig, maar nu dus officieel, met lijstje en al! ;) Het ziet er momenteel goed uit, alles lijkt er in te geraken maar de vraag is of ik het ook zal kunnen dragen: én daar vrees ik voor...! Ik heb eigenlijk eerder het gevoel dat ik op vakantie ga, het besef dat ik voor langere tijd zal weg zijn, is er eigenlijk op dit moment niet...Misschien maar best ook, dat ik geen zakdoeken vol moet snuiten...;) Gelukkig weet Matthias mij hier net te zeggen dat de tramregeling daar wel goed in elkaar zit, dus hopelijk hoef ik niet te ver mijn valiezen te sleuren tot ik op mijn kot ben...We'll see...
Bon, de valiezen roepen terug, ik duik er opnieuw in...
Ik ben volop in voorbereiding voor mijn erasmus naar Montpellier! Omdat dat het saaie stuk is van het hele erasmusgebeuren, zullen jullie nog een beetje moetn wachten op spannende verhalen!
Maar niet getreurd, weldra wordt mijn blog vol gekleurd! ;)