Dag Belgen,

Montpellier calling! Alweer lang geleden maar deze keer is er wel degelijk en grondige reden: studeren. Het klinkt misschien lichtjes paradoxaal in jullie oren, maar ja, ook op erasmus moet er gestudeerd worden. En ik heb al ondervonden dat dat hier minder vlot gaat dan thuis, en dit om verschillende redenen, waaronder: de erasmussfeer stimuleert studeren niet, in het Frans studeren gaat nu eenmaal trager omdat je  nogal vaak naar de woordenboek moet grijpen, de cursus is vaak te beknopt wat mij er toe aanzet om dingen op te zoeken, vooral voor de openboekexamens dan, ik heb hier nog geen efficiente vormen van ontspanning gevonden en de muren komen nu al op mij af….

Maar goed, we slaan er ons wel doorheen, als het moet, zal het wel lukken hoop ik. Al heb ik wel 7 examens te verwerken in 2 weken waarvan 5 in 1 week. Kort maar hevig dus! Bovendien heb ik nog les van Optimisation Dynamique tijdens de examens, waar ik dus verstek zal moeten geven, hoewel dat eigenlijk echt niet zou mogen. Optimisation is namelijk, naar mijn mening, een enorm moeilijk vak. Ik kan nagenoeg, 90 a 95% dus volgen in de les, maar thuis oefeningen maken, dat is héél andere koek waar ik totaal niet in slaag. Bovendien is de les begrijpen zonder de extra uitleg bij de slides, voor mij, mss ligt het aan mijn beperkte hersencapaciteit, maar mss ook gewoon aan de leerstof, nagenoeg onbegrijpbaar. Gelukkig is de prof wel heel vriendelijk en staat hij open voor mails vol vragen of bezoekjes op zijn bureau. Het zal de eerste optie worden als ik in januari mij thuis over die cursus buig. Diep buig. Over die professor gesproken, Meneer Poudou praat op het tempo van een tgv en lost aan datzelfde tempo oefeningen op. Les equations vliegen uit zijn krijtje, net zoals ik binnen een paar weken hoogstwaarschijnlijk in daan zijn armen vlieg. Dit even terzijde, is de les dus intensief opschrijven, nadenken, zien dat je alweer een half bord achter zit, opnieuw opschrijven, nadenken en op het eind van de les over het laatste bord opnieuw uitleg gaan vragen. Bovendien flapt hij er dan af en toe wat mopjes tussen die we dan niet verstaan, maar uit vriendelijkheid toch maar eens meegrijnzen. J Pas op, hij slaagt er wel in om de les nog ietwat aangenaam te maken, want de materie is écht droog. Poederdroog. Net zoals het weer hier in Montpellier. Zon, blauwe lucht, 20 graden. Ik hoor jullie oerkreten zoals AOEOEOE tot hier, maar sorry, ik zit nu eenmaal in het zuiden van Frankrijk. :)

Of er ook nog spannende dingen zijn gebeurd? Wel euh, maandag ben ik, ter ontspanning, nog even naar de Australien geweest, en wanneer het net leuk werd, moest ik natuurlijk terug naar huis. Maar al bij al heb ik toen een leuke avond gehad, niet in rekening genomen dat ik 2 keer zwaar afgegaan ben. Maar that’s me I guess. Voor de rest is het leven hier nu saai en probeer ik vooral mij in mijn basisbehoeften te voorzien waarbij degene van eten momenteel het aantrekkelijkst is.

O ja, Montpellier is nu ook helemaal klaar voor de kerst. Duizenden lichtjes en een megalichtjes kerstboom in het midden van de Comédie. Gezellig en mooi, het geeft montpellier een totaal ander karakter. Spijtig dat ik er niet meer van kan genieten, want hier op de cité hangen er géén lichtjes in de bomen!

Oh, ik vergat nog te vertellen dat er vandaag betoging was, net zoals gisteren. Vandaag waren het boze boeren, een grensoverschrijdend fenomeen. Tramlijn 1 kon dus mogelijks te maken krijgen met “pertubations” en er werd afgeraden om te voet of met de auto door montpellier te rijden vandaag want het zou wel eens gewelddadig kunnen zijn. Ik vreesde dus al dat ik niet op tijd in mijn les zou geraken aangezien ik minstens 10 minuten tram 1 moet nemen maar gelukkig net voor het centrum Tram 2 kan nemen om aan mijn faculteit te raken. Zo gezegd zo gedaan, lichtjes vertraagd, maar toch op tijd kon ik genieten van 3 uur meneer Poudou (en een cola en een panini om er door te raken)

Het bed roept want morgen staat mijn, waarschijnlijk, laatste les hier in Frankrijk op het programma: Management des petites organisations. Ik ga er van genieten! En al typend, geeft mij dit een heel raar gevoel, dat het hier nu echt bijna voorbij is. Amai!

Gent, i’ll be back baby! Maar ook Montpellier is nog (lang) niet van mij af en is toch een beetje mijn tweede thuis geworden. Ik voel mij zelfs bijna Montpelleriaan :)

Slaapzacht!

26-11-2009, 00:09 Geschreven door Roos