Zaterdag lijkt wel lazy day te worden Veel meer dan wassen, drogen en naar de winkel gaan, hebben we niet gedaan. Maar dat was al een belevenis op zich. Wachten op een wasmachine is spannend, want komt het er te klein uit of niet, en is het proper of niet? Aangezien we echt bang waren dat er iets fout ging lopen, hebben we op niet meer dan 45 graden gewassen, met alle gevolgen vandien dat een van mijn handdoeken niet helemaal proper was. Bovendien wassen die machines niet echt goed, in die zin dat al je kledij er uit komt alsof je het al 5 jaar hebt of (in het geval van Flore) kapot :s...:( Conclusie: zuinig je kledij dragen dus hier ;) Moegewassen en volgeladen met was en boodschappen reden we terug naar huis, waar ik aan mijn naaisessie begon. Mijn gat in mijn trui hersteld en flores topje: mission accompli, roos trots! J
De dag was dan al nagenoeg voorbij, nu ja, het was tijd om te koken...Kip curry moest het worden...Ik ging de currysaus maken, met room die stonk, waardoor ik besloot om half room /half melk te gebruiken. En dan kwam de curry aan de beurt. Mijn superdeluxe potje met alle kruiden in, bleek toch niet zo superdeluxe als gedacht. Naast curry kwam er ook paprika mee en het heeft toch wel een kwartier geduurd vooraleer ik voldoende kerrie had om een beetje smaak te krijgen. Zoals ieder wel eens voorheeft, kan je neus soms jeuken. Wel, zo ook die van mij. Maar vriendjes, vriendinnetjes, familieleden en al de rest die mijn blog hier leest, WRIJF NOOIT IN JE NEUS als er kerrie (gemengd met peper) aan je handen hangt! Want dat is nu eenmaal waar ik in geslaagd ben en écht waar, ik heb een kwartier moeten afkoelen onder koud water, want het deed echt pijn. Wie de pepperspray dus uitgevonden heeft, noem ik gewoonweg evil maar het moet gezegd, het werkt wel zéér goed! Ondertusesn was onze rijst al rijstpap geworden,waardoor het rijstpap met kerrie is geworden. Maar honger doet veel! ;)
s Avonds dan opnieuw met dezelfde bende richting stad getrokken maar op place de la comédie scheidden onze wegen, waar wij Simon bezochten en vervolgens nog een plasje deden in de Panama om dan huiswaarts te keren en moe te gaan slapen...
Zondag!
Na een barslechte nacht was het dan zondagochtend, met een groot dipje die ochtend. Smiddags dan naar de beach vertrokken met de auto. (met dank aan Clémence, die bovendien als een echte fransoos reed aan hoge snelheid met de hand op de handrem ;)) Dankzij die auto konden we verder dan Pérols en trokken we dus naar het naburige strand Palavas. De weg ernaar toe was minstens even mooi als het strand zelf. We reden voorbij een natuurreservaat voor Grecs, of ook wel Flamingos int Vlaams. Het verbaast u misschien niet, maar mij in elk geval wel, want ik wist niet dat er flamingos in Frankrijk leefden! Écht mooi, alleen geen fotos kunnen nemen...Palavas zelf is een gezellig klein dorpje met toch wel wat charme. Na een namiddag bakken mét resultaat ( jawel dames en heren, roos heeft kleur, en nee het is niet rood!) hebben we dan nog wat gekuierd in de straatjes, omdat het begon bewolkt te worden...eveneens een primeur hier in Montpellier!
Retourner à la maison was het volgende op het programma, althans na een tussenstop gemaakt te heben bij de pizzeria. Het idee om 1 grote pizza te delen door 2, was mss wel een goed idee, maar die pizza was wél enorm groot! Maar omdat wij flinke eters zijn, hebben we dat mooi naar binnen gespeeld!
En dan nu rustig thuisblijven, misschien nog een aflevering jericho straks en vooral vroeg slapen want vanaf nu begint het echte werk!
Gisteren was eigenlijk een echte baaldag. Om een lang verhaal kort te maken, werd ik s ochtends van het kastje naar de muur gestuurd op zoek naar de persoon die mij gebeld had om te melden dat ze mijn studentenkaart gevonden hadden. (ja, jullie denken juist, ik ben mijn studentenkaart na 3 dagen verloren ja :p) maar dus, zoals gezegd, ging ik van het kastje naar de muur naar het kastje en kreeg ik telkens het zelfde antwoord: non, je ne vous ai pas appelé, va voir au premier étage. En dat 3 keer, voor de 3 faculteiten...Om uiteindelijk dan terecht te komen bij de juiste bureau en daar dan op te merken dat die gesloten was. Ik had er werkelijk genoeg van! Na opnieuw een deftige maaltijd in de resto ( vooral dan de desserts hier zijn njammie njammie) ben ik dan naar huis vertrokken want mijn hoofd stond lichtjes op ontploffen. Overdosis zon! Heb dan eigenlijk een hele namiddag bijgeslapen om savonds er weer tegen te kunnen.
Zo gezegd, zo gedaan. savonds was het meeting op het 4de verdiep, een soort van bottelon, waar iederen gewoon naartoe komt met zijn eigen drank en beetje bijpraat. Het was daar wel een spaans onderonsje, behalve ik, Flore en Timmy. Om 11u werden we daar buitengestoken door de plaatselijke Jim Carrey, waarna we dan besloten om het centrum in te trekken. Kristopher, Alejandro, Juan José, Guillermo, ik, Flore, Timmy, Jacopo, Valentina en nog een spaans meisje op weg naar de Australian bar. Party hardy until 10 voor 2 wanner we opeens beseften dat onze laatste tram om 53 was. Een sprintje trekken dus, om dan de tram voor onze neus voorbij te zien rijden. Niets aan de hand zou je denken, ware het niet dat het 2uur stappen is tot aan onze cité en dat Jacopo een gekneusde knie of iets dergelijks had en hij dus in slowmo stapte. We kozen dan maar de tweede optie: Panama! 1 van de weinige bars die langer open is dan 2uur en vanwaar er normaal nachtbussen vertrekken richting onze cité. Maar niemand scheen te weten waar en wanner die vertrokken...Dus zijn we te voet meegestapt tot bij Bart (weliswaar na nog 2 uurtjes feest) en hebben flore en ik ons daar op de futon geplaceerd en zalig goed geslapen! We zijn dus nu ongeveer een uurtje thuis, gaan nu wassen, winkel doen en dan wss nog even naar het strand om vanavond dan naar een of ander concertachtig ding te vertrekken...Life is busy...
In gent had ik al kunnen studeren, maar hier heb ik slechts 1 boek en voor de rest zijn mijn notities uitgeleend dus studeren zal voor volgende week zijn ergens...:)
Donderdagmorgen
stond uitslapen op het programma, maar aangezien de isolatie hier werkelijk
nihil is, is dat niet zo goed gelukt. Ik had geen les, maar had afgesproken met
Mathias om naar de bib te gaan en vervolgens in de resto te gaan eten. De bib
is gigantisch groot, énorm veel plaats om te studeren en zélfs kleine vergaderzaaltjes
voor groepswerken. Bovendien bestaan er van elk boek wel 5 of 6 exemplaren! +1 voor Montpellier,
dat maakt Montpellier- Gent: 2-0! Daar dan wat boeken opgezocht en al een deel
beginnen kopiëren...Het eten in de resto viel opnieuw zeer goed mee, het is
zijn geld waard maw ;)
Vervolgens opnieuw mijn weg richting Polygone samen met Flore en Kelly. Daar
wat rondgelopen om uiteindelijk Mathias tegen te komen samen met Annelore en
haar vriendjes. Belgisch onderonsje dus! We besloten iets te gaan drinken naast
de Virgin Store, waar we zogenaamd een milkshake gingen bestellen, maar
eigenlijk gewoon 2 bollen ijs kregen met een glas water...Oeps! J Maar het ijs was lekker, dus dat
compenseert...
s avonds
dan weer gezellig gaan koken met de italianen en een hongaars meisje timmy.
Altijd hilarische situaties daar in de keuken. De italianen lachen bijvoorbeeld
steeds met ons eten, vooral wanneer je overschot van pasta de volgende dag
opnieuw opwarmt: cest scandaleux! En wij lachen dan weer met de talenkennis en
uitspraak van Simone :p Hij praat engels en frans, dus hij kan zich echt wel
verstaanbaar maken, maar van zodra ik een beetje te rap praat ( en ja, kheb
daar wel aanleg voor) krijgt hij het moeilijk om te volgen. Zo ook gisteren,
waarna hij zei: I ate you when you talk so fast! Daarna werden we uitgenodigd door Kris(topher)
om naar zijn kamer te gaan kijken op het vierde...En jah, merde alors, die
kamer was 15m² ofzo, dus dubbel zo groot als die van ons, en jah, je kon er
ademen...Je kon er zelfs iemand te slapen leggen...Veel beter dus, maar ja....
Uiteindelijk
sloten we de avond af in de courtyard, of zoals Simone zou zeggen:
koertjard! Batiment 8 heeft het dik zitten hier, want iedereen spreekt telkens
af voor batiment 8! Zo waren wij ook uitgenodigd for some chilling waar we
terechtkwamen tussen de spanjaarden en de fransen. Nagenoeg een hele avond in
het frans dus, wat eens iets anders was dan engels! We werden verwelkomd met de
kreet aaaaaah les Belges en van zodra de fransmannen dat gehoord hadden,
waren ze niet meer te houden. Vous êtes belges? Vous respectez le roi? Vous aimez votre roi?! Ils sont
foux, les belges! Waarna we ondergedompeld werden in een bad vol vooroordelen
over de Belgen. Camel had familie in Anderlecht en zijn beeld over België
bestond uit: ils volent, les drogues, des crapules... Of hoe Brussel goed in de markt ligt...
Bovendien
zijn de Belgen hier blijkbaar het toppunt van spot, er bestaan enorm veel
moppen over ons! Maar de prijs voor zotste fransman gaat toch wel naar Isen.
Isen is Albanees van afkomst, maar leeft nu al 6 jaar in Frankrijk. De grootste
hyperkineet die ik in heel mijn leven gezien heb...Werkelijk ongewoon. Hij
dacht bovendien ook dat hij Leonardodi
Caprio was...Minstens 20 keer heeft gezegd: vous êtes folles, je vous
déteste! Die kerel valt niet te beschrijven, zie facebook voor fotos/filmpje...
Integreren
is wat we deden, hangjongeren is wat well become...;)
Vandaag had ik 2 lessen, pratique du management en optimization dynamique. Pratique du management werd verondersteld te beginnen om 9u dus waren we mooi op tijd aanwezig om eens te horen wat dat vak juist ging inhouden. Wel euh, 9u werd 9u 15, academisch kwartiertje reeds vorobji, en 9u 15 werd 9u30! Op dat moment kwam er een meisje: il n y pas de cours aujourdhui... Dat hing dus blijkbaar uit op het eerste verdiep, en zal waarschijnlijk ook wel op het plaatselijke minerva gestaan hebben, maar aangezien ik avn die site op dit moment nog de ballen snap, heb ik dat natuurlijk niet gezien. Goed ja, voor de zekerheid nog eens boven gaan kijken en gelukkig dat ik dat gedaan heb want blijkbaar is mijn vak van vrijdag ook afgelast naar volgende week, dubbel hoera! Donderdag tot zondag weekend dus...! Ben dan de schoenen die ik gisteren gezien had, gaan kopen en heb nog wat inkopen gedaan in de Monoprix. Nadien ben ik dan huiswaarts gekeerd, opnieuw wat gepruts met administratie, om dan uiteindelijk om 1u in mijn bed te kruipen voor een uurtje of 2.
2uur later werd ik enorm suf wakker, ben ik dan in de keuken wat gaan afwassen en heb ik daar kennis gemaakt met 3 spanjaarden, 1 jongen en 2 meisjes. En nee, dit keer geen stereotiepen! Die kerel praatte engels gelijk nen engelsman, dat klopte eventjes helemaal niet met mijn beeld van de alledaagse spanjaard! Hij studeert hotellier et tourisme, wat natuurlijk wel al veel verklaard...!
Op naar optimisation dynamique dan maar, van 5 tot 7! Een grappige professor wel, maar het vak ziet er niet zo gemakkelijk uit, het is nogal wiskundig van aard...We zien wel. Om 7u was ik echt uitgeput, gelukkig had ik zitplaats op de tram! Thuisgekomen heb ik dan nog wat gebeld met de broer, de papa en het liefje, gekookt want ik zag scheel van de honger en vervolgens een aflevering Jericho gekeken!
Dinsdagmorgen werd ik wakker en totaal versuft vroeg ik mij af hoe laat het was. Aangezien we hier een rolluik hebben, weet ik niet wanneer het licht is en wanneer niet en ben ik dus telkens van de wereld in de ochtend. Gelukkig werkt mijn bioritme vrij goed en werd ik op tijd wakker om naar de les te gaan. Management strategique stond op het programma. Een beetje een rare kerel, maar wel een goeie om les van te krijgen, hij praatte duidelijk, niette snel en gebruikte veel voorbeelden, waardoor ik kon volgen! Boost boost! Na de les ons dan gaan voorstellen aan de prof, die was blijkbaar al in Gent geweest en leek voorstander van ons. Hij raadde ons aan een boek te lezen die goed is als achtergrond en als hij merkt dat wij dat gelezen hebben op het examen, zijn we denk ik wel binnen. HOERA! :)
Dat was de enige les die we die dag hadden denk ik, we aten allemaal samen in de resto, 2,90 euro voor een stokbroodje, een slaatje, een hoofdgerecht en een dessert, daar kan de Ugent nog wat van leren! Nu ja, de kwaliteit van het voedsel is er dan ook wel naar, maar het smaakt even goed/slecht als in de restos at home dus nog steeds: Montpellier-Gent 1-0!
De rest van de dag heb ik een beetje rondgelopen in het shopping center, een fotocamera gekocht, schoenen gespot, kleedjes gepast, en teleurgesteld weer naar huis gegaan dat al die mooie kleren niet pasten, maar tegelijk tevreden met mijn nieuwe aankoop! Hij zal hier veel gebruikt worden denk ik!
s Avonds dan wat geprutst op mijn computer en aan mijn vakken, beetje in de keuken gehangen om uiteindelijk na een verkwikkende douche met onze fiets (!) richting Australian Bar te trekken. Klonk veelbelovend, iedereen was er enthousiast over. En ja, its not bad! Je kan het vergelijken met een overpoort-café, commerciële muziek en zatte mensen, alleen zijn er nog 2 grote terrassen bij en zijn de barmannen daar échte cocktailshakers, vrij indrukwekkend!( voor de vriendjes van zottegem en omstreken: kmoest efkes aan Chrisken denken ;)) Om kwart voor 2 gingen de lichten aan, en was het voor de Fransen tijd om naar huis te gaan. Wij Belgen zijn wel meer gewoon! Opnieuw onze fiets op dus, en een paar bergopjes en tramsporen later, konden we ons stalen ros in de stalling opbergen om in onze persoonlijke sauna tegaan slapen!
Hoera, we zijn reeds maandag, ik ben aan het inhalen! 7 september, start van het schooljaar! Althans, dat is wat er officieel staat geschreven. We hadden 2 infosessies te doen, eentje van half 10 tot 10 en dan eentje in de andere faculteit. Opstaan deed pijn, niets interessants gehoord daar! In de namiddag hadden we echter direct les, en niet eentje, maar 3 at the same time! Ik ging eerst naar economie et management des organisation publiques waar ik na een uur verdween uit de les om nog een stuk van Management te kunnen meepikken. ( en omdat dat vak toch niet echt aanslooot bij een van de vakken in België) Nu stond dat echter verkeerd op de lessenrooster en dat was dus al bezig. ..Ik wist niet of ik nog mocht binnengaan en na wat gebarentaal met een miesje binnen kwam de professor(vrouwelijk en totaaaaaal geen francaise zoals verwacht) de deur speciaal voor mij open doen maar ze keek mij wel nog al vernietigend aan. Na een halfuur was het daar pauze en verdween ik ook daar, omdat ik nog vanalles te regelen had en bij de dokter een check up ging laten doen van mijn wonde. En zo ging het ook, ik regelde wat stuff en gnig bij de dokter voor een check-up. s Avonds werden we meegevraagd naar de Australian Bar, waar het pintjes (carlsberg) aan 1 euro was, maar ik ben thuisgebleven en heb samen met Flore een poging gedaan om een film te kijken maar dat heeft bij mij niet zo lang geduurd want ik kon mij echt niet wakker houden. Ben in het midden van de film dan maar naar mijn kamer getrokken, om daar als een blok in slaap te vallen...
Maar eerst! Ik vergat nog het spannendste van allemaal te vertellen! Waar Montpellier door gekenmerkt wordt, zijn de vele clochards die met hun honden zowat overal rondhangen en bedelaars die bedelen om je wisselgeld van de tram. Wel zaterdagavond zat er zon geval voor de fontein op place de la Comedie, waar wij stonden te wachten. Hij was echter niet alleen maar had gezelschap van nog een andere clochareuse ( ja ik vind dat woord ter plaatse uit en ik vind het mooi klinken!) vrouw en een normale vrouw. Wat er precies gebeurt is weet ik niet, maar de vrouwelijke clochard lag opeens in het water van de fontein, waarna ze zowat woest werd. BITCHFIGHT it is! En geen aan-de-haren-trekken-en-krabben bitchfight, volle vuistslagen waren het! Na een minuutje of 5 vechten stonden ze dan 10 meter uit elkaar een beetje naar elkaar te roepen en wat stoere handbewegingen te maken waarna één van de twee iets moet gezegd hebben dat niet door de beugel kon en ze elkaar weer aanvielen. En dit keer voor echt, de clochareuse vrouw heeft de normale ( in hoeverre je normaal bent als ge int midden van de comédie staat te vechten) gewoonweg op de grond gezeten, is er gaan opzitten en heeft ze nog wat geslaan. Ondertussen kwam de politie gezellig rustig aangereden en hoewel ze overduidelijk zagen wat er aan de hand was, en als logische reactie dus eignelijk uit hun auto zouden moeten springen om ze uit elkaar te halen, kwam la mentalité francaise weer boven, en reden ze aan 10km/h rustig verder tot vlak naast de twee dames(of noem ik ze beter randgevallen?), waarna ze ze uit elkaar haalden. 5 minuten later, kwam er dan opeens een horde politiewagens aan, toen al het tumult eigenlijk al voorbij was, of nog eens: patientez svp!
Goed ja, zondag dus. Het plan was om naar het strand te gaan samen met wat erasmussertjes. Tegen 2u waren we aan place de leurope waar de laatste goedkope bus ons stond op te wachten om ons tot aan het strand te brengen. Eens opgestapt in een bus die meer op een sardienenblik leek omdat er echt immens veel volk op zat, kwamen we wat oude bekenden van in het park tegen en wat nieuwe Belgen. Theeeeeeeeeee vengabus is coming....Ik weet niet meer welk strand ik gezeten heb, maar ik weet wel dat op elk strand het zand even warm zal geweest zijn. Je kon er nagenoeg niet op blijven staan, tenzij je je voeten ingroef in het zand. We nestelden ons bij de Belgen en hebben bijgevolg niet echt veel frans gesproken, maar het was wel leuk! Eerst heb ik een halfuurtje gevolleybald, dan wat gebakken, en dan wat afkoeling gezocht in de zee...en voila, de dag was voorbij! Bus terug huiswaarts, maar eerst zijn we nog gestopt in het belgenhuis, een huis met bijna enkel Belgen! Bovendien zijn er nog verschillende die hun kot moeten kwijtgeraken voor het tweede semester, dus dat leek een mooie optie! Ons eten was op, dus hebben we er maar voor gekozen om allemaal samen iets te gaan eten in een klein restaurantje! Ik at pizza, not bad maar ook niet supérieure...Na een gezellige en leuke dag namen we dan uiteindelijk een laatste keer de tram huiswaarts en ging ik vredig slapen.
Na een enorm vermoeiende week en het (letterlijk) heftig feestje van gisteren, heb ik vandaag lekker lang uitgeslapen om dan wakker te worden, mijn wonde te bekijken en te ontsmetten en wee rte gaan slapen. Ik was die ochtend wel hoofdpijn en tandpijn rijker maar ben gelukkig gespaard gebleven van een enrom dik en blauw oog.Nochthans had ik flink wat pijn aan mijn oogkas, mijn oog sluiten deed pijn, er aan komen nog meer! Maarja, dat heeft zijn tijd nodig om te genezen denk ik...
De rest van de dag was eigenlijk enorm lazy. Buiten naar de winkel gaan,was er niets productief deze dag. In de avond hebben we echter pasta gekookt, onder het strenge oog van pasta-king Simone! Maar de belgische manier van pasta koken wekte toch een beetje argwaan ;) O ja, pasta koken op ons verdiep ging niet, aangezien van de 4 vuurtjes er slechts 1 deftig werkt en dat voor 20 man. (!) Daarom zijn we dan ook naar het eerste gegaan om daar ons kookkunsten te tonen. Daar ontmoetten we Jenny, waar we dan later op de avond nog mee naar de Cuban bar zijn geweest om een cocktail aan studententarief ( hoera!) te nuttigen! ;)
Thuisgekomen heb ik nog wat gelummeld in mijn cel denk ik en ben ik gaan slapen!
Wel euhm, omdat ik een beetje achter zit met mijn blog, weet ik eigenlijk niet meer goed wat ik vrijdag heb gedaan. Het enige wat ik wel nog weet is dat we weer heel wat afgelopen hebben, om dan uiteindelijk om 6u te arriveren aan het CORUM, een heel groot gebouw waar verschillende faciliteiten, al dan niet voor studenten, gevestigd zijn en er erasmusmeeting was. Er was ons verteld dat we helemaal naar boven moest, dus na héél veel trappen komen we op het dak terecht. Dat daar enorm veel wind was, zal jullie wss niet verbazen en dat ik bijna wegwaaide, nog minder. Het uitzicht daarentegenmocht er wel zijn. Spijtig genoeg had ik toen nog geen fotocamera en kon ik dat dus niet vastleggen op beeld, en om opnieuw die trappen te bestijgen, daarvoor was het dan ook weer niet zo mooi! Bovendien bleek dus dat het uiteindelijkniet daar was, maar een heel eindje lager. Opnieuw trappen af dus om uiteindelijk compleet scheel van den dorst aan te komen op de meeting voor erasmus waar iedereen fruitsap kreeg. Hoera, was het niet dat het fruitsap op (!) was, asl wij arriveerden. En wat een populatie! Werkelijk heel europa bij elkaar op 50m² ofzo! Beetje socializen dus maar, waarna ik nog even naar huis ging om te skypen met toyboy (!) en de papa.
Klein uurtje later dan weer op weg, met de kersverse nieuwe fiets die we die dag gaan halen zijn! ( jawel dames en heren, ik herriner het mij weer!) Mijn route naar Matthias kot was mooi uitgestippeld, en had ik ze gevolgd, ik was er ook mooi geraakt. Maar roos besloot rechtsaf te slaanf waar het niet moest, met een beetje verloren rijden tot gevolg. Na 2 keer mijn beste frans boven gehaald te hebben, vond ik dan uiteindelijk rue de Palavas, maar niet het juiste nummer. Waarna ik belde naar Mathias en die gewoon uit zijn raam kwam hangen. Problem solved! Waarom we bij Mathias gingen, heb ik echter nog niet verteld. Aangezien hij WEL een microgolfoven heeft, is hij dus in staat om WEL pizzas te maken en waren we dan ook uitgenodigd om daar aan een keukentafel ( die wij NIET hebben in ons kot zelf) lekkere pizzas te eten en een glaasje wijn te drinken. Een diner zonder dessert is geen diner, dus volgde er nog een rijstpapje en een (half) duveltje! Waarvoor dank Mathias!
Vervolgens vertrokken we richting estivals de montpellier, een soort van Gentse feesten maar dan in Montpellier en kleinschaliger (maar minstens even gezellig!) en waar de drank GOEDKOOP is! Je betaalt daar 4 euro voor een glas, dat je mag meenemen naar huis, en 3 glazen wijn die je vrij mag kiezen uit een hele collectie aan wijnen! 3 glazen wijn rijker, kochten we nog voor respectievelijk 8 en 9 euro een fles witte en rode wijn, die we dan met de bende opdronken. De volgende halte was de Panama bar, ware het niet dat ik daar nooit geraakt ben...U weet het of u weet het niet, maar la place de la Comédie, is een zeer bekend plein in Montpellier, waar iedereen zowat afspreekt savonds voor ze uitgaan. Wel net daar was ik aan het fiesten en de rest aan het stappen en, laat mij het een combinatie van omstandigheden noemen, hebben ervoor gezorgd dat ik in het midden van place de la Comédie onderuit ging, en tegen de grond ben gesmakt met mijn gezicht. ( Sommigen onder u herkennen dit scenario misschien...) Niets aan de hand dacht ik, mijn linkeroog deed een beetje pijn en bleek dus vrij hard te bloeden. Voor jullie nog meer leedvermaak hebben echter, het is maar een klein wondje van een centimeter lang, maar het was wel vrij diep. Na 15 min ijs ben ik dan samen met Flore huiswaarts getrokken omdat ik het wel had gehad dan en gewoon in mijn bed wou kruipen met een plakkertje en wat desinfecteermiddel op mijn oog. Thuisgekomen heeft Flore me dan geholpen om mijn wondje deftig te kunnen inpakken en voldoende druk te kunnen uitoefenen om de zwelling tegen te gaan. Zo geschiedde en ging roos slapen met een hoofd ingepakt in verband...Ik kon slapen en hopen dat ik smorgens geen blauw dik oog ging hebben...