Alweer een week voorbij, alweer even geleden dat ik nog iets van mij liet horen! Het is dan ook een drukke week geweest, al weet ik niet wat me zoveel tijd gekost heeft om geen tijd te vinden om eens te bloggen. De luiheid waarschijnlijk :) Maar hier ben ik dan levend, maar niet zo wel. Want sinds gisteren ben ik ziek, en een beetje meer ziek dan een verkoudheidje, heb een hele dag niets gedaan behalve geslapen en wat geinternet Heb zelfs hét feestje gisterenavond laten vallen in de hoop dat ik vandaag beter zou zijn Heeft geholpen, maar wel slechts infitisemaal, of zoiets. Het feestje dat ik miste, was het tweede lab-feestje waar ik al eerder over sprak en deze keer was het nog grootser dan voorheen. Als ik de beschrijving mag geloven was er makkelijk 400 man. Het liep blijkbaar de spuigaten uit, waardoor ze beslist hebben om het feestje op 2 uur stop te zetten Maar dus, geen feestje voor mij gisteren, wel een aantal neveneffectenfilmpjes en veel slaap
Voor de rest van de week ga ik het op maandag en donderdag houden, omdat dat de spannendste dagen van de week waren. Maandag had ik dat partiële examen en ik moet zeggen dat het vrij goed ging, nu ja, vrij goed in die zin dat ik op tijd klaar ben geraakt enerzijds en het gevoel had iets nuttigs geschreven te hebben anderzijds. Of de prof daar hetzelfde over dacht is een andere vraag. Nu heb ik ook mijn examenrooster gekregen en het toeval wil natuurlijk dat ik twee examens op hetzelfde tijdstip had. Na wat heen en weergeloop heb ik dan gedaan gekregen dat ik het examen Management, waarvan ik dus dat partiële heb gehad, mondeling mag afleggen Geen dissertation dus, maar mondeling *SLIK* Benieuwd wat dat gaat geven :s We zien wel, het is de enige optie
Maandagavond verdienden we dan een feestje dachten we zo, dus vertrokken we richting Manhatten, deze keer vergezeld van de Spanjaarden en 2 chineesjes. Manhatten staat gelijk aan een halve liter bier voor 1,50 euro. Je moet nu weten dat die chineesjes nog nooit waren uitgeweest en nog nooit bier hadden gedronken. Vriendelijk als we waren boden we hen dan aan om 1 halve liter voor hun twee te kopen, want dat komt goedkoper uit Hadden we er niet aan gedacht dat het waarschijnlijk in hun cultuur zit dat ze dat niet kunnen weigeren, dus 5 min later waren we 2 chineesjes met een halve liter bier in hun hand rijker. De gezichten die bij de biertasting (Heineken) weliswaar kwamen kijken waren HILARISCH grappig En respect voor hen, want ze hadden het duidelijk niet graag en hebben het nagenoeg volledig opgedronken. Aangezien er geen volk was in de manhattan zijn we dan maar richting australien vertrokken. Daarvoor moesten we weliswaar een klein omwegje doen, want als de portiers zien dat je van de Manhattan komt, dan mag je niet binnen Belachelijk, maar het is zo. Dan werden onze paspoorts nog eens gevraagd en dan bleek dat de chineesjes dat niet bij hebben, maar uiteindelijkj is het toch gelukt om hun binnen te krijgen. Part two, how to teach a chinese girl to dance! Ze hadden dus ook nog nooit gedanst en eens ik en flore onze dansmoves bovenhaalden, leken er wel 2 kloontjes te ontstaan die alles nadeden. Zeer grappig! Voor de rest van de avond is er nog een tof feestje gevolgd, we hebben de chineesjes de avond van hun leven gegeven en kropen tevreden in ons bed!
Dinsdag en woensdag slaan we over, want ons op donderdag brengt. Donderdagavond was het gratis inkom in de O-bar ( u weet wel, die discotheek met zwembad) dus dat beloofde nog eens een feestje te worden. Eerst pre-party op Kaspers kot waarna we met de auto (althans, ik was een van de gelukkigen die met de auto meekon Je hebt charmes of je hebt het niet :p) richting Ô-bar vertrokken. Daar aangekomen bleek er nog NIEMAND te zijn, echt een dode boel. Een klein uurtje later dan barstte het feestje los! Enorm leuke avond gehad, die om 5U eindigde in mijn bed :)
Daarmee dames en heren, heb ik u laten proeven van het nachtelijke leven in Montpellier, het leven overdag is niet zo spannend meer J
Vrijdag en geen zin om te werken voor school brengt er mij toe om nog eens een blogje te schrijven!! Met de tonen van Beethoven op de achtergrond, vertel ik jullie met plezier een aantal dingen die ik deze week beleefd heb! Eerst en vooral: FLORE IS BACK! En Flore niet alleen, sinds gisteren (donderdag dus) is de voie do weer gevuld met Spanjaarden en ik had nooit gedacht dat ik blij zou zijn om terug spaans te horen. Life s got back to normal, als in: gezellige druktes in de keuken, roddelen ten top met Miriam, intriges etc Wat klinkt het leven spannend hier! :) Maar ja, ik ben oprecht gelukkig dat iedereen terug is! Maar wat gebeurde er dan allemaal deze week?
Maandag was het nog een dagje verlof en heb ik mij dan ook eens écht een dagje verlof genomen en het schoolwerk aan de kant geschoven en ben ik samen met mathias, zijn broer en bart naar de zoo getrokken. Aangezien die hier gratis is, het mooi weer was en totaal niet ver is, voor mij althans, leek dat dus een ideaal initiatief! :) Roos had het plan om haar hakken een beetje in te lopen, wnat ja, zo groot zal een zoo die gratis is wel niet zijn, dacht ze zo! Fout gegokt dus, enorm groot terrein, met lang wandelen voordat je een beestje zag! Vraag mij nu niet welke beesten ik allemaal gezien heb, want de helft ervan waren exotisch en had ik nog nooit gezien en de namen in het Frans zijn mij al helemaal niet bijgebleven. Maar ja, de klassiekers, behalve dan een olifant en een giraf, zijn wel de revue gepasseerd, net als de bijbehorende stank! Blauwe lucht vergezelde ons op onze hele ontdekkingstocht tot we opeens regen over ons hoofd kregen en dat mij zwaar verwonderde want er echt géén wolkje aan de lucht was! Dus no clue waar die regen vandaan kwam. Waarschijnlijk een vogel met een zeer grote blaas die zeer dringend moest plassen of iets dergelijks. Bovendien waren niet alleen de diertjes het mooie uitzicht en had je niet de, al dan niet, gekende drukte van de zoo in Antwerpen, werd er niet gedrumd om het beestje te kunnen zien, maar kon je rustig en uren gapen, én was de zoo gelegen tussen de bergen. Na 2,5u wandelen en lichtjes pijnlijke voeten later zetten we onze tocht verder richting rue duniversité..Wie regelmatig mijn blog volgt, hoor het misschien al komen de formule gouter! Onder lichte dwang nam ik mijn mannelijk gezelschap mee richting ô-rendez-vous en vergezeld door Kelly, genoten we daar (nog maar eens) van een warme choco + heerlijke taart! Nadien dan huiswaarts gereden, waar ik beetje geskypet heb denk ik en nadien dan richting centrum getrokken ben om feestje te vieren in de Huit, want het was daar erasmusavond. Veel volk was er echter nog niet, en ik heb eerlijk gezegd nog nooit zo slecht bier gedronken. Die twee redenen volstonden dan ook ruimschoots om richting Manhatten te trekken, 15 min tram verderop. Daar was meer ambiance, op het marginale af. Of nee, het WAS gewoon marginaal. Sommige ouders zouden ze moeten verbieden om ouder te worden: Mama, papa en de 2 kindjes stonden te geven op de dansvloer. De jongste van 3 jaar in de nek van de papa, met de oortjes net naast de box, zodat ze tegen dat ze 12 is goed doof is. De oudste oefende zijn tektonik-skills a volonté en genoot van de aandacht die hij daarvoor krijg. Begrijpe wie het begrijpen kan. Moest dat alles zijn, het zou nog ok geweest zijn, maar dezelfde bende als vorige keer was daar opnieuw en dat is dus de bende die blijkbaar vaste klant is daar en blijkbaar elke maandag stript. Want ja hoor, de grootste loser van de bende ( sta mij toe om hem zo te noemen), kon zich weer eens niet houden om een halve stripact op te voeren, gevolgd door een ander stoer vriendje. Voeg daar nog het gieten met water bij en je hebt een MEGA marginaal feestje in Montpellier! J Na 2 uur hadden we er allemaal wel genoeg van, en zijn we richting huis vertrokken.
Na een actieve maandag, gaan we dan over naar dinsdag, die gevuld werd door les en groepswerken en Flore afhalen aan het station! s Avonds niet veel meer uitgespookt denk ik. Dat brengt ons naar woensdag! Opnieuw hele dag les, zware dag les, gevolgd door vlug vlug eten/skypen en de tocht richting bowling baan. Een gezellig en plezierig avondje bowlen, sloot ik af met een onweerstaanbare honger en enorme zin in Kebab, maar die was spijtig genoeg al gesloten. Heb dan op kot nog de rest van mijn stokbrood met spaghettisaus gegeten. ( En ja, het heeft gesmaakt!) Goh, dan zijn we al aan donderdag, als in gisteren! Laat mij donderdag beschrijven als: les, boek kopen, terrasje, schoolwerk, Spanjaarden terug!, schoolwerk, slapen. Veel meer is er niet gebeurd J
En dan zijn we nu dus, vandaag, vrijdag, het einde van de week, het begin van het weekend! De tijd gaat snel, nog een dikke maand en een half en het erasmusavontuur zit er hier zo goed als op. Vreemd gevoel, en dat zal niet veranderen denk ik! J Maar ik typ dit met een glimlach op mijn gezicht omdat ik hier geniet, ook al zijn er soms de down-momenten en lachen de boeken nog meer naar mij :)
Bon bon soir! Vrijdag was dé dag. Dé dag dat Flore vertrok voor haar trip naar Lyon/huiswaarts. Het is hier namelijk deze week een weekje vakantie wat betekent dat zowaar een korte exodus uit Montpellier begonnen is. Lees: Flore huiswaarts, Bart huiswaarts, Mathias Parijswaarts, alle Spanjaarden naar huis, behalve dan 2 zielen die het geluk hadden om naar Columbia te mogen gaan. Dan blijft er dus niet veel meer over hé met andere woorden: ik wil van deze week een ik-werk-voor-school-week maken, maar vandaag, maandag, is dat al grondig mislukt. (hoewel daar redenentoe waren die ik u later wel uitleg) Maar dan ben ik over vandaag bezig, terwijl mijn titel eigenlijk andere dingen verteld.
Last weekend, le week-end passé. Wel, op vrijdag vertrok Flore naar huis. En ik moet zeggen, het is/was een raar gevoel. Op 2 september werden we hier samen gedropt en sindsdien hebben we al heel wat lief en leed met elkaar gedeeld. En vrijdag kwam daar dus verandering in. Voor het eerst, geen flore meer, geen tweede kamer waar ik , het merendeel van de tijd, binnen en buiten kon klopen om mijn zegje te doen en omgekeerd. Het doet raar en ja FLOREVROUW, ik mis u! Kom maar gewoon terug!
Vrijdagavond waren er dan feestjes in overvloed, dus kiezen werd moeilijk. Uiteindelijk haalde mijn luiheid de bovenhand, en koos ik voor het feestje die het dichtsbij lag: chez Fabian en zijn twee collocs. Wat ik dacht dat een eramusfeestje ging zijn, werd het niet. Het was 90% Frans, 10% erasmusser. Me like, me talking French! :) Vooral dan als ze denken dat je Frans bent, deed mij dat opeens een paar centimeters groeien, waardoor ik eindelijk de meter 60 overschreed! (voor even althans ;) ) Het plan was om na Fabians feestje nog verder te gaan, maar roos vergat haar tramkaart en is dan richting huis gekomen om nog wat te chatten met de boyfriend en vervolgens een slaapje te doen.
Wat ik zaterdag gedaan heb, weet ik eigenlijk al niet meer goed, maar om het weekend kort samen te vatten: Inbev. Heb heel het weekend aan ons werk verder geschreven en kan nu echt wel géén bier meer zien!
Aha, ik weet het weer, hoe kan ik het vergeten! Ben zaterdagavond met krissy, mathias en bart naar Joan Boaz gaan kijken. U kent ze of u kent ze niet, de oudere generatie onder jullie die mijn blog leest hoogstwaarschijnlijk wel, maar dat is dus een Amerikaanse zangeres die protestliederen zingt en bezig is aan haar tour door Europa. Ze speelde ooit op woodstock, het was er aan het publiek te merken. Prachtige stem, mooie liedjes, maar iets te traag naar mijn zin. Er daagde echt een MASSA volk op, waardoor ik met moeite een glimp heb kunnen opvangen van deze bijzondere dame. Maar al bij al, bijzondere ervaring! Van al dat luisteren, krijg je honger! Barts maag en evenzeer mijn maag zagen een pittatje wel zitten dus dat werd het vervolg van onze queeste! We were not really into a party, dus besloten we gewoon een terrasje te doen. Terrasjes in overvloed in MOntpellier, spijtig genoeg hebben we een kwartier moeten zoeken om een plaatsje te vinden. Op het verwarmde terras dronk ik dan de enige echte Belgian Kriek (als ik mijn glas moet geloven toch) en ja, hij heeft mij gesmaakt! Meer van dat Belgisch bier, dachten mijn Belgische vrienden, en daar gingen we dan, op weg naar het café met Belgisch bier! Voor mij werd het echter een colatje, voor de rest een Kwak uit een bekertje. En dat voor een cafébaas die ons nu toch wel al zou moeten kennen Teleurstellend. Daar eindigde mijn avond dan ook, nu ja, hij eindigde in mijn bed, maar de weg van café naar bed, was niet spannend meer.
Le dimanche, jai travaillé pour lécole et jai plus sorti le soir, ce qui me passe à lundi !
Lundi, Maandag, Monday Avignon ! Om half 9 hadden we afgesproken aan het station om richting Avignon te vertrekken. Een uur en een spacy wiebelige treinrit later, kwamen we aan in Avignon. Een helderblauwe lucht en een stralende zon verwelkomde ons vanuit de trein. Een snijdende koude wind, verwelkomde ons op het perron. Slik! Na een kleine zoektocht richting office du tourisme, zoals het echte toeristen betaamt, en een stadsplan of5 later, kon de verkenningstocht beginnen. Omdat routes volgen saai is, en gewoon kriskras straatjes in slaan ons toffer leek, verdween het kaartje al vlug in de handtas en liepen we rond, genoten van de zalige kleine straatjes, de ene église na de andere, tot opeens: BAM! Opeens stuitten we op een megakolossaal gebouw dat vanuit zon klein steegje echt immens leek. Bleek het om le palais des papes te gaan, maar dan van de achterkant ;) Eens de voorkant bereikt, viel de mond nog een beetje verder open, nog net niet tot op mijn voeten. Enorm plein, enorm gebouw. Ik geef het toe: dat hebben wij niet, hier in Montpellier! De nieuwsgierigheid lonkt en we stegen enkele meters omhoog tot we op een plaats kwamen met een enorm panaroma. Mooi, zeer mooi! Alleen was mijn kleine 50 kg niet echt bestand tegen windstoten van god-mag-weten-hoeveel-km-per-uur. Van uitwaaien gesproken! En ja, hoor, daaaaaaaaaaaaar verscheen ze: DE PONT, LE PONT DAVIGNON! De reactie van heel ons bende was eerder: cest ça ou quoi? Cest tout? Ja, teleurstellend toch wel, kleine brug, niets speciaals. Maar alle, we hebben ze gezien en het totaalplaatje was écht mooi. (zie fotos!) Om de een of andere vreemde reden, zag ik in Avignon constant Romeinen lopen in mijn gedachten. De stad is nog helemaal ommuurd, en ik kon mij perfect aan elke ingang Romeinse soldaatjes voorstellen :p Of hoe boeken van Latijn opeens werkelijkheid worden ;) in Avignon nog wel! :) Daarna stond nog een museum op het programma met onder andere Picasso, Manet en Van Gogh, maar het lot liet ons in de steek: ouverture de mardi à dimanche. Merde, lundi aujourdhui. Nog wat rondgehuppeld door de straatjes, om dan moe maar voldaan om een even hobbelige trein terug richting het reeds vertrouwde Montpellier terug te keren.
Ja, vloek allemaal maar eens goed, het is EEUWEN geleden dat ik nog iets postte op deze blog, behalve dan het berichtje dat hieronder staat dat ik al een tijdje geleden geschreven heb. Maar het is allemaal de schuld van windows vista! Want die staat mij niet toe om te posten op mijn blog Maar problem solved, dus vanaf nu horen jullie mij weer! Had al een paar blogs geschreven en die heb ik dan ook hier onder gepost...Maar ik beloon jullie nu nog eens voor het lange wachten! Aangezien mijn internet het hier weer eens begeven heeft ( dat is nu al de tweede keer deze maand!), en ik het werken voor school beu ben, ben ik dus aan dit verhaal begonnen. Ik weet zelfs niet meer waar ik gestopt ben, maar ik weet wel dat er ondertussen al véél gebeurd is. Zo heb ik bijvoorbeeld al bezoek gekregen van 3 dierbaren, ook wel Pauline, Eline en Evelien genaamd. Niet alledrie tegelijk, maar wel na elkaar en de E-duo gezamenlijk J U hoort het dus al, het thuisfront heeft van zich laten horen en op welke manier! Ahoi piraatjes!
Pauline is wel toegekomen op de zowat slechtste dag van het jaar, het heeft letterlijk WATERgegoten toen! En aangezien Montpellier niet voorzien is op veel regen in 1 keer ( lees: ze hebben hier geen riolen, gewoon om de 100 meter eens een put in het wegdek :p) leidde dit dus tot hallucinante hoeveelheden water op veel te kleine oppervlaktes. Straten waren beken, Tunnels stonden helemaal onder water, trams konden niet meer rijden. En wat een lichtspel! Enorm zware storm, donder en bliksem dus die hier voorbijgekomen is. Als het regent, dan doet het het goed blijkbaar. Gelukkig zou dit maar een aantal keer per jaar voorvallen en laat ons hopen dat ik er maar 1 keer van meegemaakt heb! Want dames en heren, 360 dagen zon in Montpellier! Althans, dat is wat ze beweren. De temperatuur is hier spijtig genoeg in 1 ruk 10 graden gezakt, van een temperatuurshock gesproken! De mistral doet zijn werk, ik wens soms een hoofddoek om warme oren te krijgen! :p Het leven hier gaat hier verder wel zijn gang met pieken en dalen. De trambestuurders hebben nog steeds hun kuren, nemen de andere tramlijn wanneer ze willen en brengen ons daar niet van op de hoogte. NIET LEUK! Dat impliceert immers dat wij dan aan de andere kant van de stad gedropt worden en 20 minuten te voet terug moeten stappen. En dat allemaal omdat ze te lui zijn!
Maar ik ben lichtjes aan het uitwijken van waar ik gebleven was, na Pauline, kwamen Eline en Evelien toe, en die hadden meer geluk, ze hebben de laatste echt warme zonnestralen in Montpellier meegepikt en mijn vloer gezamenlijk volledig ingepalmd ( zo moest ik niet kuisen, waarvoor dank :p)
Na die overwelming uit België, kon het leven hier dan weer tot rust komen en kon ik mij weer inleven in naar de les gaan en groepswerken. Zo gezegd, zo gedaan, life got back to normal. Want normaal bestaat hier immers niet, alles is hier intenser. Ik ben het leven hier al gewend ja, het gaat dus al veel beter dan de vele twijfels van in het begin, maar desalniettemin deel ik jullie mee dat jullie mij in februari terug op de vlaamsche schoolbanken zullen terugvinden. 21 december keert mijn trein terug. Ik weet nu al dat het enorm raar zal doen en dat ik zelfs dan nog niet zal weten of ik wel de juiste beslissing nam. Wat mijn thesis betreft, in elk geval wel, ik ga mij rustiger voelen als ik daar rustig er aan kan beginnen. Ja, ik hoor jullie allemaal luidop denken dat dit niet echt de normale gang is van zaken voor een Erasmusser, maar degenen die mij kennen weten ook dat bij Roos het meestal niet de normale gang gaat, maar de gang met veel zijwegen. De gemengde gevoelens blijven, maar ik kijk er ook naar uit om terug te zijn in het ALLERBESTE gent, bij de allerbeste vrienden en in mijn vertrouwde omgeving! Maar eerst, genieten hier, genieten daar, genieten overal in Montpellier!
Goedkope schoenenwinkels zijn echt de duivel voor mij, maar ik probeer er deze maand aan te weerstaan, beloofd! Waar ik het meest van hou hier in Montpellier, is de wirwar van kleine straatjes, elk om ter gezelligst, de gezellige kleine winkeltjes, de restaurantjes, de zon aan de blauwe hemel. De dagen zijn hier nu zoals een mooie herfstdag in België, maar dan warmer. Zon, blauwe lucht, en de geur van vers afgevallen bladeren ( hoe die dan ook mogen ruiken, de poëet onder ons weet waar ik het over heb) Het herinnert mij aan de vele wandelingen die de Familie Dumont vroeger maakte in de herfst/winter.
Wat ik ZEKER niet mag vergeten vermelden, is het ZALIGE lab-dancefeestje die vorige zaterdag plaatsvond. In het huis op Boulevard Pasteur, waar zowat alle Belgen zijn geconcentreerd, werd een verlaten laboratorium ontdekt, dat zich ideaal leende tot een groot erasmusfeestje. Zo gezegd zo gedaan, meer dan een locatie en muziek is niet nodig om daar een zalig leuk feestje van te maken. Wordt hopelijk vervolgd! :)
Verder hou ik er ook van om in het weekend te experimenteren in de keuken, en dit weekend eens in Mathias zijn keuken. Ik en FLore maakten een heerlijke 2 gangenmenu ( de 3de gang ging de mist in omwille van een vergeten mixer) met dank aan Jamie Oliver! Ik hou van die man, zo eenvoudig, zo lekker! ( dat eten dan, niet die man) Maar ik hou toch nog een beetje meer van mijn Toyboy. En vanavond hebben we lichtjes gedinnercrasht bij de Spanjaarden. Ik zag tapas in wording, *DING DING*, ik at tapas! J Lekker, écht lekker! :) Nu is het onze beurt eens, om België te vertegenwoordigen!
Hier ben ik weer, het is ondertussen maandag, alweer wat dagen voorbij dus. Zaterdag en zondag, heb ik eigenlijk weinig gedaan behalve een klein klein beeetje schoolwerk. Voor de rest van het weekend heb ik in mijn bed gelegen met enorme hoofdpijn. Maar alle, het is al veel beter nu, dus hopelijk ben ik tegen donderdag helemaal in orde. Om mijn bezoek op een deftige manier te kunnen ontvangen! :) Vandaar dus dat ik het vandaag rustig hou, zijnde maandag. Een avondje internet en jericho moest het worden, ware het niet dat die kutverbinding hier is uitgevallen en er een algemene panne is, waardoor ik dus van alle contact met de buitenwereld ben afgesloten en er alleen nog jericho overblijft. En laat dat contact met de buitenwereld nu net zijn wat ik op dit Moment nodig heb om mij niet onnozel te denken. Jericho redt mijwel! Het leven gaat hier verder zijn gewone gangetje, lessen, groepswerken en soms wat werken voor school, maar het merendeel van de tijd moet je ook nog eens koken, afwassen, wassen, kuisen en administratie regelen. Een heel huishouden dus, En dan heb k nog geen kinderen. J Nu ja, versta mij niet verkeerd, ik hou er wel van hoor, van het mooie weer ((hoewel het vandaag voor de eerste keer geregend heeft) van de sfeer die in de keuken hangt, En soms van de feestjes. Maar een goeie elektrofuif zou niet misstaan en laat dat nu bet zijn wat we ontdekt hebben. 28 euro voor Brodinski en nog iemand, Duur, maar misschien heb ik dat wel over voor GOEIE muziek Mijn gedachten op nul zetten en gewoon de hele erasmuservaring ondergaan zou misschien geen slecht idee zijn. Of transformeren in een man, dat zou het ook gemakkelijker zijn denk ik, die zijn daar allemaal beter in, in zon zaken. Mij gewoon echt IN dit hele avontuur storten klinkt nog beter. Maar om de een of andere reden durf ik slechts kleine stapjes te zetten In dit hele avontuur, misschien wil ik gewoon geen hechte banden smedenOmdat die banden dan toch weer vervagen. Of heb ik dan weer gewoon een verkeerd beeldAls misschien, ik weet het zeker zou zijn,was roos nu aan het partyen.
Ahoi piraatjes! Wat een dag was vrijdag! We begonnen met 2 uur les van 8 tot 10 waarna we een uur groepswerkten van 10 tot 11! Genoeg schoolwerk voor vandaag moeten we gedacht hebben, we namen de tram richting Odysseum, waar het gloednieuwe winkelcentrum gevestigd is. En jah, het is best wel mooi, maar ik had het indrukwekkender verwacht. Het is zo een beetje als een klein eiland met winkels, het zit tof in elkaar! Op verkenning dus, winkel in winkel uit! De winkel die mij het meest is bijgebleven is de casino géant! Man man man, WAT EEN WINKEL! Hectares Shelfspace! Je vindt echt alles in die winkel en je vindt echt alles minstens 50 keer in die winkel. Ook even de marketingkennis kunnen ophalen door er op te wijzen dat alle Casinomerken mooi op ooghoogte stonden gepresenteerd :) Dat was echt wel opmerkelijk. Ik voelde mij echt niet thuis in zon megawinkel, megagangen, megarekken, megaveel producten. Alles mega, America-like! En ik als klein meisje pas daar precies niet in thuis, in zon winkel. En dan bleek dat die nog maar de 3de grootste is *slik* Kleren gepast, kleren teruggehangen, allemaal te groot :( Na het oddyseum dan gezond in de McDo gaan eten op place de la Comedie, waarna ik met Mathias mijn weg verderzette richting lidl om wat extra, goedkopere, kleine inkopen te doen. Daarna ben ik dan richting Polygone vertrokken, het andere winkelcentrum in de stad zelf, om daar mijn sjaal te gaan kopen die ik al lang wou. Waarna ik naar Mathias terugkeerde om daar dan een uurtje te wachten tot de anderen klaar waren met de les om dan naar het chocoladefestival te gaan. Maar die plannen waren blijkbaar gewijzigd, dus trok ik voor de tweede keer richting Odysseum, maar nu met Flore, for some female-shopping :)
Gelukkig geshopt, ben ik dan eindelijk die dag huiswaarts getrokken om eventjes te bekomen! Beetje gebabbeld dan met het vriendje, beetje gegeten ( wat mij later zuur zou opbreken) en mij klaar gemaakt om naar het kotfeestje bij Mathias te gaan!
U hoort het goed, er was een kotfeestje op het derde verdiep bij Mathias, dus we vertrokken met een beetje booze richting Mathias samen met Miriam en Timmy. Eens daar aangekomen was het een gezellige boel en dronk ik een paar glazen wijn. Een paar glazen wijn zouden normaal geen probleem mogen vormen, ware het niet dat ik niet gegeten had en dus geen fondken had gelegd en dat dus wel een probleem vormde Laat ons zeggen dat ik wat licht werd in het hoofd! J Ben dan richting huis gegaan rond 1u om daar dan een beetje te bekomen en letterlijk als een BLOK in slaap te vallen :)
·80%
van alle autos hier in het straatbeeld zijn Peugoets of Renaults. Vreemd
toch :)
·Het
Franse onderwijssysteem stelt mij teleur. Gelukkig zijn er nog enkele
lichtpuntjes in mijn curriculum.
·Controle
continu onder de vorm van testjes = middelbaarstyle. Nee dank u, Non merci, No
thank you!
·Zet
een bende erasmussers bij elkaar en je hebt een feestje!
·Zet
daar bier van de lidl bij, en je hebt een zat feestje!
·Zet
een bende Spanjaarden op een tram en je hebt een oorverdovend gezang/gekweel.
Zet daar dan nog 50 congrespeople bij, en je krijgt een vreemde combinatie.
·Montpellieranen
werken s nachts aan straat: zouden ze in België beter ook wat meer doen!
·Staking
van de trambestuurders in Montpellier = NOT good. Je legt de hele stad lam zo
en je zorgt ervoor dat Roos nog vroeger moet opstaan omdat ze met de fiets
moet. Althans omdat ik er op gerekend had dat ik ging verkeerd rijden. Maar dat
was dus niet het geval waardoor roos een halfuur te vroeg was.
·Koffies
en colas vloeien hier rijkelijk. Om 8u les hebben kan mijn hoofd nu eenmaal
niet aan zonder.
·De
Cité mag nog openingsfeestjes geven. Als in: FOOOD! Maar ze mogen wel iets
langer duren.
·Informatici
hebben de neiging om hun vak te overschatten. Grensoverschrijdend kenmerk!
·Als
we het dan toch over informatica hebben, alias ICT of TIC en francais: roos
kocht een nieuwe computer! Na 5 jaar en 1 keer vallen later, heeft het scherm
van mijn vorige het begeven. Ik wou HP, het werd Acer.
·Snelle
internetverbindingen, wat is dat? Aan homebewoners, klaag NOOIT meer over VPN,
you guys are Lucky.
·Belgen,
wees fier op ons land!
·Zon
zon zon zon zon zon zon, 30 graden!
·Ik
ben enkel nog bereikbaar op mijn Franse nummer, die ik niet van buiten ken (
moet ik misschien eens werk van maken)
·Of
je kan ook je beste postduif op pad sturen:
oCite Voie Domitienne Chambre 229
o259 Voie Domitienne
o34096 Montpellier
·De
weken zijn hier zwaar, de lessen zijn énorm vermoeiend.
·Er
is werk aan de Erasmusontvangst in Montpellier. Het zou het voor ons toch wel
iets makkelijker maken.
·Gulle
Gifts zijn altijd welkom, 6 euro voor bier in een bekertje, afzetters!
·Je
weet pas wat je mist, als je het niet meer hebt! Chocolade, frietjes,
chocolade, vrienden (alle die heb ik nog, maar t zijn allemaal LAT-relaties op
t moment J), een kot dat groter is dan een mierenhoop,
een tv, een microgolf, goeie goeie pitta, een oven, Gent!
·Montpellerianen
zijn vriendelijk, althans als ze goed geslapen hebben!
·Stokbrood
en kaas, daily shizzle!
·Gezond,
wat is dat?
·Spanje
heeft last van overbevolking denk ik. Hoe meer mensen je op Erasmus kan sturen
hoe beter. Je waant je hier soms echt in Spanje. Nu ja, heeft ook zo zijn
voordelen, ik begin stilletjes aan Spaans te verstaan.
·Ik
heet hier niet Rosemarijn maar RosemarJIN. De ij combinatie is niet
uitspreekbaar blijkbaar :)
·Besoing,
loing, demaing!
·Het
gaat mij hier goed, maar ik mis jullie!
·Alleen
naar huis gaan snachts is niet altijd een even goed idee. Maar met mijn zakmes
in de hand, trek ik door het ganse land!
·Wijn
uit de lidl, is goedkoop, is koppijnwijn maar desalniettemin lekker en zorgt
voor plezier!
·Met
een kater naar het strand doet pijn. De frisse zee maakt dan weer veel goed
·Les
om 8u is dodelijk
·Les
om 8u is dodelijk
·Les
om 8u = dood
·Het
is tijd om Frans te praten, we zijn oktober!
·Belgen,
Duitsers en Spanjaarden = de Erasmusbevolking van Montpellier
·Groepswerken
kennen ze hier ook L
·Mannen
worden hier gediscrimineerd: vrouwen gratis binnen in de club, mannen 10 euro!
Alsjeblief!
·De
doorsnee student aan UM1 is gemiddeld gezien niet van Franse afkomst.
·Het
is hier nog steeds warm warm!
·Nog
een week en ZE komen, ZE komen!
·De
weken gaan snel, de tijd vliegt en toch sta ik teveel bij de dingen stil.
·Ik
wou dat ik meer tijd had om lekkere dingen te koken!
·Ik
heb hier een constante nood aan zoetigheid, sweetness, CHOCOLAT dames en heren!
·We
gaan de lorealwedstrijd winnen, parce quon brille!
·Het
nieuwe shoppingcentrum is geopend, nu nog de lotto winnen om alles leeg te
shoppen.
·Ik
voel mij een doorsnee vrouw met een enorme koopdrang!
Zondag was dan uitslaapdag en normaal was er ook een groepswerk gepland. Maar groepswerk hebben we afgeschaft omdat we vandaag een heleboel historische plaatsen gratis konden bezoeken. En zo hebben we ook gedaan, ons fietsje op, richting Chateau dO! Teleurstellend kasteel, maar alle, we hebben het toch gezien! Dan richting rue dUniversité waar ik heerlijke applecrumble naar binnen speelde met een warme chocomelk met echte chocolade (en dat in 25 graden :p) voor slechts 3,50! Heerlijk! Dan Jardin des Plantes gaan bezoeken, opnieuw geen enorme wawfactor,maar wel echt een mooi aangelegde tuin. Musée de Fabre was onze volgende stop, maar op onze weg ernaartoe zijn we eerst nog langs de kathedraal gestopt, hebben we enorm mooie gezellige straatjes gedaan en bovendien een kerk ontdekt die wondermooi is en niet op het toeristisch plan stond :o Deze aangename oponthoudingen zorgden er echter wel voor dat we enkel maar de Belgische en Nederlandse schilders hebben kunnen bezoeken in het museum. Maar niet getreurd, elke eerste zondag van de maand, mag je gratis binnen in de museums hier, dus daar wordt zekr een vervolg aangebreid!
s Avonds ben ik dan thuisgebleven, opnieuw (!), want na zo een vermoeiend weekend kon ik wel wat rust gebruiken!
Zaterdagmiddag dan met werkelijk een horde aan erasmusstudenten richting Feria de Nîmes vertrokken, ook wel te vergelijken met de gentse feesten in het spaans maar dan in Nîmes Enorm gezellige boel, veel kraampjes, orkestjes op straat....In de namiddag natuurlijk zoveel mogelijk gaan bezoeken. Van de maison carré (oude romeinse tempel), de kathedraal, de jardin de la Fontaine, musée de vieux nîmes...naar de stierenloop op straat! Ik zat enorm met de poepers en ik had liever niet geweest, want ja, zo een paar stieren efkes loslaten in straat, ik had er niet echt veel vertrouwen in. Met een klein hartje dan toch maar de rest gevolgd...Waren we helemaal de eersten daar, die straat lag er nog doods bij. Buiten een dranghekken of 10, was daar nog niets te zien. De plaatselijke (marginale) bevolking dan even om uitleg gevraagd en bleek dus dat er nog dranghekkens gingen komen, dus pas de panique eh, pas de panique! Om de tijd te doden zijn we dan in het plaatselijke café ( want ja, integreren is wat we doen!) eentje gaan drinken en omdat ik zeer zeer dringend moet plassen, heb ik mijn angst overwonnen en ben ik dus voor de eerste keer hier op een franse toilet geweest. En met de grippe A in de omgeving, zijn deze wcs eingelijk wel hygienischer (als je de deurklink niet meetelt dan...) Maar geef toch mij maar een wc-bril int vervolg! Maar, de stierenloop dus. Inderdaad ja, een halfuurtje op voorhand kwam de gemeente aan met dranghekkens van wel ongeveer een kleine 2 meter hoog. Al een iets veiliger gevoel borrelde omhoog. Tot er een mevrouw kwam vertellen dat er elk jaar wel ongelukken gebeuren...Slik. Maar ok, daar gaan we dan, de eerste stier werd wat opgekoterd in de vrachtwagen en vervolgens, omringd door 4 paarden, losgelaten in de straten. Ik stond mooi ver achter de hekkens en dat stiertje (want het was niet zo ne kolos van 500 kg ofzo) liep mooi met de paarden mee. Maar zoals jullie op tv zien dat er gekken bestaan die er zo wat voor lopen, wel zo zijn er ook in Frankrijk zon gekken die er op kicken om aan de staart van die stier te trekken, op centimeters van die paarden/stier te gaan lopen om toch maar de kick te krijgen. En als ze de stier dan iets verkeerd zien bewegen dan zijn ze volledig in paniek en duwen ze de mensen aan de hekkens ( op de voorste rijen) omver om toch nog achter de hekkens te raken. Maar ik stond veilig en wel ver weg :D Zo werd diezelfde stier dus 6 keer losgelaten en na een paar keer heb jet wel gezien! Maar geen ongelukken dus, of toch niet voor zover ik heb gezien. Ondrtussen iedereen al een grote honger en dus op zoek naar iets prijselijks om te eten. En ja, wat past er beter dan een lekker steak tauro die waarschijnlijk de dag ervoor tijdens de stierengevechten was gedood! :p En het was écht lekker en mals vlees! Nog een minipartyke op straat dan waarna we richting tgv trokken die ons in Montpellier afzette om dan huiswaarts te keren en in mijn bed te kunnen terugkijken op een aangename dag!
Vrijdagmorgen stond om 8u economie et management des petites organisations op het programma. Dus als een flinke student vertrokken en flink op tijd in de les Tot er opeens een mannelijke professor binnenkwam en de professor eigenlijk een vrouw moest zijn. Bovendien begon hij over informatica te praten waardoor ik al heelmaal door had dat er iets niet klopte. Met mijn beste frans dan even de leerling voor mij gevraagd waar onze les doorging... Ah, mais cest affiché! Il ny a pas de cours! Om uw ochtend goed te beginnen is dat wel lichtjes een tegenvaller. Merdalors! Voor niets zo vroeg opgestaan! Nu ja, dan maar huiswaarts gekeerd en tot 1u in mijn nest gekropen. In de namiddag had ik geen les, dus dan heb ik beetje schoolwerk gedaan, met de nadruk op beetje, kben niet veel verder geraak dan 1 vak samenvatten en een paar woorden opzoeken Maar alle, het geweten was gesust! s Avonds dan niet meer uit geweest omdat we op zaterdag naar Nîmes vertrokken!
Voorbije dagen waren slopend en hoofdzakelijk lesdagen. Heel veel spannends is er dus niet gebeurd. Daarom wat losse feiten die ik mij herriner op een rijtje...:
·Les hebben van 9u smorges tot 7u s avonds in je moedertaal is al niet haalbaar. Evenlang in een vreemde taal les hebben en bovendienmaar na anderhalfuurpauze hebben, nog véél minder.
·Dinsdag begonnen we met marketing approfondi: een professor van een 70tal jaar oud, die nog nooit van transparanten of slides gehoord had en bovendien enorm onleesbaar schreef en veel te rap dicteerde. U kent het of u kent het niet, maar dat is dus 3 uur lagn afzien en halve zinnen opschrijven. Gelukkig wist hij ons te vertellen dat er een cursus beschikbaar is. Maar omdat dit vak overlapt met strategisch management, denk ik er aan om dat niet langer te volgen, bovendien ook omdat ik nog steeds geen deftige inhoud weet van dit vak. Maar ik benadruk, ik DENK eraan. Niets is zeker hier op dit moment.
In de namiddag ging ik dan naar analyse des organisations gaan, ware het niet dat die les afgeschaft is. Resultaat: ook hiervan weet ik niet of dit vak te volgen valt. Ik weet niet meer wat ik dan erna gedaan heb eigenlijk :s
·Woensdag dan. Om 9u begonnen met pratique du management. Lijkt nog wel een interessant vak te worden, maar opnieuw, de manier van lesgeven is niet echt mijn ding. Een professor ( in dit geval vrouwelijk) die achter een bureautje zit en 3 uur lang definities en begrippen dicteert en ondertussen er wat, met een énorm accent, tussen vertelt. Ons dan gaan voorstellen aan haar, ze was énorm vriendelijk en we hoeven de TDs normaal gezien ( want ja, je weet hier nooit hoeveel keer ze van gedacht veranderen) niet volgen, omdat dat gewoon écht niet in mijn rooster kan...
Na vies eten in de resto ( behalve het voorgerecht dan: bladerdeeg met kaas: njammiiiieee!), op dan naar ICT-management of systèmes dinformation et communication. Eindelijk een vak waar ik de manier van lesgeven wél apprecieer. Hij geeft geen les via powerpoint, maar via het bord, maar je vindt alles wel terug op Atlas (het plaatselijke minerva), waar je ook per onderdeel te zien krijgt wat er wordt verwacht gekend te zijn. Veel gemakkelijk voor ons erasmussers om te volgen dus. Desalniettemin vrees ik ervoor dat dit vak geen lachertje zal zijn. De 4 ECTS-punten die er aan toegekend worden, zijn naar mijn mening dan ook te weinig, aangezien we enorm veel groepswerkjes hebben.
Om dan uiteindelijk de dag af te sluiten met optimisation dynamique.2 uurtjes wiskunde om dag in schoonheid af te sluiten....Had ondertussen een stokbrood gekocht om de honger te stillen, maar ik heb dat eigenlijk helemaal verslonden in de les zelf.
Om dan totaal zonder energie naar huis te rijden met de tram en op place de la Comedie opnieuw een politieinterventie te zien. Ik moet eerlijkgewijs toegeven dat ik mij veiliger voel in het kleine Gent. 2-1 dus J
·Dat brengt ons bij Donderdag, alias vandaag. Om 6u30 ging mijn wekker, omdat ik om 8uur les had. Jawel, OM 8 UUR. Onmenselijk. Techniques de vente voor 4,5 uur lang met 3 pauzetjes van een kleine 10 min. Dat is werkelijk sterven. Vooral ook omdat de prof niets anders dan evidente dingen heeft verteld en dingen die gewoon elementaire beleefdheid zijn. Bovendien vergat hij constant dingen en werd ik er zodanig door geirriteerd dat ik hem uiteindelijk in de pauze toch maar eens gewezen heb op het belang van de concurrentiële positie. Want daar had hij nog geen woord over gerept.Na de pauze is hij daar dan heel kort op ingegaan. Ik hoop dat het komende weken interessanter wordt, want dit was in geen enkel opzicht uitdagend. Of toch wel, de uitdaging om wakker te blijven.
Dat was het dan voor vandaag, althans wat de lessen betreft.
Ik heb dan koers gezet richting Fnac, omdat gisteren mijn laptopscherm het begeven heeft. Althans, na 2 uur knutselen, heb ik het weer in normale staat gekregen! Er loopt nu wel een rekker over mijn scherm, maar alle, twerkt! Daarom dus richting fnac, om eens te gaan kijken hoeveel een nieuwe laptop/extern scherm kost. So far so good, nu nog beslissen....Thuisgekomen was ik supermoe dus ging ik eingelijk slapen, maar als ik dat ging doen, ging er weer niets meer gebeurd zijn vandaag. Daarom ben ik dapper wakker gebleven en zijn ik en Flore dan richting Mosson getrokken, waar de leaderprice zou moeten zijn. Na een blokje omwandelen, en de tram terug, zijn we er dan toch geraakt! :D En man man ,heaven on earth. Nog goedkoper dan den aldi, zalige winkel voor erasmusstudenten! We hebben er een uur rondgewandeld, gekozen, in de kar gegooid, want het was o zo bon marché! J Na een uur werden we buitengekuist omdat blijkbaar de winkel ging sluiten :D
En nu gaan we nog even naar het Belgenhuis, waarna ik vroeg ga slapen om morgen weer fris in de les te zitten...
Vandaag was echt enorm enorm vermoeiend. s Morgens en s middags telkens 3 uur les. In de voormiddag kregen we Marketing de la distribution, wat nog interessant zou kunnen worden, in de namiddag werd het Management! Voor mkting de la distribution moeten we een werkje maken over een bedrijf in de distributie. Dat was de opdracht, 20 paginas + presentatie van 20 min. Meer info werd er niet gegeven. Doe maar dus, which I like. Trots op ons vaderland, gaan wij natuurlijk een Belgisch bedrijf nemen! ;) Er borrelen al ideën, maar suggesties zijn welkom! :) Je zou denken dat 6u les toch nog wel meevalt, want in België is dat toch ook zo, wel, het gaat er hier wel wat anders aan toe. Zoals al eerder gezegd denk ik, bestaan handboeken hier niet, dus is het noteren geblazen iedere les. Gelukkig zijn er wel transparanten/slides als richtlijn, waar de profs zich dan op baseren om verder uitleg te geven. Zes uur lang geconcentreerd opletten dus én interactiviteit, en dat alles in het Frans, dat vréét gewoon energie. Geen wonder dus dat ik om 5 uur echt gewoon leeg was, heb flan gemaakt en ben dan gewoon voor een uurtje gaan slapen want ik kon gewoon niet meer. Wennen dus...Na dat uurtje slaap kon ik er weer tegen en zijn we met nagenoeg dezelfde bende als vorige week vertrokken naar de Australian Bar omdat het daar pintjes aan 1 euro waren! J Nu ja, de franse openbare diensten, of maw de tram, verplicht er ons toe om rond 1uur braafjes terug met de laatste tram huiswaarts te keren om braaf te gaan slapen en flink naar de les te kunnen gaan. Het moet wel gezegd dat het ook een beetje aan mijn luiheid ligt om de tram te nemen en niet de fiets, die mij meer vrijheid zou geven.... Maar desondanks het korte maar heftige feestje, had ik een leuke avond! Morgenavond waarschijnlijk meer van dat...Hoewel een avondje thuis ook geen kwaad kan :)
Zaterdag lijkt wel lazy day te worden Veel meer dan wassen, drogen en naar de winkel gaan, hebben we niet gedaan. Maar dat was al een belevenis op zich. Wachten op een wasmachine is spannend, want komt het er te klein uit of niet, en is het proper of niet? Aangezien we echt bang waren dat er iets fout ging lopen, hebben we op niet meer dan 45 graden gewassen, met alle gevolgen vandien dat een van mijn handdoeken niet helemaal proper was. Bovendien wassen die machines niet echt goed, in die zin dat al je kledij er uit komt alsof je het al 5 jaar hebt of (in het geval van Flore) kapot :s...:( Conclusie: zuinig je kledij dragen dus hier ;) Moegewassen en volgeladen met was en boodschappen reden we terug naar huis, waar ik aan mijn naaisessie begon. Mijn gat in mijn trui hersteld en flores topje: mission accompli, roos trots! J
De dag was dan al nagenoeg voorbij, nu ja, het was tijd om te koken...Kip curry moest het worden...Ik ging de currysaus maken, met room die stonk, waardoor ik besloot om half room /half melk te gebruiken. En dan kwam de curry aan de beurt. Mijn superdeluxe potje met alle kruiden in, bleek toch niet zo superdeluxe als gedacht. Naast curry kwam er ook paprika mee en het heeft toch wel een kwartier geduurd vooraleer ik voldoende kerrie had om een beetje smaak te krijgen. Zoals ieder wel eens voorheeft, kan je neus soms jeuken. Wel, zo ook die van mij. Maar vriendjes, vriendinnetjes, familieleden en al de rest die mijn blog hier leest, WRIJF NOOIT IN JE NEUS als er kerrie (gemengd met peper) aan je handen hangt! Want dat is nu eenmaal waar ik in geslaagd ben en écht waar, ik heb een kwartier moeten afkoelen onder koud water, want het deed echt pijn. Wie de pepperspray dus uitgevonden heeft, noem ik gewoonweg evil maar het moet gezegd, het werkt wel zéér goed! Ondertusesn was onze rijst al rijstpap geworden,waardoor het rijstpap met kerrie is geworden. Maar honger doet veel! ;)
s Avonds dan opnieuw met dezelfde bende richting stad getrokken maar op place de la comédie scheidden onze wegen, waar wij Simon bezochten en vervolgens nog een plasje deden in de Panama om dan huiswaarts te keren en moe te gaan slapen...
Zondag!
Na een barslechte nacht was het dan zondagochtend, met een groot dipje die ochtend. Smiddags dan naar de beach vertrokken met de auto. (met dank aan Clémence, die bovendien als een echte fransoos reed aan hoge snelheid met de hand op de handrem ;)) Dankzij die auto konden we verder dan Pérols en trokken we dus naar het naburige strand Palavas. De weg ernaar toe was minstens even mooi als het strand zelf. We reden voorbij een natuurreservaat voor Grecs, of ook wel Flamingos int Vlaams. Het verbaast u misschien niet, maar mij in elk geval wel, want ik wist niet dat er flamingos in Frankrijk leefden! Écht mooi, alleen geen fotos kunnen nemen...Palavas zelf is een gezellig klein dorpje met toch wel wat charme. Na een namiddag bakken mét resultaat ( jawel dames en heren, roos heeft kleur, en nee het is niet rood!) hebben we dan nog wat gekuierd in de straatjes, omdat het begon bewolkt te worden...eveneens een primeur hier in Montpellier!
Retourner à la maison was het volgende op het programma, althans na een tussenstop gemaakt te heben bij de pizzeria. Het idee om 1 grote pizza te delen door 2, was mss wel een goed idee, maar die pizza was wél enorm groot! Maar omdat wij flinke eters zijn, hebben we dat mooi naar binnen gespeeld!
En dan nu rustig thuisblijven, misschien nog een aflevering jericho straks en vooral vroeg slapen want vanaf nu begint het echte werk!
Gisteren was eigenlijk een echte baaldag. Om een lang verhaal kort te maken, werd ik s ochtends van het kastje naar de muur gestuurd op zoek naar de persoon die mij gebeld had om te melden dat ze mijn studentenkaart gevonden hadden. (ja, jullie denken juist, ik ben mijn studentenkaart na 3 dagen verloren ja :p) maar dus, zoals gezegd, ging ik van het kastje naar de muur naar het kastje en kreeg ik telkens het zelfde antwoord: non, je ne vous ai pas appelé, va voir au premier étage. En dat 3 keer, voor de 3 faculteiten...Om uiteindelijk dan terecht te komen bij de juiste bureau en daar dan op te merken dat die gesloten was. Ik had er werkelijk genoeg van! Na opnieuw een deftige maaltijd in de resto ( vooral dan de desserts hier zijn njammie njammie) ben ik dan naar huis vertrokken want mijn hoofd stond lichtjes op ontploffen. Overdosis zon! Heb dan eigenlijk een hele namiddag bijgeslapen om savonds er weer tegen te kunnen.
Zo gezegd, zo gedaan. savonds was het meeting op het 4de verdiep, een soort van bottelon, waar iederen gewoon naartoe komt met zijn eigen drank en beetje bijpraat. Het was daar wel een spaans onderonsje, behalve ik, Flore en Timmy. Om 11u werden we daar buitengestoken door de plaatselijke Jim Carrey, waarna we dan besloten om het centrum in te trekken. Kristopher, Alejandro, Juan José, Guillermo, ik, Flore, Timmy, Jacopo, Valentina en nog een spaans meisje op weg naar de Australian bar. Party hardy until 10 voor 2 wanner we opeens beseften dat onze laatste tram om 53 was. Een sprintje trekken dus, om dan de tram voor onze neus voorbij te zien rijden. Niets aan de hand zou je denken, ware het niet dat het 2uur stappen is tot aan onze cité en dat Jacopo een gekneusde knie of iets dergelijks had en hij dus in slowmo stapte. We kozen dan maar de tweede optie: Panama! 1 van de weinige bars die langer open is dan 2uur en vanwaar er normaal nachtbussen vertrekken richting onze cité. Maar niemand scheen te weten waar en wanner die vertrokken...Dus zijn we te voet meegestapt tot bij Bart (weliswaar na nog 2 uurtjes feest) en hebben flore en ik ons daar op de futon geplaceerd en zalig goed geslapen! We zijn dus nu ongeveer een uurtje thuis, gaan nu wassen, winkel doen en dan wss nog even naar het strand om vanavond dan naar een of ander concertachtig ding te vertrekken...Life is busy...
In gent had ik al kunnen studeren, maar hier heb ik slechts 1 boek en voor de rest zijn mijn notities uitgeleend dus studeren zal voor volgende week zijn ergens...:)
Donderdagmorgen
stond uitslapen op het programma, maar aangezien de isolatie hier werkelijk
nihil is, is dat niet zo goed gelukt. Ik had geen les, maar had afgesproken met
Mathias om naar de bib te gaan en vervolgens in de resto te gaan eten. De bib
is gigantisch groot, énorm veel plaats om te studeren en zélfs kleine vergaderzaaltjes
voor groepswerken. Bovendien bestaan er van elk boek wel 5 of 6 exemplaren! +1 voor Montpellier,
dat maakt Montpellier- Gent: 2-0! Daar dan wat boeken opgezocht en al een deel
beginnen kopiëren...Het eten in de resto viel opnieuw zeer goed mee, het is
zijn geld waard maw ;)
Vervolgens opnieuw mijn weg richting Polygone samen met Flore en Kelly. Daar
wat rondgelopen om uiteindelijk Mathias tegen te komen samen met Annelore en
haar vriendjes. Belgisch onderonsje dus! We besloten iets te gaan drinken naast
de Virgin Store, waar we zogenaamd een milkshake gingen bestellen, maar
eigenlijk gewoon 2 bollen ijs kregen met een glas water...Oeps! J Maar het ijs was lekker, dus dat
compenseert...
s avonds
dan weer gezellig gaan koken met de italianen en een hongaars meisje timmy.
Altijd hilarische situaties daar in de keuken. De italianen lachen bijvoorbeeld
steeds met ons eten, vooral wanneer je overschot van pasta de volgende dag
opnieuw opwarmt: cest scandaleux! En wij lachen dan weer met de talenkennis en
uitspraak van Simone :p Hij praat engels en frans, dus hij kan zich echt wel
verstaanbaar maken, maar van zodra ik een beetje te rap praat ( en ja, kheb
daar wel aanleg voor) krijgt hij het moeilijk om te volgen. Zo ook gisteren,
waarna hij zei: I ate you when you talk so fast! Daarna werden we uitgenodigd door Kris(topher)
om naar zijn kamer te gaan kijken op het vierde...En jah, merde alors, die
kamer was 15m² ofzo, dus dubbel zo groot als die van ons, en jah, je kon er
ademen...Je kon er zelfs iemand te slapen leggen...Veel beter dus, maar ja....
Uiteindelijk
sloten we de avond af in de courtyard, of zoals Simone zou zeggen:
koertjard! Batiment 8 heeft het dik zitten hier, want iedereen spreekt telkens
af voor batiment 8! Zo waren wij ook uitgenodigd for some chilling waar we
terechtkwamen tussen de spanjaarden en de fransen. Nagenoeg een hele avond in
het frans dus, wat eens iets anders was dan engels! We werden verwelkomd met de
kreet aaaaaah les Belges en van zodra de fransmannen dat gehoord hadden,
waren ze niet meer te houden. Vous êtes belges? Vous respectez le roi? Vous aimez votre roi?! Ils sont
foux, les belges! Waarna we ondergedompeld werden in een bad vol vooroordelen
over de Belgen. Camel had familie in Anderlecht en zijn beeld over België
bestond uit: ils volent, les drogues, des crapules... Of hoe Brussel goed in de markt ligt...
Bovendien
zijn de Belgen hier blijkbaar het toppunt van spot, er bestaan enorm veel
moppen over ons! Maar de prijs voor zotste fransman gaat toch wel naar Isen.
Isen is Albanees van afkomst, maar leeft nu al 6 jaar in Frankrijk. De grootste
hyperkineet die ik in heel mijn leven gezien heb...Werkelijk ongewoon. Hij
dacht bovendien ook dat hij Leonardodi
Caprio was...Minstens 20 keer heeft gezegd: vous êtes folles, je vous
déteste! Die kerel valt niet te beschrijven, zie facebook voor fotos/filmpje...
Integreren
is wat we deden, hangjongeren is wat well become...;)
Vandaag had ik 2 lessen, pratique du management en optimization dynamique. Pratique du management werd verondersteld te beginnen om 9u dus waren we mooi op tijd aanwezig om eens te horen wat dat vak juist ging inhouden. Wel euh, 9u werd 9u 15, academisch kwartiertje reeds vorobji, en 9u 15 werd 9u30! Op dat moment kwam er een meisje: il n y pas de cours aujourdhui... Dat hing dus blijkbaar uit op het eerste verdiep, en zal waarschijnlijk ook wel op het plaatselijke minerva gestaan hebben, maar aangezien ik avn die site op dit moment nog de ballen snap, heb ik dat natuurlijk niet gezien. Goed ja, voor de zekerheid nog eens boven gaan kijken en gelukkig dat ik dat gedaan heb want blijkbaar is mijn vak van vrijdag ook afgelast naar volgende week, dubbel hoera! Donderdag tot zondag weekend dus...! Ben dan de schoenen die ik gisteren gezien had, gaan kopen en heb nog wat inkopen gedaan in de Monoprix. Nadien ben ik dan huiswaarts gekeerd, opnieuw wat gepruts met administratie, om dan uiteindelijk om 1u in mijn bed te kruipen voor een uurtje of 2.
2uur later werd ik enorm suf wakker, ben ik dan in de keuken wat gaan afwassen en heb ik daar kennis gemaakt met 3 spanjaarden, 1 jongen en 2 meisjes. En nee, dit keer geen stereotiepen! Die kerel praatte engels gelijk nen engelsman, dat klopte eventjes helemaal niet met mijn beeld van de alledaagse spanjaard! Hij studeert hotellier et tourisme, wat natuurlijk wel al veel verklaard...!
Op naar optimisation dynamique dan maar, van 5 tot 7! Een grappige professor wel, maar het vak ziet er niet zo gemakkelijk uit, het is nogal wiskundig van aard...We zien wel. Om 7u was ik echt uitgeput, gelukkig had ik zitplaats op de tram! Thuisgekomen heb ik dan nog wat gebeld met de broer, de papa en het liefje, gekookt want ik zag scheel van de honger en vervolgens een aflevering Jericho gekeken!
Dinsdagmorgen werd ik wakker en totaal versuft vroeg ik mij af hoe laat het was. Aangezien we hier een rolluik hebben, weet ik niet wanneer het licht is en wanneer niet en ben ik dus telkens van de wereld in de ochtend. Gelukkig werkt mijn bioritme vrij goed en werd ik op tijd wakker om naar de les te gaan. Management strategique stond op het programma. Een beetje een rare kerel, maar wel een goeie om les van te krijgen, hij praatte duidelijk, niette snel en gebruikte veel voorbeelden, waardoor ik kon volgen! Boost boost! Na de les ons dan gaan voorstellen aan de prof, die was blijkbaar al in Gent geweest en leek voorstander van ons. Hij raadde ons aan een boek te lezen die goed is als achtergrond en als hij merkt dat wij dat gelezen hebben op het examen, zijn we denk ik wel binnen. HOERA! :)
Dat was de enige les die we die dag hadden denk ik, we aten allemaal samen in de resto, 2,90 euro voor een stokbroodje, een slaatje, een hoofdgerecht en een dessert, daar kan de Ugent nog wat van leren! Nu ja, de kwaliteit van het voedsel is er dan ook wel naar, maar het smaakt even goed/slecht als in de restos at home dus nog steeds: Montpellier-Gent 1-0!
De rest van de dag heb ik een beetje rondgelopen in het shopping center, een fotocamera gekocht, schoenen gespot, kleedjes gepast, en teleurgesteld weer naar huis gegaan dat al die mooie kleren niet pasten, maar tegelijk tevreden met mijn nieuwe aankoop! Hij zal hier veel gebruikt worden denk ik!
s Avonds dan wat geprutst op mijn computer en aan mijn vakken, beetje in de keuken gehangen om uiteindelijk na een verkwikkende douche met onze fiets (!) richting Australian Bar te trekken. Klonk veelbelovend, iedereen was er enthousiast over. En ja, its not bad! Je kan het vergelijken met een overpoort-café, commerciële muziek en zatte mensen, alleen zijn er nog 2 grote terrassen bij en zijn de barmannen daar échte cocktailshakers, vrij indrukwekkend!( voor de vriendjes van zottegem en omstreken: kmoest efkes aan Chrisken denken ;)) Om kwart voor 2 gingen de lichten aan, en was het voor de Fransen tijd om naar huis te gaan. Wij Belgen zijn wel meer gewoon! Opnieuw onze fiets op dus, en een paar bergopjes en tramsporen later, konden we ons stalen ros in de stalling opbergen om in onze persoonlijke sauna tegaan slapen!
Hoera, we zijn reeds maandag, ik ben aan het inhalen! 7 september, start van het schooljaar! Althans, dat is wat er officieel staat geschreven. We hadden 2 infosessies te doen, eentje van half 10 tot 10 en dan eentje in de andere faculteit. Opstaan deed pijn, niets interessants gehoord daar! In de namiddag hadden we echter direct les, en niet eentje, maar 3 at the same time! Ik ging eerst naar economie et management des organisation publiques waar ik na een uur verdween uit de les om nog een stuk van Management te kunnen meepikken. ( en omdat dat vak toch niet echt aanslooot bij een van de vakken in België) Nu stond dat echter verkeerd op de lessenrooster en dat was dus al bezig. ..Ik wist niet of ik nog mocht binnengaan en na wat gebarentaal met een miesje binnen kwam de professor(vrouwelijk en totaaaaaal geen francaise zoals verwacht) de deur speciaal voor mij open doen maar ze keek mij wel nog al vernietigend aan. Na een halfuur was het daar pauze en verdween ik ook daar, omdat ik nog vanalles te regelen had en bij de dokter een check up ging laten doen van mijn wonde. En zo ging het ook, ik regelde wat stuff en gnig bij de dokter voor een check-up. s Avonds werden we meegevraagd naar de Australian Bar, waar het pintjes (carlsberg) aan 1 euro was, maar ik ben thuisgebleven en heb samen met Flore een poging gedaan om een film te kijken maar dat heeft bij mij niet zo lang geduurd want ik kon mij echt niet wakker houden. Ben in het midden van de film dan maar naar mijn kamer getrokken, om daar als een blok in slaap te vallen...
Maar eerst! Ik vergat nog het spannendste van allemaal te vertellen! Waar Montpellier door gekenmerkt wordt, zijn de vele clochards die met hun honden zowat overal rondhangen en bedelaars die bedelen om je wisselgeld van de tram. Wel zaterdagavond zat er zon geval voor de fontein op place de la Comedie, waar wij stonden te wachten. Hij was echter niet alleen maar had gezelschap van nog een andere clochareuse ( ja ik vind dat woord ter plaatse uit en ik vind het mooi klinken!) vrouw en een normale vrouw. Wat er precies gebeurt is weet ik niet, maar de vrouwelijke clochard lag opeens in het water van de fontein, waarna ze zowat woest werd. BITCHFIGHT it is! En geen aan-de-haren-trekken-en-krabben bitchfight, volle vuistslagen waren het! Na een minuutje of 5 vechten stonden ze dan 10 meter uit elkaar een beetje naar elkaar te roepen en wat stoere handbewegingen te maken waarna één van de twee iets moet gezegd hebben dat niet door de beugel kon en ze elkaar weer aanvielen. En dit keer voor echt, de clochareuse vrouw heeft de normale ( in hoeverre je normaal bent als ge int midden van de comédie staat te vechten) gewoonweg op de grond gezeten, is er gaan opzitten en heeft ze nog wat geslaan. Ondertussen kwam de politie gezellig rustig aangereden en hoewel ze overduidelijk zagen wat er aan de hand was, en als logische reactie dus eignelijk uit hun auto zouden moeten springen om ze uit elkaar te halen, kwam la mentalité francaise weer boven, en reden ze aan 10km/h rustig verder tot vlak naast de twee dames(of noem ik ze beter randgevallen?), waarna ze ze uit elkaar haalden. 5 minuten later, kwam er dan opeens een horde politiewagens aan, toen al het tumult eigenlijk al voorbij was, of nog eens: patientez svp!
Goed ja, zondag dus. Het plan was om naar het strand te gaan samen met wat erasmussertjes. Tegen 2u waren we aan place de leurope waar de laatste goedkope bus ons stond op te wachten om ons tot aan het strand te brengen. Eens opgestapt in een bus die meer op een sardienenblik leek omdat er echt immens veel volk op zat, kwamen we wat oude bekenden van in het park tegen en wat nieuwe Belgen. Theeeeeeeeeee vengabus is coming....Ik weet niet meer welk strand ik gezeten heb, maar ik weet wel dat op elk strand het zand even warm zal geweest zijn. Je kon er nagenoeg niet op blijven staan, tenzij je je voeten ingroef in het zand. We nestelden ons bij de Belgen en hebben bijgevolg niet echt veel frans gesproken, maar het was wel leuk! Eerst heb ik een halfuurtje gevolleybald, dan wat gebakken, en dan wat afkoeling gezocht in de zee...en voila, de dag was voorbij! Bus terug huiswaarts, maar eerst zijn we nog gestopt in het belgenhuis, een huis met bijna enkel Belgen! Bovendien zijn er nog verschillende die hun kot moeten kwijtgeraken voor het tweede semester, dus dat leek een mooie optie! Ons eten was op, dus hebben we er maar voor gekozen om allemaal samen iets te gaan eten in een klein restaurantje! Ik at pizza, not bad maar ook niet supérieure...Na een gezellige en leuke dag namen we dan uiteindelijk een laatste keer de tram huiswaarts en ging ik vredig slapen.
Na een enorm vermoeiende week en het (letterlijk) heftig feestje van gisteren, heb ik vandaag lekker lang uitgeslapen om dan wakker te worden, mijn wonde te bekijken en te ontsmetten en wee rte gaan slapen. Ik was die ochtend wel hoofdpijn en tandpijn rijker maar ben gelukkig gespaard gebleven van een enrom dik en blauw oog.Nochthans had ik flink wat pijn aan mijn oogkas, mijn oog sluiten deed pijn, er aan komen nog meer! Maarja, dat heeft zijn tijd nodig om te genezen denk ik...
De rest van de dag was eigenlijk enorm lazy. Buiten naar de winkel gaan,was er niets productief deze dag. In de avond hebben we echter pasta gekookt, onder het strenge oog van pasta-king Simone! Maar de belgische manier van pasta koken wekte toch een beetje argwaan ;) O ja, pasta koken op ons verdiep ging niet, aangezien van de 4 vuurtjes er slechts 1 deftig werkt en dat voor 20 man. (!) Daarom zijn we dan ook naar het eerste gegaan om daar ons kookkunsten te tonen. Daar ontmoetten we Jenny, waar we dan later op de avond nog mee naar de Cuban bar zijn geweest om een cocktail aan studententarief ( hoera!) te nuttigen! ;)
Thuisgekomen heb ik nog wat gelummeld in mijn cel denk ik en ben ik gaan slapen!