Hallo mede-trippers, klaar voor een nieuwe story?!
Vroeg uit bed lukt na al dat slaapgebrek al wat minder, dus vandaag besloten we toch een beetje slaap in te halen. Onze wekker gaat een uurtje later, valiezen inladen met al die aankopen wordt al moeilijker (als mensen ons zien zeulen en sleuren elke avond aan die hotels dan kijken ze bedenkelijk, tja 2 vrouwen, wat wil je nu?) maar uiteindelijk slagen we er in om rond 10uur nog een rondje langs de strip te doen omdat Leyla nog wat hotels wilde fotograferen en dan op weg naar het beroemde Las Vegasteken. Een fotooke, gestopt voor een ontbijt en een panda-express voor onderweg en dan rond half 12 vertrokken voor onze trip van praktisch 800km door Death Valley. Na een half uurtje rijden en het eerste kleine mietenbergje klopte er iets niet aan onze gloednieuwe ge-upgrade bolide toerenteller voor dat miezerige bergske in overdrive! Leyla flippend in dieje auto naast mij (ze heeft het duidelijk niet voor autos en autoknopkes die flikkeren), man man En te bedenken dat we dan de tiogapass, de hoogste bergpas van Amerika nog moesten doen. Geen goede boel, dus wij rechtsomkeer opnieuw naar Alamo. Dit keer wat meer over onze toeren, wat gefrustreerder en al wat minder vriendelijker (maar toch nog steeds vriendelijk uiteraard). Uiteindelijk kregen we een rode volkswagen mee, ook redelijk nieuw, alles werkte, alles gecheckt dus opnieuw op weg. Volgens onze thuisplanning met maar liefst een monstervertraging van 5 uur op schema. Wij planmatige mensen horen dat niet graag, zien dat niet graag, kortom hebben dat niet graag, maar niet aan te doen. Uiteindelijk haalden we nog redelijk wat tijd in doordat de gps afstanden zeer speciaal berekend en we op bepaalde plaatsen harder mochten rijden, en rond half 3 arriveerden we in Death Valley. Eerst de beroemde uitkijkpunten Dantes view en Zabriskie Point gedaan, daarna de badwater road richting badwater genomen, het laagste punt (en ook het heetste) van Amerika. Vandaag was het niet deadly warm (vergeleken met 3 jaar geleden toen het 50 graden was en niet te doen) het was aangenaam weer rond de 30 graden met wind. We hebben badwater even verkend en begonnen aan onze panda express. Steven en Veerle: nu even niet verderlezen aub, jullie leven verandert vanaf nu namelijk. Ik begin aan mijn lekkere panda, een vlieg, nog een vlieg, vlieg, vlieg, . een nest vliegen in mijn voedsel! En Leyla had andere sides en entrees genomen voor haar bord, zij geen vliegen. The panda-expercience has changed forever (snik ). Mijn eten de vuilbak in, vanaf nu associeer ik de cutiepanda niet langer met NJAMMSIE voedsel: wel met vliegenvoedsel. Spijtig!
Ok Veerle en Steven, jullie kunnen terug invoegen, het pandadrama is gepasseerd. In death valley hebben we dan nog the devils golf course bezocht en de artists drive gereden om dan onze zeer lange trip van 500 km door de bergen van de Sierra Nevada te beginnen richting Lee Vining. Buiten een stop voor het tanken, eens een fotooke en wat op de weg lopend wild, viel het rijden wel mee. Soms pittig, soms zeer hels met al die bergbochtjes maar het laatste stuk viel wel nog mee. Het begon wel kouder te worden, kouder, kouder, verdorie superkoud seg! Van meer dan 30 graden naar vriesweer! Bleek een serieus koudefront vandaag en morgen over het land te trekken, het was tussen de 8 en -5 graden geweest die dag. En morgen werd max. 14 graden verwacht. Frisjes dus, en wij daar in ons kort shortje en kleedje binnen in het hotel met dat vriesweer om 22u. Was nogal een zicht. We hadden een cozy cabine, een houten chaletje in het bos waar beren gesignaleerd werden (wij zijn geen berenmensen), de cabine was cozy met de verwarming op, het berengevaar minder, toch zeker als je dan vaststelt dat je dingen vergeten bent in de auto, juist u pyjama aan hebt, en dan terug naar buiten kunt van die chiro/scoutstoestanden-achtig. Uiteindelijk volledig genesteld in onze warme cozy cottage konden we weer onder de wol kruipen voor een koud nieuw dagje!
Vroeg opgestaan, in de naastgelegen coffeeshop een superlekker ontbijt gaan eten (The garden coffeeshop, met betere appelkoeken als bij ons) en daarna gps richting Bodie, een ghosttown van in de tijd van de Gold Rush dat een nationaal park is geworden (lees: het is mooi onderhouden en kunstmatig terug wat in de tijd van toen gebracht. Dit had ik (Nele) 3 jaar geleden niet gedaan maar stond nu hoog op het verlanglijstje! Na een uurtje kwamen we toe, wel nog eerst een redelijk moeilijke onverharde weg moeten doen (stond nergens vermeld maar traag rijdend was het uiteindelijk geen probleem), maar dat bleek de moeite waard te zijn. Hier mag je mij de hele dag droppen. Echt de moeite van de trip waard! Er blijft maar 5% over van de oorspronkelijke stad van 10.000 inwoners en de laatste inwoners hebben de stad verlaten eind jaren 30. Vele huizen werden nog quasi intact verlaten dus je kan echt de sfeer van de jaren eind 1800 begin 1900 ervaren met een echte saloon, een hotel, een winkel van toen, een gevangenis, de mijnfabriek van toen. Leyla was tourguide van dienst en moest mij (Nele) uiteindelijk rond 14 uur wegsleuren van het plaatsje, maar uiteindelijk belandden we toch nog op een deftig uur in Mono Lake. Het feit dat ik mijn iPhone vergeten was in het hotel speelde ook mee, maar uiteindelijk had het hotel hem gevonden, ik blij, zijn we gaan eten bij een typische midwest BBQdiner met superburgers en superfries om dan uiteindelijk de South Tufa wandeling te gaan doen, een wandeling tussen kalksteenformaties aan de rand van het meer. Ook weer zeer fotogeniek en een walhalla voor vogelliefhebbers. Rond half 5 begonnen we aan de beroemde Tioga Pass een weg van 110 km dwars door de Sierra Nevada en de hoogste weg van het land. Een pittig weggetje met veel bergpassen, grote kliffen, mooie uitkijkpunten en opperste rijconcentratie.
Na een stop bij Olmsted point voor een eerste uitzicht op Yosemite National park, vertrokken we richting Mariposa. Althans ja, volgens tomtom via de snelste weg . Wij zijn best wel durvers, nu niet echt avonturiers (kamperen is niet zo ons ding), maar die snelste weg in de pikkedonker met al dat rondspringend wild, potentiele beren en toestanden Niet echt! Dan liever een kleine omweg van 40 km langs (ook wel een serieuze goosenecksweg) een meer deftige weg. Uiteindelijk na opnieuw wat lichtelijk drama geraakten we op onze bestemming, snel inchecken, koffers gedropt en ons bed in gekropen! Morgen gaan we richting Yosemite voor wat reuzenseqoiaspotting, wildspotting en verkenning van het meest bezochte park van Amerika (dat dan later bleek ook nog eens op een weekenddag gratis te zijn voor iedereen... (lees druk dus)).
Groetjes, Trippers!
Joepie! Ons eerste dagje Vegas! Na wat uitslaapgedrag kwamen we uit ons bed rond 8uur zodat we het gratis ontbijt van het hotel nog snel konden meepikken dat dachten die 250 andere gasten hier ook denk ik dan . Pfff wat een drukte. Snel een koffietjes, de rest laten we links liggen, we eten snel pecanoottaartjes op onze kamer, daarna weer op weg. Omdat het lampje van de bandenspanning nu al dagenlang flikkert, ook al is er niks mis met die auto en rijdt hij normaal, toch maar even langs Alamo op de luchthaven om het te laten checken. Natuurlijk zoals gedacht moesten we de auto inleveren en kregen we een nieuwe, met upgrade en excuses voor het ongemak! Joepie! We mochten nu kiezen uit een klasse hoger, er stond een mooie grote witte nieuwe Toyota corolla. OK die dan! Bonus met de nieuwe volle tank (yes 1 tankbeurt uitgespaard) en van zodra we alle knopkes, lichtjes en niet flikkerende knopkes gecontroleerd hadden, waren we rond 10 uur bij de outlets. Plan was rond 16u terug te zijn . Mislukt plan dus . . Wat wil je, 2 vrouwen, 200outlets . FOUTE BOEL DUS! OM 21u30 strompelden we naar de wagen, gebukt onder het grote gewicht van onze aankopen . Daarna nog wat stripbezichtiging ook weer in New York New York, waar we nog iets aten, wat bezichtigden en wat gokten (ook weer klein geld dat we verspeelden ). Nu zaten we om half 2 in ons bed, slaap inhalen zit er hier in Vegas niet in vrees ik .
Voor ons 2de dagje Vegas begonnen we rustig. Wel vroeg uit het bed voor een minder druk ontbijt (bleek ook nog altijd superdruk te zijn) en om onze handdoeken aan het zwembad te leggen de Turkijeway , want dat ligt om half acht al goed vol! Die voormiddag valt er weinig te vertellen, gehangen en gezwommen aan het zwembad, wat geslapen, gesnoezeld en geskyped met het thuisfront. Rond half 2 hielden we het voor bekeken, snel een douchke en op weg naar de Strip! We gingen eerst de zuidkant verkennen, volgens onze planning een uurtje per hotel (uiteraard veel te hoog gegrepen, in sommige hotels kan je dagen rondlopen). We zijn gestart bij Hooters (een mannenparadijs), daarna Tropicana ( een tropisch paradijs), verder naar Excalibur (een Middeleeuwse burcht en stad nagemaakt). In excalibur kregen we een hongertje dus tijdens het verkennen hebben we daar een lekkere Dairies Queen ijsje gegeten! Na wat pauze op weg naar het Luxor, een zeer groot Egyptisch-thema hotel waar je binnenkomt door de voeten van een enorme Farao, waar Luxortempels en toestanden zijn nagemaakt met obelisken en al. De lichtstraal savonds op de gigantische pyramide kan je zelfs vanuit de ruimte zien. We hebben daar nog wat rondgelopen, hebben de beroemde schuine pyramideliften een keertje uitgeprobeerd en dan op weg naar Mandalay bay en THE hotel (de luxueuzere versie ervan). Hier is het thema de tropen van rond 1900, prachtig! Dit was drie jaar geleden mijn favorietje, nu zag het er al wat minder uit met vernieuwd schreeuwerig tapijt en van die toestanden. Hier zijn we lang blijven rondhangen, ook in de prachtige tuinen om dan uiteindelijk te belanden bij the noodle shop voor wat Chinees. Daarna terug via de communicerende gangen door het Luxor, Excalibur, NYNY naar Monte Carlo, via Monte Carlo naar het nieuwe Civic center (een overkoepeling van 4 à 5 hotel en een extreem luxueus winkelcentrum. We begonnen bij Aria, Crystals (het winkelcentrum met enkel maar Dior, Gucci, en prachtige architectuur, Vdara hebben we in de grootsheid niet gevonden(heb ik 3 jaar geleden toen wel gevonden, maar de helft van de hotels hier waren nog in aanbouw), De Mandarin Oriental, maar daar mochten we niet binnen (buiten categorie voor gewone stervelingen denken we dan) en uiteindelijk Cosmopolitan. Cosmopolitan is op dit ogenblik één van de meest gegeerde hotels , duur maar we snappen wel waarom! Ongelofelijk mooi hotel, groots, modern chique, grootser, echt geweldig. Wel heel druk. Hier ging ik (Nele) Michael Jacksonspel eens proberen. Eerst hadden we enkele andere spelletjes gedaan voor 1 dollarcent , daarna voor 5 dollar Michael Jackson. En het ondenkbare (Nele wint NOOIT iets, echt NOOIT!). Eerste druk op de knop en het Michaelspel gaat in overdrive! Uiteindelijk win ik 57,35 dollar of zoiets (11,5 keer mijn inzet)! Het lijkt klein maar voor iemand die nooit iets wint is het gigantisch! Het bedrag cashen we uit, gaat in de pot en daarna op weg naar Bellagiohotel voor de beroemde fonteinen. Hierna nog door Paris Paris hotel gewandeld (Parijs nagemaakt met echte eiffeltoren, arc de Triomphe en toestanden (zeer goed gedaan!) en via het casino van planet hollywood zijn we naar huis gegaan. Ondertussen was het weer half 2.
De volgende dag Vegas begon op een soortgelijke manier, chillen aan de pool en verkennen van de stad. We lieten onze plannen om een nachtje te gaan stappen varen, we slapen hier gemiddeld 4 à 5 uur, zijn te moe en dit is niet echt ons publiek hier . Dus opnieuw hotels verkennen, iets lekkers gaan eten en iets gaan drinken.
Nu begonnen we bij MGM (hadden we de eerste avond al gedaan), Planet Hollywood waar we de Miracle Mile shops deden en dan terug op weg naar Bellagio voor onze topper van de dag: het all you can eat Bellagiobuffet!!!!!!!! NJAMMMMMSIEEEEEEEE!!!!!! We hadden expres praktisch niet gegeten, ik wilde ook de toestanden van drie jaar geleden (waar ze me moesten droppen op het dichtstbijzijnde gokmachientje voor een uur omdat ik te volgegeten was) in herhaling, dus na verkenning van het hotel op naar het buffet. Gigantisch en dit voor 21,99 dollar pp incl. drank! Pffff! Uiteraard herhaling van toestanden van 3 jaar geleden, dus het eerste half uur 2 dollar pp via de 1centjes vergokt en nog misselijk van het eten verder naar de andere hotels. Er volgden nog Ceasars Palace met de beroemde Forumshops, The Venetian en The Palazzo (waar de gondels aan de Grande Canal shops) in onderhoud waren. Deze hotels (CP, Ven. En Pal) zijn alle 3 echt enorm! De ene is Rome nagemaakt, de andere is Venetië nagemaakt, die derde is een Romeins Paleis. Luxe, luxe, luxueuzer, echt niet normaal. De shops (Venetiaanse kanalen met bootjes en blauwe wolkjes incl. nagemaakt) nog gedaan, een koffietjes genomen en daarna op weg naar the Mirage en Treasure Island. Er stond enorm veel wind dus de 2 beroemde attracties (die ik 3 jaar geleden ook gemist had) de vulkaanuitbarsting en de piratenshow waren afgeschaft (ach ja, nog genoeg te doen ) dus de hotels dan wat verder verkend. Na verkenning verder naar het Wynn en The Encore (ook weer fantastisch) en dan via de taxi naar downtown Vegas voor Fremont street. Hier hebben we de Fremont Street Experience gedaan, de downtown hotels (Four queens, golden Nugget, ). Ander sfeertje hier wel., maar superleuk! Wat gedanst op het straat, wat gegokt en via de bus terug naar het centrum. Nog een fonteintje bij Bellagio meegepikt, nog wat verkenning van Flamingo hotel en Harrahs en dan rond 2uur snachts dodo! Morgen gaan we vroeg uit de veren voor een echt roadtriprijddagje! Maar later bleek er weer een autoprobleem op t e rijzen . . Hierover meer vanavond!
X Trippers!
