Goedemorgen mede-trippers,
Een pittig dagje vandaag. Er staan maar liefst 3 parken op het programma. Gelukkig liggen ze vlakbij elkaar. Zeer vroeg uit bed, weer een Amerikaanse versie van ontbijt verorbert (we hebben zelf wat choco gekocht ) en ons tripje voor vandaag kon beginnen. Gisteren hadden we al een deel gedaan van Arches, nl. de windows-section. Arches is echt een supermooi park, met grote natuurlijke bogen. Ze liggen wel redelijk ver uit elkaar maar eens je ernaartoe bent gewandeld is het echt de moeite. We begonnen de dag in Devils garden , een groep moeilijk bereikbare bogen in een prachtige omgeving. Omdat Leyla hoogtevrees hielden we het bij de belangrijkste 4, ik ben nog wel even alleen geklommen maar de anderen waren nog te ver weg en inderdaad, ik heb wel geen last van hoogtevrees, maar dat was behoorlijk steil op rotsen klimmen, beter gezegd kleine smalle rotswanden met steile kliffen. Het uitzicht was prachtig. Daarna nog gestopt in een andere sectie van het park voor de beroemdste boog, delicate arch. Je kan ernaartoe hiken maar die tocht is ook niet voor woezies, met opnieuw grote hoogteverschillen, steile moeilijke klimmen en was meer dan 6 km. We zijn tot 2 hoger gelegen uitkijkpunten gewandeld, dat laatste was zeer pittig omhoog, ik ben dan nog even alleen verdergewandeld voor een spectaculairder uitzicht. Dat verderwandelen zag er ook zeer spectaculair uit maar viel qua klim- en lenigheidswerk wel best mee. Daarna nog even terug naar het deel van gisteren voor Double Arch, een dubbele boog en nog wat uitkijkpunten en korte wandelingekes . Uiteindelijk vertrokken we om 13u in het park. Hierna richting Canyonlands NP, dit park bestaat uit drie delen, 2 ervan zeer ruig en niet makkelijk toegankelijk, eentje wel: Island in the sky. Je hebt vanuit dit park ongelofelijk uitzichten op canyons, kloven, rotsformaties, heel speciaal park. We begonnen aan het visitors centre op een rots aan de lunch with a view, daarna grandviewpoint, een spectaculair uitzicht van meer dan 250km ver! Daar hebben we een deel van de rimwandeling gedaan, een wandeling langs de canyonrand. Na nog wat uitkijkpunten kon onze 2de hike beginnen van een 4tal km naar een westelijk uitkijkpunt van het park. Ook hier weer (het wordt een cliché) prachtige uitzichten! Rond half 6 vertrokken we richting Dead Horse Point view State Park, een staatspark (dus geen nationaal park, aparte toegang) met eigenlijk 1 beroemd spectaculair punt, Dead horse point, bekend van de beroemde scene van Thelma en Louise (waar ze over de rimrand rijden). We stopten aan het punt waar het park zijn naam aan te danken heeft: dead horse point, een grote rots in het park waar paardenoverblijfsels zijn gevonden . Volgens de legende werden enkele eeuwen geleden na een zeer zware tocht op een bepaalde speciale nacht de minder goede paarden achtergelaten op dit punt, met de Coloradoriver in zicht zaten ze ingesloten op de rotswand, vandaar de naam blijkbaar. Je ziet ook in een rots een paard, de ghosthorse, maar bij ons stond de zon al te laag. We zijn een half uurtje gebleven in dit park, voornamelijk bij het beroemdste punt, daarna op weg voor een ritje van 3 uur richting Torrey (bij Capitol Reef). Nog een korte stop bij Green River, een speciaal minersdorpje) voor een megapizza (ok, een large pizza is echt ENORM!) in een plaatselijke tent van vroeger (best wel leuk). Wat er daarna gebeurde is niet voor de gevoelige lezers .
Lees: 6 dagen eerder bij Alamo (verhuurbedrijf wagen): Willen jullie roadside assistance, dit is voor verloren sleutel, lege benzinetank en platte band? Wij: Nee, wij gaan niet zo dom zijn niet te tanken Hmmm, blijkbaar wel dus. Lees: 6 dagen verder: IN Green River haalden we het nog gemakkelijk, maar 100 km en zeer veel bergen verder was ons verbruik blijkbaar spectaculair gedaald. In the middle of nowhere, op een afgelegen plaats in de bergen, aan het begin van ons laatste stuk scenic byway in den pikkedonker geeft die auto ineens een benzinealarm. We konden nog 30 miles en onze bestemming was nog 55 km. In diepe bergen met veel klimwerk GEEN GOEDE ZAAK! Na een korte paniekaanval de GPS opgezet: eerstvolgende benzinestation in 48km! Die 30miles ging opeens naar beneden, tot onbekende miles en maar flikkeren! Leyla (niet haar doen) redelijk kalm, nu was ik diegene die volledig doorflipte! We wisten dat we weg moesten op de scenic byway, daar kwam buiten wat hertjes geen kat, en 6 km eerder waren we van de highway gegaan. Dus wij daar naartoe, vooral op de rem werkend, zonder gas te geven. Het dichtstbijzijnde dorpje bleek vanaf daar nog 12 mile te zijn (llees 20 km), pffff! Ondertussen zonder te weten hoeveel miles we nog konden, dat ding bleef flikkeren en doen, wij op weg naar daar aan 5 per uur ofzoiets. Veel bergen, veel geklim, zeer veel stress want buiten trucks in de verte in de mijnen zagen we niets of niemand. Uiteindelijk na een helse rit (achteraf wel grappig, toen niet )kwamen we toe bij EMERY, een typisch Amerikaans minidorpje met 50 inwoners, waar de tijd is blijven stilstaan. Bleek een mijnersdorpje te zijn. Er stond 1 bezninepomp, zo eentje uit de tijd van vroeger, en natuurlijk om 22u gesloten en heel het dorp in een diepe slaap Buitenlandse creditcards werken niet in benzinestations, dat weten we van onze vorige Amerikatrips, dus weer paniek! In de verte stond een grote mijntruck pauze te houden dus Leyla daar naartoe gespurd, die kerel om hulp gesmeekt . Hij mee naar die pomp, heeft betaald met zijn creditcard en wij hem dan, met serieuze fooi, in cash betaald. Die kerel was onze redder in nood, wij half geknield van dankbaarheid en met een uurtje vertraging en vol hernieuwde adrenaline terug begonnen aan die bergweg! EMERY en de KEREL: thank you!!!!!!! Gelukkig uiteindelijk dat we het tot dat dorp gehaald hadden, anders was het wel erger geweest! Nu tanken we dus voor 5 dollar en van die toestanden want ja, een ezel en twee keer stoten enzo . Geen fotos spijtig genoeg, ons panieklevel liet het nemen van fotos toen niet toe, maar hier spreken we binnen een paar jaar nog over!
XTrippers!
