Voor de bezorgde thuisblijvende mede-mens: wij ondervinden praktisch geen last van de shutdown. We hebben ons laatste nationale park (Alcatraz) gelukkig gedaan op 30 september. De luchtverkeersleiding blijft werken, de douane werkt, de staatsparken (waar we er wel nog enkele van gaan doen) zijn nog gewoon open, dus tot nu toe helemaal geen last! Gelukkig seg, hadden we de tour andersom gedaan dan was het wel wat dramatischer geweest. Maar dus 1 boodschap: Don't worry, alles kits hier!
X Trippers!
Voor de bezorgde thuisblijvende mede-mens: wij ondervinden praktisch geen last van de shutdown. We hebben ons laatste nationale park (Alcatraz) gelukkig gedaan op 30 september. De luchtverkeersleiding blijft werken, de douane werkt, de staatsparken (waar we er wel nog enkele van gaan doen) zijn nog gewoon open, dus tot nu toe helemaal geen last! Gelukkig seg, hadden we de tour andersom gedaan dan was het wel wat dramatischer geweest. Maar dus 1 boodschap: Don't worry, alles kits hier!
X Trippers!
Hallo medetrippers!
Ons eerste dagje SF breekt aan. Joepie! SF is een leuke stad, ik (Nele) heb er goede herinneringen aan, maar nu stonden we buiten en die herinneringen waren precies wat off. Dit hotel is super (buiten het feit dat we niet te spreken zijn over het gebrek aan haardroger en strijkijzer/strijkplank voor de exorbitante prijs die we betaald hebben (tja, als je verwend geweest bent de laatste dagen ) maar licht in een zeer slechte buurt! Overal zwervers, overal vuil, overal stank. Er stoppen mooie trammetjes vlak voor het hotel, die brengen je in de juiste buurt, hadden we dat maar gedaan ipv te beginnen wandelen naar het Civic Centre en de City Hall. Het werd wel wat beter, uiteindelijk ok en SF staat wel bekend voor de zwervers dus het went. We hadden tickets voor de Hop on hop off bus voor 2 dagen, ik (Nele ) heb daar 3 jaar geleden zo afgezien met dat wandelen dat ik veto gesteld had voor die typisch toeristhoppende bussen. IN Abu Dhabi was Bigbustours mij goed bevallen dus wij nu ook. Maar die mensen duiden niet deftig aan waar ze stoppen dus na Sherlock Holmes-achtige bewegingen van bigbustoursbussen volgen, ontdekten we de halte. Hop on, er af in Alamo Square voor de painted ladies (lees: de Full House huisjes) en wat rondwandelen in deze leuke buurt. We kwamen voor onze lunch (en ontbijt) uiteindelijk terecht bij Herbivore, een vegetarisch restaurant waar het middagrush was en iedereen totaal over zijn toeren. Na heel wat wachten kregen we uiteindelijk ons eten, superlekker, nog een koffietje (jaja, zelfs Leyla drinkt nu cafeine) en terug op de bus voor een rondrit (om ons eten te laten zaken bleven we een uurtje zitten en konden we beslissen waar we zouden uitstappen). We stapten uiteindelijk uit in de buurt van Fishermans Wharf aan de haven en na wat snuisteren gingen we naar Ghirardelli Square voor een Ghirardelli ijsje dat we met zicht op zee en Alcatraz opaten. Hierna richting Lombart street voor de meest bochtige straat ter wereld, wat klimwerk in Nob Hill en North Beach (Italiaanse buurt) om uiteindelijk in Chinatown te belanden. Ook hier hebben we wat winkeltjes gedaan met Chinese kitch. Rond half acht zijn we dan nog wat gaan winkelen (het is te zeggen, we hebben anderhalf uur in onze favoriete winkel gezeten (Old Navy)om uiteindelijk te belanden in Applebees voor lekker voedsel! Via de trammetjes die voor ons hotel stopten zijn we uiteindelijk thuis beland, na nog wel in de tram gesocialised te hebben met een zatte jonge barwerkster die duidelijk veel problemen had . Geradbraakt zijn we uiteindelijk in het hotel geraakt, snel een douchke (ik blijf SF veel vuiler en smeriger vinden dan 3 jaar geleden) en dan opnieuw de wekker goed vroeg voor een nieuw dagje SF met Alcatrazbezoek!
Op ons laatste dagje SF staan we op tijd klaar voor Alcatraz, althans, op tijd dat dachten we. Het voor ons hotel stoppende trammetje is handig en 45minuten op voorhand vertrekken we, maar dat was buiten het SF-verkeer smorgens gerekend. Bleek ook dat we niet onze effectieve tickets bijhadden maar enkel maar de e-mail te bevestiging dus op de valreep toegekomen (weer lichtelijk drama) en via de ticketbalie waar we onmiddellijk de juiste tickets kregen naar de wachtrij waar we juist op tijd waren voor onze boot (een bootje later hadden ze ons ook nog wel meegenomen maarja, planningmensen hebben graag dat planningen lukken ). Pilletjes vergeten in te nemen voor de boot, maar uiteindelijk viel het mee. Veel fotootjes konden we wel niet trekken van de uitzichten, het was een supermistige dag dus geen Golden Gate, geen deftig stadszicht, maar wel een deftig Alcatraszicht. Na een koffietje gingen we op verkenning rond het eiland en deden we de audiotour van het cellengebouw. Na een uurtje terug buiten en opnieuw op verkenning rond het eiland. We ondernamen een ontsnappingspoging, maar besloten dan toch maar dat het het risico niet waard was en dat we beter waren met de boot terug. Rond 12 stonden we dan terug op veiligere bodem en gingen we Pier 39 bezoeken met de beroemde zeehonden. Na wat winkeltjes en snuisteren zijn we een hele tijd bij de zeehonden blijven staan die serieus veel lawaai en ambras maakten. Opnieuw de bus op voor een tourtje (Golden Gate in de mist, het is een belevenis, een zeer koude belevenis ), Chinatown nog wat verkend en dan opnieuw richting shopping!!! Vooral dan inkopen voor onze mede-trippende familie/collegas en uiteraard ook Macys. Maar voor Macys was ons kaarsje aan het uitgaan, Leyla vergat zelfs onze aankopen ten velde ergens (opnieuw paniek, elke dag dus wel iets aan de hand hier, we worden oud ) en dan op naar ons nieuwe culinaire hoogtepunt: Cheesecake Factory! Gisteren hadden we ook al een poging ondernomen maar met wachttijden van meer dan een uur (het was toen zondag dus nog drukken) hadden we het toen gelaten, vandaag was het maar 30 minuten wachttijd. We weten uit vroegere ervaring dat dit wel meevalt dus we wachtten een half uurtje en konden dan aanschuiven. Ik voor de Chicken tostada salad (Mexicaanse salade met advocado, zure room, ) en Leyla een lekkere spaghetti. Na onze enorme porties die echt superlekker waren, toch netjes opgegeten te hebben, nog een Cheesecake gekozen uit de enorme cheesecakekeuze! Original cheesecake is nog steeds de beste keuze, bleek ook de goede keuze te zijn. Zoooo njammie: wij willen Cheesecake factory in Antwerpen! Die konden we ook al van de lijst schrappen: blijft nog hoop op ons verlanglijstje: Olive garden en Panera (wij zijn gewoontedieren, waar het goed is ga je terug ). Hopelijk kunnen we dit de komende dagen nog wel doen.
Ook nu weer via het trammetje terug. Minder animerend dit keer. Slaapwel!
PS de fotootjes volgen deze avond of morgen!
XXX Trippers!
Haydie Ho mede-trippers!
Klaar voor een dagje Yosemite, het drukst bezochte nationale park van Amerika. Gisteren hadden we een deel van het park al gedaan door de Tioga pass al te rijden (gelukkig was hij nog open, er lag op sommige plaatsen al sneeuw), vandaag is het de beurt aan de Valley en de sequoias. We sliepen wel wat uit en tegen dat we deftig vertrokken raakten (met wat gpsrouteproblemen, voedselinslag bij Vons, tanken en starbucks, arriveerden we opnieuw via een mooie scenic drive aan de zuidingang van Yosemite. Omdat Tuolumne grove, een ander Sequoiabos, gesloten was (hadden we gisteren gezien) door de grote bosbrand aan die kant van het park van enkele weken geleden ter bescherming van de bomen, gingen we naar Mariposa Grove, het grootste sequoiabos van het park. Omdat we redelijk lazy waren (na twee weken zijn de spiertjes wat stijver) kozen we voor de guided tour in een bus met koptelefoontje en uitleg van 1,5 uur. Zeer bumpy ride maar zeker de moeite waard. Eeuwenoude bomen (tot 2 à 3.000 jaar oud) verbroederen daar met mooie oude redwoods, naaldbomen, kortom: echt een toverbos (associaties met het E.T. bos komen boven ). Ook de uitleg was best interessant en na nog wat fototime met de bomen gingen we op weg naar Glacier Point, het populairste uitkijkpunt met uitzicht over de vallei en de Half Dome. Na een kleine 2 uurtjes (kwestie van de grootte van dit park wat te kunnen inschatten) kwamen we aan, samen met half Amerika denk ik (de toegang was blijkbaar vandaag gratis en daarbovenop ook nog een zaterdag: druk dus!). Uiteindelijk vonden we nog een parkeerplaatsje en via een kort tochtje kwamen we terecht bij het uitkijkpunt. Onze lekkere wrap opgegeten met een view en na wat rondhangen en wandelen gingen we verder naar Tunnelview, een ander uitkijkpunt van het park. We moesten wel nog een hert (Elk) op de weg vermijden, maar keeping calm en het hert ging van de baan. Zolang ze maar niet onverwacht op de baan springen is het niet zo dramatisch. Gelukkig was het geen beer, maar in tegenstelling tot 99% van de toeristen hier, staan wij 2 vrouwen niet direct te springen om een beer voor ons neus te krijgen. We hebben er uiteindelijk ook geen gezien . Na tunnelview met 400 zeer ambetante Chinesen/ Japanesen/Koreanen was het uiteindelijk al praktisch 18uur geworden. We gingen op weg naar de Yosemite Valley, bekeken nog wat uitkijkpunten waaronder El Capitan, de moeilijkste beklimming ter wereld (herinner u Tomtesterom) en concludeerden 1 zaak voor die El Capitan en Half Dome beklimmers: goed zot! Respect wel seg, pffff! Uiteindelijk na een mooie zonsondergang gingen we rond 19uur op weg via weer een mooie route richting San Francisco. Het was wel nog 3 uur rijden waaronder echt wel 1,5uur langs bergpassen. Eerlijk: we kunnen geen bochtjes meer zien , trop est trop. Gelukkig wordt het pas echt donker rond 20u dus nog efkes bochtjes in het schemerlicht, maar daarna: over en uit. Nog een redbulleke en een stop voor een hapje (fastfood deze keer ) en rond 22uur kwamen we aan bij San Francisco. Stress daar seg, niet enkel zijn die straten daar met 10 tot 30% hellingsgraad, het was daar 1 groot hectisch gedoe! En allemaal 1 richtingsverkeer, de gps herkende dat niet, dus gevolg: stressvolle rondjes rond de superdrukke buurt van het hotel draaien tot we over ons toeren uiteindelijk rond half elf een manier om bij het hotel te geraken gevonden hadden. Snel inchecken, dan naar de hotelparking in Stevensonn street, er is er maar 1 in SF . Hmm? Zeker? Er was er maar 1 in die straat. Ok, zeer verdachte buurt hier Ik (Nele) ben geen schijtluis, ik reis zelfs alleen, maar hier was ik echt niet gerust. Leyla ging op verkenning om te kijken of het de parking was (geen stress bij haar), uiteindelijk met iemand op de wacht de valiezen uitgeladen, via de wandelgps naar het hotel gewandeld en daar een foto laten zien van de parking in Stevensonn street Thats not our parking lot, this is a place where you dont want to park Hmmmm! Dachten we al! Dat is toch Stevenson street? Yes, but Stevenson street is a strange street, blijkbaar! Ze (de receptioniste van het hotel) ging meelopen. Gelukkig maar. Die straat stopt halfweg en dan op een totaal andere plek in de buurt begint die 100 meter verder terug. Ja seg. Uiteindelijk bleek die parking om de hoek te zijn (we steken het deels op Leyla haar slecht begrip van uitleg over hotelparkeren en voornamelijk over het zeer rare SFstratenplan) en het was er niet dodgy maar redelijk normaal. 100 meter naar het hotel, hotelkamer gecheckt en als blokken in slaap gevallen.
XXX Trippers!
. Geradbraakt zijn we uiteindelijk in het hotel geraakt, snel een douchke (ik blijf SF veel vuiler en smeriger vinden dan 3 jaar geleden) en dan opnieuw de wekker goed vroeg voor een nieuw dagje SF met Alcatrazbezoek!
Op ons laatste dagje SF staan we op tijd klaar voor Alcatraz, althans, op tijd dat dachten we. Het voor ons hotel stoppende trammetje is handig en 45minuten op voorhand vertrekken we, maar dat was buiten het SF-verkeer smorgens gerekend. Bleek ook dat we niet onze effectieve tickets bijhadden maar enkel maar de e-mail te bevestiging dus op de valreep toegekomen (weer lichtelijk drama) en via de ticketbalie waar we onmiddellijk de juiste tickets kregen naar de wachtrij waar we juist op tijd waren voor onze boot (een bootje later hadden ze ons ook nog wel meegenomen maarja, planningmensen hebben graag dat planningen lukken 
