www.sunshineproject.be Hoeveel is het leven van een kind nog waard?
15-08-2010
De dodentocht., verslag
We schrijven vrijdag, 13 augustus 2010, 15 uur.
Zowel Paul, Geert, Emiel als ik zijn er klaar voor. Onze volgers voor onderweg zijnde Hilaire, Ward en Isabelle zijn eveneens van de partij.
Even later vertrekken we richting Bornem. De sfeer is goed en we voelen ons allemaal klaar voor de uitdaging. In Bornem toegekomen is het 1ste probleem een parkeerplaats vinden. Aan alle parkings staat een bord: PARKING, VERBODEN TE PARKEREN OP DEZE PARKING. Begrijpe wie kan. We rijden een straatje in en vinden 2 plaatsen in een blauwe zone. Dus hier parkeren we ons maar. Even naar de plaatselijke politie bellen ( onze connectie aldaar met name Stijn ). Maar geen probleem, ze hebben toch geen tijd om te controleren op parkeerschijven. We pakken uit en Hilaire en Ward koken ter plaatse op straat een lekker potje volkorenspaghetti zonder saus. Wat smaakte dit uit een gamel van de scouts . Ondertussen is het bijna 19u en we begeven ons naar de start alwaar we ingescand worden en ons plaatsje in de rij innemen. We zetten ons op de grond en proberen te rusten, want het is nog 2 uur alvorens we vertrekken. Plots om 20u15 ongeveer staat iedereen recht en we schuiven naar voren, ttz 20 meter en dan staat alles vast. Nog 40 minuten wachten,dedju. Plots is het 21 u en de massa, zijnde 10620 personen zet zich in beweging. Om 21u07 lopen we over de startlijn en beginnen we eraan. het tempo ligt verschroeiend hoog, het is als een stofzuiger, aanmoedigingen en een massa volk. We laten ons meesleuren aan dit hoge tempo en dat valt mee. Na 17 km eerste bevoorrading aan Frisland Drinks. Een flesje Extran en een lekker rijsttaartje. Geert doet nog een plaspauze en we vetrekken terug, even verder staan onze volgers met de nodige bevoorrading onderweg, vooral drank, want dat zal nodig worden. terwijl het overal regent blijft het in Bornem droog. We zetten onze tocht richting Wintam, 24 km verder. Ondertussen verliezen Geert en Ik onze medestapper paul en Emiel uit het oog en we zijn mekaar kwijt. Verder stappen aan eigen tempo hadden we afgesproken dus stapten Geert en ik verder naar Wintam. Daar aangekomen weer wat drank en eten gekregen, en heb ik Geert laten verder stappen aan zijn tempo en ben ik op mijn eigen tempo verdergestap. geert en ik waren dus beiden alleen ( ttz hoe kan je alleen zijn met 10620 man ). Op naar kalfort, Cafe t fixke op 33.1 km. de massa is er nog steeds al geraakt ze meer en meer verspreid. Veel volk en ambiance langs de weg. daar aangekomen even Isabelle, Hilaire en Ward opgezocht in Cafe T'fixke. Wat bevoorrading, eventjes pauze, genomen, Geert lag een 1à tal minuten voor op mij. Daar terug vertrokken richting DUVEL te Breendonk op 39.8 km. MP3 in de oren, Hoofdlamp op, verstand op nul en stappen. het is barkoud, gelukkig heb ik vorige week nog een winddichte Gore Tex jas gekocht en die doet zijn werk. Eindelijk zie je den Duvel opduiken. En wijselijke heb ik de honderden glazen Duvel laten staan en ben ik met een glaasje water verdergestapt. Aan de uitgang van de brouwerij stonden onze volgers weer. Daar heb ik me even plat gelegd met de benen in de lucht . Zalig gevoel, 15 minuutjes gerust. Ondertussen voelde ik dat er ergens iets niet pluis was met de voeten. Vandaar ging het dan richting Palm 49.2 km in Steenhuffel. 10 km zonder bevoorrading. Maar gas, Maar wat voor een weg. Een veldbaantje met bouwafval etc, dit is de echte dodentocht, what a shit. Verstand op nul laten staan en richting palm. Bij palm hetzelfde scenario, de palmglazen gelaten voor wat het was en wat fris genomen, ondertussen is het koud en vochtig, De volgers zaten in het brouwershuis, daar ben ik dan even binnengegeaan en heb ik een kwartiertje gerust tesamen met hun. En geert stapte rustig door, geert stopt niet en geeft alsmaar gas. 300 meter verder staat een bord 50KM , leuk halfweg, of dju nog 50 km. Nu op richting Merchtem, 56.49km. dit ging vlot en hetzelfde verhaal, verstand op nul, MP3 speler op max. Aangekomen in Merchtem een stoel gevonden en de beentje daarop in de hoogte. Zalig, beetje gebabbeld met anderen en een 15 a 20 tal minuutjes gerust. Benen bewerkt met reflex spray, dit is zalig. Nu ging het richting Buggenhout, een stuk van 9 km, pfff Aangekomen in Buggenhout 65.67 km en dan voel je dat er ergens iemand achter je loopt met een hamer. Gelukkig heb ik de hamer ontweken en ging ik verder. Op naar de volgende post, 70,77 te opdorp. Dit ging vlot, de man met de hamer bleef achter maar mijn voeten werden steeds pijnlijker en pijnlijker. grote voordeel is dat er vanaf nu om de 5 km een tussenpost is waar je wat kan drinken en een pauze nemen. Zo gezegd zo gedaan, In opdorp aangekomen wat tijd genomen om te rusten. De benen goed bewerken met reflex spary, dat was de boodschap en blijven drinken. Eten kon ik niet meer zien of rieken, en af en toe een goede cola vol suiker deed wonderen. Gelukkig had ik wat Energy Bars en die ik ik in kleine stukjes op richting Lippelo school op 75 km. Vanaf daar zou Rita, een lid van de vzw sunshineproject een stukje meewandelen met mij. Dat zou deugd doen. Dus vertrok ik in Lippelo samen met Rita. Even een foto gemaakt aan het bord 75. dus nog 25 te gaan. Rita stapte mee met mij, veel werd er niet gezegd, niet omdat we kwaad zijn op mekaar maar omdat je na 75 km al je energie nodig hebt om voort te stappen. Rita nam trouwens ook mijn rugzak over wat een hele opluchting en verlichting was. In Puurs aangekomen op 80 km even wat cola, benen verfrissen en verder stappen. Rita volgde nog steeds en zou dat doen tot in Oppuurs, de volgende halte op bijna 85 km. Daar zou Rita even afhaken en zou ze de laatste 5 km terug meestappen. Het tempo ging naar beneden, maar het idee aan het te verzamelen sponsorgeld en mijn doorzettingsvermogen en karakter dreven me verder. vanaf nu stap je op een wolk en denk je echt niet meer na. Ik begon zelfs al emotioneel te worden en moest bij momenten zien dat ik niet begon te wenen. SMSEN van iedereen bleven maar binnenstromen en ik kon ze niet beantwoorden want mijn batterij was zo goed als plat. Allen dank daarvoor trouwens.In oppuurs stapte Rita af en ik stapte dadelijk door naar punt 90 km aangezien het donker werd en er een zware regenbui dreigde te vallen. 2 druppen vielen er en het was over. oef want een hevige plensbui kon ik wel missen als de pest.. 89,5 km Sporthal Sint Amands. De voorlaatste stop. even bevoorraden met water, plat liggen, benen in de lucht en wat ontspannen en mekaar moed inspreken, eender wie je tegenkomt pept mekaar op. Wat een sfeer, wat een teamspirit. Gewoon mekaar oppeppen en erdoor sleuren SCHITTEREND. Nog 10 km Rikke, dat kan niet meer mislopen, een snelle berekening vertelde me nog een goei 2U30. Maar dat was zonder rekening te houden met de laatste 5 km. Ik vertrok richting laatste controle voor aankomst en dit in Branst op 94.56 km. Voet voor voet, stap voor stap, minuut na minuut kwam ik korter bij mijn doel. In Branst aangekomen kwam Rita me tegemoet. Ze nam mijn rugzak terug over en ik besloot van nog even te rusten en te bellen met Geert. Geert was ondertussen al terug Thuis in Attenhoven. proficiat Geert, je deed het schitterend. Terug rechtstaan en hup met de geit. Maar ai ai ai. Om de bocht loert het gevaar. Een groot bord met daarop nog 5 km. pf; beetje verder nog 4 km tussen 5 en 4 verstreken er wel 20 minuten, zo laag lag mijn tempo, ik spartelde verder naar 3 waar ook Ward me opwachtte. Samen met Ward en Rita ging het naar 2 en dan naar 1. Vanaf nu Bergop. plotseling kom je in Bornem centrum. Meer en meer mensen staan langs het parcours en wensen je proficiat. Je weet dat je er bent en je gaat naarstig op zoek naar je familie die zich ergens tussen de massa begeven heeft. Plots zie ik Anja en Jeroen, wat een boost, en dan 200 meter verder staan Lieve en Kobe me op te wachten. Emoties, man man man, tranen van geluk, Kobe had 2 ballonen bij met op elke ballon 50. Dus 50 en 50 maakt 100 he. Schitterend gewoon. Even de flik van dienst STIJN goeiendag gezegd, en Stijntje, oude schoolmakker, bedankt om Lieve en Kobe voor de nadars te laten plaatsnemen. Nog 30 meter, paar fotokes en dan de allerlaatste keer over de scan matten piep piep piep en je bent er. Je Annanas in ontvangst nemen, samen met je diploma en je medaille en het zit erop. Ffkes een stoel gezocht om wat te rusten en te bekomen van de emoties. Ik ben er geraakt. Eens thuisgekomen de schade bekeken. De voeten zijn helemaal kapot. Ben vandaag dan toch even naar het ziekenhuis geweest maar het is niet al te erg, een weekske doorbijten is de boodschap. Ik wil IEDREEN bedanken, SPONSORS, FAMILIE, VRIENDEN, voor alle steun, zonder jullie was dit niet mogelijk. bedankt ook aan Lieve en Kobe die heel wat uurtjes alleen doorbrachten tijdens mijn trainingstochten. bedankt ook aan geert Vanroye voor de trainingsuren die we samen doorbrachten en de vriendschapsband. bedankt aan Paul Wijnants om zich bij de groep te vervoegen. uw doel was 50 km, je hebt er 80 gedaan nen dikke proficiat. En Emiel Sacreas uit Zoutleeuw, die ik een week voor de dodentocht ontmoet heb, wat een kerel. Hij wandelde voor de 20ste keer mee, samen met ons, hij had hem al 18 keer uitgewandeld en is steeds bij Paul gebleven. Wat een prestatie, je deed het weer je haalde je 19de dodentocht en dit op uw zeer jonge leeftijd van 66 jaar Proficiat.En dan ook vooral niet te vergeten Isabelle, Hilaire, Ward en Rita om ons snachts te volgen en te bevoorraden daar waar nodig. Beste Hilaire, ik kan u trots melden dat het bedrag dat ik bijeen sprokkelde voor sunshineproject vzw een 4000 euro bedraagt..
Hopelijk hebben jullie genoten van deze blog, van mijn belevenissen. Gisteren vroeg me iemand: En, volgend jaar opnieuw? Ik zei NO WAY Vandaag zeg ik al MAYBE
Binnen goed 3 dagen en een paar uur vertrekken we richting Bornem.
Na maanden van voorbereiding is het zover. ZIEK ZIEK ZIEK; Alles zit vast. Dit kan toch niet waar zijn zeker, maanden voorbereiding en nu dit.
Wij houden de moed erin en we proberen zover mogelijk te geraken, dwz terug aankomen in Bornem.
Het probleem met de tenen is het ergste wat er is. Afgelopen vrijdag naar de kine geweest en mijn tenen laten intapen. Zaterdag een tochtje van 12 km afgemaald met zeer goed resultaat. Zaterdag nog eens gaan shoppen en een jas gekocht voor de nacht, wind en regendicht, GoreTex, en ademend en niet te zwaar. vervolgens op aanraden van de winkelbediende een 2de sok gekocht, een dunne liner sok te dragen onder de wandelsok. Die heb ik dan zondag maar meteen uitgetest en dat ging wonderwel vlot. Ik vertrouw erop. Voor de rest valt er nu nog weinig te ondernemen, buiten rusten en veel pasta eten aangezien we die voedingssupplementen nodig hebben. gisteren nog een dagje plopsacoo gedaan MET wandelschoenen en geen hinder ondervonden. Zo een dagje plopsacoo is dan ook rechtstaan, aanschuiven, drummen, allez jullie weten wel wat ik bedoel. Vandaag het gras gemaaid en inkopen gedaan voor de dodentocht. Mijn lading zal bestaan uit 16 liter water, 6 liter aquarius, 10 tal snickers, 10 tal energy bars, 5 paar sokken, 3 paar onderbroeken, extra wandelshirts, WC papier, druivensuiker, noten, bananen ( ook een 10 tal ) en een paar flesjes gevuld met ORS. Maar de grootste bagage is een enorme dosis motivatie en doorzettingsvermogen. Gelukkig hebben we een volgwagen die ons komt bevoorraden.
Woensdag: staat er een tochtje van een uurke op het programma en s'avonds nog wat gaan zwemmen met Kobe. Donderdag terug een kleine wandeling, en s'avonds naar de kine om de rug laten los te masseren. Vrijdagmiddag naar de Kine om de benen los te maken en vervolgens de voeten en tenen laten in te tapen. En om 15U Abfahrt richting Bornem.
Jullie kunnen me via Tracking volgen. Mijn startnummer is: 306. meer info hiromtrent zal je op de site van de dodentocht vinden: www.dodentocht.be Verder mogen jullie me ook altijd smsen op 0473/976 337 . Ik ga niet iedereen antwoorden maar het zou wel een steun zijn. Een belleke mag ook steeds, maar niet te lang, want de energie zal broodnodig zijn.
Vrijdag naar de dokter geweest, gevolg: ---> Inspuiting in de rug.
Zaterdag om 06u15 vertrokken voor een tochtje naar Blanden ( Oud-Heverlee ), ditmaal alleen, om en bij de 40 km stond er op het programma.
Rugzak gevuld met: 4 liter water, 2 liter aquarius, 3 bananen, 5 snickers, Druivensuiker, 6 sandwiches, WC papier, 2 energy bars, en wat prularia zoals een regenjasje. ( 10 kg ) Na 2 minuten begon het te druppen, dus regenjasje maar aangedaan. ook had ik Martijn zijn MP3 speler mee, dus die maar opgezet aangezien dat toch wat de saaiheid van het alleen stappen doorbreekt. Ik volgde volgende knooppunten: 187 - 51 - 21 - 50 - 58 - 59 - 08 - 13 - 12 - 36 - 37 - 91 - 92 - 88 - 89 - 76. ik moet eerlijk zeggen dat de muziekkeuze van Martijn bij momenten goed meeviel, andere momenten was wat minder, vooral dan de Rap muziek, maar ja iedereen zijn keuze. Het wandelen ging vlot, Het parcours was vlak, ( toch zeker de 1ste 15 km ). Maar het leek wel Parijs Roubaix. man man man, zoveel kasseien dat er in die route zaten, niet te geloven, maar soit ik moest erdoor. De regen bleef gelukkig uit en ik nam na ongeveer 3u30 stappen een rustpauze. Ffkes wat zitten, hapje eten, wat drinken, kortom na 10 minuutjes terug vetrokken. De Voeten waren goed en de Benen waren super. na 6u had ik wel genoeg van de MP3 speler muziek en besloot ik om te genieten van de rust in de velden en zette ik hem af. Maar toen kwamen die kloteblaren alweer opzetten ( sorry voor dhet taalgebruik ). Maar ik wou absoluut die 40 km halen aangezien er daar een leffe op het menu stond. Ik deed er in totaal 7u en 2 minuten over .Dus en gemiddelde van om en bij de 5,7 per uur. dat viel aardig mee. De Benen waren nog srteeds super, maar de voeten waren weer een ramp. ik kan het niet snappen waar die blaren toch vandaan blijven komen. Bij aankomst een leffe genuttigd en een douche genomen. Ik denk dat het belangrijk is dat ik minstens om de 20 km van sokken verwissel, maar dat zal morgen besproken worden. verder denk ik ook dat ik de tenen ga laten intapen om zo geen wrijving te krijgen, want het is tenslotte daar waar de blaren zich vormen. niet onderkant voet want dat is best ok. De motivatie is enorm om de 100 km uit te wandelen. in eerste instantie om de kinderen in Egypte een menswaardiger bestaan te geven ( met dank aan de sponsors ), ten tweede om mezelf te overtreffen en aan te tonen dat je net alleen zot moet zijn om de dodentocht te doen, maar ook een grote dosis doorzettingsvermogen en karakter moet hebben, en ten derde, en dit is misschien nog een van de meest motiverende standpunten: de mensen die NIET in mij geloven eens even op hun plaats te zetten.. Indien ik 50 km haal brengt men sponsortocht tot op heden 1777 euro op, bij 100 km is dat tot op heden: 2630 euro. Een wereld van verschil dus die 2630 wil ik KOST WAT KOST halen, Ik ben echt benieuwd waar het me zal brengen. Ik hou jullie op de hoogte want D Day komt dichter bij.
Net nu, 2 weken voor de start kamp ik met zware rugklachten. Niet zozeer van het wandelen maar waarschijnlijk geforceerd met het dragen van te zware spullen op het werk.
Vanavond ga ik naar de dokter. Waarschijnlijk zal ik een inspuiting krijgen ( ttz ik zal ze vragen, hopelijk krijg ik ze).
Zo kort voor het vertrek kan en wil ik niet afhaken. Als het met een inspuiting moet, dan moet het maar.
Zaterdag 24 juli gingen we naar Bornem, we konden er de documenten voor DE tocht afhalen en tevens zouden we er een tochtje doen, laat ons zeggen " parcoursverkenning ". Aangezien Geert de nacht had gewerkt pikte ik hem omstreeks 8u45 op in Leuven en ging het richting Bornem. De miserie begon al omdat de Oude Temsesteenweg, zoals op de documenten stond, niet te vinden was, dan maar naar de Temsesteenweg, en dat was de juiste . Beetje verder de auto gestald en ons klaargemaakt, enige probleem, waar start fietsroute 3? Eventjes nadenken toch en per geluk reed er een flikkenauto door, ik deed hem stoppen en mijn vermoedens waren juist, wie zat er achter het stuur? Stijn Boutsen, een oud klasgenoot, 20 jaar niet meer gezien. Ffkes e babbelke gedaan en dan maar op zoek naar het vertrekpunt van de wandeling. We dachten op de toeristische dienst wel de juiste gegevens te kunnen bekomen, Geert ging de trappen op en werd verwlkomt door een ambtenaar die dacht dat hij daar ws voor een trouwfeest , toeristische dienst gesloten natuurlijk, dan maar Standaard boekhandel binnen en daar even de kaarten bekeken, en uiteindelijk ook gekocht. Mijn uitgestippelde tocht was volgens Geert niet goed genoeg aangezien ze geen parcoursverkenning was, dus een nieuwe uitgedokterd en vertrokken voor een tochtje van 21km. 3u32 later waren we terug in Bornem, een gemiddelde van 5,9. Mooi was dat en alles verliep vlot, een heel stuk langs de schelde gestapt. Vervolgens 2 glazen boterhammekes in het gildenhuis gedronken en de documenten gaan afhalen. Het begint te kriebelen mensen, nog een dag of 18 en we zijn ermee weg.
Afgelopen weekend 10 juli werd het weer een hete dag. We beslisten om een tochtje te maken van om en bij de 30 km. Aangezien het bloedheet zou worden vertrokken we omstreeks 5u in de ochtend. De tocht verliep vlot via Wilderen, St Truiden, Nieuw Sint Truiden, Metsteren, Binderveld, Runkelen, Ossenweg, Binderveld, Linter en zo terug naar Halle-Booienhoven. We maalden de 30 km af aan een tempo van 5,7 - 5,8. Er werd heel wat gezweet en gedronken: 3 liter water en 1 liter Aquarius gingen er bij mij vlot in, en werden even vlot terug uitgezweet. Buiten een zware discussie met een apjaar die met zijn wagen op het fiets en wandelroutenetwerk ons bijna van de kant maaide was er niet veel te vermelden, alleen dan dat het heet was . Thuis aangekomen dronken Geert en ik een lekkere Leffe om de verloren caloriën terug op te krikken. Voor mij ging het noemenswaardig vlot en ik had nog kunnen doorstappen, Geert had blijkbaar een iets mindere dag en was blij dat we binnenwaren.
17 juli terug een tochtje van om en bij de 28 km gepland. Abfahrt: 6u45 aangezien het niet zo warm zou worden. De tocht ging van Halle-Booienhoven - Zoutleeuw - Linter - Velm - Bevingen - Sint Truiden - Kastrollestroat - Wilderen - Halle-Booienhoven. Het werd een goede wandeling, bij een ideaal wandelweer, niet te veel zon, echt perfect. De voorraad drank en snickers waren weer present in de rugzak. Maar wat bleek? Ik had onze tocht uitgestippeld en na 22 km kwamen we over de markt van Sint Truiden. Tijd dus om toch even onze " 2 glazen boterhammekes " te nuttigen. Daarna ging het verder richting Thuis met nog een geweldige plensbui op onze kop. Al bij al een mooie rustige wandeling. Vandaag had Geert de superbenen en voelde ik me iets minder waardoor dit keer ik blij was dat we thuis waren en Geert nog wel een eindje kon wandelen. Strange, je kan het op voorhand niet bepalen wat het zal zijn en hoe de benen zullen zijn.
Zaterdag gaan we onze documenten afhalen in Bornem en gaan we daar een tochtje doen.
Ik plande een tocht van 50 km. Ik zou ze alleen afmalen aangezien Geert en Paul naar Werchter waren. naarmate de dag eraan kwam besliste ik om geen 50 km te stappen gezien de verzengende hitte en gezien ik niet dood wil vallen voor de dodentocht . Zo gezegd zo gedaan. Zaterdag 3 juli om 05u40 vertrokken richting passant om van daaruit de georganiseerde wandeling af te malen. Samen met Liesje liep ik de 23 km. De tocht verliep goed, al werd het al snel warm en verloor ik enorm veel vocht. ipv Bloed zweet en tranen was het zweet zweet en zweet. De voeten hielden goed stand en de speciale gekochte zalf blijkt te werken. Om 9u30 waren we binnen en we wandelden aan een tempo van 5,7 p/u. Liesje, veel succes op uw dodentocht we komen mekaar misschien wel tegen aldaar.
23 km, hm kan ik daar tevreden mee zijn? Niet echt, dus zondag nog een tochtje plannen. Zondag 4 juli. 3u30 ging de wekker af. Pf ik was nog enorm moe, maar moest mijn Schoonbroer en schoonzus naar de luchthaven brengen. Ik besliste om niet te gaan wandelen aangezien ik er eigenlijk door zat en veel te moe was. Snel heen en terug Zaventem en onderweg een koffie genipt. Bij thuiskomst, om 5u45 was ik klaarwakker en besliste ik om nog een wandelingske te doen. 6u10 abfahrt richting Nieuwerkerken. De gekende route Halle Booienhoven, Zoutleeuw, osseweg, runkelen, binderveld, Nieuwerkerken om daar bij de familie een tussenstop te doen. het ging verbazend goed en ik deed er 1u48 over ( 11,3 km ). Vandaar teruge via Nieuwerkerken, kelsbeek, Metsteren, Gorsem, Wilderen naar huis. De Volledige tocht afgemaald in 3u38 min oftewel een gemiddelde van om en bij de 6,2 p/u Eigenlijk is dit zottenwerk maar het kan ook eens deugd doen om door te stappen. Ik legde er vandaag ongeveer 22,5km af. De voeten, die waren OK, de benen ook. Thuisgekomen een paar prullen gedaan, lekker gegeten smiddags en dan tijd voor een dutje, gezien ik al vroeg wakker was was dit wel aan de orde. Resultaat: 3,5 uur gemaft en mij moeten dwingen om op te staan. Niet veel meer gedaan buiten daarnet de bloemen water gegeven. Ik zou nog 1 lange afstand willen wandelen want D Day komt steeds dichter. Maar het overwarme weer strooit steeds roet in het eten. We zien wel, maar ik geef de moed niet op. Ook de sponsorformulieren beginnen binnen te druppelen waarvoor mijn welgemeende dank.
Op 13 en 14 juni stond de tocht heen en terug Tongeren op het programma. De 13de was eigenlijk een speciale datum, en wel om een aantal redenen. Het was exact 2 maanden voor D day, het was voor de zoveelste keer verkiezingsdag en het was daarenboven ook vaderkersdag. Ik kreeg van Kobe een zefgemaakte T-Shirt met vermelding: Papa is Super. Om 7u uit de veren, even naar de bakker, thuisgekomen vroeg Kobe wanneer ik mijn T-shirt ging aandoen dus heb ik ze met alle plezier aangedaan om te gaan stemmen. Vele positieve reacties kreeg ik in het stemlokaal. Vervolgens wat ontbijt met verse pistoleetjes en wat spaghetti. Alles klaarmaken, de rugzak vullen met: 3 liter water, 2 liter aquarius, 4 sandwichen, 2 pakjes druivensuiker, 3 energy bars, 5 snickers, een rol WC papier voor in geval van nood en ook nog wat geld en prularia. Omstreeks 9u30 arriveerde Paul en omstreeks 10uur was Geert van de partij. Iets over 10 vertok de tocht via Halle Booienhoven, Wilderen, Nieuw-St Truiden, Tspeelhof, Zepperen zo naar hoepertingen, Borgloon, Kerniel, Jesseren, en zo door naar Tongeren. De tocht verliep vlot en ook Paul ging vlot mee ( het was zijn 1ste wandeling ). Na een 10 tal km moest Paul van schoenen wisselen maar toch bleef hij kramp in zijn voet hebben. Paul beet door, en in Kerniel maakten we een tussenstop bij het draaiorgel van een oude man. We dronken er een goede Bink Bloesem ( 7,1%) en gingen verder. Paul kreeg meer en meer last en besloot wijselijk om na ongeveer 26 km in Jesseren te stoppen en transport naar Tongeren in te roepen. Vooral de kramp speelde hem parten. Geert en ik gingen vandaar alleen verder. Nu was het zo goed als enkel bergop ( eigenlijk al van in Hoepertingen ). We gingen aan een gezapig tempo en ik voelde zowaar na een 33 km wat verval aan de voeten optreden: Blaren gvd. Het zal toch weer niet van datte zijn he. Maar toch was het zo. Met de basiliek in zicht kreeg ik het moeilijk maar ik beet door, dankzij de peptalk van Geert. Eventjes aan een bejaarde man de weg gevraagd tot de jeugdherberg waar Paul op ons aan het wachten was met een goede pint. Na 37 km waren we ter plaatse. Mijn ouders brachten onze valiezen en we dronken nog een paar pinten. Toen kwam er nog een verrassingsact binnen die ons kwam steunen onder de naam Isabelle. Het leek wel een klasreunie. Na enkele glazen boterhammen genuttigd te hebben namen we intrek in de kamer en een verkwikkende douche. De schade was tot mijn verbazing zeer groot aan de voeten. Onbegrijpelijk. Geert, die had geen enkele blaar. Na wat verzorging, en blarenopenprikken ging het naar de grote Markt waar het café van de liberalen met boegbeeld Dewael gesloten was ( begrijpelijk als je de uitslag zag ). We hebben er lekker gegeten en om 23u30 gingen we maffen. Het leken wel de basilica concerten voor snurkers. Omstreeks 7uur waren we allen wakker. Nog even de schade opmeten, om 8u ontbijt waarna mijn voeten stevig ingepakt werden. Paul had nog wat last en Geert, die voelde niks. Iets over 9 vertrokken we maar de kramp bleef Paul Parten spelen. Hij besloot wijselijk van niet mee te stappen en Geert en ik vertrokken. Na 2 km kwamen we de Jehova's tegen die ons wilden overlezen, dit gaf me een boost opdat ze ons niet zouden volgen, maar de voeten, die deden pijn. Na 13km pauze om te eten en te genieten van het prachtige uitzicht, en verder richting Helshoven. Dju Geert, ich heb pijn men vut. Zou ik na 16 km afhaken? Effe aan de kindjes in Egypte gedacht en aan Tom Waes. Neen Eric, niet afhaken, doorgaan. Tussenstop aan de kapel van Helshoven. benen in de lucht, en water tanken. De voeten begonnen te nijpen dedju. Zou ik hier stoppen? Neen gvd Brustem was het volgende knooppunt en Geert pepte me verder op. Vooruit maar gas geven. We bleven aan 5,7 km/h stappen. De benen waren super en Geert die wandelde gezapig verder. Ik voelde dat ik nu na 25 km een keuze diende te maken. Of doorstappen tot thuis ( ongeveer 8 km ) en mijn voeten volledig naar de vaantjes lopen, of stoppen en bellen. Ik besloot na 25 km om af te stappen en mijn voeten niet nog zwaarder toe te takelen, en Geert? Die stapte lustig verder naar Attenhoven ( 12 km ). Thuis aangekomen stond er een lekker voetbad klaar ( dank u Lieve ). De schade was enorm, blaren man man man, maar ik was wel voldaan en had een goed gevoel, de benen waren super, en Geert? Die stapte rustig verder en we smsten nog een paar keer. Toen Geert thuis was bracht ik hem zijn valies en hebben we nog wat nagepraat. Repect Geert, you did it. Ik ben tevreden over de afstand die ik deed maar die klote blaren, dat speelt me parten. Wat te doen? Nieuwe schoenen? Andere oplossingen? wie zal het zeggen?
Ook wil ik alvast de mensen bedanken die me een sponserformulier bezorgden, dit doet echt deugd dat jullie me willen motiveren en de vzw sunshineproject willen steunen. Thanks.
3 juli: 50 km wandeltocht van Halewijn. I'll be there.
Zaterdag 5 juni planden Geert en ik een tochtje s'avonds en dit om 2 redenen: 1 overdag moest Geert werken, en ik moest verder doen aan het dak en de tuin, en ten 2de, het zou warm worden en we wilden het gevoel hebben om eens s'avonds te stappen. Zo gezegd zo gedaan. Na een zware en warme werkdag buiten, dak leggen,, gras maaien etc vertrokken Geert en ik omstreeks 19u30 vol goede moed. We hadden afgesproken om een kapelleken te doen onderweg omdat dat ook plezant is. Na 2 km kwamen we het 1ste kapelleke tegen, Cafe Dungelhof. Even getwijfeld maar toch doorgestapt aangezien we vooropstelden dat we hier terug zouden passeren op de terugtocht. De mensen op het terras bezagen oins met een raar oog: Zie die 2 zotten. Via de vijfsprong naar neerlanden en zo naar Orsmaal. Daar kwamen we op een moeilijk punt. Een zware beslissing, verder stappen of het eerste kapelleke bezoeken. Ik kan u vertellen dat de beslissing rap genomen was, en al snel zaten we op het terras van Café Transport. Daar hebben we elk 3 kaarsen gebrand van het merk Stella Artois. Deze smaakten enorm. We hadden tot aan Café transport een gemiddelde van 5,75 km/h. Nadien stapten we verder, en het werd donkerder, wat bleek? De kaarsjes deden hun werk en we stapten aan een hels tempo. Café transport bevond zich op 9 km wandelenen, en 7 km later kwamen we aan kapelleke 2: Café Dungelhof. Hier hadden we een gemiddelde van 5;95. Dwz dat we de 7km afgemaald hadden aan 6,3 ongeveer gemiddeld. Dezelfde mensen zaten nog op het terras en een paar zeiden: " Djillis zet hè astrak nog deurgekoume ". Ik zei: " Joa das woor, ma na goan ve toch binnekoume ". Ook daar hebben we 3 kaarsjes gebrand en kwamen we een oude klasgenote tegen. Nadien zijn we verdergestapt naar huis en hadden we ongeveer 18km in de benen, niet slecht, geen pijn, gewoon heel heel vlot. Nu een weekje rusten en dan op 2 daagse.
Zondag keek ik naar Tomtesterom. Man man man, wat een kerel. Wat ben ik blij dat ik de dodentocht, en niet de " Marathon des Sables " heb uitgekozen. Wat een kerel, wat een doorzetting. Zottenwerk is dat. Ik heb wel 1 ding onthouden: DOORZETTEN, VERSTAND OP NUL.
We hebben alvast een dag geprikt voor een 2daagse training.
Op 13 juni gaan we eerst onze stemplicht vervullen ( niet te vroeg want anders houden ze ons misschien daar ). Tussen 9u30 en 10U vertrekken Geert, Paul en ik vanuit Halle-Booienhoven naar Tongeren. Geert stippelde uit dat het een tochtje van om en bij de 38 km zal worden. Op maandag 14 juni keren we dan terug huiswaars met een iets kleinere afstand, nl een 36 tal km. Dit zal een serieuse test worden, 2 dagen na mekaar heeft wel iets.
3 weken later staat een tocht van 50 km op het programma, op 3 juli te zoutleeuw.
Door de vele feestdagen in mei werd het moeilijk om tesamen te trainen, doch vonden we het week-end van pinksteren de tijd. Op 24 mei deden we een korte training van 18,5 km. Het zonnetje scheen heerlijk, maar al snel werd het enorm warm. Geen paniek op 13km wacht cafe moonlight, beter bekend als " Den Haspel ". Vol goede moed trokken we daarnaartoe. Geert en ik nuttigden er 2 glazen boterhammen en gingen verder tot bij mijn thuis waar er ballekes in tomatensaus met friet op het menu stonden. Dit smaakte overheerlijk. We deden er 3u10 min over. Dat zit snor.
Op 30 mei wandelden we elk afzonderlijk. Met veel tegenzin vertrok ik toch maar voor een tochtje van 11km. De benen en knoken kraakten een beetje omwille van 2 redenen: Zaterdag de ganse dag gewerkt aan het dak van de garage ( ladder op, ladder af ) en ook omdat ik zondag een dagje ouder werd. De wandeling verliep vlot en op 500 meter van bestemming kreeg ik een natuurlijke douche over me heen.
De kogel is door de kerk. Gisteren heb ik me ingeschreven voor de 41ste dodentocht te Bornem, op 13 en 14 augustus. Ik start met het nummer 306. Paul Wijnants zal starten met 311 en Geert Vanroye met 318.
Op 24 april gingen we te voet naar Scherpenheuvel. Vertrek 6u55 te Halle Booienhoven met een temperatuur van 1°C !!! Het zou warm worden dus hadden we elk 2 liter water mee en proviand. De tocht zou om en bij de 34 km zijn. Van Halle Booienhoven ging het richting Drieslinter om vervolgen naar de Ransberg te stappen. De benen waren in perfecte conditie, evenals de voeten. Om 9u was het reeds zo warm dat de pull uitging en dat het in T shirt verder ging. Van De Ransberg ging het richting Waanrode, Kersbeek Miskom en zo naar Assent. Vanaf Waanrode werd het parcours steeds hellender en gingen we meer bergop dan bergaf. Uiteindelijk vanuit Assent gingen we naar Scherpenheuvel. Om 12u45 kwamen we aan aan de basiliek, alwaar we het AVE MARIA zongen ))). DUs 5u50 minuten oftewel een gemiddelde van 5,8 km/h. Niet slecht. In Scherpen,heuvel hebben we een paar goei pinten gedronken en iets gegeten in taverne " Christus Oog ". En het was Christus oog azurra, Geert durfde zelfs niet naar zijn portie stoofvlees kijken want ze was in 123 weg. Vervolgens naar de wagen gestapt en naar huis. Ik was totaal leeg, te wijten aan het feit dat we noch suikers, noch zouten genuttigd hadden tijdens de tocht. Ik had 2 blaren op mijn linkervoet( tenen) wat op zich niet zo goed is . Ik blijf met die linkervoet sukkelen. Maar het was een schitterende ervaring.
Op 1 mei stapten we een kort tochtje van 18,5 km aan een goed Tempo. Na 9 km had ik weer last van die linkervoet, dus daar moet dringend wat aangedaan worden. Een van de volgende weken staat er een 2 daagse op het programma. Dag 1: 40-45km naar een B&B ( bed & Breakfast en niet Beer & breakfast ) En Dag 2: 40-45 km terug. We houden u op de hoogte. De volgende weken zal het aartsmoeilijk worden om wat km af te malen omwille van meerdere feesten.
Verder nog graag een woord van dank aan Lieve en Kobe voor de steun. FFkes 40 km gaan wandelen neemt wat meer tijd in dan 40 km fietsen. Bedankt voor de steun. xxx
Via Halle Booienhoven ging het richting Wilderen, Duras, Gorsem, Metsteren, Kelsbeek, Nieuwerkerken naar Binderveld en zo richting " Den Haspel " in Runkelen. Daar hebben we ons even gezet en tesamen met een frisse pint onze sandwiches opgepeuzeld. Een echte aanrader: Pint: 1,10. Verder doorgewandeld via de zwartaardeweg naar Booienhoven om daar nog een lus te doen van 2 km om aan de 20 te komen.
Dit was de trainingstocht in aanloop van volgende week zaterdag. Dan Staat Scherpenheuvel op het programma. Het zal ongeveer 33 km zijn, dus we zijn er klaar voor. Iedereen die wil meegaan afspraak thuis om 7U.
Sorry voor het lange wachten maar hier zijn we weer met een kort verslagje.
De afgelopen weekends organiseerden we een aantal tochtjes van om en bij de 20 tot 25 km. Alles verloopt naar behoren en de benen willen mee. Gisteren haalden we op een zeer zwaar en golvend parcours een afstand van om en bij de 27 km op een tijdsduur van 4u35. Dus gestapt tegen een kleine 5,9 p/u.
De tocht verliep via Attenhoven, Muizen, Boalen ( Borlo ) , Kerkom, Velm en zo terug naar Attenhoven. Gisteren hebben we ook een speciale tussenstop getraind. In kerkom, na 17,5 km was het tijd voor bevoorrading, en ipv op een bankje onze lunch te nuttigen vonden we het tof om eens in een drankgelegenheid binnen te stappen. Beiden 1 Cristalleke aub. Op 1 been kan je niet staan, dus nog een tweede. Vervolgens kregen we er eentje aangeboden van Mr. Coenen, dus 3 stuks, oneven getal, dus nog een 4de genuttigd. Ook dit verliep vlot, maar we wisten ook meteen dat we na de 4de moesten rechtstaan, we hadden er misschien nog gezeten anders. Met het zicht op de tussenstop bij DUVEL was dit een interessante training. Opmerkelijk was het feit dat we eens het Café buiten aan een hels tempo konden stappen, dus dit beloofd voor de toekomst.
Volgende keer een uitgebreider verslag van onze belevenissen.
De afgelopen 3 weekends hebben we heel wat afgewandeld en zijn we de afstanden aan het verhogen. ( beetje bij beetje welliswaar ).
Na de wandeling in Alken gingen we de week nadien een toertje doen in Attenhoven. 20 tal km. Terug de stapschoenen aan en maar wandelen, babbelen, lachen, en het ging behoorlijk, maar na 6 km begonnen de blaren weer op te spelen. Hm, zijn de stapschoenen dan toch niet goed? Waarover praat je dan zoal, want klagen heeft geen zin. Zoals jullie weten zijn Geert en ik oud klasgenoten, en het ging al snel over het bewuste 6de middelbaar in 1989. Einde schooljaar viel er een zwaar verdict, zowel Geert als ik kregen van de Pierre Vanhengel, aka de Pif, te horen dat we het jaartje mochten over doen. Bij mij was het vooral wiskunde die me de das had omgedaan. Geert zei daarop " Voor mij was wiskunde geen probleem, daar was ik steeds op door ". Ik kom hier wat verder op terug. Dus die 20 km gingen eigenlijk vrij vlot, en na 3u35 waren we binnen.
Het weekend van 19 februari, terug afspraak in Attenhoven, 8u bij Geert thuis. Geert en zijn pa hadden een tochtje uitgestippeld: 21km. Ok daar gaan we voor. Deze keer gaf ik mijn stapschoenen hun laatste kans, zoniet moet ik op zoek naar andere. We vertrokken aan een gezapig tempo, via Attenhoven, Landen Industrie, Helecine, Laar, en zo terug. En weeral na ne km of 7 begonnen de blaren te komen. GVD, was is da menne man. Onderweg op het fietsroutenetwerk kwamen we heel wat apjaars tegen met de auto ( blijkbaar in voorbereiding op de haspengouw rally ). Nog een geluk dat er egens een tractor in panne stond zodat die mannen niet onze hele tocht konden verbrotten. Geert vond nog een sleutelbos en we stapten aan een goed tempo, want we wilden die 21 km toch rondkrijgen in een mooie tijd. Na verloop van tijd wees mijn stappenteller 19 km aan. Dit kon helemaal niet aangezien we er 21 gingen doen en het op zen minst nog 3 km was. Hoe zou dat komen? Even het " Roadbook " erbij genomen en wat zag ik in Geert zijn berekening? 14,8 + 1,2 = 15 Lap ne km te weinig geteld, miljaar. En dan maar zeggen dat hij NOOIT bang had om te buizen op wiskunde, men voeten ja. Uiteindelijk maalden we er 23 af en stonden mijn voeten weer vol blaren. De stapschoenen worden definitief afgeschreven en ik zoek er nieuwe. Bij Geert aangekomen ff een lekkere Christal gedronken en een tocht uitgestippeld voor het weekend van 27 februari. 23 km ongeveer, vertrek bij mij thuis ivm de haspengouw rally.
Zaterdag 27 februari. Geert arriveert en om 8u20 vertrekken we voor onze tocht die via Zoutleeuw naar Drieslinter loopt. Alles gaat vlot en het regent . Van Drieslinter gaan we richting Melkwezer en zo naar Linter, ondertussen schijnt het zonnetje, en wat nog belangrijker is: Geen blaren, de voeten zijn gewoon perfect. Schoeisel: Loopsloffen Eens in Linter missen we een knooppunt, en doen we een klein omweggetje. Het is zalig, zonnetje, geen auto's, niks. Tot Geert zijn geoefende oog in de verte 2 dames waarneemt. Zijn geluk kon niet op. We stappen verder richting onze gevreesde helling. Eens we die over zijn zien we dat het onvermijdbare staat te gebeuren. We naderen het rally parcours. Shit: Het is niet aangeraden om te wandelen op een rally parcours, gelukkig gaat onze tocht naar links ipv rechtdoor, waar volgens ons het rally parcours ligt. Maar, een km later wast van dat. Rally. We mochten niet naar links aangezien van daar de rally kwam, dus dan maar rechtdoor. De rally comissaris was perfect Franstalig en sprak geen woord nederlands, maar soit. We waren blij dat we doorkonden en van die rally verlost waren. Mooi niet dus, een km verder wast weer van datte. We zijn dan wijselijk door de plantages gegaan en hebben een klein stukje op het rally parcours afgelegd. Thuis aangekomen hadden we er 26,5 in de benen en dat was niet slecht. We waren beiden blij dat het erop zat en nuttigden en zalige blonde Leffe. 2000 calorien verbrand en toch 1,5 kg zwaarder
Volgende week richtingt 30 km en binnen een week of 2 a 3 naar Mont aigue ( Scherpenheuvel ).
Zoals eerder gemeld had ik last van een blessure waardoor het wandelen zeer moeilijk ging, en waardoor ik wijselijk besloot om te rusten.
31 januari dan een klein tochtje van 12km gedaan, en eerlijk gezegd ging dat al goed, toch tegen het einde van de tocht terug een lichte pijn. Op doktersadvies nog weekje rusten. Ondertussen kreeg ik ook de uitslag van mijn nieuw bloedonderzoek en alles is bijna terug top, ook de cholesterol.
Afgelopen vrijdag dan eindelijk wandelschoenen gevonden. Samen met Geert had ik een tocht gepland op zaterdag in Alken. 20 km stappen. Zaterdag morgend nieuwe stapschoenen aan, stapkousen aan en richting Alken. Na de inschrijving ( 0,75 ) vertrokken we om 8u30 vol goede moed, en met drank en eten bij. Na 500 meter was het al vandat, hopla het veld in en ijn nieuwe wandelschoenen al volledig onder de modder. Er zou trouwens nog meer modder volgen . Aan de eerste controle, na 10,7 km voelde ik het al aankomen, en na 14 km was het een feit: Blaren aan mijn rechtervoet. Eigenlijk een beetje teleurgesteld, want stapschoenen kopen en dan blaren hebben is niet het doel natuurlijk. Maar ok, ze moeten nog ingelopen worden he. We maalden de tocht af aan 5,5 km/h. Ik was blij dat de 20km erop zaten, niet omwille van de benen, want die waren uitstekend, wel omwille van de blaren. Dan maar een pintje drinken aan den arrivé. Ondertussen waren er al 855 deelnemers, maar geen enkele , maar dan ook geen enkele wandelaar was zo vuil en vol modder als Geert en ik. Raar, tot er plots een mannetje binnenkwam op zijn loopsloffen, waar btw zijn dikken teen doorstak. Die was ook vuil, tis te zeggen niet hij, maar zijn witte hond die hij bijhad. Dus waren we niet de enigen die vuil waren. Vervolgens merkte Geert op dat je er kon Lunchen Stoemp met worst: 4. Dus besliste Geert om vanaf nu alle wandelingen op te zoeken en er te gaan eten, want zeg nu zelf, 4 daar kan je het zelf niet voor maken.
Maandag een rustdag ingelast. Deed deugd, en totaal geen last van de spieren ondanks de 36 km v h weekend.
Juist een tochtje van 6 km gepland. Na 1km wist ik voldoende, dit zal niet lukken, toch even verder gedaan en een 3 tal km afgehaspeld. Pijn aan het scheenbeen is het verdict, ik vrees voor een scheenbeenpeesontsteking.
Woensdag 20 januari was dus rustdag. Maar ik was weer niet te houden en het kriebelde om toch wat te gaan stappen. Klein tochtje dan maar, dacht ik.... 10,5 in 96 min. oftewel een gemiddelde van 6.5 km/h. Ik voelde nu weldat het tijd was om eens echt te rusten want ik zou me anders gaan opblazen, en trouwens 13 augustus is nog heel ver weg, alhoewel.....
Zoals gezegd donderdag en vrijdag gerust. Dat deed deugd, maar toch kriebelde het om te gaan stappen. Maar ik bleef mooi thuis.
Zaterdag 23 januari tochtje gepland in Hoegaarden, samen met Geert. 10u15 vertrek in Hoegaarden aan de tuinen en dan de rode pijltjes volgen, tochtje van 12km. Dit ging enorm vlot. Een zeer zeer mooie wandeling trouwens, bergop, bergaf, kasseien, onverhard, veld, weide, etc... Volledig tot in l'ecluse en zo terug. Schitterend gewoon en het ging zo vlot ( dankzij de 2 rustdagen ). De 12 km afgemaald aan een rustig tempo. 130 minuten oftewel 5.5 km/h. Eens terug in Hoegaarden een lekkere witte gaan drinken, en die smaakte zo goed dat we ook een 2de dronken. Hoegaarden smaakt toch beter in Hoegaarden zelf hé, en dan nog uit de oorspronkelijke eerste potjes met handvat. Lekker.
Zondag 24 januari wou ik eens wat langer stappen, ditmaal alleen. Ik nam me voor een tochtje van 20 km af te malen. Dit sloeg enigzins tegen en het werden er 24,2. het weer was miezerig, maar geen nood. Halle Booienhoven - Zoutleeuw - Het Vinne - Ossenweg - Binderveld - Nieuwerkerken - Binderveld - Ossenweg - Het Vinne - Zoutleeuw - Halle Booienhoven.. Leuk tochtje, maar ik merk dat als ik alleen stap, dat mijn tempo stukken hoger ligt dan wanneer ik met Geert stap. En wat doe je zoal tijdens het stappen? Tja, ik had geen muziek bij dus maar wat kijken langs de weg. Mijn top 5 afval langs de weg. Op 1: Blikjes jupiler ( allemaal leeg ) Op 2 : Lege pakjes sigaretten Op 3 : Allerhande andere blikjes ( cola, fanta, sardienen ) Op 4 petflessen en op 5 papier en karton. Nu de wandeling verliep zeer zeer vlot. Ik maalde de 24.2 km af in 212 minuten oftewel aan 6,85 km/h . Eric, dit is waanzin. Dit hou je niet vol als je aan dit tempo stapt op D Day. Maar ik heb het nu toch gedaan en vooral op hartslag gewandeld. hartslag lag constant tss 110 en 135. Niet slecht dus.
Maandagmiddag toch maar een tochtje gedaan van een 3 tal km. Half uurke gestapt. Het was wel rustdag maar ik kon het niet laten.
Dinsdag avond, na de dagtaak, en 450 km zitten ( tripje Fernelmont - Ocquier - Virton ) toch maar een wandelingetje gedaan. De gekende ronde van 7,6 km. Vlot gestapt, iets sneller dan afgelopen zondag. 71 minuutjes ipv 73. Dit lijkt weinig verschil, maar ik denk wel dat het na 100 km op kliene tijdsverschillen kan aankomen.
Vandaag woensdag is ABSOLUTE Rustdag. Ik moet het mezelf opleggen, anders ga ik me overbelasten en komt het zeker niet goed, en dat is ook de bedoeling niet. Het wandelen blijkt dus wel degelijk een sport te zijn. Het is ondertussen een soort verslaving aan het worden, en dat is op zich goed. Mijn andere verslaving, nl roken, laat ik vanaf nu achter mij. Ik moet en zal lukken in mijn opzet.
. Beetje verder de auto gestald en ons klaargemaakt, enige probleem, waar start fietsroute 3? Eventjes nadenken toch en per geluk reed er een flikkenauto door, ik deed hem stoppen en mijn vermoedens waren juist, wie zat er achter het stuur? Stijn Boutsen, een oud klasgenoot, 20 jaar niet meer gezien. Ffkes e babbelke gedaan en dan maar op zoek naar het vertrekpunt van de wandeling. We dachten op de toeristische dienst wel de juiste gegevens te kunnen bekomen, Geert ging de trappen op en werd verwlkomt door een ambtenaar die dacht dat hij daar ws voor een trouwfeest 
Eens in Linter missen we een knooppunt, en doen we een klein omweggetje. Het is zalig, zonnetje, geen auto's, niks. Tot Geert zijn geoefende oog in de verte 2 dames waarneemt. Zijn geluk kon niet op. We stappen verder richting onze gevreesde helling. Eens we die over zijn zien we dat het onvermijdbare staat te gebeuren. We naderen het rally parcours. Shit: Het is niet aangeraden om te wandelen op een rally parcours, gelukkig gaat onze tocht naar links ipv rechtdoor, waar volgens ons het rally parcours ligt. Maar, een km later wast van dat. Rally. We mochten niet naar links aangezien van daar de rally kwam, dus dan maar rechtdoor. De rally comissaris was perfect Franstalig en sprak geen woord nederlands, maar soit. We waren blij dat we doorkonden en van die rally verlost waren. Mooi niet dus, een km verder wast weer van datte. We zijn dan wijselijk door de plantages gegaan en hebben een klein stukje op het rally parcours afgelegd. Thuis aangekomen hadden we er 26,5 in de benen en dat was niet slecht. We waren beiden blij dat het erop zat en nuttigden en zalige blonde Leffe. 2000 calorien verbrand en toch 1,5 kg zwaarder 
) Op 2 : Lege pakjes sigaretten Op 3 : Allerhande andere blikjes ( cola, fanta, sardienen ) Op 4 petflessen en op 5 papier en karton. Nu de wandeling verliep zeer zeer vlot. Ik maalde de 24.2 km af in 212 minuten oftewel aan 6,85 km/h . Eric, dit is waanzin. Dit hou je niet vol als je aan dit tempo stapt op D Day. Maar ik heb het nu toch gedaan en vooral op hartslag gewandeld. hartslag lag constant tss 110 en 135. Niet slecht dus.
