www.sunshineproject.be Hoeveel is het leven van een kind nog waard?
07-06-2010
5 juni de kapellekensbaan van Louis Paul Boon
Zaterdag 5 juni planden Geert en ik een tochtje s'avonds en dit om 2 redenen: 1 overdag moest Geert werken, en ik moest verder doen aan het dak en de tuin, en ten 2de, het zou warm worden en we wilden het gevoel hebben om eens s'avonds te stappen. Zo gezegd zo gedaan. Na een zware en warme werkdag buiten, dak leggen,, gras maaien etc vertrokken Geert en ik omstreeks 19u30 vol goede moed. We hadden afgesproken om een kapelleken te doen onderweg omdat dat ook plezant is. Na 2 km kwamen we het 1ste kapelleke tegen, Cafe Dungelhof. Even getwijfeld maar toch doorgestapt aangezien we vooropstelden dat we hier terug zouden passeren op de terugtocht. De mensen op het terras bezagen oins met een raar oog: Zie die 2 zotten. Via de vijfsprong naar neerlanden en zo naar Orsmaal. Daar kwamen we op een moeilijk punt. Een zware beslissing, verder stappen of het eerste kapelleke bezoeken. Ik kan u vertellen dat de beslissing rap genomen was, en al snel zaten we op het terras van Café Transport. Daar hebben we elk 3 kaarsen gebrand van het merk Stella Artois. Deze smaakten enorm. We hadden tot aan Café transport een gemiddelde van 5,75 km/h. Nadien stapten we verder, en het werd donkerder, wat bleek? De kaarsjes deden hun werk en we stapten aan een hels tempo. Café transport bevond zich op 9 km wandelenen, en 7 km later kwamen we aan kapelleke 2: Café Dungelhof. Hier hadden we een gemiddelde van 5;95. Dwz dat we de 7km afgemaald hadden aan 6,3 ongeveer gemiddeld. Dezelfde mensen zaten nog op het terras en een paar zeiden: " Djillis zet hè astrak nog deurgekoume ". Ik zei: " Joa das woor, ma na goan ve toch binnekoume ". Ook daar hebben we 3 kaarsjes gebrand en kwamen we een oude klasgenote tegen. Nadien zijn we verdergestapt naar huis en hadden we ongeveer 18km in de benen, niet slecht, geen pijn, gewoon heel heel vlot. Nu een weekje rusten en dan op 2 daagse.
Zondag keek ik naar Tomtesterom. Man man man, wat een kerel. Wat ben ik blij dat ik de dodentocht, en niet de " Marathon des Sables " heb uitgekozen. Wat een kerel, wat een doorzetting. Zottenwerk is dat. Ik heb wel 1 ding onthouden: DOORZETTEN, VERSTAND OP NUL.
