www.sunshineproject.be Hoeveel is het leven van een kind nog waard?
15-06-2010
13 en 14 juni: Naar Ambiorix en terug
Op 13 en 14 juni stond de tocht heen en terug Tongeren op het programma. De 13de was eigenlijk een speciale datum, en wel om een aantal redenen. Het was exact 2 maanden voor D day, het was voor de zoveelste keer verkiezingsdag en het was daarenboven ook vaderkersdag. Ik kreeg van Kobe een zefgemaakte T-Shirt met vermelding: Papa is Super. Om 7u uit de veren, even naar de bakker, thuisgekomen vroeg Kobe wanneer ik mijn T-shirt ging aandoen dus heb ik ze met alle plezier aangedaan om te gaan stemmen. Vele positieve reacties kreeg ik in het stemlokaal. Vervolgens wat ontbijt met verse pistoleetjes en wat spaghetti. Alles klaarmaken, de rugzak vullen met: 3 liter water, 2 liter aquarius, 4 sandwichen, 2 pakjes druivensuiker, 3 energy bars, 5 snickers, een rol WC papier voor in geval van nood en ook nog wat geld en prularia. Omstreeks 9u30 arriveerde Paul en omstreeks 10uur was Geert van de partij. Iets over 10 vertok de tocht via Halle Booienhoven, Wilderen, Nieuw-St Truiden, Tspeelhof, Zepperen zo naar hoepertingen, Borgloon, Kerniel, Jesseren, en zo door naar Tongeren. De tocht verliep vlot en ook Paul ging vlot mee ( het was zijn 1ste wandeling ). Na een 10 tal km moest Paul van schoenen wisselen maar toch bleef hij kramp in zijn voet hebben. Paul beet door, en in Kerniel maakten we een tussenstop bij het draaiorgel van een oude man. We dronken er een goede Bink Bloesem ( 7,1%) en gingen verder. Paul kreeg meer en meer last en besloot wijselijk om na ongeveer 26 km in Jesseren te stoppen en transport naar Tongeren in te roepen. Vooral de kramp speelde hem parten. Geert en ik gingen vandaar alleen verder. Nu was het zo goed als enkel bergop ( eigenlijk al van in Hoepertingen ). We gingen aan een gezapig tempo en ik voelde zowaar na een 33 km wat verval aan de voeten optreden: Blaren gvd. Het zal toch weer niet van datte zijn he. Maar toch was het zo. Met de basiliek in zicht kreeg ik het moeilijk maar ik beet door, dankzij de peptalk van Geert. Eventjes aan een bejaarde man de weg gevraagd tot de jeugdherberg waar Paul op ons aan het wachten was met een goede pint. Na 37 km waren we ter plaatse. Mijn ouders brachten onze valiezen en we dronken nog een paar pinten. Toen kwam er nog een verrassingsact binnen die ons kwam steunen onder de naam Isabelle. Het leek wel een klasreunie. Na enkele glazen boterhammen genuttigd te hebben namen we intrek in de kamer en een verkwikkende douche. De schade was tot mijn verbazing zeer groot aan de voeten. Onbegrijpelijk. Geert, die had geen enkele blaar. Na wat verzorging, en blarenopenprikken ging het naar de grote Markt waar het café van de liberalen met boegbeeld Dewael gesloten was ( begrijpelijk als je de uitslag zag ). We hebben er lekker gegeten en om 23u30 gingen we maffen. Het leken wel de basilica concerten voor snurkers. Omstreeks 7uur waren we allen wakker. Nog even de schade opmeten, om 8u ontbijt waarna mijn voeten stevig ingepakt werden. Paul had nog wat last en Geert, die voelde niks. Iets over 9 vertrokken we maar de kramp bleef Paul Parten spelen. Hij besloot wijselijk van niet mee te stappen en Geert en ik vertrokken. Na 2 km kwamen we de Jehova's tegen die ons wilden overlezen, dit gaf me een boost opdat ze ons niet zouden volgen, maar de voeten, die deden pijn. Na 13km pauze om te eten en te genieten van het prachtige uitzicht, en verder richting Helshoven. Dju Geert, ich heb pijn men vut. Zou ik na 16 km afhaken? Effe aan de kindjes in Egypte gedacht en aan Tom Waes. Neen Eric, niet afhaken, doorgaan. Tussenstop aan de kapel van Helshoven. benen in de lucht, en water tanken. De voeten begonnen te nijpen dedju. Zou ik hier stoppen? Neen gvd Brustem was het volgende knooppunt en Geert pepte me verder op. Vooruit maar gas geven. We bleven aan 5,7 km/h stappen. De benen waren super en Geert die wandelde gezapig verder. Ik voelde dat ik nu na 25 km een keuze diende te maken. Of doorstappen tot thuis ( ongeveer 8 km ) en mijn voeten volledig naar de vaantjes lopen, of stoppen en bellen. Ik besloot na 25 km om af te stappen en mijn voeten niet nog zwaarder toe te takelen, en Geert? Die stapte lustig verder naar Attenhoven ( 12 km ). Thuis aangekomen stond er een lekker voetbad klaar ( dank u Lieve ). De schade was enorm, blaren man man man, maar ik was wel voldaan en had een goed gevoel, de benen waren super, en Geert? Die stapte rustig verder en we smsten nog een paar keer. Toen Geert thuis was bracht ik hem zijn valies en hebben we nog wat nagepraat. Repect Geert, you did it. Ik ben tevreden over de afstand die ik deed maar die klote blaren, dat speelt me parten. Wat te doen? Nieuwe schoenen? Andere oplossingen? wie zal het zeggen?
Ook wil ik alvast de mensen bedanken die me een sponserformulier bezorgden, dit doet echt deugd dat jullie me willen motiveren en de vzw sunshineproject willen steunen. Thanks.
3 juli: 50 km wandeltocht van Halewijn. I'll be there.
