Deze morgend om kwart na 6 er uit,ontbeten en de bus op naar
My Tho,voor een excursie door de Mekongdelta,waar veel fruit en rijst wordt
geteeld.De busrit duurde vrij lang door het drukke verkeer.De uitstap zelf was,zoals
verwacht,heel toeristisch.Eerst een boottochtje over de Mekong naar een van de
eilandjes in de rivier.Daar konden we dan lokale honing en fruit proeven en
alles was er natuurlijk ook te koop.Daarna voeren we met een kleiner bootje
door de zijkanaaltjes van de Mekong en stopten we bij een ambachtelijke snoepfabriek.Er
werd snoep gemaakt van verse cocos.
Bij het overstappen van de ene in de andere boot was een
gast zijn camera kwijt geraakt,hij glipte uit zijn hand en belandde in de
Mekong.Aangezien het een waterbestendige was doken er direct 4 vietnameesjes in
het water om hem te zoeken (op de tast,want het water van de Mekong is zo
troebel als iets,je ziet er echt niks in).Na een kwartier gaven ze het op.Toen we
na de excursie echter terug op de boot stapten was de camera plots terecht.Blijkbaar
had de eigenaar (jonge kerel,amerikaan) tegen de kapitein van onze boot gezegd
dat als hij hem terug vond hij 100 dollar zou krijgen.De man was direct in het
water gesprongen en niet veel later had hij hem nog gevonden ook,straf!
Een andere kerel van het amerikaans kliekje liet nog ergens
zijn zonnebril liggen,een Ray Ban ofz,een echte,kostprijs 200 dollar.Die kwam
niet terug terecht.Ik was vooal blij dat ik het is niet was die iets kwijt was
voor een keer. J
Onderweg naar huis nog maar eens onze ogen uitgekeken naar
de gang van zaken in het verkeer hier,echt grellig,druk druk druk niet te doen
Hier in het centrum zijn ze nu al volop bezig met de
versieringen voor Tet,het chinese nieuwjaar.Dat is pas 31 januari,maar wordt
gedurende vele dagen tot zelfs weken,afhankelijk van hoeveel geld je hebt om
het vol te houden,gevierd.Verlichting overal,themaparken,en massas kleine en
grote minimandarijnenstruiken en bomen waar al dan niet figuren mee zijn
gemaakt.
Ons voormiddagtripje naar Pan Thiet van gisteren bracht ons
een mooie lokale markt en ik kocht ook een heel mooi brommerhelmke voor Kookai (en
ook wel een beetje voor mij,want ik vind hem zelf ook kei mooi).17 euro moest
ik ervoor betalen,geen geld.Buiten de markt viel er in Pan Thiet niet zo veel
te beleven en dus waren we rond een uur of half elf al weer terug aan ons
hotelletje,perfect om nog een paar uur te genieten van het zalige weer en het
zwembad.Dat weer is toch echt ongelofelijk ze,die zon,dat doet zo goed en je
moet met niks rekening houden van wat doe ik aan of zal het gaan regenen,niks,gewoon
slefferkes en short 24/7,echt zalig
Om half 2 namen we dan de bus naar Saigon,een stad met 8
miljoen inwoners en 4 miljoen scooters,er staan filmpjes van op youtube over
hoe het er hier aan toe gaat op de weg,een zottespel,maar toch gebeurt er
weinig of niks.Voorrangsregels zijn er niet,iedereeen rijdt gewoon op zn
gemakje en al toeterend door in alle richtingen tegelijk.Als je de weg moet
oversteken als voetganger moet je gewoon hetzelfde doen,de baan op stappen los
het verkeer in en vooral geen bruuske bewegingen maken en dan vloeit het
verkeer met wat geluk netjes om je heen.
Ondanks de enorme drukte op de ringwegen rond het centrum
was het vandaag toch heel aangenaam wandelen hier in het centrum zelf,zon 30
graden,proper en niet onaangenaam druk.We zittten op hotel midden in het
centrum,maar toch heel rustig om te slapen.Vandaag stippelde ik een route uit
langs een megamarkt,een antiekstraatje en langs het water en de oude franse
buurt,best aangenaam en makkelijk te vinden met een simpel plattegrondje van de
stad.Echt spectaculaire fotos leverde het niet op.
Morgen gaan we op georganiseerde excursie naar de
Mekongdelta.Heel toeristisch,maar we wilden het toch alletwee een keer doen.
Na nog een zware avond met opnieuw serieuze diarree en
krampen en een mindere nacht voelde ik me deze morgend eindelijk beter!Ik had
voor het eerst in een dag of 6 terug zin om iets te eten,ontbeet op het zalige
terraske bij het zwembad hier en had er helemaal terug zin in!
We hadden een brommerritje gepland met als eerste stop de
witte duinen zon 35km van waar we logeerden.Veel kan ik er niet over
vertellen,de fotos spreken voor zich denk ik,gewoon knap en aangenaam rustig om
rond te hangen,warm,maar een zalige wind en een heel speciaal zicht,alles
kurkdroog en dan toch een groot blauw meer in al die droogte.Na onze beklimming
van de duinen zetten we ons in een tentje in de buurt en den Huitere zag
hagedis op de menukaart staan.Hij informeerde en bestelde er eentje.Even later
kwam een kerel af met een vrij grote levende hagedis in een plastic zak.Het was
ons niet meteen duidelijk of hij dacht dat we hem levend gingen meenemen om
zelf klaar te maken thuis of dat hij hem gewoon even kwam laten keuren alvorens
hem in de pan te gooien,maar den huitere deed teken dat hij hem onmiddellijk
wilde opeten.Een kwartiertje later lag hij dus op een bord.Op 2 borden
eigenlijk,want ze dachten blijkbaar dat we er met zn 2 van gingen eten.Niet
dus,ik zou het niet binnen krijgen,zeker niet als je het mooie beestje net nog
springlevend hebt gezien.Hij was bovendien niet echt smakelijk
gepresenteerd,gewoon in stukken gekapt en met huid en kop en al de pan in
gegooid,het liet weinig aan de verbeelding over wat er op je bord lag.Den
Huitere vond het weer lekker,smaakte een beetje naar konijn zei hij.
Van de witte duinen naar de rode,daar was een riviertje wat
door een soort van kleine canyon stroomde waar je kon door wandelen.Aan het
begin van de wandeling passeerden we een vissausfabriekje.Vissaus wordt hier
gebruikt als de belangrijkste smaakmaker voor vele gerechten en dient ook als
vervanging van zout.De beste vissaus van het land zou bovendien in de streek
waar we nu zitten worden geproduceerd.Het wordt bereid door ansjovis en zout
samen in een groot vat te stoppen,dat vat af te dekken en te verzwaren met
stenen om de druk op het geheel te verhogen.Het vat wordt dan gedurende 9 maanden
tot een jaar in de zon te gisten gezet.Door de druk wordt het geheel met de
tijd vloeibaar en onder aan de vaten hangen slangetjes waar zo de vissaus wordt
uit geperst in een ander vat.De geur van vis die een jaar ligt te rotten kan je
je wel een beetje voorstellen denk ik.Ik lust het niet,maar Kookai en vrijwel
alle andere aziaten zijn er dol op.
De rest van de wandeling was mooi,ontspannend,een hele geslaagde
dag,zeker na wat ik meemaakte de vorige dagen.
Morgen gaan we voor de middag nog eens met de brommer naar
Pan Thiet,een stadje zon 25km van hier en na de middag nemen we dan de bus
naar Saigon.Fotos posten bij dit verslag is voor morgen,want ik ben moe en
kruip er in.
Gisteren rond 14u ontslagen uit het ziekenhuis.De diagnose
is besmetting met entamoeba histolytica,nen eencellige parasiet die zich in de
darmen van zijne gastheer vestigt en daar ontstekingen veroorzaakt en in een
verdere fase ook de lever en andere organen aantast.
Ik werd huiswaarts gestuurd,een kleine apotheek aan
geneesmiddelen rijker en een aantal honderden dollars armer,ik ga mijn geld dus
toch nog opkrijgen hier ;-) Ik voelde me gisteren nog steeds niks beter en na
een klein wandelingetje en een terraske (foto bijgevoegd,prachtig,tegen de
zee,zwembad en lekker eten naar t schijnt) bracht ik de rest van de dag dan ook
weer op de kamer door.Echt grellig,al 5 dagen niks honger.Op de 4 dagen dat we
in Nah Trang waren at ik in totaal 6 geroosterde bokes en dat was hetdan.Drinken smaakte me ook niet,maar ik deed
het maar omdat het moest.
Gisterenavond kreeg mijne roommate dan ineens een
aanvalleke,ook krampen,zweten, Gelukkig was het rap over.Kookai daarentegen is
gisteren ook een nachtje in het ziekenhuis geweest, bleek ook besmet met een of
andere bacterie en zit dus ook aan de antibiotica ,het heeft ons nog niet echt
mee gezeten
Tot gisteren hield ik me vrij goed,mezelf van dag tot dag
wijsmakende dat het morgen beter zou gaan.Ik merkte wel dat ik weinig of niks
meer te vertellen had de afgelopen dagen en dat het enige wat ik wou mijn bed
was maar ik probeerde niet te veel te zagen,om mijne maat niet mee te
demotiveren.Gisterenavond voelde ik precies terug een klein beetje nieuwe
energie in mn hoofd.Ik wandelde ff door t straat en zag nu pas tegoei (omdat ik het
ook echt voelde nu) hoe gezellig het was in Nah Trang raar,moeilijk te
beschrijven.
Aangezien we al 4 nachten in Nah Trang waren en den Huitere het
daar ondertussen wel een beetje gezien had,reisden we vandaag door naar Mui
Ne,een 250 km zuidwaarts richting Saigon.Ik voelde me vannacht al terug kei
slecht (den huitere trouwens ook) en ook op de bus was het weer afzien.We
logeren hier in een gezellig hotelletje van een gast van Antwerpen (foto van de
loungebar aan het zwembad is bijgevoegd).Ik heb hier testraks iets klein
gegeten en nu heb ik sinds een uur of 2 eindelijk het gevoel dat er iets aant
veranderen is in mn buik.Ik voel me nog altijd even slecht,krampen en
misselijk,maar alles is losgebarsten,een uurke of 2 op t wc gezeten en alle beestjes
zijn ant kapotgaan volgens mij.Verdere details bespaar ik jullie best denk
ik,den hiutere kwam zjust thuis van zijn wandelingske en heeft de deur open
gezet omdat hij het gevoel had dat hij bij boer Clerckx in de stal zat
Ik hoop echt dat het nu morgen herzet en dat ik terugiets ga kunnen doen ,want vandaag geraakte ik
stilaan gefrustreerd,ik had toch nog gehoopt op een fitte laatste week
Mui Ne is een kitesurfparadijs omwille van de constante wind
die er waait.De hoteleigenaar (Antwerpenaar,showman,type Belgie is Antwerpen
en de rest is parking) zei daarstraks dat op een goeie dag hier zon 200 man
tegelijk in de lucht hangt Als het me morgen een beetje mee zit rijd ik mee met
de scooter naar de witte en de rode duinen en bezoeken we een hagedissen-en
krokodillenfarm
Ook nog n fotoke van waar de bust stopte
daarstraks.Eetzaakje waar je je hoofdschotel bij leven kon uitkiezen om ze dan
even later bereid op je bord te krijgen.In de aanbieding,reuzepadden,schildpadden,aal
(soort paling), maar we pasten alletwee deze keer.
We zaten aan de nachttrein van Da Nang naar Nah Trang
zeker?Dat verliep vrij vlot,de soft sleepers waren volzet en dus hadden we
een hard sleeper en dat kon je wel letterlijk nemen,een plank,een dekentje om op
en eentje om onder te liggen en dat was het dan.En dan hadden we echt nog veel
geluk dat de andere 4 bedjes in ons compartimentje van 1,5 op 2 op2 niet bezet waren,want het was met zen 2 al
krap.Ondanks het zware geschommel en gesjokkel kon ik toch wat slapen,maar
tegen de morgend voelde ik me erg misselijk.Ik dacht dat het gewoon aan de
lange trip op de trein lag,maar even later werd duidelijk dat ik weer opnieuw
serieuze diarree had,fuck!
We vonden een mooi hotelletje in het midden van het centrum
van Nah Trang,ik legde me op het bed en kwam er niet meer af de volgende 48 uur,tenzij om
naar het toilet te gaan om te k*tsen of
te sch**ten,ik voelde me echt kut en voelde de energie letterlijk uit mn lijf stromen.
Vandaag dan terug iets kleins kunnen eten deze morgend,maar
na een korte wandeling (ik heb er nog niet veel van gezien hier,maar het is
hier echt prachtig,indrukwekkend mooie stranden,hoge golven,propere omgeving en
de in mist gehulde bergen op de achtergrond) waarbij ik voelde dat ik echt wel
heel slap was en het niet vanzelf zou beteren toch maar beslist om naar de
dokter te gaan.
Ik vroeg naar een engels sprekende dokter in de buurt en
liet me er afzetten voor wat ik dacht een snel routine-onderzoekje.Ik kon vrij
snel de dokter zien,die stelde voor een bloed-en stoelgangstaal te nemen dat
ter plekke op een half uur tijd zou worden geanaliseerd om uit te maken welke
antibiotica ik nodig had,want hij zei dat het 90% zeker om een parasiet of een
bacterie zou gaan,opgelopen,zoals verwacht,door besmet voedsel.Ik vond het
prima,ik zag mezelf een uurtje later weer buiten wandelen met een doosje
antibiotica en ju!
Niet dus.Er volgden een paar baxters,poedertjes en pilletjes
en bovendien kon ik vanonder alleen produceren wat ik er vanboven de afgelopen
dagen had in gestopt,lucht.Uiteindelijk lag was ik van 1 tot 9 in het
ziekenhuisje.De dokter zag ik enkel 5 min bij het arriveren en verder alleen
verpleegstertjes die me vanalles opvoederden en af en toe eens kwamen kijken
hoe het met me ging.Engels spreken konden ze niet,maar vriendelijk waren ze
wel.Ze vroegen me of ik honger had en hoewel ik zei van niet brachten ze me
toch een grote kom verse noedelsoep met koriander,uitgebakken look,pijpajuin,kip
en iets wat leek op gekookte zeepaardjes.De zeepaardjes liet ik liggen,maar de
rest at ik,hoewel het me ook niet direct een darmsparend maalijdje leek,maar op
in de hoop dat ik eindelijk een staaltje stoelgang zou kunnen produceren.Dat
laatste lukte me uiteindelijk ook en een half uurtje later kreeg ik mijn eerste
pilletje antibiotica.Ik dacht dat ik nu eindeijk ging kunnen vertrekken,maar
toen de verpleger de 2e baxter verwijderde en de naald nog liet
zitten vroeg ik wat het probleem was.Hij maakte me duidelijk dat ik moest
blijven en dat de behandeling de volgende dag zou worden verder gezet.Ik had
het nu echt wel gehad,vroeg om de dokter te zien,maar die was,zoals
verwacht,natuurlijk al naar huis.Ik stond erop van in het hotel te gaan slapen
en na het betalen van 2.000.000 VD (zon 100 dollar) deposit mocht ik
beschikken.De naald zit nog in mijn arm voor morgen verdere baxters al hoop ik
van niet
Na een mindere nacht vertrokken we gisterenmorgend met een
minivan richting de grens met Vietnam.De bus werd weer flink overladen,op een
gegeven moment zaten we vooraan weer met 6 man en een hoop bagage op 3
zetels.Maar we hadden ons eraan verwacht deze keer en het was ook minder
ver.Bovendien hadden we een hele fatsoenlijke rustige chauffeur.We hadden weer
wat bij,niet te doen,het dak lag vol met hoouten werkstukken,zakken cement, en
we moesten ook nog op een plek of 5 een krant gaan leveren voor we aan de grens
waren,allemaal normaal hier.
De grens passeren ging vlot,we moesten wel op 3 plaatsen ons
paspoort (grondig) laten controleren,maar voor de rest geen rare dingen deze
keer.Geen verdachte loopjongetjes en geen smeergeld betalen deze.We stapten
terug op de bus en reden nog een 70 km tot in Pleiku.Onderweg werd direct
duidelijk dat we in een ander,beter ontwikkeld en welvarender land
waren.Fatsoenlijke wegen,stenen huizen,tuintjes die waren aangelegd en een pak
properder overal dan in Cambodja,een verademing!We werden in Pleiku aan de
bushalte gedropt en boekten er direct een ticket voor de nachtbus naar Da Nang
een stad waar veel te zien was volgens de reisgids.We hadden de vorige dagen
een beetje gespeculeerd of we richting noorden of zuiden zouden trekken en
hadden beslist van in Da Nang te starten en zo naar beneden te werken.Ik had
wel al eens iets gezegd over het eventuele mindere weer richting het
noorden,maar in de gids stond 25 graden in deze periode en dus waagden we het
erop (zonder eerst online het actuele weerbericht een keer te raadplegen
spijtig genoeg ;-) )
Onze bus vertrok pas om 7u s avonds en dus wandelden we
richting het centrum van Pleiku om iets te eten en te drinken,want het was pas
een uur of 12.Onderweg heel veel kledingwinkels gepasseerd en bovendien leek
alles echt van goeie kwaliteit,ook een heel verschil met Cambodja.Echt veel om
dingen om te eten waren er niet en dus zetten we ons in een lokaal eetstalletje
en lieten maar wat aanrukken.Uiteindelijk heel lekker en uitgebreid gegeten en
elk 2 pintjes gedronken voor een totale rekening van 8 euro,geen geld.Ik zit
momenteel trouwens aan een budjet van 700 euro op 21 dagen wat goed
meevalt,zeker gezien de afstanden die we al hebben afgelegd en de duurdere hotels
die ik met Kookai koos.
Na het eten hebben we ons aan een rond punt in de zon gezet
(in de zon was het nog heel warm,maar toch al een pak frisser dan in Ban
Lung),de lokale bieren getest en wat naar het voorbijrijdende drukke verkeer
gekeken,de moeite wat iedereen hier mee sleurt,zowel met de scooter als met de
auto!We hadden nog een hele leuke namiddag!
Toen we rond 6u terug in het station waren was het al erg
fris.Ik vroeg den huitere of we misschien toch niet beter de bus richting Na
Trang (naar het zuiden) zouden nemen,want Da Nang was nog eens een kilometer of
4-500 meer naar het noorden en dus ongetwijfeld nog kouder.Internet had ik niet
om even het weerbericht ter plaatse te checken en dus waagden we het er toch
maar op.Om 7u op de bus gestapt en onze plaats ingenomen.Die bleek voor mij
veel te klein om comfortabel te kunnen liggen,laat staan slapen.Om half 8
vertrok de bus en aangezien ze niet vol zat vroeg ik of ik eventueel helemaal
achteraan mocht gaan liggen,waar de plaatsen veel ruimer waren en dat mocht
gelukkig.Toch sliep ik heel weinig,het was een hele slechte weg en de bus
stopte vaak erg hevig,dus ik was niet echt uitgerust deze morgend toen we
arriveerden.Den Huitere heeft geslapen zo lang de bus reed,ik was er jaloers
op.
Het weer hier in Da Nang is dus spijtig genoeg echt niet
goed.Daarstraks regende het en ook de volgende dagen ziet het er hier niet zo
goed uit.Redelijk lullig en vooral ook heel dom van ons om het niet eerst te
checken,maar het is nu zo.Omdat we geen van beiden zin hebben om hier te
blijven bij dit slechte weer,ondanks de vele dingen die er te beleven zijn,hebben
we voor vanavond dan maar ineens de nachttrein geregeld naar Na Thrang,terug
naar het zuiden dus,op zoek naar warmer weer.Al een geluk dat dat hier allemaal
niet zo veel kost.Ik hoop dat ik wat beter kan slapen dan vorige nacht,want ik
heb me vandaag niet zo super gevoeld.De Trein vertrekt straks om kwart na 10 en
morgenvroeg rond een uur of 7 zijn we dan normaal in Na Thrang.
Grtz
Aja,facebook heb ik hier niet,heb het nog niet
nagevraagd,maar vermoed dat het geblokkeerd wordt door de overheid!
Gisterenmorgend werden we opgepikt aan ons hotelletje en
naar het busstation gebracht waar er een minibus op ons stond te wachten.Het
was weer een wrak van een buske,normaal was het een zonder zetels,maar ze
hadden er zelf een aantal dwarsbalken in gelast en wat zetels van ver op
gesmeten.De plaatsen waren veel te krap voor mijn lange benen en zeker voor
mijn scheve linkse knotsknie,maar goed,we moesten het ermee doen.Onze voeten
konden ook niet op de grond steunen,want onder de zetels was alles al
vogestouwd met grote zakken mangos,rugzakken,etenswaren en andere spullen.
Nadat we waren vertrokken aan het busstation en al een keer
of 10 waren gestopt voor vanalles en nog wat (volk oppikken,nog wat goederen
oppikken,gewoon ff stoppen om een vers mangoke van de bomen te plukken en op
zijn gemakske te schillen) begon de shauffeur weer te rijden als een gek,niet
normaal.Na anderhalf u denk ik dat we ongeveer 30 van de dik 200km hadden
afgelegd met al dat stoppen en zat er ondertussen 19 ! man op het busje.Toen
hij opnieuw ergens stopte en er terug iemand opstapte riep ik hem toe dat het
wel stilaan genoeg was zeker,hij gebaarde van 4 (stak vier vingers omhoog),nog
4 dus!En inderdaad er stapten achteraf nog 3 of 4 mensen bij in,de laatste 2
moesten langs het achterste zijruitje in de bus kruipen om nog aan boord te
geraken,ongelofelijk!Uiteindelijk zaten we met 23 of 24 volwassen mensenin het busje en lag er in de bus op de grond
nog een paar honderd kilo bagage en zakken met mangos.Achter op het busje hing
ook nog eens een kilo of 3-400 aan mangos en andere rommel denk ik,nooit
gezien!
De rit ging bovendien over een hele slechte,vaak ovderharde weg de eerste 100 km en dus gingen we niet
echt goed vooruit ondanks de wilde rijstijl van onze chauffeur.Bij de
tussenstop buiten een steen opgeraapt om die stiekem tussen het scharnier van
de zetel voor mij te steken zodat de rugleuning niet zo ver meer achteruit kon
en vanaf dan zat ik een klein beetje beter.De mensen voor mij niet,maar ze
wisten niet waarom ;-)Op 60 km van waar we moesten zijn vielen we in panne.Stoppen,de
mannen effe geprutst aan de motor en verder.5 minuten later hetzelfde
probleem.Weer stoppen en toen haalden ze een grote volledig verhakkelde
aandrijfriem onder de motor van de bus uit.Gedaan met rijden dachten wij,maar
nee,een mannetje begon te knutselen met een stoffen lint en ijzerdraad een een
kwartiertje later reden we weer en haalden we onze eindbestemming (de dag
ervoor trouwens nog ene een dichting voor een cilinder zien maken uit een
gewone kartonnen verpakking).Uiteindelijk van 8 tot 3 in de bus gezeten en in
die omstandigheden was dat echt wel lang.
We lieten een tuktukschauffeur ons afzetten aan een hotel
aan een meer checkten in,huurden een brommer en reden nog even naar een ander
meer en naar het centrum.Het meer was niks speciaals en het centrum was vuil en
smerig,ik kreeg er weer een Indie-gevoel van.
Gisterenavond nog een tijdje gebabbeld met een frans meisje
en een Ier die alletwee alleen rond trokken voor een aantal maanden en dan op
tijd gaan slapen.
Vandaag gaan we nog een rit doen met de scooters naar een
aantal watervallen in de buurt en dan reizen we morgen door naar Vietnam,terug
richting de zee,de streek van Da Nang,waar hopelijk wat meer te beleven valt.
Cambodja was niet wat we ervan verwachtten,ook niet wat de
natuur betreft,gisteren nog met een gast gesproken die net 3 dagen rond had
getrokken met een gids en hoewel hij heel enthousiast was had hij toch geen
noemenswaardige dieren gezien.Bovendien is er enorm veel woud gekapt hier de laatste
jaren en zie je kilometers en kilometers plantages van
rubber,suikerriet,mais,cocos, allemaal ten koste van het oorspronkelijke woud
en de dieren die er in leefden.Belangrijkste wat ik onthoud is dat het weer
maar eens duidelijk werd dat waar massas mensen zijn of geweest zijn er ook
massas afval en een spoor van vernieling achterblijft .de mens,het wreedste en
hebzuchtigste beest op aarde
Ondertussen is het al 3u na de middag en zijn we met de
scooter al naar 3 watervallen geweest en het was echt wel de moeite!2 van de
drie waren echt indrukwekkend,zelfs nu
tijdens het droge seizoen.Wat vooral super was was dat we overal alleen
waren,geen andere toeristen.De wegen erheen waren ook leuk,stoffige oranje
zandpaden door de plantages en langs kleine barakkendorpjes van de mensen die er
werken.Echt mooi.En weer enorm enthousiaste kinderen die zwaaiden en riepen.We
crossten tussendoor nog eens een pad in,gewoon voor de fun,douchten onder een
grote waterval het stof van ons af en reden dan terug naar ons guesthouse voor
een maaltijd en een siesta.Sewes gaan we nog een derde waterval bezoeken en we
regelden ook al een minivan (ik heb er al bang voor) naar vietnam voor
morgenvroeg 7u.
