We zaten aan de nachttrein van Da Nang naar Nah Trang
zeker?Dat verliep vrij vlot,de soft sleepers waren volzet en dus hadden we
een hard sleeper en dat kon je wel letterlijk nemen,een plank,een dekentje om op
en eentje om onder te liggen en dat was het dan.En dan hadden we echt nog veel
geluk dat de andere 4 bedjes in ons compartimentje van 1,5 op 2 op2 niet bezet waren,want het was met zen 2 al
krap.Ondanks het zware geschommel en gesjokkel kon ik toch wat slapen,maar
tegen de morgend voelde ik me erg misselijk.Ik dacht dat het gewoon aan de
lange trip op de trein lag,maar even later werd duidelijk dat ik weer opnieuw
serieuze diarree had,fuck!
We vonden een mooi hotelletje in het midden van het centrum
van Nah Trang,ik legde me op het bed en kwam er niet meer af de volgende 48 uur,tenzij om
naar het toilet te gaan om te k*tsen of
te sch**ten,ik voelde me echt kut en voelde de energie letterlijk uit mn lijf stromen.
Vandaag dan terug iets kleins kunnen eten deze morgend,maar
na een korte wandeling (ik heb er nog niet veel van gezien hier,maar het is
hier echt prachtig,indrukwekkend mooie stranden,hoge golven,propere omgeving en
de in mist gehulde bergen op de achtergrond) waarbij ik voelde dat ik echt wel
heel slap was en het niet vanzelf zou beteren toch maar beslist om naar de
dokter te gaan.
Ik vroeg naar een engels sprekende dokter in de buurt en
liet me er afzetten voor wat ik dacht een snel routine-onderzoekje.Ik kon vrij
snel de dokter zien,die stelde voor een bloed-en stoelgangstaal te nemen dat
ter plekke op een half uur tijd zou worden geanaliseerd om uit te maken welke
antibiotica ik nodig had,want hij zei dat het 90% zeker om een parasiet of een
bacterie zou gaan,opgelopen,zoals verwacht,door besmet voedsel.Ik vond het
prima,ik zag mezelf een uurtje later weer buiten wandelen met een doosje
antibiotica en ju!
Niet dus.Er volgden een paar baxters,poedertjes en pilletjes
en bovendien kon ik vanonder alleen produceren wat ik er vanboven de afgelopen
dagen had in gestopt,lucht.Uiteindelijk lag was ik van 1 tot 9 in het
ziekenhuisje.De dokter zag ik enkel 5 min bij het arriveren en verder alleen
verpleegstertjes die me vanalles opvoederden en af en toe eens kwamen kijken
hoe het met me ging.Engels spreken konden ze niet,maar vriendelijk waren ze
wel.Ze vroegen me of ik honger had en hoewel ik zei van niet brachten ze me
toch een grote kom verse noedelsoep met koriander,uitgebakken look,pijpajuin,kip
en iets wat leek op gekookte zeepaardjes.De zeepaardjes liet ik liggen,maar de
rest at ik,hoewel het me ook niet direct een darmsparend maalijdje leek,maar op
in de hoop dat ik eindelijk een staaltje stoelgang zou kunnen produceren.Dat
laatste lukte me uiteindelijk ook en een half uurtje later kreeg ik mijn eerste
pilletje antibiotica.Ik dacht dat ik nu eindeijk ging kunnen vertrekken,maar
toen de verpleger de 2e baxter verwijderde en de naald nog liet
zitten vroeg ik wat het probleem was.Hij maakte me duidelijk dat ik moest
blijven en dat de behandeling de volgende dag zou worden verder gezet.Ik had
het nu echt wel gehad,vroeg om de dokter te zien,maar die was,zoals
verwacht,natuurlijk al naar huis.Ik stond erop van in het hotel te gaan slapen
en na het betalen van 2.000.000 VD (zon 100 dollar) deposit mocht ik
beschikken.De naald zit nog in mijn arm voor morgen verdere baxters al hoop ik
van niet
Na een mindere nacht vertrokken we gisterenmorgend met een
minivan richting de grens met Vietnam.De bus werd weer flink overladen,op een
gegeven moment zaten we vooraan weer met 6 man en een hoop bagage op 3
zetels.Maar we hadden ons eraan verwacht deze keer en het was ook minder
ver.Bovendien hadden we een hele fatsoenlijke rustige chauffeur.We hadden weer
wat bij,niet te doen,het dak lag vol met hoouten werkstukken,zakken cement, en
we moesten ook nog op een plek of 5 een krant gaan leveren voor we aan de grens
waren,allemaal normaal hier.
De grens passeren ging vlot,we moesten wel op 3 plaatsen ons
paspoort (grondig) laten controleren,maar voor de rest geen rare dingen deze
keer.Geen verdachte loopjongetjes en geen smeergeld betalen deze.We stapten
terug op de bus en reden nog een 70 km tot in Pleiku.Onderweg werd direct
duidelijk dat we in een ander,beter ontwikkeld en welvarender land
waren.Fatsoenlijke wegen,stenen huizen,tuintjes die waren aangelegd en een pak
properder overal dan in Cambodja,een verademing!We werden in Pleiku aan de
bushalte gedropt en boekten er direct een ticket voor de nachtbus naar Da Nang
een stad waar veel te zien was volgens de reisgids.We hadden de vorige dagen
een beetje gespeculeerd of we richting noorden of zuiden zouden trekken en
hadden beslist van in Da Nang te starten en zo naar beneden te werken.Ik had
wel al eens iets gezegd over het eventuele mindere weer richting het
noorden,maar in de gids stond 25 graden in deze periode en dus waagden we het
erop (zonder eerst online het actuele weerbericht een keer te raadplegen
spijtig genoeg ;-) )
Onze bus vertrok pas om 7u s avonds en dus wandelden we
richting het centrum van Pleiku om iets te eten en te drinken,want het was pas
een uur of 12.Onderweg heel veel kledingwinkels gepasseerd en bovendien leek
alles echt van goeie kwaliteit,ook een heel verschil met Cambodja.Echt veel om
dingen om te eten waren er niet en dus zetten we ons in een lokaal eetstalletje
en lieten maar wat aanrukken.Uiteindelijk heel lekker en uitgebreid gegeten en
elk 2 pintjes gedronken voor een totale rekening van 8 euro,geen geld.Ik zit
momenteel trouwens aan een budjet van 700 euro op 21 dagen wat goed
meevalt,zeker gezien de afstanden die we al hebben afgelegd en de duurdere hotels
die ik met Kookai koos.
Na het eten hebben we ons aan een rond punt in de zon gezet
(in de zon was het nog heel warm,maar toch al een pak frisser dan in Ban
Lung),de lokale bieren getest en wat naar het voorbijrijdende drukke verkeer
gekeken,de moeite wat iedereen hier mee sleurt,zowel met de scooter als met de
auto!We hadden nog een hele leuke namiddag!
Toen we rond 6u terug in het station waren was het al erg
fris.Ik vroeg den huitere of we misschien toch niet beter de bus richting Na
Trang (naar het zuiden) zouden nemen,want Da Nang was nog eens een kilometer of
4-500 meer naar het noorden en dus ongetwijfeld nog kouder.Internet had ik niet
om even het weerbericht ter plaatse te checken en dus waagden we het er toch
maar op.Om 7u op de bus gestapt en onze plaats ingenomen.Die bleek voor mij
veel te klein om comfortabel te kunnen liggen,laat staan slapen.Om half 8
vertrok de bus en aangezien ze niet vol zat vroeg ik of ik eventueel helemaal
achteraan mocht gaan liggen,waar de plaatsen veel ruimer waren en dat mocht
gelukkig.Toch sliep ik heel weinig,het was een hele slechte weg en de bus
stopte vaak erg hevig,dus ik was niet echt uitgerust deze morgend toen we
arriveerden.Den Huitere heeft geslapen zo lang de bus reed,ik was er jaloers
op.
Het weer hier in Da Nang is dus spijtig genoeg echt niet
goed.Daarstraks regende het en ook de volgende dagen ziet het er hier niet zo
goed uit.Redelijk lullig en vooral ook heel dom van ons om het niet eerst te
checken,maar het is nu zo.Omdat we geen van beiden zin hebben om hier te
blijven bij dit slechte weer,ondanks de vele dingen die er te beleven zijn,hebben
we voor vanavond dan maar ineens de nachttrein geregeld naar Na Thrang,terug
naar het zuiden dus,op zoek naar warmer weer.Al een geluk dat dat hier allemaal
niet zo veel kost.Ik hoop dat ik wat beter kan slapen dan vorige nacht,want ik
heb me vandaag niet zo super gevoeld.De Trein vertrekt straks om kwart na 10 en
morgenvroeg rond een uur of 7 zijn we dan normaal in Na Thrang.
Grtz
Aja,facebook heb ik hier niet,heb het nog niet
nagevraagd,maar vermoed dat het geblokkeerd wordt door de overheid!
Gisterenmorgend werden we opgepikt aan ons hotelletje en
naar het busstation gebracht waar er een minibus op ons stond te wachten.Het
was weer een wrak van een buske,normaal was het een zonder zetels,maar ze
hadden er zelf een aantal dwarsbalken in gelast en wat zetels van ver op
gesmeten.De plaatsen waren veel te krap voor mijn lange benen en zeker voor
mijn scheve linkse knotsknie,maar goed,we moesten het ermee doen.Onze voeten
konden ook niet op de grond steunen,want onder de zetels was alles al
vogestouwd met grote zakken mangos,rugzakken,etenswaren en andere spullen.
Nadat we waren vertrokken aan het busstation en al een keer
of 10 waren gestopt voor vanalles en nog wat (volk oppikken,nog wat goederen
oppikken,gewoon ff stoppen om een vers mangoke van de bomen te plukken en op
zijn gemakske te schillen) begon de shauffeur weer te rijden als een gek,niet
normaal.Na anderhalf u denk ik dat we ongeveer 30 van de dik 200km hadden
afgelegd met al dat stoppen en zat er ondertussen 19 ! man op het busje.Toen
hij opnieuw ergens stopte en er terug iemand opstapte riep ik hem toe dat het
wel stilaan genoeg was zeker,hij gebaarde van 4 (stak vier vingers omhoog),nog
4 dus!En inderdaad er stapten achteraf nog 3 of 4 mensen bij in,de laatste 2
moesten langs het achterste zijruitje in de bus kruipen om nog aan boord te
geraken,ongelofelijk!Uiteindelijk zaten we met 23 of 24 volwassen mensenin het busje en lag er in de bus op de grond
nog een paar honderd kilo bagage en zakken met mangos.Achter op het busje hing
ook nog eens een kilo of 3-400 aan mangos en andere rommel denk ik,nooit
gezien!
De rit ging bovendien over een hele slechte,vaak ovderharde weg de eerste 100 km en dus gingen we niet
echt goed vooruit ondanks de wilde rijstijl van onze chauffeur.Bij de
tussenstop buiten een steen opgeraapt om die stiekem tussen het scharnier van
de zetel voor mij te steken zodat de rugleuning niet zo ver meer achteruit kon
en vanaf dan zat ik een klein beetje beter.De mensen voor mij niet,maar ze
wisten niet waarom ;-)Op 60 km van waar we moesten zijn vielen we in panne.Stoppen,de
mannen effe geprutst aan de motor en verder.5 minuten later hetzelfde
probleem.Weer stoppen en toen haalden ze een grote volledig verhakkelde
aandrijfriem onder de motor van de bus uit.Gedaan met rijden dachten wij,maar
nee,een mannetje begon te knutselen met een stoffen lint en ijzerdraad een een
kwartiertje later reden we weer en haalden we onze eindbestemming (de dag
ervoor trouwens nog ene een dichting voor een cilinder zien maken uit een
gewone kartonnen verpakking).Uiteindelijk van 8 tot 3 in de bus gezeten en in
die omstandigheden was dat echt wel lang.
We lieten een tuktukschauffeur ons afzetten aan een hotel
aan een meer checkten in,huurden een brommer en reden nog even naar een ander
meer en naar het centrum.Het meer was niks speciaals en het centrum was vuil en
smerig,ik kreeg er weer een Indie-gevoel van.
Gisterenavond nog een tijdje gebabbeld met een frans meisje
en een Ier die alletwee alleen rond trokken voor een aantal maanden en dan op
tijd gaan slapen.
Vandaag gaan we nog een rit doen met de scooters naar een
aantal watervallen in de buurt en dan reizen we morgen door naar Vietnam,terug
richting de zee,de streek van Da Nang,waar hopelijk wat meer te beleven valt.
Cambodja was niet wat we ervan verwachtten,ook niet wat de
natuur betreft,gisteren nog met een gast gesproken die net 3 dagen rond had
getrokken met een gids en hoewel hij heel enthousiast was had hij toch geen
noemenswaardige dieren gezien.Bovendien is er enorm veel woud gekapt hier de laatste
jaren en zie je kilometers en kilometers plantages van
rubber,suikerriet,mais,cocos, allemaal ten koste van het oorspronkelijke woud
en de dieren die er in leefden.Belangrijkste wat ik onthoud is dat het weer
maar eens duidelijk werd dat waar massas mensen zijn of geweest zijn er ook
massas afval en een spoor van vernieling achterblijft .de mens,het wreedste en
hebzuchtigste beest op aarde
Ondertussen is het al 3u na de middag en zijn we met de
scooter al naar 3 watervallen geweest en het was echt wel de moeite!2 van de
drie waren echt indrukwekkend,zelfs nu
tijdens het droge seizoen.Wat vooral super was was dat we overal alleen
waren,geen andere toeristen.De wegen erheen waren ook leuk,stoffige oranje
zandpaden door de plantages en langs kleine barakkendorpjes van de mensen die er
werken.Echt mooi.En weer enorm enthousiaste kinderen die zwaaiden en riepen.We
crossten tussendoor nog eens een pad in,gewoon voor de fun,douchten onder een
grote waterval het stof van ons af en reden dan terug naar ons guesthouse voor
een maaltijd en een siesta.Sewes gaan we nog een derde waterval bezoeken en we
regelden ook al een minivan (ik heb er al bang voor) naar vietnam voor
morgenvroeg 7u.