[Leven in een doos... niet enkel voor landlopers!]
Leven in een doos niet enkel voor landlopers!
Ik heb al van velen vernomen dat ik ze verwaarloosd heb de laatste tijd. Dat is ook zo! Maar dat doe ik uiteraard niet met opzet Heb al drukke dagen achter de rug!
Donderdag kwam ik thuis van een goed dagje school en ik viel bijna over een doos En bij nader inzien stonden er stapels en stapels dozen, nog helemaal ingepakt! Hoera! Mijn gerief is er! Dus wat doe ik dan? Naar boven gaan om alle dozen te gaan openmaken met girls room op. Maar ge moet dus nie pijzen dat er ook maar één doos stond hé. Blijkbaar hebben ze de verzoeken van mama genegeerd bij het legen van de vrachtwagen en alles zowat overal gezet. Niet echt praktisch, me dunkt. In de kamer van mama en papa staan zon 20 dozen, in de gang stonden er toen ook nog een stuk of dertig, de werkkamer stond vol, de living stond vol met dozen, tvs, glazen kasten, brol, en enkel de keukendozen stonden weldegelijk in de keuken.
We zijn ondertussen 2 dagen later (zaterdagavond) en ik heb al twee girls room- dozen gevonden. Één ervan stond in de living en ééntje vond ik toevallig in de werkkamer. Gelukkig heb ik mijn bed al en mijn bureau heb ik gisteren ook weer handig ineengestoken.
Al twee volle dagen zijn we hier dus aant uitpakken hé. Vrijdag ben ik thuisgebleven van school want mama zag er haar zonder mijn uitmuntende coördinatiekunsten niet echt man over. Op die vrijdag hebben we den dressoir deels gevuld (Aangezien de meesten wel over de vloer van Nieuwe Baan 17 gekomen zijn moet ik bij dressoir' niet veel uitleg meer geven) en de keuken volledig afgewerkt. In die dressoir (want normale bezoekers kijken niet IN alle kasten ) zit het Chinese servies, het Texaanse servies, allerhande schotels en veel te veel ongebruikte dingen. Aangezien dat allemaal über breekbaar is brengt dat gigantisch veel papier met zich mee, en da moet ge dan weer allemaal mooi plat uitstrijken en opvouwen en netjes in lege dozen steken en
Die keuken heeft dus ook uren geduurd hé! Ik denk da ik heb ontdekt hoe die mannen van Tupperware zo rijk zijn geworden. Over de jaren moeten die nogal geld hebben verdiend aan ons man.
Mijn kamer ziet er na die twee dozen ook al veel huiselijker uit. Ik verwacht nog het meubel waar ik mijn stereo op wil zetten en mijn cds in wil leggen dus nu ligt alles op mijn bureau! Gene stress want alles wat normaal op mijn bureau moet staan heb ik ook nog niet gevonden zenne En mn muren hangen ook al aardig vol.
Vandaag hebben we de living zowat onder handen genomen. De tv geïnstalleerd (en die op die voet krijgen bleek niet echt een koud kunstje), wat kaders opgehangen en voornamelijk schaakspelen gedaan hé. Ik kom namelijk uit een huishouden met 5 kinderen, 2 honden en een 30-tal schaakspelen. Tonnen papier hebt ge dan, niet te vergeten heel veel manuren. Ik denk dat we er vandaag nog maar een stuk of 9 compleet bijeen hebben, want ge moet nie denken da die verhuizer guys die op een logische manier in dozen steken. Nee hoor! een tiental stukjes van het ene schaakspel bij een tiental stukjes van het andere 3 dozen hebben we al achter de rug en nog veel voor de boeg.
Morgen kan ik niet heel de dag helpen uitpakken, mijn aanwezigheid is namelijk vereist op een barbecue met de QMC-friends. Duimen dat het weer wat meezit, maar als t is zoals het vandaag was zal het geen pretje worden! Ook zal ik maar eens leren voor mn toets wiskunde maar met mijn vers uitgepakte en trouwe grafisch rekenmachine (GRM!) zal dat een makkie worden hé.
Zoals ik al zei is het vandaag zaterdagavond. Buiten is er heel veel vuurwerk te horen/zien! Maandag is het namelijk wat ze noemen Guy Fawkes. Als nieuwkomer in NZ wist ik dus niet wat dat inhield en aangezien ik steeds snak naar het verruimen van mijn kennis, bracht ik maar eens een bezoekje aan Wikipedia:
Guy Fawkes Night (also known as Bonfire Night, or Fireworks Night) is an annual celebration on the evening of the 5th of November. It is celebrated primarily in the United Kingdom, but also in former British colonies including New Zealand, parts of Canada).
Zoals je wel kan lezen is het eigenlijk op maandag Guy Fawkes, maar aangezien deze feestdag heel veel zatte mensen met zich meebrengt wordt het in het dichtstbijzijnde weekend gevierd.
NB: Zij die bij het lezen van het woord Fawkes aan de phoenix van Dumbledore uit de Harry Potter reeks denken zijn dus niet zielig. J
Riet
31-10-2007
[Johan's gouden raad]
Johans gouden raad
Eigenlijk heb ik maar één ding dat ik gauw ga zeggen:
Uiteindelijk is er dus een foto genomen van mij in mn uniform. Niet echt mijn idee maar goed Ik zal hem dan maar delen met de wereld!
Voor zij die kunnen: kijk gewoon op mijn msn space. Wie niet weet hoe dat allemaal ineenzit, stuur mij een mailtje via die handige knop aan de linker kant van het scherm. Ik zal hem dan terugsturen
Ik kan hem hier niet plakken ofzo, dat brengt nogal scheve resultaten te weeg!
Wel ben ik het uniform gedoe al volkomen gewoon hoor! Ik ben immers eentje in de massa (hoewel ik nooit een Küde Tier zou zijn)!
Ik ben zoals mijn goeie makker Johan Verminnen:
Optimist tot in de kist!
Riet
27-10-2007
[Een weekje QMC brengt met zich mee...]
Een weekje QMC brengt met zich mee
Even kort vertellen over mijn voorbije week!
Het weer is langzaam maar zeker aan t verbeteren. Heb deze week al enkele keren buiten gegeten op school om dan na school verder te genieten van de zon. Wij hebben vanachter in de tuin namelijk het perfecte zonnehoekje, volledig uit de wind. Eens je aan de wind ontsnapt is het nu al bijna niet uit te houden (voor noobs dan hé, ik ben al getraind in het zonne-zitten). Maar ja het zal in België ook wel meevallen hé J
Op school was het alweer een heel leuke week, vooral heel grappig! Heel veel voornamelijk Harry Potter-getinte anekdotes J. Ook denken ze hier dat Nederlands klinkt als slecht uitgesproken Engels Lang verhaal dat resulteert in ik die zit te wenen van t lachen!
Heb tevens al enkele resultaten gekregen! Op mijn solo-performance saxofoon heb ik Excellence (= 85% of meer) gescoord! Hier ben ik vooral tevreden over natuurlijk. Iedereen moest 2 stukken brengen (of je nu zang doet of sax, viool, piano, speelt). Iedereen is hierbij gefilmd en maandag bekijken we deze opnames in de les (vooral omdat iedereen op verschillende lesuren moest spelen wanneer je een studie uur had- en niemand elkaar eigenlijk heeft kunnen zien/horen).Op mijn compositie haalde ik Achieved (= meer als 50%). Ze heeft het mijne bekeken alsof ik ook 6 weken de tijd had gehad om het te maken grmbl. Nu ja. We hebben ook naar iedereens compositie geluisterd (daar zitten een paar talentvolle mensen bij zenne!) en iedereen vond dat ik het geweldig goed had gedaan in zon korte tijd en met een voor mij nog onbekend programma. Hoera.
De leerlingen die voor prefect gaan (een 40-tal!) hebben stuk voor stuk een toespraak gehouden voor de rest van de seniors (years 11-12-13). Dinsdag wordt er gestemd en 14 leerlingen kunnen verkozen worden.
Het was ook QMC Idol deze week, de QMC versie van Idool. Sommigen kunnen nogal kelen zenne!
K heb dus ook deze week een vissenkop en een rat gedisecteerd. Ik zou dus (zoals ik al aan sommigen heb gezegd) echt een goeie lijkschouwer zijn. Het doet mij allemaal (bijna) niets jong. In een rat zijn de organen hetzelfde gerangschikt als bij een mens en ja hoor, deze moesten we allemaal via de bekende Y-incisie bereiken. Boeiend was het wel, zolang je door de mond ademde
We hebben vorig weekend een nieuwe salon aangeschaft (zaterdag voor we op weekend vertrokken). Die is vandaag dus geleverd! k vind het wel een prachtstuk, t is ook een zetel waar je met een stuk of 8 in kan zitten, plus daarbij nog eentje in de éénzit. We zijn hier wel maar met drie maar kom, we bereiden ons voor op bezoekers hé. En nu kan ik altijd uitgestrekt liggen. J
We gaan hier denk ik eens bokes eten. En als niet ga ik dat snel eens voorstellen zie, want de dees rammelt!
Riet
22-10-2007
[En van her naar Napier]
En van her naar Napier
Ik lig in mijn bedje zie, op the Scenic Circle hotel in Napier. Zoals ik al vermeld heb is het volop verlengd weekend! Wat doen wij toeristen dan? Weekendje aja!
Napier is een kustdorpje op ongeveer 4u een half rijden van Paremata. Hier vind je onder meer het grootste aquarium van Nieuw-Zeeland (hoewel dat het voor het grootste te zijn toch niet über indrukwekkend is).
Napier klinkt voor de intellectuele enkelingen onder jullie misschien bekend in de oren? Dat komt doordat Napier in 1931 volledig verwoest werd door een massale aardbeving (Napier Earthquake)! Dit dorpje is toen zon 40 km breder geworden doordat er toen een heleboel aarde tot boven zeeniveau gerezen is. Waar toen de haven lag ligt nu de luchthaven. Zo ziet ge maar da er nog wa te leren valt uit mijn blog ja?!
24u later J
Dag één van het weekend was dus niet zo gebeurtenisvol. Naar Napier rijden, onderweg uiteraard eens stoppen voor koffie en eens stoppen om te eten, inchecken, Napier verkennen, aquarium bezocht.
Dag twee, a.k.a vandaag, zijn we naar cape kidnappers gegaan. Heel mooi, heel veel wind, en niet te vergeten heel veel je raadt het goed vogels! Dit keer hebben we het over Gannets, ook wel als Jan van Genten gekend. Hoe kon ik denken dat we op weekend konden gaan zonder vogels tegen t lijf te lopen?
Maar goed, al bij al viel het wel mee. Ze zaten er eigenlijk maar te zitten (een paar duizendtal), en het uitzicht van op de cliffs was formidabel!
Na dat avontuurtje rammelden we natuurlijk van de honger dus gingen we maar één van de vele wijngaarden opzoeken! Wijngaard Kim Crawford is waar we dan terecht kwamen. Tijdens het wachten op ons eten (een kaasmand voor 3) genoten we de kunst der wijnproeven. Onze auto was achteraf dan ook 6 flessen zwaarder
Nieuw-Zeeland moet trouwens het enige land ter wereld zijn waar je kan eten (met een fles wijn bij), wijn proeven en 6 flessen wijn kopen voor minder dan honderd euro.
Helemaal voldaan reden we toen door naar Te Mata Peak. Deze berg heeft de vorm van een liggende reus (toch als je wat verbeelding hebt), maar het verhaal erachter ken ik niet meer.
Dan maar huiswaarts keren, met de nodige vertraging (wegens onverklaarbare fille grmbl!).
In Napier mogen ze ons denk ik wel terugverwachten
Maar aangezien seizoen twee van Heroes van start gaat ben ik den bos in ja!
Riet
10-10-2007
[Ze moeten nog zoveel leren]
Ze moeten nog zoveel leren
Om eerst en vooral op Jorn zijn reactie te.. reageren;
Nee, Jorn. Ik heb nie 6 dagen school na elkaar. Mijn lessenrooster telt 6 dagen maar ik heb maar 5 dagen per week dus schuift dat altijd door.
Hoe dan ook;
School was wel oké vandaag, ik denk nog een goeie week en ik ben echt ingeburgerd in de groep. Hopelijk toch hé !
Ik kreeg van één van de meisjes de opmerking dat ze mij heel zelfzeker vond voor iemand die op school niemand echt goed kent. Ik kon mijn oren niet geloven want ik heb in heel mijn leven nog nooit zo weinig gezegd als de voorbije twee dagen! Het is niet mijn stijl om te luisteren naar hoe anderen vertellen (tenzij het ongelooflijk interessant is natuurlijk alles wat jullie Belgisch volk te vertellen hadden op school, feestjes, familiefeesten e.d was natuurlijk geweldig J)
Toen de conversatie omschakelde naar muziek in België Vs. Muziek in Nieuw-Zeeland kwam ik logischer wijs af met artiesten die het podium van Werchter hadden betreden en ik kreeg de schok van mijn leven !
Daar zat ik dan, uit te leggen over hoe 80 000 mensen samenkomen voor één ding: muziek en 4 dagen feest. Dat 80 000 mensen alles geven op groepen/artiesten zoals Faithless, zodanig dat je daar met kippenvel staat te staan en wat krijg ik te horen?
Ive never heard of Faithless
Dunk (das het geluid van mijn mond die openvalt)!
Ook vinden ze mij hier hoogbegaafd in wiskunde je had de gezichten van mensen moeten zien toen ik (7x+2)2 inéén stapje (merkwaardig product zie papa Jo 2e midddelbaar) kon oplossen. Hier schrijven ze dat uit als (7x+2).(7x+2) van tijdsverspilling gesproken!
En het feit dat ik kon rekenen met breuken in mijn hoofd (bij gebrek aan Rekenmachine - dat zal zich nu ergens op de oceaan bevinden) was ook al wonderbaarlijk. En ik ben niet bepaald een crack in t hoofdrekenen. Griet zal dit gerust staven. Maar fin. t Zijn hier dutsies.
Samengevat:
Ze weten het nog niet, maar ze hebben chance dat ik er ben om hen allerlei nieuwe dingen te leren kennen J
Riet
08-10-2007
[Toto, I don't think we're at the Holy Family anymore... (Part II)]
Toto, I dont think were at the Holy family anymore... (Part II)
Daarmee zit mijn eerste dag school erop.
Ganz erschöpft (Bewijs aan mevrouw Rottier dat mijn Duitse jaar niet volkomen hopeloos was) zal ik er hier vanuit mn trouwe zetel eens een woordje over zeggen.
Deze ochtend liep ik het perron van Paremata op met loden benen, misschien omdat mijn schoenen zo gigantisch veel wegen, waarschijnlijk van de zenuwen. Na een ritje van een 20-tal minuten kon ik dus optrekken naar die nieuwe school van mij. Daar moest ik dan wel even bij oppassen dat ik niet wegvloog! Wat een gewaai! Ik had al moeite met slapen deze nacht, en als jer dan nog eens om de 10 minuten bij wakker wordt door windvlagen die je ramen laat ratelen
Hoe dan ook;
Zoals beloofd stond Jo Trelope (QMCs enrolment officer) op mij te wachten samen met 2 geüniformde meiden. Na een uurrooster in mijn handen gestoken te krijgen namen deze twee (vraag mij nog geen namen, ze zien er allemaal hetzelfde uit ) me mee naar onze formclass. Dit is de klas waar we gerief kunnen dumpen e.d
Eerste uur: Chemie.
Al meteen 10 punten verdiend voor mijn house (denk: Harry Potter!!!), omdat ik wist dat H2Hydrogen was. Vraag mij ook niet in welk van de 5 houses ik zit J
Tweede uur: Wiskunde.
Riet heb jij al ooit analyse gezien in Wiskunde? euh Duh
Even een herhaling van afgeleiden (derivitives) en hup! Laat die Integralen (Integrates) maar komen! Ik heb denk ik ontdekt waarom men hier Integralen al start in het 5e jaar Die mannen doen volgens mij enkel VTF. Noemen ze da dan Wiskunde? Nico zou maar raar opkijken J
Morning tea muahaha:
vertaalt eenvoudigweg naar goeie ouwe speeltijd. Die duurt hier wel 20 minuten. In deze 20 minuten ben ik voor de tweede maal in heel korte tijd in een grote groep meiden terecht gekomen. De resultaten van vorige keer zijn ongelooflijk en onvergetelijk hopelijk kan ik dat van deze keer opnieuw zeggen.
Derde uur: Bio
Deze leerkracht is niets ten opzichte van ons Cor. Met haar 22-jaar-jong is ze duidelijk onervaren. Maar ik geraak er wel door J
Vierde uur: Muziek
Man man man heb ik dat onderschat?! Ik ben dan weer niets tegenover de andere 5 waarmee ik samen les heb dat uur.Donderdag gaan we operaatje kijken (Ik hou van opera!) en ik mag al meteen beginnen componeren. Deze vrijdag moet ik dan weer solo spelen om credits te verdienen voor mezelf (je moet een aantal credits behaald hebben om over te mogen naar het volgende jaar) een soort van examen. Ik zal Suite Hélénique dan maar nog eens bovenhalen zeker?
Assembly:
Dit hebben we 2 maal per week. Iedereen naar het auditorium voor mededelingen, toespraak van de directrice, uitdeling van prijzen en natuurlijk bidden. Een persoonlijke verwelkoming is niet aan mij voorbijgegaan. Ik en de 6 andere nieuwe leerlingen!
Middagpauze:
Ik heb ze al eens kort over Werchter verteld zie. Mijn gele bandje trekt nogal aandacht naast mijn sobere uniform. Het volle verhaal moet ik zeker nog eens doen!
Vijfde uur: P.E
Dit is L.O. Aangezien ik nog geen juiste sportuitrusting heb (jaja die moet je kopen in de reeds bekende uniform shop) keek ik toe. Aangezien ze niet echt een les gepland had trokken we naar de spinbikes ruimte. Een 20-tal spinbikes ter onzer beschikking.
Zesde uur: Frans
Qua niveau is dat vrij hoog. Onze leerkracht is een hele week afwezig en dus doen we leesoefening na leesoefening. De tekst is natuurlijk Frans maar vragen zijn Engels, en antwoorden mogen we ook in het Engels (nu verwacht men al van mij dat ik van de ene vreemde taal naar de andere vertaal).
Et voila zo zag dag één eruit. Morgen niet volledig hetzelfde. Mijn uurrooster telt namelijk 6 dagen, geen 5. Confuse me? Inderdaad! Aangezien een week slechts 5 dagen telt schuift uw uurrooster telkens door. Wat de ene week op woensdag is, is de volgende op donderdag and so on. Heb al iemand gevonden die mijn trein neemt, maar om ze morgen te vinden zal niet zo eenvoudig zijn. Ze stapt 6 haltes vroeger op als mij, woont in Paraparaumu (en nee, das geen uitgevonden woord) en zit twee keer per dag 50 minuten op de trein.
De echte Riet, zoals jullie ze kennen, hebben ze nog helemaal niet gezien. Ik moet nog op mijn pootjes terecht komen hier, hopelijk zal dat snel gebeuren
Mijn eerste Nieuw-Zeelandse huiswerk heb iker trouwens ook al op zitten; Chemie (Read through and fill in notes on equilibrium principles) en Wiskunde (Exercise on Integration).
En voor morgen Wish me luck!
Riet
02-10-2007
[Toto, I don't think we're at the Holy Family anymore... (Part I)]
Toto, I dont think were at the Holy family anymore... (Part I)
Aangezien ik al ontelbare keren hetzelfde verhaal heb zitten verkopen aan iedereen, bedacht ik dat het wel eens handig zou zijn om het ineens aan jullie allemaal volledig uit te leggen. Ik heb het dus (zoals filmliefhebbers wel uit de titel kunnen afleiden) over het Nieuw-Zeelandse schoolsysteem.
Iets totaal anders dan in België, das duidelijk.
Ik begin komende maandag (zijnde 8 oktober) eindelijk met naar school te gaan. Ik spring hier nog in in het vijfde middelbaar (noemt men hier vreemd genoeg Year 12 i.p.v. 11 zoals in Amerika). Aangezien de zomervakantie hier in december en januari is, zijn mijn leeftijdsgenoten nog volop bezig met het schooljaar. Ik zou evengoed dus kunnen wachten tot ze hier ook met het laatste jaar (Year 13 dus hé) beginnen, maar dat lijkt mij niet het snuggerste plan. Anders zit ik hier tot februari zonder dat ik eigenlijk de mogelijkheid heb om mensen te leren kennen, plus dan weet ik nog niets over het schoolleven.
De kindjes hier hadden net 2 weken verlof, een soort van krokusvakantie, en beginnen maandag aan Term 4. Zoals ik al had vermeld wordt het schooljaar hier ingedeeld in 4 delen, 4 terms. Dit laatste stukje duurt slechts 5 weken alvorens weer over te gaan naar de zomervakantie (hier 6 weken, i.p.v 8). Natuurlijk zijn het naar het einde toe volop examens, waar ik ook aan ga deelnemen.
In Year 12 heb je nog één verplicht vak, zijnde Engels. Bovenop dat vak kies je (uit een hele waslijst) nog 5 vakken. Je moet dus al volop bezig zijn met toekomstige studiekeuzes. Ik koos voor Chemie, Biologie, Wiskunde, Muziek en Frans. Maar fotografie, media, sport zijn ook perfect mogelijke keuzes. Deze 6 vakken heb je dan dagelijks. Daarbij neem ik saxofoonlessen na school (kwestie van mijn muzikale skills niet verloren te laten gaan). Ook ga ik proberen mijzelf op te dringen in het volleybalteam van de school (nu een kwestie van niet als volkomen nutteloze speelster terug te komen).
Na de zomervakantie (waar ik heel hoge verwachtingen van heb trouwens), start ik dus met Year 13. In dit jaar heb je geen enkel verplicht vak meer, en je doet er maar 5, in plaats van 6. Voor Year 13 heb ik Engels, Biologie, Frans, Wiskunde en Wiskunde opgegeven (2 verschillende wiskundes). Ik zou graag muziek blijven verder doen dus als dat mij erg bevalt ga ik het Frans laten voor wat het is.
Ook hebben de laatstejaars op mijn school bepaalde privileges. Zij mogen bv elke middagpauze school verlaten en hebben een volledig huis op grondgebied van de school staan waar ze heen kunnen tussen lessen en in vrije uren.
Januari 2009 kom ik weer naar ons Belgiëlandje en zal ik meteen mijn woonst nemen te Gent. Wat trouwens mijn latere studies betreft? Voor we vertrokken heeft papa contact opgenomen met het ministerie van onderwijs. Maar, zoals we wel vaker tegenkomen met Belgische overheidsinstellingen waren die mannen daar niet erg hulpvol. Dus nam-ie contact op met de Universiteit van Gent. Daar kreeg hij te horen dat ze mijn Nieuw-Zeelandse diploma zullen aanvaarden indien een universiteit van hier mij aanvaardt voor dezelfde richting. Die richting wordt hoogst waarschijnlijk criminologie.
Dan komt bij jullie misschien de vraag: Wat zijn de voorwaarden om aanvaard te worden voor criminologie?.
Criminologie is hier een afdeling van rechten. Dus dezelfde voorwaarden gelden. Nu, om rechten te studeren moet je voldoende credits hebben voor Engels (daarom doe ik Engels verder in Year 13 literatuur zucht). Das al!
De volgende vraag die jullie te binnen schiet: Met terug te komen in Januari heb je een volledig semester gemist?.
Mij moet jet nie zeggen! Mama en papa bedachten dat ik mijn eerste semester volledig in tweede zit kon doen. Maar ik ga ze ompraten zodanig dat ik gewoon nog een half sabbatjaartje kan nemen. We zien wel hoe dat afloopt!
Voila, bij deze zijn jullie min of meer op de hoogte van mijn educatief leven. Ik zou eigenlijk een maandje vroeger kunnen terugkeren, namelijk in december 2008, maar waarom zou ik hier een zomer opgeven om terug naar natte winter te gaan? J
Riet
26-09-2007
[Een brief vol emoties]
Een brief vol emoties
Vannacht is de eerste nacht die ik op mn nieuwe kamer spendeer. Veel slaap heb ik nog niet
gehad; Hear you me van Jimmy eat world (op mp3 van Maren ) heeft mij de das om gedaan.
Ik kreeg vandaag een mailtje in mijn inbox van Stef. We houden een feestje ter ere van Jeroen zn 100 days played op World of Warcraft (proficiat hoor, jeroen J). Zo iets zinloos geeft me toch een steek. Niet iedereen kent Jeroen. Die streeft vast al heel lang naar 100 days played. Net zoals Stef streeft naar level 70 (als hij het nog niet gehaald heeft ) en Maren kan niet wachten om er mopjes over te maken. Die moet ze nu dubbel maken in mijn plaats (das een bevel).
Dan kom ik s avonds in mijn bed te liggen. Ga ik weer aan het denken (aiiii gevaarlijk J) en voila. Het gemis is er dubbel en dik! En ik ben ineens nog niet zo lang weg. Ik lig onder de comforter die ik meekreeg van Griet, die eigenlijk naar haar zou moeten ruiken, maar dat doet-ie niet! 3,4 weken in zijn plastiek doet zo iets geen goed.
Maar ook al de rest. Mieke, Tine en Sofie. En Jo! Bounty, Cara maar ook Erima en Ethias. Alle Holy Family friends (CCSC, akb). Volleybal. En natuurlijk de bende die feest ter ere van Jeroen.
Zoals ik al zei; een brief vol emoties. Die waarschijnlijk niets van inhoud heeft voor jullie. Maar toch belangrijk voor mij dat hij geschreven is.
Er staan mij hier nog geweldige tijden te wachten, dat staat vast. Maar die moeilijke momenten zullen er ook af en toe zijn.
Veel liefs,
Riet
23-09-2007
[Riet in rok]
Riet in rok
Hier in Nieuw-Zeeland zullen we alleszins erg weinig moeten stofzuigen. De vloer zal hier altijd perfect proper liggen van iedereen die erover rolt van t lachen als ze mij in mijn Queen Margaret College uniform zien. Zucht.
Vandaag ben ik dus naar QMC gegaan, rondleiding gekregen and so on. Natuurlijk moest ik dan ook naar the QMC uniform shop. Zon uniform is duidelijk iets waar de modebewuste Belgen onder ons aan moeten wennen. Wanneer je hier in de stad rondloopt is het moeilijk te begrijpen dat men op school nog nonnenkledij dragen moet. Het is hier namelijk schoenenwinkel na schoenenwinkel en klerenwinkel na klerenwinkel. Ikzelf heb trouwens al 2 paar nieuwe schoenen (maar op school zijn enkel kloefers van schoenen toegelaten, mijn elegante en kleurrijke selectie is daar dus niet voor geschikt helaas). Maar! Kop op, want bijna elk jeugdig persoon tussen de 5 en 18 jaar loopt hier met de meest marginale selectie aan schooluniformen! Shorts, lange rokken, knierokken, lange broeken, blazers, Hoewel ik moet toegeven dat het uniform van Queen Margaret College er met kop en schouders bovenuit steekt als de afschuwelijkste lappen stof ooit ineen gesmeten. Maar dat zal wel door mijn jeugdige instelling komen. Het is blijkbaar een eer om een uniform aan te mogen, en een emotioneel moment voor ouders wanneer ze hun kind er voor de eerste keer in zien. Niet voor mijn ouders. Bij hen staat dat moment in het geheugen gegrift als hilarisch moment van het jaar. Nog een zucht.
De tekst hierboven heb ik 3 dagen geleden geschreven. Sindsdien kijk ik er eigenlijk met meer positieve ogen naar. Vandaag waren we in ons huisje in Paremata, waar ik mijn Queen Margaret College uniform in de kast op mn kamer heb gehangen. Lange rok, 2 hemden, trui, blazer, das voor year 12 (licht- en donkerblauw) en das voor year 13 (goud en donkerblauw).
Goed, die rok is afschuwelijk. Vooral in combinatie met de tailleloze hemden. Maar ik ben er denk ik al compleet overheen. Ik zal misschien een beetje zelfbewust zijn de eerste week dat ik het dragen moet, maar lang zal dat niet duren.
Maar terug naar Paremata Rd
Ook vandaag kwam ik tot de conclusie dat ik mij al volledig in ons huis zie wonen. De kamer die ik heb gekozen om mijn intrek te nemen (uit een keuze van 3) is blauw (hierdoor werd ik niet gedwongen om het roze of afschuwelijke behang te vervangen ). Morgen ben ik van zin om een quote op mijn muur te schilderen in goude letters.
Nu nog een quote vinden hmmm
Verhuizen is namelijk een kans om volledig van nul te beginnen bij het inrichten van je kamer. Nieuwe kleur, nieuwe vorm, nieuwe grootte, etc. Enkel de meubels blijven dezelfde. Maar ook daar vind ik wel iets op. J
Iets totaal anders!
Als burger van Nieuw-Zeeland is het ook mijn plicht om fan te zijn van The All Blacks, de nationale rugby ploeg. En hoewel ik de spelregels nog niet ken of begrijp, ben ik de trotse eigenaar van een All Blacks jersey.
Neem vooral een kijkje op www.youtube.com; tik in All Blacks + Haka. Hierop is de reclame van William Lawsons gebaseerd. De haka is een Maori dansje met bijhorende Maori kreten.
Hier zijn de vingers gekruist voor The All Blacks en dat ze de Wereldbeker winnen. Dat geeft gegarandeerd een feestje.
Daarbij laat ik het voor dit deel. Wanneer je het volgende stuk mag verwachten, is niet te voorspellen Ik schrijf zo regelmatig mogelijk. Neem dus af en toe een kijkje?
Het gemis naar jullie is er ook altijd (vandaag zat ik met het nummer cream in het hoofd de déjà vu naar de Lokerse Feesten en Crammerock was onvermijdelijk.. L) en de e-mailsturenden onder jullie zijn zeker en vast bedankt!
Riet
15-09-2007
[Van Auckland tot Zaventem... of omgekeerd]
Van Auckland tot Zaventem of omgekeerd
Waar te beginnen? Momenteel bevind ik mij aan Gate 43 in de luchthaven van Hongkong, te wachten tot het boarden van onze vlucht naar Auckland van start gaat. Aangezien dat pas in een dik half uur is schrijf ik alvast een stukje.
De week voorafgaand aan het vertrek is vrij snel voorbijgegaan. Thuis slapen konden we niet meer aangezien onze meubels de container al op waren richting Wellington; het was dus een weekje Hyllit Hotel in Antwerpen. Genietbaar voor de eerste paar dagen, maar een week is ons alle 3 toch iets te lang. Elke dag op en af rijden van Antwerpen naar Eksaarde en vice-versa was ik ook al snel beu, maar ondanks dat alles bevond ik mij toch sneller in de taxi naar Zaventem dan ik geanticipeerd had.
Gauw eens tussendoor: de chauffeur van deze Taxi antwoordde op de naam Harry, wat mij helemaal in nostalgische bui bracht, denkend aan de oneindige Harry Potter momenten samen met Akb en Maren J
Maar dit even terzijde;
Aangekomen op Zaventem moesten we vol spanning wachten op de andere Schattemannen en co (broer, zussen, lieven), die door een ongeval in de Kennedy Tunnel in alle waarschijnlijkheid niet tijdig op de luchthaven zouden geraken. Toen ze dankzij het handige omleidingvermogen van papa en een klein toestelletje, de gsm genaamd, dan toch arriveerde was er enkel tijd voor de korte pijn: Wenen en knuffels, lachen en wenen.
Dan toch de douane door (waarna mama en ik nog even verder geweend hebben) en hup naar Gate 4, waar onze vlucht naar Londen Heathrow om half 4 zou vertrekken. Natuurlijk werd dat dan eerder 4 uur, en kwamen we al bij al met een uurtje vertraging in de UK aan.
Men is er blijkbaar in geslaagd om van Londen Heathrow de meest ingewikkelde en belachelijkste luchthaven op deze aarde te maken. Het programma Airport gaat dus bij nader inzien niet voor niets over Heathrow. Nergens anders ter wereld zullen zoveel problemen zich voordoen als hier!
Hier gaat veiligheid boven alles. Dit is natuurlijk zo in elke luchthaven ter wereld, maar in Londen doen ze het alleszins op de meest inefficiënte manier.
Van het vliegtuig gekomen moesten we onze bagage ophalen en deze opnieuw inchecken voor de vlucht naar Auckland via Hongkong. Dat kwam doordat ze bij British Airways nogal de gewoonte hebben van arrogante geiten aan zon incheck balie te plaatsen, die berucht zijn voor het weigeren van bagage doorboeken. Toen konden we ons met pak en zak naar een volkomen andere terminal begeven. In Londen Heathrow is dat vooral snel gebeurd Trein, roltrap 1, roltrap 2, roltrap 3, 2 kilometer wandelen en voila! Die bagage kan zo weer ingecheckt worden. En met 2 kilometer bedoel ik eigenlijk 3 kilometer, je moet er de omleiding langs buiten nog bijtellen. Men probeert namelijk van Heathrow een globale luchthaven te maken, ééntje waar Groot-Brittannië trots op kan zijn. Als jet mij vraagt is dat onbegonnen werk. Nu ja.
Eens we van die bagage af waren en een frisse pint en iets om te knabbelen gepakt hadden moesten we ons enkel nog door de douane begeven. Makkelijker gezegd dan gedaan. bovenop een half uur aanschuiven zijn zowel papa als ik langs binnen en buiten gefouilleerd, en volgens mij genoot mevrouw met de witte handschoentjes er toch iets te veel van J. Een waarschuwing voor allen die naar Engeland vliegen willen: Fruitella papiertjes zijn grond tot volledige fouillering, en een labello pearl and shine laat je beter niet in de broekzak zitten.
Trouwens: ergens halverwege dit verhaal ben ik volledig van omgeving veranderd, ik zit momenteel aan mijn ovalen bureautje vanuit kamer 823 in de Intercontinental (Wellington, NZ)
Ook dit terzijde, terug naar Londen:
Na die manhandeling moesten we nog snel even de schoenen uitspelen en de band op zwieren en hup! Op naar Gate 13!
De vlucht naar Hongkong verliep vrij vlekkeloos. We kwamen zelfs eerder aan dan voorzien, want we hadden een kortere weg genomen (?). Kortere weg? In vogelvlucht? Blijkbaar wel! Hier in totaal 10520 km afgelegd.Vrij veel geslapen ook op deze 11u durende vliegreis, slechts één film gezien nl. Mr. Brooks. Valt wel mee niet om geld voor te betalen.
De Luchthaven in Hongkong daarentegen is dan weer erg efficiënt, natuurlijk waren we in transit en moesten we dus niet sukkelen met inchecken of bagage. Deze stop was enkel voor tanken, vliegtuig wat opkuisen, enz. Het vliegtuig af; stikker op uw pul en ziezo. Air New Zealand wenst u een prettige 2u in Hongkong, China.
De reis verder naar Auckland ging ook goed. Een beetje turbulentie over de Filippijnen, maar das normaal zo blijkt. In deze 11u heb ik geweldig veel films en tv gekeken. Denk maar aan: Oceans 13 (niet vliegtuig geschikt, me dunkt), Next (geweldig goe!), Mulan (idd, mooi, mooi!), Wild Hogs (reclame is grappiger dan de film), Veronica Mars, The Simpsons, Bones, Al dit over opnieuw zon 10 000 km.
Weinig slaap dus! Toen we dan uiteindelijk Nieuw-Zeelandse bodem raakten konden we minsten een kwartier nergens heen; men kreeg de slurf niet deftig aan het toestel. Na even sukkelen kregen we de mededeling te horen dat ze de slurf omzeep hadden geholpen en dus om een trap gingen gaan uiteindelijk zijn we er dan toch nog uitgeraakt, maar hing het van mij af had ik meteen de rubber slides bovengehaald.
Papa en mama hadden gelijk; de domestic terminal van Auckland Airport is inderdaad te vergelijken met Lokeren Statie (Station dus, voor al die niet Gezôarse mensen onder ons). Een klein gangske met 10 stoelen.
Gelukkig was vliegen naar Wellington maar een 45-tal minuten (volledig vergelijkbaar met Zaventem Heathrow), ik heb genoeg vliegtuig gezien voor het komende jaar.
Daarmee zit ik nu hier. We zijn deze middag naar ons huis gaan kijken. Eens bemeubeld zal alles wel meevallen. Nu is de opdracht alles hier wat te leren kennen, mij inschrijven op school en god sta mij bij een uniformpje oppikken.
K zou zeggen Wordt vervolgd
Riet
28-08-2007
[81, Paremata Road]
81, Paremata Road
Uitgeput en blij om terug te zijn op de plaats die ze voorlopig nog thuis noemen, kwamen mama en papa gisterenavond terug van hun 8-daagse naar Kiwiland. Zij hebben deze dagen besteed aan huizen- en scholenjacht, en een gezonde portie den toerist uithangen.
Nu moest ik vertrouwen op de oudjes om alles in goeie banen te leiden als het op een huis aankwam. Bij hun vertrek kregen ze dan ook heel wat eisen naar het hoofd geslingerd (denk maar aan: Ensuite badkamer is mooi meegenomen! en Ingebouwde- of walk-in kasten zijn een must!). Ze moeten toch weten wat ik wil, want ik moet er tenslotte ook een jaar mijn woonst nemen, nietwaar?
Het gevolg hiervan is dat ik mijn toekomstig adres op 81, Paremata Rd, Wellington 5024, New Zealand vind (Laat die brieven en/of postpakketten maar komen!). Via een stapeltje fotos (of eerder een dvdtje) heb ik nu ook een idee van waaraan ik mij kan verwachten (pics voor jullie volgen nog...)
Ook kan ik nu The Holy Family officieel niet meer mijn school noemen. Met pijn in het hart vervang ik ze door Queen Margarets College in Wellington (om maar te zwijgen van de pijn aan mijn ogen als ik naar de uniformen kijk à en jaja, fotos volgen nog grmbl). Maar! Een Holy Family wijf blijf ik voor de rest van mijn dagen! Uhuhuhuh! (Das even een fijntje voor al die HF/Engeland/Werchter gangers onder ons).
Ook wil ik nu graag al die zalige meiden van de reeds bekende Heilige Familie (en het feit dat ik de term meiden gebruik wil zeggen dat het menens is e, mannen!) bedanken voor et fijne feestje van gisterenavond. De traantjes waren oprecht en missen doe ik jullie allemaal alleszins. De cadeaus die er met gepaard gingen zijn echt een super aandenken aan een übercool jaar (Hip Hoi für Die Deutsche Sprache)! Zij krijgen een ereplaatsje aan mijn nog in te richten en voorlopig kale Nieuw-Zeelandse muur
Riet
15-08-2007
[Voorwoord]
Voorwoord
In het van Dale Handwoordenboek voor Hedendaags Nederlands vind ik voor het woord blog geen betekenis.
Ook in the Collins English Dictionary en the Longman Dictionary of English Language and Culture is dit woord niet terug te vinden. Het is duidelijk erg recent. Voor zij die dus niet begrijpen wat een blog is; hier is de betekenis volgens het hoofdwoordenboek van Riet:
Blog :[ het ~ ] 0.1 persoonlijke weergave van een onderwerp naar keuze beschikbaar voor iedereen via het internet.
Bij deze weet iedereen waar ik heen wil en wat de bedoeling is. Dit blog wordt dus een weergave van het jaartje dat ik in Nieuw-Zeeland zal vertoeven. Het kan voor jullie dienen als een soort non-alcoholische manier om jullie verdriet om mijn vertrek te verdrinken (heum, heum) en nieuwsgierigen naar het reilen en zeilen van het leven in NZ kunnen hier dus ook hun info opdoen.
Tevens is het mijn houvast aan het thuisfront.
De titel Riet & de Maoris koos ik meer uit inspiratieloosheid. Toch is hij toepasselijk; Maori is de naam van de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland, wier taal ook Maori heet.
Half September neem ik afscheid van België (en iedereen die zich erin bevindt) en gaat mijn avontuur van start.
Alvast veel leesplezier !
Riet
27-09-2005
[Van hot naar her]
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
[Bij gebrek aan bezigheid]
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
