De herfst begint. De kampeerauto staat al meer dan een week vertrekkensklaar. Deze keer is het onze papa die maar niet kan beslissen om te vertrekken. We genieten thuis van een heerlijk weertje. Het is ’s morgens en in de late namiddag heerlijk in de veranda.

Als ze op ’t nieuws spreken van verslechtering van ’t weer wil hij toch graag morgen vertrekken.

We rijden dus nog even naar Boutersem om de kleine Mathias nog eens te knuffelen. We zullen er niet zijn voor zijn eerste verjaardag maar pa heeft wel al zijn kadoke meegenomen.

Donderdag

 Kot in de nacht gaan slapen. Pa verstaat niet dat ik nog een was wil doen….

Vroeg uit de veren. Ontbijten, laatste spullen en restjes uit de koelkast inladen, het huizeke nog wat opkuisen enz. en ’t is middag tegen dat we de deur toetrekken.

Langs de appelboer en LPG bijvullen en richting autostrade. We willen vandaag al een stuk zuidwaarts.

In Luxemburg moeten we nog steeds beslissen of we nu langs het Lac du Der gaan of Thaon Les Voges. Het wordt het laatste omdat we dan de autostrade kunnen blijven nemen. Metz, Nancy, Thaon les Voges. Rond 18u zijn we ter plaatse. Er staan slechts 2 andere MH en ons favoriete stekje is nog vrij. De deur wagewijd open om de laatste zonnestralen binnen te laten.

Doodmoe van ’t autostrade rijden liggen we om 21u reeds in bed.

Vrijdag

 Bijna de wijzer rond geslapen. Aangezien de nachten hier redelijk koud zijn is de beslissing vlug genomen om toch maar verder te rijden.

We rijden door ’t centrum van Epinal. We vinden het een mooie stad met veel bloemen. Alle brugskes over de Moesel zijn mooi versierd. Het is marktdag en druk en we vergeten even naar ’t haventje te gaan kijken waar een MH parking is.

Plombières les Bains: het centrum ligt in de diepte – lijkt ons niet mogelijk om met mijn scooter rond te rijden. Richting Luxeuil.

Luxeuil les Bains: het centrum valt ons wat tegen. We stoppen even op de parking aan Casino en Thermen. Er is een klein park en een kleine wandelroute. We volgen de platen van een aire de CC. Deze ligt aan een klein meertje en is zeer ruim. Er staat een sanizuil, water en electriciteit met jetons af te halen bij OT. Pa loopt met de Kaya rond het meer terwijl ik de tafel dek. We houden wat platte rust en genieten van het zonnetje.

Saulx aire CC achter de kerk – sanizuil met electriciteit gratis. De parking is klein en niet echt inspirerend maar vlak bij ’t centrum (wel heel rustig)

Besançon: we rijden de stad in maar houden ons vlug weer aan de grote verkeersaders want de straatjes zijn heel smal, eenrichtingsverkeer en een echte doolhof. De toegangweg naar de citadel is smal, bochtig en steil. Aan de kathedraal is geen parking en ik kan er met mijn scooter niet geraken. We rijden verder bergop. Aan de citadel is een ruime parking waar men ook kan overnachten. Stom dat het toegangspaadje ook zo steil is – niks voor mij. Pa gaat een kijkje nemen. Er valt heel wat te doen. Binnen de muren zijn verschillende musea over diverse onderwerpen er is zelfs een dierentuin, een aquarium en een kinderboerderij. Met een treintje kan men van hier naar ’t stad.

In Poligny zien we niet direct de MH parking. Naar Louhans of Orgelet? Louhans is mooi maar Orgelet kennen we niet.

Orgelet: de parking ligt hellend maar de keggen verhelpen het ongemak. Kaya heeft een groot grasperk. Er is een gratis sanizuil op de hoek van ’t straatje naar ’t centrum.

We liggen weer vroeg in bed. Gisteren autostrades, vandaag steden  pffff zijn we niet meer gewoon zoveel te rijden.

Zaterdag

 Wat zijn we lui. Weer geslapen tot bijna 9 u.

Via D3/D60 rijden we langs de Lac de Vouglans. (onder de brug zou men mooi kunnen staan heeft men ons later verteld) Een mooi wit baantje, zalig rijden, we voelen ons goed. Bellecin aan ’t haventje geen parking wel aan de plage maar geen uitzicht op ’t meer. De route blijft mooi en we komen voorbij verschillende barages en waterkrachtcentrales. Daarna door de gorge de l’Ain, niet spectaculair maar gewoon aangenaam rijden al hinderen de bomen wat teveel het uitzicht. In Poncin op de MH parking aan de sportvelden gaan we eten en middagrust houden. Ruime parking, geen schaduw, toiletten en water.

Als pa hoort dat het hier vorige nacht slechts 3°C was wil hij graag nog wat gaan rijden.

In Ambronay een grote parking aan sportvelden rechts op de ringbaan en in St Rambert en Buget een grote mooie parking aan de overkant van de rivier (sanitair)

En de route blijft mooi en aangenaam om rijden.

Waarom ik op de kaart ooit Pugieu en Virignin heb aangeduid blijft me een raadsel er zijn wel een paar kleine parkings maar niks speciaal.

In St Genix s/ Guiers  stoppen we op een grote gravelparking beneden aan de tennisvelden links voor de brug. Pa gaat het stadje verkennen. Goed om morgen te gaan wandelen en rond te rijden.

Zondag

 Gisteravond nog veel toeterende auto’s voor een trouwfeest in de zaal wat verderop. Verder toch alles rustig gebleven.

Als ik wakker word denk ik vogels op ’t dak te horen  (wishful thinking) maar er vallen wat kleine regendruppels. Het is vlug over maar ’t blijft bewolkt. Pa wil absoluut naar de zon en voelt er niks voor om hier te gaan stappen. We rijden dus maar kriskras door het stadje om er een idee van te hebben en zitten vlug op de baan naar Aoste, Abrets en Voiron.

Door ’t centrum van Voiron  rijden bevalt ons ten zeerste; zeer ruime en groene boulevards, een prachtige kathedraal met de bergen op de achtergrond als een prachtig decor.

Voor Grenoble slaan we af naar Sassenage richting Villard de Lans.

Het is zondag, ondertussen mooi zonnig en dus veel volk op de baan en vooral veel motards. Het is dus opletten. Het is een heel mooie route maar aan de gorges d’engins zo druk dat er geen vrij plaatsje te vinden is. In Villard de Lans is er parking voor MH achter de grote parking aan ’t OT. Op de grote P. sanitair en water maar alles behalve proper.

In Corrençon en Vercors vinden we in ’t centrum een rustige parking om te eten en van onze middagrust te genieten. We vullen er onze watgervoorraad aan.

’s Avonds rijden we terug naar de parking in Villard waar we een serieus onweer op ons dak krijgen.

Maandag
 Goede nacht gehad, niet te koud, geen regen meer. Tussen de bergen hangen de wolken laag maar dat kan ons niet weerhouden om te beginnen aan een mooie rondrit. Via de gorges de la Bourne. Aan de eerste brug staat een verwittiging dat de route aan de Grands Goulets gesloten is. Na het spectaculaire van de gorges volgen we nu een zeer lieflijk golvend dal naar St Julien en Vercors, Les Baraques en Vercors. Hier zijn ze naast de Grand Goulets een tunnel aan ’t boren – het werk zal 2 jaar duren. We mochten ook niet te voet door de tunnels omdat bij ’t boren door de trillingen rotsblokken kunnen loskomen. Het boren lijkt me een immens werk en gensters springen in ’t rond. La Chapelle en Vercors, Vassieux. Hier slaan we af naar Lente via de Col de la Machine. Van de Combe Laval (die ook spectaculair is) zien we niets; het is rijden in de mist op een smalle baan, onder overhangende rotsen en bogen. Van St Jean en Royans  naar Pont en Royans (een grote p in de diepte in ’t centrum zeer smal) en terug via de Gorges de la Bourne. We vragen ons af hoe de mensen het hier oplossen als ze oud worden of gehandicapt geraken. De dorpjes liggen steeds op steile hellingen.

We houden middagrust op een picnic plaatsje richting Corrençon. Maak me zo druk over de appelsienen die niet deugen en die ik dan maar probeer uit te persen dat ik de helft van de boel over de zetel mors en ook nog kan gaan wassen. We keren terug naar de parking in Villard om de kinderen te bellen en te overnachten.

Dinsdag

 Via Bois Barbu  rijden we terug naar St Julien en Vercors. Het staat aangegeven als toeristische route maar er valt niks te zien want men rijdt op een smal baantje tussen hoge bomen. Aan het kladderwerk op de baan zien we dat de tour hier is doorgekomen. Via de D103 naar st Agnan (p met water en wc) In Rousset een mooie picnic parking. De beklimming naar de Col de Rousset gaat heel rustig aan. Voor de col links in ’t skicentrum zijn ook parkings. De tunnel is er eentje van de oude garde. Aan de zijkant hangen neonlampen aan losse kabels…Een mooi uitzicht bij ’t uitkomen van de tunnel op een massieve rots en op de spaghetti kronkels van de afdaling.  Het zijn heel veel bochten en vermoedelijk de beklimming langs deze zijde niet zo gemakkelijk. We voelen ons ook onmiddellijk in een andere regio. We rijden tussen lavendelvelden en olijfbomen. De dorpjes en huizen hebben de zo typische provençaalse stijl; smalle lommerrijke straatjes en pleintjes  afgezoomd met platanen, de dakpannen in alle tinten kleuren tussen beige en bruin, de kleine ramen en luiken.

In Dié is er aan het OT een grote parking waar men 24u mag staan (en sommigen al een week staan) Er is water en er zijn openbare toiletten. We plaatsen ons goed in ’t zonneke en onze papa heeft direct zijn zetel buiten. In de late namiddag gaat hij het stadje verkennen en heeft een weg gevonden langs waar ik er ook kan geraken.

We hebben nog een babbel met een Nederlander die de installatie van mijn takel voor de scooter komt bekijken. Hij weet dat het morgen markt is. Wij vermoeden dat het druk zou kunnen worden op de parking en verzetten ons naar de parking op het gras (nabij de landingsplaats voor de reddingshelicopter – hopelijk staan we ver genoeg uit zijn bereik)

Na een spelleke yatse, door pa gewonnen, gaan we naar bed – ik lees nog tot middernacht (spannend boek moest uit)

Woensdag

 Rustige nacht – heerlijk zonnetje.

We zoeken onze weg langs de smalle en steile straatjes en geraken op de markt waar we onze voorraad groenten aanvullen en ons laten verleiden door de geur van versgebraden kip. Ons Kaya geniet van al die verschillende geuren, loopt met haar neus over de grond en we moeten opletten dat ze niet verstrikt geraakt tussen al die mensenbenen

Voor de rest van de dag installeren we ons buiten en genieten van het zonneke.

Donderdag

 Grote kuis en was gedaan. Watervoorraad aangevuld en de rest gedumpt. Het is wat winderig. We moeten dringend tanken en zien op de kaart dat er een Super U is in Dieulefitte. Pa zegt dat er geen probleem is om tot daar te geraken.

Pontaix, Saillans. Hier nemen we de D156 via Les Trois Becs en de Col de la Chaudière naar Bourdeaux. Het is een mooie maar zeer rustige route. Bij steigen of dalen gaat het verklikkerlichtje voor de brandstof branden (en ik zeg maar niks) D538 naar Dieulefit waar we 66liter tanken.

Via D540 naar La Bégude en de D9 naar Grignan. De parking is niet veel soeps. De lijn- en schoolbussen komen er keren. Aan de salle de fête is wel een mooie parking maar verboden voor CC er is wel sanitair met douches en kraantjes. Het stadje ligt, zoals alle stadjes in de Provençe op een helling met steile en smalle straten. We zien wel wat we kunnen doen. We geraken zelfs tot boven aan het “chateau” en de omwalling. In ’t centrum zoeken we ons een terraske in de zon om een tas koffie te drinken. In de schaduw is het fris vooral de wind is snedig.

In Grignon vinden we een paar rustige parkings. Aan de lagere school ligt ze nog helemaal in de zon en we twijfelen dus niet om ons hier te installeren. De wind steekt weer op. Volgens météo France krijgen we Mistral tot 90km/u voor de volgende dagen.

Vrijdag

 De ganse nacht felle wind. Gelukkig de auto met de kop in de wind gezet zodat we niet gewiegd werden. We ontbijten terwijl de kinderen naar school komen – zelfs in zo’n klein dorp worden ze allen met de auto gebracht.

Valréas kan ons helemaal niet bekoren. Het centrum is enorm druk. Langs de baan naar Nyons is aan de linker kant het Domaine Lumion dat gratis campers ontvangt maar wij zijn geen wijnliefhebbers en rijden door naar Nyons. Voor de brug rechts vinden we de camperplek. Deze is nu ook betalend 3€/24uen max. 48u– langs de baan kan men ook staan maar alleen ’s nachts – verboden tussen 10 en 18u. We ontmoeten hier Vera en Ludo weer. Zij rijden huiswaarts.

Vanaf nu willen we weer kleine en mooie routes nemen. We rijden een paar km richting Gap tot Curnies en nemen de D64 tot Buis les Baronies. De parking links voor ’t centrum staan geen verbodsplaten op de parking sud wel maar een paar meter voorbij kan men ook wel staan. We stoppen en gaan het stadje verkennen. Rustig nu buiten ’t seizoen – oude arcades en een geurentuin. In ’t OT is ook een museumke maar alles is er nu gesloten.

Na ’t middagmaal houden we platte rust. Daarna wil pa weer rijden. Hij had deze voormiddag zo genoten van de rustige rit en de prachtige uitzichten.

D546 naar Sederon, D542 naar Montbrun les bains, D942 naar Sault –Parking 3 voor campers, nabij kerkhof en redelijk ver van centrum, niet mooi maar in ’t zonneke.

We hebben vandaag enorm genoten van de prachtige route, rustig, gevarieerd en steeds op een plateau tussen de 650 en 800m.

De dorpjes waar we doorrijden hebben bijna allemaal zeer oude en geklasseerde kerken, kastelen of burchten en wallen. Als ze op onze weg liggen stoppen we wel even  maar de tijd dat we ze gingen bezoeken met de groene Michelin in de hand ligt reeds ver achter ons. We hoeven het niet meer allemaal te weten of te zien, of ze uit de 12° of 16° eeuw zijn maakt voor ons niks uit – ze zijn oud en mooi en gewoon genieten van het uitzicht is voor ons voldoende

Zaterdag

 Watervoorraad aangevuld aan kraantje nabij kerkhof.

Via D943 langs fort Javon; weer zo’n prachtige route. We raken wat verliefd op deze streek.

Roussillon, chaussée des Geants, okerkleurige rotsformaties. Er is een grote betaalparking voor het dorp. Te steil om naar ’t dorp te gaan voor mij en de wandelwegskens tussen de rotsformaties is wat klimwerk. We genieten van het uitzicht van op afstand en rijden door.

We waren al gewoon aan de zachte provence kleuren, beige voor de grond en flauw groen voor de bomen en struiken. Nu is alles oker, de grond maar ook de bomen hebben een roestige schijn van het stof dat er ophangt.

In Bonnieux vinden we een mooie parking achter de kerk en aan de pompiers. We draaien de zijdeur uit de wind en ’t is heerlijk genieten.

We krijgen nog het gezelschap van een koppeltje uit Brugge die voor ’t eerst met de camper van de ouders op rondrit zijn.

Wat verder aan de Boulodrome is er nog een parking waar sanitaires zijn.

Zondag

 Zondag en veel verkeer op de baan. Ook veel motorrijders die de bochten nogal scherp aansnijden. We moeten opletten.

Lourmarin; aan ’t kasteel en aan ’t dorp staan de parlings vol; vooraan aan de boulodrome enz. is er voldoende plaats- er zijn ook sanitaires en water. Pa gaat het centrum verkennen maar vindt het niet speciaal.

Richting Cadenet. We vinden het Bassin de St Christophe heel mooi. Er staan serieuze golven op. We stoppen even maar het is teveel wind om er echt te kunnen van genieten. We rijden binnendoor naar Pélissanne langs het Canal de Marseille.

We willen niet teveel rijden vandaag en stoppen in Pélissanne aan de stade de Prouvenque waar water en dump is. De straatjes in ’t centrum zijn smal en er is markt. We moeten dus effe zoeken voor we er zijn. De wind is nog meer opgestoken en ’t is echt guur buiten. Pa gaat alleen even tot op de markt en komt toch nog terug met brood en tomaten.

Het wordt een dag lezen.

Ons jong koppeltje komt hier ook nog aan. Zetten zich met de wind op de flanken. Zullen dus goed wiegen deze nacht.

Maandag

 Veel wind deze nacht maar er weinig last van gehad. We gaan proberen rond de centra te rijden. Via Lançon Provence, Grans richting Istres. Af en toe hebben we een mooi uitzicht op het Lac de Berre. Er is een grote, mooie parking maar voor ’t ogenblik ligt ze opgebroken en staat het vol grote werktuigen. Het Etang de l’olivier laten we voor een andere keer als het beter weer is. We vermoeden dat er veel bomen langs de baan staan en weinig uitzichtpunten en om te stoppen is het te winderig. Via Fos naar Port St Louis. De camperplek is juist links voor de draaibrug. Er zijn een 8tal plaatsen en gratis voorzieningen (aan bushalte). We willen ook eens gaan kijken aan de stranden waar we al zoveel over hebben gehoord. Er rijden een paar douaneauto’s over en weer. Aan ’t strand is een grote parking en men kan ook verder over ’t strand rijden om er te gaan staan. Plots veel aktie. Er komt een cammionette de parking op achtervolgt door de douane. Maken ons maar uit de voeten en rijden terug naar ’t centrum. Rond de haven zijn grote parkings. We plaatsen ons met ons achterste naar de wind en kunnen eten met de deur wagewijd open.

Door de wind is het niet aangenaam om buiten te zitten. Het is wel aangenaam om te rijden.

Moeten even zoeken om van de autoweg richting Carro te geraken. Het is een mooi plaatsje en heel rustig in de week. Op de camperplek (5,50€ alles in) staan een 20tal wagens. Ze is mooi boven de zee gelegen met uitzicht op de surfers maar de asfalt ligt nogal schuin en men staat er tussen een houten afrastering. Wij vinden een rustig plekje helemaal aan ’t einde waar de baan doodloopt. De wind is wat gevallen en pa kan zich in de luwte van de auto in ’t zonneke zetten. De Kaya geniet van ’t buitelen in ’t zand.

Dinsdag

 We nemen de auto om naar de bakker te rijden en ontbijten op de parking aan de vissershaven.

Pa gaat met de Kaya wandelen maar is zeer vlug terug. Rond elk struikske zit het vol muggen. We hoorden al veel verhalen over de grote muggenplaag van dit jaar. Na een viertal beten is hij het moe.

We rijden verder via La Couronne. Er is een heel grote parking (met water) en ik ga effe naar de kinderen en Germaine bellen. Langs de kust naar Sauset met onderweg hier en daar een mooi plaatsje maar helaas met struiken en muggen. In Sauset stoppen we even op de parking in de haven. Er is een heel lange wandelboulevard maar helaas is het gaan regenen.

We doorkruisen Carry (ccplek aan gendarmerie bij verlaten centrum ri Marseille) en nemen de autostrade om rond Marseille te rijden. We hoorden via de radio dat vandaag alle steden in Frankrijk plat liggen door stakingen en hebben niet veel zin ergens in Marseille vast te zitten.

Simiane, Mimet, Peypin naar Destrousse (veel p.) over een slecht wegdek en weinig te zien.

Gémenos heeft een ccplek voor slechts 3 wagens maar wel gratis water en dump. In Cuges les Pins ligt ze ver van ’t centrum via een zeer smal en steil wegske, achter de camping en speeltuinen. Het is er rustig staan, op plateau’s voor 2€ maar er valt helemaal niets te beleven.

Verder via Signes, Belgentien, Hyeres naar La Londe. Willen gaan kijken waar Yvonne en Luc hun optrekje hebben maar geraken er niet in met de auto. We vinden wel een mooie parking een straatje verder.

We reden een mooie route maar veel tussen bomen.

Woensdag

 Het weer is nog steeds wisselvallig en fris. We gaan op verkenning naar de haven en kunnen zelfs op het strand rijden. Uit de wind valt het mee en we genieten op een bank van het uitzicht. We willen eens tot aan het huisje van Luc rijden. We nemen baantjes binnendoor en leggen nogal wat afstand af omdat we voortdurend voor hekkens staan of hoge stoepranden. Tegen dat we het gvonden heben kennen we de hele omgeving.

’s Namiddags houden we het rustig en slaan een praatje met onze buren hier.

Genoten van een rustige dag al kon het weer bter zijn.

Donderdag

 Het zonneke schijnt maar er is weer meer wind. De lokale bevolking klaagt over het slechte seizoen. Wij trekken er terug op uit naar de andere richting langs de surfschool. Het is wel oppassen maar het lukt ons toch overal door te geraken. Op het kiezelstrand zitten we uit de wind. We willen rond rijden via een smal wegske tussen het riet. Het lukt maar we moeten een grote omweg doen om terug op de baan te komen. Als we terug op de parking zijn heeft pa zijn km’s voor vandaag wel gehad (hadden natuurlijk weer geen zitje meegnomen) De namiddag houden we het rustig en tegen de avond nogeen wandelingske. Komen langs een handwerkwinkeltje. De mevrouw spreekt ons in ’t Nederlands aan. Ze is de zus van Yvonne.

Blij dat ik weer wat te naaien heb.

Nog een lange babbel met de kranige dame van Grenoble.

Vrijdag

 Een tourtje doen. We willen nog eens langs de kust rijden die we een 25 tal jaren  geleden steeds in de herfstvakantie deden.

We zijn juist vertrokken als we al in een file staan. Ze schuift niet op. We keren terug en nemen kleine wegskes langs verschillende chateau’s. Het is wel inspannend rijden voor pa want door de file is er veel sluipverkeer en de baan is héél smal. Juist voor Bormes les Mimosas komen we weer op de baan. In Le Lavandou staan overal platen dat het verboden is voor campers tussen 1 maart en 31 oktober. In zijstraatjes zien we er hier en daar wel een paar staan maar vlak naast de baan. We genieten van de mooie uitzichten. In Cavalaire rijden we door alle kleine straatjes. Het is er gezellig. Voorbij Cavalaire staan een hele hoop campers samen op een grote zandparking. In Croix Valmaire slaan we af langs de toeristische route en vonden ze niks bijzonder. In La Ramatuelle zijn er grote Ccparkings (6,90€ en druk) en in Pampelone ook (5€ -met gras en mooier  dan Ramatuelle) In St Tropez zijn zeilwedstrijden we laten het centrum dus maar liggen en rijden via Cogolin terug naar La Londe.

Zaterdag

 Prachtig weer. Om 8u schijnt de zon al in mijn bed. We houden een luie dag. Pa gaat wat pijnboompitten rapen voor in de salades.

Gestart met mijn handwerkske en ’s avonds een fout ontdekt en alles terug kunnen losdoen. Voel me net ne kleine met zijn nieuw speelgoed die niet kan stoppen. Pa maakt dus het avondeten klaar met een diepe zucht. Hij zucht nog meer als hij daarna verliest bij ’t yatsen.

Zondag

 Ontwaakt in ’t zonneke. Pa ontdekt dat hij dagelijks zijn baguetten gaat halen bij de schoonbroer van Yvonne. De wereld is hier ook precies nogal klein. Op ’t strand zijn vandaag moto en quad wedstrijden. Ze hebben met groot materiaal sleuven in ’t zand gegraven (wat verderop is een deel van ’t strand afgesloten voor herstel van de vegetatie – ook niet erg logisch) We houden ons rustig bij de kampeerauto, lezen, naaien en tetteren met de fransen en de friezen. In de late namiddag nog een toertje gedaan.

Maandag

 Pa vindt het moeilijk om al te vertrekken maar Donderdagavond moeten we zeker thuis zijn. We willen ook nog wat mooie routes rijden dus tijd om te gaan. Het is al middag als we afscheid nemen van de buren.

We rijden van Bormes les Mimosas richting Collobrières via de Col du Babaou. Aan de afslag staat: route étroite; attention aux cyclistes. ’t Zal wel meevallen zeker. Gelukkig is het geen WE want de baan is echt smal. Ze hebben een nieuwe asfaltlaag over gegoten en de zijkant heeft een hoge rechte kant van 30cm . Bij ’t wisselen trek ik regelmatig mijn rechter been weg en onze pa maar monkelen. Hij zegt niks maar ‘k weet het, dat onnozel reflex geraak ik nooit kwijt.

We rijden volop tussen kastanjebomen. Collobrières heeft zich toegespitst op de verwerking en is zeer toeristisch. Een potje kastanjekonfituur lijkt hier wel zijn gewicht in goud waard te zijn. Zal er thuis wel zelf maken als pa ze wil gaan rapen. We zijn door ’t centrum gereden en moeten een zeer smal brugske over. Aan de sportvelden is er een zeer ruime parking maar ze ligt wel ver van ’t centrum.

Richting Gonfaron via de Col de Fourchuvette. We rijden nog steeds tussen kastanjelaars maar komen meer en meer kurkeiken tegen. Had er geen idee van die hier te vinden. Het wegdek is hier nog niet vernieuwd en dus iets breder met  een vaste berm.

Heel dit gebied zit vol fietsroutes die zeer goed aangegeven zijn.

Gonfaron, Flassans en Isola. We rijden tussen de wijngaarden en op verschillende plaatsen zijn ze aan ’t oogsten. Er zijn verschillende chateau’s die aan particulieren verkopen. We verwonderen er nog steeds over dat een land dat stikt van de wijngaarden in de warenhuizen en op de markten de franse druiven verkocht worden aan 3,50€/kg en de italiaanse aan 1,50€.

In Flassans vertrekt aan de parking een klein, zeer mooi wandelwegske.

Via D13  langs Lac de Carcès. In Cabasse en Carcès goede parkings aan de sportvelden.

Cotignac, Sillans la Cascade naar Aups waar in ’t centrum mooie parkings zijn. We blijven tussen de wijngaarden rijden.

In de namiddag vinden we een mooi plaatsje aan ’t meer in Les Salles de Verdon. Het is nog warm genoeg om buiten te zitten. We genieten er van een mooie zonsondergang voor we in ’t centrum naar de voorziene MH parking gaan.

Het was weer een prachtige dag, mooi weer, mooie rustige routes.

Dinsdag

 Nog maar eens gewekt door ’t zonneke. Het is al 10u voor we weer weggeraken. We willen de rive Gauche doen van de gorges du Verdon. We nemen een heel mooie route met uitzichten op het meer. Aiguines is een toeristisch stadje. Wat verder ontdekken we dat de route op weekdagen gesloten is van 7 tot 19u Ergeren ons dat ze daarvoor geen verwittiging gezet hebben bij het begin van de route, maar ja, ze leven hier van ’t toerisme en als die plaat er staat zal Aiguines niet veel volk zien. We zijn dus verplicht terug te rijden om de rechter oever te nemen. We deden deze route reeds een 25tal jaren geleden.

Het is adembenemend mooi en we genieten met volle tuigen… onze borstkas is precies een paar maatjes te klein. Hebben genoten van ons verblijf aan zee, maar dit is toch echt onze dada.

We nemen de route des crêtes erbij. In een kloof. Adembenemend hoe een koppel arenden hun jongen meenemen op de vlucht en  ze ondersteunen om in de goede thermiek te blijven. Belgische alpinisten oefenen op de 750m steile rotswand.

Castellane is fel veranderd  en kan ons niet meer zo bekoren.

Aangezien het prachtig weer is willen we de Col d’Allos nog doen. De aanlooproute is gewoon mooi en aangenaam rijden via stuwmeer en door een brede vallei. Onderweg staat een plaat “troupeaux” We denken eerst dat er vee vrij rondloopt maar ineens zien we een hele troep schapen en geiten. Een paar km’s verder komen er nog een massa via de baan de berg af. Het vee wordt voor de winter binnengehaald.

Vanaf La Foux wordt de baan zeer smal en gemiddeld 15%, de bochten kort en zelfs met onze Fiat korte basis moeilijk ineens te nemen en, er is geen borstwering. We hebben wel redelijk uitzicht op dalend verkeer. Hopelijk komen we niet teveel zondagschauffeurs tegen….De afdaling naar Barcelonnette is wat breder maar er is veel minder uitzicht door de vele kleine bochten en de bomen. De natuur is overweldigend en we stoppen herhaaldelijk midden op de baan om er te kunnen van genieten.

Ter hoogte van de afslag naar Pra Loup komt ons een grote motorhome tegen die aan de beklimming gaat beginnen. Hoe gaat die daar ooit over geraken? Zelfs hier waar de baan breder is durft hij niet naar de kant om mekaar te kruisen.

In Barcelonnette zien we verschillende MH gewoon langs de baan staan. De sanizuil nabij de aerodrome is buiten gebruik en de parking boven alles behalve gezellig.

Wij rijden door tot Le Lauzet Ubaye waar een mooie parking is aan het meertje in ’t centrum.

We hebben veel gereden vandaag maar ook heel veel mooie dingen gezien. Willen hier zeker nog eens terug komen.

Woensdag

 Wakker geworden met gedruppel op ’t dak. Tegen de voorruit kleven gekleurde herfstbladeren.

Vlug water opgezet voor koffie om de kilte uit de auto te verdrijven. Het is niet echt koud maar het uitzicht geeft ons echt een herfstgevoel.

Tegen dat we in Gap zijn is het opgehouden met regenen. De beschermingsnetten van de fruitbomen zijn opgehaald. Hier en daar zien we nog een vergeten peer of appel hangen of op grond liggen. De houten kistjes liggen er troosteloos bij.  We kijken uit naar een bakker maar zien slechts uithangborden voor escargots. Lust ik wel graag maar dan liefst op een berekoude dag in de Brusselse Nieuwstraat bij madame carracollle.

De zon breekt door en we hebben een mooi uitzicht op l’Obiou waar wat verse sneeuw ligt. In La Mure beslissen we toch maar naar Vizille te rijden. Rechts van ons ligt ons geliefde Alpe du grand Serre, maar we moeten naar huis.

Rond Grenoble zijn er veel wegenwerken op de autostrades en in Voiron is het markt, middag en dus héél druk.

We rijden weer met de vensters wagewijd open. Rond de middag zijn we in Morestel en stoppen op de parking in ’t centrum en kunnen zelfs de schuifdeur openzetten.

Bourg en Bresse, Lons le Saulnier, Besançon, Vesoul

Waar gaan we slapen? In Saulx met klokkengelui? In Thaon  maar daar geraken we niet voor ’t donker? In Luxeuil Les Bains aan ’t meertje? Dit laatste is het dan geworden.

’s Avonds komen een 5tal jongeren voetballen naast de auto al is de parking heel groot… een beetje pesten? Pa en de Kaya vallen direct in slaap, ik ga nog een tijdje lezen en tegen dat ik ’t licht uit doe is ook op de parking alles stilletjes geworden.

Donderdag

 We gaan de autostrade op.  Hadden beter direct langs Longwy gereden want rond Luxemburg stad zijn er omleidingen voor wegenwerken. We tanken nog eens in Martelange en pa haalt frietjes met een goei klodder mayonnaise. ….We zijn thuis…….