We rijden maar zuidwaarts en zien waar we komen. La Clusaz, Col des Aravis. Een heel mooie en aangename col om te rijden. 't Is zondag en dat waren we vergeten tot we een 10tal km voor flumet waren... file rijden ... Ja, flumet doet wat voor de toeristen. We zijn hier nog nooit doorgereden dat 't rustig was of we niet moesten aanschuiven. Geen kleine banen meer - direct richting zon. Alleen de gorge de l'Arly zet ons nog even op de rem, daarna is het een grote baan tot Albertville. De zon is er weer doorgebroken en we hebben goede herinneringen aan Aiguebelle. We hadden ons de omweg kunnen besparen want op 't pleintje stonden de campers schouder aan schouder brrrr we rijden 't pleintje rond en zeggen bey bey..Een 60 tal km scheiden ons van Grenoble. We laten ons niet verleiden om de stad in te rijden maar rijden l'Autoroute en... voor de 2e keer deze reis moeten we om rijden. Onze gewone afrit is open maar even voorbij, zonder verwittiging, afgesloten... Vragen dan maar.(zouden we nu toch een gps nodig hebben??? niks van ..) We stoppen even aan de kloof om vast te stellen dat er wel héél veel volk is... ook in Villard de Lans is het een drukte van jewelste. We rijden even rond langs de parkings maar de beslissing is vlug gevallen om door te rijden de vallei in naar corrençon waar we midden in de natuur een grote parking voor ons alleen hebben. We slapen rustig, ontwaken met 't zonneke ...voelen ons goed. We willen hier wel niet langer blijven want het terrein is nogal geaccidenteerd en met onze adem en benen geen echt ideaal wandelgebied. We rijden verder door de Vercors via de Bournes. In Les Baracques is men nog volop de nieuwe tunnel aan 't boren en Les Grands Goulets nog voor minstens een paar jaar niet bereikbaar. Voorbij St Agnan hebben de ooien goed hun best gedaan, de weiden lopen vol lammetjes. Aan de grotten van de Lure is 't stilletjes... en we genieten er een poosje in 't zonneke. Op de Col de Rousset staat een strakke wind - 't zal toch niet waar zijn zeker ... Maar als we aan de andere kant uit de tunnel komen zijn al de zorgen weg. Een zonovergoten landschap met lavendel velden - de straten en pleintjes in de dorpen met hun knotwilgen... een fijn gevoel. In Die gaan we rechtstreeks op de wei staan. We voelen ons hier stilaan thuis. 't Ventje kan gaan markten en wandelen. Komt telkens thuis met zijn zakken vol hazelnoten en...pruimen. Af en toe eens wat Clairette de Die gaan proeven of een terraske doen ...lijk God in Frankrijk. En... hij heeft een nieuw en stevig trapke gevonden voor mij. (haha heeft met de mevrouw van de winkel afgesproken dat hij het mocht terugbrengen als ik het niet goed vond... wat moet ik daar nu bij denken???)
We willen wat verder zuidwaarts maar ook niet téveel rijden. Even buiten 't centrum stoppen we aan een groenten en fruithal en doen weer een voorraad vitamientjes in. Via Crest naar Bourdeaux waar het zeer druk is ... geen parkingske te vinden tenzij kms verder langs de baan. Het is een dorpke waar we normaal graag een paar dagen blijven maar deze drukte spreekt ons niks aan. In Dieulefit hebben ze een goeie bakker en pa doet lijk alle Fransen en parkeert dubbel om even binnen te springen. Montbrison: we stoppen op de camperplek; een kleine parking aan een speeltuin maar wel met alle voorzieningen, zelfs electriciteit. Het duurt weer even voor we goed staan grrr... niet onder een boom want als het gaat regenen blijft het druppen op het dak, kort bij de service paal dan moeten we geen verlengkabel uithalen en ook zo dat we niet uit ons bed rollen. Ik maak van de gelegenheid gebruik om de batterijen van mijn scooter enz. op te laden. 't Ventje doet zijn wandelingske en babbelke en komt terug met druiven en lavendelessence. 's Avonds krijgen we nog het gezelschap van een heel leuke Parijzenaar.
We rijden een kilometer verder en zien een nieuwe service plaats aangeduid - we kunnen het ons niet laten om eens te gaan kijken. Het is er heel mooi en rustig staan aan de sportvelden met WC's en alle service mogelijkheden. De scooter is goed opgeladen en we maken een serieuze wandeling. Golvende wijngaarden waar men ook kijkt. Onderweg komen we nog langs een heel mooi "maison de vacances"
.
Het is nogal overtrokken en na onze middagrust wil 't ventje nog wat gaan rijden. Via Nyons, Buis les Baronnies en Sederon naar Sault. Onderweg krijgen we af en toe wat druilregen. Spijtig want ik vind dit nog altijd een heel mooie route om te rijden. In Sault op de parking is het druk en veel plassen. Niks om ons Kaya buiten te laten. Er staat ook een heel nieuw service station, wel betalend maar.... het kraantje aan 't kerkhof is er ook nog steeds... We rijden er even rond en rijden verder. Onderweg komt 't zonneke er door en we genieten van de uitzichten die de D943 ons biedt. In St Saturnin vinden we toch dat we genoeg gereden hebben voor vandaag.... parking zat nabij de boulodrome en heel mooi om te gaan wandelen. Volgens de mensen hier voorspellen ze heel mooi weer voor morgen. Vandaag vroeg tussen de lakens met een spannend boek.
We worden wakker met 't zonneke en doen rustig aan. 't Is bijna middag als we beslissen toch nog wat verder zuidwaarts te rijden - geen vast plan, we zien onderweg wel wat ons voor de wielen komt. Even voorbij Apt op de N100 oostwaarts zien we platen staan "Colorado" Het intrigeert ons en we nemen de D22 noordwaarts. Het park kreeg zijn naam omdat de natuur er fel gelijkt op een deel van Colorado in de VS met dezelfde kleurrijke rotsformaties. Er lopen verschillende wandelwegen door. Aan de ingang staat een jonge vlaamse student die hier een vakantiejob doet. Na wat praten en uitleg vragen moeten we vaststellen dat ik hier niets kan doen...een paar meter voorbij de parking worden de wegen smal, zanderig en fel geaccidenteerd en dus niet met de scooter te doen. 't Ventje gaat wel een verkenningswandeling doen en is er opgetogen over maar ook verderop wordt het voor hem te fel bergop ... We krijgen nog de uitleg hoe we in Rustrel via een "verboden" straatje bergop een mooi uitzicht over heel de streek hebben. We rijden dus even om en houden ons hart vast als we begrijpen waarom het "verboden" is ... maar we komen er heelhuids door. Het is een mooie route, we komen langs kapellekens en kleine dorpen, rijden tussen de wijngaarden, stoppen om de haverklap en voelen ons lijk God in Frankrijk.
.
We rijden een ommetje naar St Michel Observatoire waar men naar de sterretjes kan kijken...Voor wie het interesseert, de camperplek ligt richting observatorium, keggen nodig. Het centrummeke zelf is wel heel toeristisch maar toch gezellig gebleven. Ondertussen vlamt de zon er op door. We willen een plaatske vinden onder een boom en ja... we kennen er eentje dat hier niet zo ver af ligt. Forcalquier, Manosque, Vinon s/Verdon, St Paul Lez Durance. We vinden een goede boom, hebben een picnic tafel naast de deur, kort bij 't centrum en wat wandelmogelijkheden. De bewoners rond het pleintje zijn ondertussen goede bekenden... een beetje thuiskomen dus.
Ze vlammen er goed op deze morgen. Volgens de buren baadt heel Frankrijk in de zon .. goed om wat bergskes te gaan doen. We nemen rustige routes via Ginaservis naar La Verdière, met onderweg veel druivekens, Tavernes, Sillans La Cascade. We stoppen op de parking waar één van de wandelingen naar de waterval vertrekt. Het is er zeer druk en heet. 't Ventje vertrekt met de hond richting waterval maar is vlug terug. veel te warm om te wandelen. De boom waar we onder staan geeft ook weinig soelaas. Ons maar verplaatsen naar de andere kant van 't centrummeke ( waar we nu niet veel meer kunnen gaan doen - ligt op een helling .. een paar jaren terug deden we dat nog zonder problemen maar dat is verleden tijd) Hier onder de bomen valt het mee en ...'t is hier rustig en vlak om te wandelen. Een Brugs gezinnetje komt even langs om te vertellen over hun mooie tocht .. ze raden ons aan zeker Tourtour te doen ... We kennen dit mooie dorpje maar met de kampeerauto??? no way ... veel te smal en we hebben echt geen nood aan gebibber of adrenalineopstoten...we willen het rustig houden. Via Aups rijden we verder naar Les Salles en installeren ons voor de rest van de dag aan 't meer. Ik haal mijn cursus photoshop boven en genietend van een 5* uitzicht leer ik hoe ik foto's moet rechtzetten... zal van pas komen. Laat in de avond verhuizen we naar de camperplek ... oei .. we waren hier nooit in 't hoogseizoen en dat gekrioel is nu ook niks voor ons en... veel loslopende honden. We weten een paar km verder nog een andere plaats .. wel nogal scheef maar daarvoor hebben we onze keggen toch. De ondergaande zon kleurt de rotsen, de krekels zijn wakker en wij gaan slapen.
Even overleggen langs waar we rijden. 't Ventje wil graag richting Lauteret en daarvoor moeten we eerst al wat bergskens over. De Col d'Allos is van Zuid naar Noord geen optie voor ons (te smal en geen uitzicht) Col du Labouret is OK Daar het hier overal zo druk is en we de Canyon de Verdon reeds herhaaldelijk deden, rijden we dus niet via Castellane maar via Moustiers naar Mezet en digne Les Bains. In Digne zijn er feestelijkheden , parkings overvol, stapvoets verkeer langs de vele stalletjes. we hebben zelfs de kans om door mijn vensterraam olijven te kopen... De route noordwaarts van hieruit reden we al een paar maal maar steeds met slecht weer. we genieten nu dus dubbel. La Javie, Col du Labouret, Le Vernet, Col du Maure, Seyne, Col St jean ... wat draaien en keren maar verder heel gemakkelijk te rijden. In St Jean houden we onze "afternoon tea" met een goei tas koffie om even te bekomen. We wilden onder de bomen gaan staan op een brandweg achter de parking en bij 't achteruitrijden ...wat te goed afgedraaid zeker... even de baan wat moeten bijwerken met grote stenen maar we zijn er zonder stukken uitgekomen. We doen het dus even zonder die schaduw. Van hieruit nog een sprongske van 15 km naar Le Lauzet, één van onze lievelingsplekskes. De camperplek aan 't meertje en boulodrome staat vol maar aan 't speeltuintje duiken we onder de bomen. Vermoedelijk voor de laatste keer want men vertelde ons dat ze hier gaan bouwen... De scooter van de auto en we zijn op pad. 't Ventje raapt en plukt hazelnaten .. wil thuis notenbrood gaan bakken zegt hij... 's Nachts schiet ik wakker ... er zit iemand aan mijn scooter denk ik ... rolgordijnen op maar niks te zien. Even later weer....ons Kaya blaft en springt en verjaagt ....DE KAT...
De volgende dagen wordt er gewandeld, gelezen en de auto opgekuist....
Stralend weer. De bakker in 't dorp is nog gesloten. Ja, zo vroeg zijn we de baan op vandaag...We rijden via Barcelonnette naar Jausiers we een 'restaurant" kopen en neen, geen zaak maar een grote baguette. Tijdens 't ontbijt vergapen we ons aan al dat verkeer en verwonderen er ons over dat zovelen afslaan naar de Col de Bonette (de hoogste van Europa en blijkbaar ook een heel mooie) We willen onze plannen niet weer veranderen maar noteren hem met "een stip" voor de volgende keer. De Col de Vars is een aangename bergroute. Op de pashoogte worden we geschroeid door de zon en de wind.
.
Vars centrum is langgerekt en vooral een skioord. In Guillestre willen we een overnachtingsplaats zoeken maar dat valt dik tegen... ligt tegen de helling geplakt en dus steile straatjes, druk verkeer en op de grote parking staat een circus. We rijden aan de andere kant het dorp terug uit. We willen wel graag een plekske vinden voor Briançon. De route volgt de Durance en hier en daar zijn vertrekplaatsen voor kayaks. We rijden wat rond in Argentière waar veel mooie parkeergelegenheid is maar wij ontdekten nog een parking aan 't water waar wedstrijden georganiseerd worden. Nu, heel rustig...met een boom om onder te staan, een beek voor de Kaya, mooie wandelwegen... meer moet dat niet zijn.
.
.
.
.
.
. 
