Jammer voor jou, Evelien maar Ole heeft eerst en juist geantwoord op beide vragen! Ole: je mag jezelf de gelukkige winaar noemen van een draaiende Thaise Mickey Mouse en 2 paar echte Aziatische eetstokjes.
Er volgen nog een aantal vragen die lopen tot 20 nov. En opnieuw vallen er prachtige prijzen te winnen!
Toen we op de bus wachtten hoorden we van het 'avontuur' van de Engelse groepsgenoten. Een vriendschappelijk 'gevecht' op straat eindigde in een gapende wonde aan een wenkbrauw en schaafwonden op het gezicht. Al het 2de incident met Engelsen want de avond voordien verloor een dronken Brit zijn zelfbeheersing en wilde hij zijn eveens dronken vriendin in het water gooien. Een andere Brit probeerde hem te kalmeren maar kon juist een klap ontwijken waarna hij de dronkeman zelf een blauw oog bezorgde.
We gingen met een overvolle bus naar de haven voor onze boottocht naar Halong City. We kletsten er nog met de toffe mensen die leerden kennen.
We werden in Halong City met een busje naar een restaurant gebracht voor onze lunch. Wegens gebrek aan organisatie moest het busje 3 maal op en af rijden. De terugkeer naar Hanoi was eveneens gebrekkig geregeld. We moesten de groep splitsen gezien niet voldoende paats was in de bus. Enkelen bleven op de stoep achter die op een andere bus moesten wachten.
Kortom: het was een mooie trip maar met een wrange nasmaak wegens de oplichterij waar de Vietnamezen de toeriesten mee bedotten.
Éénmaal terug in Hanoi zochten we een betaalbaar hotel waar Veerle 4 nachten kon blijven en ik de volgende dag naar Sapa vertrek.
Bij het wakker worden om 5u nam ik snel een foto van de zonsopgang.
Na de foto snoesde ik nogtot 7u15. Om 8u30 ontbijt op de boot en aanmeren in Cat Ba voor onze wandeltocht. Met de overvolle bus waarbij 3 mensen in de middengang zaten werdeb we naar de ingang van het nationaal park gebracht. Veerle besloot mee te gaan en we begonnen aan de klim. We geraakten op de top waar we van een zalig uitzicht konden genieten.
De terugweg ging een stuk vlotter. We werden met de bus naar ons hotel gebracht. In het hotel genoten we van een lekkere lunch en ditmaal zonder de Argentijnse veelvraten
In de namiddag hadden we 2 keuzes. Ofwel vrije tijd ofwel een bezoekje aan 'monkey eiland' voor $10 per persoon. Gezien deze kostprijs vooraf niet vermeld werd kozen we voor de gratis optie, nl vrije tijd. We gingen met een aantal anderen zwemmen aan het strand nabij een resort. Zalig!
Om 17u terug in het hotel om ons te verfrissen. Om 18u nuttigden we ons avondmaal.
'S avonds zaten we gezellig (aan de ingang van het hotel) buiten met enkele groepsgenoten. We wisselden wat frustraties uit omtrent onze Vietnamese bevindingen. Daarnaast werd ook heel wat afgelachen. Een gezellige afsluiter van de dag!
Vroeg opgestaan om te ontbijten maar dit was buiten hotelbaas gerekend. De dame aan de receptie meldde ons dat we geen ontbijt kregen omdat we onze tours niet in het hotel geboekt hadden. Veerle zat meteen op haar paard en eiste toch een ontbijt. De dame riep er een andere gast bij die ons vertelde dat we moesten betalen voor ons ontbijt. Hij zei dat de kamer met ontbiht $18 kostten en dat wij enkel $12 betaalden. We gaven aan dat dit anders was afgesproken en dat ze hun afspraken achteraf niet zomaar kunnen wijzigen. Ik ging een sigaret roken terwijl Veerle van dite gast te horen kreeg dat we geen ontbijt kregen omdat we het zogezegd al gekregen hadden bij aankomst. Veerle maakte kort duidelijk dat ze bij aankomst allesbehalve een ontbijt kreeg omdat ze direct naar bed ging. De hele heisa was nog niet opgelost. Nog een andere kerel werd erbij gehaald waar Veerle zei dat het niet kan dat ontbijt geweigerd wordt omdat we onze tours bij ander boekten. We kregen ons ontbijt met veel tegenzin van de hotelbaas. Ook nog 2 andere koppels kregen hetzelfde liedje te horen.
Uiteindelijk werden we om 8u30 opgehaald en riep de hotelbaas nog nijdig naar ons dat het bij hem goedkoper ging zijn. We negeerden deze uitspraak en waren blij op de bus te zitten. De busrit duurde ongeveer 4u. Na 2u stopten we even in een souvenierwinkel. Om 12u30 kwamen we aan in Halong City. Op de boot bleken ook enkele toeristen te zitten die enkel vervoer naar Cat Ba nodig hadden. Zij moesten de extra uitstappen ofwel betalen om mee te gaan ofwel wachten op de boot. Weer zo'n typisch Vietnamese regeling.
Na de lunch aan boord die voor Veerle ontgoochelend was gezien er weinig vegetarisch voorzien was. Daarbijkomend zaten we aan tafel met Argentijnen die nog niet van delen gehoord hadden. We bezochten de eerste grot, hang thien cung. We waren niet de enigen die de grot bezochten. Heel wat andere boten meerden aan. De grot was prachtig en de ingang lag midden in een rots. Helaas hingen overal gekleurde spots waardoor de natuurlijke schoonheid verloren ging. Mensen met veel verbeelding konden in de grot een leeuw, een draak, een koppel,...zien.
Ik deed ook nog een andere grot die door de Fransen 'grotte des merveilles' genoemd wordt. Deze lag er een heel stuk rustiger bij en was vrij van gekleurde spots.
We gingen terug op de boot en genoten van de karstformaties waardoor Halong Bay zo gekend is. We meerden aan naast een drijvend eiland voor een kajaktocht. We lieten deze aan ons voorbij gaan en geraakten in gesprek met een Spaanse die verrassend genoeg Nederlands sprak! Ze werkte in Barcelona in een hotel en leerde zo 7 verschillende talen! We konden ons op dt moment installeren in onze kajuit waar we zouden overnachten. We hadden een mooie kamer.
Vervolgens zetten we koers richting Cat Ba. Daar werd het merendeel van de toeriesten afgezet. Wij vaarden uiteindelijk naar een rustiger plekje in de baai en nuttigden ons avondmaal. Helaas zaten we terug naast de Argentijnen die terug nogal boers aten en weinig contact zochten met de rest van de groep.
Vroeg uit de veren, afscheid nemen van Veerle, ontbijten en opnieuw wachten op de bus. De bus was 1u later dan verwacht. Het was een lange rit en uiteindelijk kwamen we om 10u30 aan waar we een boottocht maakten. De boottocht werd als rustgevend omschreven maar dit was buiten onze gids gerekend. In plaats dzt hij uitleg gaf of zweeg praatte hij nonstop met de chauffeur. Na een tocht van 1u meerden we aan.
Na een korte wandeling zagen we de eerste pagode, thien trupagode. Een mooi, oud en typisch Chinees gebouw die in een prachtige omgeving ligt.
Vervolgens kregen we een buffet als lunch. Ik had geluk want ik moest het enkel met 2 anderen, Duitse vader en zoon, delen.
Na devlunvh was het tijd voor de sport. Drie kilometer wandelen of met de kabellift gaan. Het was best dat Veerle niet mee was want de klim was langer en zwaarder dan verwacht. Door de aanbouw van de vele kraampjes was het genieten van het uitzicht niet aan de orde. Jammer! Na een half uur kwam ik badend in het zweet boven. Ik bezocht eerst nog een grot en dan de pagode. Uiteindelijk bleek de grot de pagode te zijn. De 'huong tickpagode' is volgens de inscriptie aan de ingang de mooiste grot onder de zuidelijke hemel. De grot bleek inderdaad de moeite waard! Na de boedhabbeelden met hun geschenken te zien begon ik aan de afdaling.
Onderweg hield ik even halt in een andere pagode. Een kleine grot die vol stond en oogde als de keuken van vroegere grotbewoners
Na het wachten op de rest van de groep begonnen we aan onze terugtocht in de boot. Ditmaal zonder gids dus in de stilte. De stilte werd enkel onderbroken door de roeispanen in het water en de camera's die de prachtige natuurbeelden probeerden vast te leggen. De zo sondergang op de bergen was magnifiek. Uiteindelijk terug in de bus voor een busrit van 2u.
Een uur later dan gepland was ik terug in Hanoi. Veerle was ongerust en ging reeds informeren bij de touroperator waar ik bleef
We kregen snel vervoer naar ons hotel. Eerst in en uit de taxi. Voor $12 per nacht konden we in het violethotel blijven, inclusief ontbijt. De kamer was op het 4de verdiep en geen lift te bespeuren.
We keken om de tours te plannen. Ik zou de dag nadien de parfumpagode bezoeken terwijl Veerle een dagje rust heeft. Vervolgens een 3-daagse naar Halong Bay. Een dagje Hanoi en dan zijn er nog 2 dagen over voor mij om een trektocht in Sapa. Veerle laat de trektocht in Sapa liever aan haar voorbij gaan en zal in Hanoi blijven.
In de namiddag verkenden we de stad, het oude gedeelte. 'S avonds gingen we een hapje eten en naar bed.
Ik was reeds om 10u op en wilde ontbijten in nina café. Aangezien het nog niet open was en het weeral regende at ik in het hotel en schreef ik in mijn dagboek. Om 11u30 was ook Veerle op en gingen we iets verderop wat eten. Daarna opnieuw door de regen naar de keizerlijke stad. De purperen tuin ontgoochelde mij wat. We ontdekten dat een weg leidde naar de omliggende paviljoenen waar enkele pareltjes tussenzaten.
Het begon opnieuw te regenen en ditmaal erg hevig. We bezochten snel nog de tempels. om 15u trokken we richting hotel. Kortom, de citadel of keizerlijke stad was immens, imposant en zeer genietbaar voor fans van de chinese architectuur.
We aten nog een avondmaal in nina café om nadien met de nachtbus richting Hanoi te vertrekken. Ook hier hadden we gelukkig nog een plaatsje. Heel wat lokale mensen sliepen op de middengang op matjes. Zij vonden dit blijkbaar niet erg. Om 7u30 kwamen we aan in Hanoi.
Om 5u45 opstaan voor de daguitstap naar de 'gedemilitariseerde zone', vroeger de grens tussen Zuid- en Noord Vietnam.
De dag werd gevuld met veel regen, veel in de bus en heel wat oorlogsgeschiedenis. 'S ochtends deden we de Westelijke kant. We stopten oa in: - Rock pile: een reusachtige rots die enkel per helikopter te bereiken was
- khe sanh combat base: een vroegere Amerikaanse basis die door de Vietminh veroverd werd en plots door de USA moest worden verlaten
- dakrong bridge en Ho Chi Minhtrail - etnic minority: flauwe stop aangezien we stopten om een foto te nemen maar het dorp niet mchten bezoeken
In de namiddag deden we het noorden van de DMZ: - vinh moc tunnels: de hoofdattractie van de dag met een educatief museum. Veel comfortabeler dan de CuChitunnels en blijkbaar ook wat dieper. Veerle ging de uitdaging aan en was er blij om.
- hien luong bridge - doc mien base Deze laatste 2 zagen we enkel vanuit de bus.
Dag 16: pagodes en tombes bezoeken en alweer die regen
Opnieuw vroeg opstaan, ontbijten en wachten op de bus. We werden opgehaald en gingen naar de aanmeerplaats van de drakenboten.
We deden een tocht op de parfumrivier. Onderweg stopten we aan de 'garden house'.
Onderweg testte ik mijn camera. Hij werkte opnieuw maar de flits bleek stuk. Ook komen de getrokken foto's trager op het overzichtscherm De garden house was een soort paviljoen waarin de schoonvader van 1 van de keizers zou geleefd hebben. Blijkbaar een belangrijk persoon maar zowel het huis als de tuin waren een ontgoocheling.
Onze 2de stop bracht ons naar de 'thien mu pagoda'. Een mooi gebouw met een mooie view. Jammer van de regen. We zagen er de auto waarop de monnik zich in brand stak als verzet tegen de vietnamoorlog.
De volgende tempel die we zouden bezoeken werd overgeslagen. Dit wordt in Vietnam wel meer gedaan.
De lunch op de boot was inbegrepen. Voor Veerle was dit een tegenvaller. Na de lunch werd ons gevraagd welke tombes we zouden bezoeken. Deze waren niet in de prijs inbegrepen en je moest er 4$ per tombe per persoon betalen. We besloten dat ik ze alledrie zou doen en Veerle enkel de belangrijkste. We gingen met de bus richting de eerste tombe. Enkel Veerle bleef aan de bus wachten en de rest van de groep ging de tombe op het immense domein bezoeken. Eerst ging je langs een 5-tal andere gebouwen voor je aan de omwalling kwam waar de keizer begraven ligt.
De tweede tombe was die van 'khai dinh'. Ondertussen was het al weer aan het regenen en het water stroomde van de trappen. De tombe was in verschillende niveaus opgedeeld met op het eerste verdiep een groep militaire beelden. Op de bovenste verdieping stond de tombe die binnenin versierd was met bladgoud en mozaïkjes.
Aan de derde tombe, die van 'tu duc', bleek weinig spectaculair. Na een kort bezoekje vergezelde ik Veerle en genoten we van een suikerrietdrankje.
Tussen de tombes door bezochten we een winkeltje waar we zagen hoe ze wierrook en hun typische hoeden maken. De wierrookstokken worden slechts in 2 geuren gemaakt, sandal en cinnamon.
Uiteindelijk werden we terug in Hue afgezet. Mensen die wouden konden nog de 'citadel' bezoeken. Aangezien je hier extra voor moest betalen en wij deze overmorgen in alle rust zouden bezoeken gingen we terug naar het hotel. Veerle ging alleen op pad om de bus naar Hanoi te reserveren. Ze slaagde er in haar weg naar het hotel terug te vinden
'S avonds aten we bij een Indiër voor schandalig veel geld ($18). Het was een lekkere maaltijd dus geen spijt. We skypten nog met Samuel en Liese.
Dag 15: op naar Hue om te kijken of de tyfoon ook daar zo heeft gewoed
Het busverhaal lijkt niet te eindigen. Gisterenavond kregen we in ons hotel te horen dat we niet om 6u30 moeten vertrekken maar om 7u30. Veerle wou op tijd zijn en zette de wekker toch om 6u. Bij het afrekenen in het hotel vroegen we dit nog eens na en bleek dat we best naar het buskantoor gingen. Te voet vertrokken we met al ons gerief richting Camel Travel. We kwamen er aa. Om 6u45 en blijkbaar veel te vroeg want we werden met een simpel handgebaar en boos gezicht het kantoor uitgejaagd. We ontbeten dan maar aan de overkant tegen een stevige prijs. Om 7u50 moesten we dan nog zelf te voet naar onze bus. Eindelijk op de bus. We mochten ons gelukkig prijzen dat we een plaatsje hadden. De volgenden die we gingen oppikken moesten tot in Da Nang in de middengang zitten. In Da Nang kon je zien dat de storm nog heviger was. Nog meer bomen waren ontworteld en op enkele plaatsen waren ze de schade aan de huisjes aan het herstellen.
Rond de middag kwamen we aan in Hue. Uiteraard net iets buiten het centrum waar verschillende mensen ons stonden op te wachten om ons een hotel aan te smeren. Redelijk vermoeid gingen we mee maar het was een meevaller! Een propere kamer voor 8$. Na ons geïnstalleerd te hebben gingen we iets eten.
'S avonds aten we bij 'nina café'. Volgens tripadvisor en ons een aanrader! Goedkoop, lekker en een zeer vriendelijke en behulpzame bazin!
Dag 14: My Son, de Chamglorie bewonderen... jammergenoeg in de regen
Vroe uit de veren en ontbijten. Redelijk tijdig werden we opgepikt en vertrokken we richting My Son. Een lange busrit met een stop op 500m van de ingang
Uiteindelijk betraden we het religieuze domeinvan de Chams. Het was een heilig oord voor de Hindoe en werd tussen de 8ste en 16de eeuw gebouwd. Het begon jammergenoeg te regenen waardoor we moesten schuilen. De regen werd heel hevig maar aangezien we slechts 30 minuten vrihe tijd kregen om de site te bezoeken besloot ik me door de regen te wagen. Kletsnat vervoegde ik me terug bij de groep. Veel torens hadden schade opgelopen door de Amerikaanse bomaanvallen tijdens de oorlog. We werden om 15u in Hoi An afgezet en besloten op café onze blog up te daten.
Ook op het domein waren de gevolgen van de storm te zien.
'S avonds merkte ik dt mijn fototoestel erg had geleden onder de hevige regen van vandaag. Hij werkte niet meer! *fuck* We aten nogmaals in hetzelfde straatje en genoten er van een plaatselijke maaltijd. Veerle slaagde er in om met stokjes te eten. Een primeur!
In Hoi An aanschouwden we de schade van tyfoon 'nari'. Straten waren overstroomd, omgewaaide bomen en afgeknakte takken, huizen die schade hadden geleden,...
Veerle koos er voor om na aankomst eerst nog een dutje te doen gezien ze weinig sliep op de nachtbus. Ik verkende reeds de stad via één van de grote straten belandde ik bij het water en zag ik de ware ravage van de tyfoon.
Het stadje zelf was gezellig met een mix van stijlen. Je zag er de Franse architectuur met Vietnamese kenmerken. Hier en daar zag je Chinese invloeden. Ook de Japanners drukten hun stempel door zoals bij de Japanse brug.
'S middags ging ik Veerle oproepen om samen de stad te verkennen. Helaas begon het te regenen. We dronken iets en wachtten tot de regen stopte. We zochten een betaalbaar restaurant en onderweg kocht Veerle oorringen. Ik hielp bij het afdingen en slaagde er in van 20$ naar 8$ te gaan.
'S avonds kuierden we door de gezellige straatjes om uiteindelijk moe maar voldaan naar het hotel terug te keren.
Ik werd met de bus opgehaald en na nog een groepje op te pikken reden we richting haven. We hadden een gelijkaardige boot als in Koh Chang en vaarden 45 minuten op een wilde zee naar Bai Mun. Net omwille van de wilde zee bleef Veerle op het vasteland. Er zou namelijk een tyfoon het land betrekken en Veerle wou geen risico nemen.
De eerste snorkelplaats was de moeite! Iets minder helder door de hevige stroming maar toch heel wat nieuwe vissen gezien. De tweede plaats was slechts 100m verder maar bood ook heel wat vis. Na 2 uren snorkelen vaarden we richting eiland om te eten. De maaltijd was in orde. Na het eten genoten we van een frisse duik. De derde snorkelplaats viel weg door het slechte weer. Na lang aandringen bij de crew verkregen de 2 Nederlanders een extra stop dichter bij de haven om te zwemmen.
We arriveerden in de haven rond 15u15 om afgezet te worden aan het hotel om 15u30. Een geslaagde dag!
Ook Veerle had genoten van haar dagje rust. Na uit te slapen genoot ze van een voetmassage. Na een maaltijd haalden we ons gerief op om de bus richting Hoi An te nemen. Het was een 12u durende rit in een slaapbus. Ik viel meteen in slaap en was verwonderd te horen dat de bus 1u in panne had gestaan.
Vraag 1: Waarom spreekt men over de Gouden Driehoek? Men spreekt hier van een driehoek omdat deze gelegen in aan het drielandenpunt van Laos, Thailand en birma. Ze noemen deze de gouden driehoek omdat de verhandelde opium werd betaald met goud omdat de geldeenheden van de drie landen verschillend waren.
Er waren 2 deelnemers de niet volledig correct waren maar toch een prijs verdienen. Proficiat Ole en tante Greet & Wouter
Vraag 2: Wat is het hoofdingrediënt van het gerecht Kor kou? Het juiste antwoord is c. Gember
Hier kwam jammergenoeg geen winnaar uit de bus
NU KOMEN DE VRAGEN DIE NOG LOPEND ZIJN EN NOG GEEN WINNAARS BEKEND ZIJN. DUS WAAG JULLIE KANS WANT ER ZIJN PRIJZEN TE WINNEN.
Vraag 3: Wat is de vroegere benaming van Ho Chi Minh City? Vraag 4: Hoe bekom je witte peper?
Het viel ons gisteren al op dat de Russen deze kuststad opeisen als hun vakantieoord. Overal is er vertaling in het Russisch voorzien en op sommige plaatsen zagen we touroperators speciaal voor de Russen. Vandaag bezochten we de stad met voor mij als hoogtepunt de Chamtorens. De eerste stop was het oceanisch instituut waar we onze ogen uitkeken wegens de vele zeedieren die de zee herbergt. Voor was het handig om eens te checken welke vissen we nu al hadden gezien tijdens het snorkelen. Daardoor brachten we iets meer tijd door dan voorzien in het grote museum.
De tweede stop waren de Chamtorens. Deze ontgoochelden op zich niet maar de hele sfeer die er hing was een domper. De site was zeer toeristisch aangekleed en ik stoorde me misschien iets te veel aan de grote groepen Russische toeristen. De torens zelf waren dan wel weer in perfecte staat maar onmogelijk in alle rust te bewonderen.
Als derde stop bezochten we de pagode met zijn reusachtige boedhabeeld. Ondanks het de zoveelste in de rij is blijft de grootsheid me verbazen. Ondanks de grote armoede hebben ze voor dergelijke zaken wel geld genoeg.
Na de uitgebreide maaltijd die ook Veerle meeviel konden we genieten van ons modderbadje in een resort. Jammergenoeg moesten we ons bad delen met een Russisch koppel. Het warme mineraalbad achteraf was meer Veerles ding. Als laatste mochten we nog een duik nemen in het zwembad om dan helemaal relax terug te keren naar ons hotel.
Toen we opstonden wachtten onze chauffeurs ons op om de bagage te bindenop de moto. Met elk onze privéchauffeur vertrokken we voor ons 3-daags avontuur naar Nha Trang. Het werden 3 leuke dagen met het nodige avontuur, een goede portie cultuur en onderweg genieten van de prachtige natuur! Een aanrader voor iedereen!
Je verlaat deweg lang het strand en onze persoonlijke gidsen Hung en Cung lieten ons zoveel mogelijk zien van het platteland. Ook gingen ze tot het uiterste om ons te behagen...
Tijdens de 3 dagen gingen we oa een kijkje nemen bij een koffie-, cacao-, rubber- en peperplantage. Ook konden we aanschouwen hoe ze van allerhande grondstoffen allerhande kunstwerken maakten. We maakten kennis met de plaatselijke minderheidsgroepen en konden eens een kijkje nemen in hun dagdaaglijkse leven.
Tussendoor was het vanop de brommer genieten van het adembenemende landschap. Omdat je van de weg afwijkt die de bus neemt kom je terecht in de bergen afgewisseld met vele rijstvelden.
Kortom, het was een onvergetelijke 3-daagse die ons nog lang zal bijblijven! Merci aan Hung en Cung
Cung & Hung maken alle klaar voor vertrek
Een bezoekje aan de Crazy House
Een leerrijk bezoek aan de zijdefabriek
De olifantenwaterval in al zijn glorie
Een groots boedhabeeld bij een vn de vele pagoda's
De dagelijkse bezigheden van de lokale bevolking
De vriendelijk kinderen van de plaatselijke dorpjes
Al om 5u55 uit de veren voor onze tocht naar Dalat. Na onze mindere nacht was de ontboocheling groot toen we de gewone bus ipv een slaapbus zagen. Na een vlotte rit kwamen we stipt aan in Dalat. Na de maaltijd haalde Veerle wat rust in en verkende ik Dalat. De hevige regen stak er echter een stokje voor. Ik zag de rivier op een half uur tijd met een halve meter stijgen. Echt geschift. In de namiddag boekten we dan ook nog een easyridertour. Voor beiden een nieuwe en hopelijk een goede. Het was een moeilijke beslissing vanwege het prijskaartje.
Na een busrit van ongeveer 5uur kwamen we om 13u30 aan in de kuststraat dichtbij het dorp Mui Ne. Een straat vol met hotels en restaurants. We genoten eerst van een deugddoende maaltijd en vonden dan relatief snel een goedkope slaapplaats. Nadat we een tour boekten maakten we nog een strandwandeling. Het was een grote ontgoocheling want er was nauwelijks strand te bespeuren en nog minder schelpen. Al na 5m werden we door een hevige golf geraakt en waren we tot over de knieën nat.
Na de lekkere Indische maaltijd genoten we van een welverdiende nachtrust. Ook dit liep niet als verwacht. Er stond een hele plas water in de kamer door de hevige regenval. Bij afzetten van de ventilator kreeg ik zelfs een schok. Pas om 22u was de baas aanwezig die ons direct een andere kamer aanbood. Hopelijk nu wel een goede nachtrust.
Na een ochtendje uitslapen was het wachten op onze jeep. De eerste stop was de waterval die enkel een waterstroom bleek. Deze lag wel zeer mooi gelegen in een ravijn van wit en rood zand.
Stop 2: een korte blik op de haven van Mui Ne Het was mooi en indrukwekkend om de grote hoeveelheid gekleurde vissersboten te zien liggen. De typische ronde vissersboten en de verkopers langs de kant maakten het schouwspel volledig.
Daarna was het tijd voor actie in de witte zandduinen. Je kon er quadrijden maar wij verkozen om te voet dit eigenaardige fenomeen te verkennen. De nodige actie verkreeg ik met het zandboarden van de grote heuvels. Zalig zanderig!
Als laatste gingen we de zonsondergang bekijken bij de rode zandduinen. Een mooi romantisch zicht waarvan we samen genoten.
