Dag 4: Alleen de nauwe gangen van de 'cu chi tunnels' verkennen
Na te hebben afscheid genomen van Veerle kwam Jackie de gidsme ophalen. Een grappig figuur die zelf nog de oorlog had meegemaakt. Tijdens het wachten op de bus ontmoette ik Tony, van Rijsel en Eva van Duitsland die naar de mekongdelta gingen.
Voor we aankwamen aan de 'cu chi tunnels' deden we nog een tussenstop in een sociale werkplaats. Daar werkten allemaal oorlogsslachtoffers. Ze maakten er kunstwerkjes die werden vervaardigd van eierschqlen, schelpen, zand,... Mooi en interessant om te zien maar iets te kitscherig naar mijn smaak.
Na een rit door het mooie landschap kwamen we aan bij de tunnels. Al na enkele meters mochten we een sluiptunnel aanschouwen. Geschift goed gecamoufleerd en niet echt op maat van een bourgondische belg
Onderweg zagen we nog een gestrande Amerikaanse tank en kregen we heel wat uitleg over de oorlog en de vernuftige boobytraps van de Vietcong. Deze werden vervaardigd van het afval die ze vonden van Amerikaanse tanks en bommen. na de uitleg mochten we zelf eens ervaren hoe het leven in de tunnels was. We legden 200m af en gingen tot 10m diepte.
Als afsluiter kregen we nog een video en maquette te zien om ons nog een duidelijker beeld te geven van hoe het er aan toe ging.
'S avonds genoot ik dan nog van de lokale straatkeuken en gingen we nog een drankje nuttigen in 1 van de typische bars.
Al om 5u worden we gewekt door de dorpsradio. Na een stevig ontbijt volgden we de jonge rakkers over slipperige paden naar de rivier. De boot die ons opwachtte bracht ons terug naar de groep die in een hotel overnachtte. Hopelijk zou het vandaag iets meer de moeite worden...
We kregen waarop we hoopten! Al bij de eerste stop keken we onze ogen uit. We kwamen aan bij de drijvende markt waar een hele hoop boten groenten, fruit en andere zaken probeerden te verkopen. Onze boot werd zelfs meerdere malen 'geënterd' om ons goederen aan te prijzen. Het grappige maar zeer efficiënte systeem was xat ze hun verkoopswaren aan de mast hingen. Kortom een unieke ervaring.
Onze tweede stop bracht ons naar de Vietnamese noedelfabriek. We vreesden voor een déjà-vu gevoel maar het was onverwachts heel interessant. In tegenstelling tot in Cambodia maken ze hier eerst een soort papier dat machinaal wordt gesneden in noedels.
Na een korte stop bij de rijstwijn mochten we genieten van hun lokale delicatessen. Via een avontuurlijke monkeybrug kwamen we aan een hut waar verschillende dieren op de BBQ lagen. Ik proefde er de rat en we genoten er met een aantal mensen van de rijstwijn die we kregen aangeboden van een zeer spraakzaam en grappig oud mannetje. Genieten!
Na ons middagmaal op het vasteland ( ik at er slang) was het terug tijd voor een lange rit naar ho chi ming. Door de slechte staat van de weg zat slapen op de bus er niet in. Dus na het avondmaal en een drankje, in een van de typische verleidingsbars, gingen vroeg naar bed.
Opstaan, ontbijt, valiezen afgeven en te voet richting onze bus voor de 2-daagse reis op de mekong. Na een lange rit kwamen we aan in My Tho waar we de boot betraden. Met de boot vaarden we op de mekong naar allerhande bezienswaardigheden.
Ons eerste stop was de kokossnoepfabriek waar ze van het vruchtvlees snoepjes maakten. Het sap dat wordt geperst uit het vruchtvlees wordt daarna verhit tot een bruine stroop. Daar maken ze de snoepjes van die in rijstpapier worden gewikkeld. Daar maakten we ook kennis met hun huisdier, de 2meter lange python.
Na een zeer pover muddagmaal in een nochtans zeer chic spel vaarden we langs het eiland van de kokosmonnik en het phoenixeiland naar de honingsfabriek.
Daar kregen we een drankje aangeboden van kum quat, honing, bijenpollen en warm water. Veerle kocht er pindasnoepjes en ik bijna geconfijte gember.
We verlieten de 'fabriek' met de typische kleine bootjes, de sampan genaamd. Dit was echter ontgoochelend kort en zeer druk. Veerle was lichtjes geïriteerd door het opgefokte toeristische gedoe en de boertige Vietnamese stuurvrouw. Bij de aankomst konden we nog genieten van een muzikaal i termezzo dat veel leek op een amateuristische karaoke.
Na een 3uur lange busrit nqar Can Thonamen we afscheid van de rest van de groep. Wij en een Duits koppel verbleven bij de lokale bevolking om er de sfeer op te snuiven. Na te hebben genoten van een typische maaltijd werden we geëntertaind door 2 jonge gastjes voor we gingen slapen... een toffe ervaring.
Na een goede nachrust genoot ik van het dagelijks schouwspel in de straat. In de 10 minuten dat ik buitenstond waren er een 5-tal verkopers die me iets probeerden aan te smeren. Na genoten te hebben van het ontbijt trokken we te voet de stad in om deze te verkennen. De grootste opgave bleek hier de straat oversteken Na wat praktische problemen gingen we naar het oorlogsmuseum. Daar zagen we heel wat propagandaaffisches en fotos van protesten tegen de Vietnamoorlog. Op de eerste en tweede verdieping zagen we de gruwel die deze oorlog mer zich meebracht.
Het was om stil van te worden en na 1,5u moest ik buiten toch even bekomen. Veerle bekeek de kindertekeningen en we werpten buiten nog een blik op enkele amerikaanse oorlogstuigen.
Daarna bewonderden we nog wat koloniale gebouwen zoals de kathedraal, het postkantoor en enkele hotels.
Terwijl ik 's avonds van een biertje genoot, liet Veerle haar nagels doen. Na de manicure genoten we samen nog van een drankje en gingen we genieten van de welverdiende nachtrust.
Na een stevig ontbijt was het wachten op ons vervoer naar vietnam. Na 30 minuten wachten kwam er in allerijl een tuktuk ons halen die ons in spoedtempo naar een minibus bracht langs de kant van de weg. We werden in de overvolle bus gestoken. Veerle en ik mochten zelfs een zitje delen. We kwamen al snel aan de grens waar 1 van de toeristen werd teruggestuurd omdat zijn visum was verlopen. Aan de grens was het vooral wachten en heel wat papierwerk. Na nog een tussenstop, waar we geld wisselden kwamen we aan bij het busstation waar we plaatsnamen in een zeer comfortabele slaapbus. We kwamen uiteindelijk rond 23u aan in 'ho chi minh city'. Daar verbleven we in de volgepropte backpackersbuurt.
QUIZVRAAG: WAT WAS DE VROEGERE BENAMING VAN 'HO CHI MINH CITY?
Terwijl Veerle vandaag wat rust zou inhalen kon ik me uitleven tijdens een trektocht in Kep natinaal park. Het was wel een tegenvaller met het weer. Ondanks de regen begon ik om 11u aan mijn tocht. Al bij de eerste 500m was het steil bergop en bijna geen pad te bekennen. Éenmaal op het plan aangeduide pad was het gemakkelijk. Genietend van de rust en de plaatselijke fauna en flora zette ik mijn tocht verder. Bij de derde tussenstop besloot ik een kleine zijweg te volgen. Deze was heel wat leuker en avontuurlijker maar bracht me jammergenoeg ver van het oorspronkelijke pad.
Na 1,5u wandelen moest ik jammergenoeg dezelfde weg terug nemen om niet helemaal te verdwalen. Terug op begaanbare weg, al lichtjes vermoeid en bijna door mijn watervoorraad heen besloot ik de verbindingsweggetjes van ht park te volgen. Deze waren iets lastiger maar heel wat minder saai dan de hoofdweg.
De natuur was er wel minder mooi en gevarieerd dan bij de zijweg. Toch was het nog steeds genieten. Rond 16u kwam ik eindelijk aan in het centrum van Kep waar ik genoot van de nodige suikers. Om 16u45 kwam ik bij onze slaapplaats aan waar ik me helemaal bezweet en uitgeput naast Veerle plofte. Het was ee geslaagde dag maar ik had wel nog gehoopt om iets meer dieren te zien
'S avonds genoten we samen van een deugddoende maaltijd. Ik nam iets gemakkelijker om te eten dan de krab die ik gisteren at. Veerle genoot van haar frietjes. 'S nachts was het tijd voor Veerles plaspauze waarop ik bexloot nog een kort tochtje rond de bungalow te ondernelen om wat diertjes te spotten,.... en met succes!
Dag 21: onderweg naar Kep heel wat moois aanschouwen
Vandaag hadden we een tocht vanuit Kampot naar Kep geboekt om er dan ook te blijven. Op het programma: Peperplantage en fruitplantage Phnom Chhnork Zoutvelden Kep met rabbit eiland
Eerste stop met onze volgeladen tuktuk waren de zoutvelden.
Jammervenoeg zagen we enkel een groot gebied aan velden zonder zout omdat er in het regenseizoen niet kan gewerkt worden. Deze velden worden normaal met zeewater bevloeid om daarna uit te drogen en het overgebleven zout samen te rakelen. Dit proces duurt iets meer dan een week en brengt vele kilo's zout op.
Onze tweede stop was een snelle blik op een vissersdorpje. Blijkbaar vissen de mannen 's nachts om overdag hun rust in te halen, de netten te herstellen,...
Na de korte stop aan het vissersdorp en de daaropvolgende en zeer hobbelige weg kwamen we aan bij Phnom Sorsia. Blijkbaar was Phnom Chhnork moeilijk bereikbaar door de modder. Het was ook een mooi tempelcomplex met een enorm mooi uitzicht op de rijstvelden. We betraden de grotten waar we net zoals in India de nodige verbeelding nodig hadden om figuren te herkennen in de rotsformaties. We kwamen eerst in de olifantengrot, dan de rijstveldengrot en als laatste gingen we vleermuizen dpotten in de derde grot. Veerle genoot van de hoge tonen van de vleermuizen maar waagde zich niet tot vlak onder hen.
De vierde stop bracht ons naar de peper- en fruitplantage. Daar konden we zien hoe het beruchte kwaliteitsproduct, de Kampotse peper geteelt wordt. Het was zeer interessant om alles te zien en te horen. We zagen hoe peper groeit en hoe je witte, rode, groene en zwarte peper krijgt. Daarnaast hadden ze ook heel wat fruitbomen die we konden bekijken.
Tegen de middag kwamen we in Kep aan waar we nog snel iets aten om klaar te zien voor onze overzet naar rabbiteiland. Samen met 3 Britse en 1 Amerikaan genoten we van onze korte tijd op het eiland. De snorkel bleef ditmaal in de zak want het water was er veel te wild. We werden herrenigd met onze 2 vriendinnen van gisteren. Ik ging na een partijtje volleybal nog wat afkoeling zoeken in de zee om rond 16u terug te keren naar het vaste land. Op onze terugweg naar de guesthouse zagen we nog een zalige kever. Kortom, voor mij een zeer geslaagde dag.
Na nog een lekkere maaltijd zochten we de gezelligheid van onze bungalow op en kropen we dicht bij elkaar onder het muggennet.
Na een nacht met veel regen zag het er in de ochtend veelbelovend uit. Bij onze eerte twee stops voor panorama's was de lucht blauw.
Jammergenoeg waren we door de lange uitleg van onze gids wat later waardoor zowel het kerkje als het casino deels in de mist lagen. Bij de meeste gebouwen was het fascinerend om het oranje mos te zien.
Jammergenoeg werd het casino zodanig gerestaureerd dat het mos was verdwenen. Het zag er uit als een nieuwbouw in aanbouw.
Na de Franse ruïnestad nuttigden we onze lunch aan de waterval. Een kort, avontuurlijk, wandelingetje voor een beter zicht op de waterval bevorderde de spijsvertering. In de namiddag aanschouwden we de toekomst van het nationaal park dat sinds kort in privéhanden is van een vietnamees aan de hand van een maquette. Afschuwelijk! Het groene bos met zijn dieren moet plaatsruimen voor een luxeresort voor de rijken. Reeds verschillende wegen waren aangelegd en het nieuwe casino + 3-sterrenhotel besmeurden het mooie landschap. Dit is in Europa ondenkbaar.
Terug in Kampot aangekomen mochten we na een uurtje pauze onze boottocht aanvangen. De beloofde zonsondergang bleef opnieuw uit onderweg zagen we heel wat paalwoningen en de mangroven. Ook onze medepassagiers zorgden voor een gezellige bootrit.
'S avonds aten we Indisch bij de overbuur vanwege de actie: per dollar eten 1 gratis biertje
Ondanks het feit dat een gids ons had verteld dat we in Cambodja vooral met grote bussen zouden reizen zaten we weeral in een overvol minibusje. Gelukkig waren we de enigste 2 op de achterste rij dus deze keer genoeg beenruimte. Al rond 10u15 kwamen we aan in Kampot en installeerden ons in de 'nynyguesthouse'. Na wat opzoekingswerk voor Hannes en wat rust voor Veerle gingen we het stadje in. We hoopten eerst de gevangenis te bezoeken. Dit bleek na 2 pogingen niet mogelijk.
Tusendoor bekijkten we ook wat koloniale gebouwen en liepen we over de speciale oude brug. Deze was reeds meerdere malen gebombardeerd en telkenmale opgelapt in een andere bouwstijl. We brachten ook een bezoekje aan de lokale markt. Daar merkten we weer de orde in de wanorde. Na 3 maal verloren te hebben gelopen vonden we de beruchte slippersokken voor Veerle.
Na onze geslaagde stadsverkenning besloten we iets te eten bij onze buur. Spotgoedkoop en echt khmereten. Jammergenoeg hadden ze wegens het laagseizoen veel niet in huis. Ik at er 'luc lak' en Veerle 'kor kou'.
Quizvraagje: wat is het hoofdingrediënt van 'kor kou'? A. Citroengras B. Morningglorie (lokale versie van spinazie) C. Gember
Een lekker suikerrietdrankje voor onderweg, verfrissend.
Dag 15: een beetje snorkelen, maar vooral zeeziek worden
Vroeg opstaan, snel ontbijten om daarna afgezet te worden aan de pier. Daar kregen we een volwaardig ontbijt aangeboden en kwamen de andere toeristen geleidelijk aan toe. Samen met een Duits koppel, een Russisch duo en trio en nog 4 locals mochten we op een kleine vissersboot plaatsnemen. Wij dachten dat deze ons naar de grote boot zou brengen maar niets bleek minder waar. We zaten letterlijk in het liedje 'de marie-louise' van Bart Kaell.
Stop 1: Bij de eerste snorkelplaats waren er slechts 5 mensen die snorkelden. Vermoedelijk waren de anderen zoals Veerle een beetje zeeziek en moesten ze wat bekomen. Het rif zelf was kleurrijk en had tal van vissen maar was jammergenoeg zeer ondiep waardoor het soms riskant was om je te kwetsen aan een zeeegel of het koraal.
Stop 2: Koh Russei Qua snorkelen viel daar niets te beleven. Het mooie strand was ideaal om wat te bekomen en te genieten van een lekkere maaltijd op de BBQ.
Stop 3: Na een opnieuw woelige tocht over de woeste golven stopten we op 100m van een eiland. De zee was er redelijk woelig maar dit bleek toch de derde snorkelplaats te zijn. Ik probeerde er te snorkelen maar de sterke deining dreef je steeds af. Ook Veerle had het na 3 minuten gehad en werd op de koop toe niet op de boot geholpen. Dus lichtelijk gefrustreerd keerden we terug naar onze guesthouse. 'S avonds gingen we nog zeer lekker en goedkoop eten in de Moon Shack. Een AANRADER!
Dag 14: boeken van de volgende dagen en genieten aan het strand
Eerst en vooral enkele opvallende zaken in Cambodja: 1 betalen met 2 munteenheden Het is niet altijd gemakkelijk rekenen omdat je soms betaalt of terug krijgt in zowel amerikaanse dolar als de plaatselijke riel. 4000riel = $1 - 5000riel = 1
2 opvallend veel vrouwen en kinderen overdag in pyjama in het straatbeeld Waarom weten we niet. De kinderlijke motiefjes o.a. van angry birds zie je overal.
3 in Cambodja eten ze werkelijk alles Enkele voorbeelden: we zagen ze kippenpootjes, lever en niertjes,... grillen op de BBQ. Ook de bladere van broccoli worden hier in een maaltijd verwerkt. Kortom alles wat de natuur te bieden heeft (pitten van bijna iedere vrucht, vleermuizen, insecten, slangen,...) worden hier gegeten.
De dag zelf boekten we 2 snorkeltrips en genoten de rest van de dag van het strand, de bars en de aangeboden services zoals waxing.
Door ons vroege vertrek uit Koh Kong is ons reisschema wat aangepast. Door het gebrek aan toeristen was het onmogelijk een trekking te den en zelf d tochten naar het eiland worden geschrapt tijdens het regenseizoen.
De trip verliep heel wat vlotter dan die naar Koh kong. We kwamen l rond 13u30 aan en werden met de tuktuk naar onze Gh gebracht. Zoals Henri ons had aangeraden verbleven we in GBT1, OP NOG GEEN 100 METER VAN HET STRAND voor slechts 5$. Eerst een hapje eten en dan naar de ambassade om ons Vietnamees paspoort te regelen. Een grote hap uit ons budget maar nu wel de rest van Cambodja genieten zonder zorgen
Na nog een bezoekje aan de markt gingen we terug naar de gh om ons dagboek en blog wat up te daten en onze financiële toestand te overschouwen :-s
Dag 18: valiezen pakken en terug met de partyboat naar het vasteland
Nog eens proberen uit te slapen... en falen was het chillen op het strand en wachten op de partyboat. Tijdens het ontbijt maakten we kennis met een Engels/Zwitsers koppel die gisteren op het eiland toekwam.
Opvallend was dat de beloofde 24u electriciteit niet gegarandeerd werd. Enkel bij aankomst van de partyboat werd electriciteit voorzien tot deze terug vertrok. Bij avondval was het wachten om te douchen tot de generator terug aansloeg om licht te voorzien.
Om 17u30 meerde de boot aan op Serendipitybeach. Vanaf daar was het slechts 5 minuten wandelen tot aan onze guesthouse. Nu nog onze bus naar Kampot boeken, geld afhalen, opnieuw eten in de Moon Shack, blog updaten en dan vroeg in bed.
Dag 17: een dagje rust en tevergeefs een snorkelplaats zoeken
Uitslapen was de bedoeling maar dit was buiten de zonsopgang en de vroege vissers gerekend. We werden reeds om 6u gewekt maar slaagden er in tot 9u30 te snoozen. Na ons ontbijt verkenden we de andere kant van het strand en kozen we er voor Veerle het meest geschikte plaatsje uit om te rusten, te zonnen en af en toe de verfrissing van het water op te zoeken. Opvallend was dat enkel ons resort volledig afgewerkt was en de anderen in volle opbouw waren. Ook vandaag kwam de partyboat tegen 12u op het eiland aan. Opnieuw stroomden enkele dagjestoeristen toe en bleven slechts enkelen een nachtje op het eiland.
Na een dagje genieten, onze lekkere maaltijd en drankjes trokken we ons terug in onze suite ook hier was een muggennet en ditmaal zonder dode gekko's voorzien.
Opnieuw vroeg uit de veren en na wat wachten aan de travelagency werden we naar de pier gebracht. Daar werden we weer op een kleine boot geduwd waardoor Veerle lichtjes panikeerde. Na haar te informeren bleek dit de overzetboot te zijn. De partyboat zelf was een verademing bij gisteren. Er waren drie verdiepingen met stoelen, tafels, een dj, een bar en zelfs een grote keuken. Onze snorkelpauze werd ingekort door de lunch. We moesten wachten op een bootje dat ons naar de geschikte plaats bracht. Opnieuw die verdomde deining! Vergeleken bin Koh Chang zagen we veel minder vis, was het water niet zo helder en de koralen niet zo kleurrijk. We spotten wel 2 nieuwe soorten vis. Om 12u werden we gedropt op het eiland Koh Rong Samloem. Daar boekten we direct 2 nachten terwijl de anderen konden genieten. Om 15u30 vertrok de boot opnieuw, namen we afscheid van het Australisch gezin dat we leerden kennen aan de bar en bleven we bijna alleen achter.
In de vooravond genoten we van de rust op dit idyllische eiland en maakten we nog een romantische strandwandeling bij zonsondergang.
Nog eens proberen uit te slapen... en falen was het chillen op het strand en wachten op de partyboat. 
Uitslapen was de bedoeling maar dit was buiten de zonsopgang en de vroege vissers gerekend. We werden reeds om 6u gewekt maar slaagden er in tot 9u30 te snoozen. Na ons ontbijt verkenden we de andere kant van het strand en kozen we er voor Veerle het meest geschikte plaatsje uit om te rusten, te zonnen en af en toe de verfrissing van het water op te zoeken. 
Opnieuw vroeg uit de veren en na wat wachten aan de travelagency werden we naar de pier gebracht. Daar werden we weer op een kleine boot geduwd waardoor Veerle lichtjes panikeerde. Na haar te informeren bleek dit de overzetboot te zijn. 
