Door het ander hotel is het traject ook iets aangepast. Ipv de geplande 98 km vond mijn GPS 80 km genoeg voor vandaag.
Maar ipv te beginnen met een afdaling van 5 km kreeg ik een klim van 7 km voor de wielen, dit naar een hoogte van 1150 meter.
Anders dan het boekje voorspelde een stukje gravel en dus weer 2 km stappen bij het binnenrijden van Burgos.
In Burgos bij de Spaanse versie van Panos nml de Pannus een broodje gegeten, het vegie broodje kost hier 3,20, het broodje met vlees maar zonder groenten kost 1,50. Gezond leven is duur'
Water genoeg in Burgos, zowel voor deze natuurlijke waterval als voor deze mooie dansende fontein.
Voor de kathedraal staat het beeld van een rustende pelgrim, het kind is er niet gerust in want het wil niet dichterbij komen.
Na Burgos is mijn GPS even van slag, nog 4955 km te doen vandaag, maar dat zie ik niet zitten.
Ne onderstaand gravelpad was het terug juist.
Wel zoals in het boekje aangegeven een gravelpad van bijna 5 km, en omdat ik daarop geen platte band wil wordt dat terug stappen, het gevoel van de echte pelgrim, maar 1 uurtje stappen is voor mij genoeg.
Als dat achter de rug is krijg ik regen, niet zoals deze voormiddag een paar keer enkele druppels, maar aanhoudend gedurende de laatste 30 km.
En het boekje voorspelde in de laatste 15 km nog 8 km klimmen.
Ontbijt in Logrono was dus een zoektocht, bijna drie kwartier rond gelopen voor ik iets vond waar ik kon ontbijten. Maar daarna op terugweg naar hotel het een na het andere voorbij gelopen.
Ook bij het buitenfietsen van Logrono zag ik vele pelgrims te voet.
Na zo'n 10 kilometer was er aangekondigd dat er een grindpad was, dus heb ik terug een stukje naast mijn fiets gelopen om lekke banden te vermijden.
Na 17 km de wereld beroemde pelgrim op de ezel tegengekomen, die had daar een stalletje opgesteld en "verkocht" wat spulletjes, de prijs : een bijdrage in zijn collectepot. Daar heb ik mijn Sint Jacobs schelp gekocht, die miste ik toch een beetje, maar nu hoor ik er bij.
Verder mijn kilometers afgewerkt met meer dan 1200 hoogtemeter, en vandaag als kers op de taart op 10 km van het hotel een klim van 4,5 km aan 5%, maar mijn GPS gaf soms 8% aan.
Aangekomen bij het hotel bleek er een probleem met de kamer te zijn, maar ze hadden me in een beter hotel zo'n 5 km verder geplaatst en zouden me daar naartoe brengen met de auto. Tot ze zagen dat ik met de fiets was dan hadden ze toch liever dat ik dat stuk fietste. En dat was licht bergop. Morgen krijg ik die 5 km extra te doen, maar dan bergaf.
De foto's - Marcelino, de pelgrim met de ezel - mijn schelp - mooi landschap. - een rechte weg, maar deze keer stijgend - mijn stempel boekje, maar is niets vergeleken met wat de wandelaars boven halen
Geen fietsdag nr 13, geen ongeluksgetal voor mij, misschien dat ik daarom onbewust een rustdag had ingepland, en is dit dus dag 14.
Bij het buitenfietsen van Pamplona heb ik meer dan 50 pelgrims te voet gezien. Onderweg ook nog meerder gezien vooral de laatste kilometers voor Logrono.
Zoals op de foto's te zien een mooie streek, maar niet vlak.
Vandaag ook een platte band verhaal, maar gelukkig niet bij mij, ik zal een persoon met mountainbike voor mij en ik vond dat ik die snel naderde. Bleek dat hij een platte band achteraan had. Samen hebben we de band vervangen en ging veel gemakkelijker dan bij mij.
Bij km 17 moest ik een spoor kruisen, maar de overweg was opgebroken en een omleiding was niet op korte afstand te zien, dan maar een grote zonde gedaan (sorry Tom Boonen, Sven Nys en collega's ), maar ik kon echt niet anders dan over het spoor klauteren.
In Puenta la Reina werden de pelgrims over een oude brug gestuurd, heel mooi.
Daarna een zelf gemaakt broodje gegeten, zelf een stuk brood en wat salami gekocht en eten maar. Vlak bij een bord voor pelgrims massage, leek heel verleidelijk maar toch maar niet gedaan.
Na de vele kilometers bergop was het nu eens meer bergaf en dat deed deugd, vooral zo'n lang recht stuk.
In Logrono overnacht ik in een Hostal, geen restaurant maar ook geen ontbijt. Het eerste is geen probleem, er is genoeg in de buurt, maar de bediening duurde wel even, iedereen wil rond 20u bediend worden. Het ontbijt zal morgenvroeg een zoektocht worden.
Deze dag zou redelijk rustig zijn, na gisteren niet te veel hoogtemeters maar wel 122 km.
Het ontbijt was sinds lang zonder croissants, en verder ook volgens de Spaanse regels, ontbijt vanaf 8:00, maar om 8:15 was er nog niemand.
De eerste 30 km gingen goed, maar waren wel met wat hoogtemeters tot de ... platte band achteraan. Eraf halen ging wel, maar er terug op niet, tot de Nederlanders van gisteren langs fietste en me hielpen, de eerste binnenband was door mij ook lek gemaakt door het gebruik van de bandenlifters (die had uk alleen gedaan), de tweede deden we samen zonder bandenlifters en die lukte met veel moeite wel. Bedankt Paul en echtgenote.
Km 63 Sanguesa, tijd voor een hapje. De Nederlanders fietsen langs als ik bijna gedaan heb, zij blijven in Sanguesa op een camping overnachten. Ik moet nog 60 km verder naar Pamplona.
Km 72, een heel mooie kloof, maar omdat het een gravel fietspad is en ik geen lekke band meer wil besluit ik te stappen, wel meer dan 4 km en dus meer dan een uur stappen.
De verder rit ging normaal, maar met heel wat hoogtemeters en geen winkels, dus nog maar eens aan een boerderij water gevraagd.
Pas na 19:30 in Pamplona aangekomen is wel een stad met een gezellige drukte. Ik zie al uit naar de vrije dag hier.
Toen ik mijn avondeten op had kwam er een groep binnen met blauwe t-shirts met een pelgrims schelp en fietsers alsook de Belgische kleuren, blijkt een groep uit Laakdal te zijn die met de mountain-bike onderweg zijn, maar vandaag pas hun tweede dag deden, ze rijden wel de wandel-route en niet de fietsroute, ze zijn met 7 fietsers (de meeste vrouwen) en 3 begeleiders. Vandaag hadden ze meer dan 3.000 hoogtemeters. Ze waren pas om 19:30 in Pamplona, dus mijn situatie is niet zo uniek.
De foto's - huisjes hoog tegen de berg, typisch voor hier - provincie Zaragoza binnen gereden - nogmaals plat gereden - een mooi meer - Compostela nog geen 800 km, maar waarom dit bord zetten waar het 8% klimmen is - een mooie vallei om door te gaan, maar een grindpad is voor mij een ellende, dus maar te voet gegaan en dat meer dan een uur lang - de aquaduct als ik Pamplona binnen rij
Deze dag zou redelijk rustig zijn, na gisteren niet te veel hoogtemeters maar wel 122 km.
Het ontbijt was sinds lang zonder croissants, en verder ook volgens de Spaanse regels, ontbijt vanaf 8:00, maar om 8:15 was er nog niemand.
De eerste 30 km gingen goed, maar waren wel met wat hoogtemeters tot de ... platte band achteraan. Eraf halen ging wel, maar er terug op niet, tot de Nederlanders van gisteren langs fietste en me hielpen, de eerste binnenband was door mij ook lek gemaakt door het gebruik van de bandenlifters (die had uk alleen gedaan), de tweede deden we samen zonder bandenlifters en die lukte met veel moeite wel. Bedankt Paul en echtgenote.
Km 63 Sanguesa, tijd voor een hapje. De Nederlanders fietsen langs als ik bijna gedaan heb, zij blijven in Sanguesa op een camping overnachten. Ik moet nog 60 km verder naar Pamplona.
Km 72, een heel mooie kloof, maar omdat het een gravel fietspad is en ik geen lekke band meer wil besluit ik te stappen, wel meer dan 4 km en dus meer dan een uur stappen.
De verder rit ging normaal, maar met heel wat hoogtemeters en geen winkels, dus nog maar eens aan een boerderij water gevraagd.
Pas na 19:30 in Pamplona aangekomen is wel een stad met een gezellige drukte. Ik zie al uit naar de vrije dag hier.
Toen ik mijn avondeten op had kwam er een groep binnen met blauwe t-shirts met een pelgrims schelp en fietsers alsook de Belgische kleuren, blijkt een groep uit Laakdal te zijn die met de mountain-bike onderweg zijn, maar vandaag pas hun tweede dag deden, ze rijden wel de wandel-route en niet de fietsroute, ze zijn met 7 fietsers (de meeste vrouwen) en 3 begeleiders. Vandaag hadden ze meer dan 3.000 hoogtemeters. Ze waren pas om 19:30 in Pamplona, dus mijn situatie is niet zo uniek.
De foto's - huisjes hoog tegen de berg, typisch voor hier - provincie Zaragoza binnen gereden - nogmaals plat gereden - een mooi meer - Compostela nog geen 800 km, maar waarom dit bord zetten waar het 8% klimmen is - een mooie vallei om door te gaan, maar een grindpad is voor mij een ellende, dus maar te voet gegaan en dat meer dan een uur lang - de aquaduct als ik Pamplona binnen rij
De dag rustig begonnen met het laatste Frans ontbijt.
Dan enkele kilometers bergaf fietsen naar de hoofdweg en dan richting Col du Somport. Het eerste stuk is nog druk, maar als de auto's dan naar de tunnel du Somport gaan moeten de fietsers alleen de Col op.
Aan die splitsing staan Paul en zijn vrouw ook even te pauzeren, zij komen uit Enschede. Hen zal ik vandaag.nog drie keer tegenkomen. Zij zijn op 20/8 thuis vertrokken en hun vlucht vanuit Compostela naar huis is op 29/9 dus zal ik ze normaal niet meer tegen komen.
De koeien bellen hoor je van ver
Eindelijk boven en dus Spanje binnenrijden, maar eersten broodje.
Bij motards is deze route ook in trek.
De foto's
- de Paul, zwaar beladen maar bijna even snel naar boven fietsend
Ook vandaag moest ik laat ontbijten en dus ook laat vertrekken.
Omdat het 's morgens maar 10 graden is ben ik goed ingepakt, maar toch smeer ik zonnecrème want gisteren had ik dat bewust niet gedaan en dat was 's avonds te zien.
Het fietsen ging goed ook al kreeg ik snel hellingen voor de wielen geschoteld.
Tot bij km 17 na een weg met gravel en een stijgingspercentage van 12%, toen heb ik niet geforceerd en de laatste meters te voet naar boven gegaan.
Toen ik terug wou fietsen merkte ik een platte band vooraan. Toch zo'n 45 minuten ermee bezig geweest, het afhalen ging moeilijk het er terug opleggen wat gemakkelijker.
Daarna ging het fietsen vlot. De GPS had ook geen kuren meer, maar er was meestal maar één weg die moest gevolgd worden.
Onderweg iets gezien wat in België niet meer bestaat, een telefooncel met telefoon erin, ik heb niet getest of die werkt.
Rustig tijd genomen voor een broodje, er waren nog picknick-ers.
In Auloron liepen verschillende pelgrims te voet rond, van die in de kerk ben ik zeker van zijn bestemming. Maar geen stempel kunnen krijgen.
En dan de Pyreneeën. Die zien geeft toch een speciaal euforisch gevoel. Daarvoor heb ik al die 10 dagen gefietst (ja, vorige keer met de auto waren we hier op 2 dagen). Wat gevoel zal ik in Compostela dan hebben ?
En wat ook bij de bergen hoort zijn parapente's.
Op mijn overzicht stond dat ik in Accous zou overnachten en de GPS gaf ook aan dat de aankomst bereikt was. Maar helaas mijn Chambre d'hotel lag niet hier maar in Cette-Eygun en dat is nog zo'n 10 km fietsen, de eerste 7 langs de hoofdweg maar dan naar het dorp zelf dat ligt hoog in de bergen, dat is nog 150 hoogtemeters op 3 km, daarvan heb ik er ook de meeste te voet gedaan.
Toen ik dan het dorp binnenreed was daar een mevrouw aan de afval containers bezig en ik wou haar de weg vragen, nog voor ik iets kon zeggen begroete ze me met "mr. Blommaert vous êtes welkom, mais je pensait que vous êtes par moto-bike" want zei ze nog normaal halen we pelgrims beneden op.
Ook vandaag moest ik laat ontbijten en dus ook laat vertrekken.
Omdat het 's morgens maar 10 graden is ben ik goed ingepakt, maar toch smeer ik zonnecrème want gisteren had ik dat bewust niet gedaan en dat was 's avonds te zien.
Het fietsen ging goed ook al kreeg ik snel hellingen voor de wielen geschoteld.
Tot bij km 17 na een weg met gravel en een stijgingspercentage van 12%, toen heb ik niet geforceerd en de laatste meters te voet naar boven gegaan.
Toen ik terug wou fietsen merkte ik een platte band vooraan. Toch zo'n 45 minuten ermee bezig geweest, het afhalen ging moeilijk het er terug opleggen wat gemakkelijker.
Daarna ging het fietsen vlot. De GPS had ook geen kuren meer, maar er was meestal maar één weg die moest gevolgd worden.
Onderweg iets gezien wat in België niet meer bestaat, een telefooncel met telefoon erin, ik heb niet getest of die werkt.
Rustig tijd genomen voor een broodje, er waren nog picknick-ers.
In Auloron liepen verschillende pelgrims te voet rond, van die in de kerk ben ik zeker van zijn bestemming. Maar geen stempel kunnen krijgen.
En dan de Pyreneeën. Die zien geeft toch een speciaal euforisch gevoel. Daarvoor heb ik al die 10 dagen gefietst (ja, vorige keer met de auto waren we hier op 2 dagen). Wat gevoel zal ik in Compostela dan hebben ?
En wat ook bij de bergen hoort zijn parapente's.
Op mijn overzicht stond dat ik in Accous zou overnachten en de GPS gaf ook aan dat de aankomst bereikt was. Maar helaas mijn Chambre d'hotel lag niet hier maar in Cette-Eygun en dat is nog zo'n 10 km fietsen, de eerste 7 langs de hoofdweg maar dan naar het dorp zelf dat ligt hoog in de bergen, dat is nog 150 hoogtemeters op 3 km, daarvan heb ik er ook de meeste te voet gedaan.
Toen ik dan het dorp binnenreed was daar een mevrouw aan de afval containers bezig en ik wou haar de weg vragen, nog voor ik iets kon zeggen begroete ze me met "mr. Blommaert vous êtes welkom, mais je pensait que vous êtes par moto-bike" want zei ze nog normaal halen we pelgrims beneden op.
