6 december ben ik voor mijn verjaardag naar een concert van een Boliviaanse groep geweest.. Ik kende de groep niet maar het is een van de meest bekende van heel Bolivia.. De karjas of zo iets..! Het was echt leuk!! Bolivaanse muziek kan u zo blij maken! Wees er maak zeker van dat ik met vele cd terug kom..XD
4 december heb ik weer eens een tripje gemaakt naar La Paz voor twee daagjes.! Ons doel was eigelijk om een galakleed te kopen wat dus echt geen gemakkelijke missie was maar het is mij in het veel te grote La Paz wel geslaagd.! Echt een super mooi kleedje! Ik ben er echt blij mee.! Natuurrlijk hebben we ons niet alleen daarmee mee beziggehouden! In La Paz zijn er zoveel dingen te doen! We zijn suchi gaan eten! Man das lekker dat had ik echt nog nooit eerder gegeten! Maar het is dus echt lekker! mama als je dit leest! Wij gaan dat dus eens eten!!! :) maar we hebben nog veel meer gedaan. We zijn naar een mega center gegaan!. Zo iets als een shopping center maar dan echt met alles, schaatsbaan ( lees fake schaatsbaan) , bowling( waar ze nederlandstalige muziek afspelen, of toch een liedje) lekker eten, cinema en afgesproken met de familie waar ik vorige keer ben blijven slapen. Maar het meeste wat ik gedaan heb was in het openbaar vervoer zitten! Zo lang dat dat kan duren.. Misschien gewoon omdat La Paz immens groot is!!! Maar toch vind ik het een van de leukste steden die ik ken..!
De veelbeloofde reis naar Uyuni kan eindelijk verteld worden! Gelukkig dat Salar Uyuni echt mooi is dat het al de tegenslagen die we hebben meegemaakt hebben, kan overlappen.. Jha we hebben enkele tegenslagen gehad. Maar ik zal daarvoor bij het begin beginen.. Het begint allemaal op 25 november. We moesten heel vroeg opstaan om de treinticketjes te kopen.. Joeppie! Gelukkig was mijn papa mee met ons en heeft hij het allemaal kunnen regelen! Beter als onze stoeme AFS verantwoordelijke die alles behalve verantwoordelijk is. :D maar eens de ticketjes in ons bezit konden we de trein op.! Eerst verliep alles goed. Er waren leuke films opgezet en ik had een deeltje goed kunnen slapen... Tot we ineens stilstonden. In het begin viel het ni echt op maar het bleef maar duren en duren! Wat bleek? Een goederen trein kreeg voorang! Waardoor we 6 uur moesten blijven stilstaan! Wat echt de hel was in the middle of noware!!!! Zonder ontvangst en zonder verwarming! Ik heb dus echt geen minuut mijn ogen kunnen dicht houden! Zo koud ik het had! Ik wou dan ook iets aan mijn ouders hier laten weten maar dat ging dus ook niet.. Het was dus een van de ergste nachten van heel mijn leven.. Dan na 6 uur mochten we dan terug vertrekken. Maar dan was het nog ni gedaan, na twee uur rijden stonden we al terug stil. Wat was de reden? De goederentrein was ontspoord! Kan je het geloven? Wat voor ne stoeme goederetrein is da ni zeg! Gelukkig duurden het deze keer geen 6 uur.. .maar enkel een uurtje en het was onder tussen niet meer zo koud. . Dus in totaal 7 uur vertraging kwamen, we dan eindelijk aan in Uyuni! Van de trein direct begonnen met dingen te bezoeken! AFS had een hele reis in elkaar gestoken! De drie dagen hebben we echt super mooie dingen gezien. Het ziet er meestal gewoon uit maar dit is echt waaauw!!!! Hoe mooi de natuur echt kan zijn! Zo een ongewone effecten kan hebben!? Ik vraag het mij nog altijd af of het kan! We hebben de boom uit steen gezien! Er bestaat dus echt een boom uit steen! =D . Ik heb ook in een hotel geslapen waar alles gemaakt is uit zand! Bedden, tafels, stoelen, muren! Ik denk echt alles, buiten de douches en het eten! |:) gelukkig wel is waar! In de drie dagen hebben we ook wel een beetje autopech gehad! Zo twee keer is onze band gesprongen!!! Kan je het geloven! ? Dan komt hier het hoogtepunt! Salar uyuni! Het mooiste ding dat ik ooit in mijn leven heb gezien!! en daar twijfel ik echt niet aan! Het is echt een plek die iedereen ooit in zijn leven moet gezien hebben!!! Er zijn gewoon geen woorden voor!!! Het is O-N-G-E-L-O-F-E-L-I-J-K!!!! Maar het is ook wel ongelofelijk gevaarlijk! Iets na kerstmis zijn er 5 mensen op vermist geraakt en ze hebben ze nog altijd niet terug gevonden!!het is ook ongelofelijk groot en alles zoet wit! Maar echt een aanrader!!! Je kan de fotos op mijn facebook zien maar dat is echt niks met wat het in het echt is! Je moet het gewoon met je eigen ogen moeten zien!
21 november was een grappige dag! We mochten van 24 uur s avonds tot 24 uur s avonds niet buiten komen. Julie zullen zich wel afvragen waarom als ik vragen mag is dat? Wel de bolivanen hebben hier een leuke bezigheid! Bolivianen en inwoners met de hand komen tellen! Vrijwilligers gingen letterlijk van huis tot huis om te tellen hoeveel inwoners er waren! En daarvoor moesten we 24 uur binnen blijven en deed je dat niet! Hoo, werd je opgepakt door de politie! Zot niet? Ik zie het echt nog niet in België gebeuren! Maar daarvoor zijn we in Bolivia he'! Volgens mij kan dat alleen in Bolivia gebeuren.. :) Julie zullen zich ook wel afvragen of het niet te saai is zo een hele dag in u huis.. Neeendaar vergis je u in! Het is echt nog leuk! Aangezien heel het gezin thuis was . Dus kan je dingen samen doen..wij hebben eens een beetje veel opgeruimd en dan filmavond gedaan met zelfgemaakte popcorn en dan gezellig allemaal voor de tv zitten.. Echt super leuk!! Dat wil ik ook wel eens in Belgie een leuke filmavond met de familie. .! Als het ook zo leuk is als hier teminste! : Mama da moeten we dus echt eens proberen..
Expoteco. Is een grote expo met van alles en nog wat, het gaat van eten tot schilderijen, kleren en tatoes laten zetten. Echt een beetje van alles. Wat ik natuurlijk het leukste vond, waren de bandjes die buiten speelde..ik heb mij echt goed geamusseerd. Gewoon zitten met u vrienden, zitten praten en muziek luisteren ! Er kan niks beter zijn.. Zoiets mis ik wel in het België landje... Zon bandjes die optreden.. Het zou toch zo leuk zijn. Waarschijnlijk bestaat het wel in België, alleen moet je het zoeken. Dus moest iemand van julie weten waar ik zoiets kan, vinden laat het mijn maar weten.. Spijtig dat expoteco maar een keer per jaar is'':( ik zal volgend jaar moeten terug komen he..volgens mij gaan enkele mensen dat niet zo leuk vinden.. Hoo, er was ook een reuzen rad waar ik echt in wou maar ik was er al rap uit.. En beetje heel verschillend van België. Hier wiegeld da echt super hard.! En dan stopt het nog ni! Het piept dan nog eens honderd keer! Nooit meer van mijn leven ga ik daar nog in..! Allée toch niet hier in Bolivia...
Ik zei al dat we echt geen afscheid konden nemen van La Salle... La grand familia.... ! Ik had dus echt geen zin om op te treden. Ik vond dat ons dansje echt suckte! Het trok echt op niks! Ik was er dus echt ni blij mee, bij wijze van spreken 5 haar zeveren tijdens de oefen dagen..n ik had al zeker geen zin meer omdat ze ons om acht uur hadden laten komen omdat we zogezegd om acht uur moesten optreden.! Weet je om hoe laat we hebben moeten optredden? Om drie uur in de nammidag!!! een beetje te veel hora bolivana naar mijn goesting..! Ik was dus echt heel blij dat ik er van af was en eigenlijk was het nog ni zo erg om zo lang te wachten. Als laatste optreden heeft zo zijn voordelen dan is meer dan de helft van de zaal al terug door.. Dus niet zo veel mensen hebben ons lelijk dansding gezien!!!= )
16 november: we kunnen echt geen afscheid nemen van la salle he.. : We blijven elkaar terug zien.. Zowat elke dag.. Vandaag16 november hebben we een afscheidsmis gehouden. Lea en ik stonden aan de verkeerde kerk! Dus je kan wel al raden da we te laat waren in de andere kerk.. Dat is echt de enige plaats( op toch een van enige plaatsen) waar hora Boliviana niet telt..:) de schoolfanfare en al was er bij, zelfs ons eigen koor.. Na de mis moesten we ons snel gaan omkleden omdat we een dinner hadden met de eindejaars en de leerkrachen.. Ook een soort afscheid.|:) tegen dat ik toekwam waren al de leerkrachten er al.. Maar mijn klas was er totaal nog niet.. Enkel vriendinnen. We hadden een klein etentje. Wat niet zo leuk was, omdat het iets te pikant was en daar ben ik echt niet voor.. XD maar ik heb het dus toch gegeten.. Nadien was ik echt ziek. Dus toen het feest pas echt begon met het dansen (lees: dansen op carnaval muziek GRAPPIG) moest ik maar aan de zijkant blijven zitten :( tegen het einde wou ik echt naar huis gaan. Maar mijn mama die ook op dat feest was, aangezien ze leerkracht is, wou nog ni echt naar huis.. Maar ik heb het echt nog leuk,gevonden.. Ziek of niet het waren een van mijn laatste momenten met mijnklas.. Leuk dus..
15 november hadden we het afscheidsfeestje van onze petekindjes op school. Niet dat ik dat had maar ze hebben mij er toch voor een paar uurtjes er eentje kunnen geven..! Er werd dan eerst zo en klein misje gegeven. Waarin de kindjes zongen en dingen voorlazen . Wat echt mooi was.. Nadien kregen al de peters en meters een cadeautje..een cadeautje dat nu na drie maanden echt al in. Vuilbak ligt.. Maar het is het gebaar da telt he.. :DMijn manneke was wel ni zo ne coole.. Hij wou nooit tegen mij praten, hij wou nooit dansen en wou alleen op zijn stoel zitten en niks doen! Een bekken ne saaie.. . Maar zijn spitermanklak heeft het allemal goedgemaakt..
Ik wil julie even laten weten dat ik echt nog zoveel moet bijschrijven, dingen die julie absoluut nog moeten weten! Maar julie moeten gewoon weten dat ik hier echt de tijd van mijn leven beleef!!! We zitten al aan de zes maand en die zes maanden zijn echt voorbij gevlogen! Als de tijd zo blijft vliegen ben ik precies binnen twee dagen terug! Oke misschien wel twee maanden maar toch! Ik heb hier echt goede vrienden gemaakt waarmee ik vaak weg ga, ook carnaval komt eraan! Elke dag zit ik nu te oefenen en het gaat beter en beter. Vandaar heb ik zelf op de tweede rij mag dansen! En ben door iedereen gefeliciteerd! Ik voelde mij een echte tinkus.. ! Maar soms mis ik julie wel hoor mijn klein belgieen landje! :)
12 november is onze laatste week op school begonnen. Dus moest ik met de promo het laatste culturele uur voorbereiden, het heeft zo meer als een uur geduurd. We hadden cadeautjes voor al de leerkrachten gekocht en iedereen werd bedankt en we hadden liedjes ingestudeerd.! Nadien hadden we effe een uurtje met de klas ingelast om een dankwoordje te zeggen enzow.( iets wat ik echt super leuk vind die hebben echt en super hechte band met al de laatste jaren) en die vinden dat echt leuk om dat nog eens duidelijk te maken ... Super lief wel is waar.! Dan 14 november was al de laatste dag van het school. Ze hebben de school om bepaalde reden een paar dagen vroeger doen stoppen. Dus een groot afscheid! Iedereen was aan het wenen en dan weer aan het zingen. We zijn nog tot een uur blijven wenen en knuffelen terwijl we eigelijk al door mochten om elf uur.! Ik ga mijn tijd in La Salle toch wel missen hoor.! Ik mis ze nu al.!
Allerzielen wordt hier dus ook herdacht.. Bij ons gaan we gewoon naar het kerkhof bloemekes brengen en dat doen de meeste zelf niet. De meeste zien deze dag gewoon als een dage vrij. Awel hier is het voor sommige families echt een dag van werken,werken, werken. Hier gaat het als volgt. Eerst worden er koekjes gegeven aan iedereen die je kent dat iemand verloren heeft in dat jaar.! Dus wij hadden enkel dozen vol koekjes aangezien de oma in december 2011 was gestorven. Maar dat is niet alles, wat er wordt gedaan als jij iemand heel recent hebt verloren dan stelt je familie een soort van tombe op. Dat is dus een soort offer tafel en op die tafel wordt alles gelegd wat die doodde persoon graag had. Had ze graag appels en peren dan kon je op de offertafel zeker appelen en peren vinden. Er bestaan dus verschillende offertafels. Ik heb enkele grote gezien maar ook middel matige en kleine. Die van mijn oma was heel sober en klein maar dat was hoe ze het wou en mijn familie vond het beter zo.. Ik heb nog nooit zo veel tombes gezien op een dag. Er zijn familie die er echt een hele week aan zitten om de huntombe te maken.. Ik heb er geen foto van om het julie te laten zien hoe het eruit zag. En ik denk wel dat julie dat kunnen begrijpen. Men kan moeilijk foto's trekken van iemand zijn verdriet, een beetje heel ongepast. Maar het was dus een dag met veel cultuurverschillen maar wel super interessant..
Halloween is mijn favoritee feest dan ben ik verkleed in een griezel beest!
Halloween dat wordt hier dus ook gevierd. Ze denken trouwens niet alleen aan de kindjes waarvoor een reuzentocht was georganiseerd. Ze denken dus ook aan de ouders en de jongeren.. Ze hadden eerst een tocht georganiseerd voor al de groepen en clubs in Oruro. Daar moest ik dus ook in meelopen met AFS. En met moest bedoel ik echt moest! We werden verplicht door de oo zo leuke AFS vrijwillige! Maar dat vond ik dus niet zo erg omdat die tocht toch niet zo lang duurde. En het echt nog wel grappig was met de supportersgroep van san jose achter ons en die juist een wedstrijde hadden gewonnen en dus echt in de sfeer zaten! En voor ons de rotary club die het leuk vonden om vuurwerk af te vuren. . Toen we bij la plaza toekwamen werd ook daar het weest ingezet! De kindjes waren al volp bezig met hun snoepjes te verzamelen. En het podium werd geopend. Met enkele boliviaanse groepen, de ene beter dan de andere. En weeral optredens van de orueense diablada weeral carnaval.. Jha het was weer een avond hoor, we hebben ons weer goed geamuseerd maar we waren wel blij als ik weer in mijn bedje konden kruipen na zo een drukke avond.
Op de 29 oktober zijn de eindwerken begonnen. Dus hadden we niet zo veel les aangezien er veel klasgenoten niet waren en omdat er ook veel leerkrachten niet waren.. De jongeren hoeven dus niet naar school te komen de dag voor hun voorstelling en de dag van hun voorstelling enkel hun werk voor te stellen dan. De voorstellingen zijn zo veel anders dan in België. Ten eerste moet je eten en drinken voor de jury mee brengen. Wat bij mij over komt als " heb je het lekkerste taartje heb je de lekkerste punten". Dus die jury zit daar al eerst bedolven onder de koekjes en snoepjes en saltanias en taarten! Waardoor ze volgens mij echt niet meer deftig kunnen nadenken ! Dat zou ik toch nooit kunnen met zo een berg eten voor mijn neus! Ten tweede leren de jongeren hier nooit om deftige powerpoint te maken dus die schrijven heel hun powerpoint vol! Ze werken met de verkeerde kleuren en ze hebben van die stomme prentjes en figuurtjes op hun powerpoint staan! Ten derde. Ze mogen gewoon alles van hun powerpoint aflezen dat is geen enkel probleem... Ik was dus heel hard verbaasd van hoe laag het niveau hier eigenlijk ligt.! Ik ben dus heel blij dat ik mijn kans in België heb gekregen en niet hier in het verre latijnsamerika. Echt waar mannekes wees allemaal maar blij met julie mooie huisjes, julie diploma's die zoveel waard zijn en julie lieve familietjes die voor julie zorgen!
26 oktober was het carnaval van de universiteit! Alle jongeren die wilden deelnemen konden dat zolang ze maar in de universitekt zaten. Carnaval is altijd heel leuk om te zien! Zoveel kleuren en zoveel blije mansen en dan nog al die dansende mensen er bij maakt het helemaal af ! In dit carnaval bestonden de groepjes maar uit twintig personen ofzo wat dus niks is in vergelijking met het echte carnaval! Daar zijn het groepen van 100!! dus dat beloofd! Lea en ik wilden heel graag meedansen in dit carnaval maar dat mochten we dus niet omdat we niet in de universiteit zaten vonden we wel heel spijtig! Nadien zijn we naar mijn neef Diego gegaan omdat het zijn verjaardag was. En verjaardagen worden hier altijd gevierd! Dus was ik natuurlijk ook welkom! Het was een bbq feestje zoals wij thuis ook altijd geven. Gewoon lekker zitten praten en bbq klaar maken. Lucia en ik konden spijtig genoeg niet zo lang blijven aangezien we nog naar Salva zijn toneel moesten gaan kijken. En daar ben ik fier op! Wat mijn broertje daar gedaan heeft was top ! Het was nen echte pater! Na het toneel rap terug naar huis om me om te kleden om naar nog een ander feestje te gaan .. Lea en ik worden voordurend uitgenodigd op 15 en 16 jarige hun verjaardag! Zoals ik eerder al zei zijn die feestjes echt te groot. En zelfs als we geen uitnodigeing hebben geraken wij toch altijd mooi binnen ! Leve het blonde leve! :)
In de week van 22 tot 27 oktoker was er op onze school een week van het toneel georganiseerd. Elke avond waren er dus verschillende klassen die hun toneel voorbrachten. Het begon altijd wel om 18 uur in de avond maar toch eindigde het vaak om twee uur s'nachts enzo, dus julie kunnen wel geloven dat ik op het eind van de week echt dood was en heel lang heb uitgeslapen! Maar het was echt wel een heel leuke week. Het was leuk omdat er veel vrienden van mij waren! Altijd hadden we wel plezier en leerde ik meer mensen van het school kennen. Ik heb de broer zien spelen, hij moest een pater spelen! En amai hij zag er echt nen echte uit! Verder ook nog mijn klas die ik op al de repetities heb zien spelen maar deze keer was het echt schitterend! Maar het was misschien toch beter geweest met mijn grote kennis van het toneel! Ook mijn paralel heb ik zien spelen! Was ook echt super goed! Was leuk om nog eens toneel te zien. Het was wel komictoneel maar toch beter dan niks!!!
Op 23 oktoker hebben de bussen en de taxi's het geniaal idee gehad om te staken! Normaal moest ik wel naar school aangezien de grote naar huis kunnen stappen was het school enkel voor de kleuters en lagere school afgeschaft. Maar wij hadden ons in de morgen goed overslapen waardoor we de schoolbus hebben gemist. Dus moesten we van de mama niet naar school. Aangezien het te gevaarlijke en een te lange weg is naar school, vond ze het dus echt niet de moeite om naar school te stappen! Dus we hadden een dagje vrij! En had ik eens tijd om buiten te zien hoe het was met de staking! En ik kon mijn ogen niet geloven! Die bussen en en taxi's als die staken staken ze echt he!! Al de straten waren bijna geblokkeerd!!! Dus niemand kon met de auto weg omdat ze toch de straat niet uit konden! Dus alles gebeurde te voet! Ik kan zo een erge staking toch niet inbeelden in Belgie hoor de wereld zou vergaan! Ok, een straat blokkeren tot daar aan toe maar allemaal!? Dat kan alleen in Bolivia!! :)
Eerst en vooral verschiet je niet bij deze titel en ga je ook geen Canne ofzo inbeelden! Het was gewoonweg een twee weken van latijns amerikaanse films! In heel latijns amerika hebben ze een filmfestival georganiseerd! Elk land mocht een film uit eigen land kiezen en al deze films gingen ze dus in de cinema's laten spelen! Elke dag waren er twee films en dat meer dan twee weken lang! Ik vond het heel leuk omdat er vele films met heel veel historie waren! Dus heb ik een beetje historie gezien en geleerd over heel latijnsamerika door gewoon naar de cinema te gaan! Niet te geloven! De mama vond het ook heel leuk dat er eindelijk eens iets cultureels te doen was, dus ik ben toch 4 of vijf keer met haar naar de cinema gegaan.. Vele keren naar de cinema en dat nog wel in een cinema zaal waar er geen plaats is voor u voeten!! Dus wij altijd met onze benen over de stoelen voor ons! Er zat toch nooit iemand in de zaal! Dus mochten we dat toch wel doen vonden we! Maar dus ik zal nooit meer naar die cinezaal gaan! Maar we hebben het toch goed overleefd!
Op 20 oktober was de papa jarig en hij mocht dan kiezen wat we gingen eten... En wie ging het klaar maken! Dus hij had mij al direct als kok aangesteld! wat dus een uitstekende keuze was! En zeker omdat we cannelones moesten klaarmaken, weeral een uitstekende keuze! XD dus eerst in de morgen alles moeten gaan klaar maken en dan alles klaargemaakt in de middag! Ook hebben ze op het laatste mament beslist om ook chocolade mousse te maken. Dus die was natuurlijk niet super lekker! Maar iederen heeft er toch van genoten! Al de tantes en nonkels zijn komen eten met de oma en de opa ook!! Hier hebben ze niet zo veel gegeten! Ik moest toen echt denken aan papa ! Volgens mij moest hij al lang naar de Delhaize gereden zijn om meer bij te halen omdat we zeker niet genoeg gingen hebben!!! maar iedereen had genoeg en heeft genoten van het eten! De papa vond het super leuk dat heel de familie was gekomen en vond zijn verjaardag dus zeker geslaagd!!! missie voltooid!
17 oktober een van de beste feestjes gehad.! Het was Kevin zijn verjaardag dus hebben we een groot feest gevierd bij hem thuis met veel taart en leuke mensen. Hier hebben ze zo een soort traditie dat je de taart moet inwijden ofzo door er u kop in te zetten. Aangezien niemand dit wil doen word je er ingeduwd. Deze keer mocht ik Kevin er mooi induwen! Duwen is vele leuker dan geduwd te worden. Nadien nog naar de bar geweest om daar het feest voort te zetten met meer personen! Gelukkig hebben we hier nooit huiswerk zodat je namidaggen op zulke feestjes kan doorbrengen.. :D FELIZ CUMPLEANIOS KEVIN!!!!! PRIMO./ BROTHER
