Ontdek hen nu in België! RagaMuffins are the best!
21-10-2013
Schoolwerk en degout !
Blogtime people !
Hoe exciting op Erasmus gaan ook vaak lijkt, er moet ook gewerkt worden. En dat is iets wat ik deze week vooral gedaan heb, photoshop zowat elke dag open gedurende een geschat gemiddelde van 5 uur. Met dat in het achterhoofd kan je al verwachten dat mijn excited Eramus adventure voor deze week minder speciaal was dan men zou denken.
De eerste dag van de week heb ik voorlopig geen enkele lessen, wat vooral voordelen heeft: extra lang weekend, de hele dag op computer kunnen verder werken voor school en bij Bas kunnen zijn. En dat is precies wat ik vorige week maandag gedaan heb. Eva en ik zijn ook nog naar de winkel geweest omdat Eeva (Finland) 3 dagen later verjaarde en we cupcakes zouden maken. Ook de volgende dag bevatte weinig zinnigs om hier te plaatsen, omdat mijn docenten plots beslissen om het volledige uurrooster om te gooien. Zo werd de Hongaarse les verplaatst naar vandaag, de ceramics naar de dag ervoor en fotografie werd gewoon weer gecancelled net als vorige week. Zo'n dingen vind ik persoonlijk eigenlijk niet kunnen want we zijn hier ten slotte om te studeren, maar als ik mezelf zo vergelijk met alle andere studenten hier lijk ik wel te enige te zijn die er iets om geef. Vaak heb ik het gevoel dat ik de dingen te serieus neem ten opzichte van alle andere studenten hier met gevolg dat ik het gevoel heb dat ik hier niet 'thuishoor'. Deze week ben ik er ook achter gekomen dat ik de jongste Erasmus-studente ben, wat enerzijds mijn gevoel bevestigd en anderzijds mij ook het gevoel geeft dat ik iets bereik wat anderen op een oudere leeftijd bereiken (wat mij uiteraard een beter gevoel geeft dan het eerste). Oh en dinsdag was ook de dag van de koppijn ! 's Avonds skypte ik met een vriendin van school, wat echt goed deed want het was de eerste keer dat ik haar sprak in 2 maanden zoiets, wat lang i als je weet dat we normaal op school de ganse dag tegen elkaar zitten te kwebbelen.
Op woensdag hadden we een tweewekelijkse tussentijdse evaluatie voor karakter design, waar ik gelukkig beter begrepen heb deze keer wat er verwacht wordt van ons. Blijkbaar was ik niet helemaal goed bezig met de opdracht, want ik was al een modelsheet en zo aan't maken, en moest ik in feite eerste het karakter van het personage via tekeningen naar buiten laten komen. Iets wat ik niet zo gemakkelijk vind vermits we het personage moeten TEKENEN, hoe doe je dat in godsnaam als je geen modelsheet hebt ? Soit, dat zal wel lukken maar het werkt minder voor mij denk ik. Woensdagavond was de opening van Kiskakas, een animatie festival in Hongarije, waar we al enkele filmpjes konden bekijken. Het was erg interessant, maar een drukke avond want ik haastte me naar huis om cupcakes te maken en eventueel nog te skypen met mijn vriend die ik al 2 avonden niet meer 'gezien' had... Iets na 12 uur hebben we Eeva verrast met de cupcakes met kaarsjes !
De volgende dag had ik bespreking van mijn 2 BA project, een heel belangrijk project voor mij vermits ik dat werk ga verder zetten in mijn eindwerk van dit jaar. Of kort gezegd, het filmpje waarmee ik mijn Bachelor diploma wil behalen. Het script echter is te klassiek verteld, wat ik begrijp want dat was het ook gewoon, ik wist alleen niet goed hoe eraan te beginnen. Ik kreeg het advies zoveel mogelijk herinneringen, schetsen en dergelijke te maken, vermits het gebaseerd is op persoonlijke ervaring, om daar volgende week mee aan de slag te gaan. Daarmee ben ik nu zogoed als klaar, het is niet simpel terug te gaan naar jouw kindertijd realiseerde ik mij gaandeweg. Opnieuw was er die avond een presentatie in Kiskakas waar ik naartoe ging. Het was interessant maar veel te veel blabla. Hierna zijn we gaan eten voor de verjaardag van Eeva en een meisje uit mijn klas die net dezelfde dag verjaarde en ook van Finland komt ! Wat een toeval ! Het was echter een heel chaotische avond vermits de plaats waar we gereserveerd hadden het verkeerde uur genoteerd had waardoor onze plaatsen niet langer beschikbaar waren. Daar stonden we met 14 man... Dan hebben we nog plaats gevonden in een ander restaurant, gelukkig, en hebben we lekker gegeten. Alleen het betalen achteraf was weer een heel gedoe ! De ene groep was al naar buiten gegaan na hun deel te betalen, maar wij konden het tekort aan geld wel oplossen. Sommigen onder ons hebben dan wat meer gegeven, maar zelfs dan zat het geld voor de service er nog niet bij. Gauw rechtgestaan en vertrokken !! Ik besloot naar huis te gaan, want ik was nog moe van de nacht voordien, maar dat was buiten het lot om gerekend. Op weg naar huis kwam ik mijnklasgenoten tegen en besloot ik toch maar mee te gaan, waardoor ik uiteindelijk om 3 uur in mijn bed lag...
De ochtend die volgde echter, herinnerde waarom ik niet graag uitga, laat staan zo laat ! Waarom doen mensen zichzelf dit aan ?! Ik had geen kater of dergelijke, ik voelde mij gewoon als een vod zonder energie. Ik heb dan ook van de hele dag niks voor school gedaan. We zijn enkel naar de winkel geweest en hebben onze party voorbereid. Eeva maakte heerlijke ik-weet-niet-wat soort deeg met feta en andere heerlijke dingen, soort pizza zonder tomatensaus (haha !). En ik maakte cupcakes met banaan en limoentopping. Daarna ging ik me klaar maken en hup daar was de eerste gast al ! Sinds wanneer beginnen feestjes vroeger dan het geplande uur ?! Soit, de avond verliep vlot en enkele uren later zat ons flatje propvol, ze moesten zelfs in de inkomhal blijven staan. Aan het einde van de avond was toe aan een frisse hap lucht en ging bij de rokers (niet echt zo fris eh ?) op het terras staan. We waren met z'n drieën aan't praten en ik keek uit op het gebouw dat achter onze blok ligt, waar een persoon aan het roken was, wat ik enkel kon merken aan het rode licht van de sigaret want al de rest was donker. De andere twee stonden met hun rug naar daar. Na een tijdje zagen en zeveren, ging daar plots het ligt aan en gedegouteerd ging ik vlug naar binnen. Ik zocht naar Eeva en probeerde te vertellen wat ik zag, maar het leek alsof ik tot niemand kon doordringen ! Ik zocht even rust op mijn kamer, maar het was zo raar dat ik precies de enige was die er iets van merkte ! Na enige tijd ging ik naar terug naar het terras om tegen die twee personen te zeggen dat ik niet gek ben, maar dat ik iets gezien had... blabla (hoe raar kan het klinken allemaal ?) Net toen ik mijn uitleg deed, ging het licht weer aan en ze draaiden zich om. De gast zei 'Haa, that guy is jerking himself of !' Het engste van al was dat die onbekende kerel het deed en WOU dat wij keken ! En ik dacht is dit nu het ènige wat je kan zeggen ?! Ik ging vlug terug naar binnen, want die twee vonden dat precies normaal... Opnieuw probeerde ik het uit te leggen en deze keer had ze me begrepen. Een ander meisje beurde mij op omdat ze zag dat ik mij oncomfortabel voelde en dat ik zoiets allesbehalve normaal vind ! Uiteindelijk ging het beter, zijn we naar een club gegaan waar we inkom moesten betalen, dus ben ik terug naar huis gekomen. Toen voelde ik me toch wel onveilig...
Zaterdag ging al veel beter en in tegenstelling tot vorig weekend heb ik afgelopen weekend niks speciaal gedaan. Heel veel op computer gewerkt, geblogd, foto's bewerkt, mijn eerste logo geprobeerd te maken voor een interessante zaak () en zo voort.
Het lijkt mij beter de foto's op FB te bekijken want soms kruipt er meer tijd in de foto's hierop te krijgen en dan lukt het nog niet...
mijn Erasmus-uitwisseling hier in Budapest verloopt ontzettend vlot, de animatie-opdrachten voor school zijn dik in orde tot nu toe, de tijd gaat hier ongelooflijk snel en met Bas en mij gaat alles goed. In tegenstelling tot vorig (lees: 5 en 6 oktober) weekend waar ik een enorme dip in mijn humeur wist te ervaren, voelt alles nu veel aangenamer en luchtiger aan. Daar gaan we dan, een ritje op de rollercoaster der gevoelens die ik afgelopen week mocht ondergaan.
Vorig weekend had ik niet veel gepland om te doen, iets wat ik achteraf gezien misschien beter wel gedaan had, maar besloot het weekend vooral te besteden aan schoolwerk. Zaterdag ben ik wel naar de Fressnapf, bij ons beter bekend als Maxi Zoo, geweest omdat ik vond dat Bastiaan hier ook een krabgelegenheid moet hebben. Ik zag dat er iets ontbrak aan zijn manier van doen, zo energetisch en bijna onvermoeibaar als hij hier soms kon rondlopen. De winkel hier lijkt heel erg op de onze, enkel de naam verschilt. En de prijzen ! De bedoeling was terug te keren naar huis met een krabplank om op de grond te leggen, iets wat niet lang meegaat -weet ik heus wel- zodat ik een excuus had om het hier weg te gooien in plaats van op het vliegtuig mee te sleuren, maar wat Bastiaan toch voldoende voldoening kan geven wat betreft zijn nagels onderhouden. Ze hadden enkel dubbele krabplanken om aan de muur te bevestigen en dat vond ik een beetje weggesmeten geld en was trouwens ook best duur voor zoiets onnozel (lang leve ZOOPLUS !). Een kartonnen krab'plank' was ook een optie, maar was nog duurder ! Nieuwsgierig besloot ik dan maar een kijkje te gaan nemen bij de echte krabpalen, en daar had ik het toch niet gevonden zeker ! Een klein schattig krabpaaltje, slechts één paaltje en een plankje om op te zitten, maar dat is perfect ! En het rare was dat dit het goedkoopste was van de drie, ik heb slechts 7 betaald. Schattig toch ?
%%%FOTO1%%%
Benieuwd naar Bastiaans reactie ging ik naar huis, waar meneertje mij al stond op te wachten. Enthousiast liet ik hem het pakketje zien en hij leek erg nieuwsgierig. Zelfs toen ik het in elkaar aan't zetten was, kon hij zich niet bedwingen en moest hij zich per se eerst even krabben.
%%%FOTO2%%% %%%FOTO3%%%
Ik keek ernaar en zag dat het goed was ! Bastiaan leek zo blij ermee, zijn opgewondenheid weerspiegelde op mijn humeur dat met een pijl de hoogte inschoot. Yeey, missie volbracht ! Verder heb ik die namiddag nog wat schoolwerk verricht en ben ik mijn huisgenote gaan bezoeken op haar werk. Eva werkt in een fashion-winkel die redelijk duur is en waar ikzelf ook nooit kleren zou kopen, maar het was toch eens leuk om te zien. Ze studeert textiel en dit soort studentenjob is dan ook ideaal voor haar. 's Avonds ben ik samen met haar en een andere textiel-studente uit Nederland naar de Marie Claire Fashion Days gegaan. Nooit gedacht dat ik daar ooit naartoe zou gaan ! Maar het was plezant, goed gelachen, één heel mooie collectie gezien (van de 23 of zo !) en heerlijke drank gedronken: Strongbow ! Aan allen die het niet kennen, probeer het want het is zalig !
%%%FOTO4%%%
Cheers !!
Zondag was echter een heel ander paar mouwen. Heimwee kwam aankloppen, iedereen was het huis uit en ik had geen zin om iets voor school te doen. Ik voelde me zo slecht en wist met mezelf geen blijf. Uiteindelijk ben ik beginnen kijken naar The Big Bang Theory, een geweldige serie die ik nu dagelijks bekijk vanaf seizoen 1. Normaal kijk ik geen series, films of dergelijke online omdat ik er principieel tegen ben. Maar geef toe, ik zit hier 4 maanden ver weg van huis zonder iemand die dezelfde taal spreekt als ik en zonder iemand die echt om mij geeft (Bastiaan buiten beschouwing gehouden). Ik kan gerust zonder tv, maar door naar deze serie te kijken heb ik terug een referentie naar West-Europa en voel ik mij meer thuis.
De volgende dag was niet veel beter, maar ik had gelukkig les dus niet veel tijd om na te denken. Mijn enthousiasme om aan de eerste opdracht te beginnen werd echter afgeremd door het feit dat onze docent alles in het Hongaars uitlegde. Hij verzocht ons uiteindelijk om 3 uur later terug te komen voor de Engelstalige versie waar gelukkig alles opgeklaard werd. 's Avonds echter kreeg ik slecht nieuws, een animatie student van bij ons in school die één jaar hoger studeerde dan mij, was zondagochtend omgekomen in een motorongeval. Het doet enorm pijn om geconfronteerd te worden met de dood van iemand uit je omgeving, zeker als die persoon zo jong is. Ik was er niet goed van, het was onvatbaar. Ik kende de persoon niet zo goed, maar het doet je zeker wat. De kerel was amper 2 jaar ouder en dan heb je toch stof tot nadenken. Het klinkt absurd maar ik ben meteen naar buiten gegaan voor frisse lucht, en naar de winkel voor een grote pot ijs ! Ik ben één van die vrouwen die dat op regelmatige basis nodig heeft en het was tijd ! We werden uitgenodigd op de ceremonie, maar omdat ik niet kon gaan heb ik iets gemaakt om toch mijn rouw te tonen en steun te betuigen.
%%%FOTO5%%%
Mijn Hongaars leventje ging intussen gewoon door, en het gaat zo snel ! Het was alweer bijna weekend en heb mijn gevoelens en het overlijden een plaats gegeven. Het leven is veel te kort om mezelf slecht te voelen ! Vrijdag heb ik het schoolwerk aan de kant geschoven en ben ik Budapest een beetje gaan verkennen vermits ik me ineens realiseerde dat ik dat tot nu toe te weinig had gedaan. s'Avonds gingen Eva en ik voor het eerst naar een Metalcafé, iets waar ik al zolang naar uitkeek vermits ik dacht dat er hier geen metal underground was of zo. Hierdoor begon ik me nog meer thuis te voelen, yeey ! Zaterdag heb ik dan wel weer geprobeerd werk te maken van school, wat niet altijd even goed lukte. Maar die avond was wel een geslaagde, geweldige avond ! Eva en ik gingen naar Oktoberfest en de sfeer daar was niet te beschrijven, keiveel volk, leuke kraampjes, Belgisch bier en een idyllische omgeving ! Ik laat de foto's voor zich spreken, al zijn ze met mijn crappy gsm gemaakt.
%%%FOTO6%%% Meer foto's op mijn Facebook, foto-album Erasmus.
En als kers op de taart was ook gisteren een zeer geslaagde dag om nooit meer te vergeten ! Ik ben samen met Eva, haar moeder en vader gaan picknicken in het andere gedeelte van Budapest. Wij wonen in de Pest-zijde, waar het grootste deel van de stad zich bevindt dat bovendien vooral vlak is, en het andere gedeelte is Buda-zijde waar er minder mensen wonen, veel meer natuur is, en zoals vorige beschrijving al doet blijken, veel bergachtiger is. Het uitzicht dat je daar hebt is onverwoordbaar ! Het is niks zoals Pest, het is gewoon het tegenovergestelde ! Al zijn het mooie foto's toch vind ik dat de sfeer die er heerste niet vastligt in de foto, met andere woorden: scheer je naar daar als je kunt !!
Sinds Bastiaan terug is van weggeweest te zijn, heeft hij gelukkig geen zotte dingen meer gedaan en hij is terug een pak braver, want ik had het gevoel dat hij na onze vakantie een beetje stouter geworden was... Soit, hij slaapt sinds deze week ook niet meer op mijn kamer, omdat hij mijn nachtrust voortdurend verstoord en omdat hij dit thuis ook niet mag -misschien daarmee ook dat meneertje dacht dat hij zich even alles kon permitteren. Hij 'slaapt' 's nachts in de living en dat gaat goed zo, soms komt hij eens om aandacht al miauwend zijn pootje onder de deur steken, maar dan vertrekt ie weer. Een andere goede zaak -voor mijn slaap dan toch- is dat Eva haar kamerdeur laat open staan 's nachts waardoor Bas daar ook af en toe kan gaan binnenpiepen. Ik had haar gewaarschuwd dat hij waarschijnlijk wel naar van alles zou zoeken om mee te spelen, en natuurlijk had ik niet gelogen. 'He was playing with my doormat last night.' Maar ze zijn zot van hem, ik ga in januari nog moeten uitkijken dat ik en niet één van hun Bastiaan mee naar huis neemt ! Onze andere flatgenoot zei van de week dat het maar goed is dat we Bastiaan hier hebben, anders zou ze haar hond teveel missen... Da's zo leuk om te horen, want in het begin (toen we nog op zoek waren naar een flat en elkaar nog niet hadden gezien) had ik het gevoel dat het voor hen misschien zelfs iets negatiever was van mij om hem mee te brengen. Maar nu is Bas dus populairder dan mij -niet dat dat zo moeilijk is.
Dit weekend ben ik van plan naar een dierenwinkel te gaan, want ik heb er hier om eerlijk te zijn nog geen enkele gezien. In de eerste week ben ik wel een kattenbak gaan kopen in een klein winkeltje waar zo vooral voeding verkochten, maar blijkbaar hebben ze hier ook een Maxi Zoo ! Fressnapf genaamd. Ik zou hem graag een krabplank kopen voor hier, want dat kleine speeltje is nogal moeilijk voor hem. Het is best grappig om hem daaraan te zien krabben. Het heeft de vorm van een platte cilinder, zoals een strobaal, die hij tussen zijn achterpoten en voor zijn buikje houdt en dan begint hij met zijn voorpoten te krabben waardoor het lijkt alsof hij gaat trommelen op een trom...
Omdat hij zo fotogeniek KAN zijn, maar dat dus niet altijd is. Heb ik hem ook opgeroepen als model voor de ingangsproef die we moesten afleggen om in de fotografie klas te geraken. Hij was model voor de foto's die high en low key moesten zijn (kent Saartje vast alles van !) e het resultaat vind je bij de andere foto's.
Maandagavond ben ik even met hem naar het dichtsbijzijnde parkje gegaan omdat ie zoveel energie had, en ik soms het gevoel heb dat hij zich hier binnen verveelt. Dus leiband aan en daar gingen we, al was hij wel schuchter natuurlijk. Dan nam ik hem maar op tot daar, hij kroop zo dicht tegen mij aan ! Er kwam ook iemand voorbij met een grote Duitse herder, gelukkig had de hond niks in't oog in tegenstelling tot het baasje -wat uiteraard goed is. Eenmaal aangekomen, zette ik hem op de grond, hij keek benauwd om zich heen en maakte zich zo klein mogelijk. Niet veel later begon hij te miauwen, dus dacht ik dat het tijd was om terug te gaan. Ik verleg graag Bastiaans grenzen in de zin dat hij dan socialer zou worden, maar als we dit regelmatig kunnen oefenen is dat al een heel goede zaak vind ik.
Ik ben ook niet vergeten -al zullen sommigen van jullie misschien denk van wel- dat ik leuke fotootjes ging maken met Bas hier in Budapest. Dat ben ik nog steeds van plan, maar de afgelopen twee weken waren zo ontzettend druk ! Misschien dat ik er dit weekend wat tijd voor heb, maar ik weet wel al een paar dingen die leuk zouden zijn. Alleen hoop ik dat Bas niet teveel last zal hebben van de plaatsen waar we naartoe gaan, want we gaan de tram moeten nemen en daar zitten vaak veel mensen op... Fingers crossed !
Zoals reeds gezegd heb ik niet stilgezeten, zondag zijn we met een kleine groep Erasmus-studenten naar de Invisible Exhibition geweest. Het was zo'n unieke ervaring ! Als je ooit de kans hebt om er naartoe te gaan, zeker doen. Het is een tentoonstelling waarbij je in feite niks te zien krijgt, maar wel veel te voelen, horen en ruiken. Kortom, je ervaart hoe blinde mensen door het leven gaan en dat is een verruimende ervaring ! Je vindt er meer over hier: http://www.lathatatlan.hu/en/ Maandag had ik mijn eerste animatieles, yeey ! Maar omdat de leerkracht het woord voortdurend voerde in het Hongaars -en wij er dus geen knars van verstonden- waren een beetje teleurgesteld. We mochten de les verlaten en een paar uur later terug komen voor de Engelstalige versie, hoewel zijn Frans beter was zei hij. Dan maar, hhm, niks doen ? Het voelde als tijdverspilling en waren geïrriteerd door deze situatie, maar gelukkig werd alles opgeklaard door het gesprek dat we in de namiddag hadden. We zagen het weer volledig zitten. Dinsdag had ik Hongaarse les waarbij we de maanden en dagen leerden, ik ga ze niet opnoemen want ik weet ze echt niet meer... Daarna hadden we glas les waarbij we een glaasje moeten maken waarbij de binnenkant aangepast is naar onze eigen stijl. Woensdag had ik ceramics, waarbij we een porseleinen voorwerp naar keuze moeten maken. Ik ga een souveniertje maken voor mijn mama omdat ze zo graag koffie drink. Het idee is in feite een gewone koffietas, maar van bovenaf gezien heeft de tas kattenoortjes. Eéntje is hol, daar kan dus ook koffie in, en de andere is 'gevuld' zodat die kan dienen als 'oor'/handvatje. De docent vond het meteen een goed ontwerp en zei dat het precies op het goede niveau lag, niet te moeilijk, niet te gemakkelijk.
Have a nice weekend ! Ik hoop dat ik volgende week echt tijd heb om leuke dingetjes te doen met Bastiaan die ik kan posten !
Knufs en purrs, Demi & Bastiaan.
Foto's: 1: Ik lig graag bij gezelschap, al is het in een kartonnen doos in de keuken. 2: Hmm, not sure if I like it here or not... 3: Wat is dat ? Wie is dat ? Waar ben ik ? Hoe kom ik hier ? 4: Kiekeboe ! 5: Groetjes vanuit Budapest ! 6 en 7: Een klein, amateuristisch prulletje dat ik gemaakt heb omdat mijn ramen zo saai waren.
Interesse in een RagaMuffin kitten? Neem een kijkje op onze website of contacteer ons op het nummer: Tel : 0032(0)476692057. Bezoeken kan na afspraak. Foto's van de beschikbare kittens staan ook snel online, bij NIEUWS.
hoe gaat het daar in ons inieminie Belgenlandje ? Ik moet toegeven, al had zelf niet verwacht het ooit te zeggen, dat ik ons wisselvallig landje waar de inwoners veel te veel belastingen betalen, best wel mis. Om een voorbeeld te geven; die heerlijke zoute frietjes die je bij ons op elke hoek van de straat vindt ! Maar het weer hier is altijd al beter geweest dan ik oorspronkelijk dacht dat het zou zijn. Behalve gisteren, toen heeft het geregend. Omdat deze blog eigenlijk gisteren al online had moeten staan, maar dat niet lukte door een technisch probleem waardoor ik de hele blog opnieuw moet schrijven, ga ik het schrijven alsof het nog donderdag is. Dus, kort gezegd, vandaag is het donderdag en jullie gaan terug mee in de tijd. Hier gaan we...
Voor mij lijkt het heel onwaarschijnlijk maar ik ben hier nu al een week ! De tijd is razendsnel voorbijgevlogen, wat uiteraard een goed teken is. Zoals de vorige blog al duidelijk maakte was vrijdag een baaldag van jewelste, maar sindsdien is het enkel nog maar beter en beter gegaan. Mijn mood is dan ook totaal onvergelijkbaar met die van toen.
Dat komt ten eerste doordat zaterdag zo'n toffe nieuwe dag was. Ik ging samen met mijn flatgenoot Eva en haar moeder -die ook in Budapest woont- en haar zus -die hier toevallig een paar dagen was- naar de Ikea ! Yeey, Ikea-shoppen is altijd fun. En mijn kamer kon trouwens nog wat cosymaterial gebruiken, waardoor ik me er sowieso beter zou thuisvoelen. Na het shoppen gingen we een hapje eten in een plaatselijk -dat zeg ik bewust vanwege al die internationale fastfood-ketens die daar tegenover staan- alternatiever bistrootje waar ik héérlijke vegetarische lasagne heb gegeten ! Eva en ik gingen daarna terug naar de flat om ons op te frissen, want we zouden samen ook nog naar een Moderne dansvoorstelling gaan. Dat was een heel unieke ervaring ! Om de avond af te sluiten gingen we hierna nog naar de flat van Eva's moeder waar we gezellig typische Hongaarse kaas -die een uniek, bijna vlezig gerookt smaakje had-, kaaskoekjes, koekjes met citroen en schattige Hongaarse druifjes aten. Oh, en de wijn was heerlijk -al ben ik niet meteen een wijnpersoon. Voor 3 euro (of ca. 900 HUF) kun je in Hongarije al een goede fles wijn kopen. Wat ook speciaal is hier, is dat de wijn aangelengd kan worden met spuitwater waardoor je een Spritzer of Fröccs krijgt. Deze kan op allerlei verschillende manieren worden klaargemaakt, en moeilijk als het Hongaars is hebben ook al deze verschillende mixen andere namen. Twee deeltjes wijn met één deeltje spuitwater heet bijvoorbeeld nagyfröccs, en andersom heet de mix hosszulépés of long drink.
Het zal je dus niet verbazen als ik zeg dat Hongaars een heel moeilijke taal is, zelfs taalexperts maken na jaren studeren nog heel veel fouten. En hoewel ik het oorspronkelijk niet van plan was -net omdat het zo moeilijk is, volg ik sinds dinsdag ook de Hongaarse les. Daar hebben we geleerd van 0 tot 10 te tellen, bij deze: nulla, egy, kettö, harum, négy, öt, hat, hét, nyolc, kilenc, tiz. Tadaa ! Zonder te kijken ! Na de les gingen ik en Eeva (Ja dat lees je goed) naar huis omdat er werkvolk bezig was aan onze flat -waardoor Bas de hele tijd in mijn kamer moest blijven. Nadat die vertrokken was rond 14u vond mijn maag dat het tijd was voor wat eten, en Bas vond dat het tijd was om een luchtje te scheppen. Hij sprong in een openstaand raam en stond er maar wat te balanceren, ik haalde hem er snel af en (stom als ik ben) liet ik zien hoe hij wel naar buiten mag gaan. Ik hield hem in het oog, maar zoals gewoonlijk kwam hij steeds als een bange wezen met z'n staart tussen zijn benen naar binnen gelopen als hij iets hoorde. Ik maakte zelfs nog wat fotootjes van hem en ging even verder met mijn eten en zag op mijn laptop iets dat me aan Bas deed denken. En opeens: Waar is Bas ?! Eeva en ik gingen de hele flat af op zoek naar Bas maar niets, dan zijn we naar de binnenplaats gegaan waar ons terras op uitkomt -hij kon dus sowieso niet op straat zijn. Ook daar vonden we hem niet waardoor het me even teveel werd. Wat voor een slechte mama ben ik wel niet ? Ik ging ervan huilen, en Eeva en besloten terug naar binnen te gaan. Iets later zagen we de buurman en ik vroeg of hij een kat had gezien, omdat Engels de Hongaren hun beste kant niet is antwoordde de man mij met iets over een hond bij de bovenburen... Dan maar terug naar binnen, Eeva en ik dachten dat Bas bij de buren zat. Hun deur stond namelijk open (hier hebben ze twee deuren; één gewone en één met enkel tralies), maar die met de tralies was dicht. Bas had daar natuurlijk makkelijk kunnen doorglippen, de buren waren weg, goede timing. Iets later kwamen de buren thuis. Het kon. Af en toe keek ik op het terras en iets later zag ik de buurvrouw, die vaak vieze kleren aanheeft om nog maar van haar haar te zwijgen, waar ik natuurlijk ook mijn kans moest wagen. You never know. Ze had inderdaad een kat gezien, op de fucking (Sorry dames, maar dit is een realityblog) straat. Toen ik de foto toonde knikte ze. Ik flipte zowat toen ik dat hoorde, want op straat betekent ofwel weg, foetsie ofwel dood, of tenminste kreupel. Ik rende naar de straat via de gang en al snel zagen we inderdaad een kat, maar het was gelukkig een andere kat. We gingen terug binnen waar ik mijn vriend en moeder -wiens verjaardag ik trouwens vergeten was die dag- inlichtte. Hay mom ! Mijn kat van ... (best veel geld) is net verdwenen, fijne verjaardag ! Nu was ik niet alleen een slechte mama, maar ook een slechte dochter... Kon het nog erger ?
Een lang zenuwslopend uur ging voorbij. Plots komt de marginale buurvrouw hysterisch naar ons terras toegelopen, ik versta er geen woord van maar aan haar lichaamstaal is het duidelijk: Bastiaan ! Ik liep en riep Eeva. Nu was het een kwestie van zoeken, wat niet van een leien dakje liep vermits haar huis vol troep lag. De-gou-tant, dat er mensen zijn die zo kunnen leven. Zo'n troep maar wel een kast van een tv... Soit, ik begrijp wel waarom Bas er binnen is gegaan, de inkom ligt vol kleurrijk speelgoed en er was niemand thuis. Uiteindelijk vonden we hem onder het bed, waar hij zich zo vaak verstopt. Ondertussen was ook Eva thuis gekomen, ze dacht meteen dat er iets ernstig gebeurd was met ons omdat de deuren openstonden en mijn laptop in het midden van de tafel... Ik kreeg Bas heel moeilijk van onder het bed, maar het lukte en bracht hem meteen naar onze flat. Eva zag me en ik legde haar alles uit, zij kan Hongaars dus ging zij de vrouw bedaren. We namen koekjes mee voor deze last, maar ze was ok, gelukkig.
Bas heeft intussen even kunnen bedaren en daarna stopte ik hem in bad, want wie weet waar ie overal gezeten heeft in dat rommelkot. Net zoals ik heeft Bas dus niet stilgezeten...
Oh, jullie mogen ook altijd eigen ervaringen en meningen delen op de Facebooklink van deze blog !
Knufs en purrs, Demi & Bastiaan.
Foto's: 1. Terras verkennen 2. De laatste foto die ik van hem nam net voor hij verdween 3. Bastiaan nà zijn avontuur 4. Demi en Bas herenigd
het is alweer een tijdje geleden, maar dat bewijst het nog maar eens... de tijd vliegt voorbij !
De vakantie in Turkije was geslaagd, niet perfect, maar wel geslaagd. Buiten het relaxen aan het zwembad zijn we naar Efeze geweest en zijn we gaan duiken. Dat laatste was nog al een ervaring ! Intussentijd verbleef Bastiaan bij de ouders van mijn vriend waar hij al snel zijn regels liet gelden, niet voor niets dat hij de bijnaam baasspelertje kreeg. Volgens mij heeft hij het heel goed gedaan daar, hij was sociaal, maakte vriendjes en was met andere woorden ook even op vakantie. Bovendien heeft hij, net als ons, ook voor het eerst gedoken... om het kort te houden: volgelopen bad, natte poten en een razendsnelle Bas die op de badrand springt, zijn geen goede combinatie.
Toen ik hem ging ophalen dacht ik dat hij niet graag meer mee naar huis zou willen gaan, maar eens thuis popelde hij om uit z´n tas te komen. Het arme beestje wist alleen nog niet dat het amper een dagje later opnieuw van huisje zou moeten veranderen...
Die ene dag die ik had om én uit te pakken van Turkije én in te pakken voor Hongarije was hectisch, maar kwam tot een goed einde. Zelfs de Idchip-stickers van Bas waren aangekomen. Maar diep vanbinnen voelde ik wel al wat spanning voor de grote dag die zou volgen, vier maanden is niet niks.
Na een goede nachtrust, de laatste in België, ontdekten we dat mijn ene valies te zwaar was, maar met wat reorganisatie zou dat wel goedkomen... niet dus. Ik belde naar de luchtvaartmaatschappij waar ik bij boekte, maar zelfs indien de ene valies veel te weinig weegt en de andere 2 kg teveel zal je moeten bijbetalen. Nog zeker 5, 6 keer hebben we liggen sukkelen om toch maar alles mee te kijgen zónder te moeten bijbetalen. Mission accomplished ! Hup, Bas in de bench en op naar de luchthaven die toch wel zeker twee volledige straten verder ligt. Daar verliep alles vlot (we hebben zelfs Jean-Claude Van Damme gezien), ietsje te vlot misschien... het afscheid kwam heel snel, en zoals ieder van ons wel weet is afscheid nemen nooit leuk. Ik ga er niet te zeer op ingaan, maar je kan wel zeggen dat het emotioneel was (hoewel ik nog steeds twijfel of Björn nog steeds met z´n hoofd bij Van Damme zat).
Vanaf de ticketscanners waren het dus enkel nog Bas en ik met de wijde wereld aan ons voeten en pootjes. Tijdens de vlucht ging alles goed met Bas, hij was veel braver dan gedacht. Hij heeft geen enkele keer gemiauwd en heeft zelfs geslapen (waarschijnlijk van vermoeidheid). Het moet vast een grappig beeld geweest zijn: ik, Demi met het felrosse haar en apartere stijl mét kat, tussen al die bussiness mannen met hun grijze pakken en sombere aktetassen. Ik reisde namelijk in b.economy light -om het niet te moeilijk te maken.
Eens aangekomen nam ik de taxi (die trouwens betaalbaar was met alle soorten bankkaarten) naar de flat waar ik zou verblijven. Toen ik wou betalen, met de kaart natuurlijk, lukte het niet te betalen met één van de kaarten... Iets verder was een bank, dan daar maar proberen, gelukkig lukte het geld af te halen na enkele keren (want dan komt daar nog eens die vreemde taal bij kijken). Oef, uiteindelijk ging ik het appartement binnen en liet ik Bas uit z´n bench. Hij ging al snel de omgeving ontdekken, maar een uurtje later toen mijn kotgenoten arriveerden sloeg dat volledig om. Hij heeft zich sindsdien nog tot een uur of 8 onder het bed verstopt, poor thing. 's Avonds heb ik nog wat uitgepakt en heeft hij zijn snoetje getoond toen ik hem te eten gaf, enkele uurtjes later zijn we onder de wol gekropen. Het was tenslotte een vermoeiende dag.
In de vroege uurtjes wekte Bas mij al regelmatig door te purren en zich te nestelen in mijn haar, maar uiteindelijk moest ik toch opstaan om naar school te gaan. Onderweg viel me op dat de politie hier wél het goed voorbeeld geeft en stopt om voetgangers te laten oversteken, in tegenstelling tot in België vaak. Er moesten nog formaliteiten in orde gebracht worden (nog steeds eigenlijk) waardoor ik naar een postkantoor moest, gelegen in een winkelcomplex. Daar viel me ook enorm op hoe slecht ze hier Engels spreken, jammer, want daardoor zou je jou als student ook al wat meer thuis voelen. Hierna heb ik me 3 uur bezig gehouden in de bibliotheek van school omdat ik moest wachten op de leerkracht van mijn hoofdvak animatie die me de verdere uitleg zou geven over de vakken die ik kan kiezen. Natuurlijk is die persoon in kwestie niet komen opdagen, maar toch was het geen verloren tijd want daardoor kon ik dit maal een extra lange blog delen...
Eens terug in het appartement wist ik niet goed wat te doen, nog wat opruimen en met Bas spelen, meer kon ik niet echt doen. Dat zorgt wel voor een erg dubbel gevoel, want aan de ene kant moet er nog van alles in orde gebracht worden zoals mijn schoolinschrijving aan Sint Lukas zelf (hierdoor ben ik nu nog niet verzekerd via school), ik moet het merendeel van mijn vakken nog kiezen zodat ik ook weet wanneer ik les heb, etc etc. Maar aan de andere kant kan ik niets anders doen dan wachten, want door het herexamen verloopt alles trager... En dan is er nog het bankkaart issue waar ik momenteel niet op in zal gaan omdat ik anders weer van streek geraak. Frustrerend is het zeker, maar nog meer emotionerend (als dat al een woord mag zijn), wat ik onderschat had. Een pot Ben&Jerry's zou nu niet misstaan...
To be continued...
Knufs en purrs, Demi & Bastiaan.
Oh ! Wat vinden jullie trouwens van Bas' tipi'tje ?
Bij deze laten we jullie graag weten dat we kittens beschikbaar hebben voor adoptie. Er zijn diverse kleuren en de kittens mogen naar hun nieuwe thuis november-december.
Wil je graag meer weten, mail of bel ons dan, we helpen graag.
cats-dogs@tlandthuys.com
gsm: 0476/69 20 57 als ik niet op neem, spreek dan iets in, zo kan ik u terug contacteren.
Wacht niet te lang want er zijn al kittens gereserveerd voor adoptie en enkele in optie.
ten eerste sorry van deze late blog deze week, ik had afgelopen week herexamen kunstgeschiedenis en dat was uiteraard blokken als een beest ! Gevolg hiervan was dat ik gisteren (lees: woensdag) nodig had aan een dagje verwennerij: sauna à volonté ! Het was zalig zo'n dagje genieten... Vandaag dan moesten alle last minute zaken voor onze reis naar Turkije geregeld worden. Bagage pakken, toiletzak klaarmaken, kleren inpakken, hoewel bij aankomst al snel zal blijken dat een vierde van die kleren overbodig zullen zijn. Soit, ik heb het behoorlijk druk gehad al laat ik dat geen excuus zijn. Hopelijk kunnen jullie er alsnog van genieten...
Ten tweede, jullie horen me al aankomen, ga ik vanwege deze vakantie niet in staat kunnen zijn volgende week woensdag te bloggen... Maar de week daarna staan Bastiaan en ik op het punt onze valiezen te pakken en te vertrekken naar Hongaarse oorden. Ik heb Bas net naar zijn vakantieverblijf gebracht, hopelijk voelt hij zich er toch zo'n beetje want met 4 andere katten en één hond zal hij zijn pootjes vol hebben. Voor hem is het natuurlijk één groot avontuur, we hebben hem namelijk al elke week meegenomen naar zijn vakantieoord voor een short visit zodat hij kon wennen aan de omgeven, geuren, mensen en uiteraard dieren. Met één van de katten komt ie al goed overeen, met de kater des huizes gaat het goed (want daar had ik erger verwacht), een ander ontwijkt Bas eerder en met nog een andere loopt het wat moeizamer. Maar toen ik hem net afzette zag ik wel dat het goed zou komen, ze speelden namelijk allemaal samen met the red dot! Was leuk om te zien en ik voelde me er al geruster bij, want ik moet toegeven dat ik niet uitkeek naar het moment dat ik hem er moest achterlaten... Ach, de tijd gaat zo snel, voor we het weten zitten we in Hongarije.
Bovendien heb ik deze week Bastiaans SturdiBag ontvangen en ik ben er echt tevreden van. Bas voelt zich er ook veel beter in, onderweg miauwde hij namelijk amper terwijl hij dat voordien wel regelmatiger deed. Het is echt een luxe zo'n Bag ! Wij zijn met andere woorden zo goed als klaar voor ons avontuur in Hongarije. Ik ben trouwens vandaag wat boeken over Hongarije en Hongaars gaan halen bij mensen via via. Amai wat een gewicht, maar wel veel leesvoer voor de vakantie :)
Hierbij ga ik afronden want bij moeten deze nacht in de vroege uurtjes opstaan om naar de luchthaven te gaan ! Opgewonden :D
Knuff en purrs, Demi & Bastiaan (ook al zit ie er nu niet bij)
P.S.: Op de foto zie je hoe Bas zich als een pro klaarmaakte voor de vakantie, waxen en alles !
Goede avond, Onze RagaMuffins krijgen een prachtig artikel in het toffe magazine "Majesteit", het lijfblad van de kattenliefhebber! Ik heb het tijdschrift ontdekt in onze lokale krantenwinkel, "de Kiosk", in Bree, de eigenares van deze winkel Suzy, tevens ook een kattenliefhebber (personeel van een charmante huis&tuin kat en de koning der Britse korthaar) had het me aanbevolen. En wat had ze gelijk! Ik lees nu iedere uitgave trouw, je leert er zoveel uit. Elke keer staan er leuke weetjes in, tips, katten die een thuis zoeken, de column van Francien en ik ben gek op "Joop & Harrie"! Ik had contact gezocht met de redactie met de vraag of ze interesse hadden in een artikel over de Muffins. En wat leerde ik een leuke dame kennen, Marjan, de hoofdredactrice. We hadden een leuk telefoongesprek en talloze mails en zo heeft ze een prachtig artikel geschreven over ons en de RagaMuffins. Bij deze bedank ik haar om de RagaMuffins de kans te geven nog meer harten te veroveren! Verder wens ik haar en de redactie nog heel veel succes met "Majesteit"! Doe zo voort! Ze hebben trouwens ook een leuke site!
Binnenkort verschijnt dus het artikel, mensen die graag via mij een exemplaar bestellen kunnen dat doen via: cats-dogs@tlandthuys.com, met vermelding van RagaMuffins in Majesteit + je adres als ik het moet opsturen. Het tijdschrift kost 4.50. Als ik het moet opsturen komen er natuurlijk nog verzendkosten bij. Ik hoor het wel en geef Suzy dan de bestelling door, wacht wel niet te lang! prrruusss and hugs, Natalie en de RagaMuffins van 't Landthuys.
Ps: Demi, bedankt voor de felicitaties! En ik ga zo genieten van je blog! Hoop dat het jullie daar goed gaat!
Het is woensdag, en dat betekent sinds vorige week: RagaMuffin-bloggen ! Natuurlijk ben ik niet de enige die in orde moet zijn om op het vliegtuig te stappen... dus zijn we afgelopen vrijdag voor't eerst naar onze eigen dierenarts geweest. Wat was dat spannend voor Bas, maar stiekem genoot hij natuurlijk van al die aandacht. De dierenarts deed een standaard onderzoek, oortjes nakijken, perfect... Tandjes nakijken, in orde ! Op vraag van mij (al had ik dat zelf ook al wel gedaan) keek hij ook even zijn vacht na omdat hij zich de laatste tijd opvallend meer krabt... maar ook daar bleek alles normaal te zijn. Ik overweeg nu een middeltje te gaan halen dat hem minder gestrest zou moeten maken, maar heb dus geen idee of het daar wel aan ligt. Ideeën, advies en eigen ervaringen van mijn Muffincollega's is van harte welkom. Na het onderzoek kreeg hij de rabiësvaccinatie waar we voor kwamen en Bastiaan was, zoals altijd elders, heel braaf en voorbeeldig ! Zelfs de dierenarts moest toegeven dat hij geen gewone kat is omdat hij zo rustig bleef bij alles. Omdat het de eerste keer was dat ik daar kwam met Bas moest hij uiteraard nog ingeschreven worden, adres, gechipt, kater en dergelijke. Zijn achternaam heb ik wel een paar keer moeten spellen, de dierenarts had kennelijk in heel z'n carrière nog nooit een kat met zo'n fancy achternaam gezien:Hij heeft een chiquere naam dan ik, straks gaan we nog moeten buigen voor hem... En voilà, zijn visite zat er op. Tegenwoordig heeft een kat maar één enkele inenting nodig (in tegenstelling tot wat ik op het internet las) en is ie daarmee voor drie jaar beschermd. Geweldig toch ?
Zoals beloofd zou ik het ook hebben over Erasmus zelf, nu, ik heb voor Bas vliegtuigplaatsen gereserveerd, maar hij gaat uiteraard niet naar Hongarije om te studeren. Ik heb geboekt bij Brussels Airlines omdat deze een speciaal aanbod bieden voor Erasmus-uitwisselingstudenten. Bastiaans ticket kost telkens 50 en voor die prijs neem ik hem maar al te graag mee, zo ga ik toch niet helemaal op m'n eentje naar een vreemd land. Toen ik voorbije week mijn valies al eens had bovengehaald, nam meneertje er trots plaats in zonder boe of ba. Hij was er niet van weg te houden, maar dat beschouw ik dan maar als een teken. Bastiaan en ik zullen op donderdag 19 september van de grond gaan rond 11u30 en komen daar aan rond 13u45. Vorige week heb ik Bas' reistas besteld bij Zooplus (what did you expected? ) en ik koos voor de Sturdibag black in maat L, met dank aan jullie feedback ! In Hongarije verblijven we in een streng geselecteerd appartement dat we delen met 2 buitenlandse studentes, namelijk Eeva uit Finland en Eva (om het moeilijk te maken) uit Estland. Bas zal daar dus zijn mannetje moeten staan tussen al dat vrouwelijk schoon ! Uiteraard zal ik genoeg fotootjes maken om jullie up-to-date te houden waarvoor ik al een aantal ideetjes heb.
Ten slotte wil ik graag Natalie nog even feliciteren met haar prestaties als Full Breeder van afgelopen week. Ik denk dat ik gerust wegens alle Landthuys RagaMuffins en hun personeel mag zeggen dat we allemaal ongelooflijk trots zijn ! Bij deze proficiat Natalie, jij verdient dit superhard !
Met trots mag ik U melden dat ik geslaagd ben voor het examen Full Breeder!!! Hier een woordje van de President van het RAG:
Hi Folks,
Happy congratulations go to
Natalie Lehaen who has passed her AB program with flying colors. She translated
her kitty care guide and adoption forms into English, and they were fun to
read. She clearly loves her kitties, and her excitement and
care for RagaMuffins is
infectious.
Natalie's original
'Muffins came from Iris, Sylvia, and Sandra. They are some beautiful kitties.
As we always say...
Completing the AB
program takes time and some serious
work.
It requires raising kittens, successfully selling kittens, developing a
contract and kitty care guide, being ready to tube feed babies
, knowledge of basic kitty genetics,
showing at least one kitty, and a number of other things.
Now that
Natalie
has completed the program, she is
also able to mentor new breeders and to provide them with breeding kittens. Of
course, all of our experienced breeders are available to help her or any of our
breeders who need assistance with information. No matter how long we've been
breeding, we all continue to learn, and when we can, we work together to help
each other out.
Please congratulate Natalie on her accomplishment... it's a lot of love, time,
and hard work to get to this point. ♥♥♥
Introductie van een onbekend duo, maar weldra jullie wekelijkse blogger !
Hey liefste RagaMuffin-fanatiekelingen !
Zoals Natalie al aangekondigd heeft zal ik samen met Bastiaan onze Hongaarse avonturen op het net delen via een blog. Maar om te vermijden dat jullie de verhalen van een onbekend duo volgen, stellen we ons graag even voor... Ik, Demi, ben een animatie-studente aan Sint Lukas Brussel en ben 20 jaar jong. Ik hou me graag bezig met tekenen, schilderen, op het internet, reizen... en ben verzot op katten ! Oorspronkelijk woon ik in Borgloon (in de limburg natuurlijk ), maar sinds een jaartje verblijf ik nu steeds bij mijn vriend aan de kanten van Brussel, wat ook een pak makkelijker is voor school. Wij zijn intussen anderhalf jaar samen en zeer gelukkig. Maar toen ik enkele weken bij hem woonde, voelde ik een enorme leegte in huis. Het heeft niet lang geduurd voor ik wist dat ik mijn twee katten van mijn ouderlijke thuis enorm miste. Hierop ben ik beginnen opzoeken op het internet, ik droomde namelijk al lang van een raskat te hebben. De RagaMuffin kwam eruit als beste metgezel voor mij/ons... We kwamen terecht bij Natalie (vermits zij de enige (!) official breeder is in België), ik suste mijn partner door 'de lange lijst' als troef in te zetten: 'het zou nog super lang duren vooraleer ik in aanmerking zou komen' (superlang voor mìj alleszins ) en na overleg mocht ik me op haar lijst zetten als toekomstig Muffin-personeel ! Enkele maanden later ging één van mijn andere katten enorm achteruit, ik had hem al sinds ik 4 jaar was... Het was een hartverscheurende periode, maar tegelijkertijd groeiden mijn mama en ik terug wat dichter naar elkaar. Onlangs liet ik het pootje van Toulouse op mijn pols vereeuwigen... Enkele dagen later kregen we bericht dat 't Landthuys een nestje had !! Ik was dolblij, maar was ook in strijd met mezelf. Ik wou dit namelijk zo graag, maar ik had ook net te horen gekregen dat ik misschien op Erasmus kon gaan... 'Ik wil niks missen van de groei van die kat' e.d. Uiteindelijk heeft de gouden raad van tante Natalie de doorslag gegeven en kozen we ervoor een Muffin te nemen En zo komen we terecht bij het heden. Bas en ik zijn uitstekende kameraadjes, hij is de ideale kat voor mij ! Zelfs mijn hele familie is verzot op hem. Laatst nog toen we een feestje hielden... Bas stal de show door rustig in een babybedje te liggen en iedereen die aankwam passeerde even langs dat bedje om te kijken en aaien Net of ik mama geworden was. Bastiaan is een trouwe, lieve en speelse kat die nu 5 maanden oud is. In het begin was hij heel schuchter en afwachtend, maar uiteindelijk bleek hij een schattig spookje te zijn, een deugniet... Wat dat betreft zijn Bas en ik alike en geeft Natalie de perfecte informatie over welke kitten van het nest het best past bij welk personeel. Bas' favoriete snoepjes zijn de individueel verpakte vleesstokjes waarmee ik hem geleerd heb pootje te geven. Momenteel leer ik hem te gaan zitten en het vlot goed ! De relatie tussen Bastiaan en mij is enorm gegroeid vanaf het moment dat hij hier was, soms is mijn vriend zelfs jaloers op hem: 'hij moet er niks voor doen en krijgt al uw aandacht' Tja... een mens moet prioriteiten stellen hé Maar om die reden neem ik hem dus nu ook mee op Eramus, waar ik ooit twijfelde en moest kiezen tussen RagaMuffin of Erasmus, kies ik nu voor beiden en (hopelijk) met succes ! Mijn eerste blog (ooit !) zit erop, laat zeker jou mening achter (niet te langdradig ?) en tot snel !
SCHANDE! Was mijn blog uit het oog verloren! Maar ga het goed maken... Ondertussen staan we weer op voor een prachtige show, met keuring van de RagaMuffins! Dit is in Putte op 20 oktober. We nemen deel met kittens en volwassen! Onderandere onze kampioen Miss Penelopen Mims en Alexander van 't Landthuys die gaat voor de kampioenstitel zal ook aanwezig zijn. Nieuwkomers zijn Bernice, Babette en Bella Bieke van 't Landthuys, 3 prachtige dames die de eer van 't Landthuys gaan verdedigen. Dus ik zou zeggen, zin in een leuke namiddag, zak af naar Putte!
Verder gaat het hier heel goed, de katten zijn top, ze worden alleen maar mooier! Bij Calista zie je duidelijk dat ze uitelijk nog volwassener is geworden, ze hebben echt die 4 jaar nodig om te "vervolledigen". En wij genieten ondertussen.
Een RagaMuffin in levende lijve zien? Bezoek ons op de kattenshow van het BRKV op 24/2 te Laakdal. Aanwezig met Alexander van 't Landthuys (winnaar best division 11/11/2012)! Ook Ashanti, Sunday Rose en Penny zijn van de partij!!
Bedankt om van deze dag een topdag te maken: Aan:Laura voor de hulp op de show, Mia Verheyen voor het maken van de prachtige gordijnen voor de kooien, Linda en Eric voor hun gastvrijheid en steun, Sabine Cattery GISAKO, een pracht van een collega, Evelyne, Iris Cattery First Europe mijn mentor en steun en toeverlaat, Saartje & Peter eigenaars Alexander van 't Landthuys en voor de foto's, Marianne & de kids eigenaars van Ademar & Andreas 't Landthuys, Stef & Ilse van dierenwinkel ANIMAUX BREE voor de steun en nodige sponsering, Sylvain Baeten voor de mooie website en Doreen voor haar positive inbreng, Nadine Cluydts voor haar raad en geruststellingen, Sylvia Dries en Gert Quintens, onze dierenartsen die altijd voor ons klaar staan, Naomi Dam voor prachtige foto's, de mensen die ons bezochten en ons zo steunde, kattenvereniging BRKV voor ons een kans te geven de RagaMuffins onder het publiek te brengen, het RAG en het UKRCM, Sylvia van cattery AMMATISIMI om me te verrassen met Sunday Rose en mijn ventje Erwin om me te steunen in mijn passie! Zonder jullie zou het me nooit gelukt zijn! Een oprechte dankjewel!
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Over mijzelf
Ik ben Natalie Lehaen
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is verkoopster & pedicure in bijberoep.
Ik ben geboren op 19/01/1980 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: cats & dogs.
) en zo voort. 
Beste Muffinbloggers,
rond 11u30 en komen daar aan rond 13u45. Vorige week heb ik Bas' reistas besteld bij Zooplus (what did you expected? 
) en ik koos voor de Sturdibag black in maat L, met dank aan jullie feedback !
) en na overleg mocht ik me op haar lijst zetten als toekomstig Muffin-personeel ! Enkele maanden later ging één van mijn andere katten enorm achteruit, ik had hem al sinds ik 4 jaar was... Het was een hartverscheurende periode, maar tegelijkertijd groeiden mijn mama en ik terug wat dichter naar elkaar. Onlangs liet ik het pootje van Toulouse op mijn pols vereeuwigen... Enkele dagen later kregen we bericht dat 't Landthuys een nestje had !! Ik was dolblij, maar was ook in strijd met mezelf. Ik wou dit namelijk zo graag, maar ik had ook net te horen gekregen dat ik misschien op Erasmus kon gaan... 'Ik wil niks missen van de groei van die kat' e.d. Uiteindelijk heeft de gouden raad van tante Natalie de doorslag gegeven en kozen we ervoor een Muffin te nemen 
