Ontdek hen nu in België! RagaMuffins are the best!
21-10-2013
Schoolwerk en degout !
Blogtime people !
Hoe exciting op Erasmus gaan ook vaak lijkt, er moet ook gewerkt worden. En dat is iets wat ik deze week vooral gedaan heb, photoshop zowat elke dag open gedurende een geschat gemiddelde van 5 uur. Met dat in het achterhoofd kan je al verwachten dat mijn excited Eramus adventure voor deze week minder speciaal was dan men zou denken.
De eerste dag van de week heb ik voorlopig geen enkele lessen, wat vooral voordelen heeft: extra lang weekend, de hele dag op computer kunnen verder werken voor school en bij Bas kunnen zijn. En dat is precies wat ik vorige week maandag gedaan heb. Eva en ik zijn ook nog naar de winkel geweest omdat Eeva (Finland) 3 dagen later verjaarde en we cupcakes zouden maken. Ook de volgende dag bevatte weinig zinnigs om hier te plaatsen, omdat mijn docenten plots beslissen om het volledige uurrooster om te gooien. Zo werd de Hongaarse les verplaatst naar vandaag, de ceramics naar de dag ervoor en fotografie werd gewoon weer gecancelled net als vorige week. Zo'n dingen vind ik persoonlijk eigenlijk niet kunnen want we zijn hier ten slotte om te studeren, maar als ik mezelf zo vergelijk met alle andere studenten hier lijk ik wel te enige te zijn die er iets om geef. Vaak heb ik het gevoel dat ik de dingen te serieus neem ten opzichte van alle andere studenten hier met gevolg dat ik het gevoel heb dat ik hier niet 'thuishoor'. Deze week ben ik er ook achter gekomen dat ik de jongste Erasmus-studente ben, wat enerzijds mijn gevoel bevestigd en anderzijds mij ook het gevoel geeft dat ik iets bereik wat anderen op een oudere leeftijd bereiken (wat mij uiteraard een beter gevoel geeft dan het eerste). Oh en dinsdag was ook de dag van de koppijn ! 's Avonds skypte ik met een vriendin van school, wat echt goed deed want het was de eerste keer dat ik haar sprak in 2 maanden zoiets, wat lang i als je weet dat we normaal op school de ganse dag tegen elkaar zitten te kwebbelen.
Op woensdag hadden we een tweewekelijkse tussentijdse evaluatie voor karakter design, waar ik gelukkig beter begrepen heb deze keer wat er verwacht wordt van ons. Blijkbaar was ik niet helemaal goed bezig met de opdracht, want ik was al een modelsheet en zo aan't maken, en moest ik in feite eerste het karakter van het personage via tekeningen naar buiten laten komen. Iets wat ik niet zo gemakkelijk vind vermits we het personage moeten TEKENEN, hoe doe je dat in godsnaam als je geen modelsheet hebt ? Soit, dat zal wel lukken maar het werkt minder voor mij denk ik. Woensdagavond was de opening van Kiskakas, een animatie festival in Hongarije, waar we al enkele filmpjes konden bekijken. Het was erg interessant, maar een drukke avond want ik haastte me naar huis om cupcakes te maken en eventueel nog te skypen met mijn vriend die ik al 2 avonden niet meer 'gezien' had... Iets na 12 uur hebben we Eeva verrast met de cupcakes met kaarsjes !
De volgende dag had ik bespreking van mijn 2 BA project, een heel belangrijk project voor mij vermits ik dat werk ga verder zetten in mijn eindwerk van dit jaar. Of kort gezegd, het filmpje waarmee ik mijn Bachelor diploma wil behalen. Het script echter is te klassiek verteld, wat ik begrijp want dat was het ook gewoon, ik wist alleen niet goed hoe eraan te beginnen. Ik kreeg het advies zoveel mogelijk herinneringen, schetsen en dergelijke te maken, vermits het gebaseerd is op persoonlijke ervaring, om daar volgende week mee aan de slag te gaan. Daarmee ben ik nu zogoed als klaar, het is niet simpel terug te gaan naar jouw kindertijd realiseerde ik mij gaandeweg. Opnieuw was er die avond een presentatie in Kiskakas waar ik naartoe ging. Het was interessant maar veel te veel blabla. Hierna zijn we gaan eten voor de verjaardag van Eeva en een meisje uit mijn klas die net dezelfde dag verjaarde en ook van Finland komt ! Wat een toeval ! Het was echter een heel chaotische avond vermits de plaats waar we gereserveerd hadden het verkeerde uur genoteerd had waardoor onze plaatsen niet langer beschikbaar waren. Daar stonden we met 14 man... Dan hebben we nog plaats gevonden in een ander restaurant, gelukkig, en hebben we lekker gegeten. Alleen het betalen achteraf was weer een heel gedoe ! De ene groep was al naar buiten gegaan na hun deel te betalen, maar wij konden het tekort aan geld wel oplossen. Sommigen onder ons hebben dan wat meer gegeven, maar zelfs dan zat het geld voor de service er nog niet bij. Gauw rechtgestaan en vertrokken !! Ik besloot naar huis te gaan, want ik was nog moe van de nacht voordien, maar dat was buiten het lot om gerekend. Op weg naar huis kwam ik mijnklasgenoten tegen en besloot ik toch maar mee te gaan, waardoor ik uiteindelijk om 3 uur in mijn bed lag...
De ochtend die volgde echter, herinnerde waarom ik niet graag uitga, laat staan zo laat ! Waarom doen mensen zichzelf dit aan ?! Ik had geen kater of dergelijke, ik voelde mij gewoon als een vod zonder energie. Ik heb dan ook van de hele dag niks voor school gedaan. We zijn enkel naar de winkel geweest en hebben onze party voorbereid. Eeva maakte heerlijke ik-weet-niet-wat soort deeg met feta en andere heerlijke dingen, soort pizza zonder tomatensaus (haha !). En ik maakte cupcakes met banaan en limoentopping. Daarna ging ik me klaar maken en hup daar was de eerste gast al ! Sinds wanneer beginnen feestjes vroeger dan het geplande uur ?! Soit, de avond verliep vlot en enkele uren later zat ons flatje propvol, ze moesten zelfs in de inkomhal blijven staan. Aan het einde van de avond was toe aan een frisse hap lucht en ging bij de rokers (niet echt zo fris eh ?) op het terras staan. We waren met z'n drieën aan't praten en ik keek uit op het gebouw dat achter onze blok ligt, waar een persoon aan het roken was, wat ik enkel kon merken aan het rode licht van de sigaret want al de rest was donker. De andere twee stonden met hun rug naar daar. Na een tijdje zagen en zeveren, ging daar plots het ligt aan en gedegouteerd ging ik vlug naar binnen. Ik zocht naar Eeva en probeerde te vertellen wat ik zag, maar het leek alsof ik tot niemand kon doordringen ! Ik zocht even rust op mijn kamer, maar het was zo raar dat ik precies de enige was die er iets van merkte ! Na enige tijd ging ik naar terug naar het terras om tegen die twee personen te zeggen dat ik niet gek ben, maar dat ik iets gezien had... blabla (hoe raar kan het klinken allemaal ?) Net toen ik mijn uitleg deed, ging het licht weer aan en ze draaiden zich om. De gast zei 'Haa, that guy is jerking himself of !' Het engste van al was dat die onbekende kerel het deed en WOU dat wij keken ! En ik dacht is dit nu het ènige wat je kan zeggen ?! Ik ging vlug terug naar binnen, want die twee vonden dat precies normaal... Opnieuw probeerde ik het uit te leggen en deze keer had ze me begrepen. Een ander meisje beurde mij op omdat ze zag dat ik mij oncomfortabel voelde en dat ik zoiets allesbehalve normaal vind ! Uiteindelijk ging het beter, zijn we naar een club gegaan waar we inkom moesten betalen, dus ben ik terug naar huis gekomen. Toen voelde ik me toch wel onveilig...
Zaterdag ging al veel beter en in tegenstelling tot vorig weekend heb ik afgelopen weekend niks speciaal gedaan. Heel veel op computer gewerkt, geblogd, foto's bewerkt, mijn eerste logo geprobeerd te maken voor een interessante zaak () en zo voort.
Het lijkt mij beter de foto's op FB te bekijken want soms kruipt er meer tijd in de foto's hierop te krijgen en dan lukt het nog niet...
mijn Erasmus-uitwisseling hier in Budapest verloopt ontzettend vlot, de animatie-opdrachten voor school zijn dik in orde tot nu toe, de tijd gaat hier ongelooflijk snel en met Bas en mij gaat alles goed. In tegenstelling tot vorig (lees: 5 en 6 oktober) weekend waar ik een enorme dip in mijn humeur wist te ervaren, voelt alles nu veel aangenamer en luchtiger aan. Daar gaan we dan, een ritje op de rollercoaster der gevoelens die ik afgelopen week mocht ondergaan.
Vorig weekend had ik niet veel gepland om te doen, iets wat ik achteraf gezien misschien beter wel gedaan had, maar besloot het weekend vooral te besteden aan schoolwerk. Zaterdag ben ik wel naar de Fressnapf, bij ons beter bekend als Maxi Zoo, geweest omdat ik vond dat Bastiaan hier ook een krabgelegenheid moet hebben. Ik zag dat er iets ontbrak aan zijn manier van doen, zo energetisch en bijna onvermoeibaar als hij hier soms kon rondlopen. De winkel hier lijkt heel erg op de onze, enkel de naam verschilt. En de prijzen ! De bedoeling was terug te keren naar huis met een krabplank om op de grond te leggen, iets wat niet lang meegaat -weet ik heus wel- zodat ik een excuus had om het hier weg te gooien in plaats van op het vliegtuig mee te sleuren, maar wat Bastiaan toch voldoende voldoening kan geven wat betreft zijn nagels onderhouden. Ze hadden enkel dubbele krabplanken om aan de muur te bevestigen en dat vond ik een beetje weggesmeten geld en was trouwens ook best duur voor zoiets onnozel (lang leve ZOOPLUS !). Een kartonnen krab'plank' was ook een optie, maar was nog duurder ! Nieuwsgierig besloot ik dan maar een kijkje te gaan nemen bij de echte krabpalen, en daar had ik het toch niet gevonden zeker ! Een klein schattig krabpaaltje, slechts één paaltje en een plankje om op te zitten, maar dat is perfect ! En het rare was dat dit het goedkoopste was van de drie, ik heb slechts 7 betaald. Schattig toch ?
%%%FOTO1%%%
Benieuwd naar Bastiaans reactie ging ik naar huis, waar meneertje mij al stond op te wachten. Enthousiast liet ik hem het pakketje zien en hij leek erg nieuwsgierig. Zelfs toen ik het in elkaar aan't zetten was, kon hij zich niet bedwingen en moest hij zich per se eerst even krabben.
%%%FOTO2%%% %%%FOTO3%%%
Ik keek ernaar en zag dat het goed was ! Bastiaan leek zo blij ermee, zijn opgewondenheid weerspiegelde op mijn humeur dat met een pijl de hoogte inschoot. Yeey, missie volbracht ! Verder heb ik die namiddag nog wat schoolwerk verricht en ben ik mijn huisgenote gaan bezoeken op haar werk. Eva werkt in een fashion-winkel die redelijk duur is en waar ikzelf ook nooit kleren zou kopen, maar het was toch eens leuk om te zien. Ze studeert textiel en dit soort studentenjob is dan ook ideaal voor haar. 's Avonds ben ik samen met haar en een andere textiel-studente uit Nederland naar de Marie Claire Fashion Days gegaan. Nooit gedacht dat ik daar ooit naartoe zou gaan ! Maar het was plezant, goed gelachen, één heel mooie collectie gezien (van de 23 of zo !) en heerlijke drank gedronken: Strongbow ! Aan allen die het niet kennen, probeer het want het is zalig !
%%%FOTO4%%%
Cheers !!
Zondag was echter een heel ander paar mouwen. Heimwee kwam aankloppen, iedereen was het huis uit en ik had geen zin om iets voor school te doen. Ik voelde me zo slecht en wist met mezelf geen blijf. Uiteindelijk ben ik beginnen kijken naar The Big Bang Theory, een geweldige serie die ik nu dagelijks bekijk vanaf seizoen 1. Normaal kijk ik geen series, films of dergelijke online omdat ik er principieel tegen ben. Maar geef toe, ik zit hier 4 maanden ver weg van huis zonder iemand die dezelfde taal spreekt als ik en zonder iemand die echt om mij geeft (Bastiaan buiten beschouwing gehouden). Ik kan gerust zonder tv, maar door naar deze serie te kijken heb ik terug een referentie naar West-Europa en voel ik mij meer thuis.
De volgende dag was niet veel beter, maar ik had gelukkig les dus niet veel tijd om na te denken. Mijn enthousiasme om aan de eerste opdracht te beginnen werd echter afgeremd door het feit dat onze docent alles in het Hongaars uitlegde. Hij verzocht ons uiteindelijk om 3 uur later terug te komen voor de Engelstalige versie waar gelukkig alles opgeklaard werd. 's Avonds echter kreeg ik slecht nieuws, een animatie student van bij ons in school die één jaar hoger studeerde dan mij, was zondagochtend omgekomen in een motorongeval. Het doet enorm pijn om geconfronteerd te worden met de dood van iemand uit je omgeving, zeker als die persoon zo jong is. Ik was er niet goed van, het was onvatbaar. Ik kende de persoon niet zo goed, maar het doet je zeker wat. De kerel was amper 2 jaar ouder en dan heb je toch stof tot nadenken. Het klinkt absurd maar ik ben meteen naar buiten gegaan voor frisse lucht, en naar de winkel voor een grote pot ijs ! Ik ben één van die vrouwen die dat op regelmatige basis nodig heeft en het was tijd ! We werden uitgenodigd op de ceremonie, maar omdat ik niet kon gaan heb ik iets gemaakt om toch mijn rouw te tonen en steun te betuigen.
%%%FOTO5%%%
Mijn Hongaars leventje ging intussen gewoon door, en het gaat zo snel ! Het was alweer bijna weekend en heb mijn gevoelens en het overlijden een plaats gegeven. Het leven is veel te kort om mezelf slecht te voelen ! Vrijdag heb ik het schoolwerk aan de kant geschoven en ben ik Budapest een beetje gaan verkennen vermits ik me ineens realiseerde dat ik dat tot nu toe te weinig had gedaan. s'Avonds gingen Eva en ik voor het eerst naar een Metalcafé, iets waar ik al zolang naar uitkeek vermits ik dacht dat er hier geen metal underground was of zo. Hierdoor begon ik me nog meer thuis te voelen, yeey ! Zaterdag heb ik dan wel weer geprobeerd werk te maken van school, wat niet altijd even goed lukte. Maar die avond was wel een geslaagde, geweldige avond ! Eva en ik gingen naar Oktoberfest en de sfeer daar was niet te beschrijven, keiveel volk, leuke kraampjes, Belgisch bier en een idyllische omgeving ! Ik laat de foto's voor zich spreken, al zijn ze met mijn crappy gsm gemaakt.
%%%FOTO6%%% Meer foto's op mijn Facebook, foto-album Erasmus.
En als kers op de taart was ook gisteren een zeer geslaagde dag om nooit meer te vergeten ! Ik ben samen met Eva, haar moeder en vader gaan picknicken in het andere gedeelte van Budapest. Wij wonen in de Pest-zijde, waar het grootste deel van de stad zich bevindt dat bovendien vooral vlak is, en het andere gedeelte is Buda-zijde waar er minder mensen wonen, veel meer natuur is, en zoals vorige beschrijving al doet blijken, veel bergachtiger is. Het uitzicht dat je daar hebt is onverwoordbaar ! Het is niks zoals Pest, het is gewoon het tegenovergestelde ! Al zijn het mooie foto's toch vind ik dat de sfeer die er heerste niet vastligt in de foto, met andere woorden: scheer je naar daar als je kunt !!
Sinds Bastiaan terug is van weggeweest te zijn, heeft hij gelukkig geen zotte dingen meer gedaan en hij is terug een pak braver, want ik had het gevoel dat hij na onze vakantie een beetje stouter geworden was... Soit, hij slaapt sinds deze week ook niet meer op mijn kamer, omdat hij mijn nachtrust voortdurend verstoord en omdat hij dit thuis ook niet mag -misschien daarmee ook dat meneertje dacht dat hij zich even alles kon permitteren. Hij 'slaapt' 's nachts in de living en dat gaat goed zo, soms komt hij eens om aandacht al miauwend zijn pootje onder de deur steken, maar dan vertrekt ie weer. Een andere goede zaak -voor mijn slaap dan toch- is dat Eva haar kamerdeur laat open staan 's nachts waardoor Bas daar ook af en toe kan gaan binnenpiepen. Ik had haar gewaarschuwd dat hij waarschijnlijk wel naar van alles zou zoeken om mee te spelen, en natuurlijk had ik niet gelogen. 'He was playing with my doormat last night.' Maar ze zijn zot van hem, ik ga in januari nog moeten uitkijken dat ik en niet één van hun Bastiaan mee naar huis neemt ! Onze andere flatgenoot zei van de week dat het maar goed is dat we Bastiaan hier hebben, anders zou ze haar hond teveel missen... Da's zo leuk om te horen, want in het begin (toen we nog op zoek waren naar een flat en elkaar nog niet hadden gezien) had ik het gevoel dat het voor hen misschien zelfs iets negatiever was van mij om hem mee te brengen. Maar nu is Bas dus populairder dan mij -niet dat dat zo moeilijk is.
Dit weekend ben ik van plan naar een dierenwinkel te gaan, want ik heb er hier om eerlijk te zijn nog geen enkele gezien. In de eerste week ben ik wel een kattenbak gaan kopen in een klein winkeltje waar zo vooral voeding verkochten, maar blijkbaar hebben ze hier ook een Maxi Zoo ! Fressnapf genaamd. Ik zou hem graag een krabplank kopen voor hier, want dat kleine speeltje is nogal moeilijk voor hem. Het is best grappig om hem daaraan te zien krabben. Het heeft de vorm van een platte cilinder, zoals een strobaal, die hij tussen zijn achterpoten en voor zijn buikje houdt en dan begint hij met zijn voorpoten te krabben waardoor het lijkt alsof hij gaat trommelen op een trom...
Omdat hij zo fotogeniek KAN zijn, maar dat dus niet altijd is. Heb ik hem ook opgeroepen als model voor de ingangsproef die we moesten afleggen om in de fotografie klas te geraken. Hij was model voor de foto's die high en low key moesten zijn (kent Saartje vast alles van !) e het resultaat vind je bij de andere foto's.
Maandagavond ben ik even met hem naar het dichtsbijzijnde parkje gegaan omdat ie zoveel energie had, en ik soms het gevoel heb dat hij zich hier binnen verveelt. Dus leiband aan en daar gingen we, al was hij wel schuchter natuurlijk. Dan nam ik hem maar op tot daar, hij kroop zo dicht tegen mij aan ! Er kwam ook iemand voorbij met een grote Duitse herder, gelukkig had de hond niks in't oog in tegenstelling tot het baasje -wat uiteraard goed is. Eenmaal aangekomen, zette ik hem op de grond, hij keek benauwd om zich heen en maakte zich zo klein mogelijk. Niet veel later begon hij te miauwen, dus dacht ik dat het tijd was om terug te gaan. Ik verleg graag Bastiaans grenzen in de zin dat hij dan socialer zou worden, maar als we dit regelmatig kunnen oefenen is dat al een heel goede zaak vind ik.
Ik ben ook niet vergeten -al zullen sommigen van jullie misschien denk van wel- dat ik leuke fotootjes ging maken met Bas hier in Budapest. Dat ben ik nog steeds van plan, maar de afgelopen twee weken waren zo ontzettend druk ! Misschien dat ik er dit weekend wat tijd voor heb, maar ik weet wel al een paar dingen die leuk zouden zijn. Alleen hoop ik dat Bas niet teveel last zal hebben van de plaatsen waar we naartoe gaan, want we gaan de tram moeten nemen en daar zitten vaak veel mensen op... Fingers crossed !
Zoals reeds gezegd heb ik niet stilgezeten, zondag zijn we met een kleine groep Erasmus-studenten naar de Invisible Exhibition geweest. Het was zo'n unieke ervaring ! Als je ooit de kans hebt om er naartoe te gaan, zeker doen. Het is een tentoonstelling waarbij je in feite niks te zien krijgt, maar wel veel te voelen, horen en ruiken. Kortom, je ervaart hoe blinde mensen door het leven gaan en dat is een verruimende ervaring ! Je vindt er meer over hier: http://www.lathatatlan.hu/en/ Maandag had ik mijn eerste animatieles, yeey ! Maar omdat de leerkracht het woord voortdurend voerde in het Hongaars -en wij er dus geen knars van verstonden- waren een beetje teleurgesteld. We mochten de les verlaten en een paar uur later terug komen voor de Engelstalige versie, hoewel zijn Frans beter was zei hij. Dan maar, hhm, niks doen ? Het voelde als tijdverspilling en waren geïrriteerd door deze situatie, maar gelukkig werd alles opgeklaard door het gesprek dat we in de namiddag hadden. We zagen het weer volledig zitten. Dinsdag had ik Hongaarse les waarbij we de maanden en dagen leerden, ik ga ze niet opnoemen want ik weet ze echt niet meer... Daarna hadden we glas les waarbij we een glaasje moeten maken waarbij de binnenkant aangepast is naar onze eigen stijl. Woensdag had ik ceramics, waarbij we een porseleinen voorwerp naar keuze moeten maken. Ik ga een souveniertje maken voor mijn mama omdat ze zo graag koffie drink. Het idee is in feite een gewone koffietas, maar van bovenaf gezien heeft de tas kattenoortjes. Eéntje is hol, daar kan dus ook koffie in, en de andere is 'gevuld' zodat die kan dienen als 'oor'/handvatje. De docent vond het meteen een goed ontwerp en zei dat het precies op het goede niveau lag, niet te moeilijk, niet te gemakkelijk.
Have a nice weekend ! Ik hoop dat ik volgende week echt tijd heb om leuke dingetjes te doen met Bastiaan die ik kan posten !
Knufs en purrs, Demi & Bastiaan.
Foto's: 1: Ik lig graag bij gezelschap, al is het in een kartonnen doos in de keuken. 2: Hmm, not sure if I like it here or not... 3: Wat is dat ? Wie is dat ? Waar ben ik ? Hoe kom ik hier ? 4: Kiekeboe ! 5: Groetjes vanuit Budapest ! 6 en 7: Een klein, amateuristisch prulletje dat ik gemaakt heb omdat mijn ramen zo saai waren.
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Over mijzelf
Ik ben Natalie Lehaen
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is verkoopster & pedicure in bijberoep.
Ik ben geboren op 19/01/1980 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: cats & dogs.
) en zo voort. 
