Het schaatsen met Akabe was geweldig leuk, alhoewel gaan schaatsen met de scouts altijd te lang duurt, hoe lang je ook gaat. Mijn tenen waren er na bijna twee uur dan ook afgevroren. Het memorabelste moment was toch toen ik met Liesje (syndroom van Down) aan het schaatsen was. Kevin, ander Akabe-lid, passeerde en Liesje riep: "mongool". Best wel grappig om dat uit haar mond te horen komen . Daarna nog fijn op café geweest met Femke, Vicky en Suey. Gelukkig dat ik niet meer mee naar de Lux ben gegaan, want het feesje was blijkbaar slecht.
En dan een rustig weekendje gehad. Samen met mama naar bloemenwinkel zaterdag en 's avonds film gekeken. Eerst Blood Diamond (waarin Antwerpen wel een héél slechte reputatie heeft) en dan Miss Congeniality II (verstand op 0 en kijken). Vandaag wilde ik met mama een wandeling gaan maken en toen we goed en wel vertrokken waren begon het te gieten. Wij dus terug naar huis, maar tegen dat we daar waren was het gestopt met regenen, maar waren wij wel kletsnat. Dan maar broek en jas in de droogkast, even wachten en terug vertrekken. Uiteindelijk zijn we dan toch in Het Tolhuis geraakt en hebben we een pannenkoek gegeten.
Ondertussen hebben we ook ons voederhuisje voor de vogeltjes terug in de tuin gezet en hangen er hier en daar voederzakjes. Ons mams en ik staan dus heel frequent alletwee met een verrekijker vogels te spotten. We hebben op de boekenbeurs zo'n blad gekocht met de meest voorkomende vogels zodat we kunnen zien wat er in onzen hof schuilt. Gisteren toch 2 staartmeesjes gezien, een vogeltje dat niet zo heel frequent in de tuinen zit. Het is blijkbaar toch leuk bij ons. We wachten ondertussen nog in spanning af op de terugkomst van "onze" Bonte Specht en onze Vlaamse Gaai...
Daarnet het mooiste beeld van de week gezien vanop de bus. We reden langs het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen en dat was zo mooi verlicht... Het was de eerste keer dat het me opviel eigenlijk en ik rijd er nu al bijna twee weken in het donker langs. De volle maan stond er ook boven en dat maakte het plaatje helemaal af. Moest je 's avonds in de buurt passeren, neem dan zeker eens een kijkje, want het is de moeite waard!
Morgen zit ik misschien in de voormiddag alleen op "kantoor" want Jef, het zoontje van Ann is ziek dus komt ze misschien niet in de voormiddag. Ik kijk er wel een beetje naar uit, op mijn gemakske wat werken, kan leuk worden. Mijn telefoonangst is ook wel verminderd. Ondertussen weet ik dat ik, als ik iets niet weet, de mensen gewoon moet doorverbinden. Poepsimpel dus! Ik geraak uiteindelijk toch een beetje ingewerkt in de organisatie wat ik heel leuk vind.
En het weekend staat aan de deur, dus kan ik maar beter opendoen (ow, wat een flauwe mop!)
Vandaag in Brussel geweest. Ik mocht mee naar een vergadering bij Poppunt (steunpunt amateur-pop-muzikanten) over de liedtekstbrochure die gaat gemaakt worden. Creatief Schrijven, Poppunt en Muziekmozaiek werken hiervoor samen. Ik dacht dat het echt een lange saaie vergadering ging worden, maar dat was gelukkig niet zo. Tijs van Pp wist echt van aanpakken, verdeelde de taken, maakte links en rechts een opmerking en binnen het uur was de vergadering rond.
Dan denk ik bij mezelf: zoveel geld (24.40 heen en terug met twee) uitgeven om een uurtje in Brussel te zijn... De dag was dus snel om, want tegen dat we terug waren en gegeten hadden, was het al 13u. De dagen vliegen (meestal) echt voorbij. Meestal heb ik zoveel te doen dat het vijf uur is voor ik het door heb. Gisteren had ik even niks te doen omdat Greet en Ann in vergadering zaten en ik mijn geplande werk af had en dan kroop de tijd echt vooruit. Maar vandaag dus niet.
Buiten de stage gebeurt er eigenlijk niet veel in mijn leven. Ik lig meestal al rond half tien a kwart voor tien in mijn bed om dan nog even te lezen en om tien uur mijn lichtje uit te doen. Vermits ik maar thuis ben rond zes uur ben ik dus nog maar een dikke drie uur "actief". Die drie uur vul ik met nog even mails checken, pianospelen of in bad gaan en dan nog tv kijken. De avond vliegt dus voorbij. Gelukkig is het weekend in zicht, waar ik weer wat vrije tijd heb. Vrijdag ga ik schaatsen met Akabe om daarna op café te gaan met Vicky en Suey, zal wel gezellig worden. Voor de rest is mijn weekend nog maagdelijk leeg en dat ga ik nog even zo houden denk ik!
Zaterdag heb ik eens lekker niks gedaan! Hoe zalig kan dat zijn?! Uitslapen tot tien uur, tv kijken tot de middag, in de namiddag wat computeren en een pannenkoek gaan eten bij de wandelclub. 's Avonds ben ik naar Tejater Piep geweest, het tejatertje van mijn jeugd. Al zo lang als ik me kan herinneren ging ik minstens een keer per jaar naar Piep. De sfeer, de voorstellingen, de mensen, het was er altijd super leuk. Nu was het alweer een jaar of vier geleden dat ik nog naar een voorstelling was geweest, ik voelde me er te oud voor... Maar nu er werd gespeeld in de schouwburg in Boom, waar de anonimiteit groter is, heb ik de stap nog eens gezet. Ik kwam ineens al enkele bekenden tegen: kindje van de scouts, medestudent van de toneelopleiding, ik ben dus niet de enige 18+ die komt kijken.
Het was zo fijn: de kinderen acteren zo overdreven....écht geweldig. Wanneer er een liedje kwam (want het was de Tovenaar van Oz-musical) werd er een cd afgespeeld en lipte iedereen mee, prachtig. Ik heb echt goed gelachen. De Piep-formule is nog niks veranderd, volgens mij was zelfs de wasmand met de pakjes voor de kinderen nog dezelfde. Vooral het "inpakken en wegwezen" vond ik super, was ik helemaal vergeten. Ik ga in ieder geval zeker terug.
Zondag in Boechout doorgebracht, bij mijn petekindje, haar broer en ouders. De bacterieën vlogen in het rond, er is veel gehuild, veel gesnotterd, maar we hebben ons goed geamuseerd. "Kokeneteke" spelen is en blijft fijn. Katia is ondertussen al flink rond aan het worden, ze denkt dat het een jongen wordt. Arme Helena, zit ze tussen twee jongens in. Als hij even geflipt wordt als Andreas, dan gaan ze nog afzien.... Helena kan ondertussen al flink stappen, allé ja, zo waggelen als een pinguin doet ze eigenlijk, megaschattig. Het is echt een dotje. Met haar langere haartjes is ze een echt meisje, je kan echt niet kwaad op haar worden. Moet ook niet, want het is een brave Altijd leuk om in Boechout langs te gaan...
Helaas gaat het weekend veel te snel voorbij en wordt het terug een drukke en vermoeiende werkweek.