Het schaatsen met Akabe was geweldig leuk, alhoewel gaan schaatsen met de scouts altijd te lang duurt, hoe lang je ook gaat. Mijn tenen waren er na bijna twee uur dan ook afgevroren. Het memorabelste moment was toch toen ik met Liesje (syndroom van Down) aan het schaatsen was. Kevin, ander Akabe-lid, passeerde en Liesje riep: "mongool". Best wel grappig om dat uit haar mond te horen komen . Daarna nog fijn op café geweest met Femke, Vicky en Suey. Gelukkig dat ik niet meer mee naar de Lux ben gegaan, want het feesje was blijkbaar slecht.
En dan een rustig weekendje gehad. Samen met mama naar bloemenwinkel zaterdag en 's avonds film gekeken. Eerst Blood Diamond (waarin Antwerpen wel een héél slechte reputatie heeft) en dan Miss Congeniality II (verstand op 0 en kijken). Vandaag wilde ik met mama een wandeling gaan maken en toen we goed en wel vertrokken waren begon het te gieten. Wij dus terug naar huis, maar tegen dat we daar waren was het gestopt met regenen, maar waren wij wel kletsnat. Dan maar broek en jas in de droogkast, even wachten en terug vertrekken. Uiteindelijk zijn we dan toch in Het Tolhuis geraakt en hebben we een pannenkoek gegeten.
Ondertussen hebben we ook ons voederhuisje voor de vogeltjes terug in de tuin gezet en hangen er hier en daar voederzakjes. Ons mams en ik staan dus heel frequent alletwee met een verrekijker vogels te spotten. We hebben op de boekenbeurs zo'n blad gekocht met de meest voorkomende vogels zodat we kunnen zien wat er in onzen hof schuilt. Gisteren toch 2 staartmeesjes gezien, een vogeltje dat niet zo heel frequent in de tuinen zit. Het is blijkbaar toch leuk bij ons. We wachten ondertussen nog in spanning af op de terugkomst van "onze" Bonte Specht en onze Vlaamse Gaai...
Daarnet het mooiste beeld van de week gezien vanop de bus. We reden langs het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen en dat was zo mooi verlicht... Het was de eerste keer dat het me opviel eigenlijk en ik rijd er nu al bijna twee weken in het donker langs. De volle maan stond er ook boven en dat maakte het plaatje helemaal af. Moest je 's avonds in de buurt passeren, neem dan zeker eens een kijkje, want het is de moeite waard!
Morgen zit ik misschien in de voormiddag alleen op "kantoor" want Jef, het zoontje van Ann is ziek dus komt ze misschien niet in de voormiddag. Ik kijk er wel een beetje naar uit, op mijn gemakske wat werken, kan leuk worden. Mijn telefoonangst is ook wel verminderd. Ondertussen weet ik dat ik, als ik iets niet weet, de mensen gewoon moet doorverbinden. Poepsimpel dus! Ik geraak uiteindelijk toch een beetje ingewerkt in de organisatie wat ik heel leuk vind.
En het weekend staat aan de deur, dus kan ik maar beter opendoen (ow, wat een flauwe mop!)
Vandaag in Brussel geweest. Ik mocht mee naar een vergadering bij Poppunt (steunpunt amateur-pop-muzikanten) over de liedtekstbrochure die gaat gemaakt worden. Creatief Schrijven, Poppunt en Muziekmozaiek werken hiervoor samen. Ik dacht dat het echt een lange saaie vergadering ging worden, maar dat was gelukkig niet zo. Tijs van Pp wist echt van aanpakken, verdeelde de taken, maakte links en rechts een opmerking en binnen het uur was de vergadering rond.
Dan denk ik bij mezelf: zoveel geld (24.40 heen en terug met twee) uitgeven om een uurtje in Brussel te zijn... De dag was dus snel om, want tegen dat we terug waren en gegeten hadden, was het al 13u. De dagen vliegen (meestal) echt voorbij. Meestal heb ik zoveel te doen dat het vijf uur is voor ik het door heb. Gisteren had ik even niks te doen omdat Greet en Ann in vergadering zaten en ik mijn geplande werk af had en dan kroop de tijd echt vooruit. Maar vandaag dus niet.
Buiten de stage gebeurt er eigenlijk niet veel in mijn leven. Ik lig meestal al rond half tien a kwart voor tien in mijn bed om dan nog even te lezen en om tien uur mijn lichtje uit te doen. Vermits ik maar thuis ben rond zes uur ben ik dus nog maar een dikke drie uur "actief". Die drie uur vul ik met nog even mails checken, pianospelen of in bad gaan en dan nog tv kijken. De avond vliegt dus voorbij. Gelukkig is het weekend in zicht, waar ik weer wat vrije tijd heb. Vrijdag ga ik schaatsen met Akabe om daarna op café te gaan met Vicky en Suey, zal wel gezellig worden. Voor de rest is mijn weekend nog maagdelijk leeg en dat ga ik nog even zo houden denk ik!
Zaterdag heb ik eens lekker niks gedaan! Hoe zalig kan dat zijn?! Uitslapen tot tien uur, tv kijken tot de middag, in de namiddag wat computeren en een pannenkoek gaan eten bij de wandelclub. 's Avonds ben ik naar Tejater Piep geweest, het tejatertje van mijn jeugd. Al zo lang als ik me kan herinneren ging ik minstens een keer per jaar naar Piep. De sfeer, de voorstellingen, de mensen, het was er altijd super leuk. Nu was het alweer een jaar of vier geleden dat ik nog naar een voorstelling was geweest, ik voelde me er te oud voor... Maar nu er werd gespeeld in de schouwburg in Boom, waar de anonimiteit groter is, heb ik de stap nog eens gezet. Ik kwam ineens al enkele bekenden tegen: kindje van de scouts, medestudent van de toneelopleiding, ik ben dus niet de enige 18+ die komt kijken.
Het was zo fijn: de kinderen acteren zo overdreven....écht geweldig. Wanneer er een liedje kwam (want het was de Tovenaar van Oz-musical) werd er een cd afgespeeld en lipte iedereen mee, prachtig. Ik heb echt goed gelachen. De Piep-formule is nog niks veranderd, volgens mij was zelfs de wasmand met de pakjes voor de kinderen nog dezelfde. Vooral het "inpakken en wegwezen" vond ik super, was ik helemaal vergeten. Ik ga in ieder geval zeker terug.
Zondag in Boechout doorgebracht, bij mijn petekindje, haar broer en ouders. De bacterieën vlogen in het rond, er is veel gehuild, veel gesnotterd, maar we hebben ons goed geamuseerd. "Kokeneteke" spelen is en blijft fijn. Katia is ondertussen al flink rond aan het worden, ze denkt dat het een jongen wordt. Arme Helena, zit ze tussen twee jongens in. Als hij even geflipt wordt als Andreas, dan gaan ze nog afzien.... Helena kan ondertussen al flink stappen, allé ja, zo waggelen als een pinguin doet ze eigenlijk, megaschattig. Het is echt een dotje. Met haar langere haartjes is ze een echt meisje, je kan echt niet kwaad op haar worden. Moet ook niet, want het is een brave Altijd leuk om in Boechout langs te gaan...
Helaas gaat het weekend veel te snel voorbij en wordt het terug een drukke en vermoeiende werkweek.
Oké Els, nog drie seconden en dan kom je uit bad....3.....2.....1.5....1....0.75............. En zo lag ik nog een kwartier te weken in bad. Een zalig, welverdiend bad na een lange werkweek. Ja, ook ik mag eindelijk zeggen: "ik ga het niet te laat maken, want er zijn ook mensen die morgen moeten werken!". Ik heb het gisteren bij Herman Van Veen nog gezegd. "Als hij maar niet te lang bist, want het is morgen vroeg dag". En hij bleef maar terugkomen, tot groot jolijt van zijn fanclub. Niet dat ik het niet fijn vond hoor, in tegendeel! Die man heeft "eine klokke von eine stimme", een stem zoals een klok dus! Zalig!
Toen ik daarstraks mijn stageplaats buitenkwam, kreeg ik ineens de overweldigende drang om iemand te knuffelen...om zomaar te verdwijnen in de armen van iemand. Ik fantaseerde er al volop op los dat mijn geliefde me zou opwachten na het werk en dat we dan samen in de schemering naar huis zouden wandelen. Ik zou hem vastpakken en zeggen dat ik hem nooit meer zou willen loslaten. dat gevoel heb ik nu wel. Als ik nu iemand moest kunnen vastpakken, ik zou hem nooit meer loslaten. Best wel een beangstigende gedachte. Mannen liggen helaas nog niet voor het oprapen. Misschien toch eens beter zoeken....
Even nog over gisteren. Fijne avond met fijne vriendinnen gehad in HETPALEIS en dan fijn feesje gedaan in de Lux. Ik was blij dat ik eens langs de andere kant van de toog kon staan op het gidsenfeesje. Dat ik niet aan de kassa moest zitten of jassen moest aannemen in de vestiaire. Persoonlijk vond ik dat er weinig volk was, maar de organisatoren spreken me hierin tegen. Als het geld maar heeft gerold en de kas maar is gespijsd denk ik dan! Dat is het voornaamste!
En dan...vandaag! Ik had gezegd dat ik wel wilde komen helpen bij Creatief Schrijven op de boekenbeurs en dus stond ik om 9.45u (!!!) aan de ingang. An (medewerkster CS) en ik installeerden ons tafeltje op een droge, doch koude plaats aan de ingang waar de mensen hun gratis tickets konden komen afhalen. Alhoewel het ijskoud was, was het nog wel gezellig met An. Samen staan kletsen en mopjes maken. Om half één zijn we dan naar binnen gegaan en gaan eten in het "standhoudersrestaurant". Heel gezellig, rustig en lekker. En dan stond ineens Michael Pas aan onze tafel en ging hij naast mij (naast mij!!!!) zitten! Hij ging samen met Ianka Fleerackers liefdesbrieven voorlezen op het startmoment van 1001 liefdesbrieven. Kort daarna stond ook Ianka er. Die twee zijn dan samen in een berg liefdesbrieven gevlogen om samen uit te vogelen welke ze gingen lezen, hoe ze het gingen doen, wie wat gaat doen,....kortom alles. Man, die zijn echt professioneel én grappig. Echt een fijne combinatie. Als ze ooit zeggen dat één van die twee hautain of uit de hoogte doet tegen de andere mensen, dan wil ik dat ten stelligste tegenspreken. Allebei waren ze echt supervriendelijk. Het was dus echt een fijne bedoeling daar aan ons véél te klein tafeltje waar de liefdesbrieven in het rond vlogen.
Na het startmoment ben ik nog even de boekenbeurs opgegaan om nog eens langs de Steph te passeren. Ik zag hem al van ver bijna lichtgeven naast Gaston Berghmans. Van puur contentement zit hij daar te glunderen. Je zou denken, na al die dagen op de boekenbeurs moet het toch saai worden, maar voor Steph, niks daarvan. We hebben wat staan babbelen over alles en niks en over hoe leuk het wel is op de beurs. En fier als een pauw gaf hij zijn internetsite-adres. Neem dus zeker een kijkje op www.stephgoossens.be . Als er iemand het verdient om op de beurs te zitten signeren, is hij het wel!
Weer al een leuke dag achter de rug en ik heb al helemaal zin in morgen. Beginnen werken bij Creatief Schrijven...ik zie het wel zitten! Meer van dat is komende...............
En ik maar denken dat ik de cursus goed kende...allé ja, ik kende de cursus ook, het waren de twee brochures die me de das hebben omgedaan. Over de brochures was gezegd dat we ze eens "grondig moesten lezen", wat ik ook gedaan had. Ik had dus verwacht dat er misschien wel iets over gevraagd zou worden, maar dan allemaal heel oppervlakkig.......
Niets was minder waar! Ik trok drie vragen waarvan er TWEE over de brochures gingen. De andere vraag ging dan over een deel waar we in de les vluchtig waren overgegaan, over iets waar we zelfs geen slides van hadden gekregen. Swat, samengevat: de eerste twee vragen gingen goed ('goed zo', 'mooi voorbeeld', 'goed gelezen',...) en de derde vraag...ja, die wist ik niet. Echt totaal niet! Ik had zelfs nog twee hints nodig voor ik zelfs maar in de buurt kwam van een antwoord. Ann, de lector, zat ondertussen ongeveer continu met haar hoofd te schudden waarbij ze een gezicht trok alsof ik echt dom was. Zo van: "dat je dit antwoord,dit heeft er totaaaaaaal niets mee te maken". Ik ging door de grond van schaamte en stress, maar hield me sterk met het idee dat ik toch twee op drie had. Ze zei "dat was voldoende" en ik vroeg "was het voldoende?" azend op een antwoord van 'geslaagd' of 'niet geslaagd' en ze zei "ik zal het nog eens moeten bekijken natuurlijk, maar het zal wel voldoende zijn". Op meer dan een 10 moet ik dus niet rekenen. Of de andere studenten moeten allemaal nog minder dan ik hebben geweten. Stiekem hoop ik dat alle studenten het antwoord niet wisten op die vraag die ik ook niet wist waardoor Ann zal beseffen dat de vraag totaaaal irrelevant was.
Verder nog eens naar de boekenbeurs geweest met de mams. Dit keer kocht ik een Plopboek voor Andreas (gesigneerd door Kabouter Lui himself), de Hobbit voor mezelf en een computerspel van Harry Potter, ook voor mezelf. Weer veel te veel uitgegeven dus. Ook nog langs gelopen op Creatief Schrijven en ineens afspraken gemaakt voor zondag, wanneer ik mee aan de kassa sta. Sebiet nog gaan werken in HETPALEIS, heb er wel zin in. Ik hoop dat het er wat warm is...
Nooit gedacht dat ik me tijdens een examenweek zou kunnen vervelen....en toch is het zo ver. Ik heb in de herfstvakantie zoveel gestudeerd dat ik sinds gisteren al het gevoel heb dat ik het vak van morgen écht wel ken. Vanmorgen nog een moedige poging gedaan door nog maar eens de twee brochures door te lezen en nog maar eens het vak te herhalen. Tegen de middag was ik ook hier weer mee klaar. En dan....dan werd het stil. Om de schijn hoog te houden en mijn ouders geen excuus te geven om te vragen "of ik niet moet studeren", blijf ik braaf op mijn kamer zitten en speel ik spelletjes op mijn lappie (laptop, voor de leken). Ondertussen kan ik al "mijnenvegen" binnen de minuut en breng ik bijna elk spelletje "spider solitair" tot een goed einde. Verder nog wat gelachen met filmpjes die op mijn computer stonden en een panoramafoto genomen van mijn kamer. Allemaal bijzonder boeiend moet ik zeggen.
Rond half drie kon ik het toch niet meer aan en ben ik "De Kus" gaan kijken, ik had hem gisteren opgenomen. Alhoewel ik hem al gezien had, blijft het een goede film...Ides Meire alleen al. Als hij tegen mij ooit zou zeggen "ik zie u graag", man dan val ik van mijn sus denk ik (liefst nog in zijn armen). Morgen is de examenweek gelukkig op zijn einde. Samen met de mama naar de boekenbeurs en 's avonds gaan werken bij Thierry (in HETPALEIS). Hopelijk mag ik de voorstelling zien en hopelijk mag ik vroeg stoppen dat ik nog mee op café kan.
Vandaag het eerste examen. Het lijkt elke keer of je net nog examens hebt gedaan. Weer zit je daar met je cursus op je schoot nog kleine details in je hoofd te stompen om vervolgens in een aula plaats te nemen om dan gekweld te worden met sadistische vragen van nog sadistischere leerkrachten....
Deze keer niets van dat! Ik had al een aantal dagen het gevoel dat ik de cursus kende en heb de kaft dus niet meer opengedaan voor het examen. Ook in de aula was ik merkwaardig rustig. Mijn buur stelde nog een vraag die ik met succes wist te beantwoorden. Hij zei dat ik de beste was! Geweldig toch om zo een examen te kunnen beginnen. Doordat Gunter een idee had uitgewerkt waarbij we ongeveer zelf onze vragen mochten kiezen (5 uit 25) is mijn examen meesterlijk goed gegaan. Ik koos natuurlijk vragen waar ik zeker een antwoord op wist, maar dat is niet zo verwonderlijk, want ik wist op bijna alle vragen met zekerheid te antwoorden. Ik kende mijn cursus écht goed. Gunter vroeg aan mijn buur (de andere buur, die ook een ander examen had) of het niet te moeilijk was en mijn buur kon alleen maar zuchten. Aan mij vroeg Gunter of het gemakkelijk was, en ik kon niet anders dan "ja" knikken. Het was ook wel gemakkelijk.
Daarna nog over de jaarmarkt gelopen en me vooral geërgerd aan het vele volk en het trage vooruit komen. Daarna nog een beetje teksten gelezen voor het openboek, maar voor de rest rustig ontspannen. Morgen nog een rustige dag en dan weer examen. Boeiend hé, zo mijn leven als student. Wacht maar tot ik op stage zit!
Jaloers ben ik! Jaloers op hen die mooie boeken kunnen schrijven. Jaloers op hen die in hun eigen boek met bic iets schrijven voor anderen, een leuke boodschap, een bedankje of gewoon hun naam. Zo ontzettend jaloers...
Jaloers op Dimtri Leue die schreef dat ik een bloem van een jonkvrouw was en dat ik "gaande weg" meer en meer zal genieten van minder en minder (ZO schoon). Jaloers op Steph Goossens die schreef dat ik tot de eerste behoorde die zijn gedichtjes had gelezen (en het is nog waar ook). Jaloers op Mark Tijsmans die me veel leesplezier toewenste en reclame maakte voor zichzelf in Steracteur Sterartiest (hilarisch) Jaloers op Sebastiaan Van Doninck die twee uiterst mooie tekeningen maakte (die nog een beetje nat waren)
Boeken zijn zo geweldig zo veelzeggend zo veelzijdig zo "ik-ben-blij-dat-ik-een-reden-heb-om-bij-uiterst-geweldige-mensen-te-staan-en-met-hen-te-praten"-fijn. Ik hou van de boekenbeurs ook al is het er warm is er te veel volk en is er zoveel keuze dat het me af en toe duizeld.
Wees er maar zeker van dat ik nog terugkom dit jaar!
Ik zou graag in jouw oksel liggen en jouw arm op mijn koude naakte rug voelen. Elke dag, elk uur. Ik zou mijn armen en benen rond jou slaan zoals een koalababy aan zijn mama hangt. Was ik een chimpansee, ik sloeg mijn staart rond jouw middel om je nooit meer los te laten. Mijn ogen worden naar de jouwe getrokken als bijen naar een pot honing. Wat zou ik graag verdrinken in jouw ogen, en maar gulzig drinken uit die vijvers. Ik zou graag als een vlo door je haar kruipen, om toch maar elk haartje aangeraakt te hebben. Ik zou langs de wortel naar het puntje van een haartje klimmen om daar luidkeels te roepen hoe graag ik je zie. Je zou me niet horen, want ik was een vlo...
En iedereen mag jaloers op me zijn omdat ik een auto heb gewonnen, maar een auto is koud en je krijgt er je armen niet omheen.
Eindelijk is het dan toch gelukt: we hebben tickets voor het concert van Clouseau. We wilden ons dit jaar niet in 't zak laten zetten: we willen goei plaatsen. Je betaalt er u blauw aan en dan krijg je plaatsen net onder het balkon waardoor je bijna niks ziet. Nu heb ik ongeveer 30 keer op "vorige" gedrukt en zo telkens andere plaatsen gekregen en ik denk dat we uiteindelijk we goed zitten. Echt weet je het natuurlijk nooit, maar swat. Ik ben al blij dat we tickets hebben!
Gisteren gaan winkelen met de mams, maar niet veel gevonden. Een nieuwe bh en op het randje ook nog een trui, maar echt veel was er niet te vinden. Op de koop toe nog hoofdpijn gekregen ook! Soms denk ik dat de hoofdpijn als een zwart monster in mijn hoofd is. Als het zin heeft, dan loopt hij tussen mijn hersens en mijn schedel met een hamer te zwaaien. Op het ritme van mijn hart klopt hij tegen mijn schedel, alsof hij er uit wil. Door te rusten kruipt hij terug weg in een hoekje, maar echt weg gaat hij nooit. Ik kan hem wel effe afspoelen met medicijnen en dan blijft hij wel wat langer weg... Vroeger dachten ze dat de hersenen te weinig lucht hadden als er iemand hoofdpijn had en daarom boorden ze maar een gat in de persoon zijn hoofd. Hielp natuurlijk niet! De persoon was zijn hoofdpijn wel kwijt, maar was ondertussen ook steendood. Vaak zullen ze dit dus niet geprobeerd hebben denk ik. Ik snap dat wel hoor, als ik hoofdpijn heb zou ik ook bijna een gat in mijn hoofd boren, om mijn hersenen te masseren. Bij andere lichaamsdelen helpt dat toch ook tegen de pijn, dus misschien bij hoofdpijn ook. Het kan in ieder geval mijn leven lam leggen, ik haat het echt om hoofdpijn te hebben!!
Beter nieuws: binnen een uurtje naar de Nocturnes in de ZOO waar Dimtri Leue (!!!) verhalen zal voorlezen! Man man, ik heb er zin in! Hopelijk is er een beetje leuk volk Nog leuk nieuws: het studeren gaat wonderbaarlijk vlot. Ik heb van twee cursussen echt examen en dan nog één openboek (waar ik wel schrik voor heb). De cursussen die ik echt moet kennen, ken ik al! Mooi dus vind ik. Morgen beide vakken herhalen en dan beetje orde beginnen scheppen in de openboek-vak-kaft, want dat is een rommeltje. Ik denk dat het wel in orde gaat komen. Het zal wel moeten, want zondag ga ik naar de boekenbeurs en 's avonds eten we bij ons moeke en gaan we naar de kermis (jippie!!). Leve de tradities!
Ik denk dat de dokter ons adres al heeft ingegeven bij "meest gebruikte adressen" in zijn GPS. Kan bijna niet anders, want hij is hier bijna één keer op de maand. Ons papa is voor de verandering weer eens ziek. Je kan bijna je klok gelijk stellen met hem en zijn 'ziek worden'. Een week of drie vier werken, en dan een week ziek thuis. Hij heeft totaal geen weerstand! Ech man!
Je ziet het dan ook van een dag of twee op voorhand aankomen. Als hij thee met honing begint te drinken, dan weten wij al hoe laat het is. De dag erop hoest hij af en toe en 's avonds ligt hij te slapen op de zetel en neemt hij een Dafalgan. Wij (ons mams en ik) weten dan dat hij de volgende dag thuis blijft van zijn werk en dat de dokter hem een week thuis schrijft... Op zich allemaal niet zo erg, als je ziek bent, ben je ziek. Het vervelende is wel dat hij zich dan gaat gedragen als een hulpeloos schaap dat met zijn vacht is blijven hangen in de prikkeldraad: mekkeren en mekkeren en mekkeren alsof de wereld is vergaan. Heel zielig allemaal. Hij is soms zelfs té ziek om naar de keuken te gaan om nog een tas thee te halen en dat moeten wij dan doen. Best lastig.
Maar er gebeuren ook nog leuke zaken hier thuis (buiten het studeren dan, want dat is niet leuk). Ik kreeg een mailtje van Creatief Schrijven (waar ik mijn stage ga doen) met de vraag of ik op de boekenbeurs twee uurtjes aan de ingang wilde gaan zitten. Hierbij werd ik dan ineens uitgenodigd om achteraf bij het startevenement van 1001 liefdesbrieven aanwezig te zijn. Mét Michael Pas én Ianka Fleerackers! Ik dus weeral heel tevreden. De boekenbeurs gaat echt de max worden! Komende zondag boek laten signeren bij Dimitri Leue, de zondag erop bij Steph Goossens en Mark Tijsmans. Misschien moet ik de boeken van Ianka ook maar kopen, dan kan ik ze ook laten signeren. Ik ben dan toch ook zo'n boekenaddict. Laat den Dimi maar al komen. Ik zie hem trouwens komende woensdag ook, op de nocturne in de Zoo. Ik hoop dat hij mij nog herkent, maar als het niet zo is, dan zal ik mij wel doen herkennen op de boekenbeurs. Ik neem hem niks kwalijk in de zoo hoor, het is donker en al.
Dus buiten de ziektekiemen die hier door de lucht zweven.....alles bon
De dokter zei dat mijn sinussen een beetje lastig deden. Momenteel neem ik dus een neusspray, een fles en pilletjes om mijn nek te ontspannen (want blijkbaar zaten die spieren wat vast). 's Avonds moet ik ook een kersenpitkussentje in mijn hals leggen, toch iets leuk!
Met de examens in het vooruitzicht ben ik vandaag beginnen studeren: heel op het gemakske zenne. Rustig beginnen samenvatten met het Vak Van Gunter (Organiseren in KuCuveld). Hoewel het vak best wel saai is (wetteksten enzo), heeft Gunter dat zo goed gegeven dat ik het met graagte leer. Toch een goede leerkracht, die man. Hij lijkt zelfs wat op Stijn Cole, dat maakt het eens zo grappig.
Gisteren is ook gebleken hoe goed we het hebben gedaan met onze cultuurcheque-actie: we hadden het meeste verkocht van iedereen! Hoera hoera! Onze campagne bleek wel niet de beste van iedereen, maar zeker ook niet de slechtste. We zijn dus wel tevreden. Hopelijk zijn de punten een beetje van hetzelfde.
Ondertussen zit ik weer een avondje alleen thuis, dus kan ik sebiet genieten van een TV voor mij alleen, een hapje te eten dat ik wel in de diepvries vind en een zalige zetel. Ik kijk er al naar uit, maar eerst nog even het laatste hoofdstuk (SABAM) samenvatten!
Al vier dagen hoofdpijn...Mama zegt dat ik eens naar de dokter moet, maar ik heb er niet zo'n zin in. Ik hoop dus ook al drie dagen dat het over gaat. Na een tijdje leer je dat wel te negeren hoor, zo'n hoofdpijn. Dan vergeet ik even dat hij er is, tot ik weer niets anders heb om aan te denken en hij dubbel zo hard terugbeukt op mijn hersenpan. Als ik op de bus zit, of op de fiets over de kasseien rijd...dan komt ie terug.
Vandaag tweede dag promotie gemaakt voor de cultuurcheques. De studenten op IWT zijn echt watjes. Wij dachten dat ze het wel leuk zouden vinden om met dartspijltjes ballonnen stuk te gooien, maar nee..ze zijn te preuts denk ik. Ze durven ons, vijf meisjes, amper aankijken. Je hebt wel een paar moedigen die eens komen, maar dat zijn eerder uitzonderingen. Wel jammer vind ik, want zo'n cultuurcheque is toch een wonder. Je kan voor amper 15 naar 10 voorstellingen gaan kijken! Dat is ongelooflijk veel! Ik, de cultuurfreak der cultuurfreaks zou bijna een moord begaan voor zo'n bundeltje. Alhoewel...ik koop er zelf geen, want ik kan al veel gratis doen. In HETPALEIS heb ik sowieso al gratis tickets en Tine kan wel voor tickets bij den Arenberg zorgen. Zou een klein beetje weggegooid geld zijn om dan een boekje te kiezen met die twee cultuurhuizen er in. Misschien moet ik het toch overwegen om het andere boekje te kopen, met de Vlaamse Opera, het Ballet en de Singel...de alternatievere versie dus. Alhoewel, alternatief...volgens mij vinden de studenten van IWT het hele cultuurcheque-gedoe voor alternatieven.
Gelukkig is het einde in zicht. Ben het wel beu ondertussen. We zijn er al meer dan een maand mee bezig, en de mensen in het groepje beginnen me wat tegen te steken. Niet dat ik au fond problemen met hen heb, maar zo lang en intens samenwerken met mensen, dan komen sowieso de kleine kantjes naar boven hé. Waarschijnlijk zijn er van mij ook al lelijke kantjes naar boven gekomen. Soms mag ik nog wel lelijkere kantjes hebben vind ik. Daarstraks kwam er een studente van de studentenclub "haar tafel" opeisen, en "haar prikbord" want dat hadden wij "gepakt" en dat was "van hen". Best wel stom, want dat waren tafels uit de refter en een prikbord voor algemeen gebruik, dacht ik. Ik, de seut der seuten, heb onze tafel en ons bord afgestaan. Nathalie en Eveline zijn er nog efkes op gaan zagen... Soms zou ik toch nog wat van me moeten afbijten vrees ik.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
. Daarna nog fijn op café geweest met Femke, Vicky en Suey. Gelukkig dat ik niet meer mee naar de Lux ben gegaan, want het feesje was blijkbaar slecht.
