De dochter wil niet kruipen. Op haar buik liggen vindt ze maar niets. Ze heeft natuurlijk enerzijds een broer die haar aanbidt en die haar op haar wenken bedient. Anderzijdst heeft ze ondertussen sinds enkele maanden de techniek gevonden om haar voort te bewegen. Ze schuift op haar poep verder en duwt zich met haar handjes af. T is te zeggen, die handjes laat ze ondertussen ook achterwege. Ze plooit razendsnel haar beide benen en zo schuift ze vooruit. Ons kikkertje !
Gisteren was de zoon naar zijn oma omwille van een vrije dag op school. Voor werkende ouders al geen evidentie! Gelukkig zijn er die onvermoeibare oma's. De zoon vult momenteel zijn dagen met kleuren en knippen. Vooral dat laatste en alles wat op zijn pad komt wordt dan ook onveilig. Zo vond oma stukjes elastiek (was voor de broek van een neefje). Oma sprak de zoon aan met de vraag " heb jij mijn elastiek stuk geknipt?". De zoon begon in alle toonaarden te ontkennen. Oma ( met ondertussen ervaring van 8 kleinkinderen) paste haar techniek dan maar aan. Ze vroeg opnieuw maar nu op fluistertoon " waar is de verborgen schat?". De zoon antwoordde samenzwerderig " kom maar eens kijken" en toonde de verborgen schat onder een kussen op een stoel van de eettafel.
