Ashley is verhuisd... Dat gebeurde gister namiddag. Ashley was heel de dag verdrietig en vertelde ons heel de tijd dat ze niet wilde vertrekken. Ze schreef het ook op heel veel papiertjes. Desondanks hebben we nog bijna heel deze vreemde dag samen kunnen doorbrengen.
Toen we bij haar moeder waren, heeft ze zich sterk gehouden; ttz ze wist niet hoe ze zich moest houden en wij hielden onze tranen ook tegen. Onnodig te vertellen dat het een verschrikkelijk moment was.
Het lijkt of iemand je heel hard steekt in je hart; tranen bleven komen. Ook bij Nina die tot op vandaag haar verdriet opkropte. Er is ook onbegrip bij haar; wie heeft dit beslist; MOET dit ?? Die tranen beroeren ons heel veel; Nina heeft er niet voor gekozen...
Verder zijn er weinig woorden voor ons gevoel; the day after...
We zien Ashley al terug binnen 2 weken ! Daar kijken we al naar uit.
Vanavond een laatste bezoekje gebracht aan familie, die altijd paraat stonden om voor onze meisjes te zorgen. Dat deden en doen ze graag alleen wil de gezondheid niet altijd mee. Ik had Ashley verteld dat ze hen niet meer zo vaak zal zien. Ze liet het vanavond gelukkig niet de overhand nemen en was heerlijk aan het gek doen. Ik vrees dat het voor haar na zaterdag , na de verhuis, pas duidelijk zal worden. Wat het betekent, om bij ons op bezoek te komen en niet meer bij ons te wonen. Ik hoop dat ik dan evenveel van haar kan genieten als ze een speciaal logeetje is...🙁 En niet meer onze (pleeg)dochter...
