Ashley is ondertussen een week geleden verhuisd... Het wordt elke dag nog duidelijker dat ze echt niet meer bij ons woont... Zo lang is ze nog niet weggeweest... Het blijft jongleren met gevoelens... Ik kan genieten van leuke uitstappen maar niet zonder aan Ashley te denken. het verdriet zit soms net onderhuids, soms wat dieper... Een liedje, een foto, een herinnering, iemand die me knuffelt .... Nina die alleen speelt ... Die wat verloren loopt in huis...
