Temperatuur : morgen 14°- middag 32° - avond 27° (zon, niets dan zon)
Er stond n tocht van 25 km op t programma, niks spectaculairs, want dat zal zo ongeveer n gemiddelde tocht worden, ook t parcours was 'normaal', lichtjes bergaf zelfs. Maar, de meteo had warm weer voorspeld, dus vroeg opstaan, gauw desayuno om 7u in onze albergue, en op stap om half 8, net klaar aan t worden. Na 6 km kwamen we eens n dorpje tegen, maar daar sliepen ze klaarblijkelijk nog allemaal, niks open te vinden. Geen probleem want ieder 1,5 liter water bij, en ook voldoende eten, want, dan kwam het, de oude Romeinse heirbaan op, 15 km lang geen kat te zien, en nog minder water te vinden... Eindeloos lang die weg, niks te horen buiten het getsjilp van de mussen en het kraken van de struiken.. Maar we klagen niet, t is eenzaam, maar o zo mooi, de kurkeiken, de gerst die al 40 cm hoog staat, de net omgeakkerde zones tussen de wijngaarden, trouwens de eerste dag dat we die zien. Olijfgaarden en sinaasappelplantages zorgden voor de afwisseling.
Tot 11u, zalig wandelweer, maar dan begon ze te steken, die zon... In t laatste dorpje op n 4-tal km van Zafra, wees de apothekers-thermometer al 31° (!)... Hoog tijd om even n terrasje te doen daar en n cerveza naar binnen te gieten..
Tussendoor nog even dit, alhoewel k beloofd had het niet te schrijven... In één van de vele 'doorwaadbare plaatsjes' hadden ze mooie dikke keien gelegd om erover te geraken... t was ditmaal de beurt aan Malou om te duiken... kleddernat.. maar met zo'n weer droogt dat goed hé !
We kwamen, tamelijk bekaf aan in de albergue, en we kozen weer voor n omgebouwd oud klooster, liever dan in n modern gebouw te gaan zitten, het heeft wat... En in Zafra is heel wat te zien, n aanrader trouwens moest je ns in de buurt zijn : mooie typisch Spaanse pleintjes, omzoomd met arcades.. n mooie Parador, n zeer mooie stadspoort. Alles hebben we belopen (zeker nog 5 km extra !). Uiteindelijk zijn we het Convento de Santa Clara binnengegaan, n Zusters Clarissen klooster, die aan de pelgrims via n draailuikje n mooi stempel afleveren (ze mogen immers geen contact hebben met de buitenwereld).
En nu gaat Malou's wens in vervulling : we gaan deze avond naar de processie van de Semana Santa kijken, die gaat hier deze week zo maar eventjes 4 keer uit.
Temperatuur : morgen 14°- middag 26° - avond 22° (zon, niets dan zon)
Geen al te moeilijk etappe vandaag, maar toch vonden we het raadzaam om vroeg te vertrekken.. 'El tiempo' voorspelde immers zeer veel zon voor namiddag, en vermits het daar in die schaduwloze extremadura-gebieden heel erg warm kan worden, verkozen we ervoor zo vroeg mogelijk de schaduw van de albergue te gaan opzoeken.
Niet teveel treuzelen dus, goed doorstappen, intussen 1,5 liter drinken, en aan 17km de boterhammekes opeten.. Groot verschil met al de vorige caminos (vooral de Frances), deze eerste 6 dagen is er niks, maar dan ook helemaal niks te vinden tussen start en aankomstplaats.. geen bar, geen tienda, geen boom om onder uit te rusten.... Maar het heeft ook zijn charmes, bijna altijd alleen onderweg, genietend van de o zo mooie natuur : kurkeiken overal rond je, en in deze tijd van het jaar beginnen hier alle kleine struiken in bloei te komen... zoek maar eens op hoe mooi de citrusroos hier is ! Om nog niet te spreken van de heerlijke geuren... ze doen me meer en meer denken aan de maquis van Corsica !
In Fuente de Cantos zijn er 2 albergues.. wij hadden van te voren voor de 'Convento' gekozen, omdat we houden van oude gebouwen, zoals dit klooster, die men ombouwt en n andere bestemming geeft. Maar onze keuze werd niet zo geapprecieerd door de PR-man van de 'concurrerende' albergue.. Op die godverlaten weg, 5 km voor aankomst kwam hij ons tegemoet gereden men zn auto, gesticulerend dat zijn albergue zoveel beter was, en om ons om te kopen zouden we zelfs n gratis blik cerveza mogen aannemen.. weigering van ons natuurlijk, maar bij t binnenkomen van t dorp, dezelfde mooipraterij, en ons zelfs achterna rijdend, en ons de verkeerde weg opsturend.. de weg naar zijn albergue dus... Ons kennende weet je dat we niet tegen opdringerigheid kunnen.. en dus slapen we nu in n klooster, gerestaureerd door de gemeente.
Onze trip doorheen de gemeente leerde ons dat er buiten 'de Iglesia de Nuestra Señora de la Granada, (gesloten), niet veel te beleven was.. n Oud Spaans heertje probeerde ons wel te lokken naar t geboortehuis van Francisco de Zurbarán', n wereldberoemd schilder 'in Spanje'; zijn meest bekend werk, de Onbevlekte Ontvangenis, hangt in het Prado in Madrid.
Morgen trekken we verder door Extremadura. Dit is eigenlijk de minst toeristische streek van Spanje, maar voor hetgeen wij er tot nu toe al van gezien hebben, begint het ons aan te staan. Maar onbemind bij de toeristen zal t waarschijnlijk toch wel blijven. Eind van de week hopen we de pareltjes Mérida en Cáceres te ontdekken, maar dan zullen onze wandelschoenen wel al wat meer afgezien hebben.
Eventjes iets tussendoor, graag bevelen wij iedereen onderstaande actie aan :
Lissabon - Santiago de Compostela
In mei 2013stapten Diane en Guy van Léon naar Santiago de Compostela (ongeveer 350 km van de Camino Frances). Het was voor ons een unieke ervaring: loslaten, rust, stilte, ontmoetingen met andere pelgrimmers, zelf stil worden en genieten van de natuur in al zijn facetten, blij zijn dat wij nog kunnen wandelen, en vooral dankbaar zijn.
Waarom zouden wij onze volgende Camino niet wandelen voor het goede doel opperden ze
Aan de directeur-zorg van Ter Heide, Frank Smits, stelden zij hun plannen voor en dadelijk kregen zij zijn steun en medewerking om dit project mee uit te werken.
'De bewoners van Ter Heide zijn uniek en bijzonder vanwege hun specifieke behoeften, wensen en mogelijkheden, maar ook door hun kwetsbaarheden. Hun mogelijkheden op verstandelijk vlak zijn zeer beperkt.
Bovendien hebben deze bewoners vaak bijkomende problemen op allerlei vlakken waardoor hun nood aan zorg en ondersteuning dermate groot is dat de familie er thuis niet meer (volledig) zelf voor kan instaan. De moeilijkheden die ze ervaren kunnen het leven en de ontwikkeling van onze bewoners ingrijpend beïnvloeden.
Het organiseren van dagbestedingsactiviteiten buitenshuis is bovendien een middel om bewoners deel uit te laten maken van de samenleving of om de samenleving binnen Ter Heide te brengen bv. via de vrijwilligerswerking als ondersteuning van het activeringsaanbod.
Dit is de missie van Ter Heide, waar Diane en Guy als vrijdag-vrijwilligers op campus Henisberg (Tongeren) hun steentje proberen toe bij te dragen. Speciaal voor deze gasten willen zij hun Camino Portugués wandelen in de periode april - mei 2015.
Mogen zij U daarom om sponsoring (financiële steun) vragen, zodat er op Ter Heide weer een extra project kan gerealiseerd worden! Voor elke storting op Ter Heide , Klotstraat 125, 3600 Genk
Temperatuur : morgen 14°- middag 22° - avond 20° (licht bewolkt, maar zon, lichte wind)
Zondag, Palmzondag zelfs, de klok nog gauw 1 uur vooruitgezet gisterenavond... Hetgeen men ons verkocht had voor 19 km, daar kregen we dus weer 10% op toe, maar het deerde ons eigenlijk niet. De eerste stapdagen zijn voorbij, de rodage is hopelijk gedaan, en we stapte eigenlijk gemakkelijk vandaag... Enfin over het algemeen toch... We waren net aan t genieten van de mooie uitzichten over de Sierra Morena, toe, na n vijftal kilometer k warme voeten kreeg, k zocht verkoeling in n greppel met licht stromend water, mn benen onderuit, het gewicht van de rugzak deed er nog n schepje bovenop, kletsnatte broek enz... Malou durfde waarschijnlijk niet lachen... Ietsjes verder zagen we n ganse kudde schapen, en iets verder op, 100 m afgezonderd zagen we n mooi schouwspel, k denk dat we 1 minuutje te laat waren, maar n moeder-schaap was net zn pasgeboren (paas?)lammetje aan t proper lekken, de nageboorte hing nog te bengelen... Mooi,echt mooi om mee te maken, midden in de vrije natuur. Dat zijn van die mooie dingen op de camino... Veel religieus hebben te andere nog niet meegemaakt, alleen in Castilblanco de los Arroyos, waar we bij ons kerkbezoek, de voorbereiding voor de palmprocessies van vrijdag, zaterdag en zondag mochten meemaken, jaja drie dagen achter mekaar... Hier in Monesterio, geen processie, en geen avondmis...
De laatste 5 km van vandaag waren nochtans tamelijk moeilijk, stijgen van 570m tot 760m, dat kruipt in de benen.. We bedenken juist dat we op 5 dagen, van op zeeniveau, gestegen zijn tot hoger dan on Ardennen-niveau.
We verlieten vandaag ook Andalucia en stapten de Extremadura in... Gelijktijdig lieten we ook de provincie Sevilla achter ons en genoten van onze eerste stappen in de provincie Badajoz..
Genieten doen we nu ook op het terras van onze Albergue Parrquial (12plaatsen), die we verkozen boven de privé-albergue (50plaatsen), zelfde prijs, 10 per man, met n rijkelijk gevulde frigo, fruitschotel en keuken ter beschikking, met alles erop en eraan... we zijn hier met ons gat in de boter gevallen..
Monesterio onze eindbestemming van vandaag, staat bekend als de poort naar het harde hete land van de Extremadura waar we de komende dagen doorheen zullen trekken.
We gaan seffens hier op verkenning, en n rustig plekje zoeken, en in plaats van de menu peregrino, gaan we op zoek naar de lekkere jamón ibérico de Belotta, want we zitten hier werkelijk in de 'hoofdstad' van wat wij noemen, de Pata Negra, genoemd naar de zwarte poten van het varken. Het is echter geen officiële benaming meer voor deze ham, in Spanje is deze term zelfs verboden.
Temperatuur : morgen 16°- middag 26° - avond 20° (heldere hemel, zon, zon, zon... naar onze begrippen ... Heet)
Moeilijk keuze dus vanmorgen : 8 van onze vrienden-pelgrims, de jongeren... besloten om naar Monesterio te trekken, in één ruk, 34,5 km... wij, samen met 6 ouderen (wijze?) vonden het niet raadzaam, en besloten de trip op te delen in 2 dagen.. Spijtig, want wat na 3 stapdagen al uitgegroeid was tot n hechte groep, die na aankomst telkens alles gezamenlijk deed, viel zo uiteen... maar ook dat is de camino...
Wijzelf, de 2 fristen van de ouderen, voelden nog wel de 30 km van gisteren in de benen... We deden het vandaag dan ook n klein beetje rustiger aan, op momenten zelfs noodgewongen, want de Colada de los Bonales, ons voorgeschoteld na 9 km was weer n kuitenbijter, niet zozeer door de lengte, maar door steilte, op zeer korte tijd van 350 m naar 530 m, op n moeilijk begaanbaar paadje.. Maar mits het nodige puffen en zuchten, lukte het wel..
t Was ook zaterdag, troostten we ons, en dan mag het al ns minder vermoeiend zijn...
Maar kort gezegd, we zaten vandaag in waarschijnlijk het meest afgelegen deel van Andalucia. De Camino volgt hier een netwerk van kleine paadjes en landelijke weggetjes door de velden en akkers naar het noorden. We kwamen meer geiten, schapen, paarden en zwarte varkens tegen dan mensen. Het enige dorpje van vandaag was tevens onze eindbestemming, El Real de Jara.
En seffens gaan we hier op verkenning. Krachten putten voor de tocht die ons morgen wacht, en waarvan we hopen dat onze vrienden, vandaag al de eindbestemming zullen bereiken.
Morgen is het Dominga de Ramos, Palmzondag... Hopelijk kunnen we hier en daar wat meemaken van de feesten die hier in Spanje, deze week zullen beginnen, want het is hier gans de week Semana Santa !
Temperatuur : morgen 16°- middag 22° - avond 18° (heldere hemel, in één woord : stralend weer)
We hadden er n beetje schrik voor, de eerste keer 30 km... en met reden bleek achteraf.. Vroeg vertrokken zoals iedereen in de albergue.. de eerste 16,5 km helemaal op asfaltweg, vervelend want niks te zien, buiten voorbij razende autos, langdradig dus, maar t kruipt wel in de benen.. dan rechts inslaan voor de resterende 14 km door het natuurpark.. en plots zag k n Malou die k niet kende.. k ga hier autostop doen tot in t volgend dorp durfde ze denken en zeggen... k verklaarde ze voor gek, en mits wat overtuigingskracht, kreeg k ze mee.. achteraf gezien heeft ze t zich niet beklaagd, maar in t begin waren het wel wat verwensingen tussen de tanden..
We kregen inderdaad n loodzwaar parcours, door het natuurpark, met niks dan kurkeiken.. de wijnindustrie zal er niet zo gauw zonder vallen denk k...
Naarmate de Camino dieper doordringt in het Nationale park van de Sierra Norte wordt het landschap wel alleen maar droger en kaler. Het typische lage struikgewas van het Middellandse Zee gebied overheerst hier.
Malou kreeg t indaad moeilijk, maar zij niet alleen hoorden we achteraf.. De hitte op die boswegen, gecombineerd met de lange afstand, deed ons 'afzien'.. En dan moest t nog komen, we dachten dat Goede Vrijdag pas volgende week was, maar op 3 km voor t einde kregen we, echt waar, de 'Alto del Calvario' voorgeschoteld... het kruis van Jezus, vergeleken we (lichtzinnig?) met onze rugzak, die steeds loodzwaarder werd.. steile helling, echt waar, nog maar zelden meegemaakt op al onze vorige caminos..
Het eindresultaat was des te knapper, al onze medepelgrims haalde het einde, zij het met n tussenmarge van enkele uren...
Spijtig genoeg zaten we verdeeld over de 2 albergues van t dorpje, maar de verbroedering s avonds bij t pelgrimsmenu, was des te aangrijpend... Want.. we kennen mekaar nog maar enkel 3 dagen, en de samenhorigheid en de behulpzaamheid onder mekaar is groot... morgen zou daar wel ns abrupt n einde aan kunnen komen.. er staat morgen immers n trip van 34 km op het programma, die op te splitsen is in 2 etappes, één van 15 en één van 19 km... Sommigen zijn er rotsvast van overtuigd dat ze in 1 keer gaan doen, anderen twijfelen,en Malou... Dat zien we morgen inderdaad dan wel weer...
Toch dit nog over Almaden de la Plata... Na die steile klim kregen we een mirador, vanwaar we een schitterend uitzicht hadden over het landschap. Dit typisch Andalusisch dorpje met witte huisjes en straatjes afgezet met sinaasappelbomen, was in het verleden een belangrijke pleisterplek voor pelgrims op weg naar Santiago. Het mooie 12de eeuws Romaanse kerkje is daar vandaag nog getuige van. En boven op de toren zijn n paar ooievaars aan t overleggen, waar ze de kindjes moeten naar toe brengen ! ! !
Temperatuur : morgen 10°- middag 12° - avond 12° (bewolkt, matige wind vanaf namiddag)
t Zou n korte (?) gemakkelijk etappe worden vandaag.. 18 km is inderdaad niet veel, alleen dat we nu alleen maar in stijgende lijn stapten, van 15m hoogte tot 335m, en dan voor 90% over onverharde wegen, zei ons boekje, maar t was voortdurend door uitgedroogde beekjes, met stenen van 'godsalmachtig'.. Maar we klagen niet, de natuur begint weer mooi te worden, t weer wordt of is al mooi, en de medepelgrimsvallen heel goed mee. Deze middag namen we het pelgrimsmenu, samen met n jonge Parisienne, en n Toulousain.. Mathilde doet haar eerste camino, en is wat onzeker, maar Daniël, n ouwe camino-rat, spreekt haar, samen met ons moed in... t Zal haar lukken, we voelen het...
Verder bestaat ons pelgrimsgezelschap uit 2 stappers uit Turnhout, en 2 uit Heist-op-den-Berg.. 2 Ollanders, 3 Duitsers, 2 Italianen, enkele Spanjaarden en zowaar 2 Mexicanen.. n Internationaal allegaartje dus, en raad eens wie bijna iedereen verstaat? Inderdaad, wij Vlamingen... Vanavond om 7 u kwamen hier nog 2 Spanjaarden toe, en vertelde on doodsimpel dat ze de 2 eerste etappes in één keer gedaan hadden... 43 km...
We zijn nog maar 2 dagen onderweg, maar voelen nu al dat de sfeer op deze Via de la Plata goed is, veel relaxer dan op de Camino del Norte, en veel minder gejaagd dan op de Camino Frances... De bewegwijzering is zeer keurig, soms wat overdreven, maar beter zo... Laat ons hopen dat de sfeer en de bewegwijzering zo blijft..
Morgen wacht ons n zware opdracht.. Minimaal 31 km, de eerste 15 km op betonwegen, de rest door n bos... geen enkel mogelijkheid tot bevoorrading onderweg,.. maar we zullen het ook weer wel overleven.
Vroeg slapen seffens is wel de boodschap.. Dus snaveltjes dicht, en oogjes toe.. zou meneer de uil zeggen...
Temperatuur : morgen 10°- middag 17° - avond 17° (Stralende zon, heldere hemel, maar koude noorderwind gans de dag)
Sevilla, dat moet je inderdaad bezocht hebben, maar zowat 8 jaar geleden deden we dat al, uitgebreid ... de kathedraal (de 3e grootste van Europa - enkel de Sint-Pietersbasiliek in Rome en de St Pauls Cathedral zijn nog iets groter),
Naast de kathedraal staat de Giralda, gebouwd in de 12e eeuw als minaret. Tijdens de Reconquista en de verovering van Sevilla door de christenen werd de aangrenzende moskee verbouwd tot kathedraal en zo werd de Giralda geïntegreerd als klokkentoren.
In plaats van trappen is er een hellende gang die via platforms naar de top voert en die... per paard beklommen kon worden. Wat zagen we daar nog : het graf van Christoffel Columbus ! Wat ons ook nog bijbleef was de Plaza de Espana (zoek t maar ns op...) en de Torre del Oro natuurlijk.
Maar dus maar onmiddellijk op weg voor wat n gemakkelijk etappe van 22km moest worden.
Maar t begon al goed... Eventjes (halfuurtje!) mis gelopen in t centrum van de stad, nadat we onze startstempel waren gaan halen in de kathedraal. Dan via de alternatieve weg (langs de rio Guadalquivir) door de mooie natuur gestapt ipv via de voorsteden ! De 'rio Guadalquivir' zul je zeggen, awel ja, t is nu 55 jaar geleden dat Meester Lambrix ons als opdracht gaf in t 6e studiejaar om al de voorname stromen van Europa te kennen, en ze op de kaart te kunnen aanwijzen... awel, merci daarvoor meester Lambrix, k heb t van toen onthouden, en kon t met enige fierheid aan 4 Antwerpse Kempenaren vertellen, die we onderweg tegenkwamen !
Santiponce, was onze eerste 'eethalte' onderweg, wat appelsienen en tomaten gekocht op t woensdagmarktje daar.. spijtig van t weinige geld dat we daar uitgaven, maar 100 meter verder konden we de appelsienen en pompelmoezen, die van de bomen afvielen, niet geraapt krijgen.. heerlijk plukrijp fruit (eigenlijk valrijp). We gaan ze seffens uitpersen, samen met de citroenen van langs de straat hier iets verderop, en we zullen morgen heerlijk vers 'zumo de fruta' in onze drinkbus kunnen meenemen.
De 'ruinas de italica' hebben links laten liggen, wegens teveel omweg...
En omweg hebben we iets verderop toch gemaakt... 2 Duitsers ontmoet onderweg, liepen bij n kruispunt 10 meter voor ons, ze gevolgd, maar owee, over n bouwvallige brug totdat t doodliep... 2 km op en weer 2 km terug... nooit meer n D. volgen zei Malou... wat hebben wij toch met Duisers ?
t Was nochtans stralend weer sinds vanmorgen, heldere hemel, geen wolkje, maar n zeer sterke noorderwind (ten natuurlijk) maakte het ons verschrikkelijk moeilijk de laatste 10 km. Maar t uitzicht over de velden maakt veel goed, de gerst staat hier al n halve meter hoog, de aardappelen bijna rooiklaar ! En de appelsienbomen enz. doen alsof t hier nooit winter is !
We weten ook sinds vandaag wat t woordje 'gué' in t Spaans betekent, t stond vandaag op onze stapkaart, ... n doorwaadbare plaats is dat volgens die Spaanse sloebers, en sinds vandaag weten we dat wil zeggen , zowel in t Spaans als in t Vlaams!
Doodmoe arriveerden we hier in t witte stadje Guillena, onze intrek genomen in de Albergue Municipal, plaats voor 20 man, we zijn hier de enige 2..... samen met n Duitse eenzaat !
Zoals gewoonlijk, in de bar in de buurt, de menu peregrino genomen, k ga t jullie besparen wat dat inhield, behalve dat de gebakken sardientjes heerlijk waren !
Wat zich dus als n makkie aankondigde, was voor ons toch n zware dag geworden, de bovenbenen stijf, de schouders wat pijnlijk van de volle rugzak, het gezicht rood van de wind... maar voor de rest gaat t ons goed.
Met de auto gebracht naar t station in Tongeren (bedankt Fernand), de trein naar Luik, daar overstappen in Gare de Palais, sporen naar Charleroi-Sud, daar de bus gepakt naar Charleroi South Airport.... stop, dat was de planning, maar n enkele buschauffeur vond t nodig om even te staken ! ! ! ... dus plots geen bussen meer... gauw even wat 'meegedupeerden' gezocht en samen n taxi naar de luchthaven geshared.. goed op tijd, en van daaruit zette het Ryanair-vliegtuig ons keurig en op tijd neer in de Aeropuerto San Pablo de Sevilla. Even waren ons gedachten toch bij de slachtoffers van de vliegtuigcrash in de Alpen....
Op de Aeropuerto stond al n autobus van Linea EA klaar om ons naar het centrum van de stad te brengen. Inmiddels was het al 20u30 geworden Stappen naar onze eerste (en enige vooraf gereserveerde) slaapplaats in hartje Sevilla, op n boogscheut van de kathedraal, het startpunt van onze Camino morgen n Nederig hostalletje uitgebaat door studenten onder de Metropolitan Parasol (ook wel Las Setas de la Encarnacion genoemd), n prachtige enorme houten structuur in de vorm van n paddestoel.
Gauw hier nu wat couscous gegeten, en dan slapen, want reizen is vermoeiender dan stappen voelen we !
Morgen n blitz-bezoek aan Sevilla en dan op weg.....
Na de
Camino del Norte en de Camino Primitivo (Jean, met Ozzie) en voor Malou (met de
Femmas) de Camino Portugues in 2014, (
ziehttp://www.bloggen.be/compostela2014
),
werd er dit jaar geopteerd om samen de Via de la Plata te
stappen.
Vertrekken zullen we doen in het zuiden van Spanje, in Sevilla
(Andalucia) en hopelijk aankomen na +-27 stapdagen en bijna 600 km in Zamora
(+- 65 km boven Salamanca) in de Castilla y León-regio. Ons einddoel zal deze
keer dus niet Santiago de Compostela zijn, maar vermits de weg ernaar toe
minstens even belangrijk is dan er toekomen .
En waarom eindigen in het niet zo klassieke Zamora, horen
we jullie al denken . Wel Malou en haar Femma-vriendinnen zullen in de nazomer
vanuit Zamora vertrekken om via de Camino Sanabres richting Santiago de
Compostela te trekken.
Waarom zo vroeg op t seizoen zal men zich dan waarschijnlijk ook
afvragen
Twee redenen :
Na één week komen we immers in de Extremadura terecht,
de extreem warme streek van Spanje, (28° voorspeld vanaf donderdag) en dus zeker te vermijden in de zomer.
De
tweede reden, en niet minder belangrijk, is dat onze kleinzoon Lennert, eind
april zijn Plechtige Communie doet, of beter gezegd, het Vormsel ontvangt. Op
tijd terug thuis zijn zal dus zeker de boodschap zijn!
We gaan proberen in de mate van het mogelijk (als mister
Wifi meewil) om contact te houden met het thuisfront via deze blog. Wij zullen
trachten ons verhaal dagelijks te doen. Reactie van dat thuisfront krijgen via
onze blog, zal ons plezier doen.
PELGRIMEREN op de VIA DE LA PLATA
