Temperatuur : morgen 16°- middag 22° - avond 18° (heldere hemel, in één woord : stralend weer)
We hadden er n beetje schrik voor, de eerste keer 30 km... en met reden bleek achteraf.. Vroeg vertrokken zoals iedereen in de albergue.. de eerste 16,5 km helemaal op asfaltweg, vervelend want niks te zien, buiten voorbij razende autos, langdradig dus, maar t kruipt wel in de benen.. dan rechts inslaan voor de resterende 14 km door het natuurpark.. en plots zag k n Malou die k niet kende.. k ga hier autostop doen tot in t volgend dorp durfde ze denken en zeggen... k verklaarde ze voor gek, en mits wat overtuigingskracht, kreeg k ze mee.. achteraf gezien heeft ze t zich niet beklaagd, maar in t begin waren het wel wat verwensingen tussen de tanden..
We kregen inderdaad n loodzwaar parcours, door het natuurpark, met niks dan kurkeiken.. de wijnindustrie zal er niet zo gauw zonder vallen denk k...
Naarmate de Camino dieper doordringt in het Nationale park van de Sierra Norte wordt het landschap wel alleen maar droger en kaler. Het typische lage struikgewas van het Middellandse Zee gebied overheerst hier.
Malou kreeg t indaad moeilijk, maar zij niet alleen hoorden we achteraf.. De hitte op die boswegen, gecombineerd met de lange afstand, deed ons 'afzien'.. En dan moest t nog komen, we dachten dat Goede Vrijdag pas volgende week was, maar op 3 km voor t einde kregen we, echt waar, de 'Alto del Calvario' voorgeschoteld... het kruis van Jezus, vergeleken we (lichtzinnig?) met onze rugzak, die steeds loodzwaarder werd.. steile helling, echt waar, nog maar zelden meegemaakt op al onze vorige caminos..
Het eindresultaat was des te knapper, al onze medepelgrims haalde het einde, zij het met n tussenmarge van enkele uren...
Spijtig genoeg zaten we verdeeld over de 2 albergues van t dorpje, maar de verbroedering s avonds bij t pelgrimsmenu, was des te aangrijpend... Want.. we kennen mekaar nog maar enkel 3 dagen, en de samenhorigheid en de behulpzaamheid onder mekaar is groot... morgen zou daar wel ns abrupt n einde aan kunnen komen.. er staat morgen immers n trip van 34 km op het programma, die op te splitsen is in 2 etappes, één van 15 en één van 19 km... Sommigen zijn er rotsvast van overtuigd dat ze in 1 keer gaan doen, anderen twijfelen,en Malou... Dat zien we morgen inderdaad dan wel weer...
Toch dit nog over Almaden de la Plata... Na die steile klim kregen we een mirador, vanwaar we een schitterend uitzicht hadden over het landschap. Dit typisch Andalusisch dorpje met witte huisjes en straatjes afgezet met sinaasappelbomen, was in het verleden een belangrijke pleisterplek voor pelgrims op weg naar Santiago. Het mooie 12de eeuws Romaanse kerkje is daar vandaag nog getuige van. En boven op de toren zijn n paar ooievaars aan t overleggen, waar ze de kindjes moeten naar toe brengen ! ! !
Temperatuur : morgen 10°- middag 12° - avond 12° (bewolkt, matige wind vanaf namiddag)
t Zou n korte (?) gemakkelijk etappe worden vandaag.. 18 km is inderdaad niet veel, alleen dat we nu alleen maar in stijgende lijn stapten, van 15m hoogte tot 335m, en dan voor 90% over onverharde wegen, zei ons boekje, maar t was voortdurend door uitgedroogde beekjes, met stenen van 'godsalmachtig'.. Maar we klagen niet, de natuur begint weer mooi te worden, t weer wordt of is al mooi, en de medepelgrimsvallen heel goed mee. Deze middag namen we het pelgrimsmenu, samen met n jonge Parisienne, en n Toulousain.. Mathilde doet haar eerste camino, en is wat onzeker, maar Daniël, n ouwe camino-rat, spreekt haar, samen met ons moed in... t Zal haar lukken, we voelen het...
Verder bestaat ons pelgrimsgezelschap uit 2 stappers uit Turnhout, en 2 uit Heist-op-den-Berg.. 2 Ollanders, 3 Duitsers, 2 Italianen, enkele Spanjaarden en zowaar 2 Mexicanen.. n Internationaal allegaartje dus, en raad eens wie bijna iedereen verstaat? Inderdaad, wij Vlamingen... Vanavond om 7 u kwamen hier nog 2 Spanjaarden toe, en vertelde on doodsimpel dat ze de 2 eerste etappes in één keer gedaan hadden... 43 km...
We zijn nog maar 2 dagen onderweg, maar voelen nu al dat de sfeer op deze Via de la Plata goed is, veel relaxer dan op de Camino del Norte, en veel minder gejaagd dan op de Camino Frances... De bewegwijzering is zeer keurig, soms wat overdreven, maar beter zo... Laat ons hopen dat de sfeer en de bewegwijzering zo blijft..
Morgen wacht ons n zware opdracht.. Minimaal 31 km, de eerste 15 km op betonwegen, de rest door n bos... geen enkel mogelijkheid tot bevoorrading onderweg,.. maar we zullen het ook weer wel overleven.
Vroeg slapen seffens is wel de boodschap.. Dus snaveltjes dicht, en oogjes toe.. zou meneer de uil zeggen...
Temperatuur : morgen 10°- middag 17° - avond 17° (Stralende zon, heldere hemel, maar koude noorderwind gans de dag)
Sevilla, dat moet je inderdaad bezocht hebben, maar zowat 8 jaar geleden deden we dat al, uitgebreid ... de kathedraal (de 3e grootste van Europa - enkel de Sint-Pietersbasiliek in Rome en de St Pauls Cathedral zijn nog iets groter),
Naast de kathedraal staat de Giralda, gebouwd in de 12e eeuw als minaret. Tijdens de Reconquista en de verovering van Sevilla door de christenen werd de aangrenzende moskee verbouwd tot kathedraal en zo werd de Giralda geïntegreerd als klokkentoren.
In plaats van trappen is er een hellende gang die via platforms naar de top voert en die... per paard beklommen kon worden. Wat zagen we daar nog : het graf van Christoffel Columbus ! Wat ons ook nog bijbleef was de Plaza de Espana (zoek t maar ns op...) en de Torre del Oro natuurlijk.
Maar dus maar onmiddellijk op weg voor wat n gemakkelijk etappe van 22km moest worden.
Maar t begon al goed... Eventjes (halfuurtje!) mis gelopen in t centrum van de stad, nadat we onze startstempel waren gaan halen in de kathedraal. Dan via de alternatieve weg (langs de rio Guadalquivir) door de mooie natuur gestapt ipv via de voorsteden ! De 'rio Guadalquivir' zul je zeggen, awel ja, t is nu 55 jaar geleden dat Meester Lambrix ons als opdracht gaf in t 6e studiejaar om al de voorname stromen van Europa te kennen, en ze op de kaart te kunnen aanwijzen... awel, merci daarvoor meester Lambrix, k heb t van toen onthouden, en kon t met enige fierheid aan 4 Antwerpse Kempenaren vertellen, die we onderweg tegenkwamen !
Santiponce, was onze eerste 'eethalte' onderweg, wat appelsienen en tomaten gekocht op t woensdagmarktje daar.. spijtig van t weinige geld dat we daar uitgaven, maar 100 meter verder konden we de appelsienen en pompelmoezen, die van de bomen afvielen, niet geraapt krijgen.. heerlijk plukrijp fruit (eigenlijk valrijp). We gaan ze seffens uitpersen, samen met de citroenen van langs de straat hier iets verderop, en we zullen morgen heerlijk vers 'zumo de fruta' in onze drinkbus kunnen meenemen.
De 'ruinas de italica' hebben links laten liggen, wegens teveel omweg...
En omweg hebben we iets verderop toch gemaakt... 2 Duitsers ontmoet onderweg, liepen bij n kruispunt 10 meter voor ons, ze gevolgd, maar owee, over n bouwvallige brug totdat t doodliep... 2 km op en weer 2 km terug... nooit meer n D. volgen zei Malou... wat hebben wij toch met Duisers ?
t Was nochtans stralend weer sinds vanmorgen, heldere hemel, geen wolkje, maar n zeer sterke noorderwind (ten natuurlijk) maakte het ons verschrikkelijk moeilijk de laatste 10 km. Maar t uitzicht over de velden maakt veel goed, de gerst staat hier al n halve meter hoog, de aardappelen bijna rooiklaar ! En de appelsienbomen enz. doen alsof t hier nooit winter is !
We weten ook sinds vandaag wat t woordje 'gué' in t Spaans betekent, t stond vandaag op onze stapkaart, ... n doorwaadbare plaats is dat volgens die Spaanse sloebers, en sinds vandaag weten we dat wil zeggen , zowel in t Spaans als in t Vlaams!
Doodmoe arriveerden we hier in t witte stadje Guillena, onze intrek genomen in de Albergue Municipal, plaats voor 20 man, we zijn hier de enige 2..... samen met n Duitse eenzaat !
Zoals gewoonlijk, in de bar in de buurt, de menu peregrino genomen, k ga t jullie besparen wat dat inhield, behalve dat de gebakken sardientjes heerlijk waren !
Wat zich dus als n makkie aankondigde, was voor ons toch n zware dag geworden, de bovenbenen stijf, de schouders wat pijnlijk van de volle rugzak, het gezicht rood van de wind... maar voor de rest gaat t ons goed.
Met de auto gebracht naar t station in Tongeren (bedankt Fernand), de trein naar Luik, daar overstappen in Gare de Palais, sporen naar Charleroi-Sud, daar de bus gepakt naar Charleroi South Airport.... stop, dat was de planning, maar n enkele buschauffeur vond t nodig om even te staken ! ! ! ... dus plots geen bussen meer... gauw even wat 'meegedupeerden' gezocht en samen n taxi naar de luchthaven geshared.. goed op tijd, en van daaruit zette het Ryanair-vliegtuig ons keurig en op tijd neer in de Aeropuerto San Pablo de Sevilla. Even waren ons gedachten toch bij de slachtoffers van de vliegtuigcrash in de Alpen....
Op de Aeropuerto stond al n autobus van Linea EA klaar om ons naar het centrum van de stad te brengen. Inmiddels was het al 20u30 geworden Stappen naar onze eerste (en enige vooraf gereserveerde) slaapplaats in hartje Sevilla, op n boogscheut van de kathedraal, het startpunt van onze Camino morgen n Nederig hostalletje uitgebaat door studenten onder de Metropolitan Parasol (ook wel Las Setas de la Encarnacion genoemd), n prachtige enorme houten structuur in de vorm van n paddestoel.
Gauw hier nu wat couscous gegeten, en dan slapen, want reizen is vermoeiender dan stappen voelen we !
Morgen n blitz-bezoek aan Sevilla en dan op weg.....
Na de
Camino del Norte en de Camino Primitivo (Jean, met Ozzie) en voor Malou (met de
Femmas) de Camino Portugues in 2014, (
ziehttp://www.bloggen.be/compostela2014
),
werd er dit jaar geopteerd om samen de Via de la Plata te
stappen.
Vertrekken zullen we doen in het zuiden van Spanje, in Sevilla
(Andalucia) en hopelijk aankomen na +-27 stapdagen en bijna 600 km in Zamora
(+- 65 km boven Salamanca) in de Castilla y León-regio. Ons einddoel zal deze
keer dus niet Santiago de Compostela zijn, maar vermits de weg ernaar toe
minstens even belangrijk is dan er toekomen .
En waarom eindigen in het niet zo klassieke Zamora, horen
we jullie al denken . Wel Malou en haar Femma-vriendinnen zullen in de nazomer
vanuit Zamora vertrekken om via de Camino Sanabres richting Santiago de
Compostela te trekken.
Waarom zo vroeg op t seizoen zal men zich dan waarschijnlijk ook
afvragen
Twee redenen :
Na één week komen we immers in de Extremadura terecht,
de extreem warme streek van Spanje, (28° voorspeld vanaf donderdag) en dus zeker te vermijden in de zomer.
De
tweede reden, en niet minder belangrijk, is dat onze kleinzoon Lennert, eind
april zijn Plechtige Communie doet, of beter gezegd, het Vormsel ontvangt. Op
tijd terug thuis zijn zal dus zeker de boodschap zijn!
We gaan proberen in de mate van het mogelijk (als mister
Wifi meewil) om contact te houden met het thuisfront via deze blog. Wij zullen
trachten ons verhaal dagelijks te doen. Reactie van dat thuisfront krijgen via
onze blog, zal ons plezier doen.
PELGRIMEREN op de VIA DE LA PLATA
