Het deurgat voor de 'garagepoort' is afgewerkt, de poort ook. Zou in principe kunnen gemonteerd worden, maar...... een foutje in de constructie: de aanslag van de deur klemt de dichting foutief af aan de scharnierzijde, de dichting heeft zo geen lang leven, en dat kunnen we niet toelaten. De mogelijkheid wordt bekeken om er een schuifdeur van te maken, heeft zo zijn voordelen. Hier komen later op terug. De deur kan voorlopig zo wel gemonteerd worden.
Nog een fotoke hoe de boel er bij ligt, het dak van achter gezien. Stof, stof en nog een stof; en dat moet allemaal nog weg voordat we de hoeken gaan plakken.
Een serieus smerig jobke, het afronden van alle hoeken. Ik heb polyester hoeken gekocht, 90 x 90 met een radius van 37mm, wil dus zeggen dat alle hoeken met die radius moeten afgerond worden. Het meeste materiaal met de cirkelzaag weghalen is geen optie, de zaag kantelt de verkeerde kant uit en een lat als geleiding vastboren op dak of wand gaan we niet doen.... Met een schaafmachientje lukt het ook amper en met een rasp gaat het vooruit zoals bonen knopen. Een lamellenschijf, of schuurschijf, op de haakse slijper is nog een mogelijkheid. Twee dagen, en een twintigtal meter omgetoverd in stof, polyesterstof en houtstof.
Het verlijmen van de hoeken valt 'redelijk' mee, vooral waar ik recht kan blijven. Eerst het hoekprofiel positioneren, kanten afplakken, iets meer dan voldoende polymeer lijm erop (moet zeker watervast zijn!) en dan de hoek er op kloppen. Zodanig kloppen dat de lijm er tussenuit puilt, netjes afstrijken, tap weg, en klaar is... ikke. Waarom gemakkelijk als 't moeilijk ook kan... het dak gaat met een flinke radius over naar de rug, zo'n polyester profiel laat zich NIET plooien. Hier heb ik het profiel in segmenten van +/- 1cm gezaagd, erop geplakt en zal later met hars opgevuld, afgewerkt worden.
Gisterenavond een tipke gekregen van iemand die ook zelf een opbouw gemaakt heeft: tracht bij de hoeken het deel dat op het dak zit heel te houden, slijp de zijkanten in tot en met de ronding en plooi de hoek verder. Ik vrees dat de polyester gaat breken als die in een korte bocht gedwongen wordt, maar 't lukt.
Rechtop rechtaan is het gemakkelijkst, maar waarom gemakkelijk als het moeilijk ook kan.... Het oog wil ook wat, en als het niet naar mijn goesting is zou het er later toch terug af moeten.
Schuren/plamuren, of is het andersom,plezant is het in ieder geval niet. Eerst grof, met glasvezel versterkte plamuur, daarna enkele uren schuren, dan met fijn plamuur en opnieuw enkele uren schuren. Fouten of onzorgvuldig werk wreekt zich later als er gelakt wordt.
De buitenkant dient zeker waterdicht te zijn, maar de onderkant minstens even belangrijk. Nu is de onderzijde van de bodemplaat wel polyester, maar hier en daar sluipen er toch openingen in, zeker niet vergeten af te werken.
Een redelijk egale onderkant heeft zo zijn voordelen: er zal niet te veel vuil kunnen ophopen, accessoirkes zijn gemakkelijker te monteren, en reinigen gaat ook beter.
De buitenkant is praktisch afgewerkt, we kunnen aan de binnenkant gaan denken. Het is mischien niet de logische volgende stap, maar ik kan mijn enthousiasme niet goed bedwingen: ik ga er al een paar ramen inzetten.
Zoveel moeite gedaan om rechte, strakke wanden te maken en daar nu gaten in zagen, 't tdoet een beetje vies aan. Maar we kunnen nu zien dat de sandwichconstructie toch geslaagd is. Hier een voorbeeldje dat de versteviging voor montage van kasten ed toch geslaagd is.
Het hout aan de binnenkant is ook geëgaliseerd en geschuurd (weer stof). Het volgende wat me te doen staat is de wanden bekleden. Tijdens de solden heb ik een dunne vinyl gevonden, zeer licht grijs met een spikkeltje, eigenlijk hetgeen ik in gedachte had. Ik ga er ineens alles mee bekleden, zijn de binnenkant van kasten ook mee afgewerkt. Toch weer geen simpele klus, ik heb spijtig maar twee handen, en da's niet altijd genoeg.
Het lijmen van de vinyl gaat tegen de verwachtingen in redelijk te goed, en 't resultaat is minstens bevredigende te noemen. Of dat het nu nodig is of niet, de vinyl zorgt voor een vochtscherm,'t is goed afwasbaar en redelijk bestand tegen beschadigingen. Wel extra gewicht.
Ik ben intussen eigenlijk wel benieuwd naar het totale gewicht, een weegbrug is zowat het enige alternatief om hier meer over te weten. Maar daar moet naar toe gereden worden, ik heb zoiets niet op mijne hof staan. En als er moet gereden worden moet de mekaniek het doen. Een nieuwe batterij erin, efkens voorgloeien, en broem, in gang. Al een zorg minder. Een nieuwe radiator, de oude zag er niet meer uit. En achterlichten, ook van belang.
Enige tijd terug had ik een probleemke met de scharnieren van de garagedeur, ik zou er later op terug komen. Enig denkwerk, en de microgolfvan mijn jongste zus bracht me op het idee de deur naar boven te laten opengaan. Scharnieren die niet te vinden zijn, moet ge zelf maken. Als ik ruimte heb om de deur helemaal te openen zal ik nog een fotoke laten zien, maar 't werkt, echt waar.
Na enkele maanden inactiviteit (verlof en een opdracht in het buitenland) zijn we terug bezig. 't Was wel even moeilijk: waar waren we gebleven, hoe gingen we het weer doen??? Ah ja, ik weet het weer. De cabinevloer moet uitgevlakt worden, hiervoor gebruik ik geëxpandeerde kurk, een duur woord voor afval, en PU schuim.
