De Vic deel 3
fragment uit de psycho-thriller: De kunst van het kameleon zijn.
(een duister verhaal met een luguber randje en een plot om van te huiveren.)
Vic is nooit echt fan geweest van Zoë. Die zelfingenomen zwarte del heeft een goede stem, veel talent maar ze werkt me op de zenuwen. Haar caféwijvenpraat over wie het met wie al dan niet doet of gedaan heeft kan me geen reet interesseren.
Hij fietste regelrecht naar het eethuis waar Zoë tijdens het broodjes smeren haar straffe verhalen kwijt kan aan de gretig luisterende kantoorsullen die natte dromen krijgen van de gitzwarte Congolese met de lekkere kont. Het was druk in de zaak. Lucienne de uitbaatster holde van her naar der om de gehaaste negen-tot-vijf dames en heren aan hun broodje gezond te helpen. Ze had geen tijd voor een babbel. Neen Vic, Zoë is er niet, komt ook niet meer, werd hier deze voormiddag opgepakt.
Wat zeg je? Zoë opgepakt? Waarom? Wat! Vic stond perplex. Wist hij veel dat die zwarte roddeltante geen papieren had.
De sociale inspectie zal hiermee niet lachen, zei hij. Het ziet er voor jou niet bepaald rooskleurig uit, Lucienne. Allez Salut.
(de rest van het verhaal vind je in het boek)
Publiciteit
Het boek De kunst van het kameleon zijn is nog in voorraad.
Laatste exemplaren te bestellen bij de auteur zelf: piet.borms@telenet.be
