was vandaag weer niet speciaal heel veel, maar beter dan niets eh... Maar ik beloof jullie dat ik up to date ga geraken nog voor ik thuis ben!! En ja, dat is nu al binnen een 2-tal weken, dus ga er nu echt wel es moeten invliegen..
Maar kijk, ik laat zo rap mogelijk terug ietsje weten..
En ik ga inderdaad nog proberen genieten van mijn laatste weken hier..
Dikke kussen aan iedereen,
Mis jullie en tot dan
Peter
xXx
PS: Mama, ik hoop dat je mijn berichtjes goed ontvangen hebt, maar ook langs deze weg nog es een gelukkige verjaardag!!!
Zijn dan de volgende dag al terug vroeg wakker geworden en de oma heeft dan gans de familie mee uit wandelen genomen langs een zelfgevonden paadje door de bergen.. Jaja, wa nog een avontuurlijk madam zulle .. En ze wist blijkbaar nog goed wat ze deed ook want zijn dan uiteindelijk uitgekomen aan een baaike van waaruit je een schitterend zicht had op de vuurtoren van Tourville.. Magniefique!! Enkel jammer dat het weer die dag een beetje tegenzat . 's Middags is het dan weer een beetje verder opengetrokken en zijn we dan met gans de familie naar 't zeetje getrokken.. En met kinderen erbij heb je geen keuze he.. Je moet in het water en met ze spelen!! Ma was echt dolle pret!!! Eens terug thuis hebben we dan nog een beetje geluierd, kregen we spaghetti voorgeschoteld en 's avonds kregen we dan de taak om te babysitten op de kindjes en die van een vriendin.. Maar amai.. Nog nooit zo'n brave kindjes gekend.. En luisteren.. (vooral omdat ze wisten dat ze anders geen chocoladekoekje gingen krijgen ) Maar was es een speciale afwisseling tijdens onze reis..
Eens de was dan uitgehaald en proper opgehangen was (want inderdaad, als je uw was onmiddellijk uithaalt en schoon ophangt moet je hem nooit strijken ) zijn we dan nog es op ons gemakske tot aan het strand gewandeld.. Ginder hebben we dan nog genoten van de zon en zee om me dan toch te wagen aan een klein zwemmeke!! Beetje zeer koud, maar toch 100% genieten.. Eens thuis hebben we ons dan weer beziggehouden met een bbq'tje want wisten dat eens we terug zouden vertrekken op walks het weer zou gedaan zijn met lekker te eten 9ja, al dat voorverpakt eten is toch niet echt zo lekker ).. Dus was nu nog een beetje genieten zolang het kon.. En terwijl ons smaakpapillen nog aan het nagenieten waren van deze overheerlijke maaltijd werden ze alweer overhoop gehaald door een spelletje dat de kindjes ons wouden leren?! The Dice Game.. Komt erop neer dat er 6 verschillende etenswaren op een plateau liggen (3 lekkere, bijv. chocolade, frambozen, .. en 3 slechte tot heel slechte, bijv. rauwe paddestoelen, gepekelde ajuin, ..) en dat je dan moet gooien met de dobbelsteen.. En het aantal ogen geven weer wat je dan moet eten.. Het spelletje op zich viel nog mee, maar hebben ons vooral supergoed geamuseerd met de gezichtjes en reacties van de kindjes.. Was goddelijk om ze te zien wanneer ze iets moesten eten tegen hun zin!! Was wel een geestige manier om de dag af te sluiten!!
De volgende morgen ben ik dan toch met een beetje een slecht gevoel opgestaan.. Vannacht is blijkbaar mijn self-inflattable matje zijn eigen goesting een beetje gaan doen en nu staat er een superblaas op die alsmaar groter en groter blijkt te worden.. Dus wordt er eentje voor de vuilbak!! Dus uit noodzaak zal ik de komende weken de nachten moeten doorbrengen op 2 van die moesen matjes.. Niet echt plezierig.. Maar "if it doesn't kill you, it makes you stronger!!" 's Morgens zijn we dan allemaal samen vertrokken om samen met de kindjes es naar een van de mooiste baaien (en stranden) van Australia te gaan kijken.. De lookout is een uurtje wandelen en zelf de kleinste blijkt al dat wandelen makkelijk te verteren. En het uitzicht dat je boven krijgt doet je zelf vergeten dat je gewandeld hebt.. Want van hieruit krijg je een schitterend zicht op Wineglass Bay!! Eens boven nemen we kort even de tijd om alles eens te aanschouwen ma erna willen de kindjes al direct terug voort.. Hebben honger en dorst!! Wij vonden dit een beetje spijtig want kon hier nog uren zitten kijken naar deze omgeving!? Schitterend.. Eens thuis hebben we dan es volop de tijd genomen om in het reine te komen met onze was en onze plas, want zaten bijna door ons beste kleren heen..
Hier zijn we dan alweer om jullie nog een beetje op de hoogte te houden van mijn verdere avonturen in Tassie... Eens terug aangekomen op het vasteland hebben we dan al snel besloten om toch maar direct door te rijden richting Freycinet National Park! Na enkele uurkes over ruige baantjes komen we dan eindelijk aan in Coles Bay waar we weer met open armen ontvangen worden door Kate, Scottie en de kindjes!! Nog voor we goed en wel beseffen waar we zijn staan we al met een pint in de hand ons tentje op te slaan in de voortuin van hun vakantiewoningske.. De rest van de avond brengen we vooral door met een beetje te luieren en onszelf terug een beetje te organiseren na die 3 toch wel vermoeiende dagen.
Dat was het dan toch al terug voor vandaag hoor.. Vind voor mezelf dat het weer efkes genoeg geweest is! En ga der blijkbaar toch ooit geraken, geef me nog eventjes tijd?! Het enige probleem is dat er niet echt veel dagen zijn waar er in feite niets gebeurt, dus moet altijd evenveel blijven schrijven!!
Maar kan er best mee leven en komt ooit wel in orde!!
Onze schietgebedjes de avond ervoor hadden dus blijkbaar niet echt geholpen.. Want was 's morgens zelf nog harder aan het regenen dan de dag ervoor!! Gelukkig dat het de eerste dag schitterende weer was, want anders zouden we niet echt veel kunnen genieten hebben van Maria Island. Voor de laatste keer maken we terug onze rugzak bijeen en moeten we toch de regen trotseren.. Na enkele uren door de gietende regen komen we terug aan in Darlington, het piepkleine haventje.. Daar zoeken we een droog plekje op om rap onze lunch te verorberen en dan kunnen we eindelijk (na 3 lange en vermoeiende dagen) genieten van een zalig deugddoende douche!!
Om 4u hebben we dan de ferry teruggenomen richting het vasteland en zijn we dan doorgereden richting Coles Bay!!
De volgende morgen zijn we dan opgestaan en het weer was al compleet omgeslaan.. Hebben dan rap nog een brekkie genomen aan the French Farm om dan onze werg verder te zetten richting Haunted Bay, het meest zuidelijke punt van het eiland.. Was terug een redelijk lastige wandeling want is hier namelijk nooit vlak.. Constant op en neer met af en toe es een snedig hellingske dertussen.. Nie gezond en zeker niet omdat ik de laatste tijd zoveel aan sport gedaan heb !? En uiteindelijk is het dan ook beginnen regenen waardoor we genoodzaakt werden om op het einde nog een tandje bij te steken om toch niet te doorweekt aan French Farms hut toe te komen.. Daar hebben we dan wijselijk besloten om toch maar ons tentje niet op te zetten en gewoon op de grond van de hut te slapen. lagen dan tenminste droog ... Na ons avondmaal dan nog beke zitten kijken naar de kangoeroes die toch probeerden de regen te trotseren tot er plotseling nog volk kwam opduiken. Een raar koppel?! En werd helemaal compleet als diene pippo een stukje verdi ging beginnen afsteken op zijn viool... Uiteindelijk heeft hij zijn gejank dan toch opgegeven en konden we op ons gemakske de volgende dag tegemoet slapen!! Hopend op beter weer...
Na dit korte intermezzo werd het al bijna tijd om es te beginnen kijken voor een slaapplaats.. En na nog een korte wandeling zijn we dan aangekomen op Return Point, een soort schiereilandje waar blijkbaar ook de wombats en kangoeroe's zouden genieten van hun nachtrust?! Wel nog nooit zoveel problemen gehad met het opzetten van ons tentje. Aangezien we bijna aan de kust stonden was er daar een serieus windje... Niet evident, maar uiteindelijk zijn we er dan toch in geslaagd en bleek het echt een prachtig plaatsje om nog een beetje uit te rusten van deze toch wel lichtelijk zware dag en vooral een beetje na te genieten..
Jaja, enkele minuten nadat we de Painted Cliffs verlaten hadden omdat het water stilletjesaan terug begon te stijgen hadden we alweer prijs voor ons natuurdocumentaire... Een van de (bij ons) minder bekende nationale dieren van australia was er op wandel met haar klein baby'tje.. De wombat is namelijk ook een buideldier en konden mooi af en toe es glimpjes opvangen van het kleintje dat ne keer wou komen piepen welke 2 rare zijn slaapke wouden verstoren..
Na een beetje te zitten nagenieten en terug op krachten te komen met nootjes en cola (kwestie van zout- en suikergehalte toch beke op peil te houden) zijn we dan begonnen aan de met zijn momenten riskante afdaling.. Maar moesten een beetje het uur in de gaten houden want moesten tijdens laagtij al aan onze volgende tussenstop zijn, dus geen tijd te verliezen!! Zelf op vakantie is ons zelf geen rust gegund !! Na een tijdje langs het strand gewandeld te hebben zijn we dan eindelijk aangekomen aan de Painted Cliffs.. Deze cliff wanden zijn door wind en zee zo vervormd dat ze nu mooi uitgehouwde bankjes lijken die mooi beschilderd zijn (ja i know, was moeilijk af te leiden uit de naam ).. Ondertussen op het strand nog beke zitten zoeken naar een eventueel aperitiefhapje voor 's avonds maar buiten enkele krabkes en lege oesterschelpen was er niet echt ietsje te vinden.. Dus gingen het moeten stellen met onze gedroogde pasta uit pakskes?! Luxe..
Na dus de onvoorziene pauze leek het ons echt wel eens hoog tijd om toch es te beginnen wandelen als we nog ergens wilden geraken die dag.. Zijn dan maar begonnen aan de walk richting de top van Bisshop & Clerk.. In het begin leek het een mooie klim te worden, maar naar het einde toe begon het steeds zwaarder en steiler te worden! En wij waren dan op de koop toe nog es de enige 2 pippo's die zo zot waren om hun rugzak mee naar boven te slepen.. Maar na enkele uren zijn we dan boven gekomen en is toch maar weer es gebleken dat elke inspanning zwaar beloond wordt.. Amai nie.. Zo'n fameus uitzicht over gans het eiland en de kustlijn van Tasmanie.. Awesome !!!
's Avonds zijn we dan op t' gemakske doorgereden richting Triabunna vanwaar we de volgende dag de ferry zouden nemen voor een 3-daagse walk over het eiland.. Hebben dan 's morgens vroeg nog rap onze rugzak volgestoken met alles wat we nodig hadden om de komende dagen te overleven en om 9u30 was het dan zover. De ferry was lichtjes (150 man ipv 100?!) overboekt, ma was gelukkig maar een tochtje van 45 minuten. Om 11u zijn we er dan op ons gemakske aan begonnen.. En nog voor we de eerste 10 minuten gepasseerd hadden mochten we al een pauze nemen!! Hadden immers nog nooit zoveel kangoeroe's gezien en zeker nie allemaal samen.. Dus leek het een goed idee om er een korte foto- en filmreportage van te maken..
De volgende dag was het niet erg ver rijden om tot in het Tasman National Park te geraken.. Zijn dan onmiddellijk doorgereden naar Fortescue Bay van waaruit we begonnen zijn aan een walk tot aan Cape Hauy. Was een schitterende wandeling van enkele uren langs verschillende panorama's.. Was ondertussen terug veel beter weer geworden en door het klimmen en klauteren langs de kliffen stond het zweet ons al rap terug in de kleren.. Eens aangekomen aan de Cape was het een beetje scary om over de randen te hangen en te kijken naar de steile wanden, ma was de enige manier om een deftig zicht te krijgen op The Lanterns en vooral op de 150m lager staande "Totem Phole". Op de terugweg ws het vooral uitkijken voor beesten en beke letten waar je je voeten zette, want de slangen zijn in dit seizoen vrij actief.. En hebben geluk gehad, want hebben er ook 1 gezien. Eens terug aan de auto was ik wel te vinden voor een zwemke dacht ik.. Maar ofwel ben ik nogal ne koudlijder ofwel ligt Tasmanie echt wel te dicht bij Antartica want water was weeral om bijna te bevriezen.
De volgende hebben we dan gans de dag doorgebracht in Port Arthur.. Voor de Australiers is dit een van de belangrijkste plaatsen als het gaat om hun cultuur en geschiedenis. Hebben er dan ook nog niet zoveel aangezien de meeste delen van Australie pa ontdekt werden in de 17e eeuw.. Port Arthur is een plek die vroeger diende als gevangenis voor Engelsen die naar Tasmania verbannen werden omdat ontsnappen hier echt onmogelijk gemaakt werd.. Voor ons was het dus niet echt een schitterende ervaring qua cultuur (mede ook door het mindere weer konden we er niet echt van genieten).. Ma dankzij de schone landschappen wisten we zeker dat er nog veel te beleven ging vallen hier in Tasmania..
Probeer alleszins toch een beetje mijn best te doen om jullie terug een beetje up to date te krijgen van het reilen en zeilen hier in Aussie land.. Met beetje vertraging hebben we nu toch ook het nieuwe jaar ingezet op mijn blog..
De 1e januari was het dus awesome wakker worden in de tuin van Scottie en Kate.. Wonen in een toffe buurt en na een lekkere douche stonden we alvorens het zelf te beseffen al terug achter het fornuis (soms is het beter niet te vermelden dat je chef bent ). De kinderen, Lydia, Sabina en Poppy, wouden namelijk pannenkoeken bakken en hadden graag es gezien hoe zo'n pannenkoek door de lucht vliegt.. En genieten dat ze deden!! Na het ontbijt hebben we dan vaarwel gezegd, maar zouden elkaar nog wel tegenkomen verderop de reis. Zijn dan op het gemakje terug naar de haven getrokken waar er net een Taste-beurs aan de gang was (kwestie van toch een beetje van de culinaire gewoontes van de Aussies op te snuiven). Maar al snel hadden we door dat het ook niet echt de moeite ging worden.. Alles was te betalen en ook niet echt interessante producten Hebben dan maar voorgenomen om er een rustig dagje van te maken en hebben ons dan maar gans de middag beziggehouden met het bekijken van straattheater in de blakende zon.. En natuurlijk kon het weer niemand anders overkomen.. Tijdens een van de acts werd ik natuurlijk, met enkele anderen, uit het publiek gehaald om te helpen met de stunt (!?).. Natuurlijk met nen knalrode kop naar voor, maar was uiteindelijk wel vree geestig!! En Stijn ondertussen maar filmen en foto's nemen.. En vooral vree lachen!! Tegen de avond zijn we dan doorgereden richting Port Arthur waar we de komende 2 dagen zouden vertoeven..
Dat was het dan alweer voor vandaag.. En weet dat ik serieus wat achterop geraakt ben, maar het was meestal zo druk (zie foto ) en niet altijd even gemakkelijk om een internet te vinden!? Maar normaal moet ik wel alles kunnen inhalen vooraleer ik thuisben.. (ga da echter nie beloven )
Maar ik hou jullie zo rap mogelijk terug op de hoogte..
Waren dan helemaal in de sfeer aan het geraken.. Maar we waren nog niet goed en wel begonnen aan het hoofdgerecht aks er 3 families aankwamen samen met een horde kleine kinderen! En wat eerder al gebleken is komt weer uit.. Het blijken supersympathieke Tassies te zijn en hebben allemaal vroeger ook veel gereisd en dus zijn ze heel geinteresseerd in al ons verhalen. Meteen worden we uitgenodigd voor een glaasje champagne aan hun tafel.. En konden dan toch moeilijk neen zeggen eh Na de rest van de avond nog gezellig wat te zitten kletsen hebben en vooral heel veel gelachen en gegierd stelt Scottie voor om ons tentje in zijn voortuin te zetten ipv in het parkje. En zo geschiedde dan ook!! Wanneer zij de kinderen in hun bedje gestoken hebben besluiten wij om toch nog rap es tot aan de haven te lopen zodat we nog net het vuurwerk van 12u kunnen halen.. Zo hebben we toch 2007 kunnen inzetten op de traditionele manier en natuurlijk mocht een bijhorend pintje dan ook niet ontbreken he.
En inderdaad, we dachten dat het een stil en rustig plekje zou zijn om es beetje uit te slapen, tot we al redelijk vroeg worden gewekt door wandelaars die voorbijgetetterd komen.. Zijn dan maar onmiddellijk doorgereden terug naar het zwembad waar we ons dan toch gewaagd hebben aan een zwemke en erna vooral genoten hebben van een warme douche.. Op oudejaar moeten we der toch ne keer een beetje proper opstaan eh.. Na een beetje rondvraag schijnt oudejaar in Launceston toch maar een eerder saaie bedoening te worden, dus besluiten we al snel om toch nog te proberen doorrijden tot in Tassie's hoofdstad Hobart! Als je de de stad binnenkomt rijd je direct voorbij de haven. En het juist een ideale timing, want de laatste boten van de Sdyney-Hobart Yacht Race lopen nog net de haven binnen.. Dit schijnt een van de zwaarste zeilracen ter wereld te zijn en als je de lijst van afvallers en de averij ziet (zelf 1 schip volledig gezonken) dan zou je het wel durven geloven.. Na onze eerste verkenning werd het dan echt wel hoogtijd om es te beginnen denken aan inkopen.. Want oudejaar mag toch wel eens een beetje speciaal zijn zulle Hebben zelf gekozen voor volledig 3-gangen menu.. Uiteindelijk hebben we dan ook een ontzettend tof parkje gevonden met een free bbq waar we alles zouden kunnen klaarmaken. Op de menu stond eerst een lekker vis 'en papillot' met verse groentjes en witte wijn.. Natuurlijk ging dit gepaard met een bijhorende wijn.. Het hoofdgerecht waren gemarineerde kippenspiesjes, met aardappel en salade, opnieuw met dezelfde/bijhorende wijn.. En het dessert was beetje easy going.. Elk een halve meloen!
Dus 29 december om 9 pm vertrokken we dan eindelijk met de ferry richting Tasmania.. The Bass Strait is een van de ruwste zeeen ter wereld (aangezien de Southern Ocean en the Tasman Sea hier samenkomen) maar dat viel allemaal nog mee in vergelijking tot onze slechte stoelen om in te slapen!! Uiteindelijk dan maar op de grond gaan liggen en toch een beetje kunnen slapen.. What a life!? Na een 10-tal uurtjes over en weer geschommel zijn we dan heelhuids aangekomen in Devonport. Nog niet gans uitgeslapen, ma moesten er toch terug mee door. Zijn dan onmiddellijk enkele uren doorgereden tot in Launceston en na een moeizame start van de dag zijn we dan toch begonnen aan een wandeling rond Cataract Gorge. Al gauw bleek dat het niet echt een spannende trip zou worden die dag, tot ik opeens iets opmerkte langs het bergriviertje dat wel heel erg leek op een (wel heel erg verdwaalde) zeeleeuw!? En was er echt wel een.. Ma leek wel echt dood ook.. Na enig klauterwerk over de de rotsen en door het stromende water zijn we wel heel erg in de buurt geraakt en hoe dichter we kwamen hoe meer leven er toch nog in deze kolos bleek te zitten.. Geestig!! Na de lunch hebben we dan onze tocht voortgezet langs een schone baai en langs een openluchtzwembad, ma hadden toch niet de courage om nog in dat koude water te springen.. Uiteindelijk hebben we dan terug ons tentje opgezet in wat leek een verlaten plekje.
..
.
)
!!
