De komende dagen mogen we dus echt genieten van de gastvrijheid van de mensen hier.. Hebben hier toch een beetje een andere mentaliteit want kan me in feite moeilijk voorstellen dat dat bij ons zo gemakkelijk het geval zou zijn.. Weet zelf niet als ik dat zo maar zou doen? 27 december kunnen we dan terug voor het eerst in lange tijd es genieten van lekker uit te slapen!! En vooral genieten van het es niet in een tent te moeten slapen! Zelf een zetelbed kan zalig zijn als je een beetje vergeten bent wat luxe is.. Leert meer de kleine dingen te apprecieren op deze momenten.. En vooral omdat we weten dat het binnenkort gans andere koek zal worden!! Voor de rest gebeurt er de volgende dagen heel weinig.. Ineke moet meestal ganse dagen werken, dus meestal trekken we er dan overdag op uit om beetje rond te hangen in de stad en vooral om ons es beke te proberen bezig houden met onze blog een beetje op punt te krijgen.. Want je zou nog verschieten hoeveel tijd er allemaal inkruipt om dienen blog beetje bij te houden En lukt dan nog niet om es bij te blijven.. 's Avonds eindigen we dan meestal in Ondergronds waar er dan wel een gratis pintje afkan.. Zijn dan ook maar backpackers he.. Op deze manier hebben we ons toch nog een beetje kunnen bezighouden en hebben we vooral al ons praktische dingen kunnen regelen om helemaal voorbereid te kunnen vertrekken richting Tasmanie.. Hebben nog es gekookt voor Ineke om haar te bedanken voor de gastvrijheid en 29 december vertrekken we dan om 21u richting Tasmanie..
De volgende morgen worden we dan terug wakker in een plaatselijk parkske en het weer is nog nie dadde, ma op zijn minst blijft het efkes droog.. In Ballarat is er niet echt veel te doen, maar we verkiezen toch om naar Souvereign Hill te gaan.. Dit is de grootste attractie in de buurt!! Het is een stadje dat precies nagebouwd is zoals het vroeger was tijdens de echte goudkoorts hier in Australia.. Ten tijde dat veel Engelsen naar hier kwamen om hun geluk te beproeven en hoopten zo rijk te worden.. Wij konden ook ons geluk beproeven en gingen dan ook meteen aan de slag in het riviertje, ma buiten enkele miniscule stukjes bladgoud heb ik er niet veel aan overgehouden.. Ma is wel ne keer geestig!! Nadien hebben we dan nog beke rondgelopen door dit Australische Bokrijk en alle typische winkeltjes bezocht uit die tijd maar was nie echt heel speciaal. Maar was wel een goede manier om de dagen te vullen die ons nog restten vooraleer we naar Tassie mogen.. En 's avonds komt er dan eindelijk een beetje goed nieuws.. Ineke haar ma besluit om enkele dagen naar Sydney te gaan bij familie dus worden we uigenodigd om de komende dagen bij haar te logeren!! De keuze, vooral een financiele, was rap gemaakt.. Moesten de 3 komende nachten dan geen logies betalen en konden alle dagdagelijkse bezigheden ook nog es deftig doen.. Alle batterijen en onszelf opladen en ook nog es voor niets de was en de plas doen.. Ideaal!!!
Dus op Kerstdag wakker geworden door het voorbijgeraas van auto's.. hadden niet gemerkt dat ons tentje zo dicht bij de autostrade stond!? Echt schitterend.. Nadien zijn we dan doorgereden naar Ballarat omdat we gehoord hadden dat er ginder nog 't een en ander te beleven wa, ma blijkbaar nie echt op Kerstdag.. En waren in feite ook nie goe voorzien en hadden zelf geen eten mee.. En zelf alle winkels die normaal 7/7 en 24/24 open zijn waren gesloten.. Alle restaurants volboekt of veel te duur. Echt de max!! Geen weer om nen hond door te jagen en wij zonder eten.. Zijn dan uiteindelijk beland in een soort jeugdhuis waar we ietske te eten konden krijgen voor ons budget! Was wel zo'n jeugdhuis waar de jeugd die dag was weggebleven en vervangen door vooral oudere en saaie mensen. Maar geen probleem, we hadden toch ietsje te eten.. Amai!! Was nie echt te eten (saus beetje te lang laten verbranden), maja blijven lachen is de enige boodschap eh.. Konden gelukkig nog beke lachen met ons miserie en een ding wisten we zeker: volgend jaar kan Kerstmis alleen maar beter worden..
De volgende dag, zijn ondertussen al 23 december, zijn we dan in een ruk doorgereden richting Melbourne.. Wouden vooral zo rap mogelijk onze ferry boeken richting Tasmania en toen we te horen kregen dat we pas 6 dagen later konden vertrekken was het toch efkes slikken.. Hoe moesten we ons gans die tijd bezighouden?? Na dan enkele mogelijkheden overlopen te hebben besluiten we toch om eens 't stad een beetje te verkennen en vooral beke gewoon op 't gemakske rond te hangen en niets te doen.. En eens aangekomen op Federation Square zijn we er bijna niet meer weg te slaan.. Is namelijk straattheater en is echt wel geestig om es niets te moeten doen en gewoon op uw achterste te kunnen genieten en te lachen!! Dat niets doen veranderde echter vlug wanneer we een flyer in ons handen gestopt kregen van "Ondergronds". De naam alleen wekte een beetje ons interesse en toen we lazen dat ze voor de opening van hun Lounge-bar 2 gratis pintjes de man gaven hebben we rap ons biezen gepakt en zaten we al rap met een overheerlijk pintje voor onze neus.. Leken wel bijna Hollanders, ma was het laatste van ons zorgen dan.. Aangezien we daar als eerste waren zijn we dan al rap aan de klets geraakt met de manager van de bar, een Indonesisch meiske, Ineke, die ons beke verder wegwijs gemaakt heeft in Melbourne (hoewel ze voor iemand die hier al 8 jaar woont bijna niets afweet van de stad, ma gelukkig heeft ze een adres van een hostel zodat we toch ergens kunnen slapen). En aangezien ze inderdaad ook niet te veel mensen kent blijkbaar besluit ze om ons de volgende dag ook nog es overal mee te nemen.. En toch gemerkt dat mensen hier toch veel gastvrijer zijn dan bij ons.. Ze heeft zelf ons middagmaal betaald! Aangezien kerstavond toch vooral een familie-evenement is besluiten we om voor een keertje iets gans anders te doen op kerstavond.. Is hier een openluchtcinema op het dak van een appartementenblok en dat zou het dan worden.. Was zelf Monthy Python, gieren dus!! Ware het niet dat het terug begon te regenen en gans de sessie werd afgelast.. Zijn dan maar gewoon pintjes gaan drinken in Cookies: de eerste echte gezellige kroeg die we tegengekomen in Australia.. Onze kerstavond viel dan toch echt nog mee.. beter dan verwacht!! Nadien zijn we dan nog tot net buiten 't stad gereden en ginder ons tentje opgezet langs de kant van de weg..
De volgende morgen zijn we dan nog een keertje vroeg opgestaan om nog es de zonsopgang te kunnen meemaken aan de 12 apostels en al moesten we er elke dag voorbijkomen, elke dag zouden we met evenveel genot kunnen blijven kijken voor enkele uren.. Maar we moeten voort als we voor Kerstmis nog in Melbourne willen geraken.. Onderweg zijn we dan nog gestopt voor een korte wandeling over Ship Wreck Beach. Dit is een van de gevaarlijkste kustlijnen van Australia en hier staan dan ook vele gedenktekens voor alle schepen die hier in de loop der tijd vergaan zijn (en amai, zijn er heel wat geweest zulle).. Tot hier was het echt een schitterende dag, ma ons geluk was precies een beetje aan het keren erna.. Men had ons immers aangeraden om rond te rijden langs Cape Otway omdat er daar heel wat koala's te spotten zijn en er ook een schitterende wandeling is richting de oudste vuurtoten van Australia.. Maar die wandeling was te betalen, dus niet gedaan want ons budget is toch beetje gelimitteerd, en erger nog, gans die eind rondgereden zonder ook maar 1 koala te zien... Hadden ons efkes goed liggen!! Ma niet getreurd.. Enkele kilometer verder hadden we dan wel prijs.. 7 koala's verspreid over een 10-tal meter.. Schitterend en vooral omdat ik ondertussen onder de knie gekregen welk raar lawaai deze beestjes maken (en ze dan ook echt opkijken wanneer ik mijn imitatie doe ) krijgen we er terug volop lol in.. Voor heel efkes, want blijkbaar zijn alle batterijen van de camera's leeg (enkel film dus) en besluiten ze van hogeruit om es alle sluizen open te zetten.. Kletsnat terug in auto!! En alsof dit nog niet genoeg was waren we efkes gestopt langs de kant van weg om nog filmpke te maken en had ik echter niet gezien dat er een klein (!?) plaske naast de auto lag en mijn ruitje beetje veel openstond.. Amai, zo'n schoon golfje binnen in de auto.. Ikke kletsnat en natuurlijk alle twee plat van het lachen.. En dat was dan vooral het einde van de Great Ocean Road.. Hebben dan misschien wel niet het mooiste weer gehad de laatste dag, ma hebben ons echter schitterend geamuseerd en vooral genoten van alles wat we gezien hebben.. 's Avonds hebben we dan echter nog enkele uren mogen rondrijden voor een geschikt plekske voor ons tentje, maar uiteindelijk toch moe en vooral tevreden in ons nestje kunnen kruipen.. Dat wsa het dan voor The Great Ocean Road..
Na deze verkwikkende duik en de korte klim terug naar boven ontdekken we nog een ander plekje waar de meeste mensen nog nooit geweest zijn.. Langs een paar (in feite beetje te veel om gezond te zijn) trapjes naar beneden komen we aan op een strand dat bij laagtij toelaat om tot aan de voet van 2 van de apostels te komen.. Was echt amazing om zo dicht er bij te komen.. En vooral te verschieten van hoe immens en toch awesome deze rosten zijn.. En vooral om es goed te kunnen zien onder welke druk deze wonderen der natuur wel staan.. Want is echt wel een wild zeetje ginder!! Fenomenaal genieten en prachtige plaatjes schieten.. En terwijl je zo staat te genieten vergeet je natuurlijk altijd het uur uit het oog en dus hebben we ons nog een beetje mogen spoeden om nog voor hoogtij terug bij de auto te zijn.. Na een kort avondmaal zijn we dan al mogen weerkeren naar boven om de zonsondergang te kunnen meemaken vanop het bezoekersplatform.. Deze keer hadden we echter minder geluk want na een ganse wolkvrije dag kwamen er een uur voor zonsondergang de eerste wolkjes aandrijven en tegen dat het zover was zat gans de hemel pottoe.. Heel spijtig.. Gelukkig was er nog iets anders te zien dan de apostels die avond!! Een echte pinguinparade.. Is echt super om te zien hoe deze beestjes na een lange dag in zee terug aan land komen!! Komen allemaal aangegleden op het strand waar ze dan wachten tot iedereen gearriveerd is.. En dan is het de bedoeling (ma hadden het blijkbaar zelf niet allemaal even goed door) dat ze in onmiddellijk in 1 schone rechte lijn achter elkaar naar hun hol waggelen..Levert echt goddelijke en lachwekkende beelden op!!
Na nog efkes na te genieten en ongeveer vanuit elke hoek een foto genomen te hebben besluiten we enkele uren later om dan toch terug te rijden richting Port Campbell.. Want ook de gewone dagdagelijkse taken moeten nog altijd vervuld worden. Er moet namelijk ook nog gegeten en gedronken worden en wat kan er nu meer smaken dan een barbecuetje bij zo'n lekker weertje. Zeker in het land waar ze de bbq toch tot een van hun nationale trotsen noemen (is ook niet moeilijk als je weet dat hun eetgewoontes anders meestal bestaan uit fast food and fish 'n chips )!! Na dit culinaire hoogstandje ( ) zijn we dan terug doorgereden richting Loch Ard Gorge waar we een plekje gevonden hebben waar op dat moment nog niet veel dagjestoeristen de weg naar gevonden hadden.. En gelukkig maar ook, want wanneer je op zo'n klein, tropisch strandje tusasen de hoge rotsformaties komt te staan kan je echt wel zonder al die frigoboxtoeristen.. En er was echt niemand!! Ideaal dus voor een zwemke, dachten we.. Spijtig dat het water hier zo koud is !! Maar we rapen toch al onze moed samen en duiken er zonder veel bij na te denken toch in.. En was echt wel verfrissend!! Maar zoveel als het verkwikkend was, zo rap was het ook al terug over.. Toch beke te koud om gezond te zijn.. Maja, ijsberen schijnt echt wel gezond te zijn en voor de foto kan er altijd nog een lachje af eh..
Na een zalige, maar toch its te korte nachtrust hebben we dan opnieuw ons tentje opgeborgen en zijn we nog voor zonsopgang vertrokken richting the 12 Apostles.. En was echt een ideale morgen om de hoofdattractie van de Great Ocean Road voor de eerste maal te aanschouwen: geen wolkje aan de lucht en schitterende kleurentaferelen op deze unieke rotsenformatie!! Nu begin ik echt te begrijpen waarom mensen soms sprakeloos kunnen worden bij het zien van sommige wonderen der natuur.. Is dan ook bijna onmogelijk te beschrijven hoe mooi dit alles wel is! Men moet er in feite geweest zijn om het te geloven.. De goeie god zijn vertrouwelingen zijn echter niet allemaal even standvastig: ze staan dan ook constant onder grote druk (van wind, water, zout, ..) en dus gebeurt het om de zoveel jaar wel es dat er eentje naar beneden komt en er dus in feite nooit meer 12 apostels te zien zijn.. Maja, zou nogal dom zijn om ze de 8 apostels te noemen ofzo eh..
En lukt dan nog niet om es bij te blijven..
) zijn we dan terug doorgereden richting Loch Ard Gorge waar we een plekje gevonden hebben waar op dat moment nog niet veel dagjestoeristen de weg naar gevonden hadden.. En gelukkig maar ook, want wanneer je op zo'n klein, tropisch strandje tusasen de hoge rotsformaties komt te staan kan je echt wel zonder al die frigoboxtoeristen.. En er was echt niemand!! Ideaal dus voor een zwemke, dachten we.. Spijtig dat het water hier zo koud is 
