Probeer alleszins toch een beetje mijn best te doen om jullie terug een beetje up to date te krijgen van het reilen en zeilen hier in Aussie land.. Met beetje vertraging hebben we nu toch ook het nieuwe jaar ingezet op mijn blog..
De 1e januari was het dus awesome wakker worden in de tuin van Scottie en Kate.. Wonen in een toffe buurt en na een lekkere douche stonden we alvorens het zelf te beseffen al terug achter het fornuis (soms is het beter niet te vermelden dat je chef bent ). De kinderen, Lydia, Sabina en Poppy, wouden namelijk pannenkoeken bakken en hadden graag es gezien hoe zo'n pannenkoek door de lucht vliegt.. En genieten dat ze deden!! Na het ontbijt hebben we dan vaarwel gezegd, maar zouden elkaar nog wel tegenkomen verderop de reis. Zijn dan op het gemakje terug naar de haven getrokken waar er net een Taste-beurs aan de gang was (kwestie van toch een beetje van de culinaire gewoontes van de Aussies op te snuiven). Maar al snel hadden we door dat het ook niet echt de moeite ging worden.. Alles was te betalen en ook niet echt interessante producten Hebben dan maar voorgenomen om er een rustig dagje van te maken en hebben ons dan maar gans de middag beziggehouden met het bekijken van straattheater in de blakende zon.. En natuurlijk kon het weer niemand anders overkomen.. Tijdens een van de acts werd ik natuurlijk, met enkele anderen, uit het publiek gehaald om te helpen met de stunt (!?).. Natuurlijk met nen knalrode kop naar voor, maar was uiteindelijk wel vree geestig!! En Stijn ondertussen maar filmen en foto's nemen.. En vooral vree lachen!! Tegen de avond zijn we dan doorgereden richting Port Arthur waar we de komende 2 dagen zouden vertoeven..
Dat was het dan alweer voor vandaag.. En weet dat ik serieus wat achterop geraakt ben, maar het was meestal zo druk (zie foto ) en niet altijd even gemakkelijk om een internet te vinden!? Maar normaal moet ik wel alles kunnen inhalen vooraleer ik thuisben.. (ga da echter nie beloven )
Maar ik hou jullie zo rap mogelijk terug op de hoogte..
Waren dan helemaal in de sfeer aan het geraken.. Maar we waren nog niet goed en wel begonnen aan het hoofdgerecht aks er 3 families aankwamen samen met een horde kleine kinderen! En wat eerder al gebleken is komt weer uit.. Het blijken supersympathieke Tassies te zijn en hebben allemaal vroeger ook veel gereisd en dus zijn ze heel geinteresseerd in al ons verhalen. Meteen worden we uitgenodigd voor een glaasje champagne aan hun tafel.. En konden dan toch moeilijk neen zeggen eh Na de rest van de avond nog gezellig wat te zitten kletsen hebben en vooral heel veel gelachen en gegierd stelt Scottie voor om ons tentje in zijn voortuin te zetten ipv in het parkje. En zo geschiedde dan ook!! Wanneer zij de kinderen in hun bedje gestoken hebben besluiten wij om toch nog rap es tot aan de haven te lopen zodat we nog net het vuurwerk van 12u kunnen halen.. Zo hebben we toch 2007 kunnen inzetten op de traditionele manier en natuurlijk mocht een bijhorend pintje dan ook niet ontbreken he.
En inderdaad, we dachten dat het een stil en rustig plekje zou zijn om es beetje uit te slapen, tot we al redelijk vroeg worden gewekt door wandelaars die voorbijgetetterd komen.. Zijn dan maar onmiddellijk doorgereden terug naar het zwembad waar we ons dan toch gewaagd hebben aan een zwemke en erna vooral genoten hebben van een warme douche.. Op oudejaar moeten we der toch ne keer een beetje proper opstaan eh.. Na een beetje rondvraag schijnt oudejaar in Launceston toch maar een eerder saaie bedoening te worden, dus besluiten we al snel om toch nog te proberen doorrijden tot in Tassie's hoofdstad Hobart! Als je de de stad binnenkomt rijd je direct voorbij de haven. En het juist een ideale timing, want de laatste boten van de Sdyney-Hobart Yacht Race lopen nog net de haven binnen.. Dit schijnt een van de zwaarste zeilracen ter wereld te zijn en als je de lijst van afvallers en de averij ziet (zelf 1 schip volledig gezonken) dan zou je het wel durven geloven.. Na onze eerste verkenning werd het dan echt wel hoogtijd om es te beginnen denken aan inkopen.. Want oudejaar mag toch wel eens een beetje speciaal zijn zulle Hebben zelf gekozen voor volledig 3-gangen menu.. Uiteindelijk hebben we dan ook een ontzettend tof parkje gevonden met een free bbq waar we alles zouden kunnen klaarmaken. Op de menu stond eerst een lekker vis 'en papillot' met verse groentjes en witte wijn.. Natuurlijk ging dit gepaard met een bijhorende wijn.. Het hoofdgerecht waren gemarineerde kippenspiesjes, met aardappel en salade, opnieuw met dezelfde/bijhorende wijn.. En het dessert was beetje easy going.. Elk een halve meloen!
Dus 29 december om 9 pm vertrokken we dan eindelijk met de ferry richting Tasmania.. The Bass Strait is een van de ruwste zeeen ter wereld (aangezien de Southern Ocean en the Tasman Sea hier samenkomen) maar dat viel allemaal nog mee in vergelijking tot onze slechte stoelen om in te slapen!! Uiteindelijk dan maar op de grond gaan liggen en toch een beetje kunnen slapen.. What a life!? Na een 10-tal uurtjes over en weer geschommel zijn we dan heelhuids aangekomen in Devonport. Nog niet gans uitgeslapen, ma moesten er toch terug mee door. Zijn dan onmiddellijk enkele uren doorgereden tot in Launceston en na een moeizame start van de dag zijn we dan toch begonnen aan een wandeling rond Cataract Gorge. Al gauw bleek dat het niet echt een spannende trip zou worden die dag, tot ik opeens iets opmerkte langs het bergriviertje dat wel heel erg leek op een (wel heel erg verdwaalde) zeeleeuw!? En was er echt wel een.. Ma leek wel echt dood ook.. Na enig klauterwerk over de de rotsen en door het stromende water zijn we wel heel erg in de buurt geraakt en hoe dichter we kwamen hoe meer leven er toch nog in deze kolos bleek te zitten.. Geestig!! Na de lunch hebben we dan onze tocht voortgezet langs een schone baai en langs een openluchtzwembad, ma hadden toch niet de courage om nog in dat koude water te springen.. Uiteindelijk hebben we dan terug ons tentje opgezet in wat leek een verlaten plekje.
De komende dagen mogen we dus echt genieten van de gastvrijheid van de mensen hier.. Hebben hier toch een beetje een andere mentaliteit want kan me in feite moeilijk voorstellen dat dat bij ons zo gemakkelijk het geval zou zijn.. Weet zelf niet als ik dat zo maar zou doen? 27 december kunnen we dan terug voor het eerst in lange tijd es genieten van lekker uit te slapen!! En vooral genieten van het es niet in een tent te moeten slapen! Zelf een zetelbed kan zalig zijn als je een beetje vergeten bent wat luxe is.. Leert meer de kleine dingen te apprecieren op deze momenten.. En vooral omdat we weten dat het binnenkort gans andere koek zal worden!! Voor de rest gebeurt er de volgende dagen heel weinig.. Ineke moet meestal ganse dagen werken, dus meestal trekken we er dan overdag op uit om beetje rond te hangen in de stad en vooral om ons es beke te proberen bezig houden met onze blog een beetje op punt te krijgen.. Want je zou nog verschieten hoeveel tijd er allemaal inkruipt om dienen blog beetje bij te houden En lukt dan nog niet om es bij te blijven.. 's Avonds eindigen we dan meestal in Ondergronds waar er dan wel een gratis pintje afkan.. Zijn dan ook maar backpackers he.. Op deze manier hebben we ons toch nog een beetje kunnen bezighouden en hebben we vooral al ons praktische dingen kunnen regelen om helemaal voorbereid te kunnen vertrekken richting Tasmanie.. Hebben nog es gekookt voor Ineke om haar te bedanken voor de gastvrijheid en 29 december vertrekken we dan om 21u richting Tasmanie..
De volgende morgen worden we dan terug wakker in een plaatselijk parkske en het weer is nog nie dadde, ma op zijn minst blijft het efkes droog.. In Ballarat is er niet echt veel te doen, maar we verkiezen toch om naar Souvereign Hill te gaan.. Dit is de grootste attractie in de buurt!! Het is een stadje dat precies nagebouwd is zoals het vroeger was tijdens de echte goudkoorts hier in Australia.. Ten tijde dat veel Engelsen naar hier kwamen om hun geluk te beproeven en hoopten zo rijk te worden.. Wij konden ook ons geluk beproeven en gingen dan ook meteen aan de slag in het riviertje, ma buiten enkele miniscule stukjes bladgoud heb ik er niet veel aan overgehouden.. Ma is wel ne keer geestig!! Nadien hebben we dan nog beke rondgelopen door dit Australische Bokrijk en alle typische winkeltjes bezocht uit die tijd maar was nie echt heel speciaal. Maar was wel een goede manier om de dagen te vullen die ons nog restten vooraleer we naar Tassie mogen.. En 's avonds komt er dan eindelijk een beetje goed nieuws.. Ineke haar ma besluit om enkele dagen naar Sydney te gaan bij familie dus worden we uigenodigd om de komende dagen bij haar te logeren!! De keuze, vooral een financiele, was rap gemaakt.. Moesten de 3 komende nachten dan geen logies betalen en konden alle dagdagelijkse bezigheden ook nog es deftig doen.. Alle batterijen en onszelf opladen en ook nog es voor niets de was en de plas doen.. Ideaal!!!
Dus op Kerstdag wakker geworden door het voorbijgeraas van auto's.. hadden niet gemerkt dat ons tentje zo dicht bij de autostrade stond!? Echt schitterend.. Nadien zijn we dan doorgereden naar Ballarat omdat we gehoord hadden dat er ginder nog 't een en ander te beleven wa, ma blijkbaar nie echt op Kerstdag.. En waren in feite ook nie goe voorzien en hadden zelf geen eten mee.. En zelf alle winkels die normaal 7/7 en 24/24 open zijn waren gesloten.. Alle restaurants volboekt of veel te duur. Echt de max!! Geen weer om nen hond door te jagen en wij zonder eten.. Zijn dan uiteindelijk beland in een soort jeugdhuis waar we ietske te eten konden krijgen voor ons budget! Was wel zo'n jeugdhuis waar de jeugd die dag was weggebleven en vervangen door vooral oudere en saaie mensen. Maar geen probleem, we hadden toch ietsje te eten.. Amai!! Was nie echt te eten (saus beetje te lang laten verbranden), maja blijven lachen is de enige boodschap eh.. Konden gelukkig nog beke lachen met ons miserie en een ding wisten we zeker: volgend jaar kan Kerstmis alleen maar beter worden..
De volgende dag, zijn ondertussen al 23 december, zijn we dan in een ruk doorgereden richting Melbourne.. Wouden vooral zo rap mogelijk onze ferry boeken richting Tasmania en toen we te horen kregen dat we pas 6 dagen later konden vertrekken was het toch efkes slikken.. Hoe moesten we ons gans die tijd bezighouden?? Na dan enkele mogelijkheden overlopen te hebben besluiten we toch om eens 't stad een beetje te verkennen en vooral beke gewoon op 't gemakske rond te hangen en niets te doen.. En eens aangekomen op Federation Square zijn we er bijna niet meer weg te slaan.. Is namelijk straattheater en is echt wel geestig om es niets te moeten doen en gewoon op uw achterste te kunnen genieten en te lachen!! Dat niets doen veranderde echter vlug wanneer we een flyer in ons handen gestopt kregen van "Ondergronds". De naam alleen wekte een beetje ons interesse en toen we lazen dat ze voor de opening van hun Lounge-bar 2 gratis pintjes de man gaven hebben we rap ons biezen gepakt en zaten we al rap met een overheerlijk pintje voor onze neus.. Leken wel bijna Hollanders, ma was het laatste van ons zorgen dan.. Aangezien we daar als eerste waren zijn we dan al rap aan de klets geraakt met de manager van de bar, een Indonesisch meiske, Ineke, die ons beke verder wegwijs gemaakt heeft in Melbourne (hoewel ze voor iemand die hier al 8 jaar woont bijna niets afweet van de stad, ma gelukkig heeft ze een adres van een hostel zodat we toch ergens kunnen slapen). En aangezien ze inderdaad ook niet te veel mensen kent blijkbaar besluit ze om ons de volgende dag ook nog es overal mee te nemen.. En toch gemerkt dat mensen hier toch veel gastvrijer zijn dan bij ons.. Ze heeft zelf ons middagmaal betaald! Aangezien kerstavond toch vooral een familie-evenement is besluiten we om voor een keertje iets gans anders te doen op kerstavond.. Is hier een openluchtcinema op het dak van een appartementenblok en dat zou het dan worden.. Was zelf Monthy Python, gieren dus!! Ware het niet dat het terug begon te regenen en gans de sessie werd afgelast.. Zijn dan maar gewoon pintjes gaan drinken in Cookies: de eerste echte gezellige kroeg die we tegengekomen in Australia.. Onze kerstavond viel dan toch echt nog mee.. beter dan verwacht!! Nadien zijn we dan nog tot net buiten 't stad gereden en ginder ons tentje opgezet langs de kant van de weg..
De volgende morgen zijn we dan nog een keertje vroeg opgestaan om nog es de zonsopgang te kunnen meemaken aan de 12 apostels en al moesten we er elke dag voorbijkomen, elke dag zouden we met evenveel genot kunnen blijven kijken voor enkele uren.. Maar we moeten voort als we voor Kerstmis nog in Melbourne willen geraken.. Onderweg zijn we dan nog gestopt voor een korte wandeling over Ship Wreck Beach. Dit is een van de gevaarlijkste kustlijnen van Australia en hier staan dan ook vele gedenktekens voor alle schepen die hier in de loop der tijd vergaan zijn (en amai, zijn er heel wat geweest zulle).. Tot hier was het echt een schitterende dag, ma ons geluk was precies een beetje aan het keren erna.. Men had ons immers aangeraden om rond te rijden langs Cape Otway omdat er daar heel wat koala's te spotten zijn en er ook een schitterende wandeling is richting de oudste vuurtoten van Australia.. Maar die wandeling was te betalen, dus niet gedaan want ons budget is toch beetje gelimitteerd, en erger nog, gans die eind rondgereden zonder ook maar 1 koala te zien... Hadden ons efkes goed liggen!! Ma niet getreurd.. Enkele kilometer verder hadden we dan wel prijs.. 7 koala's verspreid over een 10-tal meter.. Schitterend en vooral omdat ik ondertussen onder de knie gekregen welk raar lawaai deze beestjes maken (en ze dan ook echt opkijken wanneer ik mijn imitatie doe ) krijgen we er terug volop lol in.. Voor heel efkes, want blijkbaar zijn alle batterijen van de camera's leeg (enkel film dus) en besluiten ze van hogeruit om es alle sluizen open te zetten.. Kletsnat terug in auto!! En alsof dit nog niet genoeg was waren we efkes gestopt langs de kant van weg om nog filmpke te maken en had ik echter niet gezien dat er een klein (!?) plaske naast de auto lag en mijn ruitje beetje veel openstond.. Amai, zo'n schoon golfje binnen in de auto.. Ikke kletsnat en natuurlijk alle twee plat van het lachen.. En dat was dan vooral het einde van de Great Ocean Road.. Hebben dan misschien wel niet het mooiste weer gehad de laatste dag, ma hebben ons echter schitterend geamuseerd en vooral genoten van alles wat we gezien hebben.. 's Avonds hebben we dan echter nog enkele uren mogen rondrijden voor een geschikt plekske voor ons tentje, maar uiteindelijk toch moe en vooral tevreden in ons nestje kunnen kruipen.. Dat wsa het dan voor The Great Ocean Road..
Na deze verkwikkende duik en de korte klim terug naar boven ontdekken we nog een ander plekje waar de meeste mensen nog nooit geweest zijn.. Langs een paar (in feite beetje te veel om gezond te zijn) trapjes naar beneden komen we aan op een strand dat bij laagtij toelaat om tot aan de voet van 2 van de apostels te komen.. Was echt amazing om zo dicht er bij te komen.. En vooral te verschieten van hoe immens en toch awesome deze rosten zijn.. En vooral om es goed te kunnen zien onder welke druk deze wonderen der natuur wel staan.. Want is echt wel een wild zeetje ginder!! Fenomenaal genieten en prachtige plaatjes schieten.. En terwijl je zo staat te genieten vergeet je natuurlijk altijd het uur uit het oog en dus hebben we ons nog een beetje mogen spoeden om nog voor hoogtij terug bij de auto te zijn.. Na een kort avondmaal zijn we dan al mogen weerkeren naar boven om de zonsondergang te kunnen meemaken vanop het bezoekersplatform.. Deze keer hadden we echter minder geluk want na een ganse wolkvrije dag kwamen er een uur voor zonsondergang de eerste wolkjes aandrijven en tegen dat het zover was zat gans de hemel pottoe.. Heel spijtig.. Gelukkig was er nog iets anders te zien dan de apostels die avond!! Een echte pinguinparade.. Is echt super om te zien hoe deze beestjes na een lange dag in zee terug aan land komen!! Komen allemaal aangegleden op het strand waar ze dan wachten tot iedereen gearriveerd is.. En dan is het de bedoeling (ma hadden het blijkbaar zelf niet allemaal even goed door) dat ze in onmiddellijk in 1 schone rechte lijn achter elkaar naar hun hol waggelen..Levert echt goddelijke en lachwekkende beelden op!!
Na nog efkes na te genieten en ongeveer vanuit elke hoek een foto genomen te hebben besluiten we enkele uren later om dan toch terug te rijden richting Port Campbell.. Want ook de gewone dagdagelijkse taken moeten nog altijd vervuld worden. Er moet namelijk ook nog gegeten en gedronken worden en wat kan er nu meer smaken dan een barbecuetje bij zo'n lekker weertje. Zeker in het land waar ze de bbq toch tot een van hun nationale trotsen noemen (is ook niet moeilijk als je weet dat hun eetgewoontes anders meestal bestaan uit fast food and fish 'n chips )!! Na dit culinaire hoogstandje ( ) zijn we dan terug doorgereden richting Loch Ard Gorge waar we een plekje gevonden hebben waar op dat moment nog niet veel dagjestoeristen de weg naar gevonden hadden.. En gelukkig maar ook, want wanneer je op zo'n klein, tropisch strandje tusasen de hoge rotsformaties komt te staan kan je echt wel zonder al die frigoboxtoeristen.. En er was echt niemand!! Ideaal dus voor een zwemke, dachten we.. Spijtig dat het water hier zo koud is !! Maar we rapen toch al onze moed samen en duiken er zonder veel bij na te denken toch in.. En was echt wel verfrissend!! Maar zoveel als het verkwikkend was, zo rap was het ook al terug over.. Toch beke te koud om gezond te zijn.. Maja, ijsberen schijnt echt wel gezond te zijn en voor de foto kan er altijd nog een lachje af eh..
Na een zalige, maar toch its te korte nachtrust hebben we dan opnieuw ons tentje opgeborgen en zijn we nog voor zonsopgang vertrokken richting the 12 Apostles.. En was echt een ideale morgen om de hoofdattractie van de Great Ocean Road voor de eerste maal te aanschouwen: geen wolkje aan de lucht en schitterende kleurentaferelen op deze unieke rotsenformatie!! Nu begin ik echt te begrijpen waarom mensen soms sprakeloos kunnen worden bij het zien van sommige wonderen der natuur.. Is dan ook bijna onmogelijk te beschrijven hoe mooi dit alles wel is! Men moet er in feite geweest zijn om het te geloven.. De goeie god zijn vertrouwelingen zijn echter niet allemaal even standvastig: ze staan dan ook constant onder grote druk (van wind, water, zout, ..) en dus gebeurt het om de zoveel jaar wel es dat er eentje naar beneden komt en er dus in feite nooit meer 12 apostels te zien zijn.. Maja, zou nogal dom zijn om ze de 8 apostels te noemen ofzo eh..
Na het lange genieten moesten we dan snel onze reis verderzetten als we nog ergens een mooie zonsondergang wouen meemaken.. Zodoende zijn we dan onmiddellijk doorgereden naar The Grotto.. Weer een natuurfenomeen dat ontstaan is doordat de rotsen er eeuwenlang tegengeslaan hebben, de kust brokkelt hier namelijk af met enkele centimeters per jaar en dit zorgt steeds weer voor schitterende plaatjes.. Ook de London Bridge is hier een schitterend voorbeeld van.. Voeger leek het een regelrechte kopie maar door invloed van de natuur is er een deeltje van ingestort waardoor er nu enkel nog een (nog altijd impressionante) ark overblijft.. De zonsondergang hebben we dan bekeken aan Loch Ard & Gorge. Was echt een schitterende dag geweest en dit was een ideale manier om de dag af te sluiten.. Nadien hadden we enkel nog een organisatorisch probleemke.. Moesten in het donker nog een plekske vinden om te slapen en te eten.. Ma zoals meestal hebben we nogal veel geluk gehad en lagen dan ook al snel terug onder de wol..
Na dus de ferry genomen te hebben vanuit Kangaroo Island werd het dan terug tijd om het vasteland van Australia nog een beetje verder te verkennen.. De baan die we moesten nemen staat bij iedereen beter bekend als de Great Ocean Road. Is de prachtige, bochtige kustbaan die ons vanuit Adelaide naar Melbourne zou brengen. De eerste dag was er echter nog niets van te merken want hebben die dag enkel langs saaie banen gereden, tenzij Larry the Lobster (een gigantisch model van een kreeft in Kingston) sommige mensen in vervoering kan brengen.. Na dus een redelijk saaie dag hebben we dan uiteindelijk ons tentje kunnen opslaan langs een plaatselijk riviertje in Port Fairy. Hopend dat de volgende dag toch een beetje meer te bieden zou hebben?! De volgende morgen zijn we dan vol goede moed onmiddellijk doorgereden langs the Great Ocean Road en rond 18u zijn we dan eindelijk toegekomen aan iets bezienswaardig.. Amai, was zelf fenomenaal.. The Bay of Islands, allemaal kleine eilandjes die door erosie van wind, zand, zout en water hun eigen specifieke vorm gekregen hebben.. Schitterend..
Hoop dat jullie allemaal een schitterend oudejaar gehad hebben en dat het nieuwe jaar vol goede voornemens begonnen is.. (meeste voornemens zijn waarschijnlijk bij enkelen toch al terug mislukt ) Wij zijn het nieuwe jaar lekker gestart en gelukkig heb ik me nooit voorgenomen om mijn blog iets beter bij te houden, want lukt door een acuut tijdsgebrek toch nooit..
Maar vandaag ga ik toch ietsje proberen erbij te zetten (wel niet super veel tijd) en ik beloof jullie dat ik vanaf in Melbourne es een ganse dag eraan ga werken om terug up to date te geraken..
Het allerbeste voor 2007 en tot binnen een maandje
Meer kan ik voorlopig niet schrijven, want mijn tijd hier zit er alweer veel te vlug op.. Hoop jullie zo rap mogelijk terug op de hoogte te kunnen houden!! Maar kan al een klein voorsmaakje geven op het volgend verslag: The Great Ocean Road!! Amuseer jullie allemaal op oudejaar!! Slaap jullie kater maar uit op nieuwjaar!! En we horen elkaar wel in 2007..
De volgende dag hebben we dan es op ons gemakse uitgeslapen en dan es begonnen aan de wa en de plas (jaja, moet hier ook gebeuren hoor) Na alles terug een beetje in orde gekregen te hebben, een beetje want zijn blijkbaar allebei niet van de meest ordelijke (ma werken eraan...) zij we dan stilletjes doorgereden naar het noorden van het eiland.. Gewoon om es een dagje te genieten van de rust en de stilte op een van de vele witte, onbewandelde stranden.. Is echt een wonderlijk gevoel om zo gans alleen op zo'n strand te zijn en te kunnen zwemmen in zo'n helder water.. Voor de rest was het dan gewoon beke bezig blijven met lezen, dagboek bijhouden, verbranden en nog beetje meer verbranden, klauteren tussen de rotsen (lees: op uw gat gaan tussen de rotsen). Was dus echt een relaxed dagje en zelf zo erg dat we compleet het uur uit het oog verloren waren en zo blijkbaar het pelican feeding gemist hebben.. Maar geen nood! Zijn dan doorgereden terug naar Brown Beach en zijn daar getrakteerd geweest op een van de mooiste avonden ooit!! Schitterende zonsondergang, pelikanen die om de haverklap heen en weer vliegen, dolfijnen die op enkele meters voor onze ogen een beetje komen spelen, enzo, enzo.. Moe van het nietsdoen, maar wel voldaan hebben we dan terug de tent opgezet en een tukje gedaan.. Want de volgende morgen was het alweer gedaan. Rond 10u hebben we dan de ferry teruggenomen naar het vasteland.. Beetje met spijt in het hart, ma moest ik ooit terugkomen naar Australia, is dit echt een van de must do and see's!!
Na een halve dag genieten op de Remarkable Rocks en in Admirals Arch hebben we dan uiteindelijk besloten om toch nog es ergens anders naartoe te trekken ook, want anders zouden we hier 's avonds nog kunnen zitten.. Wie weet komen we hier ooit nog terug?! 's Middags hebben we dan op ons rustige manier genoten van een fikse wandeling door de natuur van het prachtige Flinders Chase National Park.. Is de ideale manier om de wilde dieren die hier leven te kunnen spotten.. Kangoeroes, voorhistorische reptielen zoals de goanna, mooie echidna's (ongeveer zoals een egel, maar dan nog een maatje groter en veel kleurrijker), enzo.. Echt een toffe manier om een zonnige namiddag door te brengen!! Eens terug op de camping hebben we dan onszelf getrakteerd op een lekker avondmaal (lekker betekent dan vooral beter dan het gewone kampeereten, en is niet zo moeilijk ) en een lekker goedkoop glaasje wijn.. Heerlijk!! Uiteindelijk hebben we dan besloten om er toch terug op uit te trekken om toch terug ergens een zonsondergang mee te pikken.. Zijn dan terug naar de Admirals Arch getrokken waar we terug genoten van alles wat de natuur ons te bieden had...Fenomenaal schoon.. Nadien kwam echter de trage terugweg naar de camping.. En gelukkig dat we traag reden, want af en toe kwam zomaar uit het niets een kangoeroe opgedoken om dan gezellig even te blijven zitten in het midden van de baan.. Veilig thuisgekomen dan terug in onze slaapzak gekropen en proberen slapen.. Is echter niet gemakkelijk als dat juist in de buurt van een groepje koala's is.. Want zien er echt schattige beestjes uit en zijn ook zo pluizig, ma het geluid dat ze maken past helemaal niet bij hen.. Lijkt net alsof er ergens een varken gekeeld wordt!! Als ik thuis ben zal ik eventueel wel es een imitatie geven, want Stijn zegt dat ik er erg goed in ben!!!
Na een zalige nacht in ons tentje, waren we toch weer vroeg uit de veren want de zonsopgangen schijnen hier magnifique te zijn... Zijn dan rond 5u30 onmiddellijk doorgereden richting opnieuw de Remarkable Rocks om daar de zon te zien opkomen.. En was echt raar want alweer was er niemand om die natuurfenomenen te aanschouwen op het mooiste moment van de dag!? Of zou het aan ons liggen? Zou het kunnen dat wij een beke raar geworden zijn van al die gezonde lucht?? Was alleszins een schitterend op deze rotsenformatie.. Zijn hier dan ook een tijdje gebleven om te genieten van al die schoonheid! Na ons typisch Australisch ontbijt (boterhammen met Nutella) zijn we dan doorgereden naar Admirals Arch.. Dit is een plaats waar de Nieuw-Zeelandse zeehonden aan land komen om te genieten! In tegenstelling tot Seal Bay kan je hier niet op strand, maar komen ze allemaal samen in een immense grot en op de omliggende rotsformaties. Is vooral schitterend om dan al die kleine puppies te zien zwemmen en spelen in het water.. Spijtig dat we altijd maar zo weinig tijd hebben want anders kan je hier makkelijk op je gemakske een dag slijten en gewoon genieten van het schouwspel dat deze beestjes je geven.. Ook de omgeving is schitterend omdat er in de verste verte gewoon niets te zien buiten de kleurrijke natuur, sneeuwwitte stranden en de helderblauwe oceaan... Lovely!!
). De kinderen, Lydia, Sabina en Poppy, wouden namelijk pannenkoeken bakken en hadden graag es gezien hoe zo'n pannenkoek door de lucht vliegt.. En genieten dat ze deden!!
) 
wijn.. En het dessert was beetje easy going.. Elk een halve meloen!
