(bij gebrek aan internet in Vientiane even wat meer leesplezier)

DAG 16: vrijdag 27 juli 2012

Vandaag vroeg uit de veren om 'the cave' te bezoeken. Om 8u moesten we in de tourist information zijn om dan naar de slowboat gebracht te worden. Die slowboat was niet dezelfde als de vorige die we namen. Een zelf-ineengeknutseld-met-autostuur-en-motor-bootje dat maar er brikbrak uit zag.

Er waren zes dwergenstoeltjes, om erbij te kunnen moesten we ons dubbelgeplooid naar achteren begeven door een al even smal gangetje en dan als een kikker op de kleine stoeltjes gaan zitten. Het is eens iets anders!

Die vaart duurde ongeveer een uur, dan kwam je bij een grot die je dus alleen maar langs het water kon bereiken.

En … we hadden er meer van verwacht. De grot ging helemaal niet diep en was dus niet heel indrukwekkend. Ze was volgestauwd met buddhabeeldjes en dat was het zo ongeveer. Er was ook een upper-cave, die we met immens hoge trappen konden bereiken. (de mensen zijn hier maar half zo lang als ons, maar als ze een trap maken is dat wel één voor reuzen) Na die inspanning kwam we dus boven aan, die grot was al ietsje interessanter, maar nog was het vrij teleurstellend. Maar goed, we troostten ons met de wijze woorden van Sun: never try, never know. Weer naar het bootje om nog een uurtje in kikkerpositie terug te dobberen naar Luang Prabang.

We hadden uitgecheckt in het guesthouse en zouden vanavond rond 19u vertrekken naar Vientiane. Dus de rest van de dag zwierven we van het ene cafétje naar het andere, winkeltje in, winkeltje uit. Tot de tijd daar was.

De slaapbus was net als de trein tamelijk comfortabel. Maar er was wel heel wat minder plaats. Ook hier blaasde de airco op volle toeren zodat je er een droge keel van kreeg en't Pelleke wat keelpijn. Toch is het nachtreizen interessant om te doen, een rit van 11u is dan zo voorbij!

DAG 17: zaterdag 28 juli 2012

Complete rustdag!

Tourist information gesloten :(

Veggie restaurant ontdekt!

DAG 18: zondag 29 juli 2012

Oké, de tourist informations zijn ook vandaag gesloten. Dikke pech. Het enige wat er in of om Vientiane te zien is, is het buddha park en een nationaal park, of zoals ons boek het zegt, een national protected area.

Het nationaal park kunnen we beter niet op ons eentje bezoeken, met zijn tijgers en beren (daarom dus dat we die tourist info nodig hebben), maar het buddhapark was wel een optie.

Dus 's morgens hop met een tuktuk een goed uur tukken. Om een of andere reden vloog de uitlaat van de tuktuk rechtstreeks het wagentje in, wat de rit niet bepaald aangenaam maakte. Met de sjaal voor onze neus trotseerden we de hobbelwegen.

Het buddhapark was wel de moeite. Eén of andere man maakte ooit een hele hoop buddhabeelden in gewapend beton. Het ene al imposanter dan het andere, maar wel eens mooi om te zien.

Rond de middag waren we terug in Vientiane en vielen in een zwart gat. Niks te doen, niks te beleven. Vientiane is dan ook, héél anders dan Luang Prabang, zeer oninteressant om te vertoeven. De gebouwen en straten zijn er lelijk en ongezellig, er rijden enorm veel gloednieuwe dikke pick-ups door de straten en bovenal, er is niets te zien van monumenten of andere mooie plekjes.

Wat is dat toch met die hoofdsteden?

Morgen hopelijk meer geluk met de dag. In de vroege ochtend naar de tourist information om ofwel een tripje te boeken naar een bosrijk gebied, ofwel de biezen te pakken naar Pakse!

DAG 19: maandag 30 juli 2012

Tja, de les van vandaag: in Laos kan je niks in een wip regelen, geef de mensen TIJD.

Zoals gezegd gingen we naar de 'officiele' tourist information van Vientiane. Een half uur te laat doen ze de deuren op en staat er een jonge snaak in net pakje achter de toog. We vragen naar info om eventueel een trektocht te doen ofwel naar Pakse te gaan. Maar in plaats daarvan duwt hij twee kaartjes onder onze neus (na een half uur zoeken) en gaat dan weg met het idee: nu heb ik ze wel geholpen. Ooowkeej. Gelukkig was daar een franse dame die ik aansprak en ze gaf ons een ander adres van een tourist information waar ze ons wslk wèl zullen verderhelpen.

Hup daarnaartoe. En inderdaad de man was behulpzaam. Maar het duuuuurde en duuuurde. Dus voor vandaag konden we het wel vergeten. Rond 14u was de kogel dan eindelijk door de kerk, we gaan morgen naar de eco village voor twee dagen en één nacht en trekken daarna met de nachtbus naar Pakse. Haléluja!

DAG 20: dinsdag 31 juli 2012

Om 8u kwam de tuktuk ons oppikken. Hij was mooi op tijd met een 08u10. Hij zette ons ergens af, samen met twee franse dames, op een soort markt waar alle fruit en groentenswaren samen kwamen om dan te verdelen naar de lokale marktjes (denk ik). De geur van rottend fruit hangt me nog in de neusgaten! We worden op een ander soort tuktuk gezet, volgestapeld met kratten groenten en fruit, we zetten ons in het karretje. Er kruipen nog vier lokals bij en de rit kon beginnen. We hadden geen idee hoe lang het zou duren, maar het duurde LANG. Zo'n goeie 2 uur, want hij stopte op alle lokale marktjes om de kratten af te lossen, er sprongen hier en daar mensen af om nieuwe op te laden. Het lokale openbaar vervoer dus.

Op het einde werden we op een pick-up gezet die nog maar net niet uit elkaar viel om het laatse stukje weg af te leggen. Veel modder, bergjes op en bergjes af met wat slippartijen tot gevolg. Daar waren we dan!

De eco-village ligt naast een rivier. Er is een soort café/restaurantje volledig uit hout, heel gezellig, met kasten insecten die tentoongesteld staan, insecten die hier voorkomen dus. Waaronder immens dikke kevers met voelsprieten dubbel zolang als zijzelf, vlinders zo groot als een A5 blad, tarantula's en schorpioenen. Kortom, een gezellige beestenboel. Ook wat slangen en kikkers op sterk water, maar dat vind'k maar vies.

We kregen een houten hutje toegewezen om te slapen, met proper badkamertje, een balkon met hangmat. Best wel gezellig dus. Rond 14u gingen we kajakken. Samen met nog een gezinnetje … Hollanders! (we zijn hier nog nergens beland waar we geen Hollanders zijn tegengekomen! Ik dacht dat ze enkel met de camper naar Frankrijk of Kroatië bolden??) Enfin, niets tegen Hollanders hoor ;) Na de kajak sprak de 'baas' van de eco-village ons aan en vroeg of we wilden mountainbiken. De fietsen lagen al klaar, het was een rit van 16km. Klinkt goed, hop, wij de fiets op! En dat was echt super-leuk. Rustgevende dorpjes met spelende kinderen die wild-wuivend allemaal “SABAI-DEE” roepen, afgewisseld met landelijke wegen waar links en rechts waterbuffels slenteren en waar je moet slalommen tussen de grote plassen op de weg. Onze benen zagen dan ook roestbruin van de modder, want inderdaad, de grond is hier roestbruin van kleur.

Bij aankomst een douchke gepakt. Nadien lekker gegeten en mijn eerste rode wijn van op reis gedronken (een beetje zuur).

03-08-2012 om 13:33 geschreven door Pelle&Peen

DAG 13: dinsdag 24 juli 2012

Hopsakee, om 7u naar het ontbijt, spullen pakken en terug naar het water om de slowboat naar Luang Prabang niet te missen. Onze wens was uitgekomen, we zaten niet weer met de bende opgescheept. Wat wel jammer was is dat het Franse koppeltje wèl bij de bende op de boot zat, en niet bij ons. Er vertrokken dus twee boten op hetzelfde moment, als de ene vol zat, werd de tweede volgeladen. Aangezien wij mooi op tijd waren zaten wij op de eerste boot, en alle anderen op de tweede. Het beloofde dus een rustige rit te worden.

Rond een uur of 5 kwamen we dan eindelijk aan (met een hele hoop tussenstoppen duurde de rit wel erg lang). Maar, hoe fijn, de andere boot was net voor ons aangekomen en we zagen het Franse koppeltje alweer. Ze hadden een guesthouse gevonden en zaten al klaar in de tuktuk. We sprongen erbij voor 15.000 kip (zo'n 1,5 euro) en gingen mee naar de guesthouse.

's Avonds aten we nog bij een Duits koppel dat net naast de guesthouse een restaurantje geopend had. En volgens Jelle is die vent nen ex-RAF'er. Daarenboven lijkt ie nog op Bazil Fawlty. Enfin, gekke boel.

DAG 14: woensdag 25 juli 2012

Eindelijk eens uitslapen! Ondanks al die gekko-geluiden hebben we toch nog lekker geslapen. We namen een ontbijtje bij Bazil Fawlty en huurden een fiets voor 10.000 kip (1 euro). We zochten de tourist information en dat was geen makkelijke klus. Gelukkig is Luang Prabang geen grote stad en kwamen we er na een tijdje toch op uit.

Toen we een kaart van de stad hadden versierd ging het al ietsje vlotter. We sjeesden met het vlo'ke door de straten en gingen de Mekong over naar een ander stadsdeel. Daar was alles nog veel autentieker, met hobbelige asfaltwegen. En daar kwam de regen! We trokken er ons niks van aan, want het was zeker warm genoeg. Maar tegen de tijd dat we terug aan de guesthouse waren, waren we toch mooi doorweekt. Fietske terug ingeleverd en wat op de kamer gezeten. Toen begon het pas echt goed te gieten …

Rond een uur of half 7 toch de regen terug getrotseerd om onze magen te vullen. We hadden fancy regenponcho's, dus die trokken we dan maar aan. Jelle herinnerde zich een pizza-resto en daar hadden we nu stiekem allebei wel zin in. (verandering van spijs doet eten? … met al die noodles hier!)

In het naar daar gaan nog een fijn avondmarktje gepasseerd en twee mooie sjaaltjes gekocht!

DAG 15: donderdag 26 juli 2012

Hup, vandaag rustig opgestaan en ontbeten bij een lief menneken. Er vielen kruimeltjes naast ons bord en de vele mini-mieren observeren was wel'ns leuk. National Geographic in real life.

Toen kochten we een horloge voor Jelle. Morgen moeten we er vroeg uit en hebben een alarm nodig. Aangezien bij het bambooraften Jelle's gsm nat werd, weigeren de knopjes nu te werken, dus geen alarm. (hij overleefde al een wasbeurt in het wasmachine, misschien komt ie dit ook wel te boven …)

Enfin, dat was een hele klus. We vroegen aan de dame naar een horloge met alarm. Ze gaf er ons één, maar dat bleek er geen met alarm te zijn. De meneer komt ertussen en geeft ons een tweede. Na wat prullen en doen lukt het om een alarm laten af te lopen. In orde dus: wij weg met het horloge.

We gingen terug naar het guesthouse want daar kon je brommertjes huren. Die waren wel duurder dan verwacht (en ook duurder dan in Thailand), maar we hadden onze zinnen er nu opgezet dus deden we het toch. Hop, op de brommer, naar de naftpomp en hopsaké naar de waterval. Het was een goed uur rijden. Heel veel bochten, bergje op bergje af. Mooie zichten, buffels, kippen (heel gevaarlijk, want die beslissen telkens nèt op't laatst om vlug voor je in te lopen), honden, kindjes, …

Fijne rit, leuke ervaring. Aangekomen aan de waterval bleek er ook een berenopvangcentrum te zijn. Er worden twee berensoorten opgevangen die in het illegale circuit belandden. Altijd leuk om dan toevallig op zo iets te stuiten. Na het bezoek keerden we weer richting Luang Prabang en reden ook naar de andere kant buiten de stad.

En ohja, na 2 uur was de horloge van Jelle alweer plat. Dus zijn we voor een derde keer gaan vragen naar een nieuwe … met alarm. Hopen dat die het doet tot morgenvroeg 7 uur ?

Rond 19u gingen we iets eten, brachten het brommertje terug en hadden een date met Etienne en Alexia. Want wij vertrekken morgen naar Vientiane en zij gaan op trektocht. Er kwam dan ook nen oude Australiër met zijn Laosiaanse madam en nen Brit bijzitten.

27-07-2012 om 10:09 geschreven door Pelle&Peen

DAG 10: zaterdag 21 juli 2012

Vandaag planden we een dagje Chiang Mai. We deden het rustig aan, gingen het centrum in naar het Chiang Mai-museum. Dat stelde jammer genoeg niet zo beister (?) veel voor. We bezochten ook nog enkele tempels. Niet moeilijk in Chiang Mai (vergeleken met Bangkok) want, het stikt hier van de tempels!

De een na de ander even rijkelijk versierd met goud.

Het was alweer een superwarme dag dus gingen we op het warmst weer even naar het guesthouse, om wat te bekomen. Jelle had wat info gevonden over 'Night bazar', de avondmarkt die elke dag doorgaat en bij toeval ook nog niet zo gek ver van het guesthouse lag. We zetten onze wandeling in en passeerden alweer een tempel. We staken onze hoofden even binnen en er kwam meteen een jonge monnik op ons af. We dachten eerst dat hij ons weg ging sturen en de tempel wou sluiten. Maar hij was eigenlijk supervriendelijk en probeerde met alle moeite van de wereld een conversatie aan te gaan.

Hij nam ons zelfs even mee naar de tempel en leerde ons 'bidden'. Hoe we ons moesten zetten, welke bewegingen we moesten maken en dan moesten we nadenken over goede dingen of wensen.

Ook heeft het blijkbaar belang in welke dag van de week je geboren bent, voor elke dag is er een ander beeld. Maar meer kregen we er niet over te weten want hij kon het niet uitleggen in het engels :)

Oké, we zetten onze weg verder naar Night Bazar. Een heel toffe overdekte avondmarkt met fijne spulletjes. Jelle kocht een hemd, ik ook een hemd, een kussensloop en een horloge (olozie, op z'n Jelle's).

Stonden er daar 'dames' met pluimen in hun poep. Hadden we al meteen door dat de dames nog een banana hadden hangen (om Sun's woorden even te gebruiken). Ladyboys dus. Ze deelden flyers uit want iets later op de avond zou er een gratis show plaatsvinden. Dat konden we niet laten liggen, toch?

En het was er los over! Een optreden van Tina Turner, een man die voor de helft gekleed en geschminkt was in een vrouw, en nog meerdere gekke, pluimige taferelen. Ongelooflijk! (en het contrast met de gesprekken met de jonge monnik van daarvoor was natuurlijk immens)

DAG 11: zondag 22 juli 2012

Om 10u kwam het busje ons oppikken richting Chiang Kong. Daar zouden we blijven overnachten om de volgende dag naar Laos over te steken.

We kregen dus een nieuwe bende die ons enkele dagen zou vergezellen. En toevallig, de twee duitse zusjes vanop de trektocht zaten ook in het busje.

De rit duurde enkele uren, zo'n 6u. Met een tussenstop in Chiang Rai, de witte tempel. Het was adembenemend mooi! Alles was wit (uiteraard), van onderaan duivelse taferelen, lelijke hoofden, handen, … en naarmate je naar boven ging werden de beelden mooier. Van hel naar hemel, dus.

Dat was ongeveer de enige sensatie van de dag, maar wel de moeite waard.

's Avonds hadden we wel nog een leuke babbel met enkelen van de reisgenoten, alweer twee fransen, drie luxemburgers, een handvol hollanders en de twee duitse zusjes.

DAG 12: maandag 23 juli 2012

Vandaag alweer vroeg uit de veren. We werden rond half8 naar een nabijgelegen guesthouse gebracht voor een ontbijtje. Alweer ei met beschuitjes en koffie of thee. Daar hebben we een hele tijd met een 30-tal man staan wortelschieten. Een pick-up kwam ons ophalen, we werden naar hier en naar daar gereden en uiteindelijk bij de grens gedropt. Daar aanschuiven voor een stempel en we werden over de Mekong gezet met een klein bootje. Om daar nog meer stempels te krijgen en een visum voor zij die dat niet hadden (wij wel, hihi). De overtocht van de Mekong is dus de grens van Thailand en Laos, de ene kant Thailand, de andere kant Laos, dus.

Daar hebben we ook nog een hele tijd staan draaien en uiteindelijk rond 12u vertrok de slowboat over de Mekong richting Pak Beng.

En we hadden bru-te pech! Op onze boot zaten (naast de leuke mensen van gisteren) nog een hele troep Duitsers en Hollanders die er een privé-party van maakten. De boot was nog niet vertrokken of de rum en wodka vloog al in't rond. Niets tegen rum en wodka (uiteraard), maar wel tegen de luide barslechte muziek die werd opgelegd, het schreeuwen en roepen langs alle kanten. Kortom, het was beschamend om in zo'n groep terecht te komen. Er zaten een aantal locals op de boot en die wisten niet wat ze zagen. Enfin, het hele sfeertje was dus omzeep. Respectloos tot en met.

Maar het zicht was supermooi. Hoge, groene bergen. Hier en daar wilde runderen of geiten die langs het water liggen te herkauwen.

We hadden wel geluk dat het Franse koppeltje bij ons zat. Fijne mensen. Het meisje Alexia haar grootvader is van Laos, maar is ooit gevlucht naar Frankrijk. Ze hebben oude foto's bij van waar de man ooit woonde en gaan nu op zoek naar die plek. Wel leuk, zo'n missie. Ze was dus uiteraard ook niet opgezet met het gedrag van die mensen op de boot, maar enfin, niets aan te doen.

Rond 18u kwamen we dan aan in Pak Beng, in de gietende regen op zoek naar onze guesthouse. Want inderdaad, dit was de eerste dag in de gietende regen!

Morgen nog een dag varen, van Pak Beng naar Luang Prabang. Met alle hoop van de wereld dat we niet weer bij die bende terecht zouden komen ...

24-07-2012 om 15:25 geschreven door Pelle&Peen

DAG 7: woensdag 18 juli 2012

Rond 12u kwamen we met de trein aan in Chiang Mai. Heel tof, want we hadden dus een goeie drie uur vertraging en om half 9 zouden ze ons komen afhalen en voeren naar de BMP, backpackers meeting point.

Gelukkig stond die man er nog, met een plakkaatje met Jelle Van Hoecke. We werden in een camionettje geduwd, en er kwamen nog 9 andere bij. Goed geplet dus. Het was gelukkig niet ver rijden.

We werden gedropt in het BMP House, daar bleven we even uitpuffen van de treinrit, gingen opzoek naar iets te knabbelen en hadden om 17u30 een afspraak met de gidsen voor morgen.

Toffe pé'kes. Maar wat er nu precies op de planning stond was ons nog een raadsel.

DAG 8: donderdag 19 juli 2012

's Ochtends moesten we al om 8u uit de veren om om 9u naar de bergen te vertrekken. Weer in een busje met 12 man, onze reisgezellen voor de komende twee dagen. Twee Walen, zes Duitsers en twee Fransen. Dan ga je al eens op reis, zit je met alleen maar Europeanen opgescheept ;)

Onze eerste stop was meteen ook de grootste verrassing. Hoe hard ik (Jelle) ook gezworen had het niet te doen, hebben we een ritje op een olifant gemaakt. En... het was tof. De diertjes werden ook tamelijk goed behandeld en tsjokten rustig voort.

Daarna begon onze eerste wandeling van ongeveer 20 minuten. Tijdens de wandeling kregen we onze maaltijd: lekkere rijst met groentjes in een bananenblad, meer moet dat niet zijn. Ook verloor er één van de meisjes die bij ons was haar camera in het riviertje, onze franse vriend wou de heisa filmen en ja... ook zijn camera mocht wat baantjes trekken in het kolkende riviertje. Gelukkig hadden we onze begeleider Mr. Sun nog. Die beide camera's uit het water viste (in zijn onderbroek).

Na het eten trokken we nog anderhalf uur de bergen in. Op zoek naar een mooie waterval, waar we ons aan een verfrissende duik waagden. Daarna nog wat stijle paadjes bewandelen om uiteindelijk bij een Karin-dorpje terecht te komen. We werden er vriendelijk verwelkomd en aten een heerlijke maaltijd. Mr Sun (maar na 19u was het Mr Moon) probeerde ons stomdronken nog wat info over Thailand mee te geven. Vooral de informatie over de ladyboy's en boylady's was hillarisch. Zo beweerde hij zelf 3 maanden ladyboy geweest te zijn, onder het motto: never try, never know! Maar het bleek dan toch niks voor hem. Hij beweerde dat er op de universiteit van Chiang Mai zelfs toiletten zijn voor mannen, vrouwen en ladyboys apart. Hmm … eens checken?

Enfin, hij kon sappig vertellen in een tamelijk onverstaanbaar thai-engels. Onze gids was dus in orde!

Hij wilde ook dat iedere taalgroep een liedje zong. Dus zongen we in kanon 'broeder jacob' in het frans, duits, nederlands, engels en deens. Grappige avond.

DAG 9: vrijdag 20 juli 2012

De dag erna trokken we verder vanuit het dorpje en bezochten een schooltje, rijstvelden, STIJLE bergpaadjes (zowel op als af) en gingen we bamboo-raften. Met een manneke van 15 die alles in goede banen moest leiden en wel oog had voor de twee meisjes in bikini die bij ons op het vlot zaten. Na een uurtje gezellig dobberen in het plaateslijke riviertje gingen we moe en voldaan terug naar Chiang Mai. We aten lekkere loempia'tjes, stonden verbaasd van de rust (veeeeeeel aangenamer dan in Bangcock).

Heel fijn is dat het de afgelopen dagen draaglijker weer was. Het was twee dagen heel bewolkt, maar we kregen toch geen regen. Zo tussen 30 en 33 °C.

Begrijpen wie begrijpen kan, maar Jelle sloeg er wel in om op een totaal bewolkte dag toch te verbranden!

Uitspraken van Sun onze gids:

Quote van de tocht: Oh my buddha! (ipv 'Oh my god')

Motto van de tocht: Never try, never know! (alles eens proberen, dus)

Morgen staat een dagje kuieren in de stad, een thai-boxmatchke en avondmarktje meepikken op het programma.

20-07-2012 om 00:00 geschreven door Pelle&Peen

Vandaag vertrokken we (te voet) naar de “big buddah”. Omdat we intussen zo'n hekel hebben aan de opdringerige tuktuk-chauffeurs, besloten we alles te voet te doen. In de voormiddag viel dat nog mee, maar naarmate de dag vorderde was het echt weer puffen geblazen.

De wegenkaarten in Thailand zijn echt onduidelijk en daarboven proberen de tuktuk-chauffeurs je nog eens op het verkeerde pad te sturen, zodat je toch maar in hun karretje zou stappen. Enfin, de “big buddah” hebben we gevonden. Het was een rustgevende plaats met een tempel aan, en dus een grote gouden buddah. Daar waren enkele monniken in de tempel aan het chanten. Speciaal effect, mooi, meeslepend.

We gingen verder langs een ander tempelcomplex en keerden nadien weer even naar de kamer terug, om de hitte te doorbreken met een douchke en airco.

Tegen de avond liepen we alweer wat marktjes af op zoek naar een pet voor Jelle (tevergeefs) en twee "sleeping bags", wel gevonden!

DAG 6: dinsdag 17 juli 2012

18-07-2012 om 11:31 geschreven door Pelle&Peen

DAG 4: zondag 15 juli 2012

Tja, het slapen ging dan toch niet zo goed. Om 23u werden we alweer wakker met het gevoel dat het rond een uur of 5 in de ochtend was. Klaarwakker …

Jelle had wat filmpjes bij en we keken naar Ice Age 4. Wat later met alle moeite van de wereld weer in slaap proberen vallen. En we werden weer wakker om … 12u 's middags! Huhh?!

We moesten om 12u natuurlijk uitchecken dus vlugvlug alles gepakt en hop naar beneden. Daar een ontbijtje gegeten en op zoek gegaan naar het bamboo-guesthouse. Uiteindelijk zijn we uitgekomen bij Paul, zo'n 100 m daar vandaan. Hier slapen we voor 5€ de man, met airco, douche (of wat daarvoor moet doorgaan) en internet. Best oké dus.

Het was al goed na de middag dus heel veel konden we niet meer ondernemen. We zijn naar het water gegaan en met de bootjes de rivier Chao Phraya afgevaren, en dan weer op om in het midden ergens uit te stappen.

Wel opvallend hoe immens het verschil tussen arm en rijk daar te zien is. Links zie je grote luxehotels uit de grond rijzen, rechts armieterig halfverrotte paalwoningen ...

Het was wel ellendig warm dus onze wandeling naar de tempels was vrij tevergeefs. Wanneer het wat bewolkter werd gingen we op pad, en toen we twee stappen binnen zetten mochten we weer naar buiten want ze gingen de tempel sluiten, tjah, verdorie. Wel nog wat marktjes afgewandeld.

Morgen nog een dag Bangkok, dinsdag om 18u de trein op naar Chiang Mai!

15-07-2012 om 16:20 geschreven door Pelle&Peen

DAG 3: zaterdag 14 juli 2012

Rond 8u werden we stilaan wakker, raapten we alle spullen weer bijeen en gingen naar beneden voor het ontbijt. Omdat we op het 5de verdiep slapen waren we zo lui om de lift te nemen. En je raad het nooit, de stroom viel uit net toen we op het gelijkvloers waren. (in een gloeiendhete lift) Wij maar bonken op de deur: HEELLLOOOO!!

We hoorden wat bedrijvigheid aan de andere kant van de deur, wat gesleutel hier en daar. En eventjes later ging de liftdeur traagjes open. Met zo'n vijf Thaikes voor onze neus op een stoel. “Goodmorning!” zei Jelle, en we konden naar het ontbijt. Eind goed, al goed!

Na het ontbijt zijn we naar de skytrain gewandeld, om zo korter bij het centrum een guesthouse te zoeken. Dat ging erg vlot, van daaruit sprak een man ons aan (één van de zovele die dag...) en raadde ons aan naar het ITAT te gaan, iets van het tourisme. We namen onze eerste tuktuk voor 20 Bath.

Daar hielp Jood ons verder met het reisplan, een vriendelijke Thaise madam. We hebben zo onze slaaptrein naar Chiang Mai geboekt, en nog heel wat meer tot in Luang Prabang, Laos.

Enfin, dat was fijn. Een guesthouse voor vandaag boekten we niet, want we gingen op zoek naar het Bamboo-guesthouse, aangeraden door nonkel Geert.

Jood kende dat guesthouse niet dus gingen we alleen op pad. Alleen jammer dat we het adres niet hadden opgeschreven ...

Het was in de buurt van Khoasan Road, dus lieten we ons daar deponeren. Toen sprak er ons ne pippo aan die zichzelf opgaf als zijnde van de politie.

Het verhaal was “ga Khoasan Road niet in om een guesthouse te zoeken, hier zijn te veel dieven, de guesthouses zijn niet veilig, ze stelen je geld en blablabla” “Ga naar het ITAT (blijkbaar het vaste smoesje van de gemiddelde Bangkokiaan) en daar vind je een veilig guesthouse.”

Terwijl dit gesprek bezig was had zijne compagnon al een tuktuk geregeld voor 10 Bath (ong 25 cent) dus, mits wat tegenstrubbeling van mijnentewege, gingen we hierop in. Maar veel bracht dat niet op, die vent van dat ITAT-ding bood ons een hotel aan van €40!

Dus, no thanks, en wij daar weer buiten. Mil-jaar. Konden we weer een tuktuk fixen naar waar we eigenlijk wilden zijn.

Voor de eerste echte dag door Bangkok meteen goed kennisgemaakt met het meest gebruikte voertuigje; de tuktuk. Het windje doet wel goed in deze broeierige hitte, maar het is ook wel vieze lucht happen, tussen al die zware, ronkende auto's.

Uiteindelijk vonden we een guesthouse (Bamboo was tevergeefs zonder ades) genaamd Happy House, in Phra Athit Road. Het was duurder dan het voorgaande, vergeleken met de service. Geen ontbijt, geen internet, … en we betalen zo'n 590 Bath ...

Aan deze guesthouse zit ook een restaurantje, dus aten we ons eerste Thaise gerecht. Lekker basic: gebakken noodles met groenten. En het was goed!

Dan hebben we ons in de hitte door de straten rondom Khoasan Road gewaagd, vol met winkeltjes en prulletjes. Wel wat jammer, want ik had het een beetje autentieker verwacht. Het is in feite te vergelijken met de winkeltjes die je tegenkomt op festivals in België. T-shirts, zonnebrillen, broeken, …

Ach, dit is dan ook de hoofdstad van Thailand die teert op het tourisme. Niet veel gekocht dus, alleen een zonnebril voor Jelle, die hij morgen waarschijnlijk alweer kwijt is (de 5de van deze zomer ofzo?).

Na onze fixe wandeling door de straten zijn we 's avonds weer iets gaan eten, alweer erg lekker voor maar 60 Bath.

Aan lekker eten geen gebrek vermoed ik! En voorlopig dus geen probleem om iets vegetarisch te vinden. Njomnjom.

Nu ligt Pelle uitgeteld naast mij in bed, laten we maar uitrusten voor morgen. Dan wordt het een dag van tempels bezoeken en alweer veel stappen, pfwiew, het zweet breekt me nu al uit als ik eraan denk!

Haléluja aan de airco die nu staat te blazen.

Seeyounexttime!

15-07-2012 om 16:05 geschreven door Pelle&Peen

Jawel, hier zijn we dan, in ons eerste stulpje in Bangkok!

De reis begon donderdag 12 juli om 15u08 met de trein van Hasselt naar Brussel, van daaruit een vliegtuig naar Londen. (met vertraging, grbml) En vanuit Londen een ongeveer 11 uur durende vlucht naar Bangkok. Rond 09u30 (Belgische tijd) kwamen we dan uiteindelijk aan.

Nu zijn we wel eventjes versuft van de vlucht, kruipen er vroeg in vandaag en met goeie moed om morgen het drukke, warme, welriekende en fascinerende Bangkok in te trekken!

Seeyousoon!

13-07-2012 om 00:00 geschreven door Pelle&Peen

Hiernaast zie je de geplande reisroute.
Of we deze route echt zullen volgen is nog maar de vraag ...

Pelle eet alvast een Thais soepke met stokjes om in de stemming te komen

See you in Bangkok!

19-06-2012 om 00:00 geschreven door Pelle&Peen