DAG 21: woensdag 1 augustus 2012

Vandaag deden we het rustig aan. We kregen een ontbijtje met lekker fruit en speelden een spelletje snooker. Rond 11u kwam er een gids waarmee we nog een korte trekking door de streek gingen doen. Het was, vergeleken met de trekking van Sun, maar een heel gewone wandeling. Niet echt vermoeiend, wel mooi. Op het einde van de wandeling hielden we even stil bij een huisje waar drie weefgetouwen opgesteld stonden. Twee Laotiaanse madammen waren daarop een mooie stof aan het weven. Jammer wel dat niemand Engels sprak, zo konden we geen vragen stellen of een gesprek aangaan.

Na een nog relaxte middag werden we door de man van de eco-village (zijn naam zijn we helemaal kwijt) naar het busstation van Vientiane gebracht. Wij dachten; een rap ritje, maar het duurde toch ook wel een heel eind!

Daar waren we dan wel wat te vroeg voor onze bus van 20u30 naar Pakse. We gingen op zoek naar iets te eten en plantten ons neer in de stoeltjes. Net als het andere busstation van Vientiane was ook dit enorm smerig. De stoelen, de vloer, echt alles! Ook tot nu toe de enige plaats waar ze geld vroegen voor het toilet, ik ging zelden een smerigere toilet als deze binnen!

DAG 22: donderdag 2 augustus 2012

We kwamen rond 7u aan in Pakse. Erg handig was dat er een minibusje van Soutchai Travel klaar stond om de aankomers op te pikken met een gratis rit naar de guesthouse. Moesten we geen interesse hebben, mochten we daar gewoon weggaan. Goeie deal dus. Wij mee, de kamers waren dik oké. Gratis koffie en thee, gratis internet en computers, en slechts 40 000 kip voor twee personen! (een kleine €4)

Omdat we op de bus deze keer echt niet goed geslapen hadden deden we het erg rustig vandaag, wat bijslapen, de weg verkennen, op zoek naar restaurantjes, etc. Ook nu wilden we al iets gaan regelen bij de tourtist information, maar alweer hadden we een pechje. Er was een soort feestdag door het begin van de boedhistische 'vasten'. Er wordt dan drie maanden goed geleefd en geen of weinig alcohol gedronken. Allemaal heel plezant, maar iets fixen zat er ditmaal dus ook weer niet in. Maar geen nood, we hadden onze rust nodig!

DAG 23: vrijdag 3 augustus 2012

Vandaag vroeg uit de veren om naar de tourtist information te gaan. Bij de eerste was't alweer niet veel soeps, maar de tweede was oké. 't Ventje leek op Sun en fixte voor ons een tuktuk-rit naar Wat Phou, een oud tempelcomplex van rond de 5de eeuw. Later hadden we wel door dat we beter met de brommer waren gegaan, het was goedkoper geweest en dan hadden we daar na het bezoek aan de tempel ook nog wat mee kunnen rondsjeezen. Maar enfin, te laat dus!

De tempel was best oké. Maar ben wel benieuwd wat we in Angkor Wat te zien zullen krijgen!

Na de middag waren we terug in Pakse en werd het weer slechter. Gelukkig hadden we een hele voorraad goeie boeken (gisteren stiekem van internet geplukt), dus maakten we er een spannende leesnamiddag van. (letterlijk spannend, want Tess Gerritsen's verhalen zijn spanneeeend)

Voor morgen fixten we bij 't ventje ook een trekking naar de watervallen en koffie- en theeplantages.

DAG 24: zaterdag 4 augustus 2012

Om 8u waren we op appèl. We waren niet de enigen die de tocht zouden doen, maar werden vergezeld door twee Zuid-Koreanen en een Chinees/Amerikaans meisje. Fijne bende bleek achteraf!

Het eerste wat we te zien kregen was 'the village'. Zoals de naam laat vermoeden dachten wij: leuk, we gaan een dorpje bezoeken. Maar het was eerder een koud afkooksel van Bokrijk, een beetje triest zelfs. Er stonden een aantal paalwoningen waar meestal een persoon in zat. Die persoon was traditioneel gekleed en was dan aan het weven ofzo. Onze gids legde dan uit waarom die mensen zo gekleed waren (en dat had dan te maken met het feit of ze getrouwd waren of niet). Maar het werd echt een zielige attractie waar de toeristen dan gingen naast zitten om samen op de foto te kunnen. Het geld dat door de toeristen werd binnengehaald ging dan ook niet eens rechtstreeks naar de mensen daar, maar naar een resort dat dat mini-Bokrijk had gebouwd.

Goed, opzouten! Kort tegen 'the village' lag de eerste waterval. Wel mooi, alweer veel … Japanners? Chinezen? die allemaal om beurt op de foto willen. Gek volkje hoor. We kregen zelfs vriendelijk het verzoek om van de waterval weg te gaan zodat zij mooi op de foto konden.

Van daaruit werden we naar de theeplantage gereden. Ook fijn om hier het platteland eens te zien. Ook hier liepen veel koeien en geiten rond, los langs de straat. Maar ook veel varkens kruisten ons pad, dat zagen we nog niet eerder.

We bezochten een nog grotere waterval waar een pad kortbij liep. Als je daarover liep, werd je echt kleddernat! Gewoon van het water dat omhoog werd gezogen door de kracht van de waterval. Door de immense wind vloog mijn regenjaske ook naar alle kanten en was het eronder even nat dan erop.

Maar daarna kwam de beproeving van de dag … de tocht naar de hoogste waterval. 'soft trekking' stond er op ons blaadje, ja hallo! Dat was ronduit levensgevaarlijk! Het pad ging naar beneden, maar werd steeds stijler en glibberiger. Op den duur was het eigenlijk geen pad meer. Elke stap die je zette moest je zorgen dat je een boom of liaan vast had, of je lag onderuit. Na een slippertje van ongeveer anderhalf uur kwamen we aan een snelstromende rivier (of onderdeel van een waterval). Als we in dat ding terecht zouden komen, vielen we enkele meters verder ongeveer 140m naar beneden. En onze gids zegt doodleuk: we steken de rivier over!

Allemaal goed en wel, maar zonder touw, of iets wat daarvoor moet doorgaan, zagen wij het niet zitten die glibberige stenen te betreden (en snelstromend water) om dan aan de overkant te komen. Eén misstap en je lag dus … 140m lager.

BON, de Koreanen zagen het gelukkig niet zitten (Jelle trok ook al bleek), dus besloten we unaniem om terug te keren, weer naar boven dus!

Alweer over de paden waar we al een paar keer over uitgeschoven waren. Jelle maakte ongeveer 10 uitschuivers met zijn kwalitatief goede Aldi-sandalen. Gelukkig was meneer de Koreaan er om zijn stok af en toe toe te steken. Phoe, wat een beproeving.

Later lazen we dat in het gebied nog veel blindgangers liggen van de Vietnamoorlog. Meneer de gids was dus niet echt verantwoord bezig …

Achteraf zagen we die immense waterval van op een ander punt. Het was wel mooi om te zien, maar was maar al te blij dat we het niet hebben gewaagd die 'rivier' over te steken … Hierna bezochten we nog een koffieplantage en trokken terug naar Pakse.

Uiteindelijk gaf de gids zelf wel toe dat het gevaarlijk was de rivier over te steken … Maar hadden we dat van die blindgangers toen geweten had'ie het wel mogen uitleggen!

We namen afscheid van de Koreanen en gingen nog iets eten met het Chinees/Amerikaans Tai-box meisje. Stoere dame.

DAG 25: zondag 5 augustus 2012

Om 08u30 kwam de bus ons oppikken bij de guesthouse om naar de 4000 eilanden te trekken, met name Don Det, onze laatste stop in Laos. De rit duurde niet lang, rond 11u waren we er. Don Det is een heel klein eilandje maar het staat VOL guesthouses en restaurantjes. Gek om te vertoeven … Rond de middag was het alweer bloedheet dus kropen we even weg in de kamer. En wat later viel er bakken regen uit de lucht, ideaal, we konden onze schuilplaats weer verlaten. Gingen naar de tourist information en regelden voor morgen een kayak-dag (en zien misschien wat irrawaddydolfijnen?), en voor dinsdag een busrit naar Phnom Phen, Cambodja!

06-08-2012 om 15:23 geschreven door Pelle&Peen

DAG 26: maandag 6 augustus 2012

Om 8u moesten we bij het ontbijt zijn (in de prijs inbegrepen). Daar zat al een hele bende bij elkaar waaronder ook Whitney, het meisje van de vorige tocht. Na een ontbijt (alweer ei met een baguette) was't tijd voor de kayak!

Vergeleken met de vorige kayak-trip van in de eco-village, was dit wel heel wat intensiever. Het eerste stuk een goed half uur doorgepeddeld om dan te stoppen op een ander eiland, Don Khon, waar we een kleine wandeling maakten en een waterval te zien was. Hierna werden de kayaks naar een andere plaats op het eiland gebracht en sprongen we er daar terug in om naar de grens met Cambodja te peddelen. Op deze plaats was de Mekong heel breed en we moesten hem eigenlijk dwars oversteken. De stroming was te snel dus werden we van aan de oever met een motorbootje overgezet op Cambodja. Daar kregen we een maaltijd (fried rice with vegetables, wat een verrassing) en zagen we in de Mekong al enkele irrawadydolfijnen! Ze sprongen niet zoals Free Willy uit het water (zou net iets tè spectaculair geweest zijn), maar kwamen wel regelmatig met hun rugvinnen boven water en spoten een straal uit het spuitgat. Fijn om te zien!

Na het eten sprongen we daar in onze kayaks (en kreeg Jelle een wespensteek in z'n poep) en dobberden wat rond op de plaats waar de dolfijnen zwommen. Zo hebben we er wel eentje van kort bij gezien! Maar het water van de Mekong is helemaal bruin, dus we konden ze niet onder ons door zien zwemmen ofzo.

Na wat peddelen werden we weer opgepikt door een giga-tuktuk waar middenin de kajaks werden gelegd, en wij errond moesten gaan zitten. We gingen naar de breedste waterval (1km breed, 15m hoog) van Zuidoost Azië.

Toen kwam de echte beproeving; een dwarse oversteek over de Mekong, langs een eiland af en dan … tegen de stroom in peddelen! Net alsof je ter plekke blijft staan terwijl je de armen uit je lijf peddelt :) Maar enfin, we hebben het toch gehaald. Uitgeput kwamen we aan in Pakse.

DAG 27: dinsdag 7 augustus 2012

Vandaag volle dag op de bus!

Om 8u “vertrekken”, maak daar maar half9 van. Werden we overgezet op het vaste land, daar ook een uur of twee genietsnut. Om dan eindelijk op de bus te kunnen naar Phnom Penh. Na een half uur rijden waren we al op de grens en konden we daar ook nog een dik uur wortelschieten (tegen dat alle paspoorten in orde waren) en waren bijgevolg rond een uur of 9 in Phnom Penh. Halverwege de rit had de airco het begeven dus was het wel leuk om uit die bus te kunnen! Ons boekje raadde een guesthouse aan dus bracht een (opdringerig irritante) tuktuk-chauffeur ons na veel gezaag eindelijk naar daar. Hello Cambodja!

DAG 28: woensdag 8 augustus 2012

Het guesthouse is dik in orde, het ziet er eerder uit als een hotel. Voor vijf euro per nacht per persoon kunnen we niet sukkelen hè?

's morgen rustig opgestaan en met gestrekte pas naar het Tuol Sleng Museum (de reden van onze stop in Phnom Penh). Onderweg kwamen we een leuk restaurantje tegen waar we nog eerst konden ontbijten.

Het museum was echt de moeite. Het is een oude school waar de rode khmer zijn gruweldaden uitvoerde, genaamd S-21. Er zijn vier gebouwen, waaronder één met folterkamers en één waar de gevangenen zaten. Ze werden telkens er nieuwe gevangenen bijkwamen naar een volgende cel gebracht. Wie in de laatste cel zat kon naar de killing fields ...

Onbegrijpelijk dat er over deze daden in Europa bijna niets gerept wordt?! Op vier en half jaar werden er in Cambodja 3 miljoen mensen vermoord. Omdat ze gestudeerd hadden, omdat ze een bril droegen, omdat ze bezittingen hadden, omdat ze in de stad woonden, omdat ze een andere taal konden spreken, …

Zelfs kinderen en baby's werden vermoord, zodat ze later geen wraak zouden kunnen nemen.

Echt gruwelijk. Morgen bezoeken we de killing fields, de plaats waar de gevangenen naartoe gebracht werden en koelbloedig vermoord.

DAG 29: donderdag 9 augustus 2012

Na een stevig ontbijtje tegenover onze guesthouse, gingen we op zoek naar een tuktuk die ons naar de killing fields zou brengen. We kwamen Mister Ping tegen en stelden 5 dollar voor, maar het werden er 9. (want inderdaad, in Cambodja is blijkbaar alles te doen in amerikaanse dollar. Hun munteenheid riel vinden ze blijkbaar maar niks?)

Na een ritje van ongeveer een half uur in het chaotische cambodjaanse verkeer kwamen we aan in Cheung Ek. De entree was 5 dollar, waarin een nederlandstalig audiogidsbakje inbegrepen was. Waw! Nu kwamen we alles te weten over de duisterste periode uit de Cambodjaanse geschiedenis.

Het leek een vredig terrein vol bomen, gras, riviertjes. Geen enkel gebouw was gespaard gebleven toen de uitgehongerde bevolking het terrein volledig geplunderd had. Alle materiaal dat ze daar afgebroken hebben, werd gebruikt om hun dorpen terug op te knappen.

De audiogids leidde ons het terrein rond. Zo kwamen we eerst aan een palmboom waarvan de scherpe randen gebruikt werden om kelen over te snijden. Op een andere plaats aan een boom die vol armbandjes en versiering hing, stond een plakkaatje “Tree where baby's where smashed”. Kogels werden niet gebruikt, dat was te duur. Ook kregen we de luide schelle muziek te horen die er in die tijd afgespeeld werd, zodat de omwonenden niet zouden horen wat er precies aan de gang was. Die muziek werd dan vermengd door het luide geronk van generatoren.

Na het terugtukken naar de stad gingen we op weg naar het Koninklijke paleis en de zilverpagode. Maar bij aankomst verzwolgen de bossen japtjes ons bijna. En de entree vonden we ook wat veel, aangezien die naar een corrupte koning zou gaan. Dus … maakten we nog een fikse wandeling door de stad, gingen mexicaans eten en de bijhorende vino en cervesas drinken.

Morgen gaan we naar Siem Reap en de tempels van Angkor Wat bezoeken!

DAG 30: vrijdag 10 augustus 2012

We werden 's morgens door Mister Ping in het busstation van Phnom Penh gedropt. Om daar de bus naar Siem Reap te nemen. Die rit zou ongeveer 6u duren. Wat wel erg hard opvalt is dat er in Cambodja nog veelveel meer vuil en plastic rondslingert, terwijl het in Laos overal opvallend proper was. Daar verbranden ze het plastic waarschijnlijk meteen. Terwijl ze het in Cambodja hier een beetje verbranden en daar een beetje in de kant gooien. Wat nu het beste is, of eerder, het minst slechte, daar ben ik nog niet uit ...

Rond een uur of 4 kwamen we aan in Siem Reap. De broer van Ping, ook genaamd: Mister Ping, stond ons daar op de wachten (tussen andere honderden tuktukkers) om ons naar een guesthouse te brengen. De guesthouses hier zijn blijkbaar wat duurden dan in Phnom Penh. We vonden eentje voor 15 dollar met airco. (de airco is alweer een must want het weer is weer snikheet, zoals in het begin van de reis).

We verkenden het heel wat kleinere stadje, wandelden door de Old Market en aten lekker in een nabijgelegen restaurantje. De mensen hier zijn wel heel wat opdringeriger. Misschien omdat Siem Reap zo van het toerisme leeft? 'Hello ladieeee, buy something!”, is een zinnetje dat om de vijf passen wordt toegeroepen. Met beleefd smile antwoorden we dan 'Noooo thank youuuu'

DAG 31: zaterdag 11 augustus 2012

Vandaag vroeg uit de veren! Want (dat werd aangeraden), we gaan de zonsopgang in Angkor Wat bekijken. Met slaapoogjes alweer de tuktuk in om toch wel een eindje te tukken. We kwamen aan en tot onze verbazing stikte het al van het volk! Zo vroeg op de morgen was dat niet zo'n welkome verrassing.

Maar goed, we konden de tempel van Angkor Wat bewonderen met een opkomende zon op de achtergrond. Na het bezoek van deze tempel liggen er in het domein nog een heleboel anderen. Waaronder ook Angkor Thom, die vonden wij persoonlijk de mooiste, met grote gezichten in de stenen. Nadien gingen we naar Preah Khan, Ta Prohm en Banteay Kdei. Die waren ook wel indrukwekkend, niet zozeer door de bouwstijl, wel door het feit dat er immense bomen over en tussen de stenen muren zijn gegroeid.

We waren er al van rond 6u en keerden rond de middag terug. Achteraf bekeken was het ook wel heel goed zo vroeg te komen, want nu werd het alweer een bloedhete dag. Om in dit weertje tussen de oude tempels te moeten waden zou moordend zijn. Dus, op het perfecte tijdstip keerden we terug naar Siem Reap. Om ons weer wat te verschansen in ons kamertje tegen de hitte.

Later op de dag gingen we op zoek naar een toerist information en regelden voor morgen een uitstapje naar het Tonlé Sap Meer en een boottochtje door het mangrovebos.

12-08-2012 om 11:37 geschreven door Pelle&Peen