De dag van gisteren kreeg nog een aangenaam slot. Om 19.00 u was het restaurant open van de albergue waar ik zat. Ik had nog een half uurtje over en ik dacht laat ik de plaatselijke kerk maar eens bezoeken.

Het was een gigantische kerk bezocht door  4 plaatselijke bewoners en drie pelgrims waaronder Anita. Ik ging haar gezelschap houden op 1 van die banken van vroeger weet je wel. We hebben samen de mis bijgewoond, een aangrijpende ervaring was dat.

Af en toe nog eens op de knieen zitten weet je wel en die bejaarde priester had een stem volgens mij kon je horen tot in Brussel. Na de mis hebben we samen het avondmaal genuttigd in de albergue

en zowat 2 uur onze levenservaringen uitgewisseld. Het was een zeer aangenaam en verrijkend treffen. Om 21.30 u is elkeen dan naar zijn albergue getrokken voor de nachtrust. Nou ja, nachtrust

hetzelfde verhaal weer he maar deze keer zijn alle records wel gebroken. Om 04.30 u dacht ik echt dat ik in een varkensstal was aanbeland, het was echt niet te doen, maar goed we hebben het overleefd.

Vanmorgen was het dus kiezen ofwel 6 km stappen en overnachten bij de nonnetjes of doorstappen naar Terradillos de los Templarios. Ik heb gekozen voor het eerste, ik wilde dit echt niet missen.

Het is dus een rustige dag vandaag. Aangekomen in Carrion de los Condes per toeval een mis met de nonnetjes bijgewoond en  al vrij snel ontmoette ik Erika uit Utrecht. Ze wachtte hier op Ton en Steven, oude bekenden dus. We hebben in afwachting van

gezamelijk een museum bezocht omtrent de geschiedenis van de camino en nadien een terrasje gedaan. Ze vertelde mij dat Anita vandaag jarig was, die moeten we vanavond of morgen dus nog even opzoeken.

Het is een gezellig vertoeven hier, zo een gemoedelijke sfeer weet je wel met de toepasselijke muziek. En volgens Martine is het dus uitkijken naar vanavond.

Ik ben vandaag dus ook halverwege op mijn tocht. Betekend dat ik de envelop van Francine en Wilfried mag opendoen. . Zo net voor het slapengaan lijkt mij het geschikte moment.

Zo nu ga ik eens luisteren welke religieuse verplichtingen ik hier nog moet nakomen en hopelijk zijn de snurkers hier voor 1 keer niet toegelaten.

Tot morgen

Marnix