De voorbereiding en naar de datum van vertrek toegroeien ging snel, heel snel. Ik kan geen afscheid nemen en dan probeer je het uit te stellen, maar de datum van vertrek was gepland, ook het goede weer. Na twee maanden en twee weken van huis weg, en een lange tocht afgelegd om weer thuis te komen. Een steun van het thuisfront kwam steeds als geroepen, al was ik nooit alleen onderweg. Elke minuut en km kwam ik wel een spiegel tegen waar ik het niet altijd gemakkelijk mee had. Maar ik ben een overwinning rijker, alsook in de vriendschap. Ook kreeg ik een gelukkig gevoel als ik zag hoe de blog gelezen werd. Dank jullie allen. Ik ga deze blog nog een tijdje open laten staan. Ik bedoel dat ik de blog niet meteen ga weg doen. Ik ga de foto's van de eerste dagen er terug op zetten op de dag zelf, maar geef me een paar dagen ;-) Ook ga ik er nog foto's op zetten van het feestje. Weten jullie, ik kan jullie niet genoeg bedanken voor alles.
Op 03/06/2011 vertrok Peter De Wolf vanuit
Bredene voor een solotocht met koersfiets en aanhangwagen rond de grenzen van
Frankrijk. Deze sportieveling deed het niet zomaar. Hij had een missie, een
roeping , een droom die hij wou verwezenlijken. Hij was genezen verklaard van
kanker en als ode aan het leven ondernam hij dit avontuur. Het is een
bezinning die ons leert relativeren wat belangrijk is in dit korte kwetsbare
leven . je komt meerdere malen jezelf tegen. Het is een ontdekkingsreis in de
labyrinthen van de menselijke ziel. Het is met vallen en opstaan omgaan met
tegenslag en terug de draad op te pikken en met wilskracht doorgaan om je doel
te bereiken. Het is een boodschap van hoop om nooit de moed op te geven en te
blijven vechten. Het is een betekenisvolle inspiratie voor mensen die in
soortgelijke situaties verzeild zijn geraakt. Met deze positieve ingesteldheid
doorkruist hij berg en dal om op 14/08/11 aan te komen te Bredene.
Ik meld jullie het droevig overlijden mee van Hilde Van den Borre op 15 augustus 2011 Hilde en Roger hebben een tweede verblijf in het gebouw waar ik woon. Hilde is een persoon die er heel graag wou bij zijn,maar door haar ziekte, kanker, heeft ze niet bij de aankomst mogen zijn. In gedachten blijft ze bij ons en praten we over haar zodat ze mag verder leven onder ons. Rouwadres via uitvaartverzorging Geert,Serpentestraat 1, 9660 Brakel tel; 055 42 03 80
De dag van de aankomst. Vandaag zal ik aankomen te Bredene. Een spannende dag voor mij maar ook voor de mensen die me vanavond verwachten. Ik heb nog een ' klein ' eindje af te leggen. Alles mooi verpakt en mijn karretje achteraan de fiets gespannen. Dit voor de laatste keer voor de ' Toer van Frankrijk '. De beentjes ingesmeerd en weg was ik. De wind zat goed en de wolken dreven af weg van tzeetje. Hoe meer ik naar de eindmeet kwam, hoe beter weer. Aan foto's maken had ik geen behoefte, ik zou vandaag aankomen en dat vond ik belangrijker. Voor aankomst nog even contact gehad met Sonjake, om te zien dat alles oké was en inderdaad hoor, eens ik in de straat kwam zag ik het reeds van op een afstand. Geburen, familie en t' goe verzet uit Lebbeke stonden daar samen met ' de pers '. Verrassing!! Mijnheer de burgemeester Steve Vandenberghe, Jacky Maes, Erwin Feys en Jacques Deroo waren aanwezig wat ik ten zeerste waardeer.
Man man man, een aangename verrassing. Ik bedank iedereen persoonlijk voor jullie aanwezigheid. Jullie staan op mijn netvlies gebrand.
Laatste dag voor aankomst. Vertrokken met regen. Niet leuk maar ik wou korter bij de grens van België komen. Ondanks de regen in begin vond ik het toch een aangename rit. Ik zou de rit van vandaag in mijn top tien zetten van meest aangename rit. Slapen gezocht aan de grens ;-) Pedro.
Nog 1 dagen ;-) Vandaag voor het vertrek had het nog eens stevig geregend maar tegen dat ik , na het ontbijt en inpakken terug op de fiets zat, was de regen het land uit en voelde het heerlijk om door te gaan. Ik zou naar Saint Omer fietsen. het fietste heerlijk langs de grote baan maar niet voor lang. Het leek wel of ze de vrachtwagens los gelaten hadden. Dan maar langs landelijke wegen, en dat ging heerlijk langs boerderijtjes. Aangekomen in Saint Omer in een ' Etape ' hotel. Pedro.
Nog 2 dagen. Niet zo goed geslapen deze nacht. Ik hoorde steeds ( continu ) een motor draaien, zoals een industrieel afzuigkap. Zelfs met oordopjes in beide oren hoorde ik dat geronk. Maar allé, ik had toch wat kunnen uitrusten en was er van verschoten dat ik redelijk fit was. Vandaag zou ik er in vliegen. In het dorpje ' Rougemontier ' zag ik dat er bakstenen voorkwam in de bouw van de huizen. Kom ik dichter bij België? Heerlijk gevoel. Ik was gelanseerd op de nationale rout richting ' Rouen '. Man man man, soms komt er aardig wat klimwer aan te pas. Het zweet liep waar het kruipen kon ;-) ' Rouen ', een grote stad.Ik denk dat het de moeite is om ze nog eens te bezoeken. Zijn negatieve kantje is zijn industrie. Het stonk er geweldig. En, het ligt ook laag. Om verder te fietsen moest ik soms alle kracht op de trappers zetten. Dank zij de gps ( die ik blindelings gevolgd heb ) kwam ik er goed doorheen. Eens buiten de stad, en industrie zag ik vele kleine kasteeltjes van huizen staan met aanpalende lappen grond. ' Neufchâtel en Bray ' is ook een redelijke grote stad. En ja hoor, het lag ook in den dieperik. In het stadje gaan info winnen op het informatie bureau om zo verder te fietsen naar ' Blagy sur Bresle '. Daar waren vijf hotels. En weet je wat? Ze waren allemaal dicht! Ja, allo kroket ! Ik dacht, als er een dorpje, of stad is met zo veel hotel, dan moeten er zeker CD's zijn.En ja hoor. In ' Martainneville ' kwam ik een zo'n bordje tegen. Aangebeld. Twee lieve mensen kwamen open doen. Een beetje hardhorend maar voor de rest zouden ze alles voor je doen. Mevrouw heeft zelfs voor mij pasta klaar gemaakt, vier spiegeleitjes, brood, nootjes, boter, kaas, salami, appelmoes, kortom een tafel goed gevuld ;-) maar het beste van al was een glas rode wijn. Saint Emilion 2005 mmmmmmmm
Nog 4 dagen. Mont Sint Michel moet je gezien hebben zeggen ze, en gelijk hebben ze. Ik ben heel blij dat ik het gezien heb. Toch raad ik de mensen aan, als je met de wagen gaat dan moest je vandaag een file trotseren van enkele km man man man. Er was wel een grote parking ( betalend ) om je tutuut kwijt te geraken. Allé, na de fotokes was het terug het fietske op. De zon deed haar best maar toch was het niet warm. Onderweg was er vandaag niet zo veel te zien van cultuur maar heel veel natuur. Mooie streek om door te fietsen maar je moet wel een beetje geoefend zijn. Het gaat van 10 meter boven de zeespiegel tot 270 meter. Er was een geweldige afdaling van wel 200 meter. Het ging in vrije val maar wel voorzichtig. Gelukkig was er bijna geen verkeer. Na enige tijd aangekomen in Aunay Sur Odon.
Pedro.
Ps ; Raadseltje ; Kan je in de foto's van vandaag het twee pktje terug vinden?
Deze
morgen vertrokken uit de stad Dinan , richting Saint Malo .
Nog enkele
fotos genomen van de imposante brug en dan ging het richting kanaal. Het weer
liet me niet toe om een super start te nemen. Af en toe viel er een bui. Allé,
tis te zeggen dat ik twee keer moest schuilen. Nadien klaarde het uit, maar de
plassen waren nog niet weg op de fietsbaantjes in een soort van dollemiet. Je
moest mij gezien hebben, mijn benen waren zo bespat dat je de kleur van mijn
vel nauwelijks zag. En mijn fiets, aiai. De ketting had het ook lastig ;-)
Aangekomen
aan het strand van Saint Malo was het middag en tijd om mijn stuutje op
te eten, EN, mijn fiets, benen en kar af te spoelen. De ketting heb ik ook wat
te eten gegeven. Jammie!
Voor ik
verder ging ben ik eerst nog eens naar het info bureau geweest. Ik moest het
water over, maar de gps toonde me een hele andere weg. En inderdaad, ik kon een
hele weg terug afleggen van waar ik kwam. Jammer, want zo verloor ik kostbare
tijd. Ik denk dat ik wel 30km heb terug gekeerd.
De
boodschap was dus gas geven. Datgas geven heb ik gedaan denk ik. 30 km haal je niet zomaar in hé.
Als ik
aankwam in Dol-De-Bretagne was mijn pijp ver uit. De Canselarabatterij was
op ;-) .Dus, in Dol ben ik het info bureau binnen gegaan om slapen te
zoeken. Man man, ze vroegen 1 euro om naar één hotel te bellen. Dieven hé.
Maar ja, er wordt van geprofiteerd en dan moet je het daarna bekopen hé. Ik heb
daar een boekje gekregen met de hotels en CDs in, en ikke weg, op zoek naar
slapen. Ja wadde, alles volzet. Allo kroket ;-) Dus was er maar 1 optie hé,
verder fietsen.
Ik weet
niet wat ik had maar doordat ik ( denk ik hé ) geen slapen vond, allé alles was
volzet, ben ik een tijdrit gaan rijden tussen Dol en Portason . De benen
hadden een tweede adem gekregen. Ferm, ik waande me in de koers en voelde me
net een kleine renner. Het glooiende landschap leende er zich uiteraard niet
toe om een constante snelheid te behouden. Het ging van 18 ph tot Bijna 50 ph.
Met de vlam in de pijp en de benen hihi.
Aangekomen
in Pontarson slapen gezocht. Al van bij het binnenkomen hangde er een
bordje complet ai, tis niet waar hé. Een hotel binnen gegaan. Volzet
mijnheer, oei, ik had dat bordje niet gezien zei ik ;-) . Wacht zei mevrouw. En
ze belde enkele hotels op in de buurt. Jappie, ééntje niet ver het station,
zonder internet, maar ik heb slapen.
Nog 6 dagen. Allé up, vertrokken uit Rennes. Het was vrij stil op de weg, verrassend stil zelfs. Ik genoot er wel van hoor. Ik zocht het kanaal op en weg was ik. Pedaleren met de wind op het neusje en de zon op mijn rug. Onderweg ( in Betton ) een lokaal marktje bezocht, het was er over de koppen lopen. Nu weet ik waar de fransen zitten, op dat marktje natuurlijk. Enkele pannenkoeken gekocht en een stevige portie fruit en een brood. Ik was gewapend tegen de honger. Even verder op ( in Montreul-Sur -Ille ) heb ik even halt gehouden. Een dame riep met toe dat ik iets moest komen drinken. Achteraf bleek dat de dame te zijn die instond voor het organiseren van een feestje, BBQ en een drankje. En dit allemaal om de sluizen bouwers in de verf te zetten. Ferm hé. Zo'n sluisdeur weegt tussen de 3 en de 5 ton, afhankelijk van de grootte. Ze gebruiken alleen eiken hout die niet droog is, dus, de eik word geveld en ongeveer 3 jaar na het vellen word hij in balken gezaagd. Ze gebruiken alleen de binnenkant van de boom. Een sluis kan gemakkelijk tot 6 meter hoog zijn en word volgens de oude traditie gebouwd. Er komen geen nagels, schroeven of lijm aan te pas. Na 3 maand werken aan 2 sluisdeuren gaan ze die ter plaatse zetten. Het is belangrijk dat ze meteen geplaatst worden, zo behouden ze hun juiste grootte. Net voor ik aankwam in de stad ' Dinan ' (waar ik slapen vond) begon het te regenen. Pedro.
Vertrokken uit het ' Bel Hotel ' na een heerlijk ontbijt. Bij het vertrek was er een koppel die over me gepraat had met mevrouw aan de bali. Ze wilde graag een foto van mijn fiets en mij. Ferm hé. Zo doe je ideetjes op. De beentjes waren goed ingesmeerd tegen de regen en de kou, want de weersverwachtingen waren niet zo denderend. Maar niet getreurd, ik had de weg uitgestippeld langs een kanaal. Kanaal ' La Villair '. Het kanaal loopt van Pénestin tot en met Saint Malo (noord Bretagne). De weg langs het kanaal loopt soms ( zelden ) langs een dorpje. Maar met de neus in de goede richting loopt het wel op wieltjes. Onderweg enkele keren een stop gehouden ( om te schuilen voor de regen ), tijd om te drinken en te eten. Na een een mooi ritje langs het kanaal ( een aanrader ) ben ik aangekomen in Rennes.
Jeppie, ferm, Ik heb van Sonjake vernomen dat jullie massaal hebben ingeschreven voor de BBQ op 14/08/11. Man man man, ik word helemaal zenuwachtig. Maar het leven is meer dan dat hé. Is er iemand, of heeft er iemand de inschrijving gemist of vergeten, of ben je vergeten te verwittigen dat je vegetarisch wil. Of ben je de uitnodiging kwijt, niet panikeren. Geef me, of Sonja een seintje. Steeds tot jullie dienst. Pedro
Deze morgen een goed
ontbijt gehad, de fiets van Sonjake in de fietszak gestoken en dan met het
'kleine' busje van Herbignac naar La Baule, naar het station.
Het afscheid nemen van lief
Sonjake was niet makkelijk, maar ik weet dat ik iedere dag een stapje dichter
bij kom. Nog 9 dagen.
Ik heb, na dat Sonjake
vertrokken was met de trein, nog enkele km afgelegd en ben in het stadje
'Redon' geland. Ik fiets morgen door naar het noorden toe van Frankrijk. Dus ik
laat ' Vannes, Lorient, Quimper, Brest, Morlax en Saint-Brieuc ' links liggen
en fiets richting ' Dinan ', niet ver van ' Saint-Milo '. Als het weer morgen
mee zit. Vandaag was het maar grijs en ieder moment kon het beginnen regenen.
Maar dat zien we morgen dan wel weer ;-)
Wat een geweldige bediening deze morgen aan de ontbijttafel. We mochten plaats vinden aan een tafeltje en het ontbijt werd bediend aan tafel. Dit is de eerste keer dat ik bediend word aan tafel van sinds dat ik vertrokken ben. Vertrokken uit Saint Brévin, gepakt en gezakt richting Saint-Nazaire. Een geweldige brug stond er ons te wachten die over de Loire loopt. De klim was lang en ging hevig naar boven. Aja, anders zou het geen brug zijn hé. De auto's reden je rakelings voorbij. En dan de vrachtwagens, die maakten veel turbulentie tijdens het passeren. Sonjake zag ik voor me rijden en ze reed zoals een dronken formule 1 piloot over de brug. Man man man. En dan die afdaling........Ik reed een max snelheid van 58,8 km en ik kon haar niet bijhouden. Zoals een kikker die uit een boom valt schoot zij de brug af. Nadien ging het door een industrie zone waar DE airbus zijn loodsen heeft. Ik had daar een paar vliegertjes zien staan, lang de afsluiting; Een paar fotokes getrokken en net voor we wilden weg fietsen deed een vrouw me stoppen en moest ik alle fotokes wissen. Stoem hé. Dat ze dan hun vliegerkes binnen zetten zodat niemand ze kan zien. Verder gefietst tot in Herbignac. www.brieres.com
Hier nog eens de link van 29/07/11. Zo ga je weten vanwaar 'de stop van Sonjake ' komt.
Pedro.
Tot mijn grootste spijt denk ik dat jullie deze link ook niet kunnen openen. Wie de foto's wil bekijken, geef een seintje en dan stuur ik ze, met plezier door op jullie persoonlijk mailadres. De foto's zijn de moeite hoor. Pedro.
Deze nacht heb ik niet zo goed geslapen. De buren in de andere kamer waren heel luidruchtig. Het leek wel of ze verbouwingswerken aan het doen waren, en dit na middernacht. Je kan wel denken dat ik deze morgen nog liever bleef liggen. Op het piepende matras. Een stevig ontbijt genomen en daarna de weg op met onze fietsjes. Vanuit Beauvoir sur mer ( Na enkele foto's genomen te hebben ) ging het langs een redelijke drukke weg. Na een tiental km zijn we van de weg afgeweken en heb ik via de gps de rustige wegen op gezocht. Eindelijk konden we eens naast mekaar fietsen, want weet je dat een Fransman dat niet graag heeft dat je naast mekaar rijdt. Ze proberen wel voldoende afstand te houden en hun richtingaanwijzer aan te steken als ze je voorbij gaan. Aangekomen in Pornic. Een drukke, grote stad, amaai, ik was me verschoten zenne. Allo kroket ;-) . Een hele mooie stad. Ik denk dat het de moeite waard is om nog eens terug te komen. Verder doorgereden via ' vélocéan ', een route speciaal voor fietsers, ferm. Veel rustiger dan die weg van deze morgen. Goed gegeten in een ' Buffalo ' resto, en daarna naar de mooie kamer in ' Saint Brevin Les-Pins ' www.contact-hotel.com Grts P&S
Na het ontbijt op de kamer en een gezellige babbel met de uitbaters zijn we vertrokken richting ' Saint Gilles Croix De Vie ' maar mijnheer van het hotel was zo vriendelijk dat hij ons nog een fles witte wijn mee gaf om in Beauvoir sur mer uit te drinken samen met een dozijn oesters en zicht op zee. Ferm hé. De weg ging langs de velden. Het was heel warm bij het stil staan. Eens aangekomen in Beauvoir sur mer ging het richting ' Ile de noire moitier ' HET eiland waar de renners vertrokken naar toe gereden zijn op 2 juli 2011. De renners zijn vertrokken vanuit Beauvoir sur mer. De resten van de toer zijn nog te zien. Dus wij dat pad over, in het zog van de renners. Het was voor ons ook een beetje koers ;-) Het water begon reeds over de weg te lopen. Er zat geweldige stroming op het water,amaai. In een ' kleine ' sprint ging het dus naar de andere kant van de baan, richting eiland. Eens het water tot aan de mond gekomen was, ik bedoel, tot zijn hoogtepunt zijn we door gereden terug richting Beauvoir sur mer. Maar dan wel langs een hele hoge brug. De weg naar de brug toe liep langs fietspaden tussen het water, ferm. De afdaling van de brug was zaaaaalig tegen 52 km per uur. Aangekomen in Beauvoir sur mer ( voor de 2e keer vandaag) hebben we slapen gevonden in een hotelletje.
Hotel Le Relais Des Touristes www.hotel-relaisdestouristes.com
Na een heerlijke zeevruchtenschotel zijn we nog even op de blog gaan werken en dan kroket in slaap. Slaapwel P&S
Deze ochtend op het gemak op gestaan en een super uitgebreid ontbijt gekregen van Christiane. Christiane is een hele vriendelijke dame, haar man ook hoor. Christiane heeft ons zelfs aangeboden om de was te wassen met de machine. Dat hebben we natuurlijk niet laten gaan. Ze heeft zelfs onze drinkbussen uit gewassen. Ferm hé. Had ik dat geweten, dan had ik mijne was van thuis ook meegebracht, grapje hé. Ik heb reeds genoeg bagage mee. Het afscheid viel dan ook een beetje zwaar. Zo'n lieve mensen. Na het vol snotteren van een doos kleenex zijn we dan met water oogjes vertrokken. We hebben een groot stuk van ons traject langs een fietsweg gereden door bossen, langs de zee en langs grote beken ( les marais ) en dit onder een zeer warme, drukkende zon. Het was vandaag heel erg druk op de weg. Alle Fransen zijn op vakantie denk ik. Aangekomen in het dorpje Brem-sur-Mer. Veeeeeeeeel toeristen en veeeeeeeeel campings,( 1 CD, maar die was niet beschikbaar. Verder kreeg ik van die man geen uitleg, jammer ) maar geen hotels. Ja, 1 hotel, en daar hebben we een slaapplaats gevonden.
Le Jardin Des Ils 58, rue de l' océan 85470 Brem-sur-Mer www.jardindesiles.com
Heerlijk geslapen in het L'Avocette CD in Charron. Een aanrader voor genieters. lavocette.site.voila.fr
Vertrokken met een heerlijk zonnetje met reeds de nodige warmte uit Charron, richting de Vendée. Onderweg, in 'L'Aguillon ' het Ofice du tourisme binnen geweest bij de behulpzame dames. Ze hebben ons uitgelegd hoe dat de Vendée ontstaan is. Een hele goede uitleg waar we bij onze verderzetting heel wat van opstaken. Geweldig als je zo een gedetaileerde uitleg krijgt. Bedankt, dames van het ofice bureau. Aan die drooglegging van een stuk van de Vendée hebben we mosselen met friet gegeten met zicht op zee. Allé,de zee was nog ver maar op 10 min kwam ze tot aan onze voeten, zo gezegd. Vandaar ging het naar hier. Hier is is ' Jard sur mer ' in een CD Madame Blachier Christiane 'christiane.blachier2@orange.fr'
Deze morgen vertrokken uit La Rochelle, na het ontbijt samen met 2 andere belgen. De zon brandde redelijk op ons, maar eens goed smeren was de boodschap. Met twind in trugje ging het langs tzeetje met zijn stranden vol keitjes ( kleine slimmerikken ). Maar eerst was er nog een kleine doortocht door het mooie La Rochelle waar Sonjake de stop van het badje (haven) probeerde uit te trekken. (Zie foto waar Sonjake een ijzeren spel vast houd ). La Rochelle is de moeite om te bezoeken, geweldig. Na La Rochelle ging het naar de brug van Ile de Ré, Het is een tolbrug voor wagens, 16 euro. Voor fietsers en voetgangsters was het gratis. In L' Houmeau plage, 'Cabane du pertuis' hebben we een lekker gegeten met zicht op tzeetje. Het was een regionaal gerecht. Een soort pannenkoeken van 'le blé noir' zwarte tarwe. Belegd met tonijn, tomaat, paprika, een spiegel ei en nog andere lekkernijen. Een streling voor het oog en de tong, voor de lekkerbekken onderons een aanrader. Zeker voor onze Prinses en Prins ;-) Verder waren er ook veel velden met zonnebloemen, die meestal reeds uitgebloeid waren. Klaar voor de teelt. Via Esnandes in Charron terecht gekomen. Eigenlijk waren we op zoek naar een informatie bureau. Er was geen info bureau te bespeuren in de omgeving en hebben we besloten om de eerste, de beste CD te zoeken. En die lag toevallig op onze weg in Charron. Een heerlijk hotelletje met 4 kamers voor 8 personen en een zwembad en goede keuken mmmmmmmmmm (het eten hé,niet de keuken ;-) )
Van Rochefort naar La Rochelle. Als je hier wil fietsen dan raad ik je een montainbike aan. De fietswegen zijn ook niet zo goed bewijzerd en daardoor is het soms erbarmelijk fietsen. De wegen liepen langs kanalen, door de natuur. Je hoorde alleen de natuur. Slapen gevonden in La Rochelle 'Etappe hotel' Slpwl P&S
Nog 1 dagen ;-)
Nog 6 dagen.
Heerlijk geslapen in het L'Avocette CD in Charron. Een aanrader voor genieters.
