Ik heb me hier een paar dagen genesteld in La Soulan
omdat ik nog een beetje te vroeg ben om nu reeds door te gaan richting Col de
Tourmalet .
Maandag zou ik richting Tourmalet fietsen. In afwachting
heb ik reeds enkele ritten gedaan met de fiets. Het is behoorlijk lastig met
het warme weer, maar langs de andere kant is het iets makkelijker zonder
karretje ;-)
Woensdag, 6 juli heb ik mijn slaapplaats gaan vast leggen
voor maandagavond. (via autostop) en op de foto is te zien waar ik langs
geweest ben maar helaas geen slaapplaats heb. Wel verder op net buiten het
dorp. De mensen van tgoe verzet zullen die foto mss meteen herkennen. Ferm hé.
Ondertussen is het hier bij Peter en Elisabeth aangenaam
vertoeven. De keuken is geweldig, bedankt Peter. Ook Annaise, de dochter, doet
haar uiterste best in de keuken. Goed slapen doe ik hier ook.
Er zijn ook veel Spanjaarden die hier langs komen. De
veldrijders liefhebbers doen een rit van een aanzienlijk aantal kilometers in
3, 4 of 5 dagen. Gisteren is er nog een groep van 5 veldrijders toegekomen om
21 uur 30. Ze hebben best afgezien zeggen ze. We hebben de mensen een
hartverwarmend applaus gegeven en je zag dat het deugd deed. De volgende
ochtend werden er een paar fotos getrokken waar ik mocht mee op staan, in
koersuitrusting van t'goe verzet. Ikke fier ;-)
Ook werd ik uitgenodigd om eens naar Valencia te komen om te
fietsen. Allé, allen daar heen.
Vertrokken uit het nog slapende dorpje Alus-Les-Bains.
Ik had op de kaart gezien dat het vandaag nietvan de poes zou zijn. Ik maakte een
lange, heel lange afdaling richting Col de Pertet dAspet. De afdaling was
zalig, niet te snel naar beneden. Het duurde zeker 30 km eer het een beetje
berg op ging. De renners hebben hier dan 30 km licht berg op. Ik doe een stukje
van de toer in tegenovergestelde richting. Genoeg gedaald, toen kwam de klim.
Mmmm zalig, zo zou hij de ganse dag mogen duren. Maar niets is minder waar. Het
begon heviger en heviger te gaan, steiler en steiler.
Eens boven gekomen op Col de Potet dAspet op 1069 meter
was ik heel blij. Eindelijk een Col gedaan met de zon, wat verlangde ik naar de
zon.
Jiha, een stevige afdaling, voorzichtig voorzichtig.
Onderweg kwam ik een bordje tegen met als daling 17 % amaaaai dit gaat
stevig. Nog enkele keren goed aan de remmen getrokken en de snelheid ging weer
naar beneden. Als je de weg niet goed kent is het aangeraden om voorzichtig te
zijn hé ;-)
Onderweg nog een aandenken aan Fabio Casartelli tegen
gekomen, die in 92 hier verongelukt is omdat hij uit de bocht gegaan is.
Pijnlijk aandenken vind ik persoonlijk.
Na de geweldige afdaling kwam er nog een col. Col de Menté.
Niet gekend, maar wel lastig. Onderweg kwam ik een winkeltje tegen waar ze ook
drank geven. Ik gestopt om even uit te blazen, wat stoom af te laten van de
warmte en toen ik dadaar
zat kwamen er 2 motaars aan. Ik vroeg of ze wilde ruilen. Neen hoor, klonken ze
beiden, gevolgd door een gulle lach. Wat bleek nu? Dat Bernard en Georgesvan België waren, Essen meer bepaald.
Nu nog straffer, Bernard zijn zoon loopt stage bij mij op het werk. In een
ander gebouw, de Geologie bij de panteologen. Fischer (Sebastien denk ik) De
wereld is toch klein hé. We hebben noch veel gelachen en bij gepraat. Leuk.
Terugde fiets
op en na enige tijd toch boven geraakt. Onderweg waren Bernard en Georges mij
gepasseerd. Best aardige mannen hoor.
Allé, met moeite boven op de Col de Menté geraakt, op 1349
meter hoogte. En wat wil lukken? Dat er hier eenGite is waar slapen, eten en drinken is. Super!
De uitbater Peter is afkomstig van Zwalm streek, dat wil ook lukken
hé. Dus, soms loopt het gesprek in het nederlands.
Goed geslapen na een stevige maaltijd klaargemaakt door
Laurent en Danièle. Alsook het
ontbijt natuurlijk. Gisteren zei ik dat het hier sober is, zonder veel luxe.
Maar is dat nodig? Neen hoor, je hebt hier al wat je moet hebben. Goed eten,
kamers van 2 personen met 2 aparte bedjes, gezamelijke douche (3) en lavabo
(4), het toilet op de gang, wat moet een mens nog meer hebben hé. Muziek of
overbodig lawaai heb je hier niet. Je eigen zeep en handdoek en bedlinnen is
aan te raden dat je dat mee brengt. Ik kom helemaal tot rust, goed om te
bezinnen. Wifi is hier niet aanwezig, je krijgt gratis toegang van het
touristen Buro.
Zo, vandaag een rustdag genomen. Ook omdat het weer er maar
grijs uit ziet. De wolken blijven hier in de vallei hangen. Na de middag zou
het veel beter worden en morgen ga ik dan weer verder.
Heerlijk geslapen, al was
er deze nacht een geweldig onweer. Een ontbijt achter de kiezen geslagen de
benen ingesmeerd (het was niet zo goed weer) en dan, in pakken en weg wezen.
Wat staat er op het
programma vandaag? Niet veel, alleen proberen een colleke zien over te geraken.
Een echte col heb ik nog niet gedaan. Ja, een col de Denon. Een molshoop van
800 meter hoogte.
Neen, vandaag zou ik langs
'Port de Lers' gaan om zo naar 'Col d'Agnes' te fietsen.
Het begon reeds goed.
Richting Port de Lers zouden er werken zijn. Even aan de lokale bevolking
gevraagd of ik met de fiets door kon. Er waren werken aan de gang omwille van
de Tour de France, maar verder, geen probleem. Ik alles op alles gezet, alle
moed bij elkaar, mijn broek nog eens goed op getrokken en vooral, geen stres.
Ik zag een mooi bordje met daar op 7% en 9% hellingsgraad. Brrr.
Ik heb het lastig gehad
tijdens de beklimming, maar op tijd eens stoppen om te drinken deed me weer
herleven. Onderweg zag je dat ze moeite aan het doen waren om de renners, en de
kijkers het zo aangenaam mogelijk te maken. Bomen werden geveld, of gesnoeid. Greppels voor het water tegen te houden.
Waauw, ik was boven Port de
Lers. Brrr wat was het koud geworden. Ik zat in de wolken (letterlijk en figuurlijk). Snel mijn winter kledij aan
getrokken. Een kleine afdaling gaf me de tijd om de beentjes even te laten
rusten. Achter het grote meer moest ik dan naar links draaien om zo tot op de
col dAgnes te geraken. Hier ook weer, 5?6% en 8%. Niet van de poes hé ;-)
Fors had ik nog in de benen
maar dat karretje weegde toch door. Ik dacht bij mijn eigen, ik doe het voor de
rode bloed cellen, aja, op hoogte stage he.
De col was een feit, nu de
afdaling. Gevaarlijk met die mist.
Eens beneden gekomen aan de
voet van de Co ldAgnes kwam ik in de bewoonde wereld. Ik was ook uit de
wolken.
In het informatie bureau
naar een slaap plaats gevraagd en ik moet zeggen dat ik goed gevaren ben. Een
Gites detape. Dat zou nog iets zijn voor tgoe verzet. 30 euro voor half
pension, weinig confort maar wel proper, mooi en goed gelegen.
Vandaag, de Pyreneeën tegemoet. Na het vertrek in ' Limoux ' (waar de renners een vertrek hebben) zou ik vandaag richting ' Tarascon-sur- Ariège ' fietsen. Tarascon is een dorpje waar de renners nog 25 km moeten afleggen tot aan de eind meet op de ' plateau de Beille '.
Ik was nog geen 20 km weg en ik zat reeds op 627 m hoogte. ( Vertrokken op 150m ) Voor de zekerheid mijn hartslagmeter aan gedaan. Met de warmte en de hoogte weet je nooit hé. Ik weet niet hoe ik het moet neer schrijven maar, op tijd drinken en iets eten. De mooie zichten en de snelheid van een kleine afdaling, dat gaf me een stoot in de goede richting. De wegen waren redelijk rustig. In 'Chalabre', een piep klein dorpje heb ik mijn broodjes gegeten. Terwijl ik daar zat, op een muurtje aan het water, stopte een man van wat oudere leeftijd en vroeg of ik van België kwam met de fiets. Hij had veel bewondering voor wat ik deed en zo wisselde we onze woorden. Na enige tijd fietste hij tot aan zijn huis wat verder op en kwam te voet terug met een postkaart met een mooie tekst op achteraan. André Moulard is 85 jaar, en dagelijks fietste hij nog een klein eindje zei hij. Hij legde mij de 'kleine' wegjes uit die ik zou moeten volgen. Ik heb ,na ons gesprek de weg gevolgd zoals André mij uitgelegd had en ik moet zeggen dat hij de weg nog goed kende en nog een goed geheugen heeft. Aangekomen in Tarascon. Jeppie. Pedro.
Rustdag. Zalig niets doen vandaag, alleen goed eten en drinken. Het is behoorlijk warm. In Bordeaux geven ze vandaag 40 graden, niet normaal hé. Morgen beloofd het beter te worden. Pedro.
Journée de repos. Ne rien faire aujourd'hui, juste la bonne nourriture et la boisson. Il est assez chaud. A Bordeaux, ils donnent 40 degrés aujourd'hui, il n'est pas normal. Demain promis de faire mieux. Pedro.
