Brrr het beloofd een hete dag te worden. Ik zou graag eens weten welke asfalt de renners op 17 juli onder de wielen krijgen. Dus, ik fiets een klein stukje terug richting Béziers en kom op de weg terecht richting Carcassonne. De weg er naar toe was niet zo vlak, aangezien de warmte en het gewicht van de partij was heb ik regelmatig moeten bij tanken, maar eens op de baan die de renners gaan trotseren liep het vlot. Ik kreeg het gevoel of ik samen met de renners over baan zjoefde. Heerlijk gevoel. Wat zou dat zijn zonder aanhangwagen? Vloeiend ging de baan, alsook de beentjes. Rondom mij zag ik steeds de grotere bergen dichter bij komen. Moet ik morgen, of over morgen daar over? Het zal inderdaad een hele andere toer zijn dan vandaag. Onderweg halen 2 renners ( van behoorlijke leeftijd ) me in en ik pik aan. Er word wat gepraat en dan komt er een 3e bij, je hoorde hem korter bij komen omdat hij carbon wielen had en dat maakt een zoevend geluid. De man komt naast me en we geraken aan de praat. Het was een strevertje hoor ;-) . Ik moet zeggen dat het tempo er op vooruit ging. Plots ging het tempo omhoog, het leek alsof we onze eigen toer reden. De jongste van de 3 trok voor op en ik bengelde in laatste positie. Aja, met 30 kg aan je fiets. Ineens, van de kop af, trok de jongste stevig door. Weg was hij. Geen van de twee die dat gat dicht reed. Ik kwam naar voor en zei tegen de mannen; 'Allons-nous laisser aller?' Viens. Suivez-moi. En ik haalde alles uit de kast om hem terug te halen. De mannen in mijn wiel en cm per cm kwamen we dichter. Toen we bijna bij hem waren liet hij zich uitzakken, gelukkig. Mijn cartouch was bijna leeg. Zo hebben we ons eigen koersje gereden. Ferm, zalig. Daarna ging ieder zijn eigen weg. Aankomst in Limoux, daar waar de renners op 17 juli vertrekken. Hier wil ik slapen, de sfeer die er mss reeds is, eens opsnuiven. Al denk ik dat het nog wat vroeg zal zijn. Onderweg heb ik toch gemerkt dat het asfalt er goed bij lag, zelfs met nieuwe stukken. Bij het binnen komen van Limoux was er een kleine attentie op een rond punt dat DE toer hier ging vertrekken. Ik kon het mij niet laten om daar een foto te maken samen met mijn fiets. Man man man, wat zou ik dolgraag de renners hier zien vertrekken. Happy Pedro.
Het ontbijt genomen op het terras en daarna, pedaleren. Mooi weer om te vertrekken, reeds warm. Ik had gisteren de weg een beetje geprogrammeerd in de gps, langs kleinere wegen, weg van de hoofdbaan. Lang deze kleinere wegen ben ik vele wijnhuizen tegen gekomen. Soms was er wel eens een aardeweg langs de wijnvelden. Na een drukkende warme tocht maar heel mooi, ben ik in 'Narbonne' geland om te slapen. Voor het slapen heb ik nog even op 'skype' geweest samen met lief Sonjake en mijn ouders. Het was een hele bedoening voor mijn ouders. Het was de eerste keer dat mijn ouders het programma ' skype ' zagen. Geweldig natuurlijk, met dank aan lief Sonjake ;-) Pedro.
Heerlijk
geslapen. De fiets stond reeds klaar als ik wakker werd. Een aangenaam wakker
worden was het, de zon scheen fel. Het beloofde een warme dag te worden.
Het ontbijt
was een beetje hectisch maar wat wil je, 3dochters. Eigenlijk waren ze om te
stelen. Ghyslain heeft het niet onder de markt met zijn 4 vrouwen maar toch kan
hij zijn mannetje staan.
Ik mocht
aan tafel gaan zitten en kreeg een koffie voor mijn neus, zelfs enkele broodjes
met choco werden voor mij geprepareerd door Christelle. Ik mocht daar niet veel
doen behalve rusten en genieten. Als god in Frankrijk ;-)
Nog enkele
fotos van het gezin, voor op de blog en dan tot ziens zeggen.
De weg die
ik wou volgen ging langs de kust. Ik kan je verzekeren dat ze hard aan het
werken zijn aan nieuwe fietspaden maar voor het moment is het nog de route
national nemen en die was behoorlijk druk, voor een fietser uiteraard.
Sète is een
mooi dorpje, stad. Het is bijna te vergelijken met Venetië, de gebouwen hebben
iets speciaals, de wegen zijn redelijk druk maar toch. Ik denk dat men er kan
gondelen.
Net voorbij
het theater lag er een mooi fietspad, maar het was tijd om even uit te rusten en
iets te eten. Ik zat nog maar net neer en er sprak me een mevrouw aan. U bent
van Lebbeke? Euh, ja, maar ik woon nu in Bredene. Fijn om eens in eigen taal te
spreken.
Het koppel
was van Geel. En hadden om de feestdag 21 juni een glasbraak aan de wagen. Er
was niets gestolen, gewoon de ruit stuk. Zo zie je maar dat er overal
vandalisme is hé.
23 juni, wat gaat het snel. Het hoteletje waar ik (niet zo goed) geslapen heb is eerder iets voor als door reis. Goed in gesmeerd tegen de zon, en weg was ik. Niet lachen hé, een half uur later reed ik in de regen. Het regenvestje aan en laat het maar druppelen. Langs de kleine wegen is het aangenaam fietsen en dan kan een beetje regen geen kwaad. En zeker als ik de brug zag dat op de achterzijde van 20 euro staat. Daar spraken mij enkele Chinezen me aan om samen op de foto te staan. Morgen in alle Chinese kranten. De fietser kwam vanuit België om de brug te zien van 20 euro ;-) Gelukkig kwam de zon er door na ' Remoulins ', heerlijk was dat. Door het drukke ' Montpellier ' gefietst en dan was het tijd om slapen te zoeken. Aan de bevolking gevraagd of er ergens in de buurt een cd was. Ja hoor, er is één in de buurt. Langs daar , en daar, en daar. Ik naar 'daar'. Toen ik er aan kwam zag ik dat het een Gites was, en in Gites kan ik normaal niet slapen omdat dat voor groepen is en niet voor ' eenzame' fietsers. Toch geprobeerd om binnen te geraken. Enkele keren aan de bel gehangen, het was een stevige bel hoor. Rond het huis geweest, bij de buren gebeld, niemand was aanwezig. Op het moment dat ik nog eens aanbelde kwam een mevrouw toe met haar wagen. Ze vroeg me of ik hier al lang stond. En je zoekt slapen? Ai, alles is volzet, jammer. Maar ik zal eens bellen naar iemand niet ver van hier. Ik vertelde tegen haar dat ik genoeg km gedaan had, dat ik bijna niet meer vooruit geraakte. Uit het niets stond ineens een vrouw achter me die tegen me zei ; Mijnheer, je zoekt slapen voor vanavond? Ik heb je bezig gehoord tegen mevr en mijn man ook, dus als je zou willen mag je in een klein huisje slapen deze nacht. Ik kon het niet geloven dat er zo iemand naar me toe komt met dat aanbod. Ik moest eens in mijn arm knijpen hoor ;-) Ghyslain en Christelle hebben mij goed opgevangen. De fiets kreeg een plaats, ik het huisje. Ongelooflijk hé. Voor het avondeten heb ik met Ghyslain een goede babbel gehad samen met een pintje, beenhesp en rode kaviaar op een broodje. Lekker watertanden hihi. Voor het avondeten mocht ik mee aan tafel, samen met hun 3 dochters. Best gezellig, bij een 'Frans' gezinnetje. Slpwl Pedro
Met de trein naar Avignon. Wat ik niet wist is dat je fiets gratis mee gaat en een bagage. Mijnen trailer was dus mijn bagage hihi ;-) Om 7 uur 53 vertrek ik met de trein, richting Lyon. Op spoor 2. De fiets en de trailer bracht ik naar spoor 2 via de trappen, het begon reeds goed. Tijd om uit te blazen was er, hm de trein zou eens te vroeg moeten zijn ;-) Een melding........de trein richting Lyon heeft 5 minuten vertraging. Ah neen, 10 min, daarna 15 min tot uiteindelijk 25 min vertraging. Met de trein is het altijd een beetje reizen hé. Maar allé, in België is het niet veel beter. Een station chef kwam tot bij me en maakte me er attent op dat vooraan moest gaan staan, den andere kant dus. De fiets en trailer op de trein en weg waren we tjoet tjoet. Op 1 uur 42 waren we in Lyon. Daar was het makkelijker. Een helling naar beneden om van spoor te veranderen, en een naar boven. Hm ik heb nog tijd. Wat raad je? Ja, deze heeft ook vertraging en komt toe op een ander spoor man man man. Er was nog iemand met de fiets. Veel wil ik er niet over kwijt omdat ik hem beter vergeet. Gans de weg heeft hij tegen me zitten praten,van in Lyon tot Avignon. 2 uur 50 aan één stuk. Hij was extreem rasist en had reeds in den bak gezeten. Maarja, onze fietsen moesten bij elkaar staan. Allé, aangekomen in Avignon. Onze wegen gingen gelukkig de andere weg op. Ik haastte me een beetje richting centrum. Daar was ik zeker van dat hij niet ging komen. Te veel politie, begrijp je. Ik ben dan een beetje door de stad gefietst en daarna de rustige wegen op gezocht. Tot in Remoulins.
Hotel - restaurant Les Acanthes www.lesacanthesremoulins.fr
Het was zalig weer, de zon was reeds wakker als ik het gordijn open trok. Ik heb mijn ontbijt buiten op het terras kunnen nemen, zo zalig. Jeppie. Eens op de fiets ging het richting Dole en daarna zien we wel. Aangekomen in Dole was er een klein klimmetje te doen richting touristen bureau. Daar konden ze me niet echt helpen welke richting ik best zou gaan om mijn reis zo aangenaam mogelijk te maken. Dan maar op het goed geluk hé ;-) Onderweg kwam ik enkele brandweer mannen tegen die langs het water stonden. Ik stopte en vroeg aan DE mannen of zij een rustig baantje wisten. Ze antwoordde meteen dat het zeer moeilijk zal worden om met de fiets door te gaan. Gelijk hadden ze. Na een 15 tal km stopte de weg langs het kanaal en het ging van kwaad naar erger. De weg ging naar een grote baan waar veel verkeer op was. Waar de vrachtwagen sneller leken te rijden dan de personenwagens. Man man man, sommige toeterde zelfs. In alle geval was ik toch wel een beetje bang geworden en probeerde langs een grint weg op de kleinere baantjes te komen. Maar daar zat het vol F1 piloten. De lokale bevolking beaamde wat ik vertelde en vonden dat het net een autosnelweg was. Dus, het besluit was snel genomen om morgen een deel van mijn rit, met de trein te doen. Met veel spijt in mijn hart. In het dorpje ' Seurre' naar slapen gezocht maar geen enkel hotel was open. 2 hotels bestonden zelfs niet meer. De vensters waren dicht getimmerd. Toch maar naar het trein station gezocht en daar info gevraagd of ik samen met de fiets en aanhang wagen naar Avignon kon. Inderdaad, het kon, super hé. De man achter het loket was heel behulpzaam en vroeg of ik er nog 23 km kon bij doen, naar het dorpje ' Beaune'. Daar was ook een trein halte, en trouwens veel goedkoper. Anders had ik nog enkele stations meer. Dat moet lukken hé, 23 km kon er nog bij. Maar ja , je weet nooit, met de warmte, het was drukkend. Vertrokken richting ' Tom Beaunen' . Eerst wat drank gekocht en pedaleren maar. Na een klein uurtje fietsenben ik aangekomen in het dorpje 'Beaune' .Waauw, een mooi romantisch dorpje.........neen, eerst het station opzoeken. In het station meteen een ticket gekocht richting Avignon. 47 euro, en de fiets mag gratis mee. ferm. Nu nog beter, een hotel rechtover het station. En er is nog plaats! Het romantische dorpje bezocht met zijn mooie gebouwen. Hier zou ik graag nog eens terug komen. In de binnen stad liep ik een koppel tegen het lijf 'vlaamse belgen', ze vraagde de weg maar ik kon hun niet helpen. Achteraf zag ik Joris en Hilda in het zelfde hotel.
Een ontbijt met 12 soorten kazen, confituur en enkele potjes platte kaas op tafel had ik maar te kiezen ;-) Als ik klaar was, en de fiets was geladen, zouden ze graag nog enkele foto's getrokken hebben voor op hun face book en dan mocht ik gaan. In het dorpje L'isle sur le Doubs was er een lokaal marktje waar ik maar al te graag eens rond ging. Eten en drinken aangekocht en daarna terug langs het kanaal. Vandaag was er redelijk wat bewolking, geen regen maar wel veel wind ( wind op kop ) en in de namiddag zalig warm,eindelijk. Af en toe loopt de 'fietsweg' eens door één of ander dorp. Kwestie van afwisseling hihi. Rond 14 uur was ik in Laissey. een verleidelijk terras trok mijn aandacht en de fiets maakte aanstalte om zich te parkeren. Zoals ze zeggen dat je stuur tegen wringt. Een beetje gepraat met de uitbaatster en ze hoorde meteen dat ik van België was, Martine had familie wonen nabij de grens van Fr en België. Ze kende Oostende heel goed en vond het een mooie stad. De wereld is toch klein hé.
